Wolność Garncarza, egzegeza Rzymian 9, cz. 2

utworzone przez | Sie 23, 2019 | Egzegezy, Teologia reformowana

Wers 17 Przeznaczenie faraona

17. Pismo bowiem mówi do faraona: Po to właśnie cię wzbudziłem, aby okazać na tobie swoją moc i żeby moje imię było głoszone po całej ziemi.

„Albowiem Pismo mówi faraonowi” – a potem mamy kolejny cytat z innego tekstu Starego Testamentu
.
„W tym właśnie celu” – Bóg miał cel, to nie był cel faraona, Na ten właśnie cel wzbudziłem cię – zrobiłem to Ktoś powie: „Och, ale Faraon miał wszystkie te wybory”. Tak. I właśnie „W tym celu wzbudziłem cię”. Teraz, ludzie, jeśli przysypiacie, dostrójcie się tu na chwilę, ponieważ muszę rzucić wyzwanie każdemu z was, którzy czytają. Ty, jeśli chcesz zrozumieć, czego Pismo Święte uczy o tym, musisz mieć te same priorytety, które Bóg ma. I musisz zadać sobie pytanie: „Co jest dla mnie najważniejsze?” Ponieważ Bóg powiedział, że powodem, dla którego wzbudził Faraona, było

„zademonstrowanie na nim Jego mocy i żeby Jego imię było głoszone po całej ziemii” – Chcę więc zapytać wszystkich, którzy nazywają siebie wierzącymi chrześcijanami, gdzie w omawianym wersie na liście priorytetów jest demonstracja Bożej mocy i głoszenie Jego imienia po całej ziemi? W tekście nie ma nic na temat wolnej woli człowieka, prawda? Nic tam nie ma o sprawianiu, aby ludzie czuli się dobrze w sobie, nic o zaspokajaniu odczuwanych przez nich potrzeb. Demonstracja Bożej mocy i głoszenie Jego imienia, to nie są wielkie priorytety dla ogromnej większości ludzi, którzy nazywają się dzisiaj chrześcijanami. Nie powinno więc nas wcale dziwić, że ogromna większość tych ludzi nie lubi tego, co List do Rzymian rozdz. 9 ma do powiedzenia.

(więcej…)

Wielki Brat Karzełek

utworzone przez | Sie 22, 2019 | Ekumenizm

Orwell wymięka

Przysłów 12:22 Wargi kłamliwe budzą odrazę w PANU, a ci, którzy postępują w prawdzie, podobają mu się.

Kto nie czytał, powinien, ponieważ rzeczywistość przewidziana przez Georga Orwella w książce pt. 1984 dzieje się na naszych oczach. W świecie wymyślonym przez autora istniały instytucje, których nazwy były w zasadzie antonimami tego, czym naprawdę się zajmowały. I tak np. Ministerstwo Pokoju prowadziło wojny i wymyślało nowe rodzaje broni. Ministerstwo Miłości było tajną policją, gdzie leczenie nieposłusznych obywateli polegało na torturach i praniu mózgu. Ale najciekawszą z nich była inna organizacja:

„Ministerstwo Prawdy (Miniprawd) (w przekładzie J. Mieroszewskiego – Prawdomin) – fikcyjne ministerstwo z książki George’a Orwella Rok 1984. Ministerstwo zajmowało się nieustannym fałszowaniem informacji o przeszłości, a także tworzeniem literatury, filmów i innych produktów rozrywkowych przeznaczonych dla Proli. Dzięki działaniom tego ministerstwa możliwe było ciągłe okłamywanie obywateli ponieważ fałszowało ono wszystkie dowody świadczące o kłamstwach lub pomyłkach Partii i Wielkiego Brata.”- źródło

Metody stosowane przez Ministerstwo Prawdy zostały zaadaptowane przez ewangelikalnych przywódców. Poniżej dowód:

(więcej…)

Bóg, Honor, Ojczyzna 1939

utworzone przez | Sie 21, 2019 | Chrześcijańska moralność

Wstęp

Zbliża się okrągła rocznica rozpoczęcia Drugiej Wojny Światowej. Jak zwykle pojawi się wiele artykułów oraz memów za i przeciw. Jednak to nie wystarczy dla dojrzałego człowieka. Warto zastanowić się nad wymiarem zniszczenia, implikacjami dla nas żyjących dzisiaj i nad wpływem tej wojny dzisiaj na nasze codzienne myślenie. Jednocześnie należy oderwać się od popularnego myślenia i retoryki nawzajem zwalczających się ugrupowań politycznych i grup wyznaniowych bazujących na uproszczonym pojmowaniu pojęć ”Bóg, Honor, Ojczyzna”

