Święta Maryja zawsze grzesznica

utworzone przez | Maj 23, 2019 | Rzymski katolicyzm

Uwaga: grzeszność Marii o jakiej rozprawia artykuł dotyczy wyłącznie okresu jej doczesnego życia, od momentu poczęcia do śmierci. Wierzymy, że w niebie wszyscy święci (każdy zbawiony) są bezgrzeszni.

Pozycja papistów

Jest oczywistym, że dla rzymskiego katolika Maryja jest nieskalana grzechem. Już sama myśl o tej kobiecie jako o nieczystej budzi odrazę i w rzeczywistości godzi w samo serce wiary watykańśkiej. Jednakże niewielu rozumie, że obcy Pismu Świętemu i patrystyce dogmat o niepokalanym poczęciu i bezgrzeszności Maryi został ustanowiony nie tak dawno, bo dopiero w 1854 roku.

Jak dokładnie wierzą wyznawcy pontiffa-antychrysta? W jaki sposób Maryja zostaje przedstawiona przez papistów? Otóż oparte o ludzkie tradycje artykuły 490-493 KKK stwierdzają o jej bezgrzesznym poczęciu (Maryja została poczęta bez grzechu). Zwróćmy na interpretację tych słów przedstawioną przez księdza Michała Kaszkowskiego:

Kościół wierzy, że Maryja została obdarowana przez Boga wyjątkowymi łaskami, z których największą jest dar Niepokalanego Poczęcia i świętości
/
Tylko Maryja przyszła na świat wolna od grzechu pierworodnego: od momentu poczęcia była przez łaskę zjednoczona z Bogiem.
.
Każdy ochrzczony przypomina człowieka, który przewrócił się i został następnie przez Jezusa Chrystusa podniesiony. Maryja natomiast podobna jest do człowieka, który nie „zdążyła” upaść, bo ochroniła ją przed tym wszechmocna ręka Boża.
.
Maryja Panna była wolna nie tylko od grzechu pierworodnego, ale także od jakiegokolwiek grzechu osobistego
.
Niepokalane Poczęcie Maryi, Jej niezwykła świętość i bezgrzeszność, wszystko to ujawnia nam wielkość Chrystusowego odkupienia. Wszystkie łaski otrzymane przez Maryję są bowiem owocem męki, śmierci i zmartwychwstania Zbawiciela, Jej Syna. Bez odkupienia Maryja byłaby grzesznicą jak wszyscy pozostali ludzie i nie zostałaby wzięta do nieba.
.
Bezgrzeszność i świętość Maryi to również rezultat działania w Niej Ducha Świętego. Bez Jego oddziaływania nie ma duchowego odrodzenia ani wiary, ani miłości, ani świętości. Z Ducha Świętego też Maryja poczęła w dziewiczy sposób Jezusa Chrystusa.
.
Ksiądz Michał Kaszowski, Teologia w pytaniach i odpowiedziach, źródło

Innymi słowy Maryja

  • Nie posiadała grzesznej natury
  • Nigdy nie upadła gdyż Bóg ją przed tym uchronił
  • Od chwili poczęcia była zjednoczona z Bogiem
  • Przed popełnieniem grzechu chroniła ją osoba Ducha Świętego, urodziła się bezgrzeszna i żyła bezgrzesznie

Wszystkie powyższe tezy zaprzeczają nauce Pisma Świętego. A co ciekawe okazuje się, że Pierwszy Kościół Apostolski, który uznawał zasadę Sola Scriptura, widział w Marii grzesznicę. Ale do rzeczy…

(więcej…)

Katechizm gejowski: argumenty odwołujące się do sprawiedliwości społecznej

utworzone przez | Maj 21, 2019 | Chrześcijańska moralność, Hamartiologia

Główne denominacje ordynują homoseksualistów, księża i duchowni udzielają ślubów osobom tej samej płci, sanktuaria najeżdżane są przez hałaśliwych działaczy gejowskich, debaty nad homoseksualizmem rozdzierają kongregacje od środka – kto by przypuszczał, że kiedykolwiek osiągniemy taki punkt w historii kościoła?

