Spis treści
Za jakie grzechy?
Przed ukrzyżowaniem
Psalm 85:2 Przebaczyłeś nieprawość twego ludu, zakryłeś wszystkie ich grzechy
..
Po ukrzyżowaniu
Kol. 2:13 I was, gdy byliście umarłymi w grzechach i w nieobrzezaniu waszego ciała, razem z nim ożywił, przebaczając wam wszystkie grzechy
Na krzyżu Pan Jezus umarł za wszystkie grzechy wszystkich ludzi wybranych do zbawienia żyjących od początku do końca świata. Umarł tak za grzechy przeszłe jak i przyszłe.
- Jeśli chodzi o wierzących przed Chrystusem, Mesjasz zapłacił za wszystkie grzechy jakie popełnili przez całe swoje życie tak przed jak i po nawróceniu. Zatem wszystkie grzechy Adama zostały przybite do krzyża
. - Jeśli chodzi o współczesnych Chrystusa, którzy żyli w tym samym czasie co On, Mesjasz przybił do krzyża wszystkie grzechy, które wybrani do zbawienia popełnili do czasu ukrzyżowania oraz wszystkie grzechy, które popełnili po ukrzyżowaniu Chrystusa. I tak np. Marii, matce Jezusa odpuszczono wszystkie grzechy jakich się dopuściła przed śmiercią jak i po śmierci Chrystusa.
. - Jeśli chodzi o nasze pokolenie, Chrystus przybił do krzyża wszystkie grzechy, które wybrani do zbawienia popełnili przed nawróceniem oraz te, które popełnią po nawróceniu.
. - Jeśli chodzi o wszystkie przyszłe pokolenia, Chrystus przybił do krzyża wszystkie grzechy, które wybrani do zbawienia popełnią w czasie swojego życia tak przed, jak i po nawróceniu.
Innymi słowy, ofiara Chrystusa ma tak samo prospektywny jak i retrospektywny charakter. Została zaplanowana z myślą o grzechach z przeszłości jak i przyszłości. Działa tak samo w przód jak i wstecz.
O krwi cielców i kozłów
Wielkim błędem jest twierdzenie, że Żydzi szli do nieba ze względu składane na ofiary krwi z cielców i kozłów. Wyobraźmy to sobie: gdyby istniał choć cień nadziei w zmazaniu grzechów przez ofiary zwierzęce, Bóg nigdy nie posłałby Swojego jednorodzonego Syna na kaźń za grzechy wszystkich wybranych do zbawienia. Ofiary te w rzeczywistości nie mają żadnej mocy. Dobitnie informuje nas o tym wiele fragmentów Starego i Nowego Testamentu. Oto kilka z nich:
.
Boże stwierdzenie o daremności
Po latach odstępstwa Izraela i Judy od wypełniania przez nich tego, czego wymagało Stare Przymierze, Bóg ogłosił, że jest „zmęczony” ich wszystkimi „zgromadzeniami” – wraz z cotygodniowymi sabatami. Warto tutaj zwrócić uwagę na oświadczenie samego Boga: ofiara jest daremna
Izaj. 1:13 Nie składajcie już ofiary (מִנְחַת־ minhat) daremnej (שָׁ֔וְא saw), kadzenie, nowie i sabaty mi obrzydły, zwoływanie uroczystych zebrań – nie mogę ścierpieć świąt i uroczystości. 14 Waszych nowiów i świąt nienawidzi moja dusza, stały mi się ciężarem, zmęczyłem się znosząc je.
.
מִנְחָה mnichah – jakiegokolwiek rodzaju ofiara złożona Bogu, czy to z roślin czy ze zwierząt.
שָׁ֔וְא saw – coś bez żadnej wartości, bezużyteczne, pustość, nicość
Bóg powiedział, że wszelkie ofiary są niewystarczające, a rytuały stały się wręcz obrzydliwością.
.
