Świętość, do której mamy dążyć

utworzone przez | Sie 17, 2018 | Egzegezy, Soteriologia

Hebr. 12:14 Dążcie do pokoju ze wszystkimi i do świętości, bez której nikt nie ujrzy Pana.

Potajemnie wprowadzona nauka

Nauki pana Cyrikasa wkroczyły do ewangelikalizmu z wielkim hukiem i stały się niemal normą zdrowego nauczania. Ten zielonoświątkowy nauczyciel prezentujący zdawałoby się umiarkowane podejście do charyzmatów (to w dalszym ciągu kontynualista) niestety głosi zbawienie z uczynków. Tę zabójczą doktrynę wprowadza podstępnie, jest ona tak ściśle otoczona prawdą, że niemal niemożliwa do wykrycia. Posłuchajmy co mówią jego uczniowie spytani o to, czy doskonałość świętości czyli bezgrzeszność jest osiągalna za życia:

Boże standardy są niestety bardzo wysokie, dlatego bycie uczniem kosztuje. Nie staniemy sie doskonali poprzez własne wysilki, ale mamy wzór – Jezusa, Ducha Świętego i modlitwę. Doskonalość jest możliwa. Pozatym są ostrzezenia w bibli dla wierzacych. Wystarczy zobaczyć tekst Hebrajczyków 12:14

Podsumowanie pozycji doktrynalnej:

  • Bóg ustanowił wysokie standardy uczniostwa (prawda)
  • Doskonałość nie jest osiągalna przez własne wysiłki (prawda)
  • Istnieją ostrzeżenia dotyczące nieosiągnięcia doskonałości przez wierzących  (nieprawda)
  • Doskonałość jaką należy osiągnąć to ta ziemska, za życia w ciele (staniemy się doskonali mając wzór – Jezusa, Ducha Świętego i modlitwę  – błąd doktrynalny)
  • Koszt bycia uczniem to osiągnięcie doskonałości, jest to warunek zbawienia (doskonałość jest możliwa, są ostrzeżenia w biblii dla wierzących – herezja zatracenia)

(więcej…)

Mormonizm, religia wytrzaśnięta z kapelusza

utworzone przez | Sie 16, 2018 | Charyzmania

Mormoni

Nad mormonizmem warto się pochylić. Jest to kult, którego wyznanie wiary nosi wiele cech wspólnych do teologii Rzymskich katolikw, Adwentystów, zielonoświątkowców, Świadków Russella czy też nowości na polskim rynku chińskiego produktu zwanego Kościółem Boga Wszechmogącego (ci ostatni wierzą np. że Jezus przyszedł powtórnie jako kobieta i mieszka w Kraju Środka…).  Wszystkie powyższe religie oparte są o kult jednostki (Papież, Ellen White, Joseph Smith, wspomniany wcześniej kobieta-Jezus, mali bogowie) i uznają pozabiblijne źródła teologii.

Historia mormonizmu ukazuje jak ludzkość potrafi być łatwowierna. W 1830 roku Joseph Smith, założyciel, ogłosił wizję, w której rzekomo Moronai – anioł z nieba, biały mężczyzna i jednocześnie Indianin – wskazał na miejsce ukrycia przez Indian złotych płyt napisanych przez Proroka w 421 roku. Według rewelacji Indianie okazali się być potomkami Żydów. Po zmartwychstwaniu Jezus rzekomo pojawił się na kontynencie amerykańskim a wydarzenia towarzyszące zostały spisane przez Proroka.

Głęboko w lesie Smith wykopał cztery złote tablice oraz magiczne kamienie umożliwiające ich odczytanie. Oczywiście artefakty były zbyt święte aby można je było oglądać gołym okiem, anioł Moronai zabronił ich ujawniania. Był to najnowszy Testament Jezusa Chrystusa. Smith zaprosił do domu bogatego pana Harrisa, który miał spisywać na papierze odczytywane przez Smitha fragmenty tekstu. Ale sam Harris również nie mógł oglądać świętych tablic, dlatego zostały one rzekomo ukryte w kapeluszu, do którego zaglądał Smith. Księgi musiały być odczytywane w ciemności aby duchowe światło mogło działać…