Walka na śmierć i życie

Burzliwa debata między chrześcijanami a homoseksualistami sama w sobie nie powinna dziwić. Jeśli autor i komentator dr Dennis Praeger ma rację mówiąc, że etyka judeochrześcijańska jest odpowiedzialna za dezaprobatę homoseksualizmu na Zachodzie [1], to konflikty między Kościołem a ruchem praw gejów są nie tylko zrozumiałe, ale nieuniknione. (Chociaż akceptacja homoseksualizmu w starożytnych kulturach jest dobrze udokumentowana, [2] to przez ostatnie 2000 lat zachodnia myśl go odrzucała, [3], co można przypisać wpływowi zarówno Starego, jak i Nowego Testamentu.) [4]. Zaskakujący jest jednak obecny trend, w którym ta etyka nie tylko jest kwestionowana, ale także pisana na nowo, zwłaszcza w formie teologii progejowskiej.

(więcej…)

Odnowienie naszego umysłu

utworzone przez | Maj 17, 2019 | Soteriologia

Wstęp

Efez. 4:22-24
.
Że – co się tyczy poprzedniego postępowania – powinniście zrzucić z siebie starego człowieka, który ulega zepsuciu przez zwodnicze żądze; I odnowić się w duchu waszego umysłu; I przyoblec się w nowego człowieka, który jest stworzony według Boga w sprawiedliwości i w prawdziwej świętości.

Biblia dużo nam mówi na temat nowego narodzenia, również powyższe wersety wskazują na konieczność dokonania zmian, przyodziania się w nowego człowieka. Rodzi się pytanie:

Jak to jest możliwe?

(więcej…)

Katechizm gejowski: twierdzenia i Biblijne odpowiedzi

utworzone przez | Maj 16, 2019 | Chrześcijańska moralność, Hamartiologia, Zgubna droga

O autorze

Joe Dallas, autor tego opracowania, ur. w 1954 roku, jest byłym aktywistą progejowskim. Argumenty, które tutaj omawia, były opracowane przez teologów progejowskich w USA jeszcze w latach 80-tych i 90-tych ubiegłego wieku. Na grunt polski przenieśli je wykładowcy ChAT, Iwona i Jakub Slawik, w swojej pracy „Homoseksualizm problemem Kościoła?” opublikowanej w Roczniku Teologicznym, ChAT LII – z. 1-2/2010.

Ponieważ na gruncie amerykańskim argumenty i roszczenia teologii progejowskiej zostały obalone już ponad 20 lat temu, dlatego postanowiłem przetłumaczyć kilka opracowań na ten temat, które uznałem za zwięzłe i wyczerpujące. Zaczynam od części III dotyczącej argumentów biblijnych.

(więcej…)

Rzetelny odźwierny, to dziś zły legalista!

utworzone przez | Maj 15, 2019 | Eklezjologia

Jan 10:1-11 1. Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto nie wchodzi do owczarni drzwiami, ale wchodzi inną drogą, ten jest złodziejem i bandytą. 2. Lecz kto wchodzi drzwiami, jest pasterzem owiec. 3. Temu odźwierny (θυρωρὸς thuroros) otwiera i owce słuchają jego głosu, a on woła swoje własne owce po imieniu i wyprowadza je. 4. A gdy wypuści swoje owce, idzie przed nimi, a owce idą za nim, bo znają jego głos. 5. Ale za obcym nie idą, lecz uciekają od niego, bo nie znają głosu obcych. 6. Tę przypowieść powiedział im Jezus, lecz oni nie zrozumieli tego, co im mówił. 7. Wtedy Jezus znowu powiedział do nich: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Ja jestem drzwiami dla owiec. 8. Wszyscy, ilu ich przede mną przyszło, są złodziejami i bandytami, ale owce ich nie słuchały. 9. Ja jestem drzwiami. Jeśli ktoś wejdzie przeze mnie, będzie zbawiony; wejdzie i wyjdzie, i znajdzie pastwisko. 10. Złodziej przychodzi tylko po to, żeby kraść, zabijać i niszczyć. Ja przyszedłem, aby miały życie i aby miały je w obfitości. 11. Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz oddaje swoje życie za owce.

