Wychowywanie w kulturze przeciwnej dawaniu klapsów

utworzone przez | Sty 27, 2020 | Chrześcijańska moralność

Notka redakcyjna: artykuł ten redakcja Reformowanych dedykuje przerażonym przywódcom KChB, którzy zastraszeni przez środowiska LGBT podkulili ogon w sprawie wydania książki pt. „Pasterz Serca” Tedda Trippa.

W okowach humanizmu

Temat klapsów jest dla wielu rodziców kłopotliwy. Częścią problemu jest zamieszanie w czasach, w których żyjemy. Od ponad pół wieku popularne jest potępianie kary cielesnej jako z natury niewłaściwej, przynoszącej skutki odwrotne do zamierzonego i szkodliwej dla dziecka. Psycholog, matka i znana działaczka przeciw klapsom Penelope Leach przedstawia typową humanistyczną perspektywę kar cielesnych:

„Wierzę, że klapsy – stukanie, policzkowanie, szturchanie, potrząsanie, bicie lub bicie pasem dzieci jest tak napwede złe. Wierzę również … że będąc daleko od produkowania lepiej zdyscyplinowanych ludzi klapsy znacznie utrudniają uczenie dzieci, jak się zachować” – źródło online

Zwróćmy uwagę, jak autorka wypowiedzi utożsamia klapsy z policzkowaniem, szturchaniem, potrząsaniem, biciem i biciem pasem.  Ale to nie to samo. i nie należy tych rzeczy porównywać do rózgi dyscypliny stosowanej w miłości.

Przeciwnicy kary cielesnej często powołują się na ankiety i statystyki, które wydają się potwierdzać ich ustalenia, ale właśnie ponieważ zaczynają od zrównania brutalnych aktów przemocy wobec dzieci z właściwie zarządzaną dyscypliną cielesną, ich wyniki są wypaczone. Oczywiście okrutne kary i brutalna przemoc wobec dzieci są złe, nieproduktywne i niebiblijne.

(więcej…)

Objaśnienie wersetów, w których użyto słów wszyscy i każdy

utworzone przez | Sty 27, 2020 | Egzegezy, Teologia reformowana

Słowem wstępu

Jest kilka rzeczy ogólnych, które trzeba najpierw powiedzieć o użyciu słowa „wszyscy”. W normalnym użyciu ma ono dwa znaczenia. Może oznaczać albo „cała ilość czegoś” albo „z każdego rodzaju”. Mogę powiedzieć, że w Piśmie nie więcej niż jeden raz na dziesięć słowo to oznacza „całą ilość czegoś”! Zazwyczaj słowo to używane jest w znaczeniu „z każdego rodzaju”. Np.

Łuk .11:42 dajecie dziesięcinę z mięty, ruty i z każdego (πᾶν pan) ziela

– w rzeczywistości użyte tu słowa znaczą „wszystkie ziela” ale tłumacze przekładają to jako „każdy rodzaj ziela” co jak myślimy jest poprawne

Jan 12:32 A ja, jeśli będę wywyższony nad ziemię, pociągnę wszystkich (πάντας pantas) do siebie

– oczywiście nie cały ludzki rodzaj zostanie pociągnięty do Chrystusa. W tym miejscu „wszyscy” może oznaczać tylko ludzi wszelkiego rodzaju.

Dzieje 2:17 I stanie się w ostatecznych dniach – mówi Bóg – że wyleję z mego Ducha na wszelkie (πᾶσαν pasan) ciało i będą prorokować wasi synowie i córki, wasi młodzieńcy będą mieć widzenia, a starcy będą śnić sny.

– nasze doświadczenie wyraźnie wskazuje na to, że nie na wszystkich ludzi wylany został Duch Święty. „wszelkie ciało” może oznaczać tu tylko ludzi wszelkiego rodzaju – nie tylko Żydów.

Dzieje 10:12 Były w nim wszelkie (πάντα panta) czworonożne zwierzęta ziemskie, bestie, gady i ptaki nieba.

