Kol. 1:5 Z powodu nadziei odłożonej dla was w niebie. O niej to przedtem słyszeliście w słowie prawdy ewangelii;
Chrześcijanie to nie ludzie, którzy zupełnie jak hazardziści, stawiają na jakąś liczbę i mają nadzieję, że kulka ruletki wyląduje w oczekiwanym miejscu przynosząc im wygraną. To nie jest tego tupu nadzieja: rozumiana jako forma niepewnej przyszłości.
Ważne znaczenie dla sprawy reformacji w Polsce miała sekularyzacja Zakonu Krzyżackiego oraz powstanie Prus Książęcych. PIerwszy książę Prus, Albrecht Hohenzollern, roztoczył szczególną opiekę nad polskimi reformatorami, uniwersytet w Królewcu, stolicy księstwa, stał się potężną i zasłużoną dla polskiej reformacji instytucją zważywszy iż w roku 1525 Prusy Książęce liczyło około 180 tysięcy mieszkańców, z czego Polacy – nazywani tam Mazurami, a przybyli z Mazowsza oraz z Ziemi Chełmińskiej – w czasach Albrechta (1525 – 1568) stanowili około 100 tysięcy mieszkańców.
Przyjęcie luteranizmu przez księcia zakładało głoszenie nowej wiary w języku ojczystym, więc po niemiecku, litewsku, prusku, holendersku, czesku i wreszcie po polsku – lud wiejski obowiązany był pod karą chłosty odmawiać Ojcze Nasz i Wierzę w Boga w tymże ojczystym języku. Pozyskanie tej ludności dla potrzeb nowej religii, a także dla nowo powstałego państwa wymagało wykształcenia pastorów i nauczycieli posługujących się językiem polskim, a także wydrukowania w tym języku podstawowej literatury religijnej, głównie katechizmów, Biblii i śpiewników.
Mat. 11:12 A od dni Jana Chrzciciela aż dotąd królestwo niebieskie doznaje gwałtu i gwałtownicy je zdobywają
Jakiś czas temu stworzono całą doktrynę opartą na jednym tylko wersecie i, jak to zwykle bywa w takich przypadkach, jest to błędna doktryna. Chodzi o kwestię „gwałtowników zdobywających królestwo niebieskie„.
Tym zdaniem próbuje się uzasadnić twierdzenie, że jako chrześcijanie powinniśmy być gwałtowni „w duchu„, aby móc wyrwać królestwo z rąk diabła i zająć należne nam pozycje na ziemi. Jedni myślą tak, inni inaczej. Niektórzy twierdzą że w ten sposób moglibyśmy zbawić lub pozyskać dusze dla Chrystusa. Inni idą jeszcze dalej wierząc, że będą mogli nauczać całe narody, zdobywać ziemie i wiele innych rzeczy w podobnym stylu.
A wszystko to związane jest z fałszywą teologią dominionizmu, znaną też pod nazwą „Królestwo Teraz” (Kingdom Now). Ale, dla informacji wszystkich, biblijna interpretacja tego fragmentu Pisma, idzie w innym kierunku. Zajmiemy się zatem jego analizą.
1 Kor. 14:26 Możecie bowiem wszyscy, jeden po drugim prorokować, aby się wszyscy uczyli i wszyscy zostali pocieszeni.
Pewien pastor zielonoświąkowy przekonany o kontynuacji apostolskich cudów-znaków podał następującą interpretację powyższego fragmentu Pisma
W powyższym tekscie mamy „pozabiblijne objawienie”. Jest to wzorzec zdrowego chrześcijaństwa. Bezpośrednie informacje od Ducha Bożego, ku zbudowaniu, pocieszeniu czy napomnieniu (czasami odsłonięciu przyszłości lub ku pomocy w wyborze przyszłych decyzji). Nie ma to wiele wspólnego z teologią czy kazaniami. (Choć może być elementem kazania). Zatem wszyscy powinni dążyć do posiadania pozabiblijnego objawienia.