Czemu tak się dzieje?

Nastały przewrotne czasy dla biblijnie wierzących Chrześcijan i to nie w świecie jako takim, bo to było zawsze, ale uwaga – w zborach ewangelicznych („trudne czasy„).

Kiedy ktoś zaczyna badać dogłębnie Słowo Boże – „czy tak się sprawy mają?” (jak przysłowiowi Berejczycy / Dzieje.17:11), a następnie zadaje niewygodne pytania doktrynalne we współczesnych zborach w XXI wieku, zostaje pogardliwie okrzyknięty: „faryzeuszem”, „uczonym w Piśmie” (negatywna konotacja) lub właśnie „legalistą”. I od razu szybko dodaje się najczęściej bezrozumnie biblijną frazę: „litera Prawa zabija” („martwa litera”).

(więcej…)

Szósty argument przeciw uniwersalnemu odkupieniu

utworzone przez | Maj 15, 2019 | Chrześcijańska moralność

Pismo określa naturę tego, czego dokonał Jezus Chrystus jako dzieło pośrednika i kapłana

Hebr. 9:15 I dlatego jest pośrednikiem nowego testamentu, ażeby przez śmierć poniesioną dla odkupienia występków, popełnionych za pierwszego testamentu, ci, którzy zostali powołani, otrzymali obietnicę wiecznego dziedzictwa.

Chrystus działa jako pośrednik, będąc kapłanem tych, których przyprowadza do Boga. To, że Chrystus nie dla wszystkich jest kapłanem wynika jasno zarówno z doświadczenia jak i z Pisma.

(więcej…)

Gdybyście przyjęli innego ducha…

utworzone przez | Maj 14, 2019 | Charyzmania, Egzegezy, Hamartiologia

Trzy obszary zagrożenia

2 Kor. 1:14 Gdyby bowiem przyszedł ktoś i głosił innego Jezusa, którego my nie głosiliśmy, albo gdybyście przyjęli innego ducha, którego nie otrzymaliście, albo inną ewangelię, której nie przyjęliście, znosilibyście go z łatwością.

Drugi List do Koryntian identyfikuje trzy obszary zagrożenia zbawienia. Są to trzy kluczowe sfery soteriologii, gdzie naruszenie choć jednej z nich skutkuje wiecznym zatraceniem. W Koryncie działali fałszywi apostołowie (wersy 5 i 13), którzy prezentowali heretyckie doktryny (wers 4) a ich celem było uniemożliwienie narodzenia z góry (wers 15) poprzez wprowadzenie ducha legalizmu, o czym świadczy kontekst całego rozdziału. W rzeczywistości zaatakowane zostały wszystkie trzy Osoby Jednego Boga:

1. Osoba Chrystusa, ponieważ to On przyjął na siebie karę za grzechy i dokonał odkupienia, 1 Kor. 15:3; 2 Kor. 5:19-21; Hebr. 9:28; 1 Piotra 2:24; 3:18; 4:1
.
2. Osoba Ducha Świętego, który tworzy nowego człowieka poprzez odrodzenie, Mat. 3:11; Hebr. 9:14, 1 Kor. 1:21; Tyt. 3:5; Jan 3:5; 6:63; 1 Kor. 6:11; 2 Kor. 3:6; Efez. 1:13
.
3. Osoba Ojca, poneiważ to On ustalił sposób, w jaki nastąpi przeniesienie wybranych do zbawienia z królestwa ciemności do królestwa światłości, Jan 12:50; Rzym. 3:25; Kol. 1:12-13; 1 Jana 2:1-2; 2 Tym. 1:9; 1 Piotra 1:18-20

