Refleksje nad apologetyką chrześcijańską, część 2

 

Kontrowersje wokół Clarka / Van Tila

Przysłów 2:6 PAN bowiem daje mądrość, z jego ust pochodzi wiedza i rozum.

To, co powiedziałem do tej pory, prawdopodobnie napotka niewielki opór wśród większości Reformowanych presupozycjonistów, być może z wyjątkiem definicji wiary Clarka (która, jak wiem, jest kontrowersyjna, ale którą, jak sądzę, większość krytyków źle rozumie – i zachęcam ich do zapoznania się z uważnym, dokładnym i szczegółowym omówieniem i krytyką różnych alternatywnych definicji wiary przez Clarka w jego książce Faith and Saving Faith).

Przechodzę teraz do bardziej kontrowersyjnego gruntu, a mianowicie do jego zastrzeżeń wobec tego, co nazwałem “epistemologicznymi idiosynkrazjami Corneliusa Van Tila”. Spodziewam się, że w tym miejscu nadepnę na kilka palców. Jeśli Twoje są wśród nich, błagam o cierpliwość, wybaczenie i gotowość do ponownej oceny.

Idiosynkrazja (gr. ιδιοσυνκρασία, idiosinkrasia, idiosjego własny” i syn-krasis „mieszanina”) – oznacza swoistość, indywidualną właściwość osoby bądź zjawiska,

Lata temu przeczytałem kompletny protokół Zgromadzenia Ogólnego OPC i Prezbiterium Filadelfijskiego związany z tym, co stało się i nadal jest znane jako kontrowersja Clarka / Van Tila. Przeczytałem również różne historie dotyczące tej kontrowersji. Jedna z nich została napisana całkiem równolegle z nią, jako seria artykułów teologa Hermana Hoeksemy w Standard Bearer, czasopiśmie Protestanckiego Kościoła Reformowanego, które później zostały opublikowane jako książka The Clark-Van Til Controversy.[10]

Inną z ważniejszych był rozdział na ten temat w Cornelius Van Til:  An Analysis of His Thought Johna Frame’a:.[11] Przygotowując się do tego wykładu, przejrzałem te oraz omówienia kontrowersji Clark / Van Til w Greg Bahnsen’s Van Til’s Apologetic: Readings & Analysis [12] oraz Johna R. Muethera w Cornelius Van Til: Reformed Apologist and Churchman [13].

(więcej…)

Refleksje nad apologetyką chrześcijańską, część 1

 

Przedmowa

Przysłów 15:28 Serce sprawiedliwego rozmyśla nad odpowiedzią, a usta niegodziwych tryskają złymi rzeczami. 

Skupię się dzisiaj całkiem wyłącznie na epistemologii Gordona Clarka. Clark uważał, że apologetyka chrześcijańska musi zajmować się nie tylko sprawami prolegomenów teologicznych

  • istnienie i natura Boga
    ,
  • natchnienie i autorytet Pisma Świętego
    ,
  • historyczność biblijnych osób i wydarzeń
    ,
  • zwłaszcza Jezusa Chrystusa i Jego cielesnego zmartwychwstania itd.

Ale też apologetyka powinna zajmować się implikacjami wiary chrześcijańskiej – czyli nauczaniem Pisma Świętego – w każdym aspekcie ludzkiego życia, prywatnym i publicznym, osobistym i społecznym. Clark wierzył, że Pismo Święte ma implikacje dla wszystkich aspektów życia, a ponieważ tak jest, ważne jest, aby bronić tych implikacji przed atakami, tak samo jak bronić tego, co większość uważa za jego bardziej znaczące doktryny.

(więcej…)

Sąd zaczyna się od domu Bożego

Walka trwa

1 Piotra 4:17 Nadszedł bowiem czas, aby sąd rozpoczął się od domu Bożego, a jeśli rozpoczyna się od nas, to jaki będzie koniec tych, którzy są nieposłuszni ewangelii Bożej?