(więcej…)

Reformacja przeciw idolatrii

utworzone przez | Sie 15, 2018 | Historia chrześcijaństwa, Rzymski katolicyzm

εἰδωλολατρεία eidoloatria – oddawanie czci obrazowi, od słów:
εἴδωλον eidolon – w greckich pismach od Homera: obraz, podobieństwo, cokolwiek reprezentujące formę obiektu, rzeczywistego lub urojonego;
λατρεία latreia – służba należna Bogu

Czas retrospekcji

Szanowny czytelniku, czy pamiętasz jeszcze czasy odseparowania ewangelików od katolików? Jakieś 25 lat temu było nie do pomyślenia aby jedni i drudzy odprawiali wspólne msze i nabożeństwa, nikomu nawet nie śniło się o spożywaniu eucharystii a wzajemne uznawanie chrztów wodnych trąciło o absurd. Przyczyną tego była głoszona przez katolików inna ewangelia, oparta o łaskę oraz uczynki jako źródło zbawienia.

Dzisiaj, niestety, możemy obserwować analogię do czasów pierwszego chrześcijaństwa. Pierwsze 400 lat istnienia kościoła to okres rozkwitu prawdy, zwalczania herezji, życia w wierze, męczeńskiej śmierci. W marcu 313 r. Cesarz Konstantyn wydał słynny edykt mediolański, który dał każdej osobie prawo do praktykowania dowolnej religii według własnego wyboru. Wraz z edyktem Konstantyn formalnie uznał chrześcijaństwo i położył kres prześladowaniom. I od tej pory rozpoczął się dramatyczny upadek teologiczny chrześcijaństwa. Już pod koniec V wieku w Kościele widzimy współistnienie ortodoksji i herezji. To był ciągle jeden Kościół, jedna instytucja, jednak obok prawowiernych biskupów byli i heretycy, którzy ostatecznie wspierani politycznie przez Cesarzy wygrali wojnę o prawdę. To oni popierali cielesnych i grzesznych władców, przez co mogli liczyć na przywilieje. Z drugiej strony nauczyciele poddający biblijnej krytyce władzę byli konsekwentnie spychani na margines.

(więcej…)

Spowiedź, czyli sakrament pokuty

utworzone przez | Sie 14, 2018 | Rzymski katolicyzm

Spowiedź jak rosyjska ruletka

Definicja spowiedzi dokonana przez papistów zrównuje wyznanie grzechów ludzkiemu agentowi z pokutą; agent Watykanu ma moc odpuszczania grzechów a przez to udzielenia spowiadającemu się czasowej łaski zbawienia. Czasowej, ponieważ popełnienie śmiertelnego grzechu ponownie odcina delikwenta od zbawienia, co wymaga ponownej spowiedzi. Tak więc zbawienie „po katolicku” jest jak gra w rosyjską ruletkę – nigdy nie wiadomo na co się trafi gdy śmierć nadejdzie, łaska z uczynków (oksymoron, sprzeczność okoliczności, por. Rzym. 11:6) czy zatracenie wieczne… Watykańska ruletka będzie nazwą właściwie oddającą ryzyko praktykowania wiary papistów. W ich grze nie ma zwycięzców.

Poniżej definicja sakramentu pokuty w rozumieniu Rzymskich katolików gdzie pośrednikiem do Boga nie jest bilibjny jedyny pośrednik, Pan Jezus (1 Tym. 2:5), lecz rzymski kapłan:

„Nazywa się go sakramentem spowiedzi, ponieważ oskarżenie – spowiedź z grzechów przed kapłanem jest istotnym elementem tego sakramentu… Nazywa się go sakramentem przebaczenia, ponieważ przez sakramentalne rozgrzeszenie wypowiedziane słowami kapłana Bóg udziela penitentowi „przebaczenia i pokoju”.” – KKK art. 4, 1424 Sakrament pokuty i pojednania

(więcej…)