Podsumowanie nauki wyznawców ducha zielonoświątkowstwa
Poniżej refutacja zielonoświątkowej herezji
Obj. 16:13-16 „I widziałem z ust smoka i z ust dzikiego zwierzęcia, i z ust fałszywego proroka wychodzące trzy nieczyste duchy, podobne do żab. To bowiem są czyniące cudowne znaki duchy demonów, które wychodzą do królów ziemi i do całego zamieszkałego świata, aby ich zgromadzić na wojnę w ów wielki dzień Boga Wszechmogącego. Oto przychodzę jak złodziej; błogosławiony ten, który czuwa i strzeże swoich szat, aby nie chodził nago i nie widziano jego hańby. I zgromadził ich w miejscu, zwanym po hebrajsku Armagedon. I siódmy anioł wylał swoją czaszę w powietrze; i wyszedł potężny głos ze świątyni nieba od tronu, mówiący: Stało się”. – [„Pismo Święte Nowego Przymierza. Przekład toruński”, wyd.: Fundacja Świadome Chrześcijaństwo, Toruń 2017]
Biblijne określenie: Armagedon, Armageddon lub Har-Magedon (z gr. αρμαγεδων / αρμαγεδδων), to po hebrajsku: הָר גָּדַד [Har Gadad] – Góra Meggido, leżące na ziemi plemion Manassesa. Geograficznie ma ona związek ze znajdującą się na południu Równiną Meggido (niektórzy piszą: „Megiddo”) i z Równiną Ezdrelon na zachodzie oraz z Doliną Jezreel. Miejsce historyczne dla Izraela i prorockie dla dzieci Bożych na przyszłość. W Starym Testamencie obszar ten był świadkiem wielu znaczących bitew dla Narodu Wybranego, np.:
W Biblii możemy znaleźć pewne wersety, do których odnosi się wielu ludzi aby usprawiedliwić swoje błędne przekonania i nauki, które rozpowszechniają. Powoływanie się na takie luźne, pojedyńcze i pozbawione kontekstu fragmenty moglibyśmy porównać do chwytania się rozżarzonego żelaza gołą ręką. Do takich ustępów Pisma należy między innymi następujący:
Filip. 4:13 Wszystko mogę w Chrystusie, który mnie umacnia
Wielu „chrześcijan” uczyniło ten werset paradygmatem w celu spełnienia własnych pragnień, które nazywają też „marzeniami”. Wykrzykują:
„Wszystko mogę zrobić! Wszystkiego mogę dokonać! Jestem zwycięzcą! Moje marzenia się spełnią! Moje cele zostaną zrealizowane, ponieważ mogę uczynić wszystko, w Chrystusie, który mnie umacnia!
W ten sposób pseudo-ewangeliczni liderzy religijni oraz ich otumanieni uczniowie rozpowszechniają fałszywe doktryny wśród tysięcy nieświadomych chrześcijan. Mówią na swoich niezliczonych kongresach „ożywienia” lub „odrodzenia”:
Westminsterskie Wyznanie Wiary jest bardzo pomocne w zrozumieniu doktryny o predestynacji. W rozdziale trzecim Westminsterskiego Wyznania Wiary z 1646 roku mówi się o odwiecznych Bożych postanowieniach.
Rozdział 3. Odwieczne Boże postanowienie
.
I. W wieczności Bóg zarządził wszystko co się dzieje w czasie i uczynił to niezależnie i nieodmiennie, kierując się jedynie swoją własną mądrą i świętą wolą. Jednak czyniąc to, nie stał się w żadnym sensie źródłem grzechu, nie pogwałcił woli żadnego stworzenia, ani też nie usunął swobodnego działania wtórnych przyczyn, lecz raczej je ustanowił.
.
II. Chociaż Bóg wie wszystko co zdarzyć się może we wszystkich okolicznościach, to jednak Jego postanowienie nie jest oparte na uprzedniej wiedzy, lecz jest niezależne od niej.
.
III. Przez swoje postanowienie i dla okazania Swej chwały Bóg przeznaczył pewnych ludzi i aniołów do wiecznego życia, innym postanowił wieczną śmierć.
.
