Prawda i pociecha z wybrania

Dla wybranych i tych, którzy mają Ducha, predestynacja jest najsłodszą ze wszystkich doktryn. Ale dla mądrych tego świata jest najgorsza i najtrudniejsza ze wszystkich… Powodem, dla którego Bóg zbawia w ten sposób, jest pokazanie, że nie zbawia przez nasze zasługi, ale przez wybranie czyste i proste, i przez Jego niezmienną wolę… Jesteśmy zbawieni przez Jego niezmienną miłość… Gdzie zatem jest nasza sprawiedliwość? Gdzie nasze dobre uczynki? Gdzie jest nasza wolna wola?” Marcin Luter, WA. 56, 381. 18 źródło

Wybranie jest bogatym, pocieszającym słowem dla dziecka Bożego. Ci, którzy czytają, rozumieją i kochają Biblię, doceniają częstotliwość i znaczenie takich słów jak: wybór, wybrany, wybrani; wybrać, predestynować, przedwiedza; umiłowany.

Prawda i pociecha o wybraniu jest szczególnie znana i przyjęta w kościołach reformowanych, ponieważ została ona ponownie odkryta i z mocą głoszona podczas szesnastowiecznej reformacji oraz jasno przedstawiona w reformowanych wyznaniach wiary, zwłaszcza w Kanonach Dort (1618-1619), a w szczególności w ich pierwszej części doktrynalnej (“O Boskiej predestynacji”).

Zwykle myślimy o wyborze jednostek: Bożym wybraniu poszczególnych grzeszników do życia wiecznego w Jezusie Chrystusie. To prawda i jest niezwykle ważna, ale to nie jest całość wybrania, bo wybranie jest również zbiorowe. Biblia naucza zarówno o wyborze poszczególnych osób, jak i o wyborze kościoła, ciała Chrystusowego:

Efez. 1:4 Jak [Bóg] nas [Kościół] wybrał w nim [Chrystusie] przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed jego obliczem w miłości.

Jak więc odnieść Boże wybranie jednostek do Jego wybrania Kościoła? Po pierwsze, tylko wybrane jednostki są członkami wybranego Kościoła. Po drugie, wybór poszczególnych osób służy wybranemu Kościołowi; jednostka służy wspólnocie. Jak wybór jednostek służy wybranemu Kościołowi, tak wybór Kościoła służy wybranemu Chrystusowi (bo we wszystkim ma On pierwszeństwo; Kol. 1:18), a wybór Chrystusa służy chwale wybierającego Boga: Ojca, Syna i Ducha Świętego.

Kol. 1:18 On też jest głową ciała – kościoła; on jest początkiem i pierworodnym z umarłych, aby we wszystkim był pierwszy


Cor ecclesiae

Czasami ludzie zastanawiają się, dlaczego w ogóle istnieje świat. Dlaczego istnieje raczej coś niż nic? Odpowiedzią jest stworzenie: Bóg dobrowolnie chciał stworzyć wszechświat.

Oto podobne pytanie:

  • Dlaczego w ogóle istnieje Kościół?
    ..
  • Biorąc pod uwagę upadek, dlaczego nie wszyscy ludzie, głowa w głowę są niewierzący?
    .
  • Dlaczego istnieją pewne odrodzone osoby, które czczą prawdziwego Boga?
    .
  • Dlaczego istnieje Kościół we wszystkich epokach?
    .
  • Dlaczego w różnych miejscach jest prawdziwy Kościół, a w innych nie?
    .
  • Dlaczego Kościół jest taki, jaki jest, a nie większy lub mniejszy?
    .
  • Dlaczego składa się z tych, a nie z innych osób?

Odpowiedzią na wszystkie te pytania jest wybranie! Wybranie decyduje o istnieniu kościoła, jego trwaniu, lokalizacji, wielkości i członkostwie. Od góry do dołu Kościół jest kontrolowany i kształtowany przez łaskawe, bezwarunkowe wybranie przez Boga w Chrystusie. Tak więc Kościoły Reformowane mówiły o wyborze jako o cor ecclesiae, co po łacinie oznacza serce (cor) kościoła (ecclesiae). Serce jest tutaj używane jako źródło lub pochodzenie. (Pomyśl o Księdze Przysłów 4:23: “Z [serca] tryska życie”)

Przysłów 4:23 Strzeż twego serca z całą pilnością, bo z niego tryska życie.