Bóg Trójjedyny a jedność Kościoła

utworzone przez | Sie 13, 2018 | Trynitologia

Słowo uczy że jest jeden Bóg

5 Mojż 6:4 Słuchajże Izraelu: Pan, Bóg nasz, Pan jeden jest

Nie można czcić nikogo poza Bogiem

2 Mojż. 20:3 Nie będziesz miał bogów innych przede mną

Mamy czcić Syna tak samo jak Ojca

Jan 5:23 Aby wszyscy czcili Syna, jak czczą Ojca. Kto nie czci Syna, nie czci i Ojca, który go posłał

Zatem mamy czcić Syna jako Boga, ta sama cześć jaka należy się Ojcu przynależna jest Synowi. Nie można czcić nikogo innego jak Boga o tym mówi 2 Przykazanie. Słowo uczy jasno,że trzy osoby razem są jednym i jedynym Bogiem.

(więcej…)

Greka koine, kurs 1 lekcja 5

utworzone przez | Sie 11, 2018 | Greka Koine

Lekcja 5 – 1-sza Deklinacja, Formy żeńskie przedimka określonego, Rzeczowniki żeńskie 2-giej deklinacji, Rzeczowniki rodzaju męskiego 1-szej deklinacji, Rzeczowniki w pozycji atrybucyjnej, Zdania warunkowe

1-sza Deklinacja

Większość rzeczowników pierwszej deklinacji jest rodzaju żeńskiego. Pamiętajcie, że ściśle mówiąc, rdzeń drugiej odmiany rzeczownika ἄνθρωπος to ἀνθρωπο-, a rdzeń λόγος to λογο- . Z tego powodu druga deklinacja jest czasami nazywana deklinacją omikronową. Podobnie pierwsza deklinacja jest czasami nazywana deklinacją alfa . Jej trzony często kończą się na α. Ale tak jak w przypadku drugiej deklinacji, nauczymy się końcówek traktując ostatnią samogłoskę rdzenia jako część zakończenia, a słowo „rdzeń” będziemy używać odnosząc się do rdzenia bez tej końcowej samogłoski.

(więcej…)

Jezioro ogniste: Od Jezusa, przez Ojców Kościoła, do współczesności

utworzone przez | Sie 10, 2018 | Egzegezy, Hamartiologia, Teologia historyczna

Mat. 26:24 Syn Człowieczy odchodzi, jak jest o nim napisane, ale biada człowiekowi, przez którego Syn Człowieczy będzie wydany! Lepiej byłoby dla tego człowieka, aby się nie urodził.

Egzystencjonalne pytanie

Kiedy Judasz był już gotów sprzedać swojego Mistrza i szatan wstąpił w jego serce Chrystus Pan, ciągle nazywając go przyjacielem (aby wypełniły się Pisma, por. Psalm 41:9) wiedząc o zdradzie wygłosił poważne ostrzeżenie o konsekwencji tego czynu. I zawarł w nim bardzo istotne sformułowanie, a mianowicie

biada (temu) człowiekowi… lepiej byłoby dla tego człowieka aby się nie urodził.

Tą jedną krótką wypowiedzią poruszył najważniejsze zagadnienie natury metafizycznej. Odniósł się do natury bytu, do istoty życia i śmierci dając do zrozumienia, że pośmiertna rzeczywistość jaka czekała Judasza będzie wiecznym horrorem.

(więcej…)

Wykład XV – historia herezji: judaizatorzy i ebionici

utworzone przez | Sie 9, 2018 | Teologia historyczna

Obszar studium

Zajmiemy się starożytnymi błędami, które zaczęły się rozwijać w II i III wieku, choć korzenie niektórych z nich sięgają jeszcze do I wieku. Studium historii Kościoła jest istotne nie tylko ze względu na przekazywaną prawdę ale również z powodu herezji, które się w Kościele rozwijały, ponieważ ich znajomość umożliwi wykrycie ich współczesnych wersji a także ułatwi polemikę.
.

Ostrzeżenia zawarte w Piśmie

Chrystus ostrzegał, że fałszywi prorocy pojawią się w Kościele

Mat. 7:15-16 15 Strzeżcie się fałszywych proroków, którzy przychodzą do was w owczej skórze, ale wewnątrz są drapieżnymi wilkami. 16 Po ich owocach poznacie ich. Czy zbierają winogrona z cierni albo z ostu figi?