W zasadzie każdy w miarę rozsądny czytelnik zgodzi się, że nie można iść do nieba wyznając innego Jezusa niż ten, który został objawiony w Piśmie. Zgodzi się także z tezą, że nie można również osiągnąć zbawienia poprzez inną niż biblijna ewangelię.  I tak jeśli ktoś posiada przyswojone właściwe doktryny Trynitarne i Chrystologiczne, nawet jeśli rozumie, że Syn Boży jest jedną z Trzech Boskich Osób Jednego Boga a mimo to wierzy w zbawienie z uczynków, społeczności z Bogiem nigdy nie miał i mieć nie będzie (o ile się nie upamięta). Tak właśnie sprawa się ma z Rzymskimi katolikami.

Z drugiej strony jeśli ktoś wierzy w prawdziwą ewangelię, w zbawienie z łaski przez wiarę a mimo to czci Jezusa, który nie jest Bogiem lecz np. aniołem, czy też mniejszym bogiem (henoteizm) a nawet Bogiem, tyle tylko że jest nim czasem, innym razem znów jest Ojcem lub Duchem (modalizm), tego typu wiara również wysyła na zatracenie.

Jednak w tym wszystkim przeoczona zostaje Osoba i dzieło Ducha Świętego! A wiara w innego ducha nie może zbawić. I tu pojawia się ogromny problem u wyznawców ducha zielonoświątkowstwa

(więcej…)

Pierwsza miłość

utworzone przez | Maj 14, 2019 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy

 

Obj. 2:2-5
.
2. Znam twoje uczynki, twoją pracę i twoją cierpliwość i wiem, że nie możesz znieść złych i że poddałeś próbie tych, którzy nazywają się apostołami, a nimi nie są, i stwierdziłeś, że są kłamcami.

3. Wytrwałeś też i masz cierpliwość, i pracowałeś dla mego imienia, a nie ustałeś.

4. Ale mam nieco przeciw tobie – że porzuciłeś twoją pierwszą miłość.

5. Pamiętaj więc, skąd spadłeś, i pokutuj, i spełniaj pierwsze uczynki. A jeśli nie, przyjdę do ciebie szybko i ruszę twój świecznik z jego miejsca, jeśli nie będziesz pokutował.

Wstęp

Gdy otrzymujemy zbawienie, w tym samym momencie Duch Święty wstępuje w nasze życie, ustanawiając i potwierdzając naszą zupełnie nową relację z Bogiem.

Rzym. 8:16 Ten to Duch poświadcza naszemu duchowi, że jesteśmy dziećmi Bożymi.

Duch Święty kształtuje w nas miłość oraz posłuszeństwo Bogu i Jego Słowu. Żyjąc w całkowitym oddaniu, kompletnej zależności od Boga i będąc posłusznymi Bożemu Słowu doświadczamy łaski „pierwszej miłości” jako nowonarodzeni chrześcijanie. Z łatwością możemy jednak zasmucić Ducha Bożego i utracić naszą „pierwszą miłość”.

wers 4 Ale mam nieco przeciw tobie – że porzuciłeś twoją pierwszą miłość.

Słowa te skierowane były do zboru w Efezie, ale ich przesłanie często może mieć zastosowanie w naszym życiu. Bóg chwalił kościół w Efezie za jego cierpliwość, za jego pracę, nietolerancję dla zła, niesprawiedliwości i fałszywych proroków. Problem polegał na tym, że wszystkie te dzieła należały już do przeszłości. Dlatego Pan nakłania ich w wersecie 5 aby powrócili do swoich pierwszych uczynków. Kościół w Efezie porzucił bowiem swoją pierwszą miłość.

