Spis treści
Skała naszego zbawienia
Obj. 14:6 I zobaczyłem innego anioła lecącego środkiem nieba, który miał ewangelię wieczną (αἰώνιον aionion), aby ją zwiastować mieszkańcom ziemi, wszystkim narodom, plemionom, językom i ludom;
Znajomość Mesjasza w różnych ekonomiach zbawienia jest zawsze taka sama. Od Adama, pierwszego człowieka, któremu głoszono ewangelię zbawienia, po ostatniego odkupionego będzie takie samo. Nie ma dwóch różnych ewangelii, nie ma różnych Mesjaszy, nie ma różnej drogi. Ewangelia jest wieczna, ponieważ jej wielkie i niezmienne prawdy istniały od zawsze.
Greckie słowo αἰώνιος aionios oznacza wiek, cykl (o czasie), seria wieków rozciągających się do nieskończoności, światy
Słowo to ma wiele znaczeń: „czas trwania życia”, „życie”, „pokolenie”, „los”, „dola”, „wieczność”, „epoka”, „wiek”. „Eon” to zatem imię czegoś, co trwa, co ma jakiś zakres i treść (los, dolę), ale trudno powiedzieć, żeby było jakimś bytem jednostkowym czy osobowym. Wszystkie eony noszą zatem imiona abstrakcyjne odwołujące się do szerokich idei, których precyzyjne przełożenie na język polski jest po prostu niemożliwe, – O herezjach, s. 34
Ewangelia wieczna, jej komponenty i treść rozciąga się na wszelkie czasy, epoki i wieki. Treść wiary była i jest zawsze taka sama.
- Bóg jest sprawiedliwy i karze śmiercią za grzech
- Zbawienie jest z Bożej łaski i nie wynika z ludzkich uczynków
- Karę za grzech poniesie Mesjasz
- Mesjasz jest wcielonym Bogiem
Tekst normatywny i jego interpretacja przez Jana Kalwina
Mat. 11:27 i nikt nie zna Syna, tylko Ojciec, ani nikt nie zna Ojca, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić
„Jedynym sposobem, dzięki któremu w starożytności święci ludzie znali Boga, było ujrzenie go w Synu, jak w zwierciadle. Kiedy to mówię, mam na myśli to, że Bóg nigdy nie objawił się ludziom w żaden inny sposób, aniżeli przez swojego Syna, to jest jego własną jedyną mądrość, światło i prawdę. Z tej fontanny Adam, Noe, Abraham, Izaak, Jakub i inni czerpali całą niebiańską doktrynę, którą posiadali. Z tej samej fontanny wszyscy prorocy wyciągnęli wszystkie niebiańskie wyrocznie, które opublikowali. Bo ta mądrość nie zawsze objawiała się w jeden sposób.
Patriarchom udzielał tajnych objawień, ale jednocześnie, aby je potwierdzić, odwoływał się do znaków, aby uniemożliwić im zwątpienie, że to Bóg przemawiał do nich. To, co patriarchowie otrzymali, przekazali potomstwu, ponieważ Bóg, udzielając im tych objawień, związał ich w ten sposób, aby je głosić, podczas gdy ich dzieci i potomkowie wiedzieli dzięki duchowemu nauczaniu Boga, że to, co słyszeli, było z Nieba, a nie z Ziemi.”
.
Adam i Ewa
Pierwsi ludzie wiedzieli, że zbawicielem będzie Bóg wcielony. Nie znali imienia zbawiciela.
1 Mojż. 3:15 Nieprzyjaźń też położę między tobą i niewiastą, i między nasieniem twoim, i między nasieniem jej; ono zrani ci głowę a ty zranisz mu piętę
Nasienie kobiety – mowa o dziewiczej koncepcji, dzieworództwie. Kobieta nie posiada nasienia, posiada go mężczyzna. Jest to fraza raz występująca w Piśmie i wskazuje na Boskie pochodzenie Mesjasza odnosi się do poczęcia z Ducha Świętego, czyli do wcielenia Boga-Syna, Jezusa Chrystusa.
Ludzka próba zakrycia grzechu wskazuje na uczynki jako próbę zadośćuczynienia
.
1 Mojż. 3:7 I otworzyły się im obojgu oczy i poznali, że są nadzy. . Spletli więc liście figowe i zrobili sobie przepaski.
