utworzone przez Reformowani | październik 27, 2021 | Herezja Remonstrancji, Teologia reformowana
Skuteczność przebłagania
Jedyną rzeczą, która mogła zakryć grzechy ludzi była krew Chrystusa. To przykrycie krwią jest tak kompletne, że Bóg już więcej nie widział ich grzechów. Były ukryte przed Nim. Dlatego Pismo Święte posługuje się przebłaganiem, aby wskazać, że skoro krew byków i kozłów nie mogła ukryć grzechu przed Bogiem, to krew Chrystusa, własnego Syna Bożego, tak całkowicie zakryła grzechy Jego ludu, że Bóg nie mógł ich więcej zobaczyć i Jego gniew został odwrócony.
Izaj. 1:18 Chodźcie teraz, a rozsądźmy, mówi PAN: Choćby wasze grzechy były jak szkarłat, jak śnieg wybieleją; choćby były czerwone jak karmazyn, staną się białe jak wełna.
.
Psalm 103:12 Jak daleko jest wschód od zachodu, tak daleko oddalił od nas nasze występki
.
Hebr. 10:4 Niemożliwe jest bowiem, aby krew wołów i kozłów gładziła grzechy.
.
Hebr. 10:14 Jedną bowiem ofiarą uczynił doskonałymi na zawsze tych, którzy są uświęceni.
Rzeczywiście, wszystko, co mógł zobaczyć, to lud bez grzechu, sprawiedliwy i święty, nadający się do życia z Nim w wiecznej społeczności przymierza jako Jego oblubienica. To jest idea przebłagania.
Spróbuj zastosować tę ideę przebłagania do arminiańskiej koncepcji powszechnego odkupienia. Wszystkie grzechy każdego człowieka, który kiedykolwiek żył, są ukryte przed Bożym wzrokiem przez krew Chrystusa. Jak On może wysłać kogokolwiek do piekła? Byłoby niesprawiedliwością najokrutniejszego rodzaju dla Boga posłać do piekła osobę, w której nie widzi grzechu.
Ponadto, jeśli przebłaganie zostało dokonane za wszystkich ludzi głowa za głowę, a gniew Boży został odwrócony od wszystkich, to jak ktoś mógłby doznać tego samego gniewu w piekle? Te słowa są potężnymi słowami, cudownymi słowami, słowami tak ważnymi w Piśmie Świętym, że jeśli mówisz o śmierci Chrystusa dla wszystkich ludzi, niszczysz znaczenie wszystkich czterech słów:
- Odkupienia
- Pojednania
- Zadośćuczynienia
- Przebłagania
Pozbawiasz je całej ich mocy. Tak właśnie postępują Arminianie.
(więcej…)
utworzone przez SebTer | październik 26, 2021 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy
Wstęp
Łuk. 14:26 Jeśli ktoś przychodzi do mnie, a nie ma w nienawiści swego ojca i matki, żony i dzieci, braci i sióstr, a nawet swego życia, nie może być moim uczniem.
Pozwólcie, że podam wam trzy biblijne przykłady mężczyzn, którzy nienawidzili własnego życia.
- Pierwszym jest Zacheusz
- Drugi to niewidomy od urodzenia
- Trzecim przykładem jest Jazon z Tesaloniki
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | październik 25, 2021 | Egzegezy, Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych
Źródło rozważania
1 Tes. 4:13-18
.
13. A nie chcę, bracia, abyście byli w niewiedzy co do tych, którzy zasnęli, abyście się nie smucili jak inni, którzy nie mają nadziei.
14. Jeśli bowiem wierzymy, że Jezus umarł i zmartwychwstał, to też tych, którzy zasnęli w Jezusie, Bóg przyprowadzi wraz z nim.
15. Bo to wam mówimy przez słowo Pana, że my, którzy pozostaniemy żywi do przyjścia Pana, nie wyprzedzimy tych, którzy zasnęli.
