Upewnienie się co do naszego powołania i Elekcji

utworzone przez | lis 12, 2024 | Egzegezy, Teologia reformowana

Istota rozważania

2 Piotra 1:10  Dlatego, bracia, tym bardziej starajcie się umocnić (βεβαίαν bebaian – upewnić) wasze powołanie i wybranie. To bowiem czyniąc, nigdy się nie potkniecie.

Jak można upewnić nasze powołanie i wybranie, tj uczynić je pewnym? To dobre pytanie i warte naszego rozważenia. Jest to dobre pytanie przede wszystkim dlatego, że zawiera pewne błędne interpretacje, które doprowadziły do ​​zaprzeczenia niektórym najważniejszym doktrynom wiary Reformowanej.

Jedna z niniejszych, heretyckich interpretacji jest taka, że ​​wybranie musi być warunkowe, ponieważ werset ten sugeruje, że możemy stracić wybranie. Bóg nas wybiera, ale musimy się o tym przekonać poprzez nasze postępowanie. Stanowczość naszej Elekcji opiera się na naszej wierze w Chrystusa i wytrwałości na drodze posłuszeństwa.

Jeśli nie wykonamy naszej części, utracimy nasze wybranie i zostaniemy skazani na wieczny sąd w piekle.

Obalenie herezji

Jest to zła egzegeza tego wersetu, nawet z punktu widzenia innych części Pisma Świętego, które mówią o pewności naszego wybrania. Kiedy człowiek został wybrany przez Boga jeszcze przed wiekami, przed powstaniem świata, jako jeden z Bożych wybranych, nie musi nic robić, aby zagwarantować lub przypieczętować ten wybór.

Efez. 1:4-5 4. Jak nas wybrał w nim przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed jego obliczem w miłości. 5. Przeznaczył nas dla siebie, ku usynowieniu przez Jezusa Chrystusa, według upodobania swojej woli
.
Izaj. 43:13 Zanim powstał dzień, ja jestem, a nie ma nikogo, kto by wyrwał cokolwiek z mojej ręki. Gdy coś uczynię, któż to odwróci?
.
Izaj. 46:10 Zapowiadam od początku rzeczy ostatnie i od dawna to, czego jeszcze nie było. Mówię: Mój zamiar się spełni i wykonam całą swoją wolę.
.
Kazn. 3:14 Wiem i to, że cokolwiek czyni Bóg, będzie trwać na wieki. Nie można do tego nic dodać ani z tego odjąć, a Bóg czyni to, aby ludzie się go bali.
.
Jan 15:16 Nie wy mnie wybraliście, ale ja was wybrałem i przeznaczyłem, abyście wyszli i wydali owoc, i aby wasz owoc trwał, i aby Ojciec dał wam to, o cokolwiek poprosicie go w moje imię.
.
2 Tym. 1:9 Który nas zbawił i powołał świętym powołaniem nie na podstawie naszych uczynków, ale na podstawie swojego postanowienia i łaski, która została nam dana w Chrystusie Jezusie przed wiecznymi czasy.

Nie możemy przyczynić się do naszego wybrania. Nie ma też takiej mocy na ziemi, w niebie ani w piekle, która mogłaby pozbawić nas  wybrania. Nic nie może być przyczyną utracenia jego wybrania.

Tekst Piotra nie mówi nic takiego, a nauczanie o przyczynieniu się do wybrania lub do jego utraty jest poważnym błędem. Rzeczywiście, taka doktryna naprawdę okrada wierzącego z komfortu. Gdyby moja Elekcja w jakikolwiek sposób zależała ode mnie, utraciłbym ją w każdej chwili mojego życia, gdyż we wszystkim, co czynię, ustawicznie grzeszę, a te grzechy są tak wielkie w oczach Boga, że ​​z konieczności byłyby powodem utraty mojego wybrania.
.

Analiza tekstu

…starajcie się umocnić (βεβαίαν bebaian – upewnić) wasze powołanie i wybranie

Tekst oznacza raczej, że musimy pilnie starać się żyć w pewności naszego powołania i Elekcji. Upewniamy nasze powołanie i nasze wybranie, gdy jesteśmy pewni obu.
.

Wyjaśnienie

W Bożym dziele zbawienia wybranie zawsze jest przed powołaniem: najpierw jest wybranie, potem powołanie.

„których on przedtem znał, tych też przeznaczył,” „Tych zaś, których przeznaczył, tych też powołał” (Rzym. 8:29-30).

Tekst odnosi się do skutecznego wezwania Ewangelii, która suwerennie i nieodparcie wzywa z ciemności grzechu do światła łaski Bożej. Powoływani są jedynie wybrani, a wybranie poprzedza powołanie.

Tutaj w tekście kolejność jest odwrotna. Nie powinniśmy utwierdzać naszego wyboru i powołania; ale musimy uczynić nasze powołanie i wybranie pewnym.
.

Skąd to odwrócenie kolejności?

Odpowiedź jest taka, że ​​możemy uczynić nasz wybór pewnym tylko wtedy, gdy najpierw upewnimy się co do naszego powołania. Powołanie jest pierwsze.

Powołanie jest po pierwsze dlatego, że kiedy Bóg suwerennie powołuje nas poprzez głoszenie Ewangelii, wzbudza wiarę w naszych sercach, abyśmy uchwycili się Chrystusa przedstawionego w Ewangelii. A kiedy się Go uchwycimy, wiemy też, że jesteśmy powołani, gdyż owce Chrystusowe słuchają Jego głosu i idą za Nim

Jan 10:2-3 2. Lecz kto wchodzi drzwiami, jest pasterzem owiec. 3. Temu odźwierny otwiera i owce słuchają jego głosu, a on woła swoje własne owce po imieniu i wyprowadza je.
.
Jana 10:27 Moje owce słuchają mego głosu i ja je znam, a one idą za mną.

Wszakże, jak wyraża to tekst, Chrystus woła swoje owce „po imierniu” (Jan 10:3 – gdzie chodzi o to, że On woła swoje własne owce po imieniu, czyli każdego po imieniu). Jeśli On woła nasze imię, jesteśmy pewni naszego powołania, ponieważ słyszymy, jak nas woła.

Wybranie następuje po wezwaniu w zapewnieniu o byciu dzieckiem Bożym. Dziecko Boże słyszy głos dobrego Pasterza, podąża za Nim i wie, że jest wezwane. Ale gdy już dowie się, że jest powołane przez dobrego Pasterza, dowiaduje się, że Chrystus powołuje swoje („on woła swoje własne owce po imieniu„  Jan 10:3). I w ten sposób zyskujemy pewność naszego wybrania, tj. , że jesteśmy wybrani w Chrystusie i należymy do Niego.

Wybranie jest najgłębszym powodem naszego powołania.
.

Kontekst uświęcenia

W jaki sposób możemy uczynić nasze powołanie i wybranie pewnym? Odpowiedź leży w kontekście wersetów 5-7: 2 Piotra 10:5-7

5. Dlatego też, dokładając wszelkich starań, dodajcie do waszej wiary cnotę, do cnoty poznanie;

6. Do poznania powściągliwość, do powściągliwości cierpliwość, do cierpliwości pobożność;

7. Do pobożności braterską życzliwość, a do życzliwości braterskiej miłość.

Krótko mówiąc, mamy uczynić nasze powołanie i wybranie pewnym, trzymając się Chrystusa przez wiarę i odnajdując w Nim nasze pełne i całkowite zbawienie oraz ufając Mu jako naszemu Zbawicielowi.

I jak Piotr wyraźnie to wyjaśnia, mamy chodzić w uświęceniu. Częścią naszego powołania jest chodzenie w posłuszeństwie naszemu Panu i Zbawicielowi. Wtedy utwierdzamy nasze powołanie. A czyniąc nasze powołanie pewnym, naszą elekcję czynimy pewną.
.

Wnioski

Wyraźmy się więc w tej kwestii bardzo jasno.

Jeśli chodzimy w grzechu, nie mamy pewności co do naszego powołania i wybrania. Jak moglibyśmy mieć? Jeśli jesteśmy nieposłuszni Bogu, ufamy sobie, postępujemy tak, jak świat, zaprzeczamy naszemu powołaniu, nie możemy mieć pewności co do tego powołania. A nie mając pewności co do tego powołania, nie mamy pewności co do naszej elekcji.

Kiedy jednak porzucimy grzech, uciekniemy pod krzyż po przebaczenie i siłę, aby postępować jako lud Boży, staramy się żyć w posłuszeństwie Chrystusowi, naszemu Królowi, wtedy poznamy i będziemy pewni naszego powołania; a potem błogosławione i radosne przekonanie, że nasze imiona są zapisane w Księdze Życia, jest nasze.

Na podstawie, źródło

Zobacz  w temacie

Print Friendly, PDF & Email