utworzone przez Reformowani | maj 24, 2024 | Bohaterowie wiary, Historia chrześcijaństwa, Teologia reformowana, Teologia systematyczna
Życiorys
Izaj. 57:1 Sprawiedliwy ginie, a nikt nie bierze sobie tego do serca. Ludzie pobożni odchodzą, a nikt nie zważa na to, że sprawiedliwy jest zabierany przed nadejściem zła.
Cyryl Lukaris (1572 – † 1638), znany także jako Cyryl III był patriarchą Aleksandrii (1602-1620) i patriarchą Konstantynopola od 1620 r. aż do swojej śmierci w 1638 roku. Do Polski został wysłany przez patriarchę Melecijusza Pigasa z misją powstrzymania uni brzeskiej, czyli połączenia cerkwi prawosławnej z kościołem łacińskim w Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Na miejscu Cyryl skontaktował się z rektorem Akademii Wileńskiej, który wyłożył mu podstawy teologii Reformowanej.
Jako patriarcha Aleksandrii nawiązał kontakt z kościołem anglikańskim, w tamtym czasie mocno jeszcze broniącym teologii Reformowanej, później natomiast, już jako patriarcha Konstantynopola współpracował z holenderskimi kalwinistami przez co popadł w konflikt z herezją rzymskiego katolicyzmu. Współpraca z kalwinistami przejawiała się na różne sposoby. Nie tylko wysyłał wielu młodych, greckich teologów na uniwersytety do Szwajcarii, Anglii i Holandii ale także przez wiele lat korespondował z kilkoma europejskimi protestantami, co ostatecznie doprowadziło do przyjęcia przez niego wiary Reformowanej i napisania konfesji.
Poniżej spisana w 1629 roku Reformowana Konfesja Cyryla Lukarisa, Reformowanego patriarchy Konstantynopola!
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 3, 2024 | Bohaterowie wiary, Egzegezy, Teologia historyczna, Teologia reformowana
Prekursor systematycznej teologii
Dzieje 3:25 Wy jesteście synami proroków i przymierza, które Bóg zawarł z naszymi ojcami, mówiąc do Abrahama: W twoim potomstwie będą błogosławione wszystkie narody ziemi.
Książka Heinricha Bullingera (1504 – † 1575) A Brief Exposition of the One and Eternal Testament or Covenant of God (Krótkie przedstawienie jedynego i wiecznego Testamentu, czyli Przymierza Bożego) z 1534 roku była pierwszą książką poświęconą tematowi przymierza od 1500 lat istnienia kościoła chrześcijańskiego. [1]
Ze względu na jej wpływ na późniejszy rozwój doktryny przymierza, Charles S. McCoy i J. Wayne Baker posunęli się nawet do nazwania jej “źródłem federalizmu”, federalizmu będącego inną nazwą teologii przymierza.[2]. Geerhardus Vos zauważa, że Dekady Bullingera – seria pięciu książek, z których każda zawiera dziesięć kazań – są “w całości zbudowane z idei przymierza”.[3] Co więcej,
“przymierze [było] istotną cechą jego komentarzy; w rzeczywistości [traktat Bullingera o przymierzu] został dołączony do jego komentarza do listów Pawła i innych Apostołów”.[4]
Chociaż inni mówili o przymierzu wcześniej, nic dziwnego, że Bullinger jest powszechnie uznawany za pierwszego teologa przymierza.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 25, 2024 | Bohaterowie wiary, Historia chrześcijaństwa
Charakterystyka bohatera
Psalm 2:12 Pocałujcie Syna, by się nie rozgniewał i abyście nie zginęli w drodze, gdyby jego gniew choć trochę się zapalił. Błogosławieni wszyscy, którzy mu ufają.
John Wycliffe (ok. 1325 – † 1384) a po polsku znany jako Jan Wiklif był angielskim filozofem scholastycznym, teologiem i Reformatorem. Był także profesorem seminarium w Oksfordzie i tłumaczem Biblii. Ten średniowieczny „Protestant”, który poświęcił się studiowaniu teologii, prawa kościelnego i filozofii, był dobrze ugruntowany w prawie rzymskim i angielskim, a także w rodzimej historii.
