Boże miłosierdzie

utworzone przez | mar 4, 2020 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu

Warunek zbawienia?

Mat. 5:7 Błogosławieni miłosierni, ponieważ oni dostąpią miłosierdzia.

Czy zbawienie jest zależne od ludzkich aktów miłosierdzia? Jest to niedorzeczność ponieważ żaden człowiek nie może być doskonale miłosierny, tak jak Bóg. Zatem jedno odstępstwo od reguły skreślałoby “zbawionego” z Księgi Życia a to jest niemożliwe (Obj. 3:5). Fragment informuje raczej o stale widocznej w wierzących postawie miłosierdzia, to jest w osobach wydających owoce Ducha Świętego:

  • którzy uznają swoje duchowe bankructwo (wers 3)
  • trwają w upamiętaniu (wers 4)
  • są dziećmi pokoju (wers 5)
  • rozumieją, że nie posiadają wewnętrznej sprawiedliwości (wers 6)

Ludzka niezdolność

Znajdujemy się obecnie w fazie rozważenia kwestii Bożego miłosierdzia skutkującego wiecznym zbawieniem. Otóż nikt sam z siebie nie może zobaczyć swojego prawdziwego duchowego stanu, jeśli nie zostanie o tym przekonany przez Ducha Świętego. Nikt sam z siebie nie może się upamiętać, to dzieło Boże. Pokój między Bogiem a ludźmi nie wynika z poczynań człowieka lecz jest dziełem Jezusa Chrystusa a oparty jest on o Jego sprawiedliwość,która zostaje przypisana wierzącemu przez wiarę i nie jest zależna od ludzkich zasług, uczynków czy nawet chęci.

Jan 16:8 A gdy on (Duch Święty) przyjdzie, będzie przekonywał świat ogrzechu, o sprawiedliwości i o sądzie.
.
Dzieje 11:18 A więc i poganom dał Bóg upamiętanie ku życiu
.
Rzym. 5:1 Będąc więc usprawiedliwieni przez wiarę, mamy pokój z Bogiem przez naszego Pana Jezusa Chrystusa
.
Izaj. 64:6 My wszyscy jednak jesteśmy jak nieczyści, a wszystkie nasze sprawiedliwości są jak szata splugawiona; wszyscy opadliśmy jak liść, a nasze nieprawości uniosły nas jak wiatr.
.
Filip. 3:8-9 8. Owszem, wszystko [ludzką religijną sprawiedliwość] uznaję za stratę dla znakomitości poznania Chrystusa Jezusa, mojego Pana, dla którego wszystko utraciłem i uznaję to za gnój, aby zyskać Chrystusa;9.I znaleźć się w nim, nie mając własnej sprawiedliwości, tej która jest z prawa, ale tę, która jest przez wiarę Chrystusa, to jest sprawiedliwość z Boga przez wiarę;

Innymi słowy człowiek, ponieważ upadły i martwy w grzechach, jest duchowo niezdolny do żadnego dobrego czynu, który miałby jakąkolwiek wartość w Bożych oczach. Zbawienie należy wyłącznie do Pana Boga (Izaj. 17:10; 43:11; 44:8; Psalm 3:8; Dzieje 4:10-12; Jan 10:30). Zadziwia zatem fakt istnienia rozmaitych fałszywych teologii, gdzie naucza się nie tyle ludzkiej duchowej śmierci co raczej “choroby” kładąc jednocześnie nacisk na możliwość czynienia dobra niezależnie od upadku ludzkości. Oddajmy na moment głos uczniom Jakuba Arminiusza:

“Dary duchowe albo dobre cechy i cnoty takie jak dobroć, świętość, sprawiedliwość, nie mogły należeć do woli człowieka kiedy został po raz pierwszy stworzony, dlatego też nie mogły być oddzielone po upadku.” – źródło

Według tej późnochrześcijańskiej herezji upadek nie pozbawił człowieka cnoty, dobra, świętości i sprawiedliwości, które można osiągnąć poza sferą Bożego miłosierdzia. To jedno i to samo jakby powiedzieć, że Boże miłosierdzie było zależne od uczynków człowieka a to nie rózni się niczym od doktryny zbawienia z uczynków. W tym aspekcie Arminianizm i Pelagianizm rzeczywiście są bratnimi religiami.

