Miłosierdzie Boże

utworzone przez | sty 4, 2021 | Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia systematyczna

Oto Boże miłosierdzie

Psalm 100:5 PAN bowiem jest dobry, jego miłosierdzie trwa na wieki, a jego prawda z pokolenia na pokolenie.

Atrybut miłosierdzia Boga można uznać za aspekt Jego świętości. Święty Bóg jest poświęcony Sobie i skupiony na sobie jako jedynym dobru. Ale tak jak dobro jest również piękne i pełne wdzięku, tak i ten, który sam w sobie jest jedynym dobrem i źródłem wszelkiego dobra, jest również absolutnie błogosławiony i chce być najbardziej błogosławionym, jak również objawić się jako błogosławiony błogosławiąc swoje stworzenia.

Synonimy

Terminem najczęściej używanym w Starym Testamencie do wyrażenia pojęcia miłosierdzia jest חֶסֶד (khesed – dobroć, miłosierdzie) i jest często używany w połączeniu z רַחֲמִים (rechame – współczucie), w liczbie mnogiej od רָ֫חֶם (rakhameym- łono, wewnętrzne części jako siedziba tkliwych uczuć ), odpowiednik greckiego τὰ σλπὰγχνα (ta splankna – wnętrzności, miłosierdzie), ale często tłumaczony w Septuagincie przez οἰκτιρμός (oiktirmos – miłosierdzie, współczucie, łaska, żal).

Psalmy 25 i 40 używają חֶסֶד (khe-sed – miłosierdzie ) i רַחֲמִים (rakhameym – wnętrzności, miłosierdzie ) jako synonimy

Psalm 25:6 Pamiętaj o swoim miłosierdziu (רַחֲמֶ֣יךָ rahameka), PANIE, i o twoich łaskach (וַחֲסָדֶ֑יךָ wahasedeka), które trwają od wieków.

Hebrajskie רַחֲמִים (rakh-a-meym – wnętrzności, litości ) tłumaczone są

  • Septuaginta jako οἰκτιρμοί (oiktirmoi – litości),
  • Wulgata przez miserationes (współczucia),
  • angielski przez czułe łaski, 
  • niemiecki przez Barmherzigheit (litość),
  • holenderski również  barmhartigheid  (litość),
  • francuski ma miserecordes  (współczucia).

Hebrajskie słowo חֶסֶד (khesed- miłosierdzie) głumaczone są

  • Septuaginta ἐλεος (eleos- miłosierdzie)
  • Wulgata ma misericordia (litość, żal)
  • angielski ma loving kindnesses (miłująca dobroć)
  • niemiecki oddaje jednak  Gute  (dobroć),
  • holenderski goedertierenheid  (dobroć, serdeczność),
  • francuski  graces (łaski).

Psalm 40:11 Dlatego ty, PANIE, nie odmawiaj mi twej litości (רַחֲמֶ֣יךָ rahameka); twoje miłosierdzie (חַסְדְּךָ֥ hasdeka) i prawda niech mnie zawsze strzegą.

Tutaj hebrajskie רַחֲמִים (rakh-a-meym – wnętrzności, litości) tłumaczone jest

  • Septuaginta οἰκτιρμούς (oik-tir-mous – miłosierdzie ) zaś חֶסֶד (khe-sed – miłosierdzie) przez ἐλεος (eleos – miłosierdzie ).
  • Wulgata tłumaczy te dwa słowa odpowiednio przez  miserationes  (współczucia) i  misericordia  (miłosierdzie),
  • niemiecki ma Barmherzigkeit  (litość) i  Gute  (dobroć),
  • francuski campassions (współczucie) i bonte (dobroć),
  • holenderski barmhartigheid  (litość) i spawadigheid  (dobroczynność)

W związku z tym istnieje bardzo ścisły związek między tymi dwoma słowami. Zasadniczo wyrażają ten sam pomysł. Obydwa odnoszą się do uczuć i wyrażają chęć uszczęśliwienia i błogosławieństwa.

