Mętne miłosierdzie

4 Mojż. 23:19 Bóg nie jest człowiekiem, aby miał kłamać, ani synem człowieczym, żeby miał żałować. Czy on powie coś, a tego nie uczyni? Czy wypowie, a nie spełni?

John Piper ma wątpliwości co do Bożego miłosierdzia. Wielu chrześcijan podziela jego pogmatwane myślenie. Jeśli zapytać przeciętnego chrześcijanina o zdefiniowanie miłosierdzia, odpowie coś w stylu:

„Miłosierdzie to Bóg, który nie daje nam tego, na co zasługujemy. Miłosierdzie to Bóg opóźniający karę. Miłosierdzie to Bóg, który daje ludziom niezasłużone dary.”

Ale żadna z tych rzeczy nie jest Bożym miłosierdziem.


Kontrargumenty

Po pierwsze, miłosierdzie jest atrybutem Boga i jako taki Bóg jest miłosierny sam w sobie! W rzeczywistości Bóg jest bogaty – nieskończenie bogaty – w miłosierdzie i wylewające się źródło wszelkiego dobra. Miłosierdzie Boga w Nim samym jest Jego upodobaniem w sobie jako najwyższym i jedynym dobru. Ponieważ Bóg jest miłosierny, nigdy nie może być smutny, a wszystko, co robi, służy Jego niezmiennej szczęśliwości.

Efez. 2:4 Lecz Bóg, który jest bogaty w miłosierdzie, z powodu swojej wielkiej miłości, którą nas umiłował;

Po drugie, miłosierdzie Boga wypływa z pełni Jego istoty wobec wybranych. Przejawia się jako współczucie, litość lub czułość. Miłosierdzie Boże okazuje się nieszczęśnikom i nędzarzom, którzy stali się nędznikami w grzechu. W Starym Testamencie słowo חֶסֶד hesed oznaczające miłosierdzie oznacza niezachwianą miłość przymierza.

Po trzecie, miłosierdzie Boże nie jest bezsilną litością, ale wszechmocną mocą Bożą, która może wybawić swój lud z nędzy i doprowadzić go do doświadczenia najwyższego błogosławieństwa, czyli zakosztowania i poznania, że ​​Bóg jest dobry i że jest obfitym źródłem wszelkiego dobra.

Jeśli to jest miłosierdzie, to nie może być tym, czym jest dla Johna Pipera: prawdziwym współczuciem, które nie zbawia, ponieważ Bóg przedkłada nad nie inne pragnienie lub zobowiązanie. Bóg nigdy nie stawia niczego wyżej na pierwszym miejscu niż okazanie miłosierdzia Swoim ludom w Jezusie Chrystusie. Dzieje się tak dlatego, że okazywanie miłosierdzia, w którym Bóg jest suwerennie wolny, służy uwielbieniu Boga.

Rzym. 9:15 Mówi bowiem do Mojżesza: Zmiłuję się, nad kim się zmiłuję, a zlituję się, nad kim się zlituję.


Zakres miłosierdzia

Jednakże miłosierdzie nie jest zjawiskiem powszechnym ani nieskutecznym – są to dwie wady miłosierdzia boga Pipera. Biblia nigdy nie naucza, że ​​Bóg jest miłosierny dla niegodziwych, ani nawet, że pragnie być dla nich miłosierny, ale „powstrzymuje się” z powodu pilniejszych spraw. Bóg opóźnia ukaranie niegodziwych i Bóg daje niegodziwym dobra, na które nie zasługują, ale to nie jest miłosierdzie!

Psalmie 136 powtarza się refren, że miłosierdzie Boże jest wieczne i szczególne. W każdym wersecie tego dwudziestu sześciu wersetów Psalmista śpiewa:

bo na wieki jego miłosierdzie.

Bardzo pouczający jest kontrast pomiędzy obiektami Bożego miłosierdzia (wybranym Izraelem) a obiektami Bożego gniewu. Dlaczego Bóg

Zabił pierworodnych w Egipcie?

werset 10 Tego, który poraził Egipt w jego pierworodnych, bo na wieki jego miłosierdzie.