Wiklif jest najbardziej znany ze swojej roli w tłumaczeniu Biblii na powszechny język. Powiedział, że Mojżesz słyszał prawo Boże w swoim własnym języku, podobnie jak Apostołowie Chrystusa Ewangelię. Dlatego Anglicy powinni najlepiej uczyć się prawa Chrystusowego po angielsku.
To było monumentalne wydarzenie, ponieważ dzięki temu prawidłowemu rozumowaniu Pismo Święte zostało przetłumaczone na język angielski.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 29, 2023 | Bohaterowie wiary, Historia chrześcijaństwa
Sylwetka
Judy 1:3 Umiłowani, podejmując usilne starania, aby pisać wam o wspólnym zbawieniu, uznałem za konieczne napisać do was i zachęcić do walki o wiarę raz przekazaną świętym.
David Pareus (ur. 30 grudnia 1548 r. w oddalonych o 63 kilometry od Wrocławia Ząbkowicach Śląskich, jako David Wängler) był śląsko-niemieckim teologiem Reformowanym, bezpośrednim uczniem i spadkobiercą oraz propagatorem dzieł innego Reformatora, pochodzącego z Wrocławia Zachariasza Ursinusa.
Pareus po siedmioletniej nauce w szkole łacińskiej w rodzinnej miejscowości w 1564 wstąpił do szkoły Christopha Schillinga w Jeleniej Górze. Kiedy Schilling został zwolniony z powodu odejścia od nauki Marcina Lutra i nauczania zgodnie z nauką Ulricha Zwingliego, Pareus i część uczniów podążyło za nim w 1566 r. do Amberga (Górny Palatynat, niem. Oberpfalz) i wstąpił do Collegium Sapientiae w Heidelbergu. Ojciec wydziedziczył go z powodu opinii, jakie David ukształtował w czasie studiów pod kierunkiem Zachariasza Ursinusa.
Pareus był dobrym interpretatorem Biblii, tak dobrym, że został zaatakowany przez Jacoba Andreae za komentarze zgodne z teologią Reformowaną jakie umieścił w wydanej w 1587 roku, opartej na tłumaczeniu Marcina Lutra tzw. “Neustadter Bibel” (Biblia Neusztadzka),
Jego liczne komentarze biblijne publikowane były od 1605 roku. Bronił w nich teologii Reformowanej zarówno przed teologami luterańskimi jaki i katolickimi.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 16, 2023 | Bohaterowie wiary, Historia chrześcijaństwa
Życiorys
2 Sam. 18:8 Chuszaj dodał: Znasz swego ojca i jego ludzi. Są dzielnymi wojownikami rozjuszonymi w sercu jak niedźwiedzica na polu, której zabrano młode…
Zachariasz Ursinus (18 lipca 1534 – 6 maja 1583) był XVI-wiecznym niemieckim teologiem Reformowanym i Reformatorem protestanckim, urodzonym jako Zacharias Baer we Wrocławiu. Stał się czołowym teologiem Reformowanego ruchu Protestanckiego w Palatynacie, służąc zarówno na Uniwersytecie w Heidelbergu, jak i w Kolegium Mądrości (Collegium Sapientiae).
Najbardziej znany jest jako główny autor i interpretator Katechizmu Heidelberskiego.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 9, 2023 | Bohaterowie wiary, Historia chrześcijaństwa
Lew opatrzności
2 Kor. 7:5-6 5. Kiedy bowiem przybyliśmy do Macedonii, nasze ciało nie zaznało żadnego odpoczynku, ale zewsząd byliśmy uciśnieni: na zewnątrz walki, a wewnątrz obawy. 6. Lecz Bóg, który pociesza uniżonych, pocieszył nas przez przybycie Tytusa.
