Problem Wielkanocy

utworzone przez | Kwi 19, 2019 | Eklezjologia, Sabatarianie, Teologia historyczna

Czym jest Wielkanoc?

Rzym. 8:11 A jeśli Duch tego, który Jezusa wskrzesił z martwych, mieszka w was, ten, który wskrzesił Chrystusa z martwych, ożywi i wasze śmiertelne ciała przez swego Ducha, który w was mieszka.

Wielkanoc to czas, gdy wspominamy śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa. Wskrzeszenie leży w samym sercu wiary i nadziei chrześcijanina. Jeśli bowiem nie ma zmartwychwstania daremna jest wasza wiara i nadal jesteście w swoich grzechach (1 Kor. 15:17) a my sami jesteśmy fałszywymi świadkami Boga, bo świadczyliśmy o Bogu, że wskrzesił Chrystusa, którego nie wskrzesił (1 Kor. 15:15). Jeśli jednak Chrystus został wskrzeszony do życia, my będziemy wskrzeszeni razem z Nim A Bóg i Pana wskrzesił, i nas wskrzesi swoją mocą (1 Kor. 6:14).

Doktrynalnie rzecz ujmując nikt wyznający prawowierne chrześcijaństwo nie miał nigdy wąpliwości co do tego, że Chrystus został wskrzeszony w niedzielę czyli po szabacie.

Historycznie rzecz ujmując osią niezgody była kwestia: który dzień ważniejszy – piątek i śmierć Chrystusa, czy też niedziela i Jego zmartwychwstanie?

W artykule wskazane zostaną biblijne dowody na piątek jako dzień śmierci Pańskiej i niedzielę jako dzień zmartwychwstania oraz argumenty środowiska związanego z Apostołem Janem przemawiającymi na korzyść istotności piątku. Przeciwstawione im zostały kontrargumenty całego pozostałego Kościoła Chrześcijańskiego, który nacisk kładł na niedzielę.

(więcej…)

Trzeci argument przeciw uniwersalnemu odkupieniu

utworzone przez | Kwi 17, 2019 | Teologia reformowana

Hebr. 9:12 Ani nie przez krew kozłów i cieląt, ale przez własną krew wszedł raz do Miejsca Najświętszego, zdobywszy wieczne odkupienie.

Pismo określa to co Jezus osiągnął przez swoją śmierć, jako „wieczne odkupienie” (nasze wieczne wyzwolenie od grzechu, śmierci i piekła). Jeśli to błogosławieństwo zostało nabyte dla wszystkich ludzi, to

  • albo wszyscy ludzie automatycznie są na wieki odkupieni
  • albo jest ono dostępne ludziom na podstawie spełnienia jakichś warunków.

Nasze doświadczenie jasno mówi, że wieczne odkupienie nie jest udziałem wszystkich. Może więc wieczne odkupienie jest dostępne pod pewnymi warunkami?

(więcej…)

Praktyczny proces ekspozycji sekwencyjnej, cz. 1

utworzone przez | Kwi 17, 2019 | Eklezjologia, Teologia biblijna

Ciężka praca

1 Tym. 4:13-15 13 …pilnuj czytania, zachęcania i nauki. 14 Nie zaniedbuj daru, który jest w tobie, który został ci dany przez proroctwo wraz z nałożeniem rąk starszych. 15 O tym rozmyślaj (μελετάω meletao – rozmyślaj i praktykuj aż do bólu), temu się oddawaj, aby twoje postępy były widoczne dla wszystkich.

Publiczna służba Słowem Bożym to praca ciężka, której oddanie się powinno graniczyć z bólem. Dobry nauczyciel będzie nieustannie zanużał się w Słowo. Rezutlatem tego będzie rozwój umiejętności rozkładania Słowa jasno widoczny dla słuchaczy.

Ten, kto głosi kazania dwa razy w tygodniu będzie nauczał około tysiąca razy w czasie dekady. Mając na uwadze, że jedno kazanie to około 10 stron maszynopisu, rocznie będzie to 1 000 stron, 10 000 w czasie dziesięciu lat. To bardzo ciężka praca.