Tak zwane “reformowane chrześcijaństwo” w Polsce w zdecydowanej większości złożyło broń już dawno temu. Być może gdzieniegdzie obecne są nieśmiałe próby propagowania pięciu punktów Kalwinizmu (TULIP) przy założeniu separacji Ewangelii od doktryn łaski. Zabieg ten jest celowy, ponieważ w innym przypadku wyznawcy “reformowani” zmuszeni zostaliby do ogłoszenia anathemy nad swoimi doktrynalnymi oponentami (któych broń Boże nie nazwą nigdy przeciwnikami ani wrogami). Wszystko po to aby zachować ekumeniczną, ponaddoktrynalną jedność.

Podobna tendencja, a w zasadzie duchowa amblyopia rozpoznawalna jest na całym świecie. Jednakże, ku chwale Najwyższego Boga Ojca, Syna i Ducha Świętego, istnieją jeszcze środowiska, które broni nie złożyły. Te, zgodnie z oczekiwaniem, są prześladowane przez letnich “kalwinistów”.

Jedną z takich osób jest Michael Bunker, autor 31 książek, w tym wielu bestselerów i jednocześnie chrześcijanin Reformowany. Postać nietuzinkowa ponieważ nie dbając o swoją karierę (i co za tym idzie popularność i zarobki) bezkompromisowo głosi prawdę Ewangelii i zwalcza jej wrogów za co przez adwersarzy oskarźany jest o brak miłości do Kościoła:

„Michael, wydajesz się, że spędzasz cały swój czas na atakowaniu chrześcijaństwa i wiernych, a prawie nie ścigasz ludzi świeckich, niegodziwych i ateistów…”

Poniżej osobista odpowiedź na zarzut, która dla wszystkich apolgetów i polemistów powinna być przykładem.

(więcej…)

Czy jesteś powołany do głoszenia?

Czy naprawdę jesteś powołany?

Rzym. 1:1 Paweł, sługa Jezusa Chrystusa, powołany apostoł, odłączony do głoszenia ewangelii Boga;

Czy uważasz, że jesteś powołany do głoszenia ? Czy znasz gorliwego człowieka, który myśli, że jest? Czym więc jest “to powołanie”, o którym często słyszymy? W całym świecie ewangelicznego kościoła, mężczyźni mają to palące w sercu przekonanie, że są “powołani do głoszenia” Moje pytanie do tych wszystkich, którzy uważają, że są powołani, brzmi następująco. . . “GŁOSZENIA CZEGO!?”

Do czego dokładnie są powołani ci ludzie, aby głosić? Myślą, że są powołani do zawodu kaznodziejskiego! Myślą, że są powołani do tego, aby grupa ludzi płaciła im dożywotnią pensję za to, że po prostu wstają co niedzielę i wylewają brudy ze swoich kazalnic.

Zadziwiające jest to, że oszukani wciąż wydają tysiące złotych, by słuchać śmieci. W końcu, jeśli mogą przyczynić się do zbawienia dusz, być może i oni zostaną nagrodzeni za swoje wysiłki w niebie. Nie mogą uciec przed mentalnością uczynków.

(więcej…)

Osądzanie: Obowiązek chrześcijanina

Duch czasu

W Byron Center, MI, w roku szkolnym 1996-1997, głośno było o nauczycielu muzyki w miejscowym liceum publicznym, który “poślubił” swojego homoseksualnego kochanka. To “małżeństwo” nie spodobało się mieszkańcom Byron Center; wielu z nich uważało, że taki człowiek nie powinien uczyć ich dzieci i skutecznie dążyli do zwolnienia nauczyciela.

Postawa tych rodziców, z kolei, sprowadziła na mieszkańców Byron Center gniew wielu osób z szerszej społeczności. Pisząc w sekcji “Public Pulse” w Grand Rapids Press, wielu z nich nazwało ludzi z Byron Center nietolerancyjnymi, osądzającymi, hipokrytami, nadętymi, zadufanymi w sobie, aroganckimi, bigoteryjnymi, złośliwymi i nienawistnymi. Przesłanie szerszej społeczności do mieszkańców miasteczka było jasne: nie wolno nam osądzać działań i przekonań innych.