IV. Aniołowie i ludzie, którzy podlegają Bożemu przeznaczeniu, są jasno i nieodmiennie wyznaczeni, a ich liczba jest na zawsze ustalona i nie może zostać ani zwiększona ani zmniejszona.
Hebr. 12:8 A jeśli jesteście bez karania, którego wszyscy są uczestnikami, wtedy jesteście bękartami, a nie synami.
Istenieje zasadnicza różnica między karceniem dzieci Bożych przez Ojca a karą, czyli sądem potępienia wylewającą się na świat. O ile karcenie zawiera w sobie element kary nie jest tym samym co kara Boża. Bóg nie karci chrześcijan w sensie potępienia lecz jak dzieci. Wyraźne rozróżnienie między karceniem prowadzącym do uświęcenia a karą prowadzącą na potępienie widzimy we fragmencie1 Listo du Koryntian.
1 Kor. 11:32 Lecz gdy jesteśmy (κρινόμενοι krinomenoi) sądzeni (κρινόμενοι krinomenoi), przez Pana jesteśmy karceni (παιδευόμεθα paideuometha), abyśmy nie byli potępieni (κατακριθῶμεν katakrithomen) wraz ze światem.
Greckie słowo κατακρίνω katakrino oznacza osądzić, potępić. To dosłownie sąd z góry ku potępieniu (przyimek kata oznacza z góry na dół). To sąd spadający jak grom z jasnego nieba na przeciwników Boga w odpowiednim czasie. Dramatycznym tego przykładem może być przypadek Heroda, który obwołany bogiem został przez Jedynego Boga zabity na miejscu (Dzieje 12:23 W tej chwili uderzył go anioł Pana, dlatego że nie oddał chwały Bogu, i wyzionął ducha, stoczony przez robactwo)
„Wierzymy we wspólnotę wszystkich wiernych chrześcijan, a mianowicie tych, którzy pielgrzymują na ziemi, zmarłych, którzy jeszcze oczyszczają się, oraz tych, którzy cieszą się już szczęściem nieba, i że wszyscy łączą się w jeden Kościół; wierzymy również, że w tej wspólnocie mamy zwróconą ku sobie miłość miłosiernego Boga i Jego świętych, którzy zawsze są gotowi na słuchanie naszych próśb” – (Wyznanie wiary Ludu Bożego, 30)
W kulcie Rzymskim tak zwane „świętych obcowanie” odbywa się na trzech płaszczyznach:
Według doktryny wszystkie trzy grupy mogą się za sobą wstawiać nawzajem. Zatem:
W roku 1525 kończy się ostatnia wojna z Krzyżakami. Wielki mistrz, książę Albrecht Hohenzollern zrzuca płaszcz zakonny i ożeniwszy się przyjmuje luteranizm. Król Polski, Zygmunt Stary, odbiera od niego hołd i potwierdza oficjalnie tym aktem wyznanie swego lennika, co jest pierwszym w dziejach dyplomacji przykładem urzędowego uznania protestantyzmu.
1 Piotra 3:18-20 18 Gdyż i Chrystus raz za grzechy cierpiał, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby nas przyprowadzić do Boga; uśmiercony w ciele, lecz ożywiony Duchem; 19 W którym poszedł i głosił też duchom będącym w więzieniu; 20 Niegdyś nieposłusznym, gdy za dni Noego raz oczekiwała Boża cierpliwość, kiedy budowano arkę, w której niewiele, to jest osiem dusz, zostało uratowanych przez wodę.
Istnieje pewna grupa ludzi porażonych przez Boga duchową ślepotą, którzy chętnie czytują Pismo Święte nic z niego jednak nie wynosząc (por. Psalm 69:23; Jan 12:40; Rzym. 11:8, 10; 2 Kor. 4:4). Niektórzy z nich określają się nawet „Badaczami Pisma Świętego” – nazwa denominacji jaką przyjęli w ironiczny sposób odzwierciedla wypełnienie się proroczych słów zawsze się uczą, a nigdy nie mogą dojść do poznania prawdy (2 Tym. 3:6).