Chrystus uderzał w tę fałszywą formę religijności krusząc nadzieję faryzeuszy, którzy postrzegali siebie jako sprawiedliwych i dobrych. Przeciwstawił temu prawdę, gdzie jedyną nadzieję na zbawienie mają zawczasu odrodzeni przez Boga a przez to wewnętrznie skruszeni duchowi żebracy wyciągający do Boga pokornie ręce w akcie upamiętania (Mat. 9:13; Łuk. 14:28-32; 23:28; Jakuba 4:9).

Podsumowując: fragment Mateusza dotyczy miłosierdzia będącego rezultatem działania Ducha Świętego w zbawionym już człowieku. Zbadajmy zatem jakie cechy posiada miłosierdzie.
.

Definicja słownikowa

W języku hebrajskim miłosierdzie nie odnosi się jedynie do wewnętrznego stanu żalu (pożałowania) względem innej osoby lecz raczej (obok uczucia) posiada aspekt praktyczny

חֵסֵד khesed – dobroć, życzliwość w praktyce

a) życzliwość człowieka wobec innego człowieka przejawiająca się w czynieniu dobrodziejstwa, dająca korzyści (np. 1 Sam. 20:15; 2 Sam. 16:17; Psalm 141:5; Przysłów 19:22)

b) życzliwość (zwłaszcza w odniesieniu do ubogich, potrzebujących i nieszczęśliwych), litość (np. Przysłów 11:17; 20:28; Hiob 6:14; 1 Król. 20:31; 1 Mojż. 47:29)

W języku greckim miłosierdzie odnosi się do sfery uczuć, forma czasownikowa wystepuje w Słowie Bożym zaledwie dwa razy (obok tekstu Mateusza w Liście do Hebrajczyków gdzie posiada konotację soteriologiczną)

ἐλεήμων elehemon – pełen litości, litościwy, współczujący.

Hebr. 2:17 Dlatego musiał we wszystkim upodobnić się do braci, aby stał się miłosiernym (ἐλεήμων elehemon) i wiernym najwyższym kapłanem wobec Boga dla przebłagania za grzechy ludu.

Forma rzeczownikowa ἔλεος eleos (litość, współczucie, miłosierdzie) występuje w Nowym Testamencie 27 razy (Mat. 9:13; 12:7; 23:23; Łuk. 1:50; 54; 58; 1:72; 78; 10:37; Rzym. 11:31; 15:9; Gal. 6:16; Efez. 2:4; 1 Tym. 1:2; 2 Tym. 1:16; 18; Tyt. 3:5; Hebr. 4:16; Jakuba 2:13; 3:17; 1 Piotra 1:3; 2 Jana 1:3; Judy 1:2; 21)
.

Cechy miłosierdzia

Miłosierdzie będące wewnętrzną postawą rozumiane jest także jako ludzki akt wynikający z czterech pierwszych cech ogłoszonych przez Chrystusa czyli

  • osobistej skruchy:
    wers 3 Błogosławieni ubodzy w duchu, ponieważ do nich należy królestwo niebieskie.
    .
  • upamiętania:
    wers 4 Błogosławieni, którzy się smucą, ponieważ oni będą pocieszeni.
    .
  • wenętrznego pokoju:
    wers 5 Błogosławieni cisi, ponieważ oni odziedziczą ziemię.
    .
  • przypisanej sprawiedliwości:
    wers 6 Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, ponieważ oni będą nasyceni.

Tylko ci mogą być miłosierni, którzy rozumieją iż są obywatelami Bożego Królestwa, oczekują pocieszenia od Boga, w życiu doczesnym kierują oczy ku wiecznej, choć oddalonej w czasie nagrodzie. Istotnymi atrybutami towarzyszącymi manifestacji miłosierdzia są:

  • czyste serce, z którego ono wypływa, (wers 8)
  • pokój z Bogiem będący jego siłą napędową (wers 9)
  • jego stałość pomimo prześladowań i cierpienia (wersy 10-11)

Miłosierdzie jest niezależne od czynników zewnętrznych, to jest oczywiste ponieważ cały świat tkwi w niegodziwości (1 Jana 5:19) przez co nie ma miejsca tutaj dla miłosierdzia postrzeganego raczej jako słabość. Jest to zatem cudowna Boża siła przeciwstawienia się złu tego świata. Tylko żebrak może zrozumieć innego żebraka i udzielić mu ze swoich dóbr w potrzebie. Tylko rozumiejący swój upadły stan i Bożą niezasłużoną łaskę jest w stanie odpouścić swojemu winowajcy. Tylko posiadający pokój z Bogiem będzie mógł skutecznie szukać pokoju z ludźmi. Zaś będąc spragnionym sprawiedliwości człowiek jest gotów znosić cierpienie zadawane przez ten świat.
.