To myślenie, że nie możemy osądzać działań i przekonań innych, jest duchem epoki. To też jest złe. Próbując przeciwstawić się temu sposobowi myślenia, Towarzystwo Ewangelizacyjne Byron Center Protestant Reformed Church publikuje tę broszurę, z pragnieniem, aby Bóg został uwielbiony, a Jego święci zachęceni do właściwego sądzenia. Naszą modlitwą za czytelnika jest modlitwa Pawła za Filipian:

Filip. 1:9-11 9. I o to się modlę, aby wasza miłość coraz bardziej obfitowała w poznanie i we wszelkie zrozumienie; 10. Abyście mogli rozpoznać to, co lepsze, żebyście byli szczerzy i bez zarzutu na dzień Chrystusa; 11. Napełnieni owocami sprawiedliwości, które przynosicie przez Jezusa Chrystusa ku chwale i czci Boga.

(więcej…)

Czym jest apologetyka?

Definicja pojęcia

1 Piotra 3:14-1614. Ale jeśli nawet cierpicie dla sprawiedliwości, błogosławieni jesteście. Nie bójcie się ich gróźb ani się nie lękajcie. 15. Lecz Pana Boga uświęcajcie w waszych sercach i bądźcie zawsze gotowi udzielić odpowiedzi (ἀπολογίαν apologian) każdemu, kto domaga się od was uzasadnienia waszej nadziei, z łagodnością i bojaźnią.16. Miejcie czyste sumienie, aby za to, że mówią o was źle, jak o złoczyńcach, zostali zawstydzeni ci, którzy zniesławiają wasze dobre postępowanie w Chrystusie.

Apologetyka jest uzasadnioną obroną religii chrześcijańskiej. Chrześcijaństwo jest wiarą, która opiera się na powodach tej wiary.

  • Wiara nie jest rozumem.
  • Rozum nie jest wiarą.

Ale wiary nie da się oddzielić od rozumu, inaczej wiara przestaje istnieć. (Rzym. 10:2; 10:17; 12:1-2; Efez. 1:18; 3:18; 4:23; Filip. 4:8; Kol. 3:10; Hebr. 11:1; 1 Jana 5:20) Zrozumienie umysłu i akceptacja tego zrozumienia stanowi rezultat odrodzenia duszy przez Ducha Bożego i wszczepienia wiary. Tak jak Bóg postępuje racjonalnie z ludźmi, tak uczynił ludzi racjonalnie myślącymi ludźmi. Nie oznacza to, że chrześcijanie mają być racjonalistami, ale raczej chodzi o to żeby byli racjonalni.

Apologetyka to racjonalna biblijna obrona Jezusa Chrystusa i Jego Słowa przed satanistycznymi filozofiami (kultami takimi jak mormonizm i Świadkowie Jehowy), ateizmem, agnostycyzmem, stoicyzmem, socynianizmem, katolicyzmem, fałszywymi światowymi religiami, takimi jak islam i hinduizm,etc…), które kwestionują Jego prawdziwość i objawioną wolę zawartą w Biblii.

(więcej…)

Atrybuty Boga w walce przeciw fanatykom, część 2

Charakter Boga

Podstawą religii chrześcijańskiej jest charakter Boga, widziany w Jego atrybutach. Bóg posiada w Sobie całą chwałę i świętość, demonstrując swoją najwyższą godność bycia czczonym za to, kim jest. Bóg zobowiązuje stworzenie, które zostało umieszczone bezpośrednio pod swoim Stwórcą, aby czciło i służyło Bogu oraz poświęciło Mu całe swoje życie.