.
Boże dzieło wskazuje na nieskuteczność ludzkich wysiłków oraz potrzebę śmierci zastępczej – skóry zakrywające nagość pochodzą z zabitych zwierząt
.
1 Mojż. 3: 21 I PAN Bóg sporządził dla Adama i jego żony odzienie ze skór i przyodział ich.
Adam i Ewa wiedzieli zatem, że zbawicielem będzie Mesjasz, wcielony Bóg. Wiedzieli również, że ich własne zabiegi zakrycia nagości nie mają dla Boga żadnej wartości, rozumieli, że tylko Bóg może zakryć ich grzechy. Konkluzja jest jedna: Mesjasz musi ponieść śmierć w miejsce winowajców.
Adam i Ewa rozumieli ewangelię następująco:
- Bóg jest sprawiedliwy i karze śmiercią za grzech (uśmiercone zwierzę w miejsce ludzi)
- Zbawienie jest z Bożej łaski i nie wynika z ludzkich uczynków (odrzucenie ludzkiej próby zakrycia nagości)
- Karę za grzech poniesie Mesjasz (dzieło szatana przyczyną zranienia Mesjasza)
- Mesjasz jest wcielonym Bogiem (nasienie kobiety)
.
Świadomość Bożej interwencji
Imiona od Adama do Noego wskazują na świadomość Boskiej interwencji zbawienniczej, jaką mieli mieszkańcy ziemi czczący Boga Jahwe
Seth – znaczenie: Naznaczony
Enosh – znaczenie: Śmiertelny
Kenan – znaczenie: Smutek
Mahalalel – znaczenie: Błogosławiony Bóg, Chwała Bogu
Jared – znaczenie: On zstąpi
Enoch – znaczenie: Rozpoczęcie, nauczanie
Methuselah – znaczenie: Jego śmierć sprowadzi
Lamech – znaczenie: Lament,
Noe – znaczenie: Pocieszenie, Odpoczynek
Można to ułożyć w proste zdanie
Naznaczony, wcielony w śmiertelne ciało, pełen smutku, Błogosławiony Bóg, zstąpi, rozpocznie nauczanie, Jego śmierć sprowadzi lament, pocieszenie i odpoczynek. – Wypisz wymaluj opis Chrystusa.
Oto jak wieczną ewangelię rozumieli ludzie przed potopem:
- Bóg jest sprawiedliwy i karze śmiercią za grzech (śmiertelne ciało)
- Zbawienie jest z Bożej łaski i nie wynika z ludzkich uczynków (odpoczynek)
- Karę za grzech poniesie Mesjasz (Jego śmierć)
- Mesjasz jest wcielonym Bogiem (wcielony w śmiertelne ciało)
..
Dalsza transmisja wiecznej ewangelii
Ustne przekazywanie ewangelii zostało zachowane w 4 generacjach a to z powodu długowieczności żyjących ludzi. Cztery pokolenia jedno drugiemu przekazało ewangelie:
Adam – Methusaleh – Noe – Abraham
Adam żył do czasów Methusaleha, który był dziadkiem Noego. Noe po potopie żył jeszcze 350 lat i spotkał Abrama osobiście.
1 Mojż. 9:28 I Noe żył po potopie trzysta pięćdziesiąt lat
Potomkowie Noego (według. 1 Mojż. 11)
- Sem płodzi Arpaszada 2 lata po potopie
- Arpaszad płodzi Szelacha po 35 latach
- Szelach płodzi Ebera po 30 latach
- Eber płodzi Pelega po 34 latach
- Peleg płodzi Reu po 30 latach
- Reu płodzi Seruga po 32 latach
- Serug płodzi Nachora po 30 latach
- Nachor płodzi Teracha, dziadka Abrama po 29 latach
- Terach płodzi Abrama po 70 latach
Razem od Arpaszada do Abrama upływa 292 lata. Tak więc Noe żyje jeszcze 58 lat w czasie, gdy Abram stąpa po ziemi. Cała dotychczasowa wiedza ewangeliczna zostaje przekazana Abramowi w czasie życia trzech generacji od Adama. Jest to bardzo wiarygodne świadectwo gwarantujące zachowanie nietkniętej prawdy dla przyszłych pokoleń.
