Spis treści
Płaszczyzna porozumienia
Kol. 3:16 Słowo Chrystusa niech mieszka w was obficie ze wszelką mądrością, nauczajcie i napominajcie się wzajemnie przez duchowe psalmy, hymny i pieśni, w łasce śpiewając w waszych sercach Panu.
Czy użycie niewinspirowanych pieśni w uwielbieniu Boga jest autoryzowane?
Kiedy występują różnice w wierzeniach wśród chrześcijan na jakikolwiek temat, zawsze pomocne jest zapytanie, w jakim zakresie się zgadzają, aby ustalić dokładny punkt, w którym opinie zaczynają się różnić. W odniesieniu do pieśni, które mają być używane ku chwale Boga, istnieje kilka punktów ogólnej zgody.
Natchnienie Psalmów
Zgadzamy się, że Psalmy zostały dane przez boską inspirację i są same w sobie Słowem Bożym.
2 Sam. 23:1-2 1. Oto ostatnie słowa Dawida. Dawid, syn Jessego, mężczyzna, który został wywyższony, pomazaniec Boga Jakuba i miły psalmista Izraela, powiedział: 2.Duch PANA mówił przeze mnie, a jego słowo jest na moim języku.
.
Dzieje 1:16 Mężowie bracia, musiało się wypełnić słowo Pisma, w którym Duch Święty zapowiedział przez usta Dawida o Judaszu, który był przewodnikiem tych, którzy schwytali Jezusa.
.
Psalm 41:9 Nawet mój przyjaciel, któremu ufałem, który jadł mój chleb, podniósł przeciwko mnie piętę.
.
(Zobacz również Dzieje 4:25; Psalm 2:2 oraz Hebr. 3:7; Psalm 95:7 itd.)
Ludzie powinni być ostrożni, jeśli mówią przeciw Księdze Psalmów. Duch Święty jest jej autorem. To jest pierwszy punkt zgody.
.
Wyłączność Psalmów w Starym Testamencie
Zgadzamy się, że te inspirujące Psalmy zostały wyznaczone przez Boga do użycia w Jego uwielbieniu.
1 Kronik 16:9 Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach.
.
2 Kronik 29:30 Wówczas król Ezechiasz i książęta rozkazali Lewitom, by wysławiali PANA słowami Dawida i Asafa widzącego. I wysławiali z wielką radością, kłaniali się i oddali pokłon.
.
Psalm 95:2 Przyjdźmy przed jego oblicze z chwałą, radośnie śpiewajmy mu psalmy.
Egzegeci biblijni i historycy kościelni zgadzają się, że w uwielbieniu Starego Testamentu używane były wyłącznie natchnione Psalmy. Bóg wyznaczył je do użycia i nikt poza Bogiem nie może zmienić tego wyznaczenia. To jest drugi punkt zgody.
.
Przykład Chrystusa
Zgadzamy się, że o ile sięga zapis, nasz Pan Jezus Chrystus w uwielbieniu używał wyłącznie Psalmów. Tylko w jednym przypadku nasz Pan jest wspomniany jako śpiewający. Było to w związku z obchodami Paschy. Powiedziano:
Mat. 26:30 A gdy zaśpiewali hymn, wyszli ku Górze Oliwnej.
.
Marek 14:26 A gdy zaśpiewali hymn, wyszli ku Górze Oliwnej.
Biblijni uczeni nie są wprowadzeni w błąd przez użycie słowa „hymn” w naszym tłumaczeniu tego wersetu. Oryginał po prostu stwierdza fakt, że śpiewali chwałę Bogu. W marginaliach czytamy:
„Gdy zaśpiewali psalm.”
Dobrze znanym faktem jest, że Żydzi byli przyzwyczajeni do śpiewania podczas Paschy wielkiego Hallelu, które składało się z Psalmów 113 do 118 włącznie. Z pewnością nasz Pan i Jego Apostołowie nie odstąpili od tego zwyczaju. Dziwne byłoby, gdyby Pan Jezus, który zawsze wywyższał i czcił Ducha Świętego, odłożył na bok święte pieśni, które sam napisał w tym celu. Ale nie uczynił tego. Ci, którzy chcą ściśle podążać śladami Jezusa, powinni śpiewać Psalmy. Jezus to czynił. To jest trzeci punkt zgody.