Zniszczył faraona i jego zastępy?

werset 15 I wrzucił faraona z jego wojskiem w Morze Czerwone, bo na wieki jego miłosierdzie.

I uderzył wielkich królów?

wersety 17-20 17. Tego, który pobił wielkich królów, bo na wieki jego miłosierdzie; 18. I zgładził potężnych królów, bo na wieki jego miłosierdzie; 19. Sychona, króla Amorytów, bo na wieki jego miłosierdzie; 20. I Oga, króla Baszanu, bo na wieki jego miłosierdzie.

Ponieważ Jego miłosierdzie trwa na wieki – wobec wybranych.. W Psalmie 143 wybrany do zbawienia modli się:

Psalm 143:12 W swoim miłosierdziu wytrać moich wrogów i zgładź wszystkich przeciwników mojej duszy, bo jestem twoim sługą.

I zauważcie, że Pismo Święte nie mówi, że jedno Boże miłosierdzie  trwa na zawsze, lecz inne miłosierdzie Boże trwa tylko przez krótki czas i kończy się w jeziorze ognia!

Bóg ma tylko jedno miłosierdzie i ono trwa na wieki!


Filary uniwersalnej miłości Pipera

To prowadzi nas do trzech fragmentów Ezechiela, które Piper nazywa „filarami uniwersalnej miłości”. To dziwne, że Ezechiel był tak długo źle wykorzystywany, ponieważ ostatnią rzeczą, która przyszła mu do głowy – a także do umysłu Ducha, który natchnął Ezechiela – było nauczanie, że Bóg kocha, lituje się nad wszystkimi ludźmi i pragnie zbawić wszystkich. Koncepcja taka była całkowicie obca Staremu Testamentowi.

Czasami czytamy Biblię przez pryzmat współczesnego sentymentalizmu. Dzisiaj kontrowersyjne jest nauczanie, że Bóg nie kocha wszystkich. W czasach biblijnych kontrowersyjne było nauczanie, że miłość Boga wykracza poza Izrael. Dlatego właśnie fragmenty Nowego Testamentu dotyczące „świata” i „wszystkich ludzi” były w swoich czasach rewolucyjne. Współczesny człowiek posunął się za daleko. Nie oznacza to, że wszyscy łeb w łeb są zbawieni, ale to, że Żydzi nie chcieli z nimi się łączyć; Te bibiljne teksty mają na myśli zbawienie obecne we wszystkich narodach, plemionach i językach. Rzeczywiście rozróżnienie między Żydami a poganami zostało złamane.
.


Eisegeza Pipera

Trio Ezechiela z 18:23, 32 i 33:11 mówi o upodobaniu Boga: „Czyż ja mam upodobanie…”„Nie bowiem żadnego upodobania…”,  „Jak żyję… nie pragnę…”.

Ezech. 18:23 Czyż ja mam upodobanie w śmierci niegodziwego? – mówi Pan BÓG, a nie raczej w tym, aby się odwrócił od swoich dróg i żył?
.
Ezech. 18:32 Nie mam bowiem żadnego upodobania w śmierci umierającego, mówi Pan BÓG. Odwróćcie się więc, a będziecie żyć.
.
Ezech. 33:11 Powiedz im: Jak żyję, mówi Pan BÓG: Nie pragnę śmierci bezbożnego, ale aby bezbożny odwrócił się od swojej drogi i żył. Odwróćcie się, odwróćcie się od swoich złych dróg. Dlaczego macie umrzeć, domu Izraela?

Piper nie definiuje dobrego upodobania Boga, ale ponieważ artykuł, który badamy, jest dodatkiem do jego książki The Pleasures of God, zakładamy, że zrobił to gdzie indziej. Boże upodobanie to co najmniej trzy rzeczy.

Po pierwsze, jest to to, co Bogu się podoba, co uznał za dobre postanowić i wykonać dla swojej własnej chwały (Psalm. 115:3; 135:6; Efez. 1:5).