(więcej…)

Ekumeniczni kolaboranci

utworzone przez | Kwi 16, 2019 | Ekumenizm

Pseudochrześcijaństwo a katolicyzm

Argumentacja ekumenistów, że w kraju katolickim trzeba utrzymywać poprawne stosunki z dominującą religią katolicką, wspólne uroczystości są nieodzowne, przypomina argumentację polskich volksdeutschów, którzy mniej więcej tak samo usprawiedliwiali swoją uległość, służalczość i współpracę z okupantem niemieckim.

(więcej…)

Krew Baranka Bożego

utworzone przez | Kwi 15, 2019 | Charyzmania, Soteriologia

Wiara krwi

Żyjemy w czasach, gdy mówienie o krwi, o jej przelewaniu, brzmi nie tylko archaicznie, kojarząc się przede wszystkim ze średniowieczem, ale również odbierane jest jako ofensywne, okrutne, nawiązujące do używania przemocy. Musimy jednak przyznać, że nasza wiara chrześcijańska jest wiarą krwi – opartą na krwi Jezusa Chrystusa. Bez tej krwi nie byłoby naszej wiary, nie mielibyśmy przebaczenia, usprawiedliwienia i w konsekwencji zbawienia wiecznego.

Hebr. 9:12 Ani nie przez krew kozłów i cieląt, ale przez własną krew wszedł raz do Miejsca Najświętszego, zdobywszy wieczne odkupienie.

(więcej…)

Szósta reguła Granville Sharpa

utworzone przez | Kwi 15, 2019 | Greka Koine

Poprawki w tłumaczeniu

Różne zastosowania przedimek określony ὁ ho i spójnika και kai wyrażone w pięciu ostatnich regułach i ich wyjątkach, muszą obszernie zilustrować każdemu uważnemu czytelnikowi różnicę i szczegółowość tych zdań, które podlegają pierwszej zasadzie głównej; i dlatego można teraz bardziej pewnie wskazać kilka ważnych poprawek, które powinny być dokonane w tłumaczeniu Nowego Testamentu, jeśli kilka zdań, które wchodzą w zakres pierwszej zasady, będą należycie rozważone – poprawki, które mogą być sprawiedliwie bronione, przez autorytet kilku przykładów, z których te zasady zostały utworzone.

(więcej…)

Polski Kościół (nie) Biblijny a Elkazaici

utworzone przez | Kwi 12, 2019 | Charyzmania, Sabatarianie

Co to za religia?

W dobie niespotykanego ataku na prawdę, gdzie ilość herezji dorównuje a nawet przewyższa czasy Pierwszego Kościoła, warto spojrzeć nieco retrospektywnie na to, co już zostało odpowiednio zidentyfikowane jako kult – po to aby wiedzieć co tym kultem jest i dziś.

Poniżej przedstawione zostaną pewne punkty określające kult, w którym praktykowane są:

1. Wiara w pozabiblijne objawienie
2. Nakaz zachowywania przepisów Prawa
3. Wybiórcze traktowanie Prawa (nie wszystko trzeba z niego zachowywać)
4. Odrzucenie Boskości Chrystusa
5. Odrzucenie Listów Pawła
6. Uznają, że wierzący może posiadać demony, dokonują ich egzorcyzmów

Rzeczywiście ze względu na mieszankę doktrynalną w pierwszym momencie ciężko zidentyfikować o kim mowa oraz jakie ta religia posiada źródło. Widzimy tutaj synkretyzm opartej o gnostycyzm herezji zielonoświątkowej oraz judaistycznego legalizmu połączone z absurdalną neoortodoskją. Ale, dzięki Bogu, udało się…

(więcej…)

Drugi argument przeciw uniwersalnemu odkupieniu

utworzone przez | Kwi 10, 2019 | Teologia reformowana

Dlaczego wierzymy, że Pan Jezus umarł tylko za wybranych?

Ewangelia – dobra nowina o nowym przymierzu – jest obecna w tym świecie od Chrystusa. A jednak istnieją całe narody, które jej nie znają. Gdyby Bożym zamierzeniem było zbawienie wszystkich ludzi, pod warunkiem że uwierzą, to Ewangelia powinna dotrzeć do wszystkich ludzi.

