Po co chrzcić wszystkie dzieci wierzących?

utworzone przez | maj 31, 2024 | Eklezjologia: nauka o kościele

Pytanie o zasadność chrztu dzieci

Rzym. 6:3-4 3. Czyż nie wiecie, że my wszyscy, którzy zostaliśmy ochrzczeni w Jezusie Chrystusie, w jego śmierci zostaliśmy ochrzczeni? 4. Zostaliśmy więc pogrzebani z nim przez chrzest w śmierci, aby jak Chrystus został wskrzeszony z martwych przez chwałę Ojca, tak żebyśmy i my postępowali w nowości życia.

Kol. 2:11-12 11. W nim też zostaliście obrzezani obrzezaniem nie ręką uczynionym, lecz obrzezaniem Chrystusa, przez zrzucenie grzesznego ciała doczesnego; 12. Pogrzebani z nim w chrzcie, w którym też razem z nim zostaliście wskrzeszeni przez wiarę, która jest działaniem Boga, który go wskrzesił z martwych.

Skoro chrzest jest znakiem i pieczęcią przymierza i obietnicy przymierza, jeśli tylko wybrani są w przymierzu, jeśli tylko i tylko oni zostaną objęci obietnicą Bożą a potępieni nie są, dlaczego Bóg nadal chce, aby wszystkie dzieci wierzących były ochrzczone? 

Prawdą jest, że w przymierzu są tylko wybrani. W  Liście do Galacjan jest to jasno wyrażone:

Gal. 3:29 A jeśli należycie do Chrystusa, to jesteście potomstwem Abrahama, a zgodnie z obietnicą – dziedzicami.

Nasienie Abrahama jest nasieniem duchowym, określonym nie przez fizyczne pochodzenie od Abrahama, ale przez wiarę w Boga Abrahama. Wszyscy, którzy wierzą, są duchowymi dziećmi Abrahama i dziećmi Boga.

Gal. 3:7 Wiedzcie zatem, że ci, którzy są z wiary, ci są synami Abrahama.
.
Gal. 3:26 Wszyscy bowiem jesteście synami Bożymi przez wiarę w Chrystusa Jezusa.

Tylko duchowe dzieci Abrahama są dziedzicami zgodnie z obietnicą. Obietnica jest obietnicą przymierza. Będę waszym Bogiem, a wy będziecie moim ludem (3 Mojż. 26:12; Jer. 30:22). Obietnica ta została dana Abrahamowi w Księdze Rodzaju 17:1-7, a przez niego wszystkim jego duchowym potomkom. Są to ci, którzy należą do Chrystusa przez wybranie i krew pojednania.

Tylko oni są w przymierzu i tylko oni są dziedzicami zgodnie z obietnicą.

Obietnica przymierza

Prawdą jest także, że obietnica Boża, obietnica przymierza, również jest przeznaczona tylko dla wybranych. Podobnie jak samo przymierze, obietnica nie jest dana warunkowo wszystkim ochrzczonym dzieciom, ale tylko wybranym. Nie jest to czek, jak twierdzą niektórzy, czek wystawiony przez Boga wszystkim ochrzczonym dzieciom, czek, który muszą potwierdzić, zanim stanie się ważny i płatny na okaziciela. Dzieje Apostolskie uczą, że obietnica dotyczy tylko wybranych, a nie warunkowo wszystkich ochrzczonych dzieci:

Dzieje 2:39 Obietnica ta bowiem dotyczy was, waszych dzieci i wszystkich, którzy są daleko, każdego, kogo powoła Pan, nasz Bóg.

Obietnica dotyczy tych, których Bóg powołuje, a one są zawsze powołane nieodparcie i skutecznie. Dlatego są wybrańcami.
.

Relacja wybrania i przymierza

Herezja federalnej wizji zaprzecza jakiemukolwiek powiązaniu między przymierzem a wybraniem, a wielu teologów Reformowanych również waha się przed potwierdzeniem takiego związku. Federalna wizja uczy, że

  • ochrzczone dzieci mogą zostać wybrane, ale mimo to pójść do piekła z powodu niewierności przymierzu
    ;
  • mogą zostać wybrane i wypaść poza przymierze

Inni chcą przymierza, które w pewnym sensie będzie zawarte ze wszystkimi ochrzczonymi dziećmi, a nie tylko z tymi ochrzczonymi dziećmi, które zostały wybrane. W ten sposób nauczają o przymierzu, które jest warunkowe, to znaczy ze wszystkimi ochrzczonymi dziećmi, ale uzależnione od ich wiary i posłuszeństwa.