W zamian należy pochylić się nad historią, spróbować wyobrazić siebie w tamtych czasach i przenieść mądrość jaka z tego wypływa w odniesieniu do dzisiejszego czasu

(więcej…)

Jedyny syn Abrahama a herezja islamu

utworzone przez | Sie 20, 2019 | Islam

Wypaczona Biblia

Nasi przyjaciele wyznający księżycowego bożka i praktykujący kult kamienia z Kaaba podważają autorytet Biblii twierdząc, że zawiera ona w sobie błędy, iż została zmieniona przez ludzi. Kanoniczna tradycja Sahih Muslim naucza: „ludzie Księgi (Żydzi i chrześcijanie), jak Bóg spokrewnieni z tobą, wymienili to, co Bóg napisał, zmieniając księgę swymi rękami.” Podobne twierdzenia znajdziemy np. w surze 3:78

3:78 A wśród nich są tacy, którzy wypaczają Księgę swoją mową, tak abyście uważali, że to należy do Księgi, a to przecież nie należy do Księgi. Oni mówią: „To pochodzi od Boga” – a przecież to nie pochodzi od Boga. I mówią przeciw Bogu kłamstwo, wiedząc o tym.

Oto jeden z „dowodów” jaki islamscy apologieci przedstawiają skutecznie zwodząc serca, które nie należą do Pana Jezusa. Pisownia argumentacji zachowana.

Podchwytliwe pytanie muzułman

„Kto miał zostać złożony w ofierze przez proroka Abrahama (pokój z nim)? Który z jego synów? Izmael czy Izaak (pokój z nimi)?
.
Jak wiemy muzułmanie uważają, że to był Ismail (Izmael), a chrześcijanie oraz wyznawcy Judaizmu, że to był Iskhak (Izaak).”

(więcej…)

Siedem przypowieści o tajemnicach królestwa niebieskiego, część 7

utworzone przez | Sie 19, 2019 | Egzegezy, Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych, Soteriologia: nauka o zbawieniu

Wstęp

Mat. 13:10-11 10. Wtedy uczniowie podeszli i zapytali go: Dlaczego mówisz do nich w przypowieściach? 11. A on odpowiedział im: Wam dano poznać tajemnice królestwa niebieskiego, ale im nie jest dane.

W 13 rozdziale Ewangelii Mateusza Pan Jezus jest bardzo zainteresowany tym, aby jego umiłowani uczniowie – a wraz z nimi my wszyscy, czyli Jego uczniowie w obecnych czasach – poznali detale, sekrety i cechy charakterystyczne Królestwa Bożego. W tym celu użył On siedmiu różnych przypowieści:

  1. O Siewcy
  2. O pszenicy i kąkolu
  3. O ziarnie gorczycy
  4. O zakwasie
  5. O ukrytym skarbie
  6. O perle wielkiej wartości
  7. O sieci

(więcej…)

Dwunasty argument przeciw uniwersalnemu odkupieniu

utworzone przez | Sie 16, 2019 | Teologia reformowana

Jest prawdą, że słowo zaspokojenie nie zostało użyte w angielskiej Biblii w odniesieniu do śmierci Chrystusa, ale znaczenie tego słowa tj. „pełna zapłata tego, co dłużnik jest winien wierzycielowi” jest myślą często używaną w Nowym Testamencie, kiedy mowa jest o śmierci Chrystusa. W tym przypadku ludzie są dłużnikami Boga, bo nie przestrzegali Jego przykazań.

Wymaganym zaspokojeniem, które miałoby spłacić nasze grzechy jest śmierć

Rzym. 6:23 Zapłatą bowiem za grzech jest śmierć, ale darem łaski Boga jest życie wieczne w Jezusie Chrystusie, naszym Panu.