Ofiary Świątynne bezsilne
Składane były codziennie, miliony zwierząt ginęło w ofierze zabijane na ołtarzu przez tysiące kapłanów każdego roku. Ołtarz nieustannie ściekał krwią, szaty rytualne były całe w plamach. To nigdy niekończące się przedsięwzięcie (łamiące nawet szabat Mat. 12:5) miało za zadanie jedynie przypominać o grzechu i wskazywać na potrzebę doskonałej ofiary zastępczej.
Hebr. 9:9-10 9 (Przybytek w Świątyni) Był on obrazem na tamten czas, a składano w nim dary i ofiary, które nie mogą uczynić doskonałym w sumieniu tego, który pełni służbę Bożą; 10 Która polegała tylko na pokarmach, napojach i różnych obmyciach, i przepisach cielesnych nałożonych aż do czasu naprawy.
- doskonałość w sumieniu oznacza zbawienie, mówi o tym wers 14
- dary i ofiary składane w świątyni nie doprowadzały do zbawienia
- ofiary składane w Świątyni były tylko obrazem rzeczywistości ofiary Chrystusa, miały charakter pedagogiczny
Ofiary starotestamentowe nie zabierały winy z sumień tych, którzy je składali, ani nie zapewniały im pełnego przebaczenia. Były tylko „symbolem” czegoś, co miało to zapewnić, czyli Chrystusa.
Hebr. 9:13 Jeśli bowiem krew cielców i kozłów oraz popiół z jałówki, którymi skrapia się nieczystych, uświęca aż do oczyszczenia ciała;
- Zgodnie z prawami ustanowionymi przez Mojżesza, popiół z czerwonej jałówki miał znajdować się „poza obozem” oraz używany miał być do ceremonii symbolicznego oczyszczenia z grzechów
. - Ofiary te czasowo uświęcały ciało oczyszczając je wyłącznie symbolicznie, pozostawiając sumienie skażonym
Hebr. 10:2-3 2 W przeciwnym razie przestano by je składać, dlatego że składający je, raz oczyszczeni, nie mieliby już żadnych grzechów na sumieniu. 3 A jednak przez te ofiary każdego roku odbywa się przypominanie grzechów.
- Czasowemu, symbolicznemu oczyszczeniu podlegało ciało, które przez Mesjasza nie zostało odkupione; wierzący otrzymają nowe, doskonałe ciała
Rzym. 8:23 A nie tylko ono, ale i my, którzy mamy pierwsze plony Ducha, i my sami w sobie wzdychamy, oczekując usynowienia, odkupienia naszego ciała
Filip. 3:21 On przemieni nasze podłe ciało, aby było podobne do jego chwalebnego ciała, zgodnie ze skuteczną mocą, którą też może poddać sobie wszystko.
Hebr. 9:11-14 11 Lecz Chrystus, gdy przyszedł jako najwyższy kapłan dóbr przyszłych, przez większy i doskonalszy przybytek, nieuczyniony ręką, to jest nienależący do tego budynku; 12 Ani nie przez krew kozłów i cieląt, ale przez własną krew wszedł raz do Miejsca Najświętszego, zdobywszy wieczne odkupienie…14 To o ileż bardziej krew Chrystusa, który przez Ducha wiecznego ofiarował Bogu samego siebie bez skazy, oczyści wasze sumienie z martwych uczynków, by służyć Bogu żywemu?
- Krew kozłów i cieląt nie mogła zbawić – krew Chrystusa zbawia.
. - Odkupienie krwią kozłów i cieląt było czasowe i symboliczne – odkupienie krwią Chrystusa jest wieczne i prawdziwe
. - Krew wołów i kozłów oczyszczała ciało nie dając zbawienia a jedynie przypominała o grzechy – krew Chrystusa oczyszcza sumienie dając wieczne zbawienie
.
Praktyczne zastosowanie
W kulturze Żydowskiej tylko najbogatszych stać było na składanie krwawych ofiar. Bogactwo było odbierane jako przejaw Bożego błogosławieństwa, ci którzy oddawali więcej na Świątynię, byli uważani za lepszych kandydatów do nieba. Według błędnej teologii Żydów bogaci Izraelici mieli iść na czele parady kroczącej do nieba, ponieważ składali przepisowe ofiary za grzechy oraz wpłacali datki, które równie skutecznie zmazywały winy (zupełnie jak odpusty w heretyckim kościele Rzymsko-katolickim).