– znowu dosłowne znaczenie to „wszystkie zwierzęta”, ale tłumacze prawidłowo przekładają to jako zwierzęta „wszelkiego rodzaju”.

(więcej…)

Trynitaryzm Williama Tyndale’a

utworzone przez | Sty 24, 2020 | Trynitologia

Nieco o Reformatorze

William Tyndale (1494 – † 1536) był pierwszym Reformatorem, który wbrew zakazowi, ryzykując swoim życiem przetłumaczył Biblię z języka greckiego na angielski. Z tego też pwoodu został spalony na stosie przez ohydny reżim Rzymskokatolicki. O determinacji Tyndale’a świadczy jego rozmowa pewnym wykształconym księdzem, który stwierdził, że „byłoby lepiej dla nas żyć bez praw bożych, niż bez papieskich”, na co oburzony odparł:

„Sprzeciwiam się papieżowi i jeśli Bóg zachowa mnie przy życiu, uczynię tak, że chłopiec przy pługu będzie znać [Biblię] lepiej, niż sam papież”

Szokującym dla pobożnego czytelnika będzie fakt, iż współcześni odstępcy od wiary starają się wykorzystać osobę tego świętego Reformatora do argumentacji przeciw doktrynie Trynitarnej…

(więcej…)

Praktyczny proces ekspozycji sekwencyjnej, cz. 9

utworzone przez | Sty 23, 2020 | Eklezjologia: nauka o kościele, Teologia biblijna

Zbadanie ogólnego wprowadzenia do Księgi

W tym momencie należy sprawdzić ogólne wprowadzenie do studiowanej Księgi aby poznać zarys poruszanych w niej tematów teologicznych oraz najważniejsze ich kategorie. Celem ekspozycji jest dotarcie do istoty zagadnienia.

Pomocne narzędzie: Jak czytać książkę, Mortimer Adler, wersja pdf

a) Warto skorzystać ze streszczeń zawartych w Bibliach przygotowanych do studiowania,  napisanych przez ekspozytorów Słowa, np. w j. polslkim dostępna jest pozycja pt. Komentarz do Nowego Testamentu Johna MacArthura. To pozwoli uniknąć zabłądzenia w gąszczu poruszanych zagadnień teologicznych w konkretnych sekcjach danej Księgi.
.
b) Należy przeczytać wstępy w wybranych komentarzach do danej Księgi Nowego Testamentu

(więcej…)

Pewność życia chrześcijanina

utworzone przez | Sty 22, 2020 | Egzegezy, Teologia reformowana

Teologiczny nokaut

Kol. 1:11 Umocnieni wszelką mocą według jego chwalebnej potęgi, ku wszelkiej cierpliwości i wytrwałości z radością;

Stwierdzenie Apostoła ma dramatyczne znaczenie dla chrześcijańskiego sprawowania wiary. Wbrew obiegowej opinii ustanawia ono nie człowieka lecz Boga jako przyczynę prawidłowego i osiągającego końcowy cel życia osoby zbawionej. Duch Święty wskazując na ostateczny rezultat czyli wytrwanie w wierze ani przez moment nie waha się postawić na szali chwalebnej potęgi Boga przeciwstawiając ją prowadzącej do rozpaczy fałszywej koncepcji apostazji i rzekomej możliwości utraty zbawienia jako alternatywy, która mogłaby dotknąć osobę zbawioną. I rzeczywiście nawet w ujęciu soteriologicznym prawdą jest stwierdzenie Kanodziei Salomona:

Kazn. 3:14 Wiem i to, że cokolwiek czyni Bóg [a to Bóg czyni zbawienie, nie człowiek], będzie trwać na wieki. Nie można do tego nic dodać ani z tego odjąć, a Bóg czyni to, aby ludzie się go bali

Moc, jakiej chrześcijaninowi udzielił Bóg nie jest ograniczona w żaden inny sposób jak tylko Bożym dekretem i dostosowana została do rzeczywistych potrzeb łaską obdarowanego. Innymi słowy im większe trudności, prześladowania i zło, jakie dotyka zbawionego, tym większa łaska od Boga zapewniająca wytrwanie w niesprzyjających okolicznościach oraz osiągnięcie celu czyli społeczności z Bogiem w niebie. Chwała Bogu za to, że nie jest Arminianiem 🙂

Duch Święty jest wspaniałym Pocieszycielem!