(więcej…)

Dzieło ewangelii

utworzone przez | Kwi 9, 2019 | Egzegezy, Soteriologia

 

Kol. 1:6 [Ewangelia] Która dotarła do was, jak i na cały świat, i wydaje owoc, tak jak u was od dnia, w którym usłyszeliście i poznaliście łaskę Boga w prawdzie;

Najbliższy kontekst

Pierwszy rozdział Listu do Kolosan składa się z kilku głównych sekcji. Zaraz po pozdrowieniach (wersy 1-3) pojawia się fragment, którego motywem przewodnim jest ewangelia i jej dzieło (wersy 4-8), gdzie sercem rozważania jest wers 6

4. Odkąd usłyszeliśmy o waszej wierze w Chrystusa Jezusa i o miłości względem wszystkich świętych;

5. Z powodu nadziei odłożonej dla was w niebie. O niej to przedtem słyszeliście w słowie prawdy ewangelii;

6. Która dotarła do was, jak i na cały świat, i wydaje owoc, tak jak u was od dnia, w którym usłyszeliście i poznaliście łaskę Boga w prawdzie;

7. Jak też nauczyliście się od naszego umiłowanego współsługi Epafrasa, który jest wiernym sługą Chrystusa dla was;

8. Który też oznajmił nam waszą miłość w Duchu.

Zgodnie z kontekstem możemy odczytać siedem cech ewangelii:

  • otrzymywana jest przez wiarę, która jest pełnym przekonaniem i zaufaniem: Odkąd usłyszeliśmy o waszej wierze
  • skutkuje miłością będącą dziełem Ducha Świętego: o miłości względem wszystkich świętych; Oznajmił nam waszą miłość w Duchu.
  • spoczywa na nadziei: Z powodu nadziei odłożonej dla was w niebie
  • idzie na cały świat: Która dotarła do was, jak i na cały świat
  • daje stały wzrost: wydaje owoc,
  • jest osadzona w prawdzie: poznaliście łaskę Boga w prawdzie;
  • jest głoszona przez ludzi: nauczyliście się od naszego umiłowanego współsługi Epafrasa.

Wcześniej rozważonym sednem ewangelii jest śmierć i zmartwychwstanie (Dzieje 4:10) – ofiara Chrystusa na krzyżu (Filip. 2:8), która zadośćuczyniła Bogu za grzechy (Rzym. 4:25; 1 Kor. 15:3; Gal. 1:4, 1 Piotra 2:24) wybranych luidzi z całego świata (Obj. 5:9; Rzym. 3:25; 1 Jana 2:2; 4:10) czyniąc ich rzeczywiście (a nie potencjalnie) zbawionymi (Kol. 1:13; Hebr. 6:18-20; Rzym. 8:28-30; Efez. 2:5-6 ) a tym samym przeniesionymi do królestwa niebieskiego.

(więcej…)

Przed Trybunałem Chrystusa

utworzone przez | Kwi 8, 2019 | Soteriologia, Teologia systematyczna

Krytyka a osądzanie

Rzym. 14:10-12 Dlaczego więc ty potępiasz swego brata? Albo czemu lekceważysz swego brata? Wszyscy bowiem staniemy przed trybunałem Chrystusa. Jest bowiem napisane: Jak żyję, mówi Pan, ugnie się przede mną każde kolano i każdy język będzie wysławiał Boga. Tak więc każdy z nas sam za siebie zda rachunek Bogu.

W tym fragmencie Słowa Bożego jesteśmy zachęcani do zaniechania oceny i krytyki uczynków innych chrześcijan. Nie oznacza to, że nie powinniśmy osądzać, piętnować i odrzucać grzechu, ale nie odnosi się to do oceny jakości i wartości życia innych braci w wierze. Zbyt często jednak chrześcijanie dają się ponieść pragnieniu krytykowania innych, aby ich własne życie wydawało się być choćby nieco lepsze. Innymi słowy starają się zredukować prawie do zera innych braci, starając się w ten sposób wywyższyć samych siebie.

(więcej…)

Armagedon duchowy, cz.2

utworzone przez | Kwi 5, 2019 | Charyzmania

Czyli ostateczny bój o serca Chrześcijan rozpoczęty!

Obj. 16:13-16
.
„I widziałem z ust smoka i z ust dzikiego zwierzęcia, i z ust fałszywego proroka wychodzące trzy nieczyste duchy, podobne do żab.

To bowiem są czyniące cudowne znaki duchy demonów, które wychodzą do królów ziemi i do całego zamieszkałego świata, aby ich zgromadzić na wojnę w ów wielki dzień Boga Wszechmogącego.

