Historyczne pochodzenie herezji
1 Jana 1:7 A jeśli chodzimy w światłości, tak jak on jest w światłości, mamy społeczność między sobą, a krew Jezusa Chrystusa, jego Syna, oczyszcza nas z wszelkiego grzechu.
Fundamentaliści wierzą, że w niebie zgromadzona jest fizyczna, niezniszczalna krew Chrystusa, którą w jakiś niezrozumiały sposób Bóg wylewa na grzeszników, czy też nią kropi oczyszczając z grzechów. Ci, którzy zaprzeczają nowemu dogmatowi o oczyszczającej mocy fizycznej krwi fundamentalizmu, są oskarżani o herezję. Czy tak poważne oskarżenie może być uzasadnione? Herezja jest z definicji aberracją doktryny od historycznych wyznań wiary kościoła. Jednakże wyznania wiary nie wypowiadają ani słowa na korzyść tego nowego dogmatu.
Rzeczywiście, ironią jest, że wiele heretyckich grup przeszłych i obecnych ma poglądy związane z tym dogmatem o krwi. Czego nauczają wyznania wiary dotyczące osoby Chrystusa?
Ortodoksyjne chrześcijaństwo zawsze nauczało, że Jezus Chrystus jest prawdziwie i wiecznie Bogiem, Drugą Osobą Trójcy Świętej i że w wcieleniu wieczne Słowo „stało się ciałem i zamieszkało wśród nas” (Jan 1:14). „Stało się ciałem” oznacza, że Pan Jezus przyjął prawdziwą naturę ludzką, jak zauważa Konfesja Westminsterska 8.2:
„ze wszystkimi jej istotnymi właściwościami i powszechnymi słabościami”
Wczesny kościół był nękany przez różne grupy heretyckie, które zaprzeczały albo boskości Chrystusa, albo Jego człowieczeństwu, albo relacji między dwiema naturami. Dogmat fundamentalistów o krwi Chrystusa jest formą tych herezji.
Gnostycyzm
Heretycy gnostyccy byli mistyczną grupą, która twierdziła, że zbawienie jest możliwe dzięki szczególnej wiedzy (gr. gnosis ). Wśród ich licznych herezji nauczali, że materia jest grzeszna, a zatem Chrystus nie mógł przyjąć materialnego ciała. Z pewnością nauczanie, że fizyczna krew jest grzeszna, a zatem Chrystus nie miał prawdziwej ludzkiej krwi jest to forma gnostycyzmu. Apostoł Jan ostrzega przed gnostycyzmem w swoich listach:
1 Jana 4:1-3 1. Umiłowani, nie wierzcie każdemu duchowi, ale badajcie duchy, czy są z Boga, gdyż wielu fałszywych proroków wyszło na świat. 2. Po tym poznacie Ducha Bożego: każdy duch, który wyznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele, jest z Boga. 3. Każdy zaś duch, który nie wyznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele, nie jest z Boga. Jest to duch antychrysta, o którym słyszeliście, że nadchodzi, i już teraz jest na świecie.
.
2 Jana 1:7 Gdyż pojawiło się na świecie wielu zwodzicieli, którzy nie uznają, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele. Taki jest zwodzicielem i antychrystem.
Dlatego też każda doktryna negująca prawdziwie ludzką naturę Chrystusa (poprzez twierdzenie, że Jego krew jest Boska lub Bosko-ludzka) jest doktryną antychrysta i jego ducha.
.
Doketyzm
Herezja doketyzmu wywodzi się z gnostycyzmu. Doketyści nauczali, że ludzka natura Chrystusa była iluzją, że Chrystus tylko wydawał się być człowiekiem. Współcześni fundamentaliści nauczają pewnej formy doketyzmu, ponieważ Chrystus tylko wydawał się mieć ludzką krew, ale była to krew boska, lub krew bosko-ludzka, lub krew niezniszczalna.
.