16. Gdyż sam Pan z okrzykiem, z głosem archanioła i dźwiękiem trąby Bożej zstąpi z nieba, a zmarli w Chrystusie powstaną pierwsi.
17. Potem my, którzy pozostaniemy żywi, razem z nimi będziemy porwani w obłoki, w powietrze, na spotkanie Pana, i tak zawsze będziemy z Panem.
18. Dlatego pocieszajcie się wzajemnie tymi słowami.
W powszechnie panującej popularnej religii przyjęto interpretować powyższy fragment jako dowód pochwycenia Kościoła przed Wielkim Uciskiem (lub w jego trakcie) a napewno już przed domniemanym fizycznym milejnijnym królestwem. Tym samym Chrystus wskrzesza część Kościoła (najwyraźniej pogańską) i przenosi na siedem lat w powietrze, aby po tym czasie wrócić ze wszystkimi na ziemię i panować nad Żydami i ocalałymi poganami, do czasu ostatecznego buntu, po tysiącu lat.
Wtedy to rzekomo nastąpi drugie powtórne przyjście Chrystusa i drugie powszechne wskrzeszenie (tym razem już nie Kościoła lecz wierzących z milenijnego królestwa czyli głównie Żydów oraz po części pogan, a także starotestamentowych świętych). Mamy zatem do czynienia z jednym sądem, dwoma powtórnymi powrotami Chrystusa i dwoma masowymi wskrzeszeniami. To bardzo poważny błąd doktrynalny.
Jako Reformowani wierzymy gorąco w pochwycenie Kościoła. Jednakże ważnym jest odpowiedzieć na pytanie: kiedy ono będzie miało miejsce?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | październik 23, 2021 | Teologia systematyczna
Współistotność Ojca, Syna i Ducha
Zgodnie z prawdą i Słowem Bożym, wierzymy tylko w jednego Boga, którego istota jest niezłożona [1] i który istnieje w trzech osobach [2], które są rzeczywiście i prawdziwie wiecznie odróżnione zgodnie z ich nieprzechodnimi właściwościami, a mianowicie: Ojciec, Syn i Duch Święty [3].
- Ojciec jest przyczyną, źródłem i początkiem wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych [4].
.
- Syn jest słowem [5], mądrością [6] i obrazem Ojca [7].
.
- Duch Święty jest odwieczną siłą i mocą [8], pochodzący od Ojca i Syna [9].
Jednak Bóg nie jest podzielony na trzy w tym rozróżnieniu, ponieważ Pismo Święte naucza, że chociaż Ojciec i Syn, i Duch Święty posiadają swoją niezależność, i są rozróżnialni pod względem swych właściwości, to jednak w taki sposób, że te trzy osoby są jednym i jedynym Bogiem.
Zatem oczywiste jest, że Ojciec nie jest Synem ani Syn Ojcem i podobnie Duch Święty nie jest ani Ojcem, ani Synem. Jednakże te osoby tak odróżnione nie są rozdzielone ani zmieszane, ponieważ Ojciec nie przyjął ciała ani Duch Święty nie przyjął ciała, a jedynie Syn [10].
Ojciec nigdy nie był bez swego Syna albo Ducha Świętego. A to dlatego, że wszyscy trzej są równie wieczni i tej samej istoty. Nie ma ani pierwszego, ani ostatniego, ponieważ Oni są trójjedyni w prawdzie, mocy, dobroci i miłosierdziu.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | październik 22, 2021 | Teologia biblijna
Historia królestw
Księga Daniela została napisana między 536 a 530 rokiem p.n.e. co jest negowane przez „uczonych” wyższej krytyki tekstu. Zanim przejdziemy do dalszych argumentów obalających mit późnego powstania Księgi Daniela warto zwrócić uwagę na rys historyczny imperium aleksandryjskiego
- Diadochowie (tj.„nastepcy”), termin określający dowódców armii Aleksandra Macedońskiego, którzy przejęli władzę w imperium po jego śmierci w 323 roku p.n.e. wkrótce potem wybuchły między nimi wojny o kontrolę nad ziemiami podbitymi przez Aleksandra
.