Kiedy Huldrich Zwingli w 1519 roku rozpoczął swoje reformatorskie dzieło jako pastor Grossmünster w Zurychu krytykując korupcję hierarchii kościoła rzymskiego, zwalczając sprzeczny z drugim przykazaniem kult obrazów oraz polemizując z zasadnością celibatu, napotkał na ostry opór. W następnych latach wrogowie Zwingliego otoczyli go i Reformator zaczął się zniechęcać. Bóg jednak nie pozostawia swoich sług samotnymi i na pomoc Zwingliemu sprowadził kolejnego bohatera wiary.
Był nim Leo Juda (także Leo Judä, Leo Judas, Leonis Judae, Ionnes Iuda, Leo Keller) żyjący w latach 1482 – 1542 szwajcarski Reformator. Znany współczesnym jako Meister czyli Mistrz okazał się kaznodzieją, który z całą siłą przeciwstawiał się rzymskokatolickiemu, despotycznemu reżimowi teologicznemu występując otwarcie przeciw mnichowi augustiańskiemu, głoszącemu herezję ludzkiej zdolności zadośćuczynienia Bogu za grzechy, czyli de facto zbawienia z uczynków.
Zwinngli swoje słynne 67 Tez napisał będąc pod wpływem odważnego działania Judy, po stronie którego stanął całym sercem. Obaj Reformatorzy śmiało obnażali hipokryzję rzymskiej teologii oraz jej zalatujący siarką doktrynalny fetor.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 29, 2022 | Bohaterowie wiary, Historia chrześcijaństwa, Rzymski katolicyzm
Morderstwo w majestacie prawa
Jan 16:2 Będą was wyłączać z synagog; owszem, nadchodzi godzina, że każdy, kto was zabije, będzie sądził, że pełni służbę dla Boga.
George Wishart (również Wisehart; ok. 1513 – 1 marca 1546) był szkockim Reformatorem protestanckim i jednym z wczesnych protestanckich męczenników spalonych na stosie jako heretyk przez agentów Watykanu
1 marca 1546 roku George Wishart, potężny kaznodzieja Ewangelii i mentor Johna Knoxa, został spalony przed zamkiem św. Andrzeja. Jego poruszający koniec jakiego doznał z rąk rzymsko-katolickich oprawców zawarty został w małej książeczce Siedmiu ludzi z Kirk:
“Kiedy podszedł do stosu modlił się: Ojcze niebieski, oddaję mojego ducha w Twoje święte ręce. ”
.
Do ludzi powiedział: Ze względu na Słowo, prawdziwą Ewangelię daną mi z łaski Bożej, cierpię tego dnia przez ludzi; nie w smutku ale z radosnym sercem i umysłem. Dlatego zostałem posłany, żebym cierpiał ten ogień ze względu na miłość boską. Nie boję się tego ponurego ognia.
.
Jeśli prześladowanie przychodzi do ciebie ze względu na Słowo, nie bój się tych, którzy zabijają ciało i nie mają mocy, by zabić duszę. ”
.
Kat uklęknął obok niego i rzekł: Panie, proszę o wybaczenie. „Przyjdź do mnie”, odpowiedział i pocałował go w policzek. Oto dowód, że ci wybaczam. Przyjacielu, wykonuj swoją pracę”
Poznajmy życie tego pobożnego Reformatora
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 11, 2022 | Bohaterowie wiary, Historia chrześcijaństwa
