Rys historyczny

Biblia nie mówi wprost o Halloween, ale porusza różne tematy dotyczące symboli związanych z jego obchodami. W niniejszym artykule postaramy się przedstawić biblijny punkt widzenia na kwestie związane z tym, co w owym dniu się “świętuje”.

Celtowie, Rzymianie, Chrześcijanie… Wiele religii i kultur wzięło udział w stworzeniu obchodów mających swoje korzenie w bardzo dawnych czasach i zachowujących do dzisiaj swoją podstawową cechę: fascynację śmiercią.

Jest to zwyczaj tak stary, jak sama śmierć. Święto Halloween to mieszanka bardzo starych oraz późniejszych tradycji ludowych mających swój pogański rodowód. Wiele krajów obchodzi je na swój własny sposób, ale najbardziej popularną wersją jest Halloween celebrowany przez Amerykanów. Dotarł on do USA wraz z emigrantami z Irlandii. Poprzez hollywoodzkie filmy udało im się rozpropagować, jak nikomu innemu własny jego styl, którego znakami szczególnymi są specyficzne kostiumy, dynie itd. a także, co jest zupełnie oczywiste i widoczne, kult terroru i śmierci.

Celtowie

Jednak pierwszymi, którzy obchodzili święto Halloween byli Celtowie, dawni mieszkańcy Wielkiej Brytanii którzy każdego roku dzień 31 października dedykowali Samhainowi (bogowi śmierci). Ich wiara opierała się na politeizmie. Tej nocy plemienni kapłani zwani druidami kontaktowali się rzekomo ze zmarłymi, a ponieważ data zbiegała się z zakończeniem roku wszystko to było bardzo hucznie obchodzone. Każdego roku druidzi spotykali się na obrzędzie wzywania Samhaina i tysięcy złych duchów, aby poznać prognozy i przepowiednie na przyszły rok.
.

Rzymianie

Około roku 43 p.n.e. wraz z inwazją Imperium Rzymskiego na terytorium zamieszkiwane przez Celtów, między innymi Szkocję i Irlandię, obie kultury wymieszały się tam ze sobą a religia druidów praktycznie przestała istnieć. Jednak “święto umarłych” zachowało się. Rzymianie połączyli je z obchodami ku czci Pomony, bogini urodzaju i w ten sposób celtycki Halloween mógł przetrwać upływ czasu zachowując przy tym dużą część związanych z nim rytów i zwyczajów. Do powstałej mieszanki pogańskich obrzędów dodano jeszcze mnóstwo nowych, takich jak rozpalanie ognisk, zabawy z owocami, formowanie makabrycznych twarzy używając do tego pustej dyni z zapaloną wewnątrz świecą itd. Wszystkie te elementy potęgowały demoniczny charakter Halloween.

Podczas uroczystości wywoływano złe duchy i panowało przekonanie, że wszelkiego rodzaju demony, duchy i upiory odwiedzały miejsce celebracji. Datę 31 października uważano za najbardziej odpowiednią do praktykowania wróżbiarstwa i okultyzmu charakteryzującego zarówno Celtów jak i Rzymian.

Halloween był dniem, w którym wróżbici, czarownicy i jasnowidze zbierali się wspólnie w celu wielbienia zła i wzywania diabła, aby udzielił im swej mocy.
.

Katolicy

Później na scenę wkroczył rzymski katolicyzm, który przyjął tę diaboliczną i pogańską tradycję nadając jej nazwę “Dnia Wszystkich Świętych”. Nazwa Halloween wywodzi się z angielskiego zwrotu “All Hallow’s Eve” oznaczającego “Wigilia Wszystkich Świętych”.  Najpierw papież Grzegorz III postanowił przenieść to święto na 1 listopada a nieco później, w roku 840 Grzegorz IV zarządził jego powszechne obchodzenie.