Aspekty miłosierdzia

Co to znaczy być miłosiernym? Tak Żydzi jak i Rzymianie żyjący w czasach gdy Chrystus kroczył po ziemi byli bezlitośni. Reprezenotwali raczej takie cechy jak pycha, duma, patrzenie z góry na innych, potępianie, gloryfikowali sprawiedliwość, władzę i siłę.

Rzymski obywatel mógł skorzystać z prawa Patria potestas i jeśli dziecko zrodzone z prawowitego małżeństwa nie odpowiadało jego oczekiwaniom, mógł je po prostu zabić bez ponoszenia prawnych konsekwencji. To samo dotyczyło życia niewolników.

Żydzi z drugiej strony byli legalistycznymi pozbawionymi skrupułów fanatykami gotowymi w imię religii skonsumować najbiedniejszych i podeptać Boże nakazy dbania o rodzinę w imię ludzkiej tradycji (Mat. 23:14; Marek 7:9-12)

Słowa Jezusa godziły w oba systemy.

Niektórzy uważają, że miłosierdzie okazywane przynosi obopólną korzyść stronom zaangażowanym, w myśl idei: “jeśli będziesz dobry dla innych, inni będą dobrzy dla ciebie”. Choć jest w tym stwierdzeniu nieco biblijnej prawdy (Kto wyrządzi wam zło, jeśli będziecie naśladowcami dobra? 1 Piotra 3:13) to wystarczy spojrzeć na Osobę Pana Jezusa aby natychmiast zweryfikować to  twierdzenie. Chrystus, doskonały wzór miłosierdzia (nieustannie uzdrawiał z chorób, wypędzał demony, wskrzeszał i głosił Ewangelię zbawienia, por. Mat. 4:23; Łuk. 7:21-23), został potraktowany bezwzględnie przez tych, którym miłosierdzie okazał, skazano Go niewinnie na ukrzyżowanie (Jan 19:6-15). Ci, którzy zostali przez Niego uzdrowieni zażądali później Jego krwi.

Nie jest to zatem właściwe zrozumienie miłosierdzia.

Miłosierdzie to nie jest powierzchowne współczucie lecz szczery i bezinteresowny akt mający na celu dobro osoby, której jest okazywane. Praktyczny aspekt miłosierdzia pomoże zrozumieć nam krótkie podsumowanie rzeczywistych jego przejawów:

Dzieje 20:35 We wszystkim wam pokazałem, że tak pracując, musimy wspierać słabych i pamiętać o słowach Pana Jezusa, który powiedział: Bardziej błogosławioną rzeczą jest dawać niż brać.

  • Głodnych nakarmić
  • Spragnionych napoić
  • Samotnych obdarzyć towarzystwem
  • Zranionych opatrzyć
  • Bezdomnym dać schronienie
  • Grzech przebaczyć

Miłosierni obywatele Królestwa Bożego są uniżeni i przez to potrafią wczuć się w sytuację drugiej osoby, bezinteresowni, skorzy do pomocy i przebaczający.
.

Miłosierdzie a przebaczenie

Tyt. 3:5 Nie z uczynków sprawiedliwości, które my spełniliśmy, ale według swego miłosierdzia zbawił nas przez obmycie odrodzenia i odnowienie Ducha Świętego
.
Psalm 78:38 On jednak, będąc miłosiernym, przebaczał ich nieprawości i nie wytracał ich; często odwracał swój gniew i nie pobudzał całej swej zapalczywości;

Miłosierdzie to element zbawienia. Fratment Listu do Tytusa jak i Psalm ustanawiają relację między miłosierdziem a przebaczeniem dowodząc jednocześnie niezmienności Bożego charakteru. Bóg zbawił wybranych ponieważ jest bogaty w miłosierdzie: Lecz Bóg, który jest bogaty w miłosierdzie… ożywił nas (Efez. :4-5). Miłosierdzie stoi za odpuszczeniem grzechów.

Miłosierdzie i przebaczenie są ze sobą nierozerwalnie związane Ale do Pana, naszego Boga, należą miłosierdzia i przebaczenaia, choć zbuntowaliśmy się przeciwko niemu (Dan. 9:9). Przebaczenie następuje po szczerym wyznaniu grzechów

Psalm 130:1-8 1. Z głębokości wołam do ciebie, PANIE. 2. Panie, wysłuchaj mego głosu. Nakłoń swych uszu na głos mojego błagania. 3. PANIE, jeśli będziesz zważał na nieprawości, o Panie, któż się ostoi? 4. Ale u ciebie jest przebaczenie, aby się ciebie bano. 5. Oczekuję PANA, moja dusza oczekuje; i w jego słowie pokładam nadzieję. 6. Moja dusza oczekuje Pana bardziej niż strażnicy świtu, bardziej niż ci, którzy strzegą do poranka. 7. Niech Izrael oczekuje PANA; u PANA bowiem jest miłosierdzie i u niego obfite odkupienie. 8. On sam odkupi Izraela ze wszystkich jego nieprawości.

Nie można myśleć o przebaczeniu bez zrozumienia jego źródła, którym jest miłosierdzie. Jednakże przebaczenie jest jedynie jednym z przejawów miłosierdzia, nie powinniśmy zawężać znaczenia miłosierdzia do ujęcia soteriologicznego.

Miłosierdzie jest znacznie szerszym pojęciem niż przebaczenie, ponieważ nie każdy akt miłosierdzia wiąże się z przebaczeniem

  • Wsparcie finansowe potrzebującego Brata w wierze to przejaw miłosierdzia:
    A kto miałby majętność tego świata i widziałby swego brata w potrzebie, a zamknąłby przed nim swoje serce, jakże może mieszkać w nim miłość Boga? (1 Jana 3:17)
    .
  • Świat nieożywiony jest pełen Bożego miłosierdzia:
    PANIE, ziemia jest pełna twego miłosierdzia         (Psalm 119:64)
    .
  • Zachowanie od wrogów i pobłogosłąwienie to akt Bożego miłosierdzia
    Nie jestem godzien wszelkiego miłosierdzia i całej wierności, które okazałeś swemu słudze. Bo tylko o lasce przeszedłem ten Jordan, a teraz mam dwa obozy. (1 Mojż. 32:10)
    .
  • Boża opatrzność to przejaw miłosierdzia
    Ty jednak w swoim wielkim miłosierdziu nie opuściłeś ich na pustyni. Słup obłoku nie odstępował od nich we dnie, prowadząc ich na drodze, ani słup ognisty w nocy, oświetlając ich i drogę, którą mieli iść (Neh. 9:19)

Miłosierdzie jest czymś więcej niż przebaczenie. Nie ma mowy o przebaczeniu jeśli nie stoi za nim miłosierdzie.

“Jest niepodważalną prawdą, że wszyscy którzy w wierze przychodzą do Chrystusa, znajdą miłosierdzie (Jan 6:35.47-51.54-57; Rzym. 1:16, 10:8-13). Wybrani, słysząc propozycję Chrystusa, są skutecznie powoływani przez Ducha Świętego do wiary. Zarówno zaproszenie jak i skuteczne powołanie są błogosławieństwem zapewnionym przez zastępczą śmierć Jezusa za nasz grzech.” – J. I. Packer, Teologia systematyczna.

Miłosierdzie a miłość

Efez. 2:4-5 4. Lecz Bóg, który jest bogaty w miłosierdzie, z powodu swojej wielkiej miłości, którą nas umiłował; 5. I to wtedy, gdy byliśmy umarli w grzechach, ożywił nas razem z Chrystusem, gdyż łaską jesteście zbawieni;

Przebaczenie wypływa z miłosierdzia, miłosierdzie wypływa z miłości. Oto jedyny powód Bożego miłosierdzia: niezasłużona miłość. Jednak błędnym jest brak rozróżnienia między miłością względem wybranych a opatrznością jakiej Bóg udziela światu i poszczególnym, potępionym ludziom:

Miłosierdzie jest czymś więcej niż przebaczenie a miłość czymś więcej niż miłosierdzie. Nie ma mowy o przebaczeniu jeśli nie stoi za nim miłosierdzie, które z kolei wynika z miłości. Boża miłość jest przyczyną przebaczenia.