.
Nakaz w nowej dyspensacji
Zgadzamy się, że mamy wyraźne upoważnienie do użycia Psalmów Starego Testamentu w Nowotestamentowym Kościele.
Kol. 3:16 Słowo Chrystusa niech mieszka w was obficie ze wszelką mądrością, nauczajcie i napominajcie się wzajemnie przez duchowe psalmy, hymny i pieśni, z wdzięcznością śpiewając w waszych sercach Panu.
Niezależnie od różnic w poglądach dotyczących „hymnów i pieśni duchowych”, wszyscy zgadzają się, że „psalmy”, o których tutaj mowa, są natchnionymi Psalmami Pisma. Fragment ten zatem zawiera wyraźne upoważnienie do dalszego używania Psalterza w Nowotestamentowym Kościele. Nikt temu nie zaprzecza. To jest czwarty punkt zgody.
Nie twierdzi się, że nie ma opinii sprzecznych z jednym lub innym z tych czterech punktów, które są wyrażane przez jednostki, ale że istnieje ogólna zgoda wśród wszystkich klas ewangelicznych chrześcijan odnośnie tych punktów.
.
Kość niezgody
Teraz osiągnęliśmy dokładny punkt rozbieżności. Chociaż wszyscy zgadzają się, że „psalmy” wspomniane w Kolosan 3:16 są Psalmami biblijnymi, jest wielu, którzy twierdzą, że „hymny i pieśni duchowe” to jedynie ludzkie kompozycje; i że Nowotestamentowy Kościół jest w ten sposób upoważniony i pouczony, aby dodać do swojej księgi uwielbienia pisma nieinsprowanych ludzi. To jest kluczowy tekst w tej kwestii.
Jeśli ten tekst zawiera wyraźne upoważnienie do użycia niewinsprowanych hymnów, inne fragmenty powinny to wspierać; ale jeśli to upoważnienie nie występuje tutaj, to nie znajdziemy go nigdzie indziej. Zwolennicy śpiewania ludzkich hymnów przyznają prawdziwość tego stwierdzenia.
Teraz podejmuje się wykazanie, że nie tylko ten fragment nie upoważnia do używania niewinsprowanych pieśni w uwielbieniu, ale że nakazuje wyłączne używanie Psalmów Pisma.
.
Duchowe czyli natchnione
psalmy, hymny i pieśni duchowe
Po pierwsze nie można znaleźć upoważnienia do używania niewinsprowanych pieśni w słowach „hymny i pieśni duchowe”. Na pierwszy rzut oka te słowa wydają się być jednoznaczne na korzyść zwolennika śpiewania hymnów. W greckim tekście jest to
ψαλμοῖς ὕμνοις ᾠδαῖς πνευματικαῖς
psalmois humnois odais pneumatikais
psalmy hymny pieśni duchowe
Teraz te trzy greckie nazwy znajdują się w tytułach Psalmów w greckim tłumaczeniu Starego Testamentu, które było używane wśród ludzi, do których Paweł pisał ten list. Występują one wiele razy w tytułach różnych Psalmów.
- słowo „psalmois” występuje około 69 razy
, - słowo „humnoi” 6 razy, a inne słowo „alleluia”, które ma dokładnie to samo znaczenie,120 razy
, - oraz słowo „odais”, głównie w formie pojedynczej „ode”, 34 razy.
Biorąc pod uwagę fakt, że te trzy słowa rzeczywiście występują wiele razy w tytułach inspirujących Psalmów — a gdy wszyscy zgadzamy się, że słowo „psalmois” odnosi się do natchnionych pieśni — czyż nie jest najbardziej nierozsądnym nalegać, że „humnois” i „odais” oznaczają niewinsprowane pieśni?
Jak gdyby w celu usunięcia wszelkich wątpliwości, słowo „duchowy” jest używane do kwalifikacji tych słów. Thayer w swoim Leksykonie Nowego Testamentu, odnosząc się do tego fragmentu i podobnego, Efezjan 5:19, definiuje słowo „duchowy” jako
„bosko inspirowany i tak nasycony Duchem Świętym”.
