Doktrynalna fikcja

Kol. 2:13 I was, gdy byliście umarłymi w grzechach i w nieobrzezaniu waszego ciała, razem z nim ożywił, przebaczając wam wszystkie grzechy

Nie ma na świecie czteropunktowych kalwinistów. Jestem pewien, że w takim czy innym czasie, kiedy rozmawiałeś o prawdzie z innymi, spotkałeś ludzi, którzy twierdzili, że są czteropunktowymi kalwinistami.

Nie w każdym przypadku, ale prawie we wszystkich przypadkach jedynym punktem kalwinizmu, który odrzucają czteropunktowcy, jest partykularne odkupienie. Na początku musimy ustalić fakt, że niemożliwe jest utrzymanie pozostałych czterech punktów kalwinizmu i odrzucenie partykularnego odkupienia.


Żadni z nas bracia

Rzym. 9:21-22 21. Czy garncarz nie ma władzy nad gliną, żeby z tej samej bryły zrobić jedno naczynie do użytku zaszczytnego, a drugie do niezaszczytnego? 22. A cóż, jeśli Bóg, chcąc okazać gniew i dać poznać swoją moc, znosił w wielkiej cierpliwości naczynia gniewu przygotowane na zniszczenie;

Spotkałem tych czteropunktowych kalwinistów; jasne jest, że pod żadnym względem nie są kalwinistami. Na przykład nie trzymają się mocno biblijnej doktryny o suwerennym, podwójnym przeznaczeniu. Nie mogą; to jest niemożliwe. Rozpatrując samo czyjeś myślenie i oddanie Słowu Bożemu, nie da się zaprzeczać partykularnemu odkupieniu i trzymać się predestynacji, ponieważ obie doktryny są nierozerwalnie związane. Są one nierozerwalnie związane, ponieważ,

po pierwsze, pięć punktów kalwinizmu razem tworzy jedność, która stanowi biblijną naukę o suwerennej i szczególnej łasce. Zaprzeczanie jednemu punktowi jest umniejszaniem prawdy o suwerennej i partykularnej łasce, a tym samym negowaniem innych punktów.

po drugie, dzieło odkupienia, którego Chrystus dokonał na Kalwarii, było Bożym objawieniem całego Jego planu zbawienia dla wybranych.

Nie wolno nam mówić do czteropunktowego kalwinisty:

„Bracie, wierzysz w cztery punkty kalwinizmu? Nie jesteś daleko od królestwa; masz tylko jeden punkt do przejścia”.

To nie jest prawda. Bez zaakceptowania partykularnego odkupienia nie wierzymy i nie możemy wierzyć w żaden z pozostałych czterech punktów.
.


Ukrzyżowany za owce

Jan 10:11 Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz oddaje swoje życie za owce.

Prawda partykularnego odkupienia jest dzisiaj prawdą atakowaną. Jest to prawda, której zaprzecza prawie cały świat kościelny. Dziwne, prawie niewiarygodnie dziwne, że jest tak niewielu, którzy trzymają się prawdy o partykularnym odkupieniu. To odrzucenie partykularnego odkupienia znajduje się nawet wśród tych, którzy twierdzą, że są kalwinistami. Uniwersaliści są tak nieugięci, że piszą książki, aby udowodnić, że sam Kalwin wierzył w uniwersalne przebłaganie.

Chociaż znaczna część tego, co mam do powiedzenia, dotyczy kwestii zakresu przebłagania (tj. za kogo umarł Chrystus), chcę także mówić o cierpieniu i śmierci Chrystusa z bardziej pozytywnego punktu widzenia. Zajmujemy się tym, co jest sercem Ewangelii. Paweł podsumowuje całą swoją posługę Ewangelii słowami: głosimy Chrystusa ukrzyżowanego (1 Kor. 1:23). Oznacza to, że jeśli ktoś odrzuca zadośćczyniącą ofiarę Jezusa Chrystusa pod jakimkolwiek względem, włączając w to partykularny charakter zadośćuczynienia, to niszczy Ewangelię Jezusa Chrystusa. A jeśli mogę przez chwilę odnieść to personalnie, oznacza to, że niszcząc to, co jest samym sercem Ewangelii, niszczy się to, co każdy wierzący musi wiedzieć i chce wiedzieć. Wierzący nigdy nie męczy się słuchaniem Ewangelii swojego odkupienia.

Najpierw rozważymy znaczenie terminów, których używa Pismo Święte do opisania ofiary naszego Pana Jezusa Chrystusa. Następnie rozważymy zarzuty, które przez lata były wnoszone przeciwko temu drugiemu punktowi kalwinizmu.

  • Dlaczego zgłoszono te zastrzeżenia?
  • Jaki jest ich charakter?
  • Jakie są konsekwencje takiego zaprzeczenia?

Na koniec chciałbym poczynić kilka uwag na temat tego, jak zadośćczyniąca ofiara Chrystusa staje się naszym zbawieniem.
.