- Antypater, panujący jako regent Macedonii 321–319 p.n.e.
.
- Kasander, jego syn, rządził w latach 319-317 p.n.e. i zabezpieczył Macedonię i Grecję. Tytuł króla przyjął w 305 r., po tym jak w 310 r. zamordował Aleksandra IV.
.
- Licymach otrzymał pieczę nad Tracją w 323 p.n.e, a nad Azją Mniejszą w 301 r., przyjmując tytuł króla w 305 r. p.n.e.
.
- Ptolemeusz przejął władzę nad Egiptem w 323 r. p.n.e.; po 301 r. p.n.e. zajął także Fenicję, a w 294 r. p.n.e. ponownie podbił Cypr. W 305 r. przyjął także tytuł króla, w 288 r. wypędził Demetriusza Poliorcetesa z Macedonii, a zmarł w 281 r. p.n.e.
.
- Seleukos I niezależny król Babilonu w 311 p.n.e., w 302 r. p.n.e. podbił kraj aż po rzekę Indus – zmarł w 281 r.
.
- Perdikkas służył wcześniej jako regent imperium od 323 do 321 r. p.n.e.
.
- Antygon I objął stanowisko regenta w 320, walczył z Eumenesem, zabijając go w 316 p.n.e. a następnie przejął kontrolę nad całą Azją. Zginął w 301 w bitwie pod Issus.
.
- Demetriusz Poliorketes pokonał Ptolemeusza na Cyprze w 306 p.n.e. (chociaż później podbił go Ptolemeusz). Demetriusz ledwo uniknął własnej klęski w bitwie pod Ipsus w 301 p.n.e.
Podsumowując, należy więc rozumieć, że przed powstaniem tych czterech królestw starano się utrzymać imperium aleksandryjskie w całości. Najpierw na regenta wybrano Perdikkasa, ale zmarł on w 321 r. p.n.e. Po nim nastał Antygonus I, który pokonał króla Pergamum Eumenesa, zabijając go w 316 r. p.n.e., a następnie wziął pod swoją kontrolę całą Azję. Ostatecznie jednak Antygonus i jego syn, Demetriusz Poliorcetes, zostali pokonani przez wojska Antypatera, Licyniusza i Seleucusa w bitwie pod Ipsus w 301 r. p.n.e.
Wtedy to, wraz z Ptolemeuszem, każdy z nich mógł ubiegać się o tytuł króla i utrzymać oddzielne królestwo.
(więcej…)
utworzone przez SebTer | październik 21, 2021 | Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Istotne pytanie
Pewien brat pyta:
„Ponieważ my, kalwiniści, wierzymy, że Bóg przeznaczył jednych do życia wiecznego, a innych do wiecznego potępienia, ku chwale Jego bogatego miłosierdzia i sprawiedliwej mocy (Rzym. 9:22-23), to co Bóg ma na myśli, gdy odnosi się do niektórych jako wymazanych z Jego księgi życia?”
Tutaj podaje trzy teksty odniesienia
2 Mojż. 32:31-33 31. Mojżesz więc wrócił do PANA i powiedział: Proszę, ten lud popełnił wielki grzech, bo zrobił sobie bogów ze złota. 32. Teraz jednak przebacz ich grzech, a jeśli nie, wymaż mnie, proszę, z twojej księgi, którą napisałeś. 33. PAN powiedział do Mojżesza: Tego wymażę z mojej księgi, kto zgrzeszył przeciwko mnie.
.
Obj 3:5 Kto zwycięży, będzie ubrany w białe szaty i nie wymażę jego imienia z księgi życia, lecz wyznam jego imię przed moim Ojcem i przed jego aniołami.
.