Zwyczaj ten, o pseudochrześcijańskim wyglądzie i charakterze, do dnia dzisiejszego jest praktykowany pod błogosławieństwem Watykanu. Z czasem wzrosło znaczenie tego święta, zmieniała się jego wymowa, aż doszliśmy do tego, co dziś nazywamy “Halloween”. Pomimo akumulacji i nakładania się na siebie różnych tradycji i rytów, święto obchodzone przez katolików zawiera cechy oryginalnej wersji zapoczątkowanej przez Celtów i związanej ze śmiercią i siłami ciemności.
.

Noc czarownic

Z roku na rok Halloween lub inaczej “Noc czarownic” staje się coraz bardziej popularny. Przy pełnej zgodzie rodziców, nocą 31 października, dzieci przebrane w stroje duchów, wampirów, demonów, itd. chodzą od domu do domu prosząc o słodycze, nie mając w zasadzie pojęcia, skąd taki zwyczaj się narodził. Sklepy z zabawkami i supermarkety dekorują swoje wystawy pustymi dyniami, nietoperzami itd. Przeważają kolory: czarny, pomarańczowy i czerwony. Olbrzymia większość ludzi czuje się zadowolona z obchodów Halloween mając przekonanie, że nie ma w tym święcie nic złego.

Musimy jednak wziąć pod uwagę, że już sama data celebrowania Halloween ma swoje korzenie w dawnych, okultystycznych zwyczajach mających na celu uhonorowanie sił ciemności z intencją nawiązania kontaktu ze światem umarłych. To, co robią owej nocy dzieci ma wygląd niewinnej zabawy, natomiast niepokój wzbudza zachowanie nastolatków oraz ludzi dorosłych, być może będących pod wpływem sił ciemności. Według statystyk policyjnych w wielu krajach, “noc czarownic” to okres wyjątkowego nasilenia aktów przemocy, wandalizmu i pożarów.
.


Śmierć

Geneza Halloween wywodzi się od celtyckiego festiwalu Samhain, opartego na wierzeniach, że w nocy 31 października umarli powracali, aby straszyć i dręczyć żywych. Był to dzień, w którym, jak wierzono, świat rzeczy naturalnych oraz świat nadprzyrodzony zderzały się ze sobą. Śmierć i duchy były centralnym elementem ceremonii Samhain i do dziś pozostają atrakcyjnym tematem dla osób obchodzących Halloween.

Halloween świętuje wszystko to, co związane jest ze śmiercią i światem ciemności. Wywyższanie ciemności sprzeciwia się temu, czego naucza nas Biblia. Jezus Chrystus przyszedł na ten świat, aby zwyciężyć księcia ciemności, szatana i dokonał tego, gdy powstał z martwych. Naszą nadzieją, którą mamy od Pana Jezusa jest radość, pokój, bezpieczeństwo i życie wieczne. Nie ma to nic wspólnego z mękami, strachem, ciemnością i śmiercią.
.


Duchy, zombie i demony

Można wiele powiedzieć o tym, co dzieje się z nami po naszej śmierci. Na przykład (zob. Łuk. 16:19-31), opowiedziana przez Pana Jezusa historia o bogaczu i Łazarzu mówi nam, że po śmierci sprawiedliwi przeniosą się do miejsca, w którym zostaną pocieszeni, a niesprawiedliwi pójdą na miejsce męki, w oczekiwaniu na sąd ostateczny. Odchodząc z tego świata udajemy się do jednego z tych dwóch miejsc. Gdy bogacz poprosił, aby Łazarz poszedł ostrzec jego krewnych przed konsekwencjami niesprawiedliwego życia, jego prośba nie została wysłuchana. Musimy wziąć pod uwagę, że szczegóły, o których mówił Pan Jezus nie są przypadkowe, tak mają się sprawy w rzeczywistości. Ponadto czytamy w Słowie Bożym:

Hebr. 9:27 A jak jest postanowione ludziom raz umrzeć, a potem sąd.

Apostoł Paweł rozwiewa wszelkie wątpliwości. Nie ma tutaj żadnego nieporządku. Nie ma duchów wędrujących sobie po świecie, próbujących nawiązać kontakt z żywymi. Świat duchowy podporządkowany jest nakazom Boga, który posiada całkowity autorytet i kontrolę nad wszystkim. W Drugim Liście do Koryntian czytamy:

2 Kor. 11:14-15 I nic dziwnego, sam bowiem szatan przybiera postać anioła światłości. Nic więc wielkiego, jeśli i jego słudzy przybierają postać sług sprawiedliwości. Koniec ich jednak będzie według ich uczynków.

Szatan oraz służące mu demony nie są mitem, istnieją naprawdę. Wykorzystują one ludzi wierzących w duchy, upiory, zombie itd. które są wymysłem i mistyfikacją świata ciemności. Ma to na celu dręczenie ludzi, utrzymywanie ich pod presją strachu, starając się jednocześnie uniemożliwić im poznanie Bożej prawdy.

Tak więc Halloween, w sposób pozornie zabawny i nieszkodliwy świętuje i promuje to wszystko, czego używa nasz przeciwnik, aby wyrządzić nam szkodę. Biblijny chrześcijanin nie powinien wierzyć w duchy, wampiry, zombie itd. Nie powinien również okazywać strachu, wiemy bowiem z Ewangelii, że Jezus Chrystus posiada autorytet nad szatanem i demonami, ponieważ zwyciężył nad nimi umierając na krzyżu i zmartwychwstając.

Jan 4:4 Dzieci, wy jesteście z Boga i zwyciężyliście ich, ponieważ ten, który jest w was, jest większy niż ten, który jest na świecie.
.
Jan 16:33 To wam powiedziałem, abyście mieli pokój we mnie. Na świecie będziecie mieć ucisk, ale ufajcie, ja zwyciężyłem świat.


Wróżby, czary i przesądy

Wróżby, czary, przesądy stanowią nieodłączną część historii Halloween. Biblia wyraża się jednoznacznie na temat osób, które korzystają z usług czarowników, szamanów i wszelkiego rodzaju wróżbitów. Wszystko to nie podoba się Bogu. Pamiętając o tym, co mówi wspomniany już 2 Kor. 11:14-15, rozważmy również inny fragment Pisma:

Izaj. 8:19 A gdy będą wam mówić: Radźcie się czarowników i wróżbitów, którzy szepcą i mruczą, powiedzcie: Czyż lud nie powinien radzić się swego Boga? Czy ma się radzić umarłych w sprawie żywych?

Powodem, dla którego Bóg nie toleruje tych rzeczy jest to, że są one formą bałwochwalstwa zmierzającą do kultu szatana. W konsekwencji ludzie nie ufają Bogu i prowadzi ich to do duchowego skażenia.
.


Inne fragmenty Słowa Bożego

5 Mojż. 18:10-12 Niech nie znajdzie się pośród was nikt, kto by przeprowadzał swego syna lub córkę przez ogień, ani wróżbita, ani wróżbiarz, ani jasnowidz, ani czarownik; Ani zaklinacz, ani nikt, kto by wywoływał duchy, ani czarnoksiężnik, ani nekromanta. Każdy bowiem, kto czyni takie rzeczy, budzi odrazę w Panu. Z powodu tych obrzydliwości Pan, Twój Bóg, wypędza przed tobą te narody.
.
1 Tym. 4:1 A Duch otwarcie mówi, że w czasach ostatecznych niektórzy odstąpią od wiary, dając posłuch zwodniczym duchom i naukom demonów.
.
3 Mojż. 20:6
Przeciwko człowiekowi, który zwróci się do czarowników i wróżbitów, by cudzołożyć za ich przykładem, zwrócę swoje oblicze i wyłączę go spośród jego ludu.

Szanowni czytelnicy, zachęcam was do lektury Biblii, abyście mogli dogłębnie poznać obietnice życia dane nam przez Pana Jezusa Chrystusa oraz lepiej i dokładniej rozważyli to, co wspólnie świętujecie każdego roku na przełomie października i listopada.

SOLI DEO GLORIA


Zobacz w temacie

Print Friendly, PDF & Email