Słowem wstępu
1 Kor. 2:2 Postanowiłem bowiem nie znać wśród was niczego innego, jak tylko Jezusa Chrystusa, i to ukrzyżowanego.
Wessel Gansfrort a właściwie Wessel Harmensz Gansfort (1419 – 4 października 1489) był teologiem i wczesnym humanistą północnych Niderlandów. Znany jest pod wieloma nazwiskami, czasem jest mylony z innym krytykiem rzymskiego katolicyzmu, Johanem z Wessel (1400 – 1481)
Gansfort warty jest wspomnienia, ponieważ był to jeden z Reformatorów przed Reformacją. Żyjąc w czasie rozwiniętego papiestwa i teologicznej herezji zbawienia z sakramentów i wolnej woli, protestował przeciwko
- poganizacji papiestwa,
- przesądom
- magicznemu korzystaniu z sakramentów,
- odpustom
- autorytetowi tradycji kościelnej
- oraz tendencji późniejszej teologii scholastycznej kładącej nacisk na rzekomą wolną wolę człowieka w usprawiedliwieniu
Niektóre z nauk Wessela zapowiadały Reformację Protestancką.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lut 2, 2022 | Bohaterowie wiary, Historia chrześcijaństwa, Rzymski katolicyzm
Thomas Cranmer: ręka obrazy
Filip. 1:29 Gdyż wam dla Chrystusa dane jest nie tylko w niego wierzyć, ale też dla niego cierpieć;
Pochodzący ze starożytnej rodziny i urodzonyw wiosce Arselacton w hrabstwie Northampton Thomas Cranmer (2 lipca 1489 – 21 marca 1556) miał na na własnej skórze (i to dosłownie) przekonać się o prawdziwośći zapowiedzi Mesjasza.
Cranmer był arcybiskupem Canterbury oraz wykładowcą w Cambridge, którego zasadą było osądzanie kwalifikacji studentów na podstawie wiedzy, jaką posiadali z Pisma Świętego, a nie ze starożytnych ojców i dlatego wielu papieskich kapłanów zostało przez niego odrzuconych. Będąc pod wielkim wpływem teologii Lutra i Kalwina napisał szereg dzieł, ich celem było przeniesienie teologii Reformowanej na łono Anglikanizmu. Ddzieła te to m.in.
- Homilie (1547),
- Modlitewnik powszechny (1552)
- Czterdzieści Dwa Artykuły Wiary (1553)
Jednak zaproponowane przez Cranmera reformy zostały wkrótce odrzucone w okresie rządów Krwawej Maryi (z domu Tudor), papistki która w latach 1553–1558 przywróciła odprawianie łacińskiej mszy i wymusiła podległość Anglii papieżowi rzymskiemu mordując przykładnie dwustu siedemdziesięciu protestantów, wśród nich Thomasa Cranmera.
Gdy Krwawa Maryja została królową Anglii oskarżyła go o herezję za jego protestanckie poglądy. Po dwóch latach więzienia i pod wielkim naciskiem władz Cranmer ustąpił. Jednak królowa odmówiła jakiegokolwiek miłosierdzia, stwierdzając:
„nieprawość i upór Cranmera były tak wielkie w stosunku do Boga, że łaska i miłosierdzie nie mogły mieć dla niego miejsca”
Cranmer żałował decyzji i odwołał swoje wyrzeczenie się Reformowanej wiary. W nagrodę 21 marca 1556 roku został spalony na stosie przez zbrodniczy rzymwskokatolicki reżim. Ponieważ przepełnione miłością do Boga i Kościoła serce Cranmera było przy Chrystusie tuż przed egzekucją nie zawahał się wypowiedzieć znamienitych słów, godnych zapamiętania przez wszelkiej maści pseudochrześcijan, neo-ewangelików i ekumenistów:
“Co do papieża, odrzucam go, jako nieprzyjaciela Chrystusa i Antychrysta, z całym jego błędnym nauczaniem”
Naoczny świadek powiedział, że Cranmer zmarł z cierpliwością i odwagą:
„Cranmer podszedł do stosu z pogodnym obliczem i ochoczym umysłem… Gdy został mu przyłożony ogień, wyciągnął prawą rękę (rękę obrazy, tą, która podpisała wyrzeczenie) i wepchnął ją w płomień i trzymał ją tam dobry czas, zanim ogień dotarł do jakiejkolwiek innej części jego ciała […] krzycząc: „Ta ręka obraziła”. Gdy tylko ogień się podniósł, bardzo szybko zmarł, nie poruszając się ani nie krzycząc nawet przez chwilę”.