Obj 22:19 A jeśli ktoś odejmie coś ze słów księgi tego proroctwa, odejmie też Bóg jego dział z księgi życia i ze świętego miasta, i z rzeczy, które są opisane w tej księdze.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | październik 20, 2021 | Teologia reformowana
Naturalna reakcja upadłego umysłu
1 Kor. 2:12-14 12. My zaś nie przyjęliśmy ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, żebyśmy wiedzieli, które rzeczy są nam od Boga darowane.13. A o tym też mówimy nie słowami, których naucza ludzka mądrość, lecz których naucza Duch Święty, stosując do duchowych spraw to, co duchowe. 14. Lecz cielesny człowiek nie pojmuje (gr. οὐ δέχεται ou dechetai – nie akceptuje) tych rzeczy, które są Ducha Bożego. Są bowiem dla niego głupstwem i nie może ich poznać, ponieważ rozsądza się je duchowo.
Jest coś związanego z Bożym wiecznym dekretem predestynacji, a szczególnie dekretem potępienia, który wydaje się natychmiast wzbudzać gniew człowieka. Wspomnij o elekcji lub potępieniu, a człowiek zatyka uszy. Wyślij mu materiał na taki temat, a zwróci go z kwaśnym komentarzem: „Nie chcę takich rzeczy w mojej skrzynce pocztowej”. Nawet Jan Kalwin, który był znanym Reformatorem i orędownikiem prawdy o predestynacji, nazwał potępienie „tym straszliwym dekretem” (choć nie jest to dokładne tłumaczenie jego twierdzenia).
Dlaczego istnieje tak wielki sprzeciw wobec dekretów Boga o elekcji i reprobacji? Czy może powodem sprzeciwu wobec tej prawdy, jest fakt, że szczególnie wysławia ona samego Najwyższego Boga i uczy, że człowiek jest tylko stworzeniem?
Prawda predestynacji stawia człowieka na właściwym miejscu. Czyż nie dlatego człowiek tak mocno się jej sprzeciwia?
(więcej…)
utworzone przez SebTer | październik 19, 2021 | Egzegezy, Sabatarianie, Teologia reformowana
Wprowadzenie
Nasz główny werset z Pisma Świętego:
Gal. 3:12 Prawo zaś nie jest z wiary, lecz: Człowiek, który je wypełnia, przez nie będzie żył.
W ostatnim kazaniu mieliśmy wprowadzenie do rozróżnienia między Prawem a Ewangelią. Ściśle mówiąc Prawo jest terminem używanym w odniesieniu do Bożych nakazów i zakazów wyrażonych chociażby w 10 przykazaniach, jest to zatem element odnoszący się do uczynków, jakie wymagane są od człowieka.
Natomiast Ewangelia jest terminem używanym w odniesieniu do obiektwynych faktów o Jezusie Chrystusie i Jego dziele zbawienia wybranych grzeszników, jest to zatem termin odnoszący się do skończonego i kompletnego dzieła Mesjasza (a nie człowieka)
1 Kor. 15:1-4 1. A oznajmiam wam, bracia, ewangelię, którą wam głosiłem, a którą przyjęliście i w której trwacie; 2. Przez którą też dostępujecie zbawienia, jeśli pamiętacie to, co wam głosiłem, chyba że uwierzyliście na próżno. 3. Najpierw bowiem przekazałem wam to, co i ja otrzymałem, że Chrystus umarł za nasze grzechy, zgodnie z Pismem; 4. Że został pogrzebany, że zmartwychwstał trzeciego dnia, zgodnie z Pismem
Zarówno Prawo, jak i Ewangelię można znaleźć w całej Biblii. Dlatego ważne jest, aby umieć właściwie odróżnić i oddzielić Prawo od Ewangelii i jej obietnic.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | październik 18, 2021 | Charyzmania
Przedmowa
Przysłów 18:2 Głupi nie ma upodobania w rozumie, lecz w tym, co serce mu objawia.