Ewangelia ciągle naucza o podwójnej naturze Mesjasza prawdziwie Boskiej i prawdziwie ludzkiej. Abraham wie o tym. Pamiętajmy, że treść ewangelii jest wieczna:
- Bóg jest sprawiedliwy i karze śmiercią za grzech
- Zbawienie jest z Bożej łaski i nie wynika z ludzkich uczynków
- Karę za grzech poniesie Mesjasz
- Mesjasz jest wcielonym Bogiem
.
Potwierdzenie przez Enocha
Judy 1:14 O nich też prorokował Henoch, siódmy po Adamie, mówiąc: Oto idzie Pan z tysiącami swoich świętych; 15 Aby dokonać sądu nad wszystkimi i ukarać wszystkich bezbożników
Enoch, żyjący w latach ok. 650 do ok. 1015 od stworzenia świata, siódmy potomek po Adamie, był prorokiem i kaznodzieją ewangelii Pana Jezusa, który swojemu pokoleniu głosił sąd nad wszystkimi niewierzącymi jacy żyli na świecie. Enoch głosił, że Pan Jezus wraz z aniołami osądzi cały świat. On głosił Chrystusa, wcielonego Boga.
.
Potwierdzenie przez Mojżesza
Hebr. 11 24 Przez wiarę Mojżesz, gdy dorósł, odmówił nazywania się synem córki faraona; 25 Wybierając raczej cierpieć uciski z ludem Bożym niż mieć doczesną rozkosz z grzechu. 26 Uważał zniewagi znoszone dla Chrystusa za większe bogactwo niż skarby Egiptu, bo wypatrywał zapłaty.
Pismo stwierdza jednoznacznie i nie pozostawia żadnych wątpliwości: Mojżesz znosił zniewagi z powodu Chrystusa. Mojżesz znał swojego Mesjasza.
.
Świadectwo Starego Testamentu o Mesjaszu
- Szatan zrobi szramę na pięcie Mesjasza, 1 Mojż. 3:15
- Mesjasz prawdziwym i jedynym zakryciem grzechów zobrazowany przez krwawą ofiarę Abla, 1 Mojż. 4:4
- Mesjasz prawdziwą arką bezpieczeństwa do której wchodzą grzesznicy i płyną przez wody sądu Bożego, 1 Mojż. 6:8
- Ofiara złożona po sądzie nad światem obrazem ofiary Mesjasza, 1 Mojż. 8:20-22
- Izaak mający zostać złożony w ofierze i baran złożony w jego zastępstwie obrazem ofiary Mesjasza, 1 Mojż. 22:9-13
- Ofiara baranka paschalnego chroniąca przed aniołem śmierci obrazem ofiary Mesjasza, prawdziwego baranka, 2 Mojż. 12:21-29
- Ofiary całopalne, ofiary pojednania, odpuszczenia grzechów wypełnione przez ofiarę Mesjasza, 3 Mojż. 1:1-7
- Mesjasz prawdziwą skałą zabitą aby wylać wody życia, 2 Mojż. 17, 4 Mojż. 20
- Mesjasz kamieniem zgorszenia i opoką, Izaj. 8:14-16
- Mesjasz prorokiem jak Mojżesz, 5 Mojż. 18:15
- Mesjasz opuszczony przez Boga, wyszydzony, kości rozłączone, serce jak wosk, język wyschnięty, szaty podzielone, Psalm 22
- Żółć i ocet podana Mesjaszowi, Psalm 69:21
- Mesjasz zapowiedziany na początku księgi, Psalm 40:7-8
- Mesjasz zbity, opluty, zelżony, pohańbiony, Izaj. 50:6-7
- Mesjasz odkupicielem gładzącym grzechy, Daniel 9:24
- Mesjasz przebity, Zach. 12:10
- Mesjasz będzie w postaci ludzkiej, Izaj.. 52:13-15
- Mesjasz bez piękności i urody, Izaj. 53:2
- Mesjasz wzgardzony, upodlony mąż boleści, Izaj. 53:3
- Mesjasz zraniony, zbity, biorący nieprawości nasze na siebie, Izaj. 53:4-5
- Mesjasz wiedziony na śmierć jak baranek, Izaj. 53:7
- Mesjasz zabity, Izaj. 53:8
- Mesjasz utrapiony i starty przez Boga, ofiara za nasze grzechy, Izaj. 53:9
- Mesjasz policzony w poczet przestępców, noszący nasz grzech, Izaj. 53:12
- Mesjasz zdradzony przez przyjaciela, Psalm 41:9
- Mesjasz posiada dwie natury: całkowicie Boską i całkowicie ludzką, Mich. 5:2
Ewangelia Starego Testamentu jest tą samą, wieczną ewangelią jaką będzie głosił Anioł w czasie siedmioletniego Wielkiego Ucisku
- Bóg jest sprawiedliwy i karze śmiercią za grzech
- Zbawienie jest z Bożej łaski i nie wynika z ludzkich uczynków
- Karę za grzech poniesie Mesjasz
- Mesjasz jest wcielonym Bogiem
.