Albert Barnes w swoim komentarzu do 1 Koryntian 10:3-4 (I wszyscy jedli ten sam duchowy pokarm i pili ten sam duchowy napój), mówi:
„Słowo duchowy jest wyraźnie używane, aby oznaczać to, co zostało dane przez Ducha, przez Boga; to, co było wynikiem Jego cudownego daru; to, co nie było produkowane w zwykły sposób”.
Ponownie:
„Słowo ‘duchowy’ musi być używane w sensie nadprzyrodzonym lub tego, co jest bezpośrednio dane przez Boga.”
Stąd „duchowe pieśni” to pieśni tworzone w nadprzyrodzony sposób, te, które zostały dane bezpośrednio przez Ducha Bożego. To tak, jakby brzmiało:
„Nauczajcie i napominajcie siebie nawzajem w psalmach, hymnаch i pieśniach danych przez Ducha Świętego.”
Jakie to pieśni? Słodki psalmista Izraela odpowiada: „Duch Pana mówił przeze mnie, a Jego słowo było w moim języku.” (2 Sam. 23:2) Te same nazwy, zatem, które były uznawane za dostarczające upoważnienia do używania niewinsprowanych, okazują się być dobrze znanymi tytułami Psalmów Pisma, i że jako kwalifikowane przez słowo „duchowy” nie mogą być używane do oznaczania niewinsprowanych pieśni, ale dostarczają upoważnienia do wyłącznego używania pieśni Ducha.
.
Słowo Chrystusa
Słowo Chrystusa niech mieszka w was obficie
Po drugie Psalmy są w szczególnym sensie „słowem Chrystusa”. „Niech słowo Chrystusa mieszka w was obficie w wszelkiej mądrości” to jest warunek bycia w stanie „nauczać i napominać”. Jak Psalmy są „słowem Chrystusa”?
Chrystus przez swojego Ducha jest ich autorem. To zostało w pełni pokazane powyżej.
Chrystus jest mówcą w wielu z nich. Na przykład: „Ogłoszę dekret: PAN powiedział do mnie: Ty jesteś moim Synem, ja ciebie dziś zrodziłem” (Psalm 2:7). „Wtedy powiedziałem: Oto przychodzę, na początku księgi napisano o mnie” (Psalm 40:7). „Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił?” (Psalm 22:1). Takie Psalmy jak te są Słowem Chrystusa w tym samym sensie, w jakim Kazanie na Górze jest Jego Słowem. On i nikt inny jest ich mówcą.
Chrystus sam jest przedmiotem wielu z nich. Najbardziej ignoranckie i bezsensowne zarzuty wobec Psalmów to oskarżenie, że są „bez Chrystusa”. Prawdą jest, że żadna księga w Biblii nie ujawnia Chrystusa w takiej pełni, jak to robi Księga Psalmów, nie wyłączając Ewangelii Jana czy Listu do Hebrajczyków.
.
Czego uczą Psalmy?
nauczajcie… się wzajemnie przez duchowe psalmy, hymny i pieśni
O czym naucza wspaniała Księga Psalmów odnośnie Chrystusa?
A) Jego boskości.
Psalm 45:6 Twój tron, o Boże, jest na wieki wieków.
W Hebrajczyków 1:8, cytowany jest to jako zwrot Ojca do Syna: „Ale do Syna mówi: Twój tron, o Boże, jest na wieki wieków.”
Psalm 110:1 Powiedział PAN do mego Pana: Usiądź po mojej prawicy, aż położę twoich wrogów jako podnóżek pod twoje stopy.
W Mateusza 22:42-45, to jest cytowane przez naszego Pana, aby udowodnić Jego boskość.
B) Jego wieczne synostwo.
Psalm 2:7 Ogłoszę dekret: PAN powiedział do mnie: Ty jesteś moim Synem, ja ciebie dziś zrodziłem.”
W Hebrajczyków 1:5, to jest cytowane jako zwrot Ojca do Chrystusa. Zobacz także Psalm 2:7 porównany z Dziejami 13:33.
C) Jego wcielenie.
Psalm 8:5 Uczyniłeś go bowiem niewiele mniejszym od aniołów, chwałą i czcią go ukoronowałeś.