Zielonoświątkowcy są pozbawieni nie tylko umiejętności czytania Pisma Świętego ze zrozumieniem, ale także fundamentalnej zdolności odróżniania rzeczywistości od wytworów ich serc, fantazji jakie rodzą się w ich upadłych umysłach. Żyjąc w złudzeniu nie zwracają uwagi nawet na podstawowe biblijne argumenty strony przeciwnej. Posłuchajmy wypowiedzi zdaje się jednego z najbardziej rozpoznawalnych zwodzicieli polskiej sceny charyzmatycznej:
„Dwa lata temu w czasie nabożeństwa w Grecji wygłosiłem proroctwo, a zwykle tego nie robię, które pół roku później się wypełniło co do joty. Bóg dał mi dar rozróżniania duchów i choć czasami tego nie akceptuję, Bóg pokazuje mi kim kto jest. Bóg obdarował mnie darem języków i jest on bardzo pomocny w osobistej modlitwie. Na jednym z naszych zborowych wyjazdów byłem świadkiem jak funkcjonuje dar wykładania języków i to w sposób, który rzucił na kolana. Mógłbym tak długo jeszcze pisać i przywoływać wiele spektakularnych przykładów działania duchowych darów w kościele […] Nie wierzysz, że dary duchowe są aktywne w kościele i twierdzisz, że przeminęły? Dopóki nie uczynisz ze swojego przekonania obowiązującej doktryny, a jakże teologicznej, masz moją przyjaźń, braterstwo i miłość. Jeśli jednak stworzysz taką doktrynę, to zgodnie z Biblią nie podam ci ręki, ponieważ niszczysz Kościół Jezusa. Amen!” – Andrzej Cyrikas
Warto zastanowić się chwilę nad implikacjami powyższego wywodu.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | październik 15, 2021 | Teologia biblijna, Teologia systematyczna
Jedyny autorytet
Wierzymy, że to Pismo Święte zawiera całą wolę Bożą i że odpowiednio naucza wszystkiego, co jest potrzebne człowiekowi do zbawienia [1]. Skoro dokładnie opisuje sposób, w jaki powinniśmy czcić Boga, nie wolno nikomu, choćby był nawet apostołem, nauczać odmiennie [2] od nauki Pisma – choćby to był nawet anioł z nieba, jak powiedział apostoł Paweł [3]. Skoro zakazano dodawania lub ujmowania treści Bożego Słowa [4], zatem nauki w nim zawarte są doskonałe i kompletne pod każdym względem.
- Nie możemy też przyznać żadnym ludzkim pismom, choćby ich autorzy byli najbardziej pobożni, podobnego znaczenia co Pismu Świętemu [5].
.
- Nie możemy też uznać żadnego zwyczaju, opinii większości, spuścizny starożytności albo dziedzictwa czasu i ludzkości bądź soborów, dekretów lub ustaw na równi z prawdą Bożą [6], gdyż jest ona ponad wszystkim i ponieważ każdy człowiek jest ze swej natury kłamcą [7] – marniejszym niż sama marność.
Dlatego kategorycznie odrzucamy wszystko to, co nie zgadza się z tym nieomylnym standardem [8], jak nas pouczają apostołowie: badajcie duchy, czy są z Boga [9]. I na innym miejscu: Jeżeli ktoś przychodzi do was i nie przynosi tej nauki, nie przyjmujcie go do domu [10].
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | październik 14, 2021 | Teologia reformowana
Pierwsze przymierze
Przymierze Boże zostało najpierw zawarte z Adamem. Oznacza to, że Bóg najpierw objawił Adamowi w Raju błogosławieństwa Swojego życia przymierza, zanim ten upadł. Kiedy Bóg stworzył niebo i ziemię, stworzył piękny ogród na wschodzie Edenu, znany w Piśmie Świętym i przez wszystkie czasy jako pierwszy Raj. W tym pięknym ogrodzie Bóg umieścił człowieka.
1 Mojż. 2:8, 15 PAN Bóg zasadził też ogród w Edenie, na wschodzie, i umieścił tam człowieka, którego ukształtował PAN Bóg wziął więc człowieka i umieścił go w ogrodzie Eden, aby go uprawiał i strzegł.
Człowiek był najwyższym ze wszystkich stworzeń Bożych. Nie tylko został stworzony z prochu ziemi, ale Bóg tchnął w jego nozdrza dech życia. I przez ten twórczy akt Boga
1 Mojż. 2:7 człowiek stał się duszą żyjącą
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | październik 13, 2021 | Chrystologia: nauka o Chrystusie, Egzegezy
Soli Deo gloria!
16. Przez niego bowiem wszystko zostało stworzone, to, co w niebie i to, co na ziemi, to, co widzialne i co niewidzialne, czy trony, czy panowania, czy zwierzchności, czy władze. Wszystko przez niego i dla niego zostało stworzone.
17. On jest przed wszystkim i wszystko istnieje dzięki niemu.
18. On też jest głową ciała – kościoła; on jest początkiem i pierworodnym z umarłych, aby we wszystkim był pierwszy;
Nie bez powodu Apostoł wskazuje na Syna Bożego, jako istniejącego przed wszelkim stworzeniem oraz przyczynę istnienia wszelkiego stworzenia bez wyjątku (Hebr. 1:3; 2 Piotra 3:5, 7). Tym samym identyfikuje Go, jako Boga Jahwe (Izaj. 44:24). Dowodzi, iż jest On Stworzycielem wszechrzeczy, wszystkiego co widzialne i niewidzialne:
Syn nie tylko jest Stworzycielem, ale też doskonałą reprezentacją Boga w ciele (Kol. 1:14-15), ponieważ jest współistotny Ojcu. To zamyka usta wszelkim spekulacjom godzącym w Jego istotę. Objawiona przez Boga prawda nie przypadkowo została umieszczona już w pierwszych wersach listu. Niczym grom z jasnego nieba uderzyła w koncepcję demiurga, fundament protognostyckiej, gotowej do zniszczenia chrześcijaństwa herezji, rozbijając jej filozoficzną „integralność” w drobny pył.
(więcej…)
utworzone przez SebTer | październik 12, 2021 | Egzegezy, Sabatarianie, Teologia reformowana
Wprowadzenie
Werset z Pisma Świętego do dzisiejszego nauczania:
2 Tym. 2:15 Staraj się, abyś stanął przed Bogiem jako wypróbowany pracownik, który nie ma się czego wstydzić i który dobrze rozkłada słowo prawdy.
Nasze czytanie wyznaniowe pochodzi z Katechizmu Heidelberskiego,
Pytanie 2: Z czego powinieneś zdawać sobie sprawę, aby żyć i umierać w taki sposób pocieszony?
.
Odpowiedź: Z trzech prawd: po pierwsze – z ogromu własnego grzechu i niedoli; po drugie – ze sposobu, w jaki zostałem z nich wyzwolony; i po trzecie – z wdzięczności, jaką winien jestem Bogu za to wyzwolenie.
Umiłowani, temat tej serii kazań z Pisma Świętego jest jednym z najważniejszych tematów dla każdego wierzącego, jest to krytyczne zadanie aby dobrze rozkładać Słowo Prawdy. Tylko sama Biblia jest Słowem Prawdy. Tylko sama Biblia jest Słowem Bożym, ale jeśli nie czytasz jej, jeśli jej nie studiujesz i jeśli nie rozkładasz jej dobrze, wtedy nic dobrego ci nie da. Biblia jest skuteczna, nigdy nie zawodzi w wykonaniu zamierzonego celu.
Dwa podstawowe zadania Biblii to nawrócenie wybranych i zatwardzenie potępionych, i nigdy w tym nie zawodzi.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | październik 11, 2021 | Egzegezy, Teologia biblijna
Argumenty teologiczne podawane w celu wykazania rzekomej późnej daty Daniela
Przeciwnicy Boga podważają Daniela jako autora Księgi Daniela twierdząc, że została ona napisana o wiele później niż w roku 536 – 530 przed Chrystusem. Podają oni znacznie późniejszą datę (około II wieku przed naszą erą) tym samym odzierając Księgę Daniela z proroctw i co za tym idzie z natchnienia Ducha (2 Tym. 3:16; 2 Piotra 1:21).
Zwolennicy teorii Machabejskiej zwyczajowo kładą wielki nacisk na rzekomy rozwój lub ewolucję myśli religijnej narodu izraelskiego. Wskazują oni na motywy i akcenty w Księdze Daniela, które według nich są podobne do tych, które charakteryzują literaturę apokryficzną okresu międzytestamentalnego (takie dzieła jak Księga Enocha i Testament Dwunastu Patriarchów, a nawet takie księgi apokryfów jak Tobiasz i Zuzanna).
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | październik 10, 2021 | Teologia systematyczna
Artykuł 4 Kanoniczne księgi Pisma Świętego
Wierzymy, że Pismo Święte zostało zawarte w dwóch księgach, a mianowicie w Starym i Nowym Testamencie, które są kanoniczne i niepodważalne. Kościół Boży nazywa je następująco:
.
Stary Testament
Księgami Starego Testamentu jest pięć ksiąg Mojżesza, a mianowicie:
1. Rodzaju,
2. Wyjścia,
3. Kapłańska,
4. Liczb,
5. Powtórzonego Prawa;
(więcej…)
utworzone przez SebTer | październik 8, 2021 | Egzegezy, Trynitologia
Boży rydwan
Ezech. 10:10 Co do wyglądu, wszystkie cztery miały jednakowy kształt, jakby koło znajdowało się w środku koła.
Ezechiel 10 zawiera niesamowitą teofanię lub objawienie się Boga Wszechmogącego. Widzimy Jego chwałę obłok i tron, a także cztery ogromne koła i czterech cherubinów, z oczami wypełniającymi zarówno cztery koła, jak i cztery cherubiny.
Ale co się dzieje w Ezechiela 10? Co jednoczy różne elementy teofanii lub wizji Boga? Boski rydwan! A co to za rydwan!
Jaka jest idea rydwanu z Księgi Ezechiela 10? Krótko mówiąc, Jahwe w swoim niesamowitym rydwanie opuszcza swoją świątynię w Jerozolimie z powodu ciężkich grzechów Judy. Wtedy i tylko wtedy miasto upadnie, a dom Boży zostanie zniszczony.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | październik 7, 2021 | Bohaterowie wiary, Teologia historyczna
Papieskie miłosierdzie
Łuk. 11:49 Dlatego też mądrość Boża powiedziała: Poślę do nich proroków i apostołów, a niektórych z nich będą zabijać i prześladować;
485 lat temuzostał zdradzony a następnie brutalnie zamordowany mąż Boży o lwim sercu. Jaka była jego zbrodnia? Uważał, że tylko Biblia powinna być jedynym autorytetem nad kościołem i że każdy chrześcijanin powinien mieć kopię Biblii do samodzielnego czytania.
Opierając się na tym naglącym przekonaniu, William Tyndale (1494 – † 6 października 1536) natychmiast zaczął tłumaczyć Pismo Święte z oryginalnego języka greckiego na język zwykłego człowieka, czyli na angielski. Za tę pracę był bardzo prześladowany. Groził mu na co dzień kościół katolicki. I ostatecznie musiał spędzić resztę życia niczym przestępca, tłumacząc w tym czasie Słowo Boże.
(więcej…)
utworzone przez SebTer | październik 6, 2021 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Wstęp
1 Tym. 1:19 Mając wiarę i czyste sumienie, które niektórzy odrzucili i stali się rozbitkami w wierze.
Pytanie, na które zdecydowałem się odpowiedzieć, brzmi: co oznacza „stać się rozbitkiem w wierze”? Arminianie argumentują, że człowiek, o którym mówi się, że „stał się rozbitkiem” w swojej wierze, to ktoś, kto kiedyś miał prawdziwą zbawczą wiarę, ale który przez swój grzeszny sposób życia jest teraz zgubiony i zginie na wieki.
Czy tego naucza tutaj Paweł?
Zanim odpowiemy na to pytanie, należy zauważyć, że Paweł mówi do Tymoteusza jako sługi Ewangelii, a przez niego do każdego sługi Ewangelii. Ci, którzy głoszą Ewangelię łaski muszą sami być przykładem tego, co głoszą. Sami muszą wierzyć w Ewangelię, trzymając się mocno Słowa Bożego i muszą prowadzić życie w czystości moralnej. Napomnienie Apostoła Pawła jest więc na czasie, szczególnie dzisiaj, gdy tak często słyszymy o godnych pożałowania upadkach tych, którzy przynoszą Ewangelię i innych kaznodziejów, którzy zdają się w nic nie wierzyć.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | październik 5, 2021 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy
Wezwanie do reformy
1 Tym. 5:8 A jeśli ktoś nie dba o swoich, a zwłaszcza o domowników, ten wyparł się wiary i gorszy jest od niewierzącego.
Ze względu na was, drodzy Przyjaciele, ośmielam się ponownie pojawić na scenie publicznej, aby być waszym wiernym obserwatorem, aby zachęcić was do wypełniania waszych obowiązków i promować dzieło Boże w waszych duszach i uwielbienie Boga w waszych rodzinach. I nie wiem, jak pastor może lepiej wykorzystać swój czas, naukę i pióro (obok przekonania i nawrócenia poszczególnych dusz), niż przez narzucanie gospodarzom troski o dusze znajdujące się pod ich opieką.
Ma to bezpośrednią tendencję do reformacji publicznej. Religia zaczyna się w jednostkach i przechodzi na krewnych, mniejsze sfery pokrewieństwa tworzą większe: kościoły i wspólnoty składają się z rodzin.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | październik 4, 2021 | Eklezjologia: nauka o kościele, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Co z tymi dziećmi?
Mat. 21:15-16 15. A gdy naczelni kapłani i uczeni w Piśmie zobaczyli cuda, które czynił, i dzieci wołające w świątyni: Hosanna Synowi Dawida, rozgniewali się. 16. I zapytali go: Słyszysz, co one mówią? A Jezus im odpowiedział: Tak. Czy nigdy nie czytaliście: Przez usta niemowląt i ssących przygotowałeś sobie chwałę?
Powszechnie przyjęta pozycja co do dzieci, które nie osiągnęły wieku dojrzałości intelektualnej (która różnie jest definiowana w zależności od kraju pochodzenia a nawet płci, dziewczynki dojrzewają wcześniej od chłopców) odrzuca ich zbawienie. Proponenci tej nauki twierdzą stanowczo, iż do zbawienia niezbędna jest wiara, zatem mały człowiek nie mogąc zrozumieć przekazu Ewangelii siłą rzeczy nie może być odrodzony. Posłuchajmy świadectwa pewnego kaznodzieji:
„Przypomina mi się czas, w którym widziałem kobietę z pięcioletnią córką, która rozmawiała o swojej wierze chrześcijańskiej. Ta mała dziewczynka powiedziała mamie: „Kocham Jezusa”, a matka odpowiedziała: „Nie, nie kochasz. Nie jesteś wystarczająco dorosła„ – źródło
Wyraźnym warunkiem odrodzenia jest dojrzałość, a dokładniej rzecz ujmując – bliżej nieokreślona dojrzałość, subiektwynie rozpoznawana przez rodzica, czy też, ujmując to nieco szerzej, lokalną społeczność wierzących. Stąd wynika całkowity brak pewności co do duchowego życia dzieci osób wierzących. Podsumować to można w następujący sposób:
„Skąd można wiedzieć, czy twoje dziecko jest zbawione? Nie można„ – Todd Friel, źródło
(więcej…)