(więcej…)

Natura Boga

utworzone przez | Sie 9, 2018 | Trynitologia

 

Groźba idolatrii

Rzym. 1:24-25 Dlatego też Bóg wydał ich nieczystości przez pożądliwości ich serc, aby hańbili swoje ciała między sobą.Oni to zamienili prawdę Bożą w kłamstwo i czcili stworzenie, i służyli jemu raczej niż Stwórcy, który jest błogosławiony na wieki. Amen.    

Dlaczego Bóg wydał ludzi na zatracenie? Ponieważ czcili bałwana, wytwór swojej wyobraźni, obraz Boga a nie prawdziwego Boga. Odrzuciwszy prawdę objawienia wybrali oddawanie czci stworzonemu bogu – fałszywej reprezentacji Bożej istoty.

Wiemy, że Bóg ma Boską naturę, która jest wieczna, nieposiadająca początku ani końca, niezmienna. Stąd płynie prosty wniosek, że Bóg nie został stworzony.

Wszyscy zgodzą się, że taką naturę ma Ojciec. Jednak fanatycy i odszczepieńcy będą twierdzić, że Duch Święty nie jest Bogiem lecz jakąś formą bezosobowej energii. Będą też twierdzić, że Jezus Chrystus nie jest Bogiem lecz stworzeniem, człowiekiem, którego Ojciec podniósł do rangi czegoś w rodzaju pół-boga.

Zatem według zwodzicieli Bóg Pisma Świętego jest bardzo podobny do allaha, księżycowego bożka bliskiego wschodu, który jest idolem, wytworem ludzkiej imaginacji. A ponieważ został on stworzony przez umysł człowieka, jest obrazem człowieka. Jednoosobowym bytem. Zupełnie jak człowiek, który go wymyślił.

(więcej…)

Ilu będzie zbawionych, cz. 8 – Tysiącletnie Królestwo

utworzone przez | Sie 7, 2018 | Chrześcijańska moralność, Eschatologia

Tysiącletnie Królestwo – 1000 lat

To czas fizycznego przebywania Mesjasza na ziemi, czas Jego Królestwa, niepodzielnych i sprawiedliwych rządów nad wszystkimi narodami. Wszyscy do tej pory zmarli święci od Adama aż po ostatniego męczennika z czasów Wielkiego Ucisku zostaną zmartwychwzbudzeni i przyodziani w doskonałe, uwielbione ciała. Będą panować nad światem wraz z Chrystusem.

Natomiast wszyscy święci, którzy przeżyli Wielki Ucisk zaczną się rozmnażać zaludniając ziemię w sposób porównywalny do tego, jaki miał miejsce przed potopem. Ludzkie życie będzie przedłużone, wszelkie zagrożenia znikną, natura zostanie odnowiona. W tym czasie nie będzie na świecie szatana i jego sług (związani łańcuchem), grzech zostanie poskromiony niemal całkowicie. I chodź Bóg wcielony będzie oglądany przez wszystkich, to i tak nie każdy śmiertelnik uwierzy w Niego, lecz tylko wybrani do zbawienia wiecznego, których będą miliardy.

(więcej…)

Ograniczone odkupienie: Bóg Ojciec, Sprawca naszego zbawienia

utworzone przez | Sie 7, 2018 | Teologia reformowana

Sposoby zbawienia

W jaki sposób Bóg Ojciec stał się sprawcą naszego zbawienia? Na dwa sposoby: to Ojciec posłał Syna, aby za nas umarł i to Ojciec ukarał Chrystusa za nasze grzechy.
.

Po pierwsze

Z wielu wersetów Biblii jasno wynika, że Ojciec posłał Syna na świat np.

Gal 4:4-5 4 Lecz gdy nadeszła pełnia czasu, Bóg posłał swego Syna, zrodzonego z kobiety, zrodzonego pod prawem; 5 Aby wykupił tych, którzy byli pod prawem, abyśmy dostąpili usynowienia.