Mat. 19:23-26 23 Wtedy Jezus powiedział swoim uczniom: Zaprawdę powiadam wam, że bogaty z trudnością wejdzie do królestwa niebieskiego. 24 Mówię wam też: Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne niż bogatemu wejść do królestwa Bożego. 25 Gdy jego uczniowie to usłyszeli, zdumieli się bardzo i pytali: Któż więc może być zbawiony? 26 A Jezus, spojrzawszy na nich, powiedział im: U ludzi to niemożliwe, lecz u Boga wszystko jest możliwe.
- Wejście do nieba człowieka, którego stać było na krwawe ofiary było niemożliwe
. - To było szokiem dla Żydów przekonanych, że składający krwawe ofiary bogacze mają niejako “zaklepane” miejsce w Królestwie
. - Jezus zdefiniował jedyną możliwość na wejście do nieba jako tą, która pochodzi od Boga
. - Tym samym ogłosił się Bogiem
.
Żyjący w Przymierzu Mojżesza
Łuk. 10:24 Bo mówię wam, że wielu proroków i królów pragnęło widzieć to, co wy widzicie, a nie zobaczyli, i słyszeć to, co wy słyszycie, a nie usłyszeli
Królowie i prorocy o jakich mowa to bezpośredni poprzednicy chrześcijan, liderzy narodu żydowskiego. Oni to wyczekiwali na pełnię objawienia dobrej nowiny, oni oczekiwali Mesjasza. Im częściowo została objawiona chwalebna ewangelia.
Hebr. 9:15 I dlatego jest pośrednikiem nowego testamentu (διαθήκης diathekes – przymierza), ażeby przez śmierć poniesioną dla odkupienia występków, popełnionych za pierwszego testamentu (διαθήκῃ diatheke – przymierza), ci, którzy zostali powołani, otrzymali obietnicę wiecznego dziedzictwa.
- Odkupienie dotyczyło występków popełnionych za pierwszego Przymierza zawartego z Mojżeszem
. - Obecnie Stare Przymierze jest zniesione, tekst dotyczył wszystkich wybranych do zbawienia, jacy urodzili się pod Starym Przymierzem
. - Odkupienie miało retrospektywny charakter obejmując okres od zawarcia pierwszego Przymierza do ukrzyżowania i dotyczyło generalnie Żydów
. - Poganie w tamtym czasie nie byli objęci żadnym Przymierzem, choć mogli stawać się prozelitami
Efez. 2:12 Byliście w tamtym czasie bez Chrystusa, obcy względem społeczności Izraela i obcy przymierzom (διαθηκῶν diathekon) obietnicy, niemający nadziei i bez Boga na świecie.
Przymierze zbawienia z łaski jest wieczne niezależnie od okresu.
Hebr. 13:20 A Bóg pokoju, który przez krew wiecznego przymierza wyprowadził spośród umarłych wielkiego pasterza owiec, naszego Pana Jezusa;
Prorocy od Abla i Enocha
Nie tylko Żydzi zostali objęci retrospektywnym działaniem ofiary odkupieńczej Pana Boga Jezusa Chrystusa. Bardzo łatwo możemy wydedukować, że wszyscy prorocy (a zatem i Henoch, siódme pokolenie po Adamie) głosili zbawienie w Mesjaszu
1 Piotra 1:10-1110 O to zbawienie wywiadywali się i badali je prorocy, którzy prorokowali o przeznaczonej dla was łasce. 11 Badali oni, na jaką i jakiego rodzaju porę wskazywał Duch Chrystusa, który był w nich, przepowiadając cierpienia, które miały przyjść na Chrystusa i mającą potem nastąpić chwałę
- Mowa o prorokach jacy pojawili się na świecie od jego początku
Łuk. 11:50 Aby dopominano się od tego pokolenia krwi wszystkich proroków, która została przelana od założenia świata
- Jednym z proroków, których proroctwa nie zostały spisane był np. Henoch
Judy 1:14 O nich też prorokował Henoch, siódmy po Adamie, mówiąc: Oto idzie Pan z tysiącami swoich świętych;
- Są to zatem prorocy, którzy od początku świata przepowiadali przyjście Mesjasza. Oni to badali na jaką porę wskazywał Duch Chrystusa przepowiadając Jego cierpienia.