(więcej…)

Restytucja pokonanego pastora

utworzone przez | Sie 15, 2019 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele

Gdy brakuje tchu

Praktycznie w życiu każdego apologety, pastora i bojownika o prawdę Słowa następuje trudny okres, w czasie którego staje się on apatyczny i przestaje widzieć sens dalszej pracy. Patrząc na przeciwności, jakie napiętrzyły się gdy walczył, może dojść do wniosku, że im więcej pracuje dla Pana, tym gorzej:

  • adwersarze atakują grupami,
  • herezja wlewa się do społeczności z każdej strony,
  • dławią naciski i zagrożenia ze strony świata,
  • swój ohydny łeb podnosi wewnętrzny wróg – fałszywi bracia (por. 2 Kor. 11:23-29)

Natychmiast pojawia się pokusa porzucenia służby i zwrócenia się ku cielesności. Pismo Święte ma na to lekarstwo.

(więcej…)

Siedem przypowieści o tajemnicach królestwa niebieskiego, część 6

utworzone przez | Sie 14, 2019 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu

Wstęp

Mat. 13:10-11 10. Wtedy uczniowie podeszli i zapytali go: Dlaczego mówisz do nich w przypowieściach? 11. A on odpowiedział im: Wam dano poznać tajemnice królestwa niebieskiego, ale im nie jest dane.

W 13 rozdziale Ewangelii Mateusza Pan Jezus jest bardzo zainteresowany tym, aby jego umiłowani uczniowie – a wraz z nimi my wszyscy, czyli Jego uczniowie w obecnych czasach – poznali detale, sekrety i cechy charakterystyczne Królestwa Bożego. W tym celu użył On siedmiu różnych przypowieści:

  1. O Siewcy
  2. O pszenicy i kąkolu
  3. O ziarnie gorczycy
  4. O zakwasie
  5. O ukrytym skarbie
  6. O perle wielkiej wartości
  7. O sieci

(więcej…)

Semper Reformanda kontra formalizm

utworzone przez | Sie 13, 2019 | Historia chrześcijaństwa, Teologia reformowana

Temat rozważania

„Prawda… także i w Kościele jest wiele do zreformowaniathat also in the Church there is always much to reform”  – Jodocus van Lodenstein, Contemplation of Zion

Sformułowanie ecclesia reformata, semper reformanda (kościół reformowany, zawsze reformujący) jest używane tak często, że stało się mottem i sloganem. Ludzie używali go do wspierania zaskakującej gamy programów i celów teologicznych i kościelnych. Naukowcy odkryli jego pochodzenie w książce oddania napisanej przez Jodocusa van Lodensteina w 1674 roku.

Van Lodenstein bez wątpienia nie miał zamiaru być twórcą frazesów lub sloganów. Jaki był jego zamiar i co miał na myśli przez to zdanie?

(więcej…)

Cechy Boga

utworzone przez | Sie 12, 2019 | Teologia systematyczna

Kategorie atrybutów

3 Mojż. 3:14 Wtedy Bóg odrzekł do Mojżesza: JESTEM, KTÓRY JESTEM

W niniejszym rozważaniu chcielibyśmy poruszyć kwestie podziału i zestawienia cech Boga. Wyróżniamy atrybuty naturalne (pozamoralne) i moralne. Do tych pierwszych zaliczamy samoistnienie i nieskończoność reprezentujące Jego cechy konstytutywne, natomiast drugie opisują cechy Jego woli. Wśród atrybutów moralnych możemy wymienić s

  • sprawiedliwość
  • świętość

Pamiętać należy, że każdy z pozamoralnych atrybutów wyraża Istotę Osoby najbardziej moralnej we wszechświecie i vice versa, cechy dotyczące moralności odnoszą się do Boga o takiej a nie innej strukturze.

Dalej możemy mówić o atrybutach absolutnych i relatywnych. Wśród absolutów eksponujemy

  • wieczność,
  • nieskończoność,
  • wszechwiedzę,
  • wszechobecność,

– stanowią one o Istocie Boga opisując Ją, natomiast atrybuty relatywne biorą się ze stosunku Boga do swojego stworzenia. I tak jak Boga charakteryzuje wszechwiedza, tak człowieka jakaś wiedza. Przy tym pamiętamy, że jest to fragmentacja sztuczna, ponieważ każda z Bożych cech przemawia do nas z powodu Jego stosunku do stworzenia.