Wybranie jest sercem lub źródłem Kościoła, włączając w to jego istnienie i trwanie, a także jego lokalizację, wielkość i członkostwo.

Tak więc z wybrania czerpiemy nawet definicję Kościoła: grono predestynowanych (lub wybranych). Wycliffe i Hus (opierając się na Augustynie) wykorzystali tę prawdę w swoich walkach z kościołem rzymskim. Ten pogląd na Kościół został przejęty i rozwinięty przez Reformatorów i ich następców do dnia dzisiejszego. Czyż nie jest to chwalebne imię dla Kościoła Chrystusowego? Towarzystwo predestynowanych! Jest to Kościół, którego członkami są wszyscy prawdziwie wierzący. Radujcie się, umiłowani członkowie Kościoła, bo “wasze imiona zapisane są w niebie”!

Łuk. 10:20 Jednak nie z tego się cieszcie, że duchy się wam poddają, ale cieszcie się raczej, że wasze imiona są zapisane w niebie.

Wykażmy teraz, że wybranie jest cor ecclesiae z pierwszych wersetów Efezjan 1. W wersecie 1 do kościoła efeskiego odnosi się określenie „święci, którzy są w Efezie… wierni w Chrystusie Jezusie”.

Efez. 1:1 Paweł, apostoł Jezusa Chrystusa z woli Boga, do świętych, którzy są w Efezie, i wiernych w Chrystusie Jezusie.

Kościół ten jest „błogosławiony… zgodnie z tym, jak [Bóg] wybrał nas w [Chrystusie] przed założeniem świata” (w.3-4).

Efez. 1:3-4 3. Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, który pobłogosławił nas wszelkim duchowym błogosławieństwem w miejscach niebiańskich w Chrystusie. 4. Jak nas wybrał w nim przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed jego obliczem w miłości.

Werset 5 stwierdza również, że został „predestynowany”.

Efez. 1:5  Przeznaczył nas dla siebie, ku usynowieniu przez Jezusa Chrystusa, według upodobania swojej woli

Dlaczego więc istniał kościół w Efezie? Dlaczego był taki, jaki był i z takim członkostwem, jakie miał? Wszystko to było zgodne z odwiecznym wyborem Boga. Wybranie było źródłem i sercem tego kościoła, podobnie jak każdego prawdziwego kościoła w każdym wieku czy kraju.

Nie powinniśmy pozwolić, by umknęło nam kanoniczne znaczenie Listu do Efezjan. Tematem tego listu jest Kościół jako Ciało Chrystusa. Ten wspaniały temat jest rozwijany w sześciu rozdziałach Listu do Efezjan. Jak więc zaczyna się ten wielki list o Kościele jako ciele Chrystusa, po jego pozdrowieniu (1:1-2)? Błogosławi Boga, który pobłogosławił Swój Kościół zgodnie z wiecznym wyborem, ponieważ zostaliśmy „wybrani w [Chrystusie] przed założeniem świata” (w.4) i „przeznaczeni” (w.5). Innymi słowy, list zaczyna się od prawdy o wybraniu jako serca Kościoła (cor ecclesiae). Jest to pierwsza rzecz, którą kościół efeski (i ogólnie kościół Nowego Testamentu) musi wiedzieć o sobie, że jest wybrany w Chrystusie. Wszystko w Liście do Efezjan dotyczące kościoła Chrystusa wypływa i musi być rozumiane w świetle jego wiecznego wybrania. Rzeczywiście, w całym naszym czytaniu Biblii i w całym naszym myśleniu o Kościele, jego wybranie w Chrystusie jest fundamentalne, ponieważ jest jego źródłem i sercem!

List do Efezjan 1:3-5 nie jest jedynym fragmentem w Słowie Bożym, w którym Duch Święty naucza kościoły o wybraniu kościoła w Jezusie Chrystusie.
.


Wybranie – fundamentalna doktryna

1 List do Tesaloniczan

Zgromadzenie w Tesalonice liczyło prawdopodobnie zaledwie kilka miesięcy, a jednak Paweł chciał, aby byli pewni swego wiecznego wybrania, mówiąc o tym na początku swego listu:

1 Tes. 1:4  Wiedząc, umiłowani bracia, że zostaliście wybrani przez Boga

Są dziś zgromadzenia, sędziwe wiekiem, które nie mają tej wiedzy i ostatnią rzeczą, jakiej ich pastorzy chcieliby ich uczyć, jest bezwarunkowe wybranie. Jest to haniebne i całkowicie sprzeczne z apostolskim chrześcijaństwem!
.

2 LIst do Tesaloniczan

Na wypadek, gdyby Tesaloniczanie pominęli to w jego pierwszym liście, Paweł odnosi się do ich wybrania w swoim drugim natchnionym liście:

2 Tes. 2:13  Lecz my nieustannie powinniśmy dziękować Bogu za was, bracia umiłowani przez Pana, że Bóg od początku wybrał was do zbawienia przez uświęcenie Ducha i wiarę w prawdę.

Apostoł dziękował Trójjedynemu Bogu za ich wybranie, szczególnie w tym kontekście (w. 3-12), ponieważ jest to łaska, która przychodzi do nas z samego wybrania (w. 13), która zachowuje nas, w przeciwieństwie do potępionych (w. 11), od apostazji, zepsutego kultu, fałszywych cudów i kłamliwych nauk człowieka grzechu (w. 3-4, w. 8-10) oraz “tajemnicy nieprawości, która już działa” (w. 7).

2 Tes. 2:11 Dlatego Bóg zsyła im silne omamienie, tak że uwierzą kłamstwu

.

2 Tes. 2:3-4 3. Niech was nikt w żaden sposób nie zwodzi. Ten dzień bowiem nie nadejdzie, dopóki najpierw nie przyjdzie odstępstwo i nie objawi się człowiek grzechu, syn zatracenia; 4. Który się sprzeciwia i wynosi ponad wszystko, co się nazywa Bogiem lub co jest przedmiotem czci, tak że zasiądzie w świątyni Boga jako Bóg, podając się za Boga.

.

2 Tes. 2:8-10 8. Wówczas pojawi się ów niegodziwiec, którego Pan zabije duchem swoich ust i zniszczy blaskiem swego przyjścia. 9. Niegodziwiec przyjdzie za sprawą szatana, z całą mocą, wśród znaków i fałszywych cudów; 10. Wśród całego zwodzenia nieprawości wobec tych, którzy giną, ponieważ nie przyjęli miłości prawdy, by zostali zbawieni.

.

2 Tes. 2:7 Tajemnica nieprawości bowiem już działa. Tylko że ten, który teraz przeszkadza, będzie przeszkadzał, aż zostanie usunięty z drogi.

1 List Piotra

Piotr także nauczał o wybraniu Kościoła. Na początku swojego pierwszego natchnionego listu zwraca się do świętych w „Poncie, Galacji, Kapadocji, Azji i Bitynii”, jako „wybranych według uprzedniej wiedzy Boga Ojca”

1 Piotra 1:1-2  1. Piotr, apostoł Jezusa Chrystusa, do wychodźców rozproszonych w Poncie, Galacji, Kapadocji, Azji i Bitynii 2. Wybranych według uprzedniej wiedzy Boga Ojca, przez uświęcenie Ducha dla posłuszeństwa i pokropienia krwią Jezusa Chrystusa. Łaska i pokój niech się wam pomnożą.

Ich wybór, dokonujący się przez „uświęcenie Ducha” (w. 2), który uczynił ich „obcymi” na tym świecie (w. 1) i odbiorcami „łaski” i „pokoju” (w. 2). Piotr kończy ten sam list, przypominając im nie tylko o ich wybraniu, ale także o Kościele w Babilonie który razem z nimi jest wybrany.

1 Piotra 5:13 Pozdrawia was kościół w Babilonie, razem z wami wybrany, i Marek, mój syn.

2 List Piotra

W następnym liście Piotr chce, aby byli przekonani o swoim wybraniu, widząc owoce skutecznego powołania w swoim życiu:

2 Piotra 1:10 Dlatego, bracia, tym bardziej starajcie się umocnić wasze powołanie i wybranie. To bowiem czyniąc, nigdy się nie potkniecie.

To żywe, pokorne poznanie waszego wybrania, jak stwierdza, uchroni was przed staniem się “bezczynnymi”, “bezowocnymi” lub “ślepymi” (w. 8-9) i uzdolni was do wytrwałości: “To bowiem czyniąc, nigdy się nie potkniecie” (w. 10).

2 Piotra 1:8-9 8. Gdy bowiem będą one w was, i to w obfitości, to nie uczynią was bezczynnymi ani bezowocnymi w poznawaniu naszego Pana Jezusa Chrystusa. 9. Kto zaś ich nie ma, jest ślepy, krótkowzroczny i zapomniał, że został oczyszczony ze swoich dawnych grzechów.

Zamiast tego zobaczymy, że “wejście (…) do wiecznego królestwa Pana naszego i Zbawiciela Jezusa Chrystusa” jest dla nas szeroko otwarte dzięki zdrowej, pełnej miłości do Boga wierze.

2 Piotra 1:11 W ten sposób hojnie będzie wam dane wejście do wiecznego królestwa naszego Pana i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa.

List do Kolosan

W Liście do Kolosan 3:12, Duch Święty poucza nas, że świadomość naszego łaskawego wybrania czyni w nas miłosierdzie:

Kol. 3:12 Tak więc jako wybrani Boga, święci i umiłowani, przyodziejcie się w serdeczne miłosierdzie, dobroć, pokorę, łagodność, cierpliwość

Wybór jest daleki od zimnej, suchej, pozbawionej radości i miłości doktryny. Jest to wieczna, bezwarunkowa miłość Boga, który nas wybrał! Precz z bluźnierczą mową niektórych, którzy nazywają drogi, umiłowany i kupiony krwią Bożą lud “zamrożonymi wybranymi” – profanacyjny język inspirowany przez szatana!

5 Mojż. 7:6-8 6. Ty bowiem jesteś świętym ludem dla PANA, swego Boga: PAN, twój Bóg, wybrał cię, abyś był dla niego szczególnym ludem spośród wszystkich narodów, które są na ziemi. 7. PAN umiłował was i wybrał was nie dlatego, że byliście liczniejsi od innych narodów, gdyż byliście najmniej liczni ze wszystkich narodów; 8. Lecz ponieważ PAN was umiłował i chciał dochować przysięgi, którą złożył waszym ojcom, PAN wyprowadził was potężną ręką i wykupił was z domu niewoli, z ręki faraona, króla Egiptu.

.

Dzieje. 20:28 Uważajcie na samych siebie i na całe stado, w którym was Duch Święty ustanowił biskupami, abyście paśli kościół Boga, który on nabył własną krwią.


Wiedza o wybraniu jest niezbędna

Paweł, ten “mądry budowniczy” (1 Kor. 3:10), którego Wszechmogący Bóg “ustanowił kaznodzieją i apostołem, i nauczycielem pogan” (2 Tym 1:11), uważał, że wiedza o wybraniu Kościoła jest niezbędna dla chrześcijańskich nauczycieli. Prawdziwa “Ewangelia według mocy Bożej” jest następująca:

2 Tym. 1:8-9 8. Nie wstydź się więc świadectwa naszego Pana ani mnie, jego więźnia, lecz weź udział w cierpieniach dla ewangelii według mocy Boga; 9. Który nas zbawił i powołał świętym powołaniem nie na podstawie naszych uczynków, ale na podstawie swojego postanowienia i łaski, która została nam dana w Chrystusie Jezusie przed wiecznymi czasy.

Jest to Ewangelia objawiona we wcieleniu, krzyżu i zmartwychwstaniu naszego Zbawiciela (w. 10), którą głosi Paweł i wszyscy w prawdziwej linii sukcesji apostolskiej (w. 11). Ta Ewangelia Słowa Bożego, włączając w to wybranie kościoła (w. 9), jest „zdrowymi słowami” (w. 13) i „dobrą rzeczą […] powierzoną” (w. 14) chrześcijańskim kaznodziejom, którą muszą „trzymać mocno”. … w wierze i miłości, która jest w Chrystusie Jezusie” (w. 13) i „Strzec tego dobrego, które powierzył ci Duch Święty, który w nas mieszka” (w. 14).

Apostazja

W dalszej części tego samego listu pasterskiego Apostoł wyjaśnia, że wybór jest kluczowy dla zrozumienia apostazji niektórych pastorów i członków kościoła. Hymenajos i Filetos przyjęli i nauczali preteryzm, twierdząc, że “zmartwychwstanie [powszechne] już minęło”.

2 Tym. 2:17-18 17. A ich mowa szerzy się jak gangrena. Do nich należą Hymenajos i Filetos; 18. Którzy pobłądzili w sprawie prawdy, mówiąc, że zmartwychwstanie już nastąpiło, i wywracają wiarę niektórych.

Ich herezja rozprzestrzeniała się jak gangrena (w. 17) i wywracali “wiarę niektórych” (w. 18).

  • Co święci mieli zrobić z apostazją tych dwóch nauczycieli i niektórych z ich kolegów z kościoła?
    .
  • Czy to oznacza, że prawdziwi wierzący mogą rzeczywiście odpaść i zginąć?
    .
  • Czy nasze odrodzenie, powołanie, usprawiedliwienie i przyjęcie może być zanegowane?
    .
  • Czy Boża wierność i obietnica zawodzą?
    .
  • Czy ofiara Chrystusa i jego wstawiennictwo za nami są słabe i nieudolne?

Absolutnie nie! Ponieważ:

2 Tym. 2:19 Mimo to fundament Boży stoi niewzruszony, mając taką pieczęć: Zna Pan tych, którzy należą do niego, oraz: Niech odstąpi od nieprawości każdy, kto wzywa imienia Chrystusa.

Można też rozważyć inne fragmenty listów NT, zwłaszcza List do Rzymian 8, 9 i 11. Dla zwięzłości pominę też odniesienia do innych ksiąg NT i Pism ST. Wystarczy powiedzieć, że wybranie Kościoła jest nauczane w całej Biblii, od początku do końca. Należy w nie wierzyć, cieszyć się nim i głosić jako część całej rady Bożej.
.

Pewność zbawienia

Wiedza o wybraniu Kościoła (w tym nas samych jako żyjących członków Chrystusa) jest niezbędna, nie tylko dla naszego poczucia przynależności. Należysz do Trójjedynego Boga całkowicie i kompletnie, teraz, od twojego odrodzenia do końca twoich dni tutaj i przez całą wieczność w nowych niebiosach i nowej ziemi. Należałeś do Chrystusa, kiedy był na krzyżu, bo byłeś w Nim i z Nim umarłeś dla grzechu.

Rzym. 6:2-6 2. Nie daj Boże! My, którzy umarliśmy dla grzechu, jakże możemy jeszcze w nim żyć? 3. Czyż nie wiecie, że my wszyscy, którzy zostaliśmy ochrzczeni w Jezusie Chrystusie, w jego śmierci zostaliśmy ochrzczeni? 4. Zostaliśmy więc pogrzebani z nim przez chrzest w śmierci, aby jak Chrystus został wskrzeszony z martwych przez chwałę Ojca, tak żebyśmy i my postępowali w nowości życia. 5. Jeśli bowiem zostaliśmy z nim wszczepieni w podobieństwo jego śmierci, to będziemy też z nim wszczepieni w podobieństwo zmartwychwstania; 6. Wiedząc o tym, że nasz stary człowiek został ukrzyżowany razem z nim, aby ciało grzechu zostało zniszczone, żebyśmy już więcej nie służyli grzechowi.

Co więcej, należałeś do Ojca w wieczności, ponieważ zostałeś wybrany w Chrystusie przed założeniem świata.

Efez. 1:4 Jak nas wybrał w nim przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed jego obliczem w miłości.

Jesteście umiłowani w Nim i posiadani na wieki przez Trójjedynego Boga! Śpiewajmy na Jego chwałę!

Ty i ja, i wszyscy święci na ziemi, i wszyscy wierni, którzy umarli przed nami, i wszyscy wybrani, którzy mają być skutecznie powołani w przyszłości, razem należymy do Boga w Chrystusie. Wieczny stan objawi nam wspaniałe błogosławieństwo z tym związane. W wieczności przeszłej, cały Kościół został wybrany razem w Chrystusie. W wieczności przyszłej, cały Kościół razem będzie doskonale korzystać z owoców naszego wybrania przed założeniem świata.
.