Według niektórych świadectw na stosie Cranmer zawołał donośnym głosem:
“Ręka, która zdradziła Chrystusa niech spłonie pierwsza“.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 7, 2021 | Bohaterowie wiary, Teologia historyczna
Papieskie miłosierdzie
Łuk. 11:49 Dlatego też mądrość Boża powiedziała: Poślę do nich proroków i apostołów, a niektórych z nich będą zabijać i prześladować;
488 lat temuzostał zdradzony a następnie brutalnie zamordowany mąż Boży o lwim sercu. Jaka była jego zbrodnia? Uważał, że tylko Biblia powinna być jedynym autorytetem nad kościołem i że każdy chrześcijanin powinien mieć kopię Biblii do samodzielnego czytania.
Opierając się na tym naglącym przekonaniu, William Tyndale (1494 – † 6 października 1536) natychmiast zaczął tłumaczyć Pismo Święte z oryginalnego języka greckiego na język zwykłego człowieka, czyli na angielski. Za tę pracę był bardzo prześladowany. Groził mu na co dzień kościół katolicki. I ostatecznie musiał spędzić resztę życia niczym przestępca, tłumacząc w tym czasie Słowo Boże.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 11, 2021 | Bohaterowie wiary, Teologia historyczna
Życiorys
Psalm 69:9 Bo gorliwość o twój dom zżarła mnie i spadły na mnie urągania urągających tobie.
.
Neh. 13:25 Dlatego zgromiłem ich i przekląłem, a niektórych z nich biłem, wyrwałem ich włosy i zaprzysiągłem ich na Boga
W czasach, gdy z jednej strony Kościół zbytnio zbliża się do systemu tego świata, z drugiej zaś upada teologicznie, Bóg w swojej opatrzności posyła swoje sługi (Przysłów 22:17; Mat. 23:34) aby przypomnieć czym jest prawda (Psalm 138:2; Jan 17:17) i lojalność względem jedynej jego Głowy (Efez. 1:22; 5:23; Kol. 1:18). Powaga sytuacji wymaga niejednokrotnie gwałtownych charakterów i zdecydowanych działań (Ezdr. 9:3; Neh. 13:25).
Takim Bożym mężem był Hipolit z Rzymu (ok. 170 – † ok. 235 A.D.) żyjący w czasach, gdy w kościele nasilał się apokaliptyczny fanatyzm połączony z oczekiwaniem na rychły powrót Mesjasza oraz postępowała odgórna, polityczno teologiczna korupcja wśród jego przywódców.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | cze 6, 2021 | Bohaterowie wiary, Teologia historyczna, Teologia reformowana
Przeciw całemu światu
Mat. 10:17 I strzeżcie się ludzi. Będą was bowiem wydawać radom i będą was biczować w swoich synagogach.
.
Marek 13:9 …Staniecie przed namiestnikami i królami z mojego powodu, na świadectwo przeciwko nim.
Wśród burzliwych kontrowersji IX wieku podniósł się mocny głos suwerennej łaski ze strony nieznanego niemieckiego mnicha Gotszalka z Fuldy (ok. 804 – † 30 października 869 A.D.). Podobnie jak Augustyn przed nim, a po nim Luter i Kalwin, Gotszalk posiadał przemożne zrozumienie suwerenności Boga w zbawieniu i wniósł je w swoje niespokojne pokolenie.
To w tej mrocznej godzinie historii ten średniowieczny teolog stanął nad przepaścią, by podtrzymać sztandar doktryn łaski. Za co został surowo ukarany przez zbrodniczy reżim Rzymsko-katolicki.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 19, 2021 | Bohaterowie wiary, Historia chrześcijaństwa
Słowo wstępu
Mat. 2:33-34 Węże, plemię żmijowe! Jakże będziecie mogli uniknąć potępienia ognia piekielnego? Dlatego ja posyłam do was proroków, mędrców i uczonych w Piśmie.
