Ellen G. White – krótki szkic jej życia, cz. 2

utworzone przez | Kwi 2, 2020 | Sabatarianie

Adwentyści potępiają Ellen White?

Przypomnienie: do tej pory dowiedzieliśmy się, że Ellen White w latach 1840-44 brała udział w sekciarskich ekscesach jak padanie na podłogę bez czucia (rzeokme powalenie Duchem), mówienie niezrozumiałym bełkotem, dzikie tańce i fałszywe proroctwa, a według jednego z nich Jezus miał powtórnie przyjść 22 kwietnia 1844 roku. Padło ono z ust Williama Millera, jej mentora, w co ślepo Ellen White wierzyła.

Adwentyści Dnia Siódmego potępiają tych, którzy współcześnie starają się ustalić dokładną datę przyjścia Pana. I tak „Advent Review”, z marca 1916 roku, pisze:

„Szatan chce nas zwieść i zachęcić do ustanowienia dokładnej daty przyjścia Pana; abyśmy poprzez liczby i statystyki określili, kiedy skończy się poselstwo Ewangelii, i jak szybko spełnią się przepowiednie dotyczące Izraela”.

– „Review” potępia dokładnie to, co Miller uczynił w 1844. Nazwane to zostało dziełem szatańskim. Czyim dziełem były wobec tego wydarzenia z lat 1840-44?!

(więcej…)

Czy wyznajesz Chrystusa, ale tak naprawdę nie wiesz, czy jesteś zbawiony?

utworzone przez | Kwi 1, 2020 | Soteriologia: nauka o zbawieniu

Lepszy od Heńka, Stalina, Hitlera i Judasza

1 Jana 5:13 Te rzeczy napisałem wam, którzy wierzycie w imię Syna Bożego, żebyście wiedzieli, iż macie żywot wieczny, i abyście wierzyli w imię Syna Bożego.

Mat. 12:30 Kto nie jest ze mną, przeciwko mnie jest, a kto nie zbiera ze mną, rozprasza

Czy jesteś niewierzący, czy jesteś niechrześcijaninem? Czasami może to być trudne pytanie. Często optymistyczni ludzie chcieliby myśleć o sobie jak o chrześcijanach – może utożsamiają chrześcijan z moralnością?

Ludzie często lubią się klasyfikować jako moralni, a przynajmniej bardziej moralni niż inny gość. Ale teologia „Jestem bardziej moralny niż inny gość” nigdy nie działa. Możesz myśleć, że jesteś bardziej moralny niż Heniek z sąsiedztwa, ale Heniek z sąsiedztwa może być tajnym seryjnym zabójcą, który uważa, że jest bardziej moralny niż Stalin. I Stalin może myśleć, że był bardziej moralny niż Hitler. I Hitler mógłby pomyśleć, że jest bardziej moralny niż Judasz. Oto otrzymujesz taki obraz.

(więcej…)

Władza na Jego ramieniu

utworzone przez | Mar 31, 2020 | Chrystologia: nauka o Chrystusie, Egzegezy, Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych

Polityka i rząd

Izaj. 9:6 Dziecko bowiem narodziło się nam, syn został nam dany. Na jego ramieniu spocznie władza, a nazwą go imieniem: Cudowny, Doradca, Bóg Mocny, Ojciec Wieczności, Książę Pokoju

Wydaje się, że postrzegamy je jako konieczne zło, które przynosi frustrację w teraźniejszości, ale wciąż daje nam nadzieję na przyszłość. Ujawniają się nasze sprzeczne postawy wobec polityki. Zdajemy sobie sprawę z niepowodzenia ludzkich rozwiązań, ale jednocześnie wiemy, że trzeba coś zrobić, aby naprawić to, co się zepsuło na świecie. Czego człowiek nie może zrobić, Bóg uczynił; Dał Mesjasza.

Tekst Izajasza może być najbardziej znanym proroctwem starotestamentowym o narodzinach Chrystusa. Georg Friedrich Handel zawarł te słowa w jednym z wielkich refrenów swojego oratorium Mesjasza (część 1, 12 chór). Możliwe, że albo śpiewasz to, albo słyszysz kilka razy w każdym sezonie świątecznym.

(więcej…)

Zielonoświątkowy ściek teologiczny

utworzone przez | Mar 30, 2020 | Charyzmania

Sola, a może już Prima Scriptura?