Możemy także mówić o atrybutach komunikatywnych i niekomunikatywnych. Drugie atrybuty dotyczą wyłącznie Boga – wszechobecność, wieczność, nieskończoność, itd., natomiast wcześniejsze, w ograniczonym zakresie, odnajdujemy także w człowieku – sprawiedliwość, mądrość, miłość. Potrafimy je odkryć nie dlatego, że Bóg nam je obwieścił ale dlatego, że zostaliśmy stworzeni na Jego obraz i podobieństwo.

(więcej…)

Wierny sługa i nauczyciel

utworzone przez | Sie 9, 2019 | Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele

Kol. 1:7-8 7. Jak też nauczyliście się od naszego umiłowanego współsługi Epafrasa, który jest wiernym sługą Chrystusa dla was 8. Który też oznajmił nam waszą miłość w Duchu.

Mgła tajemnicy

Mgła tajemnicy okrywa postać Epafrasa, który pochodził z Kolosów. W historii Kościoła znajdziemy naprawdę niewiele na jego temat. Douglas Moo w swoim komentarzu do Listu Kolosan pisze o Epafrasie:

„Niewiele wiadomo o nim, chociaż możemy wywnioskować, że był rodem z Kolosów i że być może sam Paweł nawrócił go podczas posługi Apostoła w Efezie. Wspomnienie o współpracowniku w tym momencie Listu Pawła jest niezwykłe, a siła poparcia Pawła dla niego jest również uderzająca”

Kim był Epafras? Skąd wzięło się jego poparcie u Apostoła? Dlaczego był on tak ważny dla Kolosan? Jaka była jego rola w zborze?

(więcej…)

Jedenasty argument przeciw uniwersalnemu odkupieniu

utworzone przez | Sie 8, 2019 | Teologia reformowana

Innym słowem, którego Biblia używa na określenie tego, co Chrystus osiągnął dla nas przez swoją śmierć jest słowo pojednanie

Kol 1:21-22 21. I was, którzy kiedyś byliście obcymi i wrogami umysłem w niegodziwych uczynkach, teraz pojednał (ἀποκατήλλαξεν apokatellaxen) 22.W jego doczesnym ciele przez śmierć, aby was przedstawić jako świętych, nieskalanych i nienagannych przed swoim obliczem;
.

ἀποκαταλλάσσω apokatallasso – pojednać całkowicie, od słów:
ἀπό apo – w zwięzłych konstrukcjach intensyfikuje stan oddzielenia
καταλλάσσω katallasso – od κατά katá, „w dół do dokładnego punktu”, intensyfikując ἀλλάσσω allássō, „zmienić”); zdecydowanie zmienić stan, tak jak wtedy, gdy dwie strony godzą się, gdy zbliżają się („zmieniają”) na tę samą pozycję.

(więcej…)

Jaki jest wiek Boga?

utworzone przez | Sie 7, 2019 | Teologia systematyczna

Wiek Boga

Bóg jest wieczny, więc nie ma wieku. Jak jest napisane w Liście do Tymoteusza:

1 Tym. 1:17 A Królowi wieków, nieśmiertelnemu, niewidzialnemu, jedynemu mądremu Bogu niech będzie cześć i chwała na wieki wieków. Amen.

Tak więc Bóg nie ma początku ani końca; zawsze był i zawsze będzie. On jest wiecznym Bogiem

1 Mojż. 21:33 Abraham zaś zasadził drzewa w Beer-Szebie i wzywał tam imienia PANA, Boga wiecznego

(więcej…)

Wykład XX – historia herezji: manicheizm

utworzone przez | Sie 6, 2019 | Teologia historyczna

Osoba heretyka

Twórcą Manicheizmu był Mani (Manes / Manicheusz), który urodził się 14 kwiednia 216 roku w Selucji, mieście położonym w zachodniej Persji nad rzeką Tygrys niedaleko Babilonii. Heretyk zmarł ok. 276 roku w Gundiszapurze. Człowiek ten wychowywał się w środowisku elkazaitów, czyli w starożytnej synkretycznej pseudochrześcijańskiej sekcie mającej swoje korzenie u ebionitów i czerpał swoje idee z gnostycyzmu.

Tradycyjnie u źródeł herezji stało pozabiblijne objawienie, które Mani po raz pierwszy przeżył w wieku 12 lat a następnie po 12 latach kolejne. To ostatnie dało początek manicheizmowi, bredniom łączącym ze sobą koncepcje chrześcijańskie z irańskim zoroastrianizmem praktykującym kult ognia.