Po drugie, upodobanie Boga to to, w czym On ma upodobanie lub to, co podoba się Jego oczach.

Po trzecie, jest to coś, co On pochwala w swoich stworzeniach, a zatem to, co nakazuje (np. posłuszeństwo i upamiętanie).

U Ezechiela Bóg wyraźnie oświadcza pod przysięgą, że nie ma upodobania w śmierci niegodziwca (18:23; 33:11) ani w śmierci tego, który umiera (18:32). Ale to, co Piper (i Arminianie) wczytują do tego tekstu brzmi tak:

„Bóg gorąco pragnie, aby wszyscy niegodziwi ludzie, kimkolwiek są i gdziekolwiek się znajdują, w każdym wieku i każdym narodzie, nie zginęli, ale nawrócili się i żyli.”


Nie tego naucza Ezechiel!

Po pierwsze, kontekst tego zabrania. Uroczysta przysięga Jahwe z Ezech. 33:11 następuje po rozdziałach 25-32, w których Bóg przepowiedział śmierć, zniszczenie, zagładę i potępienie Ammonowi, Moabowi, Edomowi, Filistynie, Tyrowi, Sydonowi i Egiptowi. Czy poważnie oczekuje się od nas wiary, że Bóg nie pragnął śmierci żadnego niegodziwca w żadnym z tych potępionych narodów? W jaki sposób Bóg — który potwierdza to uroczystą przysięgą — okazał pragnienie zbawienia niegodziwych? Czy Bóg w ogóle posłał proroka, aby oznajmił tym narodom radosną nowinę, że nie miał upodobania w ich śmierci?

Po drugie, staranne kwalifikacje Ezechiela zabraniają Piperowi takiego poglądu. Którego niegodziwca ma na myśli Bóg? Dom Izraela (18:32; 33:11)! Co więcej, nawet w domu Izraela, traktowanym jako jedna organiczna całość, Bóg nie ma na myśli wszystkich niegodziwych. Bóg nie ma upodobania w śmierci niegodziwców, którzy się nawracają.

Czyż ja mam upodobanie w śmierci niegodziwego? – mówi Pan BÓG, a nie raczej w tym, aby się odwrócił od swoich dróg i żył?
.
Nie mam bowiem żadnego upodobania w śmierci umierającego, mówi Pan BÓG. Odwróćcie się więc, a będziecie żyć.

Bóg nie mówi tutaj nic o jakiejkolwiek przyjemności lub niezadowoleniu, jakie mógłby mieć w wyniku śmierci niegodziwca, który się nie nawraca. W rzeczywistości – i Piper nawet cytuje ten tekst – są tacy niegodziwcy, w których śmierci Bóg ma upodobanie i których śmierć podoba się Bogu.
.


Boże upodobanie w śmierci potępionych

1  Księdze Samuela, mówiąc o potępionych synach Heliego, Chofniego i Pinchasa, naucza się, że

1 Sam. 2:25 Oni jednak nie posłuchali głosu swego ojca, bo PAN chciał ich zabić.

Dosłownie, 1 Samuela 2:25 mówi:

„ponieważ Pan upodobał sobie, miał upodobanie i chciał spowodować ich śmierć”.

Bogu rzeczywiście podobała się śmierć tych dwóch nienawróconych, niegodziwych i potępionych ludzi. Chofni i Pinchas, chociaż Izraelici i synowie arcykapłana, nigdy nie byli obiektami łaski i miłości Boga. Bóg nigdy nie okazał im współczucia. Bóg nigdy nie chciał ich zbawić, nawet pragnieniem, które rzekomo „powstrzymał” w ramach sprzecznego pragnienia ich zniszczenia. Nie należeli do niegodziwców, których śmierć nie sprawia Bogu przyjemności.
.