(więcej…)

Nie można dwom panom służyć!

utworzone przez | Sie 6, 2018 | Trynitologia

Jedyny Pan

Chrześcijanin ma miłować Boga z całego swojego serca i może mieć tylko jednego Pana i Boga. Chwała należy się tylko Bogu. Za te prawdy nasi bracia przelewali krew, kiedy niezłomnie odstępcza rzymska religia nakazywała wielbienie zjawy zwanej Matką Boską. Poddawani zmyślnym i wyszukanym torturom, paleni na stosie, chrześcijanie oddawali swoje życia z okrzykiem na ustach – Soli Deo Gloria!

(więcej…)

Modlitwa w Duchu a zielonoświąkowy bełkot

utworzone przez | Sie 5, 2018 | Charyzmania, Egzegezy, Pneumatologia

Stanowisko zielonoświątkowców

Według „teologii” wyznawców ducha zielonoświąkowstwa biblijna fraza „modlić się w Duchu Świętym” oznacza mówienie „na językach” czyli w rzeczywistości mówienie przez nikogo niezrozumiałym bełkotem. Zatem za każdym razem gdy w Piśmie znajdziemy referencję do modlitwy w Duchu, zielonoświąkowiec wczyta tutaj swoje osobiste doświadczenie i powie, że taki fragment dotyczy pentekostalnych glossolaliów. Za chwilę wykazany zostanie absurd takiej interpretacji.

(więcej…)

Kara śmierci dla morderców

utworzone przez | Sie 3, 2018 | Chrześcijańska moralność

Jak najbardziej w mocy

Kara śmierci jest jak najbardziej karą biblijną. Różnica między Starym a Nowym Testamentem jest taka, że w tym pierwszym mieliśmy do czynienia z teokracją, gdzie cały naród Izrael był zarządzany przez kastę kapłańską i lewitów, którzy opierali się o Prawo Mojżeszowe będąc też jego egzekutorami. Obecnie nie jesteśmy pod Prawem Mojżeszowym, jendka kara śmierci nadal powinna być wykonywana na najcięższych przestępcach, czyli mordercach, tyle że nie przez pastorów lokalnego zgromadzenia lecz organy państwowe.

(więcej…)

Uważajcie kogo prosicie

utworzone przez | Sie 2, 2018 | Chrystologia, Rzymski katolicyzm

Czym jest modlitwa?

Ludzie wierzący, chrześcijanie, mogą modlić się tylko do Boga. Każdy z nas natychmiast zareaguje widząc rzymskiego-katolika modlącego się do Maryi czyli zmarłej kobiety, nawet jeśli to modlitwa wstawiennicza. Ale ktoś może powiedzieć, że katolicy nie modlą się do Marii lecz tylko proszą ją o wstawiennictwo. Przyjrzyjmy się nieco bliżej biblijnej strukturze modlitwy.

Każda modlitwa powinna zawierać następujące elementy

  1. Inwokację, czyli wezwanie istoty, do której jest kierowana
  2. Doksologię, oddanie chwały
  3. Suplikację, czyli prośbę

Wszystkie trzy występują w modlitwach do Maryi. A to już poważny problem.

(więcej…)

Wszystko mogę w Chrystusie

utworzone przez | Sie 1, 2018 | Charyzmania, Egzegezy

Filip. 4:13 Wszystko mogę w Chrystusie, który mnie umacnia. 

Zielonoświątkowa interpretacja

Wyrwanie cytatu z kontekstu jest przyczną wielu blednych nauka a nawet herezji. Otóż pozbawienie przez zielonoświątkowców kontekstu powyższego fragmentu może prowadzić do następujących fałszywych nauk:

  • mogę grzeszyć bo wszystko mi wolno
  • mogę czynić cuda większe niż Jezus i Apostołowie
  • jeśli jestem osobą werzącą mogę dokonywać dzieł jakie tylko przyjdą mi do głowy
  • mogę prorokować nowe objawienie, itd.