Zatem nasz czas prywatnych „nabożeństw” i publicznego kultu powinien zaczynać się i kończyć oddaniem chwały Bogu, któremu należy się taki cześć. Charakter Boga wiecznie zobowiązuje stworzenie, gdzie forma (lub istota) religii składa się z wiedzy człowieka, do uznania i gorliwego popierania tego zobowiązania zawartego w przymierzu. Człowiek ma żyć dla Boga przez cały czas i we wszystkim w tym wszystkim, czym jest i w czym jest w stanie czynić dla chwały Bożej – nawet jeśli po prostu je i pije

1 Kor. 10:31 Tak więc czy jecieczy pijecie, czy cokolwiek innego robicie, wszystko róbcie ku chwale Boga.

(więcej…)

Atrybuty Boga w walce przeciw fanatykom, część 1

Malleus malleficarum

Gal. 3:1 O głupi Galaci! Któż was omamił (gr. ἐβάσκανεν egaskanen – zaczarował), abyście nie byli posłuszni prawdzie, was, przed których oczami został wymalowany Jezus Chrystus i wśród których ukrzyżowany?

Bóg posiada atrybuty i one są doskonałym narzędziem do walki z kultami. Kulty nigdy nie reprezentują Boga w sposób rzetelny, raczej swoim wyznawcom serwują wypaczony obraz Boga, idola w miejsce Pana objawionego w Piśmie.

I tak jak członkowie kościołów w Galacji zostali doktrynalnie “zaczarowani” przez legalistycznych zwodzicieli tak też w obecnym czasie nastąpił ogromny rozkwit wszelkiego rodzaju pseudochrześcijańskich sekt i kultów stwarzając niebezpieczeństwo dla wielu szczerze poszukujących Boga ludzi, którzy czynią to niejako na oślep. Eksplorując świat duchowy, także ten wirtualny, bardzo łatwo natrafiają oni na grupy religijne, których liderzy zarzekają się iż głoszą “to jedyną naukę apolstolską” oraz że czczą “prawdziwego Boga we właściwy sposób”. Prędzej czy później jednak, w umyśle pojawi się dylemat: skąd wiedzieć, że grupa do której chciałbym przystąpić jest ortodoksyjna?

Odpowiedzi, czy dana społeczność jest prawowierna nie można poszukiwać przez pryzmat subiektywnych emocji, ponieważ Bóg nie jest w ten sposób nikomu objawiany. Prawda o Bogu znajduje się w obiektywnym źródle, czyli spisanym Słowie Bożym,

2 Piotra 1:19-20 19. Mamy też mocniejsze słowo prorockie, a wy dobrze czynicie, trzymając się go jak lampy, która świeci w ciemnym miejscu, dopóki dzień nie zaświta i jutrzenka nie wzejdzie w waszych sercach; 20. To przede wszystkim wiedząc, że żadne proroctwo Pisma nie podlega własnemu wykładowi.

(więcej…)

Już nie zamkną nam ust! Odpowiedzialność cywilna

Przysłów 1:20-22 20.Mądrość woła na dworze, podnosi swój głos na ulicach.22.Woła w największym zgiełku, u wrót bram, w mieście wygłasza swoje słowa:22.Jak długo, prości, będziecie kochać głupotę, szydercy – lubować się w swoim szyderstwie, a głupi – nienawidzić wiedzy?.

Jer. 5:25-31 28. Otyli i rozjaśnili się, innych przewyższają swoją nieprawością. Nie sądzą sprawy, nawet sprawy sierot; jednak powodzi się im, chociaż nie bronią sprawy ubogiego. 29. Czyż za to nie powinienem ich nawiedzić? – mówi PAN. Czy nad takim narodem moja dusza ma się nie mścić? 30.Rzecz przedziwna i straszna dzieje się w tej ziemi: 31. Prorocy kłamliwie prorokują i kapłani panują przez ich ręce, a mój lud to kocha. Cóż uczynicie, kiedy nadejdzie koniec?

Postawa chrześćijanina

Na początek przypomnę jaka winna być postawa dziecka Boga Żywego, względem kłamstwa, oszczerstwa czy oskarżenia:

Mat. 5:11 Błogosławieni jesteście, gdy z mego powodu będą wam złorzeczyć, prześladować was i mówić kłamliwie wszystko, co złe, przeciwko wam
.
2 Kor. 4:15-18 15. Wszystko to bowiem dzieje się dla was, żeby obfitująca łaska, przez dziękczynienie wielu, rozmnożyła się ku chwale Bożej. 16. Dlatego nie zniechęcamy się, bo chociaż nasz zewnętrzny człowiek niszczeje, to jednak ten wewnętrzny odnawia się z dnia na dzień. 17. Ten bowiem nasz chwilowy i lekki ucisk przynosi nam przeogromną i wieczną wagę chwały; 18.  Gdy nie patrzymy na to, co widzialne, lecz na to, co niewidzialne. To bowiem, co widzialne, jest doczesne, to zaś, co niewidzialne, jest wieczne.
.
Kol. 2:6-8 6. Jak więc przyjęliście Pana Jezusa Chrystusa, tak w nim postępujcie; 7. Zakorzenieni i zbudowani na nim, i utwierdzeni w wierze, jak was nauczono, obfitując w niej z dziękczynieniem. 8. Uważajcie, żeby was ktoś nie obrócił na własną korzyść przez filozofię i próżne oszustwo, oparte na ludzkiej tradycji, na żywiołach świata, a nie na Chrystusie.

Kim zatem jest ten, który poczuje się obrażony czy dotknięty Waszą mową czy Waszym pisaniem? Czy jest nowonarodzony? Czy może tylko chodzi w pysze, w samozwiedzeniu? Jedno jest pewne – takie uczucia, takie urazy, nie przystoją chrześcijanom, są złym świadectwem i powodem do wstydu:

1 Kor. 6:7-8 7. W ogóle już to przynosi wam ujmę, że się ze sobą procesujecie. Czemu raczej krzywdy nie cierpicie? Czemu raczej szkody nie ponosicie? 8. Przeciwnie, wy krzywdzicie i wyrządzacie szkodę, i to braciom.

Jak widać, tak niestety działo się i dzieje się pośród nas. Jaka zatem winna być nasza pierwsza reakcja, na groźbę skierowania przeciw nam sprawy do sądu cesarza? Proponuję przywołać Słowo Pana, czy to będą ww. fragmenty, czy inne, bez znaczenia. Ale w pierwszej kolejności dobrze jest przypomnieć grożącemu, że jego reakcja jest czysto cielesna i nie może podobać się Bogu. Jeśli jest z nas, wierzę, że opamięta się i gróźb nie zrealizuje, ba!, może „nawet” przeprosi.

(więcej…)

Poradnik berejczyka: obmowa

Jer. 23:30-32 30. Dlatego oto powstaję przeciwko tym prorokom, mówi PAN, którzy kradną moje słowa, każdy kradnie je swojemu bliźniemu. 31. Oto powstaję przeciwko tym prorokom, mówi PAN, którzy używają swego języka, aby mówić: “PAN mówi”. 32. Oto powstaję, mówi PAN, przeciwko tym, którzy prorokują sny kłamliwe, opowiadają je i zwodzą mój lud swymi kłamstwami i plotkami, chociaż ja ich nie posłałem ani im niczego nie rozkazałem. Dlatego nic nie pomagają temu ludowi, mówi PAN [Uwspółcześniona Biblia Gdańska].

Agenci wroga i pożyteczni idioci

Czy niosąc brzemię ujawniania fałszu, chciwości lub herezji nie miewacie wątpliwości? Czy nie musicie borykać się z oskarżeniami o brak miłości, empatii, przyzwoitości, etc?

Świadomi agenci drugiej strony oraz tzw. pożyteczni idioci używają różnych technik, próbując zamknąć nam usta. Jedni straszą odpowiedzialnością karną (co już omówiliśmy) lub cywilną (co omówimy wkrótce), inni natomiast próbują wywołać w nas poczucie winy lub choć pewnego absmaku, zasiewają wątpliwości, próbują zawstydzić. Jedną ze stosowanych technik, jest zarzucanie nam obmowy.

(więcej…)

Poradnik berejczyka: zniesławienie

Obj. 21:8 Ale bojaźliwi, niewierzący, obrzydliwi, mordercy, rozpustnicy, czarownicy, bałwochwalcy i wszyscy kłamcy będą mieli udział w jeziorze płonącym ogniem i siarką. To jest druga śmierć.