(więcej…)

Greka koine, kurs 2 lekcja 2

utworzone przez | Maj 13, 2019 | Greka Koine

Lekcja 2: Afiks alfa , Czas Aoryst , 1-szy Aoryst strony czynnej , 2-gi Aoryst strony czynnej , 1-szy i 2-gi Aoryst strony biernej

Afiks Alfa

Słowo teista określa osobę, która wierzy w Boga.
Ateista nie wierzy w Boga.

Gnostyk twierdzi, że posiada specjalną wiedzę.
Agnostyk zakłada, że nie może wiedzieć.

Zwróć uwagę na afiks a w słowach ateista i agnostyk.

To jest coś, co język polski odziedziczył po grecku. Przedrostek α dodany do słowa neguje jego znaczenie. Nazywa się to alfa privative . Naucz się następujących słów

δόλος, ου, ὁ rzeczownik zwiedzenie
ἄδολος, ον przymiotnik niezwiedziony
δυνατός, ην, ον przymiotnik potężny
ἀδύνατος, ον przymiotnik bezsilny
θάνατος, ου, ὁ rzeczownik śmierć
ἀθάνατος, ον przymiotnik nieśmiertelny
πιστός, η, ον przymiotnik wierny
ἄπιστος, η, ον przymiotnik niewierny

(więcej…)

Czemu nie możemy wybrać Boga?

utworzone przez | Maj 9, 2019 | Teologia reformowana

Kwestia wolnej woli

Rzym. 3:10-12
.
10. Jak jest napisane: Nie ma sprawiedliwego, ani jednego;

11. Nie ma rozumnego i nie ma nikogo, kto by szukał Boga.

12. Wszyscy zboczyli z drogi, razem stali się nieużyteczni, nie ma nikogo, kto by czynił dobro, nie ma ani jednego.

Udzieliłem wczoraj wywiadu dla serii programów prezentowanych na temat teologii reformowanej, a osoba, która prowadziła ten program, zapytała mnie, jaki jest podstawowy problem między Teologią Augustianów czy też Teologią Reformowaną a historycznym semi-pelagianizmem. Powiedziałem, że myślę, że sprowadza się to do innego zrozumienia wolności i wolnej woli.

Myślę, że głównym problemem, jaki ludzie mają z boską suwerennością z Boskim wyborem, jest natychmiastowe powiedzenie:

„Cóż, wierzymy, że człowiek ma wolną wolę”.

(więcej…)

Piotr Waldo: jutrzenka Reformacji

utworzone przez | Maj 9, 2019 | Bohaterowie wiary

Życie i praca

Piotr Waldo jest uważany za założyciela społeczności Waldensów powstałej między 1170 a 1177 rokiem. Rzymskokatolicki antychryst czyli papież Lucjusz II potępił ich jako heretyków w 1184 roku.

Teologia Waldensów była praktycznie identyczna z kalwinistycznymi doktrynami Kościoła Ewangelicko-Reformowanego, z którym zjednoczyli się w 1532 roku.

(więcej…)

Czym jest niebo?

utworzone przez | Maj 9, 2019 | Teologia systematyczna

Etymologia

Nowa Biblia Króla Jakuba używa słowa niebo 532 razy w 502 różnych wersetach. Hebrajskie słowo zwykle tłumaczone jako „niebo”, שָׁמַיִם shamayim, jest formą rzeczownika liczby mnogiej, która dosłownie oznacza „wysokości”. Greckie słowo przetłumaczone jako „niebo” to οὐρανός ouranos (jest tym samym słowem, które było inspiracją dla nazwy planety Uran). Odnosi się do tego, co jest podniesione lub wzniosłe.