W XX wieku na pustyni Gobi został odnaleziony List-Fundament (dosł. List o fundamencie, łac. Epistola fundamenti) autorstwa Maniego, który był jednym ze świętych pism wyznawców manicheizmu. Mani przedstawia się w nim jako Manicheusz – apostoł Jezusa Chrystusa.

Manicheizm objął swoim zasięgiem znaczne obszary Azji, północnej Afryki i Europy. Polemikę z heretykiem prowadził Augustyn z Hippony w 397 r. w dziele Przeciw listowi Maniego. Sam Augustym był adeptem manicheizmu w latach 373 – 382 a.d. aż do czasu przejścia na chrześcijaństwo.

(więcej…)

Siedem przypowieści o tajemnicach królestwa niebieskiego, część 5

utworzone przez | Sie 5, 2019 | Egzegezy, Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych, Soteriologia: nauka o zbawieniu

Wstęp

Mat. 13:10-11 10. Wtedy uczniowie podeszli i zapytali go: Dlaczego mówisz do nich w przypowieściach? 11. A on odpowiedział im: Wam dano poznać tajemnice królestwa niebieskiego, ale im nie jest dane.

W 13 rozdziale Ewangelii Mateusza Pan Jezus jest bardzo zainteresowany tym, aby jego umiłowani uczniowie – a wraz z nimi my wszyscy, czyli Jego uczniowie w obecnych czasach – poznali detale, sekrety i cechy charakterystyczne Królestwa Bożego. W tym celu użył On siedmiu różnych przypowieści:

  1. O Siewcy
  2. O pszenicy i kąkolu
  3. O ziarnie gorczycy
  4. O zakwasie
  5. O ukrytym skarbie
  6. O perle wielkiej wartości
  7. O sieci

(więcej…)

Pan Jezus już się zbliża, do serca puka drzwi

utworzone przez | Cze 27, 2019 | Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana

Ostrzeżenie: artykuł zburzy mit o zbawieniu rzekomo obecnym wśród szerokopojętych „chrześcijan ewangelikalnych” wyznających arminainizm. Drogi czytelniku, jeśli nie wyznajesz Teologii Reformowanej to jesteś arminianinem.

Bóg: dżentelmen czy suweren?

„Pan Jezus jest dżentelmenem i nie zmusza nikogo do wiary, trzeba Go zaprosić do serca.”

Zdaje się, że powyższy cytat odzwierciedla wierzenia praktycznie wszystkich tzw. „chrześćijan ewangelikalnych”. Twierdzą oni stanowczo, że Pan Jezus pokornie puka do drzwi serca czekając na decyzję człowieka aby go zbawić. Jest w swoim dziele cierpliwy, czuły i miłosierny, przelał przecież swoją krew za każdego człowieka na świecie. To taki dobry król-dziadziuś z siwą brodą, spokojny i rozważny i ufny w ludzką wolną wolę. Przecież muszą być na świecie jacyś dobrzy ludzie szukający Boga, którzy w końcu z własnej woli Go wybiorą…

Problem tutaj jest tylko jeden: nic z powyższego nie jest prawdą.

(więcej…)

Siedem przypowieści o tajemnicach królestwa niebieskiego, część 4

utworzone przez | Cze 25, 2019 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu

Wstęp

Mat. 13:10-11 10. Wtedy uczniowie podeszli i zapytali go: Dlaczego mówisz do nich w przypowieściach? 11. A on odpowiedział im: Wam dano poznać tajemnice królestwa niebieskiego, ale im nie jest dane.

W 13 rozdziale Ewangelii Mateusza Pan Jezus jest bardzo zainteresowany tym, aby jego umiłowani uczniowie – a wraz z nimi my wszyscy, czyli Jego uczniowie w obecnych czasach – poznali detale, sekrety i cechy charakterystyczne Królestwa Bożego. W tym celu użył On siedmiu różnych przypowieści:

  1. O Siewcy
  2. O pszenicy i kąkolu
  3. O ziarnie gorczycy
  4. O zakwasie
  5. O ukrytym skarbie
  6. O perle wielkiej wartości
  7. O sieci

(więcej…)

Dziesiąty argument przeciw uniwersalnemu odkupieniu

utworzone przez | Cze 24, 2019 | Teologia reformowana

Sposób w jaki Biblia przedstawia jakąś doktrynę ma pomóc nam tę doktrynę zrozumieć. Jednym z biblijnych słów użytych na określenie zbawienia, które zdobył dla nas Chrystus, jest słowo odkupienie, np.:

Kol 1:14 W którym mamy odkupienie (ἀπολύτρωσιν apolytrosin) przez jego krew, przebaczenie grzechów

Słowo to (ἀπολύτρωσις apolytrosis) oznacza: „uwolnienie kogoś z niewoli przez zapłacenie ceny”. Ktoś taki nie jest odkupiony dopóki nie zostanie uwolniony. To słowo więc uczy nas, że Chrystus nie mógł odkupić nikogo kto nie został uwolniony.