W Hebrajczyków 2:7 to jest cytowane, a w wersecie 9 odnosi się do wcielenia. „Ale widzimy Jezusa, który stał się niewiele mniejszy od aniołów, ukoronowanego chwałą i czcią za cierpienia śmierci, aby z łaski Boga zakosztował śmierci za wszystkich..”
Psalm 40:7 Wtedy powiedziałem: Oto przychodzę, na początku księgi jest napisane o mnie;
W Hebrajczyków 10:7 czytamy: „Wtedy powiedziałem: Oto przychodzę – na początku księgi napisano o mnie – abym spełniał twoją wolę, o Boże” A w Hebrajczyków 10:5: „Dlatego przychodząc na świat, mówi: Ofiary ani daru nie chciałeś, ale przygotowałeś mi ciało..” Wcielenie i jego cel, są wprowadzone przez słowa: „Dlatego przychodząc na świat, mówi…”
D) Jego posługa prorocka.
Psalm 40:9-10 9. Głosiłem twoją sprawiedliwość w wielkim zgromadzeniu; oto nie powściągałem moich ust; ty wiesz o tym, PANIE. 10. Twojej sprawiedliwości nie kryłem w głębi serca, opowiadałem twoją wierność i zbawienie; nie taiłem twego miłosierdzia i prawdy w wielkim zgromadzeniu.
Co za niezrównany opis posługi prorockiej! Hebrajczyków 10:5-7 jednoznacznie pokazuje, że mówcą jest Chrystus. Zobacz także Psalm 22:22 porównany z Hebrajczyków 2:12.
E) Jego posługa kapłańska.
Psalm 110:4 PAN przysiągł i nie będzie żałował: Ty jesteś kapłanem na wieki według porządku Melchizedeka.
W Hebrajczyków 7:17-22 to jest cytowane, aby udowodnić wyższość kapłaństwa Chrystusa, ponieważ jest powiedziane: „O tyle też Jezus stał się poręczycielem lepszego przymierza.”
F) Jego posługa królewska.
Psalm 45:6 Twój tron, o Boże, na wieki wieków, berłem sprawiedliwości jest berło twego królestwa.
W Hebrajczyków 1:8 to jest cytowane jako zwrot Ojca do Syna.
Psalm 110:1 Psalm Dawida. Powiedział PAN do mego Pana: Usiądź po mojej prawicy, aż położę twoich wrogów jako podnóżek pod twoje stopy.
W Mateusza 22:44-45, nasz Pan odnosi to bezpośrednio do siebie, a w Hebrajczyków 1:13, to jest cytowane, aby udowodnić wywyższenie Jezusa ponad aniołów. Zobacz także Psalmy 2 i 72 oraz Psalm 22:28.
G) Jego zdrada.
Psalm 41:9 Nawet mój przyjaciel, któremu ufałem, który jadł mój chleb, podniósł przeciwko mnie piętę.
W Jana 13:18, Jezus mówi: „Ja wiem, których wybrałem, ale żeby się wypełniło Pismo: Ten, który je ze mną chleb, podniósł przeciwko mnie swoją piętę.”
H) Jego agonia w ogrodzie.
Psalm 22:2-3 2. Boże mój, wołam we dnie, a nie odzywasz się do mnie; w nocy, a nie mogę się uspokoić. 3. Ale ty jesteś Święty, mieszkający wśród chwały Izraela
Również wersety 11 i 19, porównaj z: Mateusza 26:36-44, Marka 14:32-42, Łukasza 22:41-44 oraz Hebrajczyków 5:7.
I) Jego proces.
Psalm 35:11 Powstają fałszywi świadkowie i pytają mnie o to, czego nie wiem.
W Mat. 26:59-60 czytamy: „Tymczasem naczelni kapłani, starsi i cała Rada szukali fałszywego świadectwa przeciwko Jezusowi, aby go skazać na śmierć, lecz nie znaleźli. I chociaż przychodziło wielu fałszywych świadków, jednak niczego nie znaleźli. A na koniec wystąpili dwaj fałszywi świadkowie”
J) Jego odrzucenie.
Psalm 22:6 Ja zaś jestem robakiem, a nie człowiekiem, pośmiewiskiem ludzi i wzgardą ludu.
Porównaj z tym Mateusza 27:21-23 oraz Łukasza 23:18-23: „ Wtedy wszyscy razem zawołali: Strać tego człowieka, a wypuść nam Barabasza! Był on wtrącony do więzienia za jakiś rozruch wywołany w mieście i za zabójstwo. Wtedy Piłat znowu przemówił, chcąc wypuścić Jezusa. Oni jednak wołali: Ukrzyżuj, ukrzyżuj go!.”
Psalm 118:22 Kamień, który odrzucili budujący, stał się kamieniem węgielnym.
W Mateusza 21:42, nasz Pan cytuje te słowa przeciw Żydom za ich odrzucenie Go. Apostoł Piotr w Dziejach 4:11 mówi: „On jest tym kamieniem odrzuconym przez was, budujących, który stał się kamieniem węgielnym.”
K) Jego ukrzyżowanie.
Psalmy 22 i 69 opisują sceny ukrzyżowania z dokładnością niemal równą czterem ewangeliom. Szydzenie, kiwanie głową, dzielenie szat, rzucanie losów na szaty, pragnienie, ocet i żółć, przebite ręce i stopy, krzyk opuszczonego, powierzenie Ducha Bogu. Psalm 22:1 otwiera się krzykiem: „Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił?” a ostatnie słowa zostały przetłumaczone: „Wykonało się.”
L) Jego pogrzeb i zmartwychwstanie.
Psalm 16:9-11 9. Dlatego cieszy się moje serce i raduje się moja chwała, a moje ciało będzie spoczywać bezpiecznie. 10. Nie zostawisz bowiem mojej duszy w piekle ani nie dopuścisz swemu Świętemu doznać zniszczenia. 11. Dasz mi poznać drogę życia, pełnię radości przed twoim obliczem, rozkosze po twojej prawicy na wieki.
Piotr, Apostoł, po zacytowaniu tych słów mówi: „Mężowie bracia, mogę swobodnie mówić do was o patriarsze Dawidzie, że umarł i został pogrzebany, a jego grobowiec znajduje się u nas aż po dzień dzisiejszy. Będąc więc prorokiem i wiedząc, że Bóg zaręczył mu przysięgą, iż z owocu jego bioder, według ciała, wzbudzi Chrystusa i posadzi na jego tronie; Przepowiadał to, i mówił o zmartwychwstaniu Chrystusa, że jego dusza nie pozostanie w piekle, a jego ciało nie dozna zniszczenia. Tego to Jezusa wskrzesił Bóg, czego my wszyscy jesteśmy świadkami.” (Dzieje 2:29-32).
M) Jego wniebowstąpienie.
Psalm 47:5 Wstąpił Bóg wśród okrzyków, PAN przy dźwięku trąby.
W Dziejach 1:11 mówi się: „Ten Jezus, który został od was wzięty w górę do nieba, przyjdzie tak samo, jak go widzieliście wstępującego do nieba.” Podobnie w 1 Tesaloniczan 4:16 sposób Jego drugiego przyjścia jest opisany w ten następująco: „Gdyż sam Pan z okrzykiem, z głosem archanioła i dźwiękiem trąby Bożej zstąpi z nieba” To są dokładnie słowa Psalmu.
Psalm 68:18 Wstąpiłeś na wysokość, poprowadziłeś pojmanych jeńców, przyjąłeś dary dla ludzi, nawet dla buntowników, aby PAN Bóg mógł z nimi zamieszkać.
W Efezjan 4:8, 11, Apostoł Paweł cytuje te wersety, aby udowodnić wniebowstąpienie naszego Pana i Jego dary dla Kościoła: „Dlatego Pismo mówi: Wstąpiwszy na wysokość, poprowadził pojmanych jeńców i dał ludziom dary…. I on ustanowił jednych apostołami, drugich prorokami, innych ewangelistami, a jeszcze innych pasterzami i nauczycielami;…” Zobacz także Psalm 24:7-10 w porównaniu z Objawieniem 5:6-14.
N) Jego drugie przyjście.
Psalm 50:3-6 3. Nasz Bóg przyjdzie i nie będzie milczał; ogień będzie trawił przed nim, a wokół niego powstanie potężna burza. 4. Wezwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądzić swój lud: 5. Zgromadźcie mi moich świętych, którzy zawarli ze mną przymierze przez ofiarę. 6. Wtedy niebiosa ogłoszą jego sprawiedliwość, bo sam Bóg jest sędzią. Sela.
Odnośnie tego samego wydarzenia Chrystus mówi: „Wówczas ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego. Wtedy będą lamentować wszystkie ludy ziemi i ujrzą Syna Człowieczego przychodzącego na obłokach niebieskich z mocą i wielką chwałą. Pośle on swoich aniołów z potężnym głosem trąby i zgromadzą jego wybranych z czterech stron świata, od jednego krańca nieba aż do drugiego.” (Mat. 24:30-31).
Dobrze powiedział Jezus: „Napisano o Mnie w Psalmach.”
Łuk. 24:44 Potem powiedział do nich: To są słowa, które mówiłem do was, będąc jeszcze z wami, że musi się wypełnić wszystko, co jest o mnie napisane w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach.
„Cierpienia Chrystusa i chwała, która miała po nich nastąpić” są tu przedstawione, a Psalmy, Hymny i Pieśni duchowe są pełne Chrystusa. Każdy, kto uważnie przeanalizuje i porówna te fragmenty, łatwo uwierzy, że gdy Paweł napisał: „Słowo Chrystusa niech mieszka w was obficie ze wszelką mądrością,” to tak, jakby mówił:
„Uczcie się Psalmów na pamięć.”
Reguła wiary w napominaniu i nauczaniu
nauczajcie i napominajcie się wzajemnie
Po trzecie nienatchnione pieśni nie mogą być postawione na równi z pieśniami natchnionymi jako zasada „nauczania i napominania.” Wszyscy zgadzają się, że „Psalmy” w tym fragmencie odnoszą się do natchnionych Psalmów – do samego Słowa Bożego
- „Nauczanie” odnosi się do doktryny, czyli tego, w co mamy wierzyć.|
. - „Napominanie” zaś do praktyki, czyli jak mamy żyć.
Nie do pomyślenia jest, aby Paweł postawił pisma ludzi nienatchnionych na równi z Psalmami jako standard nauki i postępowania. „Pisma Starego i Nowego Testamentu są Słowem Bożym – jedyną zasadą wiary i życia.”
Nienatchnione hymny są pełne błędów. Dr Henry Cook z Belfastu powiedział:
„Jeszcze nie znalazłem zbioru hymnów, o którym mógłbym powiedzieć, że jest wolny od poważnych błędów.”
W 1838 roku Zgromadzenie Ogólne Kościoła Prezbiteriańskiego powołało komisję do zrewidowania śpiewnika. W sprawozdaniu komisja stwierdziła:
„Przy uważnym przeglądzie stwierdziliśmy, że wiele hymnów nie dorównuje literacko, niektóre zawierają błędy doktrynalne, a wiele jest całkowicie nieodpowiednich do nabożeństwa.”
To bardzo poważne oskarżenie wobec książki, którą sam ich Kościół postawił w miejsce Księgi Bożych pieśni. Czy ktoś naprawdę wierzy, że Paweł miał na myśli właśnie takie „hymny i pieśni duchowe”, stawiając je na równi z Psalmami jako narzędzia nauki i napomnienia?
.
Boża chwała
w łasce śpiewając w waszych sercach Panu.
Po czwarte tylko natchnione Psalmy są odpowiednie jako nośniki łaski do serca i chwały dla Pana. „Śpiewając w sercach waszych Panu w łasce.” Są tu dwie rzeczy:
- wzbudzanie łaskawych uczuć w sercu oraz
.
- uniesienie duszy ku Bogu.
Dwie cechy natchnionych Psalmów sprawiają, że doskonale nadają się do tego podwójnego celu: ich duchowość i obiektywny charakter.