W konsekwencji zielonoświątkowiec jest wewnętrznie przekonany, że moc jaką rzekomo posiada jest nawet większa od mocy Jezusa, wystaczy tylko, żeby samemu się odpowiednio silnie zmotywować do wiary. A gdy przychodzi moment konfrontacji z rzeczywistością okazuje się, że

  • cuda jakie rzekomo czyni nie tylko nie są większe od cudów Jezusa i Apostołów, ale nawet mniejsze nie są; z cudami jako takimi nie mają absolutnie nic wspólnego; to raczej efekt samozwiedzenia i wiary w kłamstwo, to żadne cuda (zobacz Większe cuda niż Jezus)
    .
  • rzekome proroctwa są produktem hardości serca, nie sprawdzają się, teologia pochodząca z tego źródła jest antybiblijna (zobacz Zachęcający do fałszywego prorokowania, strzeżcie się)
    .
  • szereg niepowodzeń skutecznie uczy, że nie wszystko co przyjdzie do głowy, nie każde przedsięwzięcie może zostać zrealizowane (zobacz Nie będziesz mówił fałszywego świadectwa)
    .
  • życie w grzechu czyli antynomianizm, to prosta droga do wielu problemów duchowych a nawet do zatracenia (zobacz Zbawienie Panującego Pana)

Wychodzi na to, że wszystko, o jakim mowa w Liście do Filipian posiada o wiele węższy zakres znaczeniowy niż podaje to interpretacja neomontanistów.

(więcej…)

Niepokalane poczęcie Maryi

utworzone przez | Sie 1, 2018 | Rzymski katolicyzm

Problem Watykanu

„Problem jest taki, że Rzym mówi że ma autorytet definiowania co jest Pismem, ustanawiać kanon Pisma oraz interpretować Pismo bezbłędnie. A zatem gdy interpretuje Pismo nie można tego poprawić. Rzym także definiuje co jest tradycją, jaki jest zasięg tradycji, jakie pisma Ojców Kościoła należy uznawać za tradycję a jakie odrzucać. Oraz również rości sobie prawo bezbłędnej interpretacji tej tradycji. Jak możesz być pod autorytetem dwóch rzeczy które zależą od ciebie, definicja i interpretacja? Twierdzę, że to niemożliwe. Ostatecznym autorytetem Kościoła Rzymskokatolickiego jest sam Kościół Rzymskokatolicki. Tak więc w gruncie rzeczy Rzym prowadzi monolog z samym sobą. Nie ma tam dialogu z Pismem czy tradycją, tego tam nie ma. Przez ostatni czas, od czasów Reformacji, jeśli przyjrzysz się co Rzym zdefiniował jako dogmaty, nie było to nic co wyjaśniło doktryny zbawienia czy czegokolwiek takiego.” – James White

Jakie są trzy wielkie dogmaty zdefiniowane przez Rzymski Katolicyzm od czasu Reformacji?

1. 1854 – Niepokalane Poczęcie Maryi
2. 1870 – Nieomylność papieża
3. 1950 – Wniebowzięcie Maryi

Są to doktryny całkowicie spoza biblijnego objawienia, a szczególnie dwie ostatnie również spoza tradycji wczesnego kościoła.

(więcej…)

Wstawiennictwo Jezusa i Ducha do Ojca

utworzone przez | Lip 31, 2018 | Teologia reformowana, Trynitologia

O usprawiedliwieniu i życiu w świętości

Wspaniałą prawdę o Trójjedynym Bogu możemy dostrzec w 8 rozdziale listu do Rzymian, który objawił ponadnaturalną prawdę o wstawiennictwie drugiej i trzeciej Osoby Boga (Syna i Ducha) do Ojca. Zanim zrozumiemy, że zbawienie człowieka jest tylko i wyłącznie w ręku Bożym i nie jest od niego zależne trzeba przyswoić sobie podstawowe soterilogiczne prawdy Biblijne.

Wiemy, że Bóg Ojciec jest Tym, który usprawiedliwia zbawionych choć nie pozostawia grzechu bez kary. Stało się to możliwe dzięki zastępczej śmierci Chrystusa na krzyżu za wszystkie grzechy wszystkich wybranych do zbawienia ludzi od początku do końca świata. Tam właśnie grzechy wszystkich wybranych zostały przypisane Chrystusowi i odwrotnie, sprawiedliwość Chrystusa została przypisana wszystkim, którzy mieli uwierzyć w Niego.