Tak zwane „uniwersalne odkupienie”, które koniec końców pozostawia wielu nadal w niewoli, jest sprzeczne samo w sobie.

(więcej…)

Harmonia Ewangelii: początek służby Jezusa

utworzone przez | Cze 21, 2019 | Teologia systematyczna

Rys historyczny

400 lat przed narodzinami Mesjasza została spisana Księga Nehemiasza, ostatnia należąca do kanonu Starego Testamentu. Przez czterysta lat Bóg milczał, nie pojawiali się żadni prorocy, żadne objawienie nie było przez cztery wieki udzielane żadnej osobie. Nastąpiły wielkie zmiany

  • wygnano cudzoziemców z kraju (Neh. 13:1-2; 23-30)
  • oczyszczono Świątynię (chronolo)
  • przywrócono liturgię oraz porządek wśród Lewitów (Neh. 13:10-13; 30)
  • przywrócono Prawo (Neh. 13:14-24; 31)
  • zapowiedziany został prorok Eliasz, który miał nawrócić Żydów do Boga (Mal. 4:5-6)

Jednakże ziarno złego zakiełkowało w postaci Miszny, czyli ludzkiej tradycji, która od III wieku p.n.e. zastępowała naukę Słowa Bożego Starego Testamentu w kwestii obyczajowości, świąt, ceremonii i prawa. W II wieku p.n.e. powstają sekty:

a. faryzeuszy, legalistw którzy pilnowali przestrzegania ustnej tradycji a także pełnili rolę sędziów-teokratów, oraz
.
b. uznających wyłącznie pięcioksiąg Mojżesza liberalnych saduceuszy, którzy przywłaszczyli sobie kierownictwo Świątyni; odrzucali oni także istnienie życia wiecznego; dla nich liczyło się wyłącznie tu i teraz.

W latach 230-146 przed Chrystusem Cesarstwo Rzymskie podbiło rejon Morza Śródziemnego. Gdy w grudniu 167 roku p.n.e syryjski król Antioch IV Epifanes ustanowił w Świątyni ołtarz Jowisza olimpijskiego rozpoczął się okres buntu religijnego, na czele którego stanął Matatiasz, kapłan z Modin. Tak oto wydarzenia te przedstawia 1 Księga Machabejska:

Matatiasz i jego przyjaciele obchodzili [wszystkie miejscowości] i rozwalali ołtarze oraz obrzezywali nieobrzezane dzieci, jakie tylko spotkali na izraelskich ziemiach. Prześladowali synów pychy, a szczęście sprzyjało ich postępowaniu. Tak więc bronili Prawa przed poganami i królami i nie pozostawili grzesznikowi pola do działania – 1 Księga Machabejska 2:45-48

(więcej…)

Siedem przypowieści o tajemnicach królestwa niebieskiego, część 3

utworzone przez | Cze 20, 2019 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu

Wstęp

Mat. 13:10-11 10. Wtedy uczniowie podeszli i zapytali go: Dlaczego mówisz do nich w przypowieściach? 11. A on odpowiedział im: Wam dano poznać tajemnice królestwa niebieskiego, ale im nie jest dane.

W 13 rozdziale Ewangelii Mateusza Pan Jezus jest bardzo zainteresowany tym, aby jego umiłowani uczniowie – a wraz z nimi my wszyscy, czyli Jego uczniowie w obecnych czasach – poznali detale, sekrety i cechy charakterystyczne Królestwa Bożego. W tym celu użył On siedmiu różnych przypowieści:

  1. O Siewcy
  2. O pszenicy i kąkolu
  3. O ziarnie gorczycy
  4. O zakwasie
  5. O ukrytym skarbie
  6. O perle wielkiej wartości
  7. O sieci

(więcej…)