Na przełomie Testamentów
Dwa interesujące świadectwa potwierdzają, że święci Starego Testamentu mieli świadomość kim będzie Mesjasz
Symeon
Łuk. 2:25-32 25 A był w Jerozolimie człowiek imieniem Symeon. Ten człowiek był sprawiedliwy i bogobojny, oczekujący pociechy Izraela, a Duch Święty był nad nim. 26 I objawił mu Bóg przez Ducha Świętego, że nie ujrzy śmierci, dopóki nie zobaczy Chrystusa Pańskiego. (objawienie Trynitarne: Ojciec, Duch i Syn) 27 Przyszedł on prowadzony przez Ducha Świętego do świątyni. A gdy rodzice wnosili dziecko – Jezusa, aby postąpić z nim według zwyczaju prawa; 28 Wtedy on, wziąwszy go na ręce, chwalił Boga i mówił: 29 Teraz pozwalasz odejść twemu słudze, Panie, w pokoju, według twego słowa; 30 Gdyż moje oczy ujrzały twoje zbawienie; 31 Które przygotowałeś wobec wszystkich ludzi; 32 Światłość na oświecenie pogan (Bóg jest światłością!) i chwałę twego ludu, Izraela.
Symeon wiedział co następuje:
- zbawicielem jest Mesjasz
- będzie to Chrystus Pański, Bóg wcielony
- zbawienie jest całkowicie dziełem Boga
- jego objawienie miało charakter Trynitarny
Anna
Łuk. 2:35-38 36 A była tam prorokini Anna, córka Fanuela, z pokolenia Asera, która była w bardzo podeszłym wieku, a żyła siedem lat z mężem od swego dziewictwa. 37 A była wdową mającą około osiemdziesięciu czterech lat, która nie opuszczała świątyni, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. 38 Ona też, przyszedłszy w tej właśnie chwili, dziękowała Panu i mówiła o nim wszystkim, którzy oczekiwali odkupienia w Jerozolimie.
Anna wiedziała co następuje:
- odkupienie jest dziełem Bożym
- zbawicielem jest Mesjasz, Jezus Chrystus
.
Chrystofanie
Dodać do tego należy wszystkie Chrystofanie Boga Syna, które miały miejsce przed wcieleniem. Ludzie rozpoznawali w Nim Boga.
1 Mojż. 16:7-13 7 I znalazł ją Anioł Pański u źródła wód na puszczy, nad źródłem, przy drodze Sur. 8 I rzekł: Agaro, służebnico Sarai, skąd idziesz? i dokąd idziesz? a ona odpowiedziała: Od oblicza Sarai, pani swej, ja uciekam. 9 Rzekł jej Anioł Pański: Wróć się do pani swej, a ukorz się pod ręce jej. 10 Rzekł jej zaś Anioł Pański: Mnożąc rozmnożę nasienie twoje, iż nie będzie mogło być zliczone przez mnóstwo. 11 Potem jej rzekł Anioł Pański: Otoś ty poczęła i porodzisz syna, a nazwiesz imię jego Ismael; bo usłyszał Pan utrapienie twoje. 12 Ten będzie srogim człowiekiem: ręka jego przeciwko wszystkim, a ręka wszystkich przeciwko jemu; a przed obliczem wszystkiej braci swej mieszkać będzie. 13 I nazwała imię Pana, który mówił do niej: Tyś Bóg widzący mię; rzekła bowiem: Izalim tu nie widziała tyłu widzącego mię?