. - Rozumieli oni potrzebę ofiary, nie znali jedynie konkretnego czasu, w ten sposób ofiara Chrystusa działała retrospektywnie
W innym miejscu Pismo naucza, że prorocy zaczynają się od Abla, syna Adama. Przelana około 6 000 lat temu krew Abla to krew proroka proklamującego zbawienie w Bogu. Abel jednocześnie składał Bogu ofiarę ze zwierząt, która symbolizowała potrzebę śmierci zastępczej i która przez Boga została przyjęta. Fakt ten poświadcza, że pierwsza generacja ludzi zrodzonych w sposób naturalny głosiła prawdy ewangelii odkupienia, które wykonało się na krzyżu dzięki ofierze Jezusa Chrystusa.
Łuk. 10:50-51 50 Aby dopominano się od tego pokolenia krwi wszystkich proroków, która została przelana od założenia świata; 51 Od krwi Abla aż do krwi Zachariasza, który zginął między ołtarzem a świątynią. Doprawdy, mówię wam, dopominać się jej będą od tego pokolenia.
. .
.
Całkowita retrospekcja
Fragment z Listu do Rzymian naucza, że Chrystus zapłacił za wszystkie grzechy jakie zostały popełnione od czasów Adama.
Rzym. 3:24-26 24 A zostają usprawiedliwieni darmo, z jego łaski, przez odkupienie, które jest w Jezusie Chrystusie. 25 Jego to Bóg ustanowił przebłaganiem przez wiarę w jego krew, aby okazać swoją sprawiedliwość przez odpuszczenie, w swojej cierpliwości, przedtem popełnionych grzechów; 26 Aby okazać swoją sprawiedliwość w obecnym czasie po to, aby on był sprawiedliwym i usprawiedliwiającym tego, kto wierzy w Jezusa.
- Odkupienie dotyczy grzechów popełnionych przed ukrzyżowaniem Chrystusa
. - Zbawieni wierzący narodzeni od Adama do Chrystusa po śmierci nie szli na zatracenie, lecz do raju ze względu na sprawiedliwość Boga, która została okazana w obecnym czasie
.
Wnioski
Bardzo nierozsądnym jest wierzyć, że ktokolwiek może być zbawiony poza ofiarą Chrystusa. Nie ma innej drogi do Ojca jak tylko przez Syna. Nie ma czegoś takiego jak
- uniwersalne zbawienie (wszyscy idą do nieba)
. - szersza łaska (zbawienie z dobrych uczynków)
. - wykupienie się (czyściec, skarbiec zasług i podobne herezje)
Poza Jezusem Chrystusem nie ma zbawienia. To bardzo ograniczone odkupienie.
Dzieje 4:12 I nie ma w nikim innym zbawienia. Nie ma bowiem pod niebem żadnego innego imienia danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni.
Zobacz w temacie
- Gdzie kościół zawiódł, Jezus objawia się osobiście…
- Zbawienie z szerszej łaski
- Limitowane odkupienie
- Ograniczone odkupienie
- Ograniczone pojednanie
- Czy ograniczone odkupienie jest biblijne?
- O grzechu niewiary
- Wstawiennictwo Chrystusa w Starym Testamencie, część 1
- Stare Przymierze i Nowe Przymierze
- Jedność Starego i Nowego Przymierza
- Retrospektywny charakter ofiary Chrystusa
- Późniejszy deszcz
- Obrzezanie serca