(więcej…)

Reinhard Bonnke: święta krowa pentekostalizmu

utworzone przez | Sty 20, 2020 | Charyzmania, Zgubna droga

Ku ostrzeżeniu

Jan 14:16-17 16. A ja będę prosił Ojca i da wam innego Pocieszyciela, aby z wami był na wieki; 17. Ducha prawdy, którego świat nie może przyjąć, bo go nie widzi ani go nie zna. Wy jednak go znacie, gdyż z wami przebywa i w was będzie.

Prawda będzie negowana przez zielonoświątkowców ponieważ duch, jakim się kierują nie jest Duchem Prawdy, którego świat przyjąć nie może. Jest to duch zwiedzenia, kłamstwa i nieposłuszeństwa przez którego zostali oszukani (Mat. 24:24; Jan 8:44; Efez. 2:2; 2 Tes. 2:7-12)

Hołubiony przez wyznawców ducha zielonoświątkowstwa Reinhard Bonnke był łże-prorokiem, fałszywym cudotwórcą i żerującym na teologicznej niewiedzy poszkodowanych głosicielem innej ewangelii. Poniżej dowody:

(więcej…)

Sofiści z Sorbony kontra Jan Kalwin

utworzone przez | Sty 17, 2020 | Historia chrześcijaństwa, Teologia reformowana

Sorbona

„Wiek XIII był okresem intensywnego życia umysłowego, W r. 1200 powstał Uniwersytet Paryski, wzór wszystkich innych. Za nim powstały uniwersytety w różnych krajach: w r. 1227 założony został uniwersytet w Neapolu, w 1229 w Tuluzie, w 1231 w Cambridge, w 1243 w Salamance, w 1257 Sorbona paryska, w 1290 uniwersytet w Lizbonie.”– W. Tatarkiewicz, Historia Filozofii

Sorbona był to Wydział Teologii Uniwersytetu w Paryżu, który uchodził we własnych oczach za teologiczny autorytet Francji. Jego konserwatywni wykładowcy, partyzanci scholastyki i teologii arystotelesowskiej bardzo szybko zadeklarowali się śmiertelnymi wrogami Reformacji chrześcijańskiej.

Postrzegali ewangelicyzm i Lutra jako zagrożenie dla francuskich dusz. Sprzeciwiali się także tłumaczeniu Biblii na języki narodowe. Głównym przeciwnikiem Sorbony był François Rabelais, on też proponował rewizję błędnego tłumaczenia Vulgaty (zawierała ona np. błędne tłumaczenie słowa μετανοέω metanoeo – upamiętanie, zmiana myślenia – w wersji łacińskiej czytamy Paenitentiam Agite – czyńcie pokutę – co odnosi się do formy uczynkowości).

(więcej…)

Błąd Ewy, Adama, czy też Pisma Świętego?

utworzone przez | Sty 16, 2020 | Egzegezy, Hamartiologia: nauka o grzechu, Teologia biblijna

Wtręt Ewy

2 Mojż. 2:16-17 16. I rozkazał PAN Bóg człowiekowi: Możesz jeść do woli z każdego drzewa ogrodu; 17. Ale z drzewa poznania dobra i zła jeść nie będziesz, bo tego dnia, kiedy zjesz z niego, na pewno umrzesz.

.

1 Mojż. 3:2-3 2. I kobieta odpowiedziała wężowi: Możemy jeść owoce z drzew tego ogrodu; 3. Ale o owocu drzewa, które jest pośrodku ogrodu, Bóg powiedział: Nie będziecie z niego jeść ani go dotykać, abyście nie umarli.