Oto przychodzę jak złodziej; błogosławiony ten, który czuwa i strzeże swoich szat, aby nie chodził nago i nie widziano jego hańby.

I zgromadził ich w miejscu, zwanym po hebrajsku Armagedon.

I siódmy anioł wylał swoją czaszę w powietrze; i wyszedł potężny głos ze świątyni nieba od tronu, mówiący: Stało się”.

Wyjaśnienie terminu Armagedon w części pierwszej

Mianowicie, trzy nieczyste duchy zwodzące ludzi i narażające ich na gniew Boży (cierpienia i upadki w wierze, poranienia duchowe), to:

  1. Ekumenizm (jedność w bałwochwalstwie i bluźnierstwach).
  2. Charyzmania (demoniczne manifestacje: „uzdrawianie”, „języki” i „proroctwa”).
  3. Emocjonalność (ludzka pożądliwość / ego i fałszywa „duchowość” – uczucia).

[Zobacz cz. 1 artykułu]

(więcej…)

Całkowita deprawacja

utworzone przez | Kwi 4, 2019 | Teologia reformowana

Rzym. 3:10-12 Jak jest napisane: Nie ma sprawiedliwego, ani jednego; Niema rozumnego i nie ma nikogo, kto by szukał Boga. Wszyscy zboczyli z drogi, razem stali się nieużyteczni, nie ma nikogo, kto by czynił dobro, nie ma ani jednego.

Synopis

W tym artykule będziemy mieli trochę historii, trochę doktryny, potem trochę wyjaśnienia biblijnego, które pokaże, że doktryna jest prawdziwa, a na koniec trochę aplikacji. Ponieważ tym artykułem chcę rozpocząć serię pięciu artykułów, aby rozpocząć musimy przenieść się trochę w przeszłość.

(więcej…)

Feministyczny atak na Boży ład dla kobiet

utworzone przez | Kwi 3, 2019 | Chrześcijańska moralność

Boży ład dla młodszych kobiet

Otwórzmy nasze Biblie na Tytusa, rozdział 2. W naszym studium drugiego rozdziału Tytusa, rozważamy go, pod tytułem „cechy zdrowego Kościoła”. W rozdziale tym, Apostoł Paweł daje instrukcje Kościołowi, w jaki sposób ma siebie prowadzić. Kieruje swoje pouczenia do starszych mężczyzn, starszych kobiet, młodszych kobiet, młodszych mężczyzn, selekcjonując każdą grupę wewnątrz Kościoła oraz dając im wskazówki i dokładne instrukcje, w sposób fundamentalny.

To niezwykle istotne, dla życia Kościoła, nie tylko dla jego wewnętrznego zdrowia, ale i w byciu świadectwem. Mówi w wersecie 5, że ta instrukcja jest „aby nie bluźniono słowu Bożemu”.

wers 8 aby ten, kto się sprzeciwia, był zawstydzony, nie mając o was nic złego do powiedzenia.”
.
wers 10 aby we wszystkim zdobili naukę Boga, naszego Zbawiciela.

To są sprawy ewangelizacyjne. Chcemy aby Słowo Boże było poważane; chemy aby przeciwnicy Chrześcijaństwa zamilkli; oraz chcemy by Bóg, nasz Zbawca był uczczony. Aby to zrobić musimy prowadzić się na sposób pobożny. Oznacza to, że starsi mężczyźni mają zachowywać się w określony sposób, podobnie starsze kobiety, a także w określony sposób, mają zachowaywać się młodzi mężczyźni i młode kobiety.

(więcej…)

Stare i nowe obrzezanie

utworzone przez | Kwi 2, 2019 | Soteriologia

Kwestia obietnicy

Kol. 2:10 I jesteście dopełnieni w nim, który jest głową wszelkiej zwierzchności i władzy.

Otrzymaliśmy obietnicę, że to, czym jesteśmy, jeśli chodzi o kwestię życia wiecznego, w oczach Boga zostało już teraz całkowicie wypełnione:

Efez. 2:5-6 I to wtedy, gdy byliśmy umarli w grzechach, ożywił nas razem z Chrystusem, gdyż łaską jesteście zbawieni; I razem z nim wskrzesił, i razem z nim posadził w miejscach niebiańskich w Chrystusie Jezusie.

W  Chrystusie jesteśmy nowym stworzeniem:

2 Kor. 5:17 Tak więc jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; to, co stare, przeminęło, oto wszystko stało się nowe.