Apolinaryzm
Apolinaryści negują kompletność człowieczeństwa Chrystusa . Apolinary utrzymywał, że Chrystus miał ludzkie ciało i duszę, ale nie miał ludzkiego ducha ani rozumnego umysłu (gr. nous). Nauczał, że Boska natura Chrystusa (Boski Logos) zajęła miejsce Jego rozumnego ludzkiego ducha lub umysłu (nous). Teoretycy krwi (jak apolinaryści) negują część ludzkiej natury Chrystusa:
- pierwsi negują, że krew jest prawdziwie ludzka
. - drudzy negują, że duch lub umysł był ludzki.
.
Eutychianizm
Eutychianizm to pogląd, że dwie natury Chrystusa zostały zmieszane, tworząc jedną naturę (monofizytyzm). Fundamentaliści nauczają pewnej formy eutychianizmu, ponieważ przypisują Boskie cechy ludzkiej krwi Chrystusa, tak że Jego krew nie jest ani prawdziwie ludzka, ani Boska, ale jest obiema, stąd oburzająca wypowiedź Hymersa, że krew Chrystusa jest „zarówno ludzka, jak i boska”.
Atanazy, Oociec kościoła, który bronił prawowiernej wiary dotyczącej doktryny Chrystusa, wyraził znaczenie prawdziwej chrystologii w następujący sposób: „Czego nie przyjął, nie mógł odkupić”. Gdyby Chrystus nie miał ludzkiej krwi, nie mógłby odkupić każdej części nas, a jeśli nie odkupił każdej części nas, to nie odkupił żadnej części nas. Dlatego nie bylibyśmy odkupieni wcale!
Hebr. 2:16 Bo zaiste nie przyjął natury aniołów, ale potomstwa Abrahama.
Ortodoksyjny pogląd na prawdziwe człowieczeństwo Chrystusa jest taki, że przyjął On w czasie wcielenia prawdziwą, kompletną, bezgrzeszną i osłabioną naturę ludzką. Teolog Reformowany, Herman Hoeksema przedstawia doktrynę biblijną:
„Prawdziwy człowiek to taki, który uczestniczy w naszej ludzkiej naturze, duszy i ciele. Chrystus musi być prawdziwym człowiekiem, to znaczy, nie może przybierać tymczasowego wyglądu istoty ludzkiej, ponieważ wtedy nie byłby z nami spokrewniony. Nie może przyjść w specjalnie stworzonej ludzkiej naturze, ponieważ wtedy stoi poza zasięgiem naszego rodu. Musi być z nas. Musi istnieć w samej ludzkiej naturze, która została stworzona na początku…
.
Chociaż został poczęty bez woli człowieka i narodzony z dziewicy, nie była to obca lub specjalnie stworzona ludzka natura: ale przyjął na siebie nasze ciało i krew. Był organicznie z nami związany. Jeśli chodzi o tę ludzką naturę, nie przyszedł z zewnątrz, ale został zrodzony przez nas. Nie stał obok ludzi, ale wśród nich i był z nich. Miał udział w ciele i krwi dzieci. Był ciałem lub naszym ciałem, krwią z naszej krwi, kością z naszej kości.” [34]
Przypisywanie Boskości krwi Pana Jezusa jest mieszaniem dwóch natur Chrystusa, co zostało potępione na wczesnych soborach Kościoła. Wyznanie Chalcedońskie Wyznanie Wiary (451 rok) potwierdza, że co do Chrystusa to
należy uznać istnienie dwóch natur, bez pomieszania, bez zmiany, bez podziału, bez rozdzielenia; rozróżnienie natur nie zostaje w żaden sposób zatarte przez ich zjednoczenie, lecz własność każdej z natur zostaje zachowana i współdziała w jednej osobie i jednym istnieniu.
Twierdzenie, jak to uczynił Hymers, rzekomo reprezentujący wszystkich „wiarygodnych fundamentalistów”, że krew Chrystusa jest zarówno ludzka, jak i Boska, lub twierdzenie, jak uczynił Paisley, że krew Chrystusa jest Boska, a nie ludzka, oznacza pomieszanie dwóch natur Pana Jezusa Chrystusa i nieutrzymanie własności każdej z nich.