Bez wyraźnego powodu Septuaginta tłumaczy דחֶסֶ (khesed – miłosierdzie  lub  dobroć) przez δικαιοσύνη (díkaiosúnē –prawość) w 1 Mojż. 20:13 i 21:23 . W obu przypadkach bardziej odpowiednie byłoby słowo ἐλεος (eleos – miłosierdzie), ponieważ hebrajskie słowo oznacza konkretny przejaw uczucia i życzliwości. To samo odnosi się do 2 Mojż. 15:13 , gdzie חֶסֶד (khe-sed – miłosierdzie ) ewidentnie odnosi się do głębokiego uczucia Boga do Jego ludu, objawionego w Jego wyzwoleniu z niewoli egipskiej.
.

Wdzięk

Interesujący jest tekst Izajasza

Izaj. 40:6 Głos przemówił: Wołaj. I zapytano: Co mam wołać? Wszelkie ciało jest trawą, a cały jego wdzięk (חַסְדּ֖וֹ hasdow) jak kwiat polny.

Tekst hebrajski używa tutaj słowa חֶסֶד (khe-sed – miłosierdzie) na określenie „wdziękui”.

  • Septuaginta, jednak przekłada  miłosierdzie  przez δόξα (doksa- chwała),
  • Wulgata ma gloria (chwała),
  • niemiecki Gute  (dobroć),
  • francuski grace (łaska),
  • holenderski goedertierenheid (życzliwość, dobroć).

Tutaj חֶסֶד (khe-sed – miłosierdzie ) ujawnia pokrewieństwo z חֵ֥ן (khane – łaska) w sensie piękna, wdzięku, jak wyraźnie pokazuje porównanie z kwiatem polnym. Być może związek należy znaleźć w fakcie, że tkliwe uczucia są piękne w ich manifestacji.
.

Miłość a miłosierdzie

Ważny jest także tekst Jeremiasza

Jer. 31:3 Powiedz: Dawno PAN mi się ukazał, mówiąc: Owszem, umiłowałem cię wieczną miłością (וְאַהֲבַ֤ת wahabat), dlatego przyciągam cię (מְשַׁכְתִּ֥יךְ meshak) swoim miłosierdziem (חָֽסֶד׃ hased)

Podkreślony tutaj został ścisły związek między חֶסֶד (khesed – miłosierdzie ) a miłością Boga אָהַב (a-haḇ – długo po), jako jego najgłębszym źródle.

Tłumaczenie חֶסֶד מְשַׁכְתִּ֥ךְי (me-shak-teyk khes-ed – przyciągam cię swoim miłosierdziem ) jest nieco trudne. חֶסֶד מְשַׁךְ (meshak khesed) naprawdę oznacza „wyciągać, przedłużać miłosierdzie”, jak w

Psalm 36:10 Roztocz twe miłosierdzie (מְשֹׁ֣ךְ חַ֭סְדְּךָ meshok hasdeka) nad tymi, którzy cię znają, a twoją sprawiedliwość nad ludźmi prawego serca.

Znaczenie tekstu Jeremiasza jest prawdopodobnie następujące:

„Przedłużyłem Twoje istnienie, gdy wyciągnąłem do Ciebie rękę w moim miłosierdziu”.

Źródłem tego aktu miłosierdzia jest suwerenna i niezmienna miłość Boga do Jego ludu. Bóg kochał Izrael; dlatego też Jego miłosierdzie sięgało po nich, gdy coraz bardziej pogrążali się w nędzy; w ten sposób byli zachowani, a ich istnienie jest przedłużane lub kontynuowane.

Septuaginta tłumaczy tutaj חֶסֶד (khesed – miłosierdzie) przez οἰκτιρημα (oiktrema łaski). W wiecznej miłości Bóg czule wpływa na swój lud, poruszony wolą błogosławieństwa. To jest Jego miłosierdzie.
.

Ogrom litości

Piękny jest też kolejny tekst Jeremiasza

Jer. 31:20 Czyż Efraim nie jest moim drogim synem? Czyż nie jest rozkoszny? Ilekroć bowiem mówię przeciwko niemu, nieustannie go wspominam. Dlatego wzrusza się moje wnętrze z jego powodu; na pewno zlituję się nad nim, mówi PAN.

Bardzo mocno wyraża się tutaj przywiązanie Boga Jahwe do swego ludu. Oryginał „na pewno zlituję się nad nim” to ra-khem araha-menoo Septuaginta przekłada przez ἐλεῶν ἐλεήσω αὐτόν eleon eleeso auton (z litością okażę mu litość).
.

Powód gniewu

Izaj. 63:7 Będę wspominać miłosierdzie PANA i chwałę PANA za wszystko, co nam PAN wyświadczył, i za wielką dobroć, którą okazał domowi Izraela według swego miłosierdzia (כְּֽרַחֲמָ֖יו kerahamaw) i według swojej wielkiej łaskawości (חֲסָדָֽיו׃ hasadaw).

Tutaj dwa terminy חֶסֶד (khesed – miłosierdzie ) i רַחֲמִים (rakh-a-meym – wnętrzności, litości) występują razem z bardzo małą różnicą znaczeniową. Ale zarówno kontekst, jak i tekst podkreślają, że miłosierdzie Jqhwe i Jego wielka życzliwość są boskim motywem błogosławienia Jego ludu i niszczenia jego wrogów.

To tkliwe uczucie do Izraela, wola ich błogosławieństwa, pragnienie serca Jahwe, aby Izrael był błogosławiony i szczęśliwy, to pozytywny powód Jego gniewu, o którym mówi cały poprzedni kontekst.

wersy 4-6 4. Dzień pomsty był bowiem w moim sercu, a rok moich odkupionych nadszedł. 5. Rozglądałem się, ale nie było pomocnika, zdumiałem się, że nikogo nie było, kto by mnie podparł. Dlatego moje ramię przyniosło mi zbawienie, a moja zapalczywość – ona mnie podparła. 6. Zdeptałem narody w swoim gniewie, upoiłem je w swojej zapalczywości i uderzyłem o ziemię ich mocarzy. 

A co do Jego ludu,

wers 9 We wszelkim ich ucisku i on był uciśniony, a Anioł jego oblicza zbawił ich. W swojej miłości i litości on ich odkupił. Troszczył się o nich i nosił ich przez wszystkie dni wieków.

Miłosierdzie Jahwe jest Jego czułym uczuciem do Jego ludu i Jego wolą, aby mu błogosławić i obdarzyć wszystkich dobrem.
.

Miłosierdzie a przymierze

חֶסֶד (khesed – miłosierdzie) jest używane w połączeniu z בְּרית (berith – przymierze ),wiecznym przymierzem Boga z Jego ludem, jak np tutaj

5 Mojż. 7:9 Uznaj więc, że PAN, twój Bóg, jest Bogiem, Bogiem wiernym, który zachowuje przymierze (הַבְּרִ֣ית haberit) i miłosierdzie (וְהַחֶ֗סֶד wehahesed) do tysiącznego pokolenia względem tych, którzy go miłują i przestrzegają jego przykazań;

Psalm 89:28 Na wieki zachowam dla niego swoje miłosierdzie (חַסְדִּ֑י hasdi), a moje przymierze (וּ֝בְרִיתִ֗י uberiti) z nim będzie trwałe.

Myśl jest taka, że ​​Boże przymierze i Jego miłosierdzie są nierozłączne. Jego przymierze jest przymierzem miłosierdzia. W swoim przymierzu i zgodnie z Jego przymierzem jest On miłosierny dla swego ludu i błogosławi ich całym błogosławieństwem zbawienia w Chrystusie.
.

Nowy Testament

Taka jest również myśl fragmentów Nowego Testamentu, które wspominają o miłosierdziu Boga, takich jak

1 Piotra 1:3 Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, który według swego wielkiego miłosierdzia zrodził nas na nowo do żywej nadziei przez wskrzeszenie Jezusa Chrystusa z martwych;

Zauważcie, że tutaj miłosierdzie jest miarą wielkiego zbawienia, które Bóg czyni dla swojego ludu, i obfitej dobroci, jaką obdarza ich, prowadząc ich z niedoli do wspaniałego dziedzictwa przygotowanego dla nich. To miłosierdzie nazywane jest „wielkim” ze względu na głębię nędzy, od której zbawia, i ze względu na szczyt chwały, do której prowadzi lud Boży. Dlatego miłosierdzie jest silnym uczuciem miłości do Jego ludu w nędzy i ogromnym pragnieniem, aby uczynić go błogosławionym w najwyższym możliwym stopniu.