Dlaczego Ewa w śmiertelnej w skutkach dyskusji z diabłem obok argumentu o zakazie spożywania owocu z drzewa poznania dobra i zła dodała iż nie wolno go również dotykać? Dlaczego według Ewy nie tylko spożycie ale i sam dotyk owocu miał spowodować śmierć?

  • Czy była to nadinterpretacja słów Adama?
  • Czy Bóg powtórzył zakaz obu ludziom dodatkowo go uzupełniając?
  • A może to Adam okazał się nadgorliwy?
  • Czy może raczej to Pismo Święte się myli podając dwie sprzeczne ze sobą historie?
  • Jeśli Ewa dodała do Słów Boga, czy rzeczywiście pierwszym grzechem było spożycie z zakazanego owocu czy też raczej dodawanie do Bożych Słów?

„Niesamowite w Biblii nie jest jej boskie autorstwo; jest nim raczej fakt, że kotokolwiek może wierzyć iż taka mikstura sprzecznych bzdur mogłaby być napisana przez wszechwiedzącego boga. Aby to zrobić, najpierw trzeba by nie czytać tej książki, co jest praktyką większości chrześcijan; lub, jeśli ktoś to już czyta, musi wrzucić do śmietnika swoją racjonalną inteligencję – innymi słowy, trzeba stać  się głupcem dla boga. Zaś aby stać się ateistą, wystarczy śmiać się wtedy, gdy tak oczywisty nonsens serwowany jest jako „boska” prawda”” – Frank Zindler, American Atheists, źródło

Jak widzimy przedstawiony problem nie jest błahy lecz w rzeczywistości dotyka sprawy najważnejszej czyli nieomylności Słowa Bożego. Jeśli Słowo Boże jest omylne, ateiści mają rację i nasza wiara jest nic nie warta. Dlatego też z całą pilnością użyjemy miecza Słowa Bożego aby ten atak skutecznie odeprzeć.

(więcej…)

Czas teraźniejszy i jego formy

utworzone przez | Sty 15, 2020 | Greka Koine

Definicja

Czas teraźniejszy w języku greckim może wyrażać czas przeszły, teraźniejszy lub przyszły. Dr Young identyfikuje trzy aspekty czasowe w następujący sposób:

Czas teraźniejszy w trybie oznajmującym
.

⇒ w Jana 1:29 odnosi się do przeszłości: A nazajutrz Jan zobaczył (βλεπει blapei – widzi) Jezusa przychodzącego do niego
.

⇒ w Dziejach 16:18 odnosi się do teraźniejszości: Rozkazuję (παραγγελλω parangello) ci w imię Jezusa Chrystusa, abyś z niej wyszedł. I w tej chwili wyszedł.
.

⇒ w Łuk. 19:8 odnosi się do przyszłości: Zacheusz zaś stanął i powiedział do Pana: Panie, oto połowę mojego majątku oddam (διδωμι didomi – daję) ubogim
.

⇒ w Jana 3:18 odniesienie ponadczasowe: Kto wierzy w niego, nie będzie potępiony (κρινεται krinetai – jest sądzony)”
.

Richard Young, Intermediate New Testament Greek (Nashville: Broadman & Holman, 1994) s. 105

Podstawową koncepcją  czasu teraźniejszego jest przedstawienie czynności w ujęciu czasowym w stronie oznajmującej.

(więcej…)

LWW 4:1-3 Stworzenie

utworzone przez | Sty 15, 2020 | Teologia systematyczna

 

4:1 Czas stworzenia

Na początku upodobało się Trójjedynemu Bogu – Ojcu, Synowi i Duchowi Świętemu – stworzyć świat i wszystkie rzeczy w ciągu sześciu dni. To wszystko było bardzo dobre. W ten sposób Bóg uwielbił swoją odwieczną moc, mądrość i dobroć.