Izaj. 5:25 Zapłonął więc gniew PANA na jego lud, wyciągnął na niego swą rękę i uderzył go, aż góry zadrżały i trupy leżały jak gnój rozrzucony po ulicach. Mimo tego wszystkiego jego gniew nie ustał, ale jego ręka jest jeszcze wyciągnięta.

Ci, którzy nazywali się Bożym ludem odstąpili od prawdy i popadli w herezje oraz ciężki grzech. Winnica miałą wydać dobry owoc lecz urodziła dzikie winogrona, cierpkie w smaku, niezjadliwe. Zamiast sprawiedliwości kult przestępstwa, zamiast roztropności pijaństwo, zamiast moralności rozwiązłość, zamiast mądrości głupota. Karą była drastyczna śmierć, zaś winowajcy zamienili się w gnój rozrzucony po ulicach, o który nikt nie zadbał aby nawet go uprzątnąć.

Zbyt wrażliwi na prawdę chrześcijanie, szczególnie identyfikujący się z teologią reformowaną, dla których Słowo Boże już nie stanowi ostatecznego autorytetu w kwestii rozstrzygania sporów, powinni wziąć sobie do serca ostrzeżenie płynące z ust popularnych i szanowanych przez nich teologów, których opinie (często zgodne z prawdą) ten autorytet zastąpiły:

„Charyzmatyczna teologia przekształciła kościół ewangeliczny w ściek błędów i wylęgarnię fałszywych nauczycieli. Wypaczyła prawdziwe uwielbienie przez nieokiełznaną emocjonalność, skalała modlitwę bezsensownym, nic nie znaczącym wymyślonym bełkotem (rzekomy dar języków), zanieczyściła prawdziwą duchowość niebiblijnym mistycyzmem i zniszczyła wiarę biblijną, obracając ją w siłę sprawczą kreowania rzeczywistości przez wypowiadanie światowych pożądliwości. Ruch charyzmatyczny zniszczył system odpornościowy Kościoła poprzez podniesienie autorytetu doświadczenia ponad autorytet Pisma. Bezkrytycznie dał wstęp każdej możliwej formie heretyckiej nauki i praktyki.„ – John MacArthur, Inny ogień

I jeszcze jeden, tym razem z konferencji Inny Ogień, gdzie Phil Johnson wskazując na doktrynalną degenereację ruchów sekciarskich, jakie namnożyły się w granicach działania Kościoła pierwszych wieków niemalże dusząc go i doprowadzając do ruiny napisał:

„To mógłby być opis współczesnego ruchu charyzmatycznego. Ludzie śniący doktryny wprost ze swoich serc i swych fantazji, twierdząc przy tym, że to Bóg im tak powiedział. Dokładnie tak się dzieje we współczesnym ruchu charyzmatycznym, i przenika to dalej do kręgów teologicznych, w których przebywamy, musimy odważnie przeciwstawić się temu, zatrzymać to. Proszę bardzo, wylejcie tę kąpiel ze stuletnim osadem na dnie, nie ma w niej dziecka, czas oczyścić kloakę.” – Phil Johnson, Czy jest dziecko w charyzmatycznej kąpieli?

Jeśli nie wierzycie Słowu, uwierzcie MacArthurowi i Philowi Johnsonowi oraz Ojcom Kościoła. (więcej…)

Zdemaskowanie pewnych błędnych sposobów rozumowania

utworzone przez | Mar 26, 2020 | Teologia reformowana

Obowiązek wiary

Istnieje taki argument: To, w co każdy jest zobowiązany uwierzyć, musi być prawdą. Każdy jest zobowiązany uwierzyć, że Chrystus umarł za niego. Stąd jest prawdą, że Chrystus umarł za każdego.

Przyjmuję, że w tym rozumowaniu „każdy” oznacza każdego człowieka, wszystkich ludzi na świecie i że „uwierzyć” oznacza tu zbawczą wiarę w Chrystusa. Jest pewna rzecz dotycząca wszystkich ludzi, o której wiemy z Pisma. To, że znajdują się oni w stanie duchowej śmierci i że ciąży nad nimi Boży gniew. Tak więc argument ten sugeruje, że wszyscy ludzie będący w stanie duchowej śmierci i potępienia, zobowiązani są do uwierzenia i że Bożym zamiarem było to, iż Chrystus umrze za każdego z nich.