(więcej…)

Zielonoświątkowstwo a choroby umysłowe i uzależnienia

utworzone przez | Kwi 1, 2019 | Charyzmania, Zgubna droga

Boże prawo duchowe

Rzym. 2:6-106 [Bóg] odda każdemu według jego uczynków: 7 Tym, którzy przez wytrwanie w dobrym uczynku szukają chwały, czci i nieśmiertelności, odda życie wieczne; 8 Natomiast swarliwym i nieposłusznym prawdzie, lecz posłusznym niesprawiedliwości, odda zapalczywość i gniew. 9 Utrapienie (θλῖψις thlipsis) i ucisk (στενοχωρία stenochoria) odda duszy każdego człowieka, który popełnia zło, najpierw Żyda, potem i Greka; 10 A chwałę, cześć i pokój każdemu, kto czyni dobro, najpierw Żydowi, potem i Grekowi.
.

θλῖψις thlipsis – prześladowanie, choroba, opresja, tu: odnosi się do stanu wewnętrznego człowieka, zatem mowa o wewnętrznym przeżyciu
στενοχωρία stenochoria – boleść, udręczenie, brak miejsca

Bóg obiecał, że utrapienie i ucisk będą towarzyszami ludzi, którzy podążają za kłamstwem. Zło – matka niesprawiedliwości, która jest nierozerwalnie powiązaną z nieprawdą – jest podstawą Bożego sądu nad grzesznikiem:

  • wiecznego: w postaci potępienia
  • doczesnego: w postaci wewnętrznej, umysłowej boleści, udręki, choroby

Innymi słowy, jeśli człowiek staje się aktywnym członkiem fałszywego kultu jego stan umysłowy będzie ulegał degradacji prowadząc nawet do rozmaitych mentalnych chorób o podłożu duchowym. Jest to równia pochyła, zgodna z inną duchową zasadą: bałwochwalstwo kończy się deprawacją umysłu (por. Rzym. 1:28-32), a to dowodzi wiecznego potępienia.

Czy zatem zielonoświątkowcy czczący innego ducha, idola podającego się za Ducha Świętego (2 Kor. 11:4), oraz ofiarujący Bogu fałszywe uwielbienie, inny ogień (3 Mojż. 10:1-2) bełkotu, popularnie znany jako modlitwa na językach, doświadczają Bożego utrapienia i ucisku, przez co częściej zapadają na choroby umysłowe?

(więcej…)

Bóg, czy też bóg tego świata?

utworzone przez | Mar 29, 2019 | Egzegezy, Teologia historyczna, Teologia reformowana

2 Kor. 4:3-4
.
3. A jeśli nasza ewangelia jest zakryta, to jest zakryta dla tych, którzy giną;

4. W których bóg tego świata zaślepił umysły, w niewierzących, aby nie świeciła im światłość chwalebnej ewangelii Chrystusa, który jest obrazem Boga.

Ciągłość interpretacji?

Zdecydowana większość tłumaczeń Pisma Świętego w wersie 4 będzie używać zwrotu bóg tego świata prowadząc czytelnika do konkluzji, że to szatan zaślepia umysły niewierzących. I jeśliby przedstawić inną możliwość tłumaczenia, tj. Bóg tego świata, zdaje się że większość osób czytających Biblię doznałoby szoku. Czy jednak zawsze tłumaczono ten fragment w sposób jak czynione jest to współcześnie?

Odpowiedź brzmi NIE.

(więcej…)

Wykład XVIII – historia herezji: marcjonizm

utworzone przez | Mar 27, 2019 | Teologia historyczna

Osoba heretyka

Marcjon z Synope (gr. Μαρκίων Σινώπης Markion Zinopes) był synem biskupa Pontu, żył w latach 85 – 160 a.d. i prawdopodobnie zajmował się żeglarstwem. Swoją zwodzicielską działalność rozpoczął ok. 144 a.d. zatem w czasach takich Ojców Kościoła jak:

  • Polikarp ze Smyrny (69 – 155 a. d.)
  • Ireneusz z Lyonu (130 – 202 a.d.)
  • Justyn Męczennik (100 – 165 a.d.)
  • Klemens Aleksandryjski (150 – 215 a.d.)
  • Tertulian (160 – 240 a.d.)
  • Atenagoras z Aten (133 – 190 a.d.)