1 Mojż. 1:31 I Bóg widział wszystko, co uczynił, a było to bardzo dobre. I nastał wieczór i poranek, dzień szósty
.
Hiob 26:13 Swoim duchem przyozdobił niebiosa, a jego ręka stworzyła pokrzywionego węża
.
Jan 1:2-32.Ono (Słowo) było na początku u Boga. 3.Wszystko przez nie się stało, a bez niego nic się nie stało, co się stało.
.
Rzym. 1:20 To bowiem, co niewidzialne, to znaczy jego wieczna moc i bóstwo, są widzialne od stworzenia świata przez to, co stworzone, po to, aby oni byli bez wymówki.
.
Kol 1:16 Przez niego bowiem wszystko zostało stworzone, to, co w niebie i to, co na ziemi, to, co widzialne i co niewidzialne, czy trony, czy panowania, czy zwierzchności, czy władze. Wszystko przez niego i dla niego zostało stworzone.
.
Hebr. 1:2 W tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez swego Syna, którego ustanowił dziedzicem wszystkiego, przez którego też stworzył światy

(więcej…)

John Wesley, tragedia szczerego poganina

utworzone przez | Sty 14, 2020 | Herezja Remonstrancji, Zgubna droga

Kim był John Wesley?

John Wesley (1703 – 1791) zdawał się największym chrześcijaninem swoich czasów. Jego „święte” życie pełne zaangażowania w głoszenie tego, co uznawał za ewangelię było pełne poświęcenia i trudu, zaś gorliwość nie miała sobie równych. Sam George Whitfield (1714 – 1770) oszołomiony jego „pobożnością” i gorliwością powiedział w zachwycie o swoim osobistym przyjacielu Wesleyu:

„…nie zobaczymy go w niebie. Będzie tak blisko Tronu Boga, a my będziemy tak daleko, że nie będziemy mogli go zobaczyć! ”

Obaj poznali się w Świętym Klubie gdzie na drodze niemal śmiertelnej samodyscypliny w dążeniu do pobożności próbowali uzyskać zbawienie pobożnymi aktami. W tym czasie żaden z nich nie znał Jezusa Chrystusa jako Pana i Zbawiciela. Podobnie jak Luter starail się osiągnąć zbawienie przez uczynki. Pomimo ogromnej aktywności prawowiernych purytańskich kaznodziejów żaden z nich wtedy nie znał Boga.

W 1735 roku 21 letni George Whitfield przeczytał książkę Henryego Scougala, szkockiego kaznodziei, pt. „Życie Boga w Duszy Człowieka”. traktującą o nowonarodzeniu i upamiętał się. W 1738 roku John Wesley nadal był nieodrodzonym kaznodzieją opieraejącym swoją duchową przyszłość o zbawienie z uczynków. Czy ten stan uległ zmianie? Osobiste świadectwo Wesleya nie pozostawia żadnych wątpliwości w tej sprawie…

(więcej…)

Pobożna medytacja: obowiązek wszystkich wierzących

utworzone przez | Sty 13, 2020 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy

Chrześcijański obowiązek

Filip. 4:8 W końcu, bracia, co prawdziwe, co uczciwe, co sprawiedliwe, co czyste, co miłe, co chwalebne, jeśli jest jakaś cnota i jakaś chwała – o tym myślcie.

Weźmy pod uwagę List do Filipian 4:8. Częścią wspólną wszystkich przymiotników jest obowiązek myślenia lub medytacji. Każdy z tych przymiotników opisuje „rzeczy”, nad którymi mamy medytować. Jest to wezwanie Pawła (polecenie Ducha Świętego), aby nad nimi medytować. Jest to obowiązek, który kojarzy się z procesem myślenia, starannej deliberacji.

Ludzie często przypisują medytację czemuś zbliżonemu do orientalnego mistycyzmu. Nie o to chodzi w medytacji biblijnej. Zamiast tego Biblia wzywa nas do zastanowienia się nad słowem Bożym. Zastanawianie się nad Bogiem i Jego dziełami jest obowiązkiem każdego chrześcijanina i nakazane przez Boga do codziennej pobożności. Reformatorzy i purytanie wierzyli w to dobitnie i byli mistrzami egzegetów w wyciąganiu Bożego umysłu w tej sprawie ze Słowa Bożego.