List do Rzymian porusza tę kwestię:

Rzym. 9:6 Lecz nie jest możliwe, żeby miało zawieść słowo Boże. Nie wszyscy bowiem, którzy pochodzą od Izraela, są Izraelem.

Słowo Boże w tym kontekście obejmuje obietnice, a Izrael, do którego należą te obietnice, jest zdefiniowany nie przez fizyczne pochodzenie od Abrahama, ale przez wybranie. Tylko prawdziwy Izrael, wybrany Izrael, ma te obietnice. Oto konkluzja Pawła:

Rzym. 11:7 Cóż więc? Czego Izrael szuka, tego nie osiągnął, ale wybrani osiągnęli, a inni zostali pogrążeni w zatwardziałości;

Rola chrztu

Nasuwa się zatem pytanie: Dlaczego Bóg nadal chce, aby wszystkie dzieci wierzących były ochrzczone, skoro chrzest jest znakiem i pieczęcią przymierza oraz obietnicy przymierza?

Odpowiedź na to wnikliwe pytanie jest taka, że ​​tak jak Ewangelia musi być głoszona niewybranym, tak też sakramenty, zgodnie z zamysłem i wolą Boga, muszą być udzielane wielu niewybranym. Niemożliwe jest oczywiście udzielanie sakramentów jedynie wybranym, tak jak niemożliwe jest głoszenie Ewangelii i jej powołania jedynie wybranym. Tylko Bóg doskonale zna tych, którzy są Jego

2 Tym. 2:19 Mimo to fundament Boży stoi niewzruszony, mając taką pieczęć: Zna Pan tych, którzy należą do niego, oraz: Niech odstąpi od nieprawości każdy, kto wzywa imienia Chrystusa.

Niezasadne ograniczenia

Niektórzy próbują ograniczyć głoszenie Ewangelii i/lub udzielanie chrztu do wybranych, wymagając wyznania wiary w Chrystusa od wszystkich ochrzczonych, ale to drugie nie gwarantuje, że sakrament będzie udzielany tylko wybranym.

Błędem hiperkalwinizmu jest próba ograniczenia głoszenia Ewangelii i jej powołania do wybranych. Błędem kredo-chrztu, czyli chrztu wyznaniowego, jest próba ograniczenia sakramentu chrztu tylko do wybranych. Jedno i drugie jest niemożliwe.

Kol. 1:28 Jego to głosimy, napominając każdego człowieka i nauczając każdego człowieka we wszelkiej mądrości, aby każdego człowieka przedstawić doskonałym w Chrystusie Jezusie.

Boży cel względem potępionych

Co więcej, Bóg ma swój suwerenny cel, aby dzieci, które nie są wybrane, zostały ochrzczone, i jest to ten sam cel, jaki ma, gdy wysyła powołanie Ewangelii do wielu, którzy nie są wybrani.

2 Kor. 2:15-16 15. Jesteśmy bowiem dla Boga przyjemną wonią Chrystusa wśród tych, którzy są zbawieni, i wśród tych, którzy giną. 16. Dla jednych wonią śmierci ku śmierci, a dla drugich wonią życia ku życiu. Lecz do tego któż jest zdatny?

Sakramenty, powinniśmy pamiętać, są widzialną i namacalną Ewangelią, która głosi, że Chrystus ukrzyżowany jest jedyną drogą zbawienia. Bóg chce, aby podczas głoszenia Ewangelii słuchało wielu nie wybranych i niewierzących. Chce, żeby usłyszeli o swojej zatwardziałości i potępieniu. Zatwardziali w swojej niewierze i nieposłuszeństwie, służą także celowi Bożemu, tak jak robił to faraon

Rzym. 9:17-18 17. Pismo bowiem mówi do faraona: Po to właśnie cię wzbudziłem, aby okazać na tobie swoją moc i żeby moje imię było głoszone po całej ziemi. 18. A zatem komu chce, okazuje miłosierdzie, a kogo chce, czyni zatwardziałym.

Swoim nieposłuszeństwem ściągają na siebie sprawiedliwy gniew Jahwe i są środkiem, którego On suwerennie używa, aby ukarać swój lud, wybawić go od niegodziwego świata, w którym żyje, i przygotować go na wieczną chwałę.
.