Owi fałszywi nauczyciele stanowczo i kategorycznie nauczają, że Chrystus ogłosił ewangelię upadłym aniołom przebywającym w więzieniu, czyli w otchłani, które swego czasu nie zachowały Bożego zakazu zbliżania się do ludzkich kobiet. Tym samym zaoferowana została im szansa odkupienia.
Porażający jest w tym przypadku brak znajomości elementarnych prawd Słowa Bożego i natury Chrystusa.
Rzym. 11:25 Nie chcę bowiem, bracia, abyście nie znali tej tajemnicy – żebyście sami siebie nie uważali za mądrych – że zatwardziałość po części przyszła na Izrael, dopóki nie wejdzie pełnia pogan.
W tej części omówimy kwestię biblijną, które dla wielu ludzi nie jest wystarczająco jasna i oczywista. Dokonamy tego bardzo uważnie, przede wszystkim aby nie dać się zwieść pewnym fałszywym doktrynom, które zaczęły się pojawiać na przełomie XIX i XX wieku i do dzisiaj są popularyzowane.
Otóż termin „wejście pełni pogan” oznacza czas wyznaczony przez Boga do zbawienia ludzi z narodów
Mat. 12:21 A w jego imieniu narody będą pokładać nadzieję.
1 Piotra 3:18-20 18 Gdyż i Chrystus raz za grzechy cierpiał, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby nas przyprowadzić do Boga; uśmiercony w ciele, lecz ożywiony Duchem; 19 W którym poszedł i głosił też duchom będącym w więzieniu; 20 Niegdyś nieposłusznym, gdy za dni Noego raz oczekiwała Boża cierpliwość, kiedy budowano arkę, w której niewiele, to jest osiem dusz, zostało uratowanych przez wodę.
W zależności od przyjętej pozycji teologicznej istnieją dwie możliwości błędnej interpretacji pwyższego tekstu.
W obu przypadkach założeniem jest, że istotom znajdującym się w piekle ogłoszona została ewangelia w rozumieniu szansy na zbawienie. Głównym powodem, dla którego zwodziciele błędnie interpretują powyższy fragment jest odrzucenie Bożej suwerenności oraz usilna i podświadoma próba potwierdzenia doktryny uniwersalnego zbawienia wszystkich istot stworzonych przez Boga. Innymi słowy według fałszywych nauczycieli Bóg jest tak miłosierny, że tylko nieliczne demony i ludzie znajdą się w jeziorze ognistym. Większość pójdzie do nieba.
W artykule zostanie obalona pierwsza z herezji
1 Mojż. 5:21-24 21 Henoch żył sześćdziesiąt pięć lat i spłodził Matuzalema. 22 Po spłodzeniu Matuzalema Henoch chodził z Bogiem trzysta lat i spłodził synów i córki. 23 Wszystkich dni Henocha było trzysta sześćdziesiąt pięć lat. 24 Henoch chodził z Bogiem, a potem już go nie było, bo Bóg go zabrał.
W Księdze Rodzaju powiedziano nam, że Henoch chodził z Bogiem. W swoich badaniach natknąłem się na Księgę Henocha. Dlaczego zatem dzieło o nazwie Księga Henocha nie zostało umieszczone w kanonie Pisma Świętego?
Co wywołało ten krótki artykuł o słusznym osądzaniu? Jest to proste pytanie, ale ma najgłębsze konsekwencje. Czy naprawdę możesz rozpoznać drzewo po jego owocu – czy też Chrystus kłamał? Chcę, aby było to tak proste, jak to tylko możliwe, a także krótkie (ludzie lubią, gdy jest „krótko”). W środku kazania o bezprawiu (ludzie nieprawi to ci, którzy nienawidzą Boga i odrzucają Jego święte przykazania, czasami zwani Antynomianami) Chrystus powiedział
Mat. 7:16-20 16 Po ich owocach poznacie ich. Czy zbierają winogrona z cierni albo z ostu figi? 17 Tak każde dobre drzewo wydaje dobre owoce, ale złe drzewo wydaje złe owoce. 18 Nie może dobre drzewo wydawać złych owoców ani złe drzewo wydawać dobrych owoców. 19 Każde drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, zostaje wycięte i wrzucone w ogień. 20 Tak więc po ich owocach poznacie ich.