(więcej…)

Wykład XXIII – historia schizmy: Nowacjanie i Donatyści

utworzone przez | Sty 10, 2020 | Teologia historyczna

Skuteczne narzędzie rozeznania

1 Kor. 11:19 Bo muszą być między wami herezje, aby się okazało, którzy są wypróbowani wśród was

W poprzednich wykladach przedstawione zostały herezje, jakie miały miejsce w I i II wieku istnienia Kościoła, które jednocześnie posiadają swoje odpowiedniki w czasach współczesnych:

1. Judaizatorzy – sekty szabatariańskie, Adwentyści Dnia Siódmego, żydujące odłamy mesjanizujących zielonoświątkowców, Rzymscy katolicy
2. Ebionici – antypawłowcy, Świadkowie Jehowy, Badacze Pisma,
3. Doketyzm i gnostycyzm – satanizm, feminizm, Mormonizm, Islam, odszczepienia ruchu zielonoświątkowego, New Age
4. Marcjonizm – sekty odróżniające złego boga Starego Testamentu od miłosiernego Boga Nowego Testamentu
5. Manicheizm – New Age, odszczepienia zielonoświątkowe
6. Monarchianizm – Unitarianie, antytrynitarze
7. Montanizm – ruch zielonoświątkowy

Historia Kościoła jest wielce adekwatna i pomocna dla Kościoła, ponieważ studiowanie tych starożytnych herezji pomaga w rozpoznaniu współczesnego kacerstwa, które w zasadzie nie tyle odzwierciedla co kopiuje wcześniejsze błędy nadając im nową powierzchowność. Studiowanie tych starożytnych błędów nie tylko można zauważyć jak one się rozwijały w historii Kościoła, ale jednocześnie udzielają odpowiedzi skierowanych przeciwko twierdzeniom dzisiejszych grup kultycznych.

Historia Kościoła pomaga również zobaczyć, jak wczesny Kościół odpowiadał na zagrożenia doktrynalne pomagając tym samym sformułować współczesną polemikę i apologetykę skierowaną przeciwko odstępczym naukom.Tak więc gdy następnym razem do drzwi zapukają uśmiechnięci panowie starając się przekonać, że ortodoksyjny trynitaryzm jest błędem, historia Kościoła dostarcza wielu odpowiedzi.

Historia Kościoła pomaga również wyposazyć zgromadzenie w interakcji skierowanej przeciw zielonoświątkowcom, Świadkom Jehowy, Mormonom, Muzułmanom, Rzymskim Katolikom, Adwentystom i każdej innej heretyckiej grupie jaką tylko możemy sobie wyobrazić.

(więcej…)

Ewolucja a etyka

utworzone przez | Sty 9, 2020 | Chrześcijańska moralność

Przyczyna upadku ludzkości

Doprawdy powstanie koncepcji naturalizmu oznaczało moralną katastrofę dla współczesnego społeczeństwa. Najbardziej niszczycielskie ideologie XIX i XX wieku były zakorzenione w darwinizmie. Jeden z pierwszych czempionów Darwina, Thomas Huxley, wygłosił w 1893 r. wykład, w którym argumentował, że ewolucja i etyka nie są ze sobą zgodne. Napisał, że

„Praktyka tego, co jest najlepsze z etycznego punktu widzenia – co nazywamy dobrocią lub cnotą – pociąga za sobą postępowanie, które pod każdym względem jest przeciwne temu, co prowadzi do sukcesu w kosmicznej walce o byt”. [Ewolucja a etyka, The Romanes Lecture, 1893.]

(więcej…)

Krótkie objaśnienie sześciu fragmentów Pisma

utworzone przez | Sty 8, 2020 | Teologia reformowana

Oświecenie każdego człowieka

Jan 1:9 Ten był tą prawdziwą światłością, która oświeca każdego człowieka przychodzącego na świat.

– Przyjście Chrystusa na świat dało ludziom oświecenie; każdy kto ma jakiekolwiek światełko prawdy, ma je od Chrystusa. To naprawdę słaby punkt oparcia dla jakiegokolwiek argumentu na rzecz uniwersalnego odkupienia.

(więcej…)

Smutek ku życiu, smutek ku śmierci

utworzone przez | Sty 7, 2020 | Egzegezy, Hamartiologia: nauka o grzechu, Zgubna droga

Smutek chrześcijanina

2 Kor. 7:10 Bo smutek, który jest według Boga, przynosi upamiętanie ku zbawieniu, czego nikt nie żałuje; lecz smutek według świata przynosi śmierć.

Z całą pewnością życie osoby wierzącej nie jest usiane różami, nigdzie też w Piśmie nie znajdziemy obietnicy życia w dostatku, spokoju i szczęśliwośći na tym świecie.

Chrześcijanie, choć powołani do radości w Duchu Świętym (Dzieje 13:52; Rzym. 14:17; 15:13; Gal. 5:22; 1 Tes. 1:6),  nad wyraz często doświadczają Bożego smutku. Przypadek w Koryncie dobitnie świadczy o tym, że Stwórca w suwerenny sposób obciąża sumienie grzesznych wierzących brzemionami głębokiego żalu, dojmującej rozpaczy, bólem zmartwienia, goryczą i poczuciem desperacji.

– Jaki jest sens chrześcijańskiego cierpienia?
– Czy jako ród krółów-kapłanów (1 Piotra 2:9) przeznaczeniem naszym jest ból?
– Czyż Chrystus nie zapłacił za wszystkie grzechy zbawionych?
– Jeśli tak, czemu jeszcze mielibyśmy ponosić konsekwencje upadków?

Odpowiedź na te i inne pytania poniżej…

(więcej…)

Noworoczny, śliczny, gnój ekumeniczny

utworzone przez | Sty 3, 2020 | Ekumenizm

Wybiło z duchowego szamba

„Stary rok kończę na konferencji Poczatek.org we Wrocławiu. To niesamowite, gdy uświadamiasz sobie jak wielkie rzeczy było Ci dane oglądać przez poprzednie dwanaście miesięcy. Z roku na rok mam coraz większą wdzięczność ku Bogu ale i głód, który nie słabnie. Idą większe rzeczy, a jesteś w stanie w nie wejść jedynie w uniżeniu względem Boga i ludzi, których On stawia na Twojej drodze. Bądź za WSZYSTKO wdzięczny!
.
Więc dziękuję każdemu z Was kogo dane mi było spotkać w kończącym się roku. Modlę się abyśmy wspierając się nawzajem widzieli jak Bóg bierze nas wszystkich dalej w miejsca, o których nawet nie marzyliśmy! 🙏🙏🙏
.
Kolejnych przełomów w 2020 roku!🙌❤️”

Prawda, że to piękna, pełna pokory i wiary modlitwa? Problem jedynie jest taki, że wypowiadał ją martwy duchowo maryjny zwodzciel Marcin Zieliński, którego wrocławscy zielonoświątkowcy zaprosili na konferencję.

(więcej…)

Prawda w rękach Antychrysta, czyli eschatologiczna bitwa Watykanu

utworzone przez | Sty 2, 2020 | Egzegezy, Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych

Rys historyczny

Reformacja przywróciła światu Ewangelię zbawienia z łaski przez wiarę (Rzym. 11:6; 3:20; 28; Gal. 2:16; 21; Efez. 1:7; 2:8-9; 2 Tym. 1:9; Tyt. 3:5), gdzie dobre uczynki są owocem nawrócenia lecz nie jego przyczyną (Efez. 2:10; Tyt. 2:7; 14; Hebr. 10:24; Jakuba 2:26). Misterny plan szatana zwodzenia wszystkich ludzi fałszywą nadzieją został zagrożony a siędzący na swoim watykańskim tronie diabeł zawrzał gniewem i zawył w nienawiści do prawdy Słowa Bożego.

