Usprawiedliwienie a Elekcja, część 2

utworzone przez | mar 12, 2024 | Egzegezy, Herezja Remonstrancji, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana

Federalna wizja o usprawiedliwieniu i Elekcji

Gal. 3:10 Na wszystkich bowiem, którzy są z uczynków prawa, ciąży przekleństwo, bo jest napisane: Przeklęty każdy, kto nie wytrwa w wypełnianiu wszystkiego, co jest napisane w Księdze Prawa.

Uwaga: Głównym i skrytym zarazem promotorem herezji federalnej wizji w Polsce jest pan Paweł Bartosik.

Ostatecznie przyczyną heretyckiej doktryny o warunkowym, a zatem możliwym do stracenia, usprawiedliwieniu, której naucza federalna wizja, jest jej doktryna o warunkowym, a zatem możliwym do stracenia, wyborze. W federalnej wizji to warunkowe, utracalne usprawiedliwienie, którego korzenie tkwią w warunkowym wyborze, szczególnie charakteryzuje sferę przymierza.

  • Według herezji Bóg wybrał wszystkie ochrzczone dzieci wierzących rodziców.
    .
  • Według tego powszechnego, warunkowego i utracalnego wyboru Bóg usprawiedliwia także wszystkie ochrzczone dzieci.
    .
  • Ale to usprawiedliwienie jest warunkowe.
    .
  • Jeżeli dzieci nie spełnią warunku wiary i będą to czynić do końca swego życia, stracą swoje usprawiedliwienie i zostaną potępione na wieki.

Przymierze i wybór

Dzieje 2:39 Obietnica ta bowiem dotyczy was, waszych dzieci i wszystkich, którzy są daleko, każdego, kogo powoła Pan, nasz Bóg.

Pierwszy rozdział książki będący quasi-oficjalnym oświadczeniem teologii federalnej  wizji wizji nosi tytuł „Przymierze i wybór”. Teolog federalnej wizji John Barach wyjaśnia teologię federalnej wizji jako nauczanie, że podczas chrztu Bóg ustanawia swoje przymierze łaski ze wszystkimi ochrzczonymi dziećmi. Wszystkim składa obietnicę przymierza. Z nimi wszystkimi zawiera przymierze łaski. On

„prawdziwie wprowadza tych ludzi w swoje przymierze, w jedność z Chrystusem. Są „w Nim”, żeby użyć słów Jezusa z Jana 15. Mają udział w Jego błogosławieństwach”[10]

Według herezji te błogosławieństwa obejmują usprawiedliwienie. Obietnice dane wszystkim dzieciom podczas ich chrztu, obietnice, które Bóg zaczyna spełniać także wobec wszystkich ochrzczonych dzieci, obejmują

„adopcję… jako Jego dzieci” i „zmycie naszych grzechów”.[11]

Ale to usprawiedliwienie i wszystkie błogosławieństwa zbawienia obiecane i zaczęte udzielane podczas chrztu są warunkowe. Ich trwanie i realizacja w życiu wiecznego zależą od wypełnienia przez dziecko warunków całkowitej wiary i posłuszeństwa prawu Bożemu.

„Ta relacja przymierza jest warunkowa. Wzywa do pokuty, wiary i nowego posłuszeństwa… Życie w przymierzu jest [warunkowe]” [12].

Wyjaśnieniem warunkowości usprawiedliwienia wszystkich ochrzczonych dzieci jest warunkowość ich wybrania przez Boga. Wybrał wszystkie dzieci bezwarunkowo do zbawienia, ale ich dalsze trwanie w zbawieniu, łącznie z usprawiedliwieniem, i wreszcie cieszenie się życiem wiecznym jest uwarunkowane.

To są wybory warunkowe. Wybranie do zbawienia, które zależy od ciągłej wiary i posłuszeństwa dziecka w celu wprowadzenia go do życia wiecznego i chwały, jest wyborem warunkowym.
.