Dzieci w Przymierzu

Tak więc wybrani święci w tych ostatnich dniach należą razem do prawdziwych Kościołów Reformowanych. Ci, którzy zostali wybrani jako część organizmu Kościoła, należą do wiernie ustanowionych zgromadzeń. Dotyczy to również naszych wybranych dzieci. Kościół efeski, do którego zwraca się jako do “błogosławionych” i wybranych, obejmuje dzieci wierzących.

Efez. 1:3-4 3. Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, który pobłogosławił nas wszelkim duchowym błogosławieństwem w miejscach niebiańskich w Chrystusie. 4. Jak nas wybrał w nim przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed jego obliczem w miłości.

.

Efez. 6:1-4 1. Dzieci, bądźcie posłuszne waszym rodzicom w Panu, bo jest to sprawiedliwe. 2. Czcij swego ojca i matkę – jest to pierwsze przykazanie z obietnicą; 3. Aby ci się dobrze powodziło i abyś długo żył na ziemi. 4. A wy, ojcowie, nie pobudzajcie do gniewu waszych dzieci, lecz wychowujcie je w karności i w napominaniu Pana.

Oczywiście, nie wszystkie dzieci wierzących są wybrane:

Rzym. 9:13 Jak jest napisane: Jakuba umiłowałem, ale Ezawa znienawidziłem.

Wybrane, dzieci  przymierza należą na zawsze do Kościoła Bożego i dlatego należą do reformowanego zgromadzenia, przejawiającego trzy znamiona prawdziwego Kościoła. Rodziny z dziećmi i pojedyncze osoby muszą pozostać w biblijnym kościele lub szukać go i przyłączyć się do niego, aby słuchać i być posłusznym zwiastowaniu Słowa Bożego, przyjmować chrześcijańskie sakramenty i poddać się rządom kościoła oraz (w razie potrzeby) dyscyplinie kościelnej (Wyznanie Belgijskie 28-29).
.


Głoszenie Słowa

Wiedza o wyborze Kościoła jest również istotna dla ewangelizacji. Prawdziwy kościół jest przekonany, że głównym sposobem nawracania niewierzących jest głoszenie Słowa Bożego, a nie kukiełki, „przesłania w pieśniach” czy inne sztuczki. Jesteśmy przekonani, że Bóg używa i błogosławi środki, które przeznaczył, aby zgromadzić swój wybrany Kościół. W tej ufności świadczymy o Chrystusie niewierzącym i staramy się doprowadzić ich pod głoszenie Jego Ewangelii, która jest „mocą Bożą ku zbawieniu wszystkich wierzących”, czyli wybranych.

Rzym. 1:16  Nie wstydzę się bowiem ewangelii Chrystusa, ponieważ jest ona mocą Boga ku zbawieniu dla każdego, kto uwierzy, najpierw Żyda, potem i Greka.

Kiedy niewierzący upamiętują się, nie jest to dla chwały kaznodziei czy kościoła.C hwała należy do Trójjedynego Boga, który nieodparcie wzywa tych, których wybrał w Chrystusie przed założeniem świata. Jeśli niewielu upamiętuje się, nie rozpaczaj: “Wielu jest bowiem wezwanych [zewnętrznie],  lecz mało wybranych”.

Mat. 22:14 Wielu jest bowiem wezwanych, lecz mało wybranych.

Noe, “kaznodzieja sprawiedliwości” i Jeremiasz również mieli tylko kilku nawróconych.

2 Piotra 2:5 Także dawnego świata nie oszczędził, ale zbawił jako ósmego Noego, kaznodzieję sprawiedliwości, gdy zesłał potop na świat bezbożnych

Pan oświadcza:

Izaj. 55:11 Tak będzie z moim słowem, które wyjdzie z moich ust: nie wróci do mnie na próżno, ale uczyni to, co mi się podoba, i poszczęści mu się w tym, do czego je poślę.

Pismo Święte wyjaśnia, że,

Dzieje. 13:48 Kiedy poganie to usłyszeli, radowali się i wielbili słowo Pańskie, a uwierzyli wszyscy, którzy byli przeznaczeni do życia wiecznego.

A wszyscy, którzy nie zostali przeznaczeni do życia wiecznego, nie wierzy, ale jest zatwardziałymi.

2 Mojż. 4:21 PAN powiedział do Mojżesza: Gdy pójdziesz i wrócisz do Egiptu, dopilnuj, abyś wszystkich cudów, które dałem ci do ręki, dokonał przed faraonem. A ja zatwardzę jego serce, tak że nie wypuści ludu.

.

Rzym. 9:18 A zatem komu chce, okazuje miłosierdzie, a kogo chce, czyni zatwardziałym.


Resztka

Jeśli Kościół jest bardzo mały lub nawet malutki, musimy pamiętać, że prawdy Bożej dotyczącej Kościoła nie wyznaje się na podstawie widzenia. “Wierzę w święty, powszechny kościół”. Nie jest to kwestia doświadczenia czy obserwacji, ale objawienia. Oto, czego musiał nauczyć się Eliasz w dniu apostazji i prześladowań (1 Król. 19):

Rzym. 11:4-5 4. Ale cóż mu odpowiada Bóg? Zostawiłem sobie siedem tysięcy mężów, którzy nie zgięli kolan przed Baalem. 5. Tak i w obecnym czasie pozostała resztka według wybrania przez łaskę.


Fałszywi nauczyciele

Teraz jesteśmy w stanie dostrzec głupotę pastorów i kościołów w ignorowaniu wybrania Kościoła. Nie wiedzą, skąd pochodzi Kościół, dlaczego ma taką wielkość, ani dlaczego musi być gromadzony tak, jak wymaga tego Biblia! W ten sposób w swojej ewangelizacji są otwarci na wszelkiego rodzaju niebiblijne innowacje, mające na celu przekonanie ludzi,  „Niech Jezus będzie twoim Zbawicielem”.

Co więcej, pastorzy i kościoły, które zaprzeczają wybraniu Kościoła, wyrywają mu serce, bo wybranie jest cor ecclesiae (sercem kościoła). Tacy fałszywi nauczyciele atakują kościół; atakują Kościół u samego źródła: elekcji. Odrzucając bezwarunkowe Boże wybranie, twierdzą, że kościół może być tylko zgromadzeniem ludzi, którzy słusznie wykorzystali swoją wolną wolę, a nie świątynią i ciałem Chrystusa odwiecznie zaplanowanym i łaskawie utworzonym wyłącznie przez Najwyższego.

Kościół Jezusa Chrystusa został wybrany przed założeniem świata, a nie poprzez marne decyzje grzeszników.
.


Chwała Bogu

Przyjmijmy więc prawdę Słowa Bożego i błogosławmy Boga za Jego wybranie Jego Kościoła. Ta doktryna prowadzi nas do oddawania Mu czci, ponieważ jest to „ku uwielbieniu chwały Jego łaski”.

Efez. 1:6  Dla uwielbienia chwały swojej łaski, którą obdarzył nas w umiłowanym

.

Efez. 1:12  Abyśmy istnieli dla uwielbienia jego chwały, my, którzy wcześniej położyliśmy nadzieję w Chrystusie.

.

Efez. 1:14  Który jest zadatkiem naszego dziedzictwa, aż nastąpi odkupienie nabytej własności, dla uwielbienia jego chwały.

Jednak bezwarunkowe wybranie zabiłoby wiele „nabożeństw uwielbieniowych” z ich „przywódcami uwielbienia”, „grupami uwielbienia” i „chrześcijańskim rockiem”. Jak ujmuje to Kalwin:

„Ci, którzy nie będą mówić o predestynacji lub nawet niechętnie mówią o predestynacji, są śmiertelnymi wrogami chwały Bożej”.

Tylko wybranie kościoła prowadzi do prawdziwego uwielbienia i pokory przed Bogiem: Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, który pobłogosławił nas wszelkim duchowym błogosławieństwem w miejscach niebiańskich w Chrystusie. Jak nas wybrał w nim przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed jego obliczem w miłości.”

Na podstawie: źródło


Zobacz w temacie