Chrzest a Ewangelia

To samo dotyczy chrztu. Wielu ochrzczonych, zamiast „obrócić chrzest ku pożytkowi” (Duży Katechizm Westminsterski Odp. 167), odrzuca wszystko, co oznacza chrzest, zatwardza ​​się w swojej niewierze i ściąga na siebie sąd Boży.

Pytanie 167. W jaki sposób powinniśmy obracać nasz chrzest ku naszemu pożytkowi?
.
Odpowiedź: Niezbędny, acz wielce zaniedbany obowiązek obracania naszego chrztu ku pożytkowi powinniśmy wypełniać przez całe nasze życie, a w szczególności w czasie pokuszenia oraz gdy jesteśmy świadkami udzielania go innym.
.
Powinniśmy go wypełniać: poprzez poważne i pełne wdzięczności rozważanie natury chrztu, a także celów, dla których ustanowił go Chrystus, przywilejów i dobrodziejstw przekazanych i zapieczętowanych za jego pomocą oraz naszego uroczystego ślubowania złożonego w nim;
.
poprzez korzenie się z powodu naszego grzesznego skażenia oraz tego, że nie żyjemy zgodnie z łaską chrztu i naszymi zobowiązaniami, a wręcz postępujemy w sposób im przeciwny;
.
poprzez wzrastanie ku pewności przebaczenia grzechów i wszystkich innych błogosławieństw zapieczętowanych dla nas w tym sakramencie;
.
poprzez czerpanie siły ze śmierci i zmartwychwstania Chrystusa, w którego jesteśmy ochrzczeni, aby umartwiać grzech i ożywiać łaskę;
.
poprzez czynienie wysiłków, żeby żyć przez wiarę oraz postępować w sposób święty i sprawiedliwy jako ci, którzy w chrzcie oddali swoje imiona Chrystusowi, i zachowywać braterską miłość jako ludzie, którzy są ochrzczeni przez tego samego Ducha w jedno ciało.

Konkluzje

Nie dzieje się to jednak tylko w celu zniszczenia potępionych , ponieważ są oni suwerennie używani przez Boga w kościele dla ostatecznego zbawienia wybranych. Ich nienawiść do Ewangelii jest często początkiem prześladowań, stanowiących ważną, choć przygnębiającą część Bożego wybawienia Jego Kościoła. Wprowadzając do kościoła herezje i bezbożne życie, Bóg używa ich w kościele do oddzielenia pszenicy od plew, przebudzenia swego ludu z duchowej obojętności i lenistwa oraz umożliwienia rozwoju prawdy. Pierwszy List do Koryntian mówi

1 Kor. 11:19 Bo muszą być między wami herezje, aby się okazało, którzy są wypróbowani wśród was.

Podobnie jest z Ewangelią i tak samo jest z sakramentami. Bóg, chcąc zbawić swój lud i swój Kościół, czyni wszystko z doskonałą mądrością, aby zrealizować swój cel i doprowadzić wszystko do wyznaczonego końca. Ci, którzy nie wierzą w Ewangelię i sakramenty, co pasuje do opisu Listu Judy, są częścią tego wszechmądrego planu. Są to plewy, bez których pszenica nie może rosnąć i dojrzewać.

Judy 1:4 Wkradli się bowiem pewni ludzie, od dawna przeznaczeni na to potępienie, bezbożni, którzy łaskę naszego Boga zamieniają na rozpustę i wypierają się jedynego Pana Boga i naszego Pana Jezusa Chrystusa.

Nie wahajmy się zatem zastosować sakramentu chrztu do wszystkich dzieci osób wierzących, wiedząc, że niektóre z tych dzieci, które go przyjmują nie należą do wybranego ludu Bożego. Podobnie nie wzbraniajmy się przed głoszeniem Ewangelii, gdziekolwiek i kiedykolwiek Bóg daje nam taką możliwość, nigdy się nie wahając, ponieważ głosimy „mieszanemu” audytorium, ale ufając, że będzie to moc Boża ku zbawieniu wszystkich, których wybrał.

Dzieje 13:48 Kiedy poganie to usłyszeli, radowali się i wielbili słowo Pańskie, a uwierzyli wszyscy, którzy byli przeznaczeni do życia wiecznego.

Na podstawie źródło

Zobacz w temacie

Print Friendly, PDF & Email