Francis Turretin (1623 – † 1687) jest szczególnie znany jako zagorzały przeciwnik heretyckiej teologii Akademii Saumur (ucieleśnionej przez Moise Amyrauta i zwanej Amyraldianizmem) oraz jako płomienny obrońca kalwińskiej ortodoksji reprezentowanej przez Synod w Dort z 1619 roku. To także jeden z autorów Konsensusu Helweckiego z 1675 roku, obrońca predestynacji i słownej inspiracji Biblii.
„Każdy dekret Boży jest wieczny; dlatego nie może zależeć od stanu, który ma miejsce tylko w czasie. Boże dekrety zależą od jego upodobania (εὐδοκία eudokia) (Mat. 11:26; Efez. 1:5; Rzym. 9:11). Dlatego dekrety nie są zawieszone na jakimkolwiek innym warunku poza Bogiem. Każdy dekret Boży jest niezmienny (Izaj. 46:10; Rz 9:11)” – Francis Turretin, Boże dekrety
Francis Turretin spełniał biblijne kryteria Bożego mędrca i uczonego w Piśmie niemal doskonale. W czasie gdy wydane przez gardziel piekieł plemię żmijowe torowało drogę herezji uniwersalnego odkupienia, Bóg na ratunek posłał Swojemu ludowi człowieka, którego geniusz, logika i erudycja przyćmiły pozostałych teologów.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 2, 2021 | Bohaterowie wiary, Reformowany światopogląd, Teologia biblijna
Kim jest Gordon Clark?
Carl Henry uważa, że Clark jest „jednym z najbardziej wnikliwych ewangelicznych filozofów protestanckich naszych czasów”.
.
Ronald Nash wychwalał go jako „jednego z największych myślicieli chrześcijańskich naszego wieku”.
Gordon Haddon Clark (1902 – † 1985) to płodny autor, który podczas swojej długiej kariery naukowej napisał ponad 40 książek. Jego filozofia jest najbardziej konsekwentnie chrześcijańską filozofią, jaka została dotychczas opublikowana, a jednak niewielu seminarzystów słyszy jego nazwisko nawet wspomniane na swoich zajęciach, a tym bardziej nie wymaga się od nich czytania jego książek.
Gdybym mógł dokonać porównania, to tak, jakby studenci teologii w połowie XVI wieku nigdy nie słyszeli, by ich nauczyciele wspominali Marcina Lutra czy Jana Kalwina. Nastąpiło wielkie edukacyjne i kościelne zaciemnienie. Zarówno kościoły, jak i nauczyciele zrobili wszystko, co w ich mocy, aby uniknąć Clarka. Oszukali pokolenie studentów i ludzi chodzących do kościoła. Jako studenci teologii pod koniec XX wieku nie powinniście uważać się za dobrze wykształconych, dopóki nie zapoznacie się z filozofią Gordona Haddona Clarka.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | cze 11, 2020 | Bohaterowie wiary
Kraj torturą i krwią spływający
W powszechnym przekonaniu “Jana Kowalskiego”, Polska zawsze była krajem tolerancyjnym gdzie wyznawcy różnych religii mogli swobodnie praktykować wiarę. Tu przecież azylu szukali prześladowani w Europie Żydzi, wyznający Allaha Tatarzy wiernie służyli Rzeczpospolitej broniąc jej granic, podobnie jak prawosławni Kozacy, tu również Luteranie i Kalwiniści czynili w nieskrępowany sposób swoje starania reformacyjne, a Husyci dzięki zawiązanej konfederacji szlacheckiej, na czele której stał Spytek z Melsztyna znaleźli się pod silnym protektoratem.