Miłosierdzie zakłada istnienie problemu i czasowo operuje w potrzebie, miłość zaś jest stała i wynika z afektu i może operować poza problemem:

  • Bóg miłuje swojego Syna, który nie potrzebuje miłosierdzia.
  • Syn miłuje Ojca, który nie potrzebuje miłosierdzia.
  • Bóg miłuje święte anioły, które nie potrzebują miłosierdzia
  • Anioły miłują Boga, który nie potzrebuje miłosierdzia
  • Bóg będzie miłować zbawionych przez całą wieczność bez potrzeby okazywania im miłosierdzia

“Bóg nie jest dłużny grzesznikom jakiegokolwiek miłosierdzia; zasługują oni wyłącznie na potępienie. Zatem godne podziwu oraz niekończącej się chwały jest to, że wybrał On do zbawienia kogokolwiek. Co więcej, Jego wybór oznaczał decyzję ofiarowania własnego Syna, aby cierpiał jako niosący na sobie grzech wybranych (Rzym. 8:32).” – J. I. Packer, Teologia systematyczna

Miłosierdzia a łaska

Psalm 103:8 Łaskawy i litościwy jest PAN, nieskory do gniewu i pełen wielkiego miłosierdzia.
.
2 Jana 1:3 Łaska, miłosierdzie i pokój od Boga Ojca i od Pana Jezusa Chrystusa, Syna Ojca, niech będzie z wami w prawdzie i miłości.

Czy miłosierdzie to łaska a łaska to miłosierdzie? I tak i nie. Termin miłosierdzie i wszyskie jego pochodne zawsze odnoszą się do elementów bólu, nędzy i rozpaczy będących bezpośrednim lub pośrednim rezultatem grzechu (grzech osobisty lub wynikający z zamieszkiwania w upadłym świecie).

  • Miłosierdzie zawsze zakłada istnienie problemu i zajmuje się skutkami grzechu i oferuje ulgę w cierpieniu, zajmuje się negatywnymi skutkami
    .
  • Łaska rozprawia się z samych grzechem i oferuje amnestię, to pozytywna strona działania

PIerwsza jest łaska, która eliminuje grzech, następnie przychodzi miłosierdzie uwalniając z kary i zapewniając lepszy stan. Doskonale ilustruje to przykład miłosiernego Samarytanina

Łuk. 10: 33-35
.
Miłosierdzie – eliminacja skutków problemu
33. Lecz pewien Samarytanin, będąc w podróży, zbliżył się do niego. A gdy go zobaczył, ulitował się nad nim. 34. A podszedłszy, opatrzył mu rany, zalewając je oliwą i winem;
.
Łaska – zapewnienie lepszych warunków
34. potem wsadził go na swoje zwierzę, zawiózł do gospody i opiekował się nim 35.A nazajutrz, odjeżdżając, wyjął dwa grosze, dał gospodarzowi i powiedział: Opiekuj się nim, a wszystko, co wydasz ponad to, oddam ci, gdy wrócę.

Miłosierdzie mówi “nie będzie piekła”, łaska zaś “będzie niebo” i są jak dwie strony tego samego medalu.

“miłosierdzie (inaczej współczucie) i litość, [to środki] za pomocą których okazujemy życzliwość wobec osób w trudnej sytuacji poprzez ratowanie ich z kłopotów (Ps 107, 136), oraz cierpliwość, wyrozumiałość i powściągliwość w okazywaniu gniewu. To dobroć, która nie ustaje w okazywaniu życzliwości osobom trwającym w grzechu (Wj 34:6; Ps 78:38; J 3:10-4:11; Rz 9:22; 2 P 3:9).” – J. I. Packer, Teologia systematyczna

Miłosierdzie a sprawiedliwość

2 Mojż. 34:6-76.Wtedy przechodził PAN przed nim i wołał: PAN, PAN, Bóg miłosierny i litościwy, nieskory do gniewu, a bogaty w miłosierdzie i prawdę; 7. Zachowujący miłosierdzie nad tysiącami, przebaczający nieprawość, przestępstwo i grzech, lecz nieusprawiedliwiający winnego, nawiedzający nieprawość ojców na synach i na synach ich synów do trzeciego i czwartego pokolenia