Odkupienie

Dzieje 20:28 Uważajcie na samych siebie i na całe stado, w którym was Duch Święty ustanowił biskupami, abyście paśli kościół Boga, który on nabył własną krwią.

Najlepiej jest zająć się przede wszystkim tymi słowami w Biblii, które opisują dzieło Chrystusa na krzyżu, kiedy cierpiał i umierał za grzech. Pismo Święte czyni szczególny użytek z różnych terminów, z których cztery są szczególnie ważne, ponieważ pomagają nam zrozumieć naturę dzieła Chrystusa.

Pierwszym słowem, na które pragnę zwrócić waszą uwagę, wielokrotnie używanym w Nowym Testamencie, jest słowo „odkupienie”. Dzieło Chrystusa na krzyżu jest opisane w wielu fragmentach jako dzieło odkupienia. W Galacjan Paweł stwierdza, w związku z prawem starej dyspensacji:

Gal. 3:13 Chrystus odkupił nas z przekleństwa prawa, stając się za nas przekleństwem

Piotr mówi o byciu odkupionym

1 Piotra 1:18-20 nie tym, co zniszczalne, srebrem lub złotem, zostaliście wykupieni z waszego marnego postępowania przekazanego przez ojców, lecz drogą krwią Chrystusa jako baranka niewinnego i nieskalanego przeznaczonego do tego przed założeniem świata, a objawionego w czasach ostatecznych ze względu na was.

Odkupienie to słowo, które Pismo Święte zaczerpnęło z klasycznej greki. Zarówno w klasycznej grece, jak i w grece używanej w czasach Apostołów, słowo odkupienie odnosiło się do zapłaty ceny za niewolnika. Gdyby na przykład ktoś przypadkiem zobaczył niewolnika na targu niewolników w Rzymie, i chciał go kupić, nie w celu uczynienia go swoim własnym niewolnikiem, ale w celu zabezpieczenia jego wolności, zapłaciłby cenę równą wartości niewolnika. Zapłaciwszy cenę, uwolniłby niewolnika. Pismo Święte używa tego terminu, aby opisać aspekt cierpiącej i zadośćczyniącej ofiary Chrystusa. On nas zbawia.
.

Niewolnicy Chrystusa

Oczywistą implikacją jest przede wszystkim to, że On widzi nas jako niewolników, niewolników, którzy w splątanych łańcuchach naszej niewoli są skazani na zagładę. Płaci cenę, która zabezpiecza naszą wolność od niewoli, w której jesteśmy trzymani, niewoli i więzach grzechu. Jednym z aspektów terminu odkupienie jest to, że cena zabezpieczenia naszej wolności z niewoli grzechu odpowiada wartości, jaką posiadamy w oczach Boga.

Bóg zapłacił cenę krwi Swojego własnego Syna, najwyższą możliwą cenę, jaką mógł zapłacić. Kiedy zatem słowo „odkupienie” jest użyte w Piśmie, aby opisać ofiarę Chrystusa, Pismo wskazuje, że w oczach Bożych ci, za których zapłacona została cena krwi Syna Bożego, wyznaczyli najwyższą możliwą cenę, ponieważ lud Boży ma prawie nieskończoną wartość dla Boga.
.

Boża perspektywa

Teraz musimy uważać, aby to zrozumieć. Wartość, którą widzi w nas Bóg, nie jest wartością, którą można w nas znaleźć. Nie mamy żadnej wartości. Nie mamy żadnej wartości przede wszystkim dlatego, że jesteśmy stworzeniami uczynionymi przez Boga, podtrzymywanymi Jego mocą, podtrzymywanymi w każdej chwili Jego opatrznością, abyśmy byli całkowicie i w pełni od Niego zależni i aby nasza egzystencja mogła zakończyć się w chwili gdy po prostu On zaprzestanie wypowiadania Swego Słowa, które nas podtrzymuje.

Ale o wiele więcej, nie mamy żadnej wartości w oczach Boga, ponieważ jesteśmy grzeszni. Jak grzesznik, buntownik, który potrząsa pięścią przed Bogiem, może mieć jakąkolwiek wartość w oczach Boga? Kiedy Pismo Święte mówi o wielkiej wartości, jaką lud Boży ma w umyśle Boga, mówi o tym z punktu widzenia wiecznego i niezmiennego celu Boga, jakim jest uwielbienie siebie przez Chrystusa w Jego Kościele. Bóg kocha swój lud. Bóg tak umiłował świat, że dał swego jednorodzonego Syna (Jana 3:16)

1 Jana 4:10 Na tym polega miłość, że nie my umiłowaliśmy Boga, ale że on nas umiłował i posłał swego Syna, aby był przebłaganiem za nasze grzechy.