Jednakże wyobrażenie to jest nierzeczywiste i wręcz utopijne. 11 czerwca 1611 roku, miało miejsce okrutne i brutalne morderstwo na tle religijnym dokonane rękami polskich dygnitarzy w imię watykańskiej agendy. Historia ta niczym bolesny cierń w ciele zakłóca sielankę polskiej tolerancji i rzuca swój niechlubny cień tak na katolików (tradycyjnie mordercy) jak i prostestantów (brak zorganizowania, prywata). Suma sumarum Rzeczpospolita nie zdała egzaminu dojrzałości, podobnie zresztą jak szlachetnie urodzeni chrześcijanie.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 27, 2020 | Bohaterowie wiary
Życiorys
Agobard z Lyonu (ok. 779 – † 840) był urodzonym w Hiszpanii kapłanem i arcybiskupem Lyonu, który żył w czasie renesansu karolińskieg i zajmował ważne miejsce w historii politycznej i kościelnej Francji za panowania Ludwika Pobożnego. Autor wielu traktatów, począwszy od kontrowersji ikonoklastów, przez hiszpański adpocjonizm po krytykę karolińskiej rodziny królewskiej, Agobard jest najbardziej znany z krytyki żydowskich praktyk religijnych i władzy politycznej w królestwie franków.
W roku 816 AD został wyznaczony na biskupa Lyonu przez ustępującego Leidrada, który sprawował tę funkcję w latach 799 – 816. Ten narodzony z góry przez Boga chrześcijanin, silny propagator powszechnej teorii Kościoła i porządku kościelnego oraz zaprzysięgły wróg wszystkich przesądów i zwolennik liberalnych poglądów w sprawach kultu był człowiekiem który:
- wyznawał prawowierną Chrystologię
- sprzeciwiał się niesprawiedliwym formom sądowniczym
- zwalczał kult obrazów i świętych
- zwalczał zabobony i niesprawiedliwość
- był wysoce aktywny politycznie
- propagował prostą liturgię
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 24, 2020 | Bohaterowie wiary, Rzymski katolicyzm
Życiorys
Epifaniusz z Salaminy (315 – † 403) urodził się w miejscowości palestyńskiej Besanduk w żydowskiej rodzinie, lecz przeszedł na chrześcijaństwo. Spędził wiele lat jako pustelnik i mnich. Znał bardzo dobrze wiele języków m.in.
- hebrajski,
- syriacki,
- egipski,
- grecki
- i łaciński.
Od 333 roku kierował założonym przez siebie ośrodkiem monastycznym w judejskim Eleutheropolis. W 367 roku został biskupem cypryjskiej Salaminy (Constantii). Mimo to zachował zakonny ubiór i nadal prowadził monastyczny tryb życia, który wykształcił w nim surowość, skłonność do ascezy i bezkompromisowość w sprawach wiary. Był uznawany za wielkiego erudytę.
“Epifaniusz od roku 367 biskup Salamis (Salamina) na Cyprze i aż do śmierci w roku 403 spełniający w Kościele rolę niewątpliwie konieczną, acz niewdzięczną, a mianowicie ścigania herezji” – L. J. Rogier, Historia Kościoła t.1 s. 214
Rzymscy katolicy uznają go za osobę piastującą w Kościele urząd osoby zwalczającej herezje nie podają jednak w swoich źródłach, że gdyby ten święty mąż żył dziś z całą stanowczością i bezwględnie zwalczałby kościół rzymskokatolicki…
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lut 18, 2020 | Bohaterowie wiary, Historia chrześcijaństwa
Kontekst kutlurowo-historyczny
1 Sam. 15:23 Bunt bowiem jest jak grzech czarów, a upór jest jak nieprawość i kult obrazów
Aby właściwie zrozumieć motywy działania Klaudiusza musimy zagłębić się nieco w stan Kościoła IX wieku. Jest to w zasadzie schyłek prawowiernego chrześcijaństwa, które zostaje zdominowane przez żądnych władzy hierarchów oraz pogańskie rytuały wnoszone do społeczności przez plebs. Kulminacją tego procesu była akceptacja praktyk bałwochwalczych na II Soborze Nicejskim.
Innym wątkiem jest stopniowe jednoczenie struktur państwowych z kościelnymi oraz powstawanie w miejsce demokracji państwa policyjnego narzucającego kaganiec cenzury na gospodarkę, wolność sumienia i wyznania. Klaudiusz żył w ciekawych czasach, w momencie przesilenia, gdzie siły ciemności rozpoczęły swój niczym nieskrempowany marsz w stronę przepaści heretyckiego kultu przejmując krok po kroku wszystkie obszary działania Kościoła od teologii, poprzez duszpasterstwo aż po struktury.
Dowody historyczne wskazują na czasowe współistnienie skupionego w porozrzucanych diecezjach duchowieństwa wiernego biblijnej doktrynie oraz gwałtownie zdobywającego popularność heretyckiego nurtu neopogańskiego, który z czasem przejął całkowitą kontrolę nad Kościołem dzięki zmyślnej polityce gromadzenia dóbr materialnych, akceptacji pogańskich wierzeń ludowych oraz współpracy z władzą świecką.
W tym czasie postać Reformatora reprezentuje odchodzący do lamusa przeszłości relikt prawdziwej Bożej religii.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 31, 2019 | Bohaterowie wiary
Życiorys
Poza wzmiankami Hieronima niewiele wiadomo o Wigilancjuszu, który urodził się około 370 a.d. w Calagurris (obecnie Saint Martory) w Akwitanii (Galia) gdzie jego ojciec prowadził gospodę na wielkiej rzymskiej drodze do Hiszpanii.
Już w młodości jego talent poznał Sulpicjusz Sewer (żyjący w latach 363 – 420 a.d. nawrócony na chrześcijaństwo prawnik, historyk i hagiograf), który posiadał dobra w tej okolicy. W 395 a.d. Sulpicjusz, który prawdopodobnie ochrzcił Wigilancjusza, wysłał go z listami do Paulina z Noli (biskup, przyjaciel Augustyna z Hippony i Hieronima ze Strydonu), gdzie spotkał się z przyjaznym przyjęciem.
Gennadiusz z Maryslii (zmarły ok. 500 a.d chrześcijański historyk) stwierdza, że był on prezbiterem w Barcelonie po 406 a.d. czyli w tym czasie musiał zostać przeniesiony do Hiszpanii.
Wigilancjusz śmiało może być nazwany prekursorem prawdziwej myśli protestanckiej na co wskazuje jego sprzeciw wobec ówczesnych pogańskich praktych jakie przeniknęły do kościoła:
- zwalczał kult świętych i męczenników
- zwalczał kult relikwii.
- występował przeciw celibatowi
- sprzeciwiał się przymusowemu ubóstwu
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 27, 2019 | Bohaterowie wiary
Życiorys
Huldrych Zwingli lub Ulrich Zwingli (1 stycznia 1484 – 11 października 1531) był przywódcą reformacji w Szwajcarii . Urodzony w czasach narastającego szwajcarskiego patriotyzmu i rosnącej krytyki szwajcarskiego systemu najemników , uczęszczał na Uniwersytet Wiedeński i Uniwersytet Bazylejski , naukowe centrum renesansowego humanizmu . Kontynuował studia, będąc pastorem w Glarus, a później w Einsiedeln , gdzie znajdowały się pod wpływem pism Erazma.
W 1519 Zwingli został pastorem Grossmünster w Zurychu , gdzie zaczął głosić idee reformy Kościoła katolickiego. W swojej pierwszej publicznej kontrowersji w 1522 roku zaatakował zwyczaj postu podczas Wielkiego Postu. W swoich publikacjach:
- zauważył korupcję w hierarchii kościelnej,
- promował małżeństwo duchownych
- i atakował użycie obrazów w miejscach kultu.
W 1525 r. Zwingli wprowadził nową liturgię komunii, aby zastąpić mszę świętą. Zwingli starł się również z anabaptystami, co doprowadziło do ich prześladowań. Historycy debatowali, czy zamienił Zurych w teokrację.
(więcej…)