Faktyczna podstawa herezji

2 Tym. 1:9 Który nas zbawił i powołał świętym powołaniem nie na podstawie naszych uczynków, ale na podstawie swojego postanowienia i łaski, która została nam dana w Chrystusie Jezusie przed wiecznymi czasy.

To właśnie ta sprzeczna z Pismem heretycka doktryna wyboru stanowi podstawę heretyckiej doktryny usprawiedliwienia zawartej w federalnej wizji. Wyjaśnia, dlaczego w teologii federalnej wizji usprawiedliwienie może zostać utracone.

  • Człowiek jest usprawiedliwiony przez pewien czas, ale mimo to może zginąć pod Bożym potępieniem.
    .
  • Wyjaśnia, dlaczego usprawiedliwienie w teologii federalnej wizji opiera się na uczynkach.
    .
  • Wybranie zależne od wiary grzesznika i dobrych uczynków jako warunku wymaga usprawiedliwienia ze względu na wiarę (jako dzieło grzesznika) i inne dobre uczynki grzesznika.

W swojej przełomowej książce propagującej teologię federalnej wizji w konserwatywnych kręgach Reformowanych i Prezbiteriańskich Norman Shepherd opowiadał się za wybraniem do zbawienia rządzonym przez przymierze, a nie przymierzem łaski rządzonym przez wybranie.

Wyjaśnił, na czym polega taka doktryna o wyborze. Jest to doktryna, która sprawia, że wieczny, suwerenny i skuteczny dekret, o którym Shepherd mówił bez ogródek, staje się nieistotny. Jedynym wyborem, który się liczy, jest dekret Boży, który powołuje do zbawienia wszystkich ochrzczonych członków widzialnego, ustanowionego kościoła, jeśli nie wszystkich ludzi bez wyjątku.

Ale ten dekret jest warunkowy. Sukces w zbawieniu grzeszników zależy od ich wiary i posłuszeństwa przez całe życie. Może to skończyć  się i w wielu przypadkach kończy się potępieniem, które podobnie jak wybranie jest uwarunkowane wiarą lub niewiarą grzesznika. Przykładami tego warunkowego wybrania przymierza, które według Shepherda staje się potępieniem, są Saul i Judasz Iskariot. Wybrani przez Boga w ramach bezwartościowego, ale niezwykle ważnego wybrania przymierza, zostali odrzuceni, ponieważ nie spełniali warunków wiary i posłuszeństwa.

Wykazując, że jego wybranie na mocy przymierza, pomimo całej swojej słabości przynoszącej ujmę Bogu, jest jednak prawdziwym wyborem grzeszników ku zbawieniu, Shepherd wyjaśnił Jana 15:1–8, fragment mówiący o wycinaniu z winorośli gałęzi, które nie przynoszą owocu: jako nauczanie, że ci, którzy zostali odcięci, byli pierwotnie prawdziwie złączeni z Chrystusem w zbawczym związku, zgodnie z Bożym wybraniem na mocy przymierza, tak samo prawdziwie jak ludzie, którzy wydają owoce i wytrwają do życia wiecznego. Boży wybór przymierza do zbawienia tych, którzy giną, jest porażką. Pamiętajcie, że to wybory są naprawdę ważne.

.

Toksyczne źródło

Jakuba 3:12 Czy może, moi bracia, drzewo figowe rodzić oliwki albo winorośl figi? Tak też żadne źródło nie może wydać słonej i słodkiej wody.

Niech nikt nie oczyszcza Shepherda z zarzutów, zakładając, że ten nieskuteczny wybór jest w teologii Shepherda nie wyborem nauczanym w Piśmie Świętym, ale jedynie wymysłem Shepherda przy pomocy wyzwolonych kościołów reformowanych, Shepherd utrzymywał, że warunkowy wybór federalnej wizji jest tym, czego naucza się w Liście do Efezjan 1. Wybranie, które jest „w [Jezusie Chrystusie]” od czasu „przed założeniem świata” z boskim zamierzeniem, aby wybrani byli „święci i bez nagany” i które zostało ogłoszone „w miłości” dla wybranych wybranie, którego ostatecznym celem było „uwielbienie chwały Jego łaski” i które urzeczywistniło się przez „odkupienie przez Jego krew”, w wielu przypadkach okazuje się całkowitą i niechlubną porażką. Rzeczywiście, ten wybór staje się potępieniem. [13]

Ponieważ w teologii Normana Shepherda wybranie jest warunkowe, podobnie jest z odkupieniem przez śmierć Chrystusa i usprawiedliwieniem. Wybranie zależne od grzesznika wymaga warunkowej śmierci Chrystusa i warunkowego usprawiedliwienia.[14]

Nie istnieją różnorakie postanowienia wybrania, lecz jedno i to samo postanowienie dotyczącego tych wszystkich, którzy mają być zbawieni, zarówno żyjących w Nowym jak i w Starym Przymierzu. Pismo Święte stwierdza, iż jedno są: upodobanie Bożej woli, cel oraz rada, zgodnie z którą wybrał nas od wieczności, zarówno do łaski jak i uwielbienia, zbawienia jak i ku drodze zbawienia, którą dla nas wyznaczył, abyśmy po niej kroczyli [15]

Chociaż federalna wizja jest znana lub przynajmniej powinna być uznawana za herezję w odniesieniu do nauki o usprawiedliwieniu, jej podstawowym błędem jest fałszywa doktryna wybrania. W teologii federalnej wizji wybór nie jest

„źródłem wszelkiego zbawiennego dobra; z których pochodzi wiara [a więc i usprawiedliwienie], świętość i inne dary zbawienia, a w końcu samo życie wieczne, jako jego owoce i skutki” [16].

Że w teologii federalnej wizji wybór nie jest „źródłem” każdego zbawczego dobra, zwłaszcza usprawiedliwienia, w przymierzu w żaden sposób nie zwalnia tej herezji od potępienia ze strony Kanonów. Kanony nie wyznają, że wybranie jest źródłem wszelkiego zbawczego dobra z wyjątkiem zbawczego dobra przymierza. Wybranie jest źródłem wszelkiego zbawczego dobra w przymierzu łaski, zwłaszcza w odniesieniu do zbawienia ochrzczonych dzieci wierzących.

Zatem doktrynalnym grzechem federalnej wizji jest odmowa uznania, że wybór rządzi zbawieniem przymierza. Słabość wspólnoty kościołów Reformowanych i Prezbiteriańskich w potępianiu federalnej wizji i dyscyplinowaniu jej zwolenników jest przeważającą słabością tych kościołów w zakresie wyznawania i głoszenia predestynacji Boga, będącego przedmiotem pierwszej części doktryny Kanonów z Dort.
.

Oh, ta  “niebezpieczna” doktryna Elekcji

1 Kor. 1:30 Lecz wy z niego jesteście w Chrystusie Jezusie, który stał się dla nas mądrością od Boga i sprawiedliwością, i uświęceniem, i odkupieniem;

Ludzie federalnej wizji otwarcie wyznają, że ich teologia wiele zawdzięcza, a w istocie stanowi uzasadniony rozwój, doktryny przymierza wyzwolonych kościołów reformowanych, których ojcami byli Klaas Schilder i Benne Holwerda. Nic więc dziwnego, że teologia tych kościołów skłania się ku nauce o usprawiedliwieniu

  • przez wiarę, która jest warunkiem usprawiedliwienia, a nie wiarę, która jest środkiem usprawiedliwienia,
    .
  • oraz przez dobre uczynki grzesznika.

Podobnie jak jej córka, teologia federalnej wizji, teologia wyzwolona stawia warunek usprawiedliwiającej wiary w przymierze. Obietnicę Przymierza usprawiedliwienia i zbawienia Bóg daje jednakowo wszystkim ochrzczonym dzieciom. Ale obietnica jest warunkowa. Jej realizacja zależy od spełnienia przez dziecko warunku: wiary i uczynków wiary. Dlatego niektórzy, którym została dana łaskawa obietnica przymierza, giną.

.

Błędna relacja wybrania i przymierza

Jer. 32:40 I zawrę z nimi wieczne przymierze, że się od nich nie odwrócę i nie przestanę im dobrze czynić, lecz włożę w ich serca moją bojaźń, aby nie odstępowali ode mnie.

Wyjaśnienie tego warunkowego usprawiedliwienia i zbawienia poprzez przymierze jest takie, że wybranie nie reguluje przymierza i jego zbawienia. Jakże wyzwoleni teolodzy wściekają się na związek przymierza i wybrania, w którym to wybranie rządzi przymierzem. Jeżeli jednak wybranie – wola Boża – nie rządzi przymierzem i jego zbawieniem, łącznie z usprawiedliwieniem, przymierzem rządzi wola ochrzczonego dziecka.

Zatem usprawiedliwienie następuje przez wiarę jako warunek i przez uczynki! Teologia wyzwolona jest zasadniczo zastosowaniem , do zbawienia na mocy przymierza Arminianizmu, Arminianizmu zwalczanego i potępianego przez Kanony z Dort.
.

Federalna wizja a usprawiedliwienie

W swojej niedawnej obronie Shepherda i teologii federalnej wizji wyzwolony teolog Ralph F. Boersema doskonale dał do zrozumienia, że federalna wizja jest uzasadnionym i zgodnym z prawem dla Boersemy rozwojem teologii wyzwolonych reformowanych [17]. Boersema przyznaje i aprobuje, że Shepherd i federalna wizja wyjaśniają Jakuba 2:24 (Widzicie więc, że człowiek zostaje usprawiedliwiony z uczynków, a nie tylko z wiary.) jako nauczanie

„usprawiedliwienia w tym samym sensie sądowniczym, co Paweł”. [18]

To stwierdzenie samo w sobie potępia Shepherda, federalną wizję, Boersemę i ewidentnie doktrynę wyzwolonych kościołów reformowanych o usprawiedliwieniu jako heretycką doktrynę kościoła rzymskokatolickiego, którą Reformacja i wszystkie wyznania reformowane potępiają jako herezję ujawnioną w Rzymian 3–5.

Jeśli Jakub naucza o usprawiedliwieniu w tym samym sensie kryminalistycznym co Paweł, Jakub naucza, że Bóg uznaje wierzącego grzesznika za sprawiedliwego  nie na podstawie samej wiary, ale na podstawie własnych uczynków grzesznika. Jeśli Jakub naucza o usprawiedliwieniu w tym samym sensie sądowniczym co Paweł, podstawą usprawiedliwienia jako sądowniczego odpuszczenia grzechów i uznania grzesznika za sprawiedliwego nie jest posłuszeństwo samego Chrystusa, ale posłuszeństwo samego grzesznika. Przypomnijmy, że Reformacja wyjaśniła, że List Jakuba 2 mówi o usprawiedliwieniu w innym znaczeniu niż Paweł w Liście do Rzymian 3–5.

Reformacja wyjaśniła, że List Jakuba 2 uczy demonstracji usprawiedliwienia.
.

Usprawiedliwienie z uczynków grzesznika

Tyt. 3:5 Nie z uczynków sprawiedliwości, które my spełniliśmy, ale według swego miłosierdzia zbawił nas przez obmycie odrodzenia i odnowienie Ducha Świętego;

Słusznie teolog wyzwolony opisuje naukę Shepherda o usprawiedliwieniu, której broni Boersema, jako naukę, że „do usprawiedliwienia potrzebne są uczynki”:

Niektórym nie podoba się to, że Shepherd twierdzi, że uczynki są konieczne do usprawiedliwienia. Mówią, że uczynki są owocem i dowodem wiary i zawsze podążają za wiarą, ale Pasterz mówi coś więcej. Dla niego uczynki są konieczne nie tylko do uświęcenia, ale także do usprawiedliwienia [19]

To, co Boersema miał na myśli, mówiąc o konieczności uczynków dla usprawiedliwienia, jasno wynika z jego wyjaśnienia Listu do Rzymian 2:13 (Gdyż nie słuchacze prawa są sprawiedliwi przed Bogiem, ale ci, którzy wypełniają prawo, będą usprawiedliwieni). Zaprzecza twierdzeniu, że wyrażenie

„czyniący Prawo będą usprawiedliwieni” należy „rozumieć hipotetycznie w tym sensie, że nie ma osób, które zaliczałyby się do tej klasy”.

Wręcz przeciwnie, według niego tekst uczy rzeczywistości: usprawiedliwienie następuje przez wykonywanie uczynków prawa. Usprawiedliwienie następuje w istocie przez uczynki, a nie przez wiarę. [20]

Takie usprawiedliwienie ma charakter warunkowy. Ten zasadniczy element zbawienia zależy od woli i działania samego grzesznika. Boersema entuzjastycznie wyznaje tę doktrynę:

„Wiele fragmentów Pisma Świętego […] uzależnia nasz wieczny dobrobyt od tego, co robimy”.

Boersema stwierdza, że mówiąc o naszym „wiecznym dobrobycie”, ma na myśli szczególnie nasze usprawiedliwienie:

„dla usprawiedliwienia potrzebne są uczynki”[21].
.

Odrzucenie doktryny Elekcji

Rzym. 9:11-13 11. Gdy dzieci jeszcze się nie urodziły i nie zrobiły nic dobrego ani złego, aby zgodnie z wybraniem trwało postanowienie Boga, nie z uczynków, ale z tego, który powołuje; 12. Powiedziano jej, że starszy będzie służył młodszemu; 13. Jak jest napisane: Jakuba umiłowałem, ale Ezawa znienawidziłem.

Źródłem jego wyzwolonej doktryny o usprawiedliwieniu z uczynków, usprawiedliwieniu, które w związku z tym może zostać utracone i stać się potępieniem, jest dla Boersemy charakterystyczna wyzwolona odmowa wyznania, że źródłem i fontanną przymierza zbawienia jest wieczne wybranie Boga.

Ta miłość przymierza jest miłością Ojca do jego dzieci i jest dana wszystkim członkom ludu przymierza. Nie jest ona skierowana jedynie do wybranych i nie sprowadza jedynie ludu na łono Ewangelii. Chrzest symbolizuje zjednoczenie z Bogiem w Chrystusie, a nie tylko ofertę zjednoczenia [22]

Boersema twierdzi, że warunkowymi są

  • obietnica przymierza
    .
  • zbawienie przymierza, łącznie z usprawiedliwieniem
    .
  • i samo przymierze

Ostatecznym wyjaśnieniem, szczególnie w przypadku Boersemy i wyzwolonych kościołów reformowanych, jest to, że wybranie, wybranie do zbawienia na mocy przymierza, jest warunkowe.

„Bóg realizuje swoje powołanie i wybranie w procesie historycznym. W tym procesie niektórzy przez pewien czas znajdują się wśród wybranych, a później zostają potępieni” [23].

Według teologii wyzwolonej „przymierze nie jest bezwarunkowe” [24]. Przymierze nie jest bezwarunkowe, ponieważ ono i jego zbawienie nie mają swojego „źródła, ”używając słownictwa Kanonów, w bezwarunkowym wyborze Bożym.
.

Serce bitwy o prawdę usprawiedliwienia

1 Piotra 1:2 Wybranych według uprzedniej wiedzy Boga Ojca, przez uświęcenie Ducha dla posłuszeństwa i pokropienia krwią Jezusa Chrystusa. Łaska i pokój niech się wam pomnożą.

Kwestią współczesnego konfliktu o usprawiedliwienie w nominalnie konserwatywnych kościołach reformowanych, prezbiteriańskich i ewangelickich nie jest usprawiedliwienie, ale elekcja. Zaprzeczanie temu, że wybranie jest źródłem przymierza zbawienia, w sposób konieczny otwiera te kościoły na herezję usprawiedliwienia z uczynków. Odrzucenie predestynacji zapewnia obecność i rozkwit w tych kościołach fałszywej doktryny o usprawiedliwieniu warunkowym, to znaczy usprawiedliwieniu, które zależy od wiary grzesznika i jego innych uczynków.

Kościoły Reformowane i teolodzy boją się dziś doktryny elekcji. Obawiają się, że wybranie będzie źródłem, z którego wypływa całe zbawienie, a w szczególności podstawowe błogosławieństwo usprawiedliwienia. Boją się łaskawej, suwerennej i nieodpartej woli Boga.

  • Obawiają się, że ta wola Boża (i wszystkie łaski Boże, które z niej wypływają) sprawi, że wybrani grzesznicy staną się nieostrożni i będą profanami.
    .
  • Obawiają się, że wybranie nie uczyni wybranych grzeszników wystarczająco świętymi.
    .
  • Obawiają się, że wybranie osłabi poczucie odpowiedzialności wybranego grzesznika.

Elekcja to „niebezpieczna doktryna”. Przynajmniej tak mówią. Jeśli szczerze mówią o swoim strachu, ich strach jest grzeszny. Imię tego strachu to niewiara.
.

Herezja zdemaskowana

Biblia i wyznania Reformowane demaskują tę rzekomą obawę jako fałszywą.

5 Mojż.7:6 Ty bowiem jesteś świętym ludem dla PANA, swego Boga: PAN, twój Bóg, wybrał cię, abyś był dla niego szczególnym ludem spośród wszystkich narodów, które są na ziemi.
.
Efez. 1:4 Jak nas wybrał w nim przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed jego obliczem w miłości.
.
Efez. 2:10 Jesteśmy bowiem jego dziełem, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych uczynków, które Bóg wcześniej przygotował, abyśmy w nich postępowali.

W rzeczywistości tym, co niepokoi wrogów wybrania, szczególnie jako źródła usprawiedliwienia, jest to, że elekcja  nie pozostawia miejsca na ich ustalenie, że wola samego grzesznika będzie źródłem całego jego zbawienia, zwłaszcza jego usprawiedliwienia.

Boży wybór jako źródło usprawiedliwienia decyduje, że usprawiedliwienie następuje wyłącznie przez wiarę, bez uczynków grzesznika. Heretycy pragną usprawiedliwienia na podstawie uczynków grzesznika.

Elekcja jest rzeczywiście niebezpieczną doktryną. Jest to niebezpieczne, a nawet śmiertelne, dla nauki o usprawiedliwieniu na podstawie wiary (tak, jakby to wiara a nie zasługi Chrystusa była podstawą usprawiedliwienia) i dla nauki o usprawiedliwieniu z uczynków grzesznika.

Elekcja nie jest niebezpieczna w myśleniu wybranego wierzącego, nie bardziej niż była dla Pawła czy dla Synodu w Dort. Wręcz przeciwnie, Elekcja zapewnia. Zapewnia jako źródło usprawiedliwienia. Żyje w świadomości wierzącego grzesznika, że jest on sprawiedliwy przed Bogiem przez wiarę nie dlatego, że spełnił warunek wiary i na pewno nie dlatego, że spełnia dobre uczynki, ale dlatego, że Bóg wybrał go odwiecznie w miłości.

Efez. 1:4-5 4. Jak nas wybrał w nim przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed jego obliczem w miłości. 5. Przeznaczył nas dla siebie, ku usynowieniu przez Jezusa Chrystusa, według upodobania swojej woli;

Boże usprawiedliwienie wierzącego grzesznika jest łaskawe. Jest łaskawe, ponieważ dokonuje się przez samą wiarę, bez uczynków grzesznika. Jest ono tym łaskawsze, że jego początkiem jest wybranie. Bóg nie tylko usprawiedliwia bezbożnych

Rzym. 4:5 Temu zaś, kto nie pracuje, lecz wierzy w tego, który usprawiedliwia bezbożnego, jego wiara zostaje poczytana za sprawiedliwość.

Bóg nie tylko wyraża swoją miłość do nas przez to, że gdy byliśmy jeszcze grzesznikami, jako podstawa naszego usprawiedliwienia Chrystus za nas umarł

Rzym. 5:8 Lecz Bóg okazuje nam swoją miłość przez to, że gdy jeszcze byliśmy grzesznikami, Chrystus za nas umarł.

Ale także łaska usprawiedliwienia polega na tym, że jej źródłem, czyli ostatecznym źródłem, jest to, że Bóg z miłości wybrał nas, którzy nie jawili się przed Nim sprawiedliwi, kiedy On wybierał, ale jako nieprawi, to znaczy jako ci, którzy mieli być usprawiedliwieni za cenę wybawienia własnego Syna na śmierć krzyżową.

Cóż za łaska, łaska usprawiedliwienia! Zaakcentowana elekcją jako jej źródłem!

Grzesznik usprawiedliwiony jedynie przez wiarę, który żyje w świadomości, że źródło jego usprawiedliwienia jest łaskawym wyborem Boga jest coraz coraz bardziej odpowiedzialny,, coraz bardziej gorliwy w świętości życia i coraz bardziej kocha Boga.

Na podstawie, David Engelsma, Ewangeliczna prawda o usprawiedliwieniu

Przypisy

[10] Barach, “Covenant and Election,” w Wilkins and Garner, The Federal Vision, s. 37
[11] Tamże. s. 41
[12] Tamże, s. 37
[13] Shepherd, Call of Grace, s. 79–91
[14] Zasadnicze znaczenie jego fałszywej doktryny wybrania i fałszywej doktryny wybrania federalnej wizji dla ich heretyckiej doktryny o usprawiedliwieniu sprawia, że pominięcie krytyki tej doktryny wybrania w badaniu federalnej wizji przez teologów Westminster West jest niewybaczalne. To pominięcie stanowi poważną, jeśli nie fundamentalną słabość badania (zob. Covenant, Justification, and Pastoral Ministry: Essays by the Faculty of Westminster Seminary California, red. R. Scott Clark [Phillipsburg, NJ: P&R, 2007]). Na to pominięcie zwraca uwagę jeden z autorów: „żaden esej nie porusza bezpośrednio kwestii relacji przymierza z wybraniem” (23). Czy można być zbyt podejrzliwym, zastanawiając się, czy sami teolodzy trzymali się doktryny dobrointencyjnej oferty ewangelii oraz doktryny o warunkowym przymierzu łaski ze wszystkimi ochrzczonymi dziećmi wierzących rodziców, to znaczy doktryny głoszenia i przymierza, którymi nie rządzi elekcjasą mało usposobieni i mało zdolni do przeciwstawienia się teologii federalnej wizji silną doktryną elekcji, której towarzyszy równie silna doktryna reprobacji?
[15] Kanony z Dort 1.8
[16] Tamże. 1.8
[17] Boersema, Not of Works.
[18] Tamże, s. 42
[19] Tamże, s. 214
[20] Tamże, s. 198-201
[21] Tamże, s. 187
[22] Tamże, s. 137
[23] Tamże, s. 101
[24] Tamże, s. 85

Zobacz w temacie

Print Friendly, PDF & Email