Jak to jest możliwe, że sprawiedliwy Bóg może być zarazem miłosierny? Jeśli bowiem przebaczy grzechy nie wymierzając sprawiedliwości, będzie niesprawiedliwy. Jeśli zaś wymierzy sprawiedliwość nie przebaczając żadnych grzechów nie będzie miłosierny. Czy Bóg może usunąć grzech grzesznika? Tak! I stało się to możliwe dzięki zastępczej śmierci Chrystusa, który został przez Boga ukarany w miejsce grzesznika. Przypisane Mu zostały wszystkie grzechy wszystkich wybranych do zbawienia i Bóg je w Nim osądził.

Izaj. 53:5-65. Lecz on był zraniony za nasze występki, starty za nasze nieprawości. Kara dla naszego pokoju była na nim, a jego ranami zostaliśmy uzdrowieni.  6. Wszyscy jak owce zbłądziliśmy, ażdy z nas zboczył na swą drogę,  PAN włożył na niego nieprawość nas wszystkich. 
.
2 Kor. 5:21 On bowiem tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się sprawiedliwością Bożą.

1 Piotra 2:24 On nasze grzechy na swoim ciele poniósł na drzewo, abyśmy obumarłszy grzechom, żyli dla sprawiedliwości; przez jego rany zostaliście uzdrowieni.

Rzym. 8:3-4 3. Co bowiem było niemożliwe dla prawa, w czym było ono słabe z powodu ciała, Bóg, posławszy swego Syna w podobieństwie grzesznego ciała i z powodu grzechu, potępił grzech w ciele; 4.Aby sprawiedliwość prawa wypełniła się w nas, którzy postępujemy nie według ciała, ale według Ducha.

Bóg Syn dobrowolnie przyjął ludzkie ciało aby usatysfakcjonować Bożą sprawiedliwość (Filip. 2:6-11; Hebr. 2:9-12). Właśnie dlatego Boże miłosierdzie nie narusza Bożej sprawiedliwości. Grzech nie zostaje usprawiedliwiony przez głupkowaty sentymentalizm. Jedyną możliwością udzielenia człowiekowi miłosierdzia przez Boga jest uprzednia zapłata ceny za grzech. Uczynił to Chrystus.

Bardzo powszechnym jest istniejący we współczesnym pseudochrześcijaństwie pogląd, gdzie Bóg po prostu udzielił miłosierdzia zapominając o swojej sprawiedliwości. Tu każdy grzech i forma duchowego zwyrodnienia jest akceptowana. Jednakże prawdziwy Bóg jest miłosierny tylko wtedy, gdy najpierw przedstawiona zostaje prawda o tym miłosierdziu. Sentymentalizm nie zbawia.

Jakuba 2:10-12 10. Kto bowiem przestrzega całego prawa, a przekroczy jedno przykazanie, staje się winnym wszystkich. 11. Bo ten, który powiedział: Nie będziesz cudzołożył, powiedział też: Nie będziesz zabijał. Jeżeli więc nie cudzołożysz, ale zabijasz, jesteś przestępcą prawa. 12. Tak mówcie i tak czyńcie, jak ci, którzy mają być sądzeni przez prawo wolności. 13. Sąd bowiem bez miłosierdzia odbędzie się nad tym, który nie czynił miłosierdzia, a miłosierdzie chlubi się przeciwko sądowi.

Nieupamiętani grzesznicy, którzy nie akceptują prawdy o ofierze Chrystusa nie dostąpią Bożego miłosierdzia! Jest to ofiara skończona i w pełni wystarczalna, która zakrywa wszystkie grzechy (Kol. 2:13; Hebr. 10:14; Jan 3:5), w tym grzech niewiary (Hebr. 3:12; Jan 3:18; 16:8-9). Odrzucenie prawdy o wystarczalności ofiary Chrystusa na rzecz utracalności zbawienia to odcięcie się od jedynej możliwości zbawienia.