1) Psalmy są modlitewne. Psałterz to w wyjątkowy sposób księga modlitewna Biblii. Każdy chrześcijanin to przyznaje podczas osobistej modlitwy. Zajmuje też istotne miejsce w nabożeństwach kościołów liturgicznych. Ambroży mówił:
„Chociaż całe Pismo Święte tchnie łaską Bożą, to jednak żadna księga nie jest tak słodka jak Psalmy.”
Niekiedy podnosi się zarzut, że Psalmy nie wzbudzają duchowych uczuć w czasach duchowej odnowy. Jest to zupełnie błędne przekonanie. Wystarczy pomyśleć o ich treści:
- wizje Boga,
- człowieka,
- prawa,
- grzechu,
- Chrystusa,
- upamiętania,
- przebaczenia,
- przymierza,
- nowego życia,
- sądu,
- nieba i piekła.
Czego brakuje w Psalmach, by nie mogły być narzędziem duchowej odnowy? Która księga bardziej zasługuje na to, by Duch Święty ją uhonorował, niż Jego własna? Jak powiedział dr J.W. Bain:
„One będą odpowiednie do każdej prawdziwej duchowej odnowy; a to, co jest ‘organizowane’ przez ludzi, może potrzebować czegoś mniej Boskiego.”
Największe odnowienia w historii świata były związane z wyłącznym użyciem Psalmów. Stosowano je w czasach Ezechiasza, Jozjasza, Ezdrasza i Nehemiasza. Podobnie było w czasie Pięćdziesiątnicy, gdy trzy tysiące dusz zostało nawróconych w jeden dzień. Reformacja również była wielką duchową odnową – a wraz z nią wielkim powrotem do śpiewu Psalmów.
Reformatorzy kalwińscy używali wyłącznie Psalmów. Cała Francja rozbrzmiewała ich muzyką za czasów Hugenotów. To one były śpiewane w Kościele Szkockim podczas wielkiego odnowienia w Shotts, gdzie jedno kazanie doprowadziło do nawrócenia pięciuset osób. W czasach Roberta McCheyne’a spotkania trwały do późna w nocy, a uczestnicy radowali się śpiewając pieśni Syjonu.
2) Psalmy są obiektywne. W tym aspekcie natchnione pieśni mocno różnią się od kompozycji ludzkich.
- Ludzkie hymny są subiektywne – ludzie piszą o sobie, swoich uczuciach i postanowieniach. Są introspekcyjne i skupione na sobie. Psalmy są natomiast obiektywne – skupione na Bogu. Dusza zwraca się na zewnątrz i w górę.
. - Psalmy prowadzą duszę do oddania czci Bogu w pięknie świętości i do pokornego składania hołdu przed Jego tronem jako Tym, który wysłuchuje modlitw.
To jest prawdziwe uwielbienie. „Oddajcie cześć Bogu.” Psalmy są więc wyjątkowo odpowiednie jako narzędzia łaski w sercu i chwały dla Pana. „Śpiewając w sercach waszych Panu w łasce.”
.
Wnioski i apel
Mal. 1:14 Niech będzie przeklęty oszust, który mając w swej trzodzie samca, ślubuje, a składa Panu w ofierze to, co jest ułomne. Jestem bowiem wielkim Królem, mówi PAN zastępów, a moje imię jest straszne między narodami.
Tekst Listu do Kolosan tak często przytaczany jako uzasadnienie śpiewania hymnów, nie wspiera tej praktyki. Określenia „psalmy, hymny i pieśni duchowe” odnoszą się do natchnionych Psalmów.
- Psalmy są „Słowem Chrystusa”; hymny ludzkie – nie.
. - Psalmy są prawdziwym standardem nauki i napomnienia; ludzkie hymny – nie.
. - Psalmy są odpowiednimi narzędziami łaski i chwały; ludzkie hymny – nie.
Ten fragment jest więc apostolskim nakazem, by Kościół Nowego Testamentu kontynuował śpiew natchnionych Psalmów.
Zakończmy gorącym apelem do serc chrześcijan o dwie rzeczy:
Przywrócenie Bożego Psałterza do śpiewników wszystkich kościołów – z poparciem całego chrześcijaństwa. Jego odrzucenie to zlekceważenie Bożego ustanowienia, przykładu Jezusa i apostolskiego autorytetu. Powinien zostać przywrócony jednomyślnym głosem całego Kościoła.