2 Mojż. 37:6-7 6 Wtedy przechodził Jahwe przed nim i wołał: Jahwe, Jahwe, Bóg miłosierny i litościwy, nieskory do gniewu, a bogaty w miłosierdzie i prawdę; 7 Zachowujący miłosierdzie nad tysiącami, przebaczający nieprawość, przestępstwo i grzech, lecz nieusprawiedliwiający winnego, nawiedzający nieprawość ojców na synach i na synach ich synów do trzeciego i czwartego pokolenia.
.
4 Mojż. 14:18 Jahwe nierychły do gniewu i pełen wielkiego miłosierdzia, przebaczający nieprawość i przestępstwo, który nie uniewinnia winnego, lecz nawiedza nieprawość ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia.
.
2 Kor. 5:21 On bowiem tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się sprawiedliwością Bożą.
.
Filip. 3:9 (abyśmy mogli) znaleźć się w nim, nie mając własnej sprawiedliwości, tej która jest z prawa, ale tę, która jest przez wiarę Chrystusa, to jest sprawiedliwość z Boga przez wiarę;

(więcej…)

Apostoł Paweł i Tymoteusz brat

utworzone przez | Lip 30, 2018 | Egzegezy

Kol. 1:1 Paweł, apostoł Jezusa Chrystusa z woli Boga, i Tymoteusz, brat;

…Paweł…

Był to człowiek prawdopodobnie niskiego wzrostu (przydomek mały) i o urodzie poniżej przeciętnej (2 Kor. 10:10). Pochodził z Tarsu, był Żydem, wykształconym w zakonie przez najbardziej szanowanego nauczyciela z faryzeuszy, Gamaliela (Dzieje 5:34-35), mówił płynnie po grecku oraz ze strony ojca był obywatelem Rzymu. Był także członkiem najostrzejszego stronnictwa religijnego wśród Żydów, czyli faryzeuszy.

Dzieje 22:3 Jestem Żydem, urodzonym w Tarsie w Cylicji, lecz wychowanym w tym mieście, u stóp Gamaliela, starannie wykształconym w prawie ojczystym
.
Dzieje 21:37 A gdy Paweł miał być wprowadzony do twierdzy, zapytał dowódcę: Czy wolno mi coś do ciebie powiedzieć? A on odpowiedział: Mówisz po grecku?
.
Dzieje 22:27-28 27 Dowódca podszedł i zapytał go: Powiedz mi, czy ty jesteś Rzymianinem? A on odpowiedział: Tak. 28 I powiedział dowódca: Ja kupiłem to obywatelstwo za wielką sumę. Paweł zaś rzekł: A ja mam je od urodzenia.

Tars: Było to najważniejsze rzymskie miasto Cylicji, położone na brzegu rzeki Kydnos, niedaleko granicy z Azją Mniejszą oraz Syrią. Stanowiło ważne centrum handlu i edukacji.

(więcej…)

Kolosy: Tło historyczno kulturowe

utworzone przez | Lip 30, 2018 | Egzegezy

Geografia

Kolosy znajdowały się w Frygii , w Azji Mniejszej  15 km na południowy wschód od Laodycei na drodze przez dolinę Lycus między Sardeis i Celaenae. Stolicą tego terytorium był Efez, położony w pobliżu zachodniego wybrzeża półwyspu. Około 190 km w głębi lądu znajdowały się trzy miasta:

  1. Laodycea
  2. Hierapolis
  3. Kolosy

Kolosy były położone w dolinie rzeki Lycus.  Laodycea i Hierapolis stały po przeciwnych stronach doliny, około 10 km od siebie. Kolosy znajdowały się około 20 km dalej na wschód, nad samą rzeką.

W książce o Kolosach Herodot opisuje, w jaki sposób „rzeka Lycos wpada do otworu ziemi i znika z widoku, a następnie po upływie około pięciu stadiów pojawia się ponownie, a ta rzeka również wpływa do Maiandera.” Pomimo zdradziecko niejednoznacznej kartografii i historii, Kolosy wyraźnie odróżniono we współczesnych badaniach od pobliskiej Chonae (Χῶναι), obecnie nazywanej Honaz. Ruiny Kolosów leżą 3 km na północ od tej miejscowości.

2440 metrów nad Kolosami wznosiła się góra Kadmos.

(więcej…)