Ta sama myśl jest wyrażona została w nastepujących miejscach

Judy 1:21 Zachowajcie samych siebie w miłości Boga, oczekując miłosierdzia naszego Pana Jezusa Chrystusa ku życiu wiecznemu.
.
1 Tym. 1:16 Lecz dostąpiłem miłosierdzia po to, aby we mnie pierwszym Jezus Chrystus okazał wszelką cierpliwość jako przykład dla tych, którzy mają w niego uwierzyć ku życiu wiecznemu. 
.
Efez. 2:4-5 4. Lecz Bóg, który jest bogaty w miłosierdzie, z powodu swojej wielkiej miłości, którą nas umiłował; 5. I to wtedy, gdy byliśmy umarli w grzechach, ożywił nas razem z Chrystusem, gdyż łaską jesteście zbawieni;

Bóg jest bogaty w miłosierdzie. Będąc bogaty w miłosierdzie, ożywił nas razem z Chrystusem, aby zaspokoić wymagania swojej własnej miłości, którymi nas umiłował. Szczególnie kontekst podkreśla ideę, że miłosierdzie jest silnym pragnieniem uczynienia swego przedmiotu w jak najwyższym stopniu błogosławionym; chociaż umarliśmy z powodu występków i grzechów, dzięki miłosierdziu Bożemu zostaliśmy wskrzeszeni z Chrystusem i posadzeni razem z Nim w okręgach niebieskich.

Pod tym względem piękny jest Rzymian gdzie ci, którzy są powołani do wiecznej chwały, nazywani są „naczyniami miłosierdzia”, których Bóg uczynił jakojako naczynia miłosierdzia dla objawienia bogactwa swojej własnej chwały

Rzym. 9:23 I żeby dać poznać bogactwo swojej chwały na naczyniach miłosierdzia, które wcześniej przygotował ku chwale;

Definicja Miłosierdzia Bożego

Znajdujemy zatem następujące elementy w biblijnej koncepcji miłosierdzia Bożego.

  • Miłosierdzie ma swoje miejsce w woli, zwłaszcza w miłości do Boga.
  • To boskie uczucie.
  • Miłosierdzie ma swój cel w chwale i błogosławieństwie.
  • Jest to takie boskie uczucie, że pragnie uczynić swój przedmiot doskonale błogosławionym w najwyższym możliwym stopniu.
  • Kiedy to uczucie jest skierowane do obiektu, który jest w nędzy, objawia się jako współczucie oraz jako moc wyzwolenia z najgłębszego nieszczęścia.

Nawet o miłosierdziu trzeba powiedzieć, że jest to atrybut Boga w sensie absolutnym. Bóg jest bogaty w miłosierdzie (Efez. 2:4) nie z powodu jakiegokolwiek związku z nami, ale absolutnie sam Sobie.

Miłosierdzie, jako atrybut Boga,

jest atrybutem lub cnotą Boga, według której oddziałuje On na Siebie jako najwyższe i jedyne dobro oraz implikacja wszelkich doskonałości, a Bóg w Trójcy Jedyny zna i chce Siebie jako najbardziej błogosławiony na wieki .

W odniesieniu do swego ludu miłosierdzie

jest cnotą Boga, zgodnie z którą On chce, aby byli w Nim doskonale błogosławieni i zakosztowali Jego własnego szczęścia, i zgodnie z którą prowadzi ich przez śmierć do najwyższego możliwego życia w Jego przyjaźni przymierza.

Możemy dodać, że istnieje nie tylko ścisły związek, ale także wyraźne rozróżnienie między miłością, łaską i miłosierdziem.

  • Miłość jest więzią, która jednoczy doskonałość etyczną.
  • Łaska jest obiektywną przyjemnością i subiektywną atrakcją tego, co etycznie doskonałe.
  • Miłosierdzie chce i pragnie błogosławieństwa etycznie doskonałych.

Powinno z tego jasno wynikać, że Bóg nie może być miłosierny dla potępionych niegodziwców i że Jego miłosierdzie wobec Jego ludu musi być oparte na Jego suwerennym wyborze, zgodnie z którym widzi ich wiecznie jako całkowicie sprawiedliwych w umiłowanym.

Na podstawie źródło

Zobacz w temacie

Print Friendly, PDF & Email