Gdy Psałterz zostanie przywrócony, powinien być wyłącznie używany w uwielbieniu. Nienatchnione pieśni mogą mieć miejsce poza nabożeństwem. Bóg powinien być czczony tym, co od Niego pochodzi.
Na podstawie, źródło
Zobacz w temacie
- Regulatywna a normatywna zasada uwielbienia
- Dlaczego tylko Psalmy?
- Jan Kalwin o cudzie Psalmów
- Śpiew kanonicznych Psalmów, część 1
- Śpiew kanonicznych Psalmów, część 2
- Psalmy do słuchania
- Pięć motywów opatrzności w Psalmach
Doktryna w Psalmach
- Psalm 2:7 Analiza wiecznego Synostwa Chrystusa
- Psalm 2:7 Rada Przymierza, część 2
- Psalm 5:1-12 Pod obstrzałem
- Psalm 5:5 Nienawiść do wybranych jako dowód na powszechną miłość Boga?
- Psalm 11:5 Tezy Genewskie z 1649 roku, część 2: zbieżność herezji
- Psalm 14:1 Nazywanie głupca głupcem
- Psalm 26:5 Odrzucamy powszechną łaskę
- Psalm 32:1-2 Usprawiedliwieni, kiedy? – część 2 częstotliwość usprawiedliwienia
- Psalm 34:18 Czym jest skrucha?
- Psalm 37:1-2, 7, 9-10, 20, 35-36 9Phil Johnson: konfuzja skompromitowanego “kalwinisty”, część 4
- Psalm 40:6-8 Boża wola zbawienia w Nowym Testamencie
- Psalm 46 Depresja Marcina Lutra
- Psalm 49:7-8 Czy Jezus nie odkupił ani jednej duszy?
- Psalm 51:5 Grzech pierworodny
- Psalm 56:1-13 Psalm o unii, część 1
- Psalm 56:1-13 Psalm o unii, część 2
- Psalm 68:18 Jezus przyjął czy dał dary?
- Psalm 69:3 Depresja Marcina Lutra
- Psalm 73: 1-3, 12-14, 17-18 Phil Johnson: konfuzja skompromitowanego “kalwinisty”, część 4
- Psalm 73:12, 18Mylenie łaski z opatrznością
- Psalm 73:18-20 Imago Dei – obraz Boży
- Psalm 82 Czy ludzie to bogowie?
- Psalm 82 Recenzja książki „Ludzkie oblicza Boga” autorstwa Thoma Starka, część 2
- Psalm 85:2 Retrospektywny charakter ofiary Chrystusa
- Psalm 89:3, 19-20, 26-29 Rada Przymierza, część 2
- Psalm 89:20, 28-35Właściwe użycie terminu “warunek”
- Psalm 90:1-4 Boża wieczność
- Psalm 92: 6-7, 12-14 Phil Johnson: konfuzja skompromitowanego “kalwinisty”, część 4
- Psalm 94:5-7 Apostaci świętsi od Pana Boga
- Psalm 94:20 Królestwo mesjańskie a rząd cywilny, część 3
- Psalm 102 Efektywne dzielenie się Boskością Chrystusa ze Świadkami Jehowy
- Psalm 110:1 Premilenializm obalony przez cztery teksty Pisma
- Psalm 115:2-7 Absolutna suwerenność Boga
- Psalm 115:4-8 Nie czyń sobie obrazu rytego
- Psalm 119:97 Rola prawa w uświęceniu, część 1
- Psalm 119:97 Wolność w Chrystusie
- Psalm 130:3-4 Zniewolenie woli, część 4: odpowiedzialność człowieka
- Psalm 132:12 Właściwe użycie terminu “warunek”
- Psalm 135:6 Absolutna suwerenność Boga
- Psalm 135:15-18 Nie czyń sobie obrazu rytego
- Psalm 139:8 Immanencja Boga w piekle
- Psalm 139:21-22 Nienawiść do nienawidzących Boga
- Psalm 145:8-20 Phil Johnson: konfuzja skompromitowanego “kalwinisty”, część 5
- Psalm 145:9 czy naucza on powszechnej łaski?
- Psalm 146:3-4 Doktryna anihilacji