Boże upodobanie w nawróceniu wybranych

Ta prawda, że ​​Bóg nie ma upodobania w śmierci skruszonego niegodziwca, jest duszpasterskim przesłaniem proroctwa Ezechiela. Szczególnie dotyczy to rozdziału 33. Lud Boży był na wygnaniu. Widzieli, jak ich nadzieje rozwiały się, gdy dotarły do ​​nich wieści z Jerozolimy. Święte miasto i świątynia Boga zostały zniszczone. W wersecie 10 ludzie lamentują:

Ezech. 33:10 Skoro ciążą na nas nasze występki i nasze grzechy, tak że w nich marniejemy, to jakże możemy żyć?

W obozie wygnańców zapanowała rozpacz. Bóg skończył ze swoim ludem; nie ma miłosierdzia, nawet jeśli się odwrócimy, ponieważ przymierze zostanie zerwane i Chrystus nigdy nie przyjdzie. To właśnie tym ludziom Ezechiel przynosi pocieszenie – nie poganom, nie wszystkim, nie niegodziwcom i zatwardziałym, ale zrozpaczonemu ludowi Bożemu.

Bezbożnik, który się nawróci, ma zbawienie i życie, bez względu na to, jak niegodziwy by był. Lud Boży słuchający Ezechiela potrzebował tej zachęty i my też jej potrzebujemy. Towarzysze mówili im, że nie ma sensu zawracać, a diabeł chciał, żeby popadli w rozpacz, aby nigdy nie upamiętali się. Bóg odpowiada na strach swojego ludu, który żałował za swoje grzechy, ale bał się upamiętać. Bóg przysięga, że ​​dla tego, który się nawraca, jest życie. Zasadniczo Bóg mówi tak:

„Jak żyję, jeśli nie mam życia dla bezbożnego, który się nawraca, to nie jestem Bogiem. Jeśli bezbożny odwróci się od grzechu i nie znajdzie we mnie życia, nie jestem Bogiem żywym”.

Za tą uroczystą obietnicą stoi krzyż. Byłoby bzdurą i brakiem pocieszenia, gdyby Ezechiel powiedział swoim współczesnym:

„Nie martwcie się. Jahwe kocha wszystkich. On naprawdę pragnie ocalić wszystkich.”

Izraelici spojrzeliby na niego z niedowierzającym zdziwieniem (nasza reakcja również powinna być taka, jeśli znamy Pismo Święte). 

Jeśli Bóg chce zbawić wszystkich” – mogli zapytać słuchacze Ezechiela – „dlaczego nie wybrał wszystkich? Dlaczego nie dokonał przebłagania za grzechy wszystkich? I dlaczego nie daje życia każdemu?”

Ezechiel nie mógłby odpowiedzieć tak jak Piper:

„No cóż, Bóg rzeczywiście chce zbawić wszystkich, ale w swoim skomplikowanym umyśle Bóg chce czegoś więcej, a mianowicie okazania swojej sprawiedliwości poprzez zniszczenie niegodziwych. Ale musisz zrozumieć, że to w żaden sposób nie neguje prawdziwego współczucia Boga wobec niegodziwych, których ukarze na wieki w piekle za ich grzechy.”


Wnioski

Bóg Ezechiela nie jest hipokrytą, który oferuje coś, czego nie ma. A taki jest właśnie bóg współczesnego, zdezorientowanego, skonfliktowanego kalwinisty takiego jak Piper: bóg, który jest zagubiony i o rozdwojonych poglądach, a przez to niestabilny na wszystkich swoich drogach.

Rzym. 9:14-18
.
14. Cóż więc powiemy? Czy Bóg jest niesprawiedliwy? Nie daj Boże!

15. Mówi bowiem do Mojżesza: Zmiłuję się, nad kim się zmiłuję, a zlituję się, nad kim się zlituję.

16. A więc nie zależy to od tego, który chce, ani od tego, który zabiega, ale od Boga, który okazuje miłosierdzie.

17. Pismo bowiem mówi do faraona: Po to właśnie cię wzbudziłem, aby okazać na tobie swoją moc i żeby moje imię było głoszone po całej ziemi.

18. A zatem komu chce, okazuje miłosierdzie, a kogo chce, czyni zatwardziałym.

Na podstawie źródło


Zobacz w temacie