(więcej…)

Bezcielesny Jezus Strażnicy

utworzone przez | Maj 8, 2019 | Chrystologia, Świadkowie Jehowy

Pozycja świadków Strażnicy

Istota duchowa zwana Michałem nie jest często wymieniana w Biblii. Michał, określany przez niektóre religie jako „Święty Michał”, jest ewidentnie imieniem nadanym Jezusowi przed i po jego życiu na ziemi. – źródło

Być może zdziwi czytelnika w co rzeczywiśćie wierzą wyznawcy Strażnicy. Jest to jednak teologiczny niezaprzeczalny fakt, którego łatwo dowieść. Jeśli ująć rzeczy według kolejności wydarzeń to:

  • Jehowa tworzy archanioła Michała, istotę duchową lecz nie cielesną; jest to jedyna rzecz jaką tworzy Jehowa osobiście
    .
  • Archanioł Michał tworzy wszystko inne, cały wszechświat ożywiony i nieożywiony, też duchowy
    .
  • Następnie duchowy archanioł Michał, zostaje unicestwiony i odtworzony jako cielesny Jezus – człowiek (wyznawcy Strażnicy nie wierzą, że ludzie posiadają wymiar duchowy)
    .
  • Po wykonaniu zadania i śmierci na krzyżu cielesny Jezus zostaje przez Jehowę unicestwiony i odtworzony jako duchowy lecz bezcielesny archanioł Michał

Czy to wszystko może być prawda?

Mówiąc prościej, odpowiedź brzmi: tak…. Jezus Chrystus jest archaniołem Michałem… Tak więc Michał archanioł jest Jezusem w jego przedludzkiej egzystencji. Po zmartwychwstaniu i powrocie do nieba Jezus wznowił swoją służbę jako Michał, główny anioł „ku chwale Boga Ojca” – “Czy Jezus jest archaniołem Michałem?” Strażnica, 1 Kwietnia 2010, 19.

(więcej…)

Chrystus, siedemdziesięciu i królestwo które się przybliżyło, cz. 2

utworzone przez | Maj 8, 2019 | Chrześcijańska moralność

Artykuł jest odpowiedzią na działania uzurpatorów mieniących się pastorami, którzy tworzą niebiblijne struktury w kościele. Niektórzy, powołując się na źle rozłożone Słowo, wyznaczają 12 Apostołów, inni 70 wysłanników, stosując przy tym jednocześnie niebiblijne metody działania. Odnoszą oni to, co dotyczyło Izraela do współczesnej eklezji.

Misja Siedemdziesięciu i zapowiedź zbliżenia się Królestwa do Izraela

Łuk. 10:2-3 I mówił im: Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście więc Pana żniwa, aby wysłał robotników na swoje żniwo. Idźcie! Oto posyłam was jak baranki między wilki.

Jezus wysłał Siedemdziesięciu „…do każdego miasta i miejsca, do którego sam miał przyjść.” (wers 1) Oznacza to, że Jezus zamierzał odwiedzić wszystkie miejsca do których najpierw skierował swoich siedemdziesięciu wysłanników. Byli więc oni jakby szpicą, która otwierała drogę posługi Pana. Zauważmy, że wszyscy oni byli Izraelitami posłanymi do zagubionych owiec spośród Izraela. Nie byli posłani do ludzi z narodów. John MacArthur pisze:

„Również Mojżesz wyznaczył siedemdziesięciu starszych jako swoich przedstawicieli. Dwunastu uczniów zostało wysłanych do Galilei (Łukasza 9:1-6), natomiast siedemdziesięciu posłano do miast i do miejsc, do których On się wybierał osobiście, tak było w przypadku Judei i, być może, Perei (na północny wschód od Judei).”

(więcej…)

Syndrom Jonathana Edwardsa i Reformowani.info

utworzone przez | Maj 6, 2019 | Chrześcijańska moralność

Internetowa ohyda spustoszenia

Jan 7:24 Nie sądźcie po pozorach, ale sądźcie sprawiedliwym sądem.

Krytyka internetu, a nawet jego demonizacja jest słyszana wszędzie; religijni i nie religijni ludzie wypowiadają się na temat jakie obrzydliwości i jakie głupoty są rozpowszechniane na pomocą internetu.