(więcej…)

Śmiertelny wirus teologiczny

utworzone przez | Mar 25, 2020 | Charyzmania, Egzegezy, Rzymski katolicyzm, Teologia biblijna

Zdrowa nauka

Efez. 3:3-6 3. Że przez objawienie została mi oznajmiona tajemnica, jak to wam przedtem krótko napisałem. 4. Dlatego czytając to, możecie zrozumieć moje poznanie tajemnicy Chrystusa; 5. Która w innych wiekach nie była znana synom ludzkim, jak teraz została objawiona jego świętym apostołom i prorokom przez Ducha; 6. Mianowicie, że poganie są współdziedzicami i członkami tego samego ciała, i współuczestnikami jego obietnicy w Chrystusie przez ewangelię

Apostoł w powyższych słowach daje wyraźnie do zrozumienia czytelnikowi, że Pismo Święte jest z teologicznego punktu widzenia całkowicie wystarczającym źródłem tak wiary jak i praktyki (por. 2 Tym. 3:16-17) oraz że jest całkowicie wystarczające do zrozumienia tego, co przekazuje. Stwierdza on, że

  • głosi doktryny teologiczne
  • są one oparte o bezpośrednie objawienie od Boga
  • doktryny te nie były wcześniej znane
  • doktryny te zostaly spisane
  • ich pełne zrozumienie nie wymaga przez oryginalnego odbiorcę zewnetrznego źródła zrozumienia

Jest to główne założenie komunikacji międzyludzkiej. Nadawca, tworząc komunikat w danym języku, spodziewa się, że odbiorca ten komunikat będzie w stanie zrozumieć w sposób zgodny z intencją nadawcy.

Istnieją zasadniczo dwie grupy uzurpujące sobie prawo do używania przymiotnika „chrześcijańskie”, a zarazem odrzucające apostolskie zalecenia kurczowego trzymania się Pisma (1 Kor. 4:1-6; 2 Piotra 1:15-19), dla których spisane Słowo Boże jest pod pewnymi względami niewystarczające. Mowa o Rzymskich katolikach i ich duchowych braciach, zielonoświątkowcach.

(więcej…)

Epifaniusz z Salaminy kontra kult Maryi

utworzone przez | Mar 24, 2020 | Bohaterowie wiary, Rzymski katolicyzm

Życiorys

Epifaniusz z Salaminy (315 – † 403) urodził się w miejscowości palestyńskiej Besanduk w żydowskiej rodzinie, lecz przeszedł na chrześcijaństwo. Spędził wiele lat jako pustelnik i mnich. Znał bardzo dobrze wiele języków m.in.

  • hebrajski,
  • syriacki,
  • egipski,
  • grecki
  • i łaciński.

Od 333 roku kierował założonym przez siebie ośrodkiem monastycznym w judejskim Eleutheropolis. W 367 roku został biskupem cypryjskiej Salaminy (Constantii). Mimo to zachował zakonny ubiór i nadal prowadził monastyczny tryb życia, który wykształcił w nim surowość, skłonność do ascezy i bezkompromisowość w sprawach wiary. Był uznawany za wielkiego erudytę. 

„Epifaniusz od roku 367 biskup Salamis (Salamina) na Cyprze i aż do śmierci w roku 403 spełniający w Kościele rolę niewątpliwie konieczną, acz niewdzięczną, a mianowicie ścigania herezji” – L. J. Rogier, Historia Kościoła t.1 s. 214

Rzymscy katolicy uznają go za osobę piastującą w Kościele urząd osoby zwalczającej herezje nie podają jednak w swoich źródłach, że gdyby ten święty mąż żył dziś z całą stanowczością i bezwględnie zwalczałby Kościół Rzymskokatolicki…

(więcej…)

Nazywanie głupca głupcem

utworzone przez | Mar 24, 2020 | Egzegezy, Hamartiologia: nauka o grzechu

Pozorna sprzeczność

Psalm 14:1 Głupi powiedział w swoim sercu: Nie ma Boga. Są zepsuci, popełniali obrzydliwe czyny. Nie ma nikogo, kto by czynił dobro.