- Do Hagar mówił nikt inny jak tylko Anioł Pański
- Anioł Pański to Pan Bóg, który przemawiał
- Jest to Chrystofania Boga-Syna
- Hagar rozpoznała w postaci Boga
1 Mojż 22:11-18 11 Lecz Anioł PANA zawołał do niego z nieba: Abrahamie, Abrahamie! A on odpowiedział: Oto jestem. 12 Anioł powiedział: Nie podnoś ręki na chłopca i nic mu nie czyń, bo teraz wiem, że boisz się Boga i nie odmówiłeś mi swego jedynego syna. 13 A Abraham podniósł swe oczy i spojrzał, a oto za nim baran zaplątał się rogami w zaroślach. Abraham poszedł więc i wziął barana, i złożył go na ofiarę całopalną zamiast swego syna. 14 I Abraham nadał temu miejscu nazwę: PAN upatrzy. Dlatego po dziś dzień mówią: Na górze PANA będzie upatrzony. 15 Wtedy Anioł PANA ponownie zawołał z nieba na Abrahama: 16 Przysiągłem na siebie samego, mówi PAN: Ponieważ to uczyniłeś i nie odmówiłeś mi swego syna, twego jedynego; 17 Błogosławiąc, będę ci błogosławić, a rozmnażając, rozmnożę twoje potomstwo jak gwiazdy na niebie i jak piasek na brzegu morza; a twoje potomstwo odziedziczy bramy swoich nieprzyjaciół. 18 I w twoim potomstwie będą błogosławione wszystkie narody ziemi, dlatego że posłuchałeś mojego głosu.
- Do Abrahama przemawiał wyłącznie Anioł Pana
- Tenże Anioł Pana tytułuje się Bogiem
- Jest to Chrystofania Syna Bożego przed wcieleniem
- Ofiara z barana zostaje złożona Aniołowi Pana
- Anioł Pański przysiągł na samego siebie co wskazuje na Jego boskość
- Anioł Pański błogosławi Abrahamowi, to czynić może jedynie Bóg
- Ofiara z barana jest typem ofiary zastępczej
- Abraham rozpoznaje w Aniele Pańskim Boga Jahwe, czyli Mesjasza
2 Mojż. 3:2-6 2 I Anioł PANA ukazał mu się w płomieniu ognia, ze środka krzewu. Spojrzał, a oto krzew płonął ogniem, lecz nie spłonął. 3 Wtedy Mojżesz powiedział: Podejdę i zobaczę to wielkie zjawisko, dlaczego ten krzew się nie spala. 4 A gdy PAN widział, że podchodził, aby to zobaczyć, zawołał do niego Bóg ze środka tego krzewu: Mojżeszu, Mojżeszu! A on odpowiedział: Oto jestem. 5 Wtedy powiedział: Nie zbliżaj się tu. Zdejmij buty z nóg, bo miejsce, na którym stoisz, jest ziemią świętą. 6 I dodał: Ja jestem Bogiem twego ojca, Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba. I Mojżesz zakrył twarz, bo bał się patrzeć na Boga. 7 PAN powiedział: Przyjrzałem się utrapieniom mojego ludu, który jest w Egipcie, i słyszałem ich krzyk z powodu nadzorców, gdyż znam jego cierpienia. 8 Dlatego zstąpiłem, aby wybawić go z ręki Egipcjan i wyprowadzić z tej ziemi do ziemi dobrej i przestronnej,
- Do Mojżesza przemawiał Anioł Pana
- Anioł Pana znajdował się w środku gorejącego krzewu
- Następnie Anioł Pana nazwany jest Bogiem przebywającym w środku gorejącego krzewu
- Anioł Pana mówi, że jest Bogiem
- Jest to Chrystofania Syna Bożego przed wcieleniem
- Wybawienie Izraela z Egiptu jest typem zbawienia na krzyżu
Jozue 5:13-15 13 A gdy Jozue był w pobliżu Jerycha, podniósł oczy i spojrzał, a oto mąż stał naprzeciw niego z wydobytym mieczem w ręku. Jozue podszedł do niego i zapytał: Czy ty jesteś po naszej stronie, czy po stronie naszych wrogów? 14 A on odpowiedział: Nie, gdyż jako wódz wojska PANA teraz przyszedłem. Wtedy Jozue upadł twarzą do ziemi, oddał pokłon i zapytał: Co mój Pan rozkaże swemu słudze? 15 I wódz wojska PANA powiedział do Jozuego: Zdejmij obuwie ze swoich nóg, bo miejsce, na którym stoisz, jest święte. I Jozue tak uczynił.
- Wódz wojska Pana odbiera pokłon od Jozuego
- Tylko Bóg może odbierać taką chwałę
- Jest to Chrystofania Syna Bożego
- Jozue to rozpoznaje poprzez oddanie chwały Bogu, czyli wodzowi wojska Pana
Sędz. 6:12-1312 Wówczas ukazał mu się Anioł PANA i powiedział do niego: PAN z tobą, dzielny wojowniku. 13 Gedeon mu odpowiedział: Mój Panie, proszę, jeśli PAN jest z nami, dlaczego przyszło na nas to wszystko? Gdzie są teraz wszystkie jego cuda, o których opowiadali nam nasi ojcowie, mówiąc: Czy PAN nie wyprowadził nas z Egiptu? A teraz PAN nas opuścił i wydał w ręce Midianitów.
- Gedeonowi ukazuje się Anioł Pana
- Jest to Pan, Chrystofania Syna Bożego, któremu Gedeon oddaje ustną cześć
Sędz. 13:21-23 21 I Anioł PANA już więcej nie ukazał się Manoachowi ani jego żonie. Wtedy Manoach poznał, że to był Anioł PANA. 22 Potem Manoach powiedział do swojej żony: Na pewno umrzemy, bo widzieliśmy Boga. 23 Jego żona zaś odpowiedziała mu: Gdyby PAN chciał nas zabić, nie przyjąłby z naszych rąk całopalenia i ofiary pokarmowej ani nie ukazałby nam tego wszystkiego, ani nie objawiłby nam teraz takich rzeczy
- Anioł Pana przyjmuje z rąk ludzi ofiary
- Tylko Bóg może przyjmować ofiary
- Jest to Chrystofania Syna Bożego
- Zostaje On rozpoznany przez czcicieli
Zach. 1:12-13 12 Wtedy Anioł PANA odpowiedział: PANIE zastępów, jak długo jeszcze nie będziesz się litował nad Jerozolimą i nad miastami Judy, na które się gniewasz już siedemdziesiąt lat? 13 PAN odpowiedział Aniołowi, który rozmawiał ze mną, słowami dobrymi, słowami pociechy
- Zachariasz obserwuje dialog między Bogiem Ojcem i Bogiem Synem
- Jest to jeden i ten sam Bóg, z tym, że Syn przyjął postać Anioła
- Zachariasz rozpoznaje Syna
Zach. 3:1-21 Potem ukazał mi Jozuego, najwyższego kapłana, który stał przed Aniołem PANA, i szatana stojącego po jego prawicy, aby mu się sprzeciwiać. 2 Ale PAN powiedział do szatana: Niech cię PAN zgromi, szatanie! Niech cię skarci PAN, który wybrał Jerozolimę. Czyż nie jest on jak głownia wyrwana z ognia?”
- Zachariasz jest świadkiem dialogu Anioła Pana, czyli Chrystofanii Syna z Ojcem
- On wiedział z kim ma do czynienia
.
Wszyscy prorocy przed Mesjaszem
Jest to kolejny tekst normatywny wskazujący na jednolitość treści ewangelii. Wszyscy prorocy przed Chrystusem, od Abla mieli objawienie o Mesjaszu. Mieli świadomość Jego natury i misji.
1 Piotra 1:10-11 10 O to zbawienie wywiadywali się i badali je prorocy, którzy prorokowali o przeznaczonej dla was łasce. 11 Badali oni, na jaką i jakiego rodzaju porę wskazywał Duch Chrystusa, który był w nich, przepowiadając cierpienia, które miały przyjść na Chrystusa i mającą potem nastąpić chwałę.
A co do imienia Mesjasza. Brzmi ono Bóg Zbawia (yah shuah). I w to dokładnie wierzyli wszyscy od Adama, niekoniecznie przez bezpośrednie objawienie, lecz przez dedukcję. Np. od czasów Seta (potomek Adama) wzywano imienia Jahwe
1 Mojż. 4:26 Setowi też urodził się syn i nadał mu imię Enosz. Wtedy zaczęto wzywać imienia Jahwe (יְהוָֽה׃ – ja jestem).