Wiele lat temu, kiedy jeszcze popularnym było korzystanie z kawiarenek internetowych sam bylem naocznym świadkiem ”ohydy spustoszenia” kiedy zobaczyłem nie zamknięte okna poprzedzającego mnie użytkownika. Dziś kawiarenki internetowe to co najwyżej miejsca dla roztargnionych na lotnisku. ”Ohyda spustoszenia” jednak nie zniknęła, ale ma się zupełnie dobrze na komputerach osobistych i w telefonach. Kiedy pojawia się u mnie na ekranie w mediach społecznościowych erotyka, przemoc, niedorzeczne teorie to omijam wpisy, a jeśli mam czas to zadaje pytanie na priv, a gdy wyjaśnienia na priv nic nie pomagają blokuje nadawcę i tak kończę znajomość.

(więcej…)

Konstytucja 3 maja: definitywna śmierć polskiej reformacji

utworzone przez | Maj 2, 2019 | Historia chrześcijaństwa, Rzymski katolicyzm

Dzień hańby dla Kościoła

Niektórzy będą śmiało twierdzić, że konstytucja 3 maja z 1791 roku była kamieniem milowym polskiej demokracji i wspaniałą, choć niespełnioną próbą ratowania ojczyzny. Inni oddadzą jej hołd jako drugiej na świecie, zaraz po amerykańskiej, a pierwszej konstytucji w Europie. Jeśli drogi czytelniku uważasz się za protestanta, powinno cię zastanowić, czemu agenci Watykanu tak mocno akcentują ten dzień.

Otóż w rzeczywistości ten haniebny dokument  nie tylko stał się powodem drugiego rozbioru Rzeczypospolitej ale też przypieczętował los polskich protestantów degradując ich do pozycji pariasów likwidując polityczne i w zasadzie każde inne znaczenie samego protestantyzmu w Polsce.

(więcej…)

Piąty argument przeciw uniwersalnemu odkupieniu

utworzone przez | Maj 2, 2019 | Teologia reformowana

Jest wiele wersetów biblijnych, mówiących o Jezusie Chrystusie, który przez swoją śmierć wziął na siebie odpowiedzialność za innych. Np.:

a) umarł za nas – Rzym 5:8 Lecz Bóg okazuje nam swoją miłość przez to, że gdy jeszcze byliśmy grzesznikami, Chrystus za nas umarł.

b) stał się za nas przekleństwem – Gal. 3:13 Chrystus odkupił nas z przekleństwa prawa, stając się za nas przekleństwem (bo jest napisane: Przeklęty każdy, kto wisi na drzewie);

c) stał się za nas grzechem – 2 Kor. 5:21 On bowiem tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się sprawiedliwością Bożą.

Takie fragmenty w oczywisty sposób świadczą o tym, że Chrystus czynił coś w zastępstwie innych.

(więcej…)

Kiedy powinniśmy niszczyć Biblię? (vide akt zniszczenia Biblii przez Agatę Cerońską)

utworzone przez | Maj 1, 2019 | Chrześcijańska moralność

Drogocenna Biblia

Kiedy powinniśmy niszczyć Biblię? Uważam, iż Biblię powinniśmy niszczyć wtedy, kiedy jest tak stara, że już jest nieużyteczna. Wtedy najpierw kupuje się nowy egzemplarz, a stary wyrzuca się bez rozgłosu i bez fanfar.

Ja osobiście trzymam moją starą Biblię; Nowy Testament i Psalmy jaką dostałem na pamiątkę chrztu wiary. Nie nacieszyłem się jednak tą Biblią dłużej niż kilka miesięcy; w internacie pewien satanista powyrywał mi z niej ok. 10% kartek i przez to stała się nieużyteczna. Pozostała mi jednak względem niej sentymentalna nuta uczuć i choć mam prawo ją wyrzucić ze znanych przyczyn, to leży ona sobie na półce jako pamiątka.
..
 (więcej…)