Biblijna perspektywa

W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na to, jaką postawę zajmuje prawdziwie wierzący wobec ataków personalnych, kłamstw, obmowy, szyderstwa, itp. Nasz Pan przemawia do nas tymi słowy:

1 Piotra 4:12- 19 12. Umiłowani, nie dziwcie się temu ogniowi, który na was przychodzi, aby was doświadczyć, jakby was coś niezwykłego spotkało; 13. Lecz radujcie się z tego, że jesteście uczestnikami cierpień Chrystusa, abyście i podczas objawienia jego chwały cieszyli się i weselili. 14. Jeśli was znieważają z powodu imienia Chrystusa, błogosławieni jesteście, gdyż Duch chwały, Duch Boży spoczywa na was, który przez nich jest bluźniony, ale przez was jest uwielbiony. 15. Nikt z was niech nie cierpi jednak jako morderca albo złodziej, albo złoczyńca, albo jako człowiek, który się wtrąca do cudzych spraw. 16. Lecz jeśli cierpi jako chrześcijanin, niech się nie wstydzi, niech raczej chwali Boga z tego powodu. 17. Nadszedł bowiem czas, aby sąd rozpoczął się od domu Bożego, a jeśli rozpoczyna się od nas, to jaki będzie koniec tych, którzy są nieposłuszni ewangelii Bożej? 18. A ponieważ sprawiedliwy z trudnością będzie zbawiony, gdzie się znajdzie bezbożny i grzesznik? 19. Tak więc ci, którzy cierpią zgodnie z wolą Boga, niech powierzają swoje dusze jemu jako wiernemu Stwórcy, dobrze czyniąc.

Cóż więc widzimy? Jeśli ktoś czuje się znieważony i to – jak mniema – z powodu swojej wiary i uczynków swojej wiary, ma to znosić i Bogu dziękować za takie doświadczenie. Zadajmy sobie zatem pytanie: czy prawdziwie wierzący, może czuć się znieważonym z takich powodów? Czy może stwierdzić, iż ktoś naruszył jego dobra osobiste albo że jego „dobre imię” doznało uszczerbku?

(więcej…)

Mantra zwodzicieli: polemika na terytorium wroga

Ulubiony tekst heretyków

Nie wolno krytykować osób które głoszą złe nauki bo to namaszczeni mężowie Boży i bracia.

Jest to mantra zwodzicieli, jedyna deska ratunku fałszywych proroków, uniemożliwiająca wykrywanie błędów i herezji. Postawa powszechna we współczesnym ewangelikalizmie, rozpowszechniona przez zwodzicieli mających swoje korzenie w liberalizmie, relatywizmie a duchowo w ruchu zielonoświątkowym. Poniższy artykuł da odpowiedź na pytanie, jak działać na terytorium wroga stosując skuteczną polemikę z herezjami. (więcej…)

Sztuka dyskusji – adversus haereses

Motto

Prawdopodobnie najgorszą rzeczą jaką można zrobić w świetle faktu, że czasami doktryna wprowadza podziały, to odrzucić doktrynę. To tak, jakby powiedzieć: prawda Boża się nie liczy i broń Boże abyśmy mieli kiedykolwiek posiadać doktrynę w kościele ponieważ jeśli ktoś się przez nią zdenerwuje lub zostanie przez nią urażony, będziemy mieli podział w kościele. Kościół, który nigdy się nie troszczy o doktrynę jest martwym kościołem.

Kiedy uczestniczymy w rozmowie o Słowie Bożym staniemy przed zadaniem apologetyki prawdy Pisma. Zadanie to okazuje się niezwykle trudne, ponieważ błędne doktryny, zwodzenie i herezje zatracenia królują, szczególnie w internecie. Na świecie zawsze kłamstwo było obwieszczane głośniej od prawdy, posiadało więcej zwolenników. Tym bardziej musimy mieć świadomość, że żyjemy w czasach ostatecznych a Słowa Jezusa okazują się boleśnie prawdziwe:

2 Tym. 4:3 Przyjdzie bowiem czas, gdy zdrowej nauki nie zniosą, ale zgromadzą sobie nauczycieli według swoich pożądliwości, ponieważ ich uszy świerzbią.

(więcej…)