(więcej…)

Pierwszy argument przeciw uniwersalnemu odkupieniu

utworzone przez | Mar 27, 2019 | Teologia reformowana

Mat. 26:28 To bowiem jest moja krew nowego testamentu, która wylewa się za wielu na przebaczenie grzechów.

W Mat. 26:28 Pan Jezus mówi o swojej „krwi nowego przymierza”. Nowe przymierze jest nowym porozumieniem lub kontraktem, który Bóg sporządził po to, by zbawić ludzi. Porozumienie to zostało zawarte kosztem przelanej krwi Chrystusa i odnosi się tylko do tych, których ono dotyczy.

(więcej…)

Czwarta i piąta reguła Granville Sharpa

utworzone przez | Mar 26, 2019 | Greka Koine

Przypomnienie pierwszej reguły

Pierwsza reguła gramatyczna w jasny i precyzyjny sposób dowodzi, że Jezus Chrystus to Bóg Jahwe, Syn lecz nie Ojciec, tym samym potwierdza ona doktrynę Trójjedyności Boga i rozbija w pył heretyckie nauki antytrynitarian.

Definicja: Kiedy spójnik łączny καί kai łączy dwa rzeczowniki w tym samym przypadku, [viz. rzeczowniki (materialne lub przymiotnikowe lub przymiotniki / imiesłowy) opisu osobistego odnoszące się do urzędu, godności, powinowactwa lub związku oraz atrybutów, właściwości lub jakości, dobrych lub złych, jeśli przedimek określony ὁ ho lub którykolwiek z jego przypadków poprzedza pierwszy tych rzeczowników, przymiotników lub imiesłów i nie jest powtarzany przed drugim rzeczownikiem, przymiotnikiem lub imiesłowem, ten ostatni odnosi się zawsze do tej samej osoby, która jest wyrażana lub opisywana przez pierwszy rzeczownik, przymiotnik lub imiesłów: tj. oznacza dalszy opis osoby o tej samej nazwie.

Konstrukcja gramatyczna
.
przedimek określony / pierwszy rzeczownik / spójnik καί kai / drugi rzeczownik

.

Chrystus to Wielki Bóg i Zbawiciel

Tyt. 2:13 Oczekując błogosławionej nadziei i chwalebnego objawienia się wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa;

 του   μεγαλου   θεου   και   σωτηρος 
 tou  megalou  theou  kai  sōtēros
 wielkiego   Boga   i   Zbawiciela 
t_ Gen Sg m a_ Gen Sg m n_ Gen Sg m n_ Gen Sg m
przedimek określony w dopełniaczu przymiotnik rzeczownik w dopełniaczu poprzedzany przez του spójnik rzeczownik w dopełniaczu nie poprzedzany przez του
  • Oba rzeczowniki są w tym samym przypadku (dopełniacz)
  • Przedimek określony poprzedza pierwszy rzeczownik
  • Drugi rzeczownik nie jest poprzedzany przez przedimek określony
  • Drugi rzeczownik odnosi się do tej samej osoby, która jest opisywana przez pierwszy (Wielki Bóg to ta sama osoba co Zbawiciel czyli Jezus Chrystus)
    .

(więcej…)

Doktryna pochwycenia kościoła

utworzone przez | Mar 25, 2019 | Egzegezy, Eschatologia

1 Tes. 4:17 Potem my, którzy pozostaniemy żywi, razem z nimi będziemy porwani w obłoki, w powietrze, na spotkanie Pana, i tak zawsze będziemy z Panem.

Analiza objawionej prawdy o Pochwyceniu lub Porwaniu Kościoła

Wstęp

Doktryna przyszłych wydarzeń, zwana Eschatologią Biblijną, ma znaczenie nie tylko jako informacja, ale również jako wskazówka pozwalająca nam prowadzić chrześcijańskie życie zgodnie z tym, czego naucza nas Słowo Boże.

Należy wziąć pod uwagę, że prawidłowa interpretacja proroctw wymaga szczególnej dokładności i uwagi. Być może jest to dziedzina studiów biblijnych, w której potrzebne jest najbardziej uważne stosowanie metod egzegezy, syntezy, hermeneutyki i teologii systematycznej. Nie może to jednak być wymówką do zaniedbywania tego, jakże ważnego tematu.

(więcej…)