Miłosierdzie jest większe od przebaczenia, mniejsze od miłości, różne od łaski i jest jednym ze sprawiedliwością

“W swoim miłosierdziu Bóg, gniewny Sędzia, posłał Swego Syna na świat, by doprowadzić do tego niezbędnego pojednania. Nie wyglądało to jednak tak, że dobrotliwy Syn udobruchał Swojego szorstkiego Ojca: inicjatywa należała do Ojca. Mówiąc słowami Jana Kalwina: „Toteż na cudowny i Boży sposób kochał nas już wtedy, kiedy jeszcze nienawidził”, a Jego dar dla nas w postaci Syna, jako tego, który wziął na siebie karę za nasz grzech, był owocem tej miłości (Jan 3:14-16; Rzym. 5:5-8; 1 Jana 4:8-10). W całej swojej służbie pośredniczenia Syn wykonywał wolę Swego Ojca.” – J. I. Packer, Teologia systematyczna

Odniesienie do człowieka

“wszyscy chrześcijanie, a zatem wszystkie zbory Kościoła na ziemi, są wezwani do praktykowania uczynków miłosierdzia i współczucia, dogłębnej miłości bliźniego, która reaguje szczodrze na wszelkie przejawy ludzkich potrzeb (Łuk. 10:25-27; Rzym. 12:20-21).“ – J. I. Packer, Teologia systematyczna

Człowiek miłosierny nie tylko znosi obelgi złych ludzi, ale też jego ręce otwierają się we współczuciu względem tych właśnie złoczyńców. Jest współczujący i wybaczający, łaskawy, miłujący. Nie jest jednak sentymantalny aby przymykać oko na zło i pozwalać aby grzech kroczył bezkarnie w jego obecności, nie zaniecha konfrontacji zła tylko dlatego, że jego sprawca ma negatywne uczucia czy też jest zrozpaczony.

Miłosierdzie oznacza, że wierzący zwraca się do złoczyńcy z całkowitym przebaczeniem, z miłością i łaską wtedy i tylko wtedy, gdy prawda o grzechu zostaje zaakceptowana

Psalm 27:21 Niegodziwy pożycza i nie zwraca, a sprawiedliwy lituje się i rozdaje

Postawa braku miłosierdzia oznacza brak narodzenia na nowo, taka osoba nie zostanie przez Boga ułaskawiona. Okrutny człowiek będzie przejawiał swoje zapęty nie tylko względem ludzi ale i zwierząt, dowodząc swojej niesprawiedliwości.

Psalm 109:16 Dlatego że nie pamiętał, by okazać miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a strapionego w sercu chciał zabić.
.
Przysłów 12:10 Sprawiedliwy dba o życie swego bydła, a serce niegodziwych jest okrutne.

Jednakże udzielanie miłosierdzia przez człowieka nie jest przyczyną jego zbawienia. Jest to owoc narodzenia z góry, rezultat działania Ducha Świętego w człowieku zbawionym, Boży dar:

Rzym. 12:6.8 6.Mamy więc różne dary według łaski, która nam jest dana...8. … jeśli ktoś okazuje miłosierdzie, niech to czyni ochoczo.

Każdy dar dobry ma swoje źródło w Bogu a cały świat tkwi w rękach niegodziwego i nie jest dobry (Jakuba 1:17; 1 Jana 5:19). Miłosierdzie zatem nie jest z tego świata, nie ma swojego naturalnego źródła w upadłym człowieku lecz w Bogu jedynie.

“Musimy być przekonani nie tylko o tym, że jak kiedyś [Bóg] stworzył świat, że podtrzymuje go swoją nieograniczoną mocą, rządzi nim swoją mądrością, zachowuje go przez swoją dobroć,a w szczególności rządzi ludzką rasą w sprawiedliwości i sądzie, dźwiga ją w miłosierdziu osłania swoją protekcją; ale także, że nigdzie nie znajdzie się cząstka światła, mądrości, sprawiedliwości, mocy, prawości czy prawdziwej prawdy, która z Niego nie wypłynie, a której On nie jest przyczyną“ – Jan Kalwin, Instytuty I, 2:1

Miłosierdzie nie jest naturalną cechą człowieka. Jest raczej Bożym atrybutem manifestowanym na tym świecie przez zbawionych, czyli tych, którzy uznają swoje duchowe bankructwo, trwają w upamiętaniu, są dziećmi pokoju i rozumieją, że nie posiadają wewnętrznej sprawiedliwości. To ponadnaturalna cecha dzieci Bożych.

Łuk. 6:46 Dlatego bądźcie miłosierni, jak i wasz Ojciec jest miłosierny.

Zobacz w temacie

Print Friendly, PDF & Email