Lecz patriarchowi Abrahamowi i jego dzieciom Bóg nie objawił się pod imieniem Jahwe
2 Mojż. 6:3 Objawiłem się Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi pod tym imieniem: Bóg Wszechmogący, ale z mojego imienia Jahwe nie byłem przez nich poznany
Zatem jedyna różnica między nami a niektórymi osobami w przed Nowym Testamentem jest taka, że my używamy imienia Bogaj jako nazwy własnej, podczas gdy święci sprzed dyspensacji Nowego Testamentu używali jej jako frazy ogólnej.
.
Mądrość to Syn Boży
Przysłów 8:17-24 17 Miłuję tych, którzy mnie miłują, a ci, którzy szukają mnie pilnie, znajdą mnie. 18 Przy mnie jest bogactwo i chwała, trwałe bogactwo i sprawiedliwość. 19 Mój owoc jest lepszy niż złoto, nawet najczystsze złoto, a moje plony lepsze niż wyborne srebro. 20 Prowadzę ścieżką sprawiedliwości, pośród ścieżek sądu; 21 Aby tym, którzy mnie miłują, dać w dziedzictwo majątek wieczny i napełnić ich skarbce. 22 PAN posiadł mnie na początku swej drogi, przed swymi dziełami, przed wszystkimi czasy. 23 Przed wiekami zostałam ustanowiona, od początku; zanim powstała ziemia; 24 Gdy jeszcze nie było głębin, zostałam zrodzona, kiedy jeszcze nie było źródeł obfitujących w wody.
Chrystus zawsze był objawiony i zawsze istniała możliwość Jego odszukania. Ci którzy szukali Mesjasza, zawsze odnajdywali Bożą Mądrość (a raczej zostawali przez Boga odnajdywani). Niektórzy otrzymywali objawienie Chrystusa bezpośredniego, inni widzieli Go na własne oczy we wcieleniu, a jeszcze inni, jak od czasu Apostołów, mają przystęp do Mesjasza dzięki objawieniu spisanemu. Ewangelia jest wieczna, jej treść niezmienna. Różne natomiast były sposoby jej zwiastowania.
Co ciekawe heretyccy russelici tłumacząc tekst Przysłów 8:24 werset ten w zniekształceniu nazywanym „Biblią Nowego Świata” oddali następująco:
„… zostałam wydana na świat jakby w bólach porodowych …,”
Na czym polega głupota tego tłumaczenia sekty, która apriori zakłada początek istnienia Syna Bożego? Pomyślmy chwilę: jesli Syn Boży został wydany na świat w bólach, kto cierpiał bóle prorodowe?
Bóg? Bóg nigdy się nie zmienia stąd nie cierpi i nie może cierpieć (4 Mojż. 23:19; 1 Sam. 15:29; Mal. 3:6; Jakuba 1:17)
Syn? Jest to nie tylko niedorzeczne, ponieważ cierpi ten kto rodzi, ale i nielogiczne. Nawet gdyby ten, który się rodzi miał cierpieć, tutaj Syn Boży, to z jakiego powodu? Cierpienie porodowe weszło na świat przez grzech (1 Mojż. 3:16). Zatem ta doktryna nauczałaby grzeszności Syna co jest dodatkową herezją.
W rzeczywistości tekst Przysłów naucza o ustanowionym przed wiekami, przed stworzeniem istnieniu Syna rozumianego jako będącego w wiecznej relacji z Ojcem. Syn istniał zanim zostały stworzone czas (początek), przestrzeń – co jest implikacją stworzenia i materii (góry, woda).
Przysłów 8:23-25 23. Przed wiekami zostałam ustanowiona, od początku; zanim powstała ziemia; 24. Gdy jeszcze nie było głębin, zostałam zrodzona, kiedy jeszcze nie było źródeł obfitujących w wody. 25. Zanim góry zostały założone, nim były pagórki, zostałam zrodzona
Antytrynitarnych heretyków z tego miejsca wzywamy do upamiętania i wiary w Chrystusa – objawionego w ciele Boga.
Zobacz w temacie