W celu przywrócenia starego porządku zatracenia również zwołany został Sobór Trydencki (1545–1563) który odrzucił chrześcijańską Ewangelię a Protestantów  przeklął na wieki setką anatem (więcej tutaj). Chrześcijan należało zgładzić z powierzchni ziemi, podjudzeni przez papieża władcy uzmający przywódctwo bożka z Watykanu rozpoczęli okres krwawych katolicko-protestanckich wojen religijnych, z których największą i najbardziej brutalną była niesławna Wojna Trzydziestoletnia (1618-1648).

(więcej…)

LWW 3:5-7 Ograniczone i skuteczne powołanie

utworzone przez | Gru 31, 2019 | Teologia systematyczna

3:5 Ograniczone powołanie

Zanim świat został stworzony, Boży nieodmienny zamiar, który powstał w tajemnicy Jego mądrości i według upodobania Jego woli, sprawił, że Bóg wybrał (powołał) w Chrystusie pewną część ludzkości do wiecznej chwały.

Jedynie z Jego wolnej łaski i miłości przeznaczył tych wybranych ludzi do życia, chociaż nie było w nich niczego, co mogło spowodować, aby ich wybrał.

Rzym. 8:30 Tych zaś, których przeznaczył, tych też powołał, a których powołał, tych też usprawiedliwił, a których usprawiedliwił, tych też uwielbił.
.
Rzym. 9:13;16 13.Jak jest napisane: Jakuba umiłowałem, ale Ezawa znienawidziłem; 16. A więc nie zależy to od tego, który chce, ani od tego, który zabiega, ale od Boga, który okazuje miłosierdzie.
.
Efez. 1:4;9;11 4. Jak nas wybrał w nim przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed jego obliczem w miłości.; 9.Oznajmiając nam tajemnicę swojej woli, według swego upodobania, które sam w sobie postanowił; 14. W nim, mówię, w którym też dostąpiliśmy udziału, przeznaczeni według postanowienia tego, który dokonuje wszystkiego według rady swojej woli;
.
Efez. 2:5;12 5. I to wtedy, gdy byliśmy umarli w grzechach, ożywił nas razem z Chrystusem, gdyż łaską jesteście zbawieni; 12. Byliście w tamtym czasie bez Chrystusa, obcy względem społeczności Izraela i obcy przymierzom obietnicy, niemający nadziei i bez Boga na świecie.
.
1 Tes 5:9 Gdyż Bóg nie przeznaczył nas na gniew, lecz abyśmy otrzymali zbawienie przez naszego Pana Jezusa Chrystusa
.
2 Tym. 1:9  Który nas zbawił i powołał świętym powołaniem nie na podstawie naszych uczynków, ale na podstawie swojego postanowienia i łaski, która została nam dana w Chrystusie Jezusie przed wiecznymi czasy

(więcej…)

Praktyczny proces ekspozycji sekwencyjnej, cz. 8

utworzone przez | Gru 30, 2019 | Eklezjologia: nauka o kościele, Teologia biblijna

Egzegeza: studiowanie biblijnego tekstu

Do tej pory większość czasu spędziliśmy na wprowadzeniu do tematu, wskazując na biblijne założenia oraz wartości Pisma, które prowadzą nas do głoszenia Biblii co jest przeciwieństwem dzielenia się rzekomo zainspirowaną paplaniną ludzkiego umysłu.

Biblia to produkt Bożego oddechu, w 2 Tym. 3:16 czytamy: Całe Pismo jest natchnione przez Boga (θεόπνευστος theopneustos – pochodzące z tchnienia Boga). Pismo jest adekwatne w każdym miejscu, czasie, jest wystarczające. Ludzkie dusze nie potrzebują niczego więcej poza tym co Bóg objawił w swoim spisanym Słowie – tradycja i pozabiblijne objawienie są zbędne.

(więcej…)