W umyśle Boga, zgodnie z dekretem wybrania oraz w swoim wiecznym i niezmiennym celu, widzi On swój lud jako mający dla Niego wielką wartość, nie ze względu na to, kim są, ale dlatego, że postanowił uczynić ich swoją oblubienicą i zamieszkać z nimi we wspólnocie przymierza na wieki.
.

Skuteczna miłość

Miłość Boża jest niezwykle ważnym czynnikiem w odkupieńczej ofierze Chrystusa. On nas kocha. Kocha nas nie za to, kim jesteśmy; nie za to, jak możemy przyczynić się do Jego chwały; On po prostu kocha nas ze względu na Swoje własne imię, ponieważ postanowił nas kochać, a ta miłość jest tak wielka, że ​​żadna cena nie jest zbyt wysoka, aby zapewnić nasze zbawienie.

Jest to miłość zakorzeniona w Jego miłości do siebie samego jako jedynego prawdziwego i żywego Boga. To miłość potężna i skuteczna. Jest to miłość, którą określi wszystko, co dzieje się w niebie i na ziemi oraz w całej historii wszechświata, aby historia mogła służyć doprowadzeniu do Niego Jego ludu. Wszystko w odwiecznej radzie Boga jest zdeterminowane przez Jego spojrzenie na Jego lud. To jest miłość, która dokonuje odkupienia w Chrystusie. Co więcej, odkupując nas przez Chrystusa Swoją krwią, nie tylko uwalnia nas z niewoli grzechu, ale czyni nas swoją własnością, swoimi niewolnikami.
.

Pocieszenie

Mówimy z przekonaniem, że naszym jedynym pocieszeniem jest to, że należymy do naszego wiernego Zbawiciela, Jezusa Chrystusa

Katechizm Heilderberski

Pytanie 1: W czym znajdujesz jedyną pociechę w życiu i wobec śmierci?

Odpowiedź: W tym, że ciałem i duszą należę – zarówno teraz, gdy żyję, jak i wtedy, gdy umrę – nie do siebie, ale do Jezusa Chrystusa, mego wiernego Zbawiciela. To On swą drogą krwią dał całkowite zadośćuczynienie za moje grzechy, wyzwolił mnie z mocy diabła, to On strzeże mnie tak dobrze, że nawet włos z głowy mi nie spadnie bez woli Ojca niebiańskiego, co więcej – wszystko musi służyć mojemu dobru. Dlatego – przez Ducha Świętego – daje mi On pewność życia wiecznego i pozwala, abym od tej chwili z całego serca pragnął żyć dla Niego.

Rzym. 14:8 Bo jeśli żyjemy, dla Pana żyjemy, jeśli umieramy, dla Pana umieramy. Dlatego czy żyjemy, czy umieramy, należymy do Pana.

.

1 Piotra 1:18-19 18. Wiedząc, że nie tym, co zniszczalne, srebrem lub złotem, zostaliście wykupieni z waszego marnego postępowania przekazanego przez ojców; 19. Lecz drogą krwią Chrystusa jako baranka niewinnego i nieskalanego;

.

1 Jana 3:8 Kto popełnia grzech, jest z diabła, gdyż diabeł od początku grzeszy. Po to objawił się Syn Boży, aby zniszczyć dzieła diabła.

.

Mat.10:29-31 29. Czy nie sprzedają dwóch wróbli za pieniążek? A jednak żaden z nich nie spadnie na ziemię bez woli waszego Ojca. 30. Nawet wszystkie włosy na waszej głowie są policzone. 31. Nie bójcie się więc, jesteście cenniejsi niż wiele wróbli.

.

Łuk. 21:18 Ale nawet włos z waszej głowy nie zginie.

.

Rzym. 8:28 A wiemy, że wszystko współdziała dla dobra tych, którzy miłują Boga, to jest tych, którzy są powołani według postanowienia Boga.

.

2 Kor.1:22 Który też zapieczętował nas i dał do naszych serc Ducha jako zadatek.

.

Rzym. 8:14 Wszyscy bowiem ci, którzy są prowadzeni przez Ducha Bożego, są synami Bożymi.


Herezja uniwersalistów

Teraz spróbuj dopasować to wszystko do schematu uniwersalnego zadośćuczynienia. Nie da się tego zrobić. Odkupienie jest zakorzenione w wiecznej i niezmiennej miłości Boga, która uczyni wszystko, co trzeba zrobić, aby zbawić Kościół.

Miłość Boga objawiona w odkupieniu nie może być miłością do wszystkich ludzi. Jest to cena, którą sam Bóg płaci w swoim własnym Synu, aby zabezpieczyć nasze odkupienie z niewoli. Możliwa jest tylko jedna z dwóch opcji:

  1. albo wszyscy są zbawieni, ponieważ Bóg kocha wszystkich ludzi zbawczą miłością (wtedy nikt nie może iść do piekła),
    .
  2. albo Bóg kocha tylko tych, za których umarł Chrystus.

Na podstawie Prof. Herman Hanko, Pięć punktów Kalwinizmu


Zobacz w temacie