Tezy Genewskie z 1649 roku, część 2: zbieżność herezji

utworzone przez | mar 20, 2024 | Egzegezy, Herezja Remonstrancji, Teologia reformowana

Miłość Boga

Psalm 11:5 PAN doświadcza sprawiedliwego, ale jego dusza nienawidzi niegodziwego i tego, kto kocha bezprawie.

Uwaga: przed lekturą niniejszego artykułu warto zapoznać się z brzmieniem Tez Genewskich dostępnych tutaj.

Tak Amyraldianizm, jak i teologia dobrointencyjnej oferty nauczają fałszywych poglądów zarówno na temat Bożej woli, jak i Bożej miłości. Odrzucając doktrynę Moise’a Amyrauta o miłości Bożej, Tezy Genewskie odrzucają także poglądy

  • Louisa Berkhofa,
  • Johna McArthura,
  • Phila Johnsona,
  • Johna Pipera
  • R. C. Sproula
  • itp.

“Miłość życzliwa jest cechą dobrej woli wobec innych. Nowy Testament jest pełen wzmianek o dobrej woli Boga wobec całej ludzkości, nawet tej, która jest upadła.“ – R. C. Sproul, Abundant Love, źródło
.
“…wszyscy ludzie mogą w jakiś sposób doświadczać radości wynikającej ze zbawienia dokonanego przez Boga, tak jak cieszą się nim ci, którzy wierzą. Najprościej można to wyjaśnić w ten sposób, że Bóg jest Zbawicielem wszystkich ludzi, lecz tylko w sensie tymczasowym, i Zbawicielem wierzących na wieczność.” – John MacArthur, Komentarz do NT (1 Tym. 4:10)

Po pierwsze, ludzie ci przypisują Wszechmogącemu powszechną „miłość” (II:R:2; III:R:1), „łaskawość” (II:R:2, 4), „uczucie” (II:R:2), „miłosierdzie” (II:R:3) i „łaskę” (III:R:1) dla „całego rodzaju ludzkiego bez granic” (II:R:3). „Nauczają, że w Bogu jest udzielona … jakaś dobra wola zbawienia tych, którzy giną” (II:R:1). Ta „dobra wola” to przychylna lub łaskawa postawa bądź usposobienie wobec potępionych.

Po drugie, obok zakresu miłości Bożej pojawia się kwestia jej „liczby”. Saumur, jak wszyscy zwolennicy dobrointencyjnej oferty, nauczał o „dwojakiej” łasce lub miłosierdziu Bożym. Ta „dwojaka łaskawość” składa się z „jednej wyraźnej, czyli pierwszej i powszechnej, przez którą Bóg chciał, aby każdy człowiek został zbawiony; innej, drugiej wyraźniejszej i szczególnej wobec wybranych” (II:R:4).

Po trzecie, co ze stopniem lub mocą tego wtórnego i powszechnego boskiego uczucia? Znowu Amyraldianizm i dobrointencyjna oferta są zgodne: jest to „miłość mniej żarliwa” (II:R:2), miłość pozbawiona niezbędnej mocy zbawienia. Dlatego też ta rzekoma boska miłość dobrowolnej oferty podlega potępieniu w tym genewskim wyznaniu wiary jako „pusta, zwodnicza i bezużyteczna” (IV:1).

Zbieżności są niesamowite!

Dobrointencyjna oferta… Amyraldianizmu!

Uważny czytelnik zauważy na podstawie litery „R” we wszystkich nawiasach w trzech akapitach powyżej, że jako niebiblijne, antywyznaniowe i sprzeczne z teologią Reformowaną oraz jako błędy odrzucone przez Tezy Genewskie  zostały sklasyfikowane, poglądy amyraldiańskie i poglądy dobrointencyjnej oferty na temat

  • drugorzędnej, mniejszej boskiej miłości,
  • drugorzędnej łaski, łaskawości,
  • miłosierdzia lub uczucia wobec potępionych

To piękne wyznanie wiary zna tylko jedną miłość Boga do niektórych ludzi: „Jego wieczną miłość do wybranych” (II, 2, s. 419). Wyjątkowa „niezrównana miłość i miłosierdzie Boga” są wychwalane w tych pocieszających słowach o naszym łaskawym zbawieniu w Jezusie Chrystusie, ponieważ jest ono niezawodne i pewne od początku do końca:

Niezrównana miłość i miłosierdzie Boga są jedyną przyczyną zarówno posłania Syna, jak i zadośćuczynienia wyznaczonego wcześniej przez Niego, a także przekazania wiary i zastosowania przez nią zasługi: które to korzyści nie powinny być przedmiotem oddzielenia ani oderwania od siebie (II, 4, s. 419).

Tezy Genewskie nie mówią nic innego niż to, czego naucza nas Słowo Boże nauczając nas o Bogu, w którym nie ma sprzeczności – tak jakby Bóg w wiecznym dekrecie postanowił niektórych nienawidzić i zatracić zanim uczynili cokolwiek dobrego lub złego, lecz w historii okazuje tej samej grupie dobrointencyjną, drugorzędną miłość, łaskawość i miłosierdzie.

Bóg przeznaczonym na potępienie okazuje nienawiść lecz nie miłość, nawet o rzekomej drugorzędnej jakości

Rzym. 9:11, 13 11.Gdy dzieci jeszcze się nie urodziły i nie zrobiły nic dobrego ani złego, aby zgodnie z wybraniem trwało postanowienie Boga, nie z uczynków, ale z tego, który powołuje;13. Jak jest napisane: Jakuba umiłowałem, ale Ezawa znienawidziłem.
.
Psalm 5:5 Głupcy nie ostoją się przed twymi oczyma. Nienawidzisz wszystkich czyniących nieprawość.
.
Psalm 26:5 Nienawidzę zgromadzenia złoczyńców i z niegodziwymi nie usiądę.

Przeznaczeni na potępienie doświadczają przekleństwa a nie łaski

Przysłów 3:33 Przekleństwo PANA jest w domu niegodziwego, lecz PAN błogosławi mieszkanie sprawiedliwych.

Nie łaska lecz sąd i zatracenie ciążą nad przeznaczonymi na potępienie

2 Piotra 3:7 A obecne niebiosa i ziemia przez to samo słowo są utrzymane i zachowane dla ognia na dzień sądu i zatracenia bezbożnych ludzi.
.
Psalm 73:18 Doprawdy na śliskich miejscach ich postawiłeś i strącasz ich na zatracenie.

Bóg nie lituje się nad potępionymi lecz śmieje się z nich

Psalm 37:13 Lecz Pan śmieje się z niego, bo widzi, że nadchodzi jego dzień.

Również w Bogu nie ma nawet cienia pragnienia zbawienia potępionych, nawet na sposób drugorzędny i doczesny ponieważ istnieją oni po to aby byli zgładzeni

Psalm 139:19 Zgładzisz, Boże, niegodziwego; niech odstąpią ode mnie ludzie krwawi
.
Przysłów 16:4 PAN uczynił wszystko dla samego siebie, nawet niegodziwego na dzień zła.
.
.Psalmy 92:7 Gdy niegodziwi wyrastają jak ziele i kwitną wszyscy czyniący nieprawość, to tylko po to, aby byli wykorzenieni aż na wieki;

Kluczowe teksty

Dobrointencyjna oferta zbawienia nie tylko wiąże się z dwiema wewnętrznie powiązanymi fałszywymi doktrynami dotyczącymi Boga (dotyczącymi Jego woli i Jego miłości do zbawienia potępionych), lecz także odwołuje się (niesłusznie) do niektórych tekstów Pisma Świętego, tak jakby wspierały te błędy. Wyznanie z 1649 roku stwierdza:

Odrzucenie błędu tych, którzy nauczają, że… zwłaszcza te miejsca Pisma Świętego (Ezech. 18:21 itd. i 33:11; Jana 3:16 ; 1 Tym. 2:4 ; 2 Piotra 3:9) powinny rozciągać się na każdego człowieka i przez te miejsca należy udowodnić powszechność miłości i łaski (III:R:1).[3]

Jakże często zwolennicy dobrointencyjnej oferty zbawienia w naszych czasach twierdzą, że „świat” z Jana 3:16 obejmuje tych, którzy nigdy nie zostaną zbawieni! W ten sposób kończą wyznając odpartą miłość Boga do potępionych, sprzeczną z IV Rozdziałem Kanonów z Dort, a także kończą ze swoistą formą powszechnego zadośćuczynienia. Ci zdeklarowani “kalwiniści” nie wydają się być zaniepokojeni tym, że to drugie z konieczności wynika z pierwszego; ba, niektórzy nawet stwierdzają to wprost, jakoby Kanony z Dort nie nauczały biblijnej prawdy o krzyżu Pańskim jako szczególnym i skutecznym wyłącznie dla wybranych (II:8-9)! [4]

Niewiele się zmieniło przez ponad 350 lat od Tez Genewskich. Oprócz Jana 3:16, tekstami przywoływanymi w obronie tej dobrointencyjnej oferty w naszych czasach są w dalszym ciągu wersety z Ezechiela, 1 Tymoteusza 2:4 i 2 Piotra 3:9.[5] Jedyną niespodzianką jest to, że nie cytuje się Mateusza 23:37.[6] Istotnie, cztery teksty wymienione w Tezach Genewskich III:R:1 to teksty, do których odwoływali się wrogowie suwerennej łaski Bożej

  • we wczesnym kościele,
  • w średniowieczu,
  • w okresie Reformacji,
  • w kościele postreformacyjnym
  • i w naszych obecnych czasach.

Rzadko zdarza się, aby wyznanie wiary Reformowanej wspominało o błędnej egzegezie określonych fragmentów Słowa Bożego. Jest wielce odkrywcze, że Tezy Genewskie czynią dokładnie to samo i że wersety biblijne, o których wspominają, są właśnie tymi tekstami, do których odwołują się dzisiejsi zwolennicy dobrointencyjnej oferty na poparcie uniwersalnej Bożej „miłości i łaski”, która „obejmuje każdego człowieka bez wyjątku” i pragnie zbawić wszystkich! Są to także „w szczególności miejsca Pisma Świętego” (III:R:1) cytowane przez pelagian, semi-pelagian, rzymskokatolików, anabaptystów i Arminian, a także Amyraldian oraz ludzi dobrointencyjnejoferty. [7]
.

Wiążące wyznanie

„Czy amyraldianizm ze swoją teologią dobrointencyjnej oferty to «wielka sprawa»? Czy naprawdę jest tak źle? Dlaczego musicie się temu nieustannie sprzeciwiać?”

Niektórzy krytykowali kościół genewski w XVII wieku, podobnie jak czynią to dziś wobec tych, którzy antytetycznie bronią absolutnej suwerenności Boga. Cóż, Czcigodne Towarzystwo Pastorów napisało nawet przeciwko temu nowe i wiążące wyznanie: Tezy Genewskie ! Ćwierć wieku później Genewa i szwajcarskie kościoły Reformowane stworzyły i przyjęły kolejne wyznanie wiary przeciwko Saumurowi i dobrowolnej ofercie: Formułę Consensus Helvetica (1675), którą rozważymy później.

Znaczące jest, że Tezy Genewskie:

1) To wyznanie przeciwko dobrointencyjnej ofercie jest infralapsariańskie (II:1, s. 419), zatem jego sprzeciwu wobec dobrointencyjnej oferty nie można odrzucić jedynie jako supralapsariański „ekstremizm”;

2) Zostało zatwierdzone przez całe czcigodne Zgromadzenie Pastorów Kalwina w Genewie i „podpisane w ich imieniu przez arbitra Joannesa Jacobusa Sartoriusa (1619-1690)” (s. 414), tak że trudno je przeinaczyć, a następnie ośmieszać jako hiperkalwinizm;

3) Jest to oficjalne wyznanie kościelne, a nie jedynie kazanie lub komentarz do Pisma Świętego czy pismo teologiczne, a zatem nie przedstawiające jedynie osobistych odczuć duchownego lub profesora;

4) Jego tytuł zawiera słowo „tezy”, wskazujące, że te teologiczne twierdzenia należy z uporem bronić przed wszelką opozycją i oponentami; ponadto

5) Genewscy profesorowie i duchowni oraz osoby przeszkolone w Akademii Genewskiej, które miały zostać mianowane gdzie indziej, na przykład we Francji i w Lowlands, musieli się pod tym podpisać (s. 414).

Wyznawców dobrointencyjnej oferty ewangelii wzywamy w związku z tym do upamiętania z herezji i apostazji.

Rzym. 15:6 Abyście jednomyślnie, jednymi ustami wysławiali Boga, Ojca naszego Pana Jezusa Chrystusa.

Na podstawie źródło
Tłumaczył Robert Jarosz

Przypisy

[3] Francis Turretin pyta: „Czy można przypisać Bogu jakąkolwiek warunkową wolę lub powszechny cel ulitowania się nad całym rodzajem ludzkim pogrążonym w grzechu, wyznaczenia Chrystusa jako Pośrednika dla wszystkich i powołania ich wszystkich do zbawczego udziału w Jego Chrystusie? korzyści?” i odpowiada stanowczo przecząco: „Zaprzeczamy” (Institutes of Elenctic Theology , tłum. George Musgrave Giger, wyd. James T. Dennison [Phillipsburg, NJ: P&R, 1992], t. 1, s. 395;) . Następnie prześledź dziesięć stron solidnych argumentów z Pisma Świętego i Kanonów Dort (3/4.8), odrzucających poglądy luteranów, Arminian i Amyraldian na dobrointencyjną ofertę (s. 395-404). Na kolejnych dziewięciu stronach Turretina zawarte jest dokładne odrzucenie na podstawie Słowa Bożego, Augustyna, Kalwina i Bezy błędnej interpretacji czterech fragmentów biblijnych rzekomo popierających nieudane pragnienie Boga, aby zbawić potępionych (s. 405-413). Co ciekawe, są to właśnie cztery wymienione w Tezach Genewskich 3.1 Jana 3:16 , Ezechiela 33:11 , 1 Tymoteusza 2:4 i 2 Piotra 3:9! Turretin był Genewańczykiem, który podpisał i poparł Tezy.
[4] Aby zapoznać się z wierną, Reformowaną egzegezą Jana 3:16 , zob. Homer C. Hoeksema, „ God So Loved the World (Jana 3:16) ”, która zawiera także dźwiękowe interpretacje Francisa Turretina, Abrahama Kuypera i A.W. Pinka.
[5] Wiele ortodoksyjnych egzegez Ezechiela 18:23, 32 i 33:11 , 1 Tymoteusza 2:4 i 2 Piotra 3:9 zostało zebranych w Internecie.
[6] Wiele ortodoksyjnych egzegez z Mateusza 23:37 zebrano w Internecie.

Zobacz w temacie

Print Friendly, PDF & Email