Mat. 5:22 Lecz ja wam mówię: Każdy, kto się gniewa na swego brata bez przyczyny, podlega sądowi, a kto powie swemu bratu: Raka, podlega Radzie, a kto powie: Głupcze, podlega karze ognia piekielnego.

W Psalmie 14:1 Bóg mówi, że tylko głupiec nie uwierzy w niego. Ale w Ewangelii Mateusza 5:22 Biblia mówi, że nie powinniśmy nikogo nazywać głupcem.

Nie rozumiem tego, cy te wersety nie kłócą się ze sobą?

(więcej…)

Doktryna samoistności Boga

utworzone przez | Mar 23, 2020 | Teologia systematyczna, Trynitologia

Potrzeba Bożego oświecenia

Gdy rozważamy samoistność Boga, Jego wieczną samoegzystencję wkraczamy do tego wymiaru charakteru Boga, który jest najbardziej niepojmowalny dla naszych umysłów. Dlatego też głęboko potrzebujemy łaskawości, potrzebujemy aby Bóg zniżył się do naszego poziomu i przemówił do naszych dziecięcych umysłów (1 Kor. 13:9-12). Istota Boga bowiem wykracza daleko poza abstrakcyjne i filozoficzne spekulacje.

Możemy jedynie patrzeć na istotę Boga z największym i powalającym na kolana podziwem.

(więcej…)

Wypowiadam swój zamysł i spełnia się on

utworzone przez | Mar 19, 2020 | Teologia reformowana

Dominująca nauka

Wyznawany przez większość „chrześcijan” pogląd, że człowiek prawdziwie wierzący może odpaść od wiary i utracić zbawienie można podsumować jednym zdaniem:

Czy wiesz, że jak nie będziesz wydawać owocu to zostaniesz w ogień wieczysty wrzucony to znaczy, że pomimo wybrania nas przez Boga i tak możemy odpaść i utracić zbawienie?

Nauka ta czyni z Boga sadystę, który ukarał swojego Syna za grzechy człowieka w ostateczności i tak ponoszącego karę za te same grzechy, za które cierpiał Chrystus, i za które wstawiał się do Ojca…

(więcej…)

Ellen G. White – krótki szkic jej życia, cz. 1

utworzone przez | Mar 18, 2020 | Sabatarianie

Metodyzm: wylęgarnia heretyków

W dobie, kiedy do grona uprawiających duchowy nierząd z Rzymskim katolicyzmem dołączyła kolejna grupa, czyli Adwentyści Dnia Siódmego, warto zastanowić się nad korzeniami tego kultu. Tutaj bardzo pomocnym będzie studium życia założycielki i głównej „nieomylnej prorokini”. Jak zwykle na scenie pojawią się demoniczne manifestacje, fałszywe proroctwa i mówienie niezrozumiałym bełkotem. Duch fałszu w swojej całej krasie.

Ellen G. White urodziła się w Gorham w stanie Maine, 26 listopada 1827 roku. Jej nazwisko panieńskie brzmiało Harmon. Gdy była dzieckiem, jej rodzice przeprowadzili się do Portland w tym samym stanie.

W swych „Świadectwa dla Zboru” (t. I str. 9-58), E.G. White przedstawia długi opis swojego dzieciństwa, młodości, nawrócenia i przyjęcia adwentyzmu na skutek nauczania Williama Millera. Jej rodzice i cała rodzina należała do Kościoła Metodystów, skąd jednak zostali wyłączeni za zdecydowane popieranie doktryn Millera.

(więcej…)

Choroba nie zwalnia z Bożej służby

utworzone przez | Mar 17, 2020 | Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele

Schorowany, zbity człowiek

Na przełomie dekad, między 49 a 50 rokiem Anno Domini z ust Apostoła Pawła padają znamienne słowa zapisane w Liście do Galacjan.

Gal. 4:13 Wiecie przecież, że pierwszy raz głosiłem wam ewangelię w słabości (ἀσθένειαν astheneian – chorobie) ciała.

Paweł chorował i nikt nie był w stanie go uzdrowić. Jeszcze pięć lat później słyszymy jak echo o postępującym schorzeniu ciała, które prowadziło tego bohatera wiary do osłabienia psychicznego, już nie tylko podległy był niemocy ale też cierpiał w duszy strach przechodzący niemal w cielesny paraliż.

1 Kor. 2:3 I byłem u was w słabości (ἀσθενείᾳ astheneia – chorobie), w bojaźni (φόβῳ  fobo – strach, terror) i z wielkim drżeniem (τρόμῳ πολλῷ trome pollo – często powracające drgawki).
.
τρόμος tromos – dosł. wywołane strachem drgawki –  zwrot używany do opisania niepokoju tego, kto całkowicie nie ufa swojej zdolności do spełnienia wszystkich wymagań, ale religijnie robi wszystko, co w jego mocy, aby wypełnić swój obowiązek
.
πολύς polus – nacisk położony jest na powracające i powtarzające się liczne wystąpienia, tutaj: strachu

Na przestrzeni 5 lat nikt nie uzdrowił Pawła z tej wielkiej choroby, choć był to człowiek pełen wiary i poruszał się w środowisku wierzących chrześcijan. Mimo słabości ciała wielkie dzielo krzewienia Ewangelii (Dzieje 9:15; Rzym. 1:14-15; 1 Kor. 1:17; 9:16), slużba zakladania zborów (Dzieje 14:23; 19:9; Tyt. 1:5) raczej nabrały tempa.

(więcej…)

Kalwinizm w Księdze Rodzaju 1-3?

utworzone przez | Mar 16, 2020 | Teologia reformowana

Czy elakcja jest nauczaniem w Księdze Rodzaju?

Tak, podstawa wyboru znajduje się w 1 Mojż. 1-3. Piotr naucza, że sam Jezus został ustanowiony przed założeniem świata, aby umarł za swój lud Paweł mówi, że dzieci Chrystusa zostały wybrane „w Nim przed założeniem świata” i „przeznaczył [je] do przyjęcia do siebie jako synów przez Jezusa Chrystusa”

1 Piotra 1: 19-2019.Lecz drogą krwią Chrystusa jako baranka niewinnego i nieskalanego; 20. Przeznaczonego do tego przed założeniem świata, a objawionego w czasach ostatecznych ze względu na was.
.
Efez. 1:4-5,114.Jak nas wybrał w nim przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed jego obliczem w miłości.5. Przeznaczył nas dla siebie, ku usynowieniu przez Jezusa Chrystusa, według upodobania swojej woli; 11.W nim, mówię, w którym też dostąpiliśmy udziału, przeznaczeni według postanowienia tego, który dokonuje wszystkiego według rady swojej woli;

(więcej…)

Wykład XXIV – Apologeci wiary z II wieku, cz. 1

utworzone przez | Mar 13, 2020 | Teologia historyczna

Pierwsi apologeci

1 Piotra 3:15 Lecz Pana Boga uświęcajcie w waszych sercach i bądźcie zawsze gotowi udzielić odpowiedzi każdemu, kto domaga się od was uzasadnienia waszej nadziei, z łagodnością i bojaźnią.
.
Gal. 2:4 A to z powodu wprowadzonych fałszywych braci, którzy się wkradli, aby wyszpiegować naszą wolność, jaką mamy w Chrystusie Jezusie, aby nas zniewolić.

Wzrost znaczenia herezji i heterodoksji w pierwszym Kościele wymusił na ortodoksyjnie wierzących nauczycielach podjęcia wyzwania i obrony wiary raz przekazanej świętym (Judy 1:3-4). Kościół pozbawiony apologetów i polemistów staje się łatwym łupem fałszywych nauczycieli, którzy jako synowie ciemności są sprytniejsi od swoich przeciwników czyli nauczycieli zdrowej nauki i gdy już zajmą odpowiednią pozycję za puplitem, poprzez zręczne machinacje eliminują głosicieli prawdy i rozpoczynają rzeź owiec. (Łuk. 16:8; Dzieje 20:29).

II wiek naszej ery to okres wybitnych postaci chrześcijańśkiej apologetyki

(więcej…)

Użycia trybu rozkazującego (imperatywnego)

utworzone przez | Mar 12, 2020 | Greka Koine

Definicja

Tryb ten wyraża nakaz lub błaganie wynikające z silnego argumentu. Słowo imperatywnypochodzi od łacińskiego impĕrāre i w języku polskim oznacza „narzucać, rozkazywać”. Tryb rozkazujący w języku greckim występuje zarówno u drugiej, jak i trzeciej osobie.

I jak można się spodziewać, czas teraźniejszy w trybie rozkazującym wyraża działanie w toku (działanie ciągłe).

Czas przeszły dokonany aorist trybu rozkazującego wyraża jednak działanie, którego aspekt czasowy nie jest zdefiniowany i określa czynność rozpoczętą w przeszłości, którą należy dokończyć obecnie.

(więcej…)

Bóg wywyższony ponad wszystko

utworzone przez | Mar 10, 2020 | Chrystologia: nauka o Chrystusie, Egzegezy, Trynitologia

W przededniu katastrofy

W VII wieku przed narodzenie Chrystusa Pana królestwo Judy kwitnie militarnie i gospodarczo. W czasie 52 lat rządów króla Uzjasza (790–739 B.C.) państwo zostało ufortyfikowane (2 Kronik 26:3-5; 8-10; 13-15), w kraju panuje pokój. Jednakże religia zaczyna upadać, rodzi się fałszywa duchowość (2 Król. 15:34; 2 Kronik 26:16-19) a wraz z nią moralność, co w ostateczności zaowocuje uprowadzeniem calego narodu do Babilonu (2 Król. 20:17-18; 24:11-20)

Bóg ostrzega swój lud ale złudzenie siły, dobrobytu i religijne samozadowolenie zaślepiają serca Żydów. Upadek jest nieunikniony, jednakże Suwerenny Pan nie tylko czuwa ale jest także autorem wszystkich wydarzeń.

Izaj. 14:24 Przysiągł PAN zastępów, mówiąc: Zaprawdę, jak obmyśliłem, tak będzie, a jak postanowiłem, tak się stanie;
.
Izaj. 42:24 Kto wydał Jakuba na rabunek, a Izraela łupieżcom? Czy nie PAN, przeciwko któremu zgrzeszyliśmy? Nie chcieli bowiem kroczyć jego drogami ani słuchać jego prawa

Przyjdzie dzień, gdy sam Jahwe, Pan z nieba (1 Kor. 15:47) wkroczy na scenę a wraz z Nim zbawienie. Imię jednego z wybranych do ogłoszenia tego dzieła proroków to Izajasz (hebr. יְשַׁעְיָה) – co się tłumaczy zbawienie należy do Jahwe. Jest ono symboliczne ponieważ odnosi się do Mesjasza oraz dzieła zbawienia, którego jest autorem: dla Izraela jako narodu oraz ważniejszego – duchowego dla wszystkich wybranych.

Choć obecnie sprawa Ewangelii wydaje się dla potomków Dawida przegrana to jednak w przyszłości, w tym dniu nastąpi koniec fałszywych religii zaś wszyscy pozostający przy życiu Żydzi oraz poganie zrozumieją, że Jahwe to Mesjasz, Bóg wcielony i wywyższony, to Jezus Chrystus.

Poniższe rozważanie oparte jest o interpretacyjną zasadę progresywnego objawienia, według której teksty objawione przez Ducha w Starym Testamencie należy interpretować przez pryzmat objawienia Nowego Testamentu.

(więcej…)

Duch Święty w Starym i Nowym Testamencie

utworzone przez | Mar 9, 2020 | Hamartiologia: nauka o grzechu, Pneumatologia: nauka o Duchu Świętym

Istotne pytania

Czym różni się posługa Ducha Świętego w Starym i Nowym Testamencie?

Czy w wierzących w Starym Testamencie na stałe zamieszkiwał  Duch Święty, czy też po prostu Duch zstąpywał na nich do specjalnych zadań?

Jakie jest znaczenie Pięćdziesiątnicy?

Czy to było wtedy, gdy wierzący byli zamieszkiwani przez Ducha?

Jak wierzący w Starym Testamencie byli uświęceni?

Czy to przez przestrzeganie prawa, działanie Ducha, czy też przez jedno i drugie?

(więcej…)

Kościół „chrześcijan” Papistów i ich wyznanie wiary

utworzone przez | Mar 6, 2020 | Ekumenizm, Historia chrześcijaństwa

Systemowa degeneracja

Psalm 62:4 [ludzie] mają upodobanie w kłamstwie, ustami swymi błogosławią, ale w sercu złorzeczą. Sela

Zaskakującym jest jak łatwo w dobie elektronicznych mediów zmienić rzeczywistość, nawet tą teologiczną. Baptyści, którzy utracili swoją doktrynalną tożsamość najzwyczajniej w świecie  kłamią chociażby usuwając z symboli wiary niewygodne fakty. Odwiedzając stronę internetową KChB z Gdańska zostaniemy grzecznie przywitani następującymi słowy:

Witamy w II Zborze Kościoła Chrześcijan Baptystów w Gdańsku. „Kochamy Boga, służymy ludziom”.

I tuszujemy historyczną prawdę – trzeba by szczerze dodać. Poniżej kuriozalny przykład tego procederu:

(więcej…)

Utracalność zbawienia czy brak wiary?

utworzone przez | Mar 5, 2020 | Teologia reformowana

Kwestia wycięcia gałęzi

 List do Rzymian 11:16-25

16. A jeśli zaczyn jest święty, to i ciasto; a jeśli korzeń jest święty, to i gałęzie.

17. Jeśli zaś niektóre z gałęzi zostały odłamane, a ty, będąc gałązką z dzikiego drzewa oliwnego, zostałeś na ich miejscewszczepiony i stałeś się uczestnikiem korzenia i tłuszczu oliwnego,

18. to nie wynoś się nad gałęzie; a jeśli się chełpisz, to pamiętaj, że nie ty dźwigasz korzeń, lecz korzeń ciebie.

19. Powiesz tedy: Odłamane zostały gałęzie, abym ja był wszczepiony.

20. Słusznie! Odłamane zostały z powodu niewiary, ty zaś trwasz dzięki wierze; wzbijaj się w pychę, ale się bój.

21. Jeśli bowiem Bóg nie oszczędził gałęzi naturalnych, nie oszczędzi też ciebie.

22. Zważ tedy na dobrotliwość i surowość Bożą – surowość dla tych, którzy upadli, a dobrotliwość Bożą względem ciebie, o ile wytrwasz w dobroci, bo inaczej i ty będziesz odcięty.

23. Ale i oni, jeżeli nie będą trwali w niewierze, zostaną wszczepieni, gdyż Bóg ma moc wszczepić ich ponownie.

24. Bo jeżeli ty, odcięty z dzikiego z natury drzewa oliwnego, zostałeś wszczepiony wbrew naturze w szlachetne drzewo oliwne, o ileż pewniej zostaną wszczepieni w swoje drzewo oliwne ci, którzy z natury do niego należą.

25. A żebyście nie mieli zbyt wysokiego o sobie mniemania, chcę wam, bracia, odsłonić tę tajemnicę: zatwardziałość przyszła na część Izraela aż do czasu, gdy poganie w pełni wejdą,

Głosiciele utracalności zbawienia, powołują się na List Pawła do Rzymian, a dokładniej mówiąc na 11 rozdział, gdzie mowa o wszczepieniu i odcięciu gałęzi drzewa oliwnego. Czy mają rację? Czy Chrystus cierpiał i umarł na krzyżu po to, aby człowiek wierzący mógł utracić zbawienie? Czy Bóg wylał gniew na Mesjasza za każdy grzech, w tym za grzech niewiary w Chrystusa, aby mimo wszystko karać chrześcijan, którzy upadli w wierze? Czy chodzi tutaj o utracalność zbawienia?

Zapraszamy do lektury.

(więcej…)

Boże miłosierdzie

utworzone przez | Mar 4, 2020 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu

Warunek zbawienia?

Mat. 5:7 Błogosławieni miłosierni, ponieważ oni dostąpią miłosierdzia.

Czy zbawienie jest zależne od ludzkich aktów miłosierdzia? Jest to niedorzeczność ponieważ żaden człowiek nie może być doskonale miłosierny, tak jak Bóg. Zatem jedno odstępstwo od reguły skreślałoby „zbawionego” z Księgi Życia a to jest niemożliwe (Obj. 3:5). Fragment informuje raczej o stale widocznej w wierzących postawie miłosierdzia, to jest w osobach wydających owoce Ducha Świętego:

  • którzy uznają swoje duchowe bankructwo (wers 3)
  • trwają w upamiętaniu (wers 4)
  • są dziećmi pokoju (wers 5)
  • rozumieją, że nie posiadają wewnętrznej sprawiedliwości (wers 6)

(więcej…)