To są głębokie stwierdzenia. Naciskają one chrześcijan, aby radzili sobie z rzeczywistością osądzania rzeczy jako dobre lub złe, niegodziwe lub sprawiedliwe. Jak chrześcijanie postrzegają ludzi? Jak postrzegają fałszywych nauczycieli lub obłudnych członków kościoła, tak jak w tym kontekście?
Jeśli ktoś sobie myśli, że proces zjednoczenia katolików i protestantów nie ma miejsca w Polsce, że „nasi” nie mają w tym duchowym nierządzie udziału, powinien zapiąć pasy i przygotować się na szok intelektualny (o ile dziś coś jeszcze może szkować…). Już niedługo wspaniali liderzy polskiego baptyzmu potwierdzą, że rzymski katolicyzm jest bratnim kościołem a doktryny głoszone przez papistów nie tylko nie są herezjami ale wręcz stanowią podstawę do poszukiwania jedności „między chrześcijany”.
Panowie Steven Harmon i Avelino Gonzalez-Ferrer, napisali bardzo interesujący artykuł pt. „Baptystyczne i katolickie delegacje spotykają się aby promować jedność chrześcijan”, w którym przeczytamy:
Grupa baptystyczno-katolicka zwoła trzecią rundę obecnej fazy rozmów w dniach 9-13 grudnia 2019 r. w Warszawie, w Polsce, której gospodarzem jest Polski Kościół Baptystów w Baptystycznym Seminarium Duchownym w Warszawie.” –źródło
Tym razem nie będzie żadnych wymówek. Ksiądz Wichary nie będzie mógł powiedzieć, że do tego obliguje go przynależność do Polskiej Rady Ekumenicznej. Nie będzie mógł zamydlić oczu stwierdzeniem, że z umów należy się wywiązywać. Tym razem to polscy baptyści udzielają miejsca heretyckiemu konklawe.
W artykule zostanie ukazana definicja hadesu. Określona struktura tego miejsca, ze szczególnym uwzględnieniem tartaru, czyli najniżej położonego rejonu hadesu. Przedstawione zostanie potwierdzenie istnienia koncepcji tartaru w tradycji żydowskiej a także autorska intencja Piotra wynikająca z argumentu językowego czyli użycia słowa tartar w rouzumieniu jak u Homera, Hezjoda, Platona, Hesychiusa i Eustathiusa. Opisani będą mieszkańcy okupujący poszczególne części hadesu. Zdefiniowany zostanie jego suwerenny władca a także zmiany w strukturze ze względu na soteriologię i eschatologię.
Spurgeon swoje doświadczenia nazywa wrażeniami, a nie proroctwami. Gdybyśmy po prostu mieli usunąć Spurgeona z drogi i uznać doktrynę cesacjonizmu, to gdzie w Piśmie Świętym znaleźlibyśmy te wrażenia, których doświadczał Spurgeon? Czyżby osobista definicja Spurgeona była pozabiblijna?”
Nie ma wątpliwości, że spośród wszystkich doktryn Kalwninizmu tak zwane Limitowane Odkupienie jest najbardziej niezrozumianą i kontrowersyjną. Niestety wielu interpretuje ją jako wskazanie na zbawienie ograniczone samo w sobie, czego skutkiem jest niewielu zbawionych. Charles H. Spurgeon książę kaznodziejów i kalwinista z pewnością tak nie myślał, co wykaże jego poniższe kazanie.
Istnieje pogląd, jakoby zaraz po śmierci Apostołów Kościół Chrystusa Pana stoczył się w otchłań herezji aby ostatecznie, w krótkim czasie ukonstytuował się twór zwany Rzymskim katolicyzmem. Okazuje się jednka, że proces upadku nominalnego chrześcijaństwa nie był natychmiastowy i trwał całe wieki a prawdziwi chrześcijanie, choć w mniejszości, zawsze istnieli obok odszczepieńców. Sobór Nicejski, któremu patronował cesarz Konstantyn Wielki nie dał początku Rzymskiemu Katolicyzmowi.