Jest to herezja chrystologiczna sprzeczna z wczesnymi wyznaniami wiary.
./
Rzymski katolicyzm
Rzym. 1:21 Dlatego że poznawszy Boga, nie chwalili go jako Boga ani mu nie dziękowali, lecz znikczemnieli w swoich myślach i zaćmiło się ich bezrozumne serce.
Temat krwi Chrystusa był gorąco dyskutowany w XV wieku. Zadano pytanie:
„Czy krew przelana przez Zbawiciela podczas Jego Męki pozostała zjednoczona z Wiecznym Słowem?”
Doprowadziło to do debaty między dominikanami i franciszkanami w obecności papieża Piusa II (1405-1464).
- Dominikanie uważali, że krew Chrystusa była istotną częścią Jego świętego człowieczeństwa i jako taka nigdy nie mogła być oddzielona od boskiego Logosu.
. - Franciszkanie argumentowali, że krew Chrystusa była jedynie współtowarzysząca Jego świętemu człowieczeństwu, to znaczy, że istniała z nim, ale nie była jego istotną częścią.
Chociaż papież Pius II nie zdecydował w żadną stronę, nurt myśli teologicznej kościoła rzymskokatolickiego, według internetowego Catholic Encyklopedia opowiada się za dominikańską nauką. W związku z tym Rzym naucza, że krew przelana przez Chrystusa podczas Jego męki została
„ponownie zjednoczona z ciałem Chrystusa podczas Zmartwychwstania, z możliwym wyjątkiem kilku cząstek, które natychmiast utraciły związek ze Słowem i stały się świętymi relikwiami, które należy czcić, ale nie adorować”. [35]
Zbieżność bałwochwalstwa
Poza odniesieniem do relikwii i „możliwym wyjątkiem kilku cząstek”, jest to niemal identyczne z tym, czego naucza wielu pastorów prezbiteriańskich, takich jak Greer, Cairns i Martin. Rzym naucza, że
„postrzegana jako część Najświętszego Człowieczeństwa hipostatycznie zjednoczona ze Słowem, Drogocenna Krew zasługuje na latreutyczną cześć lub adorację”.[36]
Jest to integralna część bałwochwalstwa Rzymu, gdzie przydziela on różne poziomy adoracji różnym osobom i przedmiotom. Zgodnie z powyższą klasyfikacją krew Chrystusa należy adorować latrią , dlatego rzymscy katolicy czczą chleb i wino (które, jak wierzą, są przeistoczone w ciało i krew Chrystusa) podczas mszy. Inne przedmioty kultu, takie jak relikwie, otrzymują dulia (rzekomo niższy poziom czci), a nie latria .
Wiara Reformowana potępia takie bałwochwalstwo. Na przykład Kalwin odrzuca takie rozróżnienia jako „nieudolne” i „całkowicie bezwartościowe”.[37] Naprawdę nie ma różnicy między adoracją religijną, czcią a uwielbieniem. Wszystkie sprowadzają się do tego samego. [38] Ponadto Rzym ma wśród swoich licznych bałwochwalstw szczególne nabożeństwo do krwi Chrystusa, jak stwierdza internetowa Encyklopedia Katolicka.
„Bractwa, które uczyniły swoim szczególnym celem czczenie Krwi Chrystusa, powstały najpierw w Hiszpanii” [39]
W kalendarzu rzymskim miesiąc lipiec jest poświęcony czci krwi Chrystusa.
30 czerwca 1960 r. papież Jan XXIII zwrócił się do zgromadzonych czcicieli w przededniu „Święta Najdroższej Krwi Naszego Pana Jezusa Chrystusa” następującymi słowami:
Idąc za przykładem naszych poprzedników, podjęliśmy dalsze kroki, aby promować nabożeństwo do Najdroższej Krwi nieskazitelnego Baranka, Jezusa Chrystusa. Zatwierdziliśmy Litanię Najdroższej Krwi opracowaną przez Świętą Kongregację Obrzędów i poprzez specjalne odpusty zachęcaliśmy do jej publicznego i prywatnego odmawiania w całym świecie katolickim.[40]
1 lipca 2000 r. papież Jan Paweł II zwracając się do „stowarzyszeń katolickich poświęconych Najdroższej Krwi” wezwał je do zastanowienia się nad „tajemnicą Krwi Chrystusa” [41].
W 1987 roku jezuita John A. Hardon, przemawiając na konferencji na temat „Najdroższej Krwi Chrystusa” (1987), mówi o krwi w następujących słowach:
Bóg przyjął ludzką naturę, aby w tej ludzkiej naturze mógł umrzeć. Aby umrzeć, dusza musiała oddzielić się od ciała. Ale aby ciało miało oddzieloną duszę, samo ciało musiało zostać pozbawione Jego Krwi… to opróżnienie ludzkiego ciała z Jego krwi było jedynym sposobem, w jaki Chrystus, bezgrzeszny Syn Boży i Syn Maryi, którym był, jedynym sposobem, w jaki mógł umrzeć… Dlaczego Piotr identyfikuje Krew Baranka Bożego jako „Drogocenną”? Cóż, z pewnością jest Drogocenna, ponieważ nie jest Krwią żadnego człowieka. Jest Krwią żywego Boga, który przyjął ludzką naturę, zdolną do przelania swojej Krwi. Dlaczego Krew Chrystusa była Drogocenna? Ponieważ jest Krwią Boga, który przyjął ludzką naturę, aby móc cierpieć i krwawić, a dodajmy, aby krwawić na śmierć. Dlaczego Drogocenna? Ponieważ jest Krwią żywego Boga. [42]
Te słowa byłyby całkiem akceptowalne z wielu fundamentalistycznych ambon.
.
Refutacja
Hardon się myli. Chrystus nie umarł przez „wypompowanie” krwi z Jego ciała. Po Jego śmierci w Jego ciele nadal była krew
Jan 19:33-34 33. Ale gdy przyszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie łamali mu goleni; 34. Lecz jeden z żołnierzy przebił włócznią jego bok i natychmiast wypłynęła krew i woda.
Chrystus umarł z własnej woli a nie z powodu utraty krwi.
Jan 10:17-18 17. Dlatego Ojciec mnie miłuje, bo ja oddaję swoje życie, aby je znowu wziąć. 18. Nikt mi go nie odbiera, ale ja oddaję je sam z siebie. Mam moc je oddać i mam moc znowu je wziąć. Ten nakaz otrzymałem od mego Ojca.
Kiedy cierpiał w ciele i duszy gniew Boży z powodu wybranych przez Boga, oddał ducha [43]
Mat. 27:50 Jezus zaś zawołał ponownie donośnym głosem i oddał ducha.
.
Marek 15:37 A Jezus zawołał donośnym głosem i oddał ducha.
.
Łuk. 23:46 Wtedy Jezus zawołał donośnym głosem: Ojcze, w twoje ręce powierzam mego ducha. Gdy to powiedział, skonał.
.
Jan 19:30 A gdy Jezus skosztował octu, powiedział: Wykonało się. I schyliwszy głowę, oddał ducha.
Hardon ubolewa, że współczesny kościół zaniedbał oddanie Krwi. Pisze:
Naprawdę wierzę, że jednym z symptomów współczesnego społeczeństwa (a nawet, niestety, wliczyłbym współczesne społeczeństwo katolickie), jednym z symptomów rosnącego, gryzącego świeckości jest zmniejszanie się i osłabianie nabożeństwa do Krwi Chrystusa… Załóżmy, że wybrałbym tysiąc katolików na chybił trafił, mam na myśli wierzących, chodzących do kościoła katolików i zapytałbym ich: Jakie litanie kościół zatwierdził do powszechnego odmawiania przez wiernych? Szczerze wątpię, czy wielu z tysiąca wiedziałoby, że jedną z tych litanii jest Litania do Krwi Chrystusa .[44]
Litania do Najdroższej Krwi (którą należy odmawiać szczególnie w lipcu) zawiera wersety takie jak ten:
Krwi Chrystusa, Jednorodzonego Syna Ojca Przedwiecznego, wybaw nas.
Krwi Chrystusa, wcielonego Słowa Bożego, wybaw nas.
Krwi Chrystusa, nowego i wiecznego Przymierza, wybaw nas.
Krwi Chrystusa, przy konaniu w Ogrójcu spływająca na ziemię, wybaw nas.
Krwi Chrystusa, tryskająca przy biczowaniu, wybaw nas.
Krwi Chrystusa, brocząca spod cierniowej korony, wybaw nas.
Krwi Chrystusa, przelana na krzyżu, wybaw nas.
Krwi Chrystusa, zapłato naszego zbawienia, wybaw nas.
Krwi Chrystusa, bez której nie ma przebaczenia, wybaw nas.
Krwi Chrystusa, która poisz i oczyszczasz dusze w Eucharystii, wybaw nas.
Krwi Chrystusa, zdroju miłosierdzia, wybaw nas.
Krwi Chrystusa, zwyciężająca złe duchy, wybaw nas.
Krwi Chrystusa, męstwo Męczenników, wybaw nas.
Krwi Chrystusa, mocy Wyznawców, wybaw nas.
Krwi Chrystusa, rodząca Dziewice, wybaw nas.
Krwi Chrystusa, ostojo zagrożonych, wybaw nas.
Krwi Chrystusa, ochłodo pracujących, wybaw nas.
Krwi Chrystusa, pociecho płaczących, wybaw nas.
Krwi Chrystusa, nadziejo pokutujących, wybaw nas.
Krwi Chrystusa, otucho umierających, wybaw nas.
Krwi Chrystusa, pokoju i słodyczy serc naszych, wybaw nas.
Krwi Chrystusa, zadatku życia wiecznego, wybaw nas.
Krwi Chrystusa, wybawienie dusz z otchłani czyśćcowej, wybaw nas.
Krwi Chrystusa, wszelkiej chwały i czci najgodniejsza, wybaw nas.[45]
Podczas gdy fundamentaliści wzbranialiby się przed pomysłem czczenia krwi (chociaż sformułowania takie jak „robienie wielkiej różnicy w Krwi”, „wywyższanie Krwi” itd. niebezpiecznie się do tego zbliżają) i słusznie odrzucaliby niebiblijne pojęcia takie jak czyściec, warto zauważyć, że oni również ubolewają nad współczesnym brakiem nacisku i oddania Krwi. To oni narzekają na tak zwane „bezkrwawe” ambony i „bezkrwawe” hymny współczesnego ewangelikalizmu.[46]
.
Anabaptyzm
Izaj. 44:20 Taki się karmi popiołem, jego zwiedzione serce wprowadziło go w błąd, tak że nie może wybawić swojej duszy ani powiedzieć: Czyż nie jest fałszem to, co znajduje się w mojej prawicy?
Anabaptyści składali się z szeregu heretyckich sekt, które wyrosły jak grzyby po deszczu w czasach Reformacji. Reformatorzy walczyli o Słowo Boże i pracowali na rzecz Reformacji Kościoła Chrystusowego na dwóch frontach: przeciwko Rzymowi i przeciwko anabaptystom. Ta druga grupa była radykałami. Wielu z nich było winnych podżegania do buntu. [47] Głównie z tego powodu byli prześladowani przez państwo. Są powszechnie uważani za prekursorów charyzmatyków.
Reformatorzy uważali ich za heretyków. [48] Niektórzy z bardziej radykalnych anabaptystów zaprzeczali Trójcy i twierdzili, że otrzymali bezpośrednie pozabiblijne objawienie od Boga, twierdząc, że mają Ducha. [49] Belgijskie Wyznanie Wiary w kilku miejscach wyraźnie potępia błędy anabaptystów. [50] Na przykład Belgijskie Wyznanie Wiary 18 oświadcza:
Dlatego wyznajemy (w przeciwieństwie do herezji anabaptystów, którzy zaprzeczają jakoby Chrystus przyjął ciało po swojej matce), że Chrystus miał uczestnictwo w ciele i krwi potomstwa
Artykuł 13 został napisany specjalnie, aby przeciwdziałać błędowi czołowego anabaptysty, Menno Simonsa (1496-1561), który nauczał idei „ciała niebieskiego”. Według artykułu C.J. Carrigana, Menno wyprowadził ten pogląd od Melchiora Hoffmanna (1495-1543) i Caspera Schwenckfelda (1490-1561). Cytujemy Menno:
Nasza doktryna i wiara jest taka, że to samo Słowo, Mądrość i Pierworodny, jak wyznaliśmy, w stosownym czasie zstąpił z nieba i stał się prawdziwym, śmiertelnym człowiekiem, poddanym cierpieniu i śmierci mocą Najwyższego i Jego Ducha Świętego, nie z Maryi, ale w Maryi, ponad wszelkie ludzkie pojmowanie.
.
Wyznajemy i mówimy, że zgodnie ze Słowem Pańskim Pismo Święte nie uwalnia od grzechu nikogo, oprócz Tego, który jest prawdziwie wolny, mianowicie Chrystusa Jezusa… przez co wyraźnie widać, że nie jest On z ciała Marii. [52]
Podczas gdy Menno i inni anabaptyści zaprzeczali, że Chrystus miał ciało od Marii, wielu współczesnych fundamentalistów naucza pewnej formy anabaptyzmu, utrzymując, że Chrystus nie miał krwi od Marii. Oczywiście większość współczesnych fundamentalistów jest anabaptystami w innych aspektach, takich jak ich arminianizm i ich zaprzeczenie chrztu dzieci. [53]
.
Pentekostalizm
2 Tes. 2:11-12 11. Dlatego Bóg zsyła im silny obłęd tak że uwierzą kłamstwu; 12. Aby zostali osądzeni wszyscy, którzy nie uwierzyli prawdzie, ale upodobali sobie niesprawiedliwość.
Mistyczne „błaganie krwi” można znaleźć wśród wielu ewangelików, zwłaszcza tych z odmiany zielonoświątkowej i charyzmatycznej. James A. Fowler krytykuje rosnącą tendencję do „błagania krwi” w mistycznym sensie. Jest to popularne określenie w niektórych kręgach:
- „Błagają krew”, aby złagodzić lęki i depresję.
- „Błagają krew”, aby wypędzić demony.
- „Błagają krew”, aby usunąć klątwę.
- „Błagają krew”, aby uzdrawiać i czynić cuda.
- „Błagają krew”, aby otrzymać to, co nazywają „chrztem w Duchu” i mówić niezrozumiałym bełkotem.
- „Błagają krew”, aby zostać uwolnionymi z trudnych okoliczności i uchronić się przed wszelkimi wypadkami.
- „Błagają krew”, aby chronić swój dom i rodzinę.
- „Błagają krew” o odrodzenie, modlitwę wstawienniczą i uwielbienie.
Dalej mówią:
„Ponieważ życie Jezusa jest w Jego Krwi, jeśli błagamy, czcimy , kropimy i śpiewamy o niej, w rzeczywistości wprowadzamy życie Boga do naszego kultu”.
.
„Kropimy Krwią naszymi językami, powtarzając słowa: „Krew, Krew, Krew Jezusa”.
.
„Im częściej wzywamy krwi, tym więcej mamy mocy – mocy, by zdobyć świat dla Jezusa, mocy, by oczyścić Kościół, mocy przeciwko szatanowi, gdyż używamy krwi jako broni w walce duchowej, która zwalcza grzeszne zakażenia, tak jak nasze białe krwinki zwalczają zakażenia w naszym fizycznym ciele”. [54]
Tego rodzaju modlitwa nie jest niczym niezwykłym na spotkaniach modlitewnych fundamentalistów w Irlandii Północnej, choć większość z nich woli sformułowanie: „zakryj [ wstaw życzenie ] krwią”. Idea jest podobna. [55]
Niewłaściwie nazwana strona internetowa „Bible-Knowledge.com” oferuje porady na temat „Jak błagać o krew Jezusa o wybawienie i ochronę”. Twierdzi się, że postępując zgodnie z instrukcjami na tej stronie, można uniknąć
- chorób,
- wypadków samochodowych,
- klęsk żywiołowych,
- ataków na rodzinę,
- bankructwa,
- oszustw związanych z kartami kredytowymi,
- zwolnień
- i ataków demonicznych.
Katastrofa nastąpi, jeśli nie będziesz regularnie błagać krwi. Ostrzeżenie jest następujące:
Osobiście przekonałem się na własnej skórze — że jeśli chcę mieć pełną ochronę Boga w powyższych kwestiach — muszę Błagać o Krew w noc poprzedzającą początek następnego miesiąca. Innymi słowy, jeśli chcę mieć ochronę Boga w maju — muszę Błagać o Krew w powyższych kwestiach ostatniego dnia kwietnia. Kilka razy się poparzyłem, gdy zapomniałem tego zrobić, i byłem narażony na kilka nienormalnych ataków pierwszego dnia tego nowego miesiąca. [56]
Jeśli chcesz chronić swoją własność, po prostu zastosuj „Linię krwi”, jak nam powiedziano:
Możesz obejść całą posesję, Błagając o Krew, obchodząc ją dookoła. To, co robisz, to nakładanie Linii Krwi wokół swojej posesji… Czytałem o przypadkach, w których chrześcijańscy farmerzy robili to, aby chronić swoje zwierzęta gospodarskie i stado przed atakami dzikich drapieżników.
.
W jednym przypadku rolnik miał problem z tym, że niektóre z jego zwierząt gospodarskich zostały zabite przez dzikiego wilka. Poszedł dalej i nałożył Linię Krwi wokół całej swojej posesji. Kiedy obudził się następnego dnia, znalazł martwego wilka…
.
Błaganie o Krew i nakładanie Linii Krwi wokół domu i posesji może również pomóc w ochronie przed trzęsieniami ziemi lub tornadami…
.
Innym obszarem, w którym możesz Błagać o Krew, jest czas, kiedy szykujesz się do wejścia do pociągu lub samolotu, aby wyjechać z miasta. Po prostu Błagaj o Krew w pociągu lub samolocie, albo tuż przed wejściem na pokład – albo zrób to poprzedniej nocy. [57]
Oczywiście, nic z tego nie ma żadnego uzasadnienia w Piśmie Świętym i jest po prostu próbą manipulowania Bogiem. Fowler narzeka na to jako na postawę, że „wszystko, co trzeba zrobić, to nacisnąć Boży 'przycisk krwi’, a Bóg odpowie jak Bóg sterowany pilotem”. Trzecia prośba, „Bądź wola Twoja” (Mat. 6:10), jest nieobecna w takich modlitwach.
Przypisy
[34] Herman Hoeksema, Dogmatyka Reformowana (Grand Rapids, MI: RFPA, 2005), tom 1, s. 499, 505.
[35] Źródło
[36] tamże
[37] Jan Kalwin, Instytuty religii chrześcijańskiej , red. John T. McNeill, tłum. Ford Lewis Battles (USA i Wielka Brytania: The Westminster Press i SCM Press, 1960), tom 1, s. 118 ( I:xii :2).
[38] Por. „ Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz ” (Łuk. 3:8).
[39] Bractwo jest definiowane jako „dobrowolne stowarzyszenie wiernych, ustanowione i kierowane przez kompetentną władzę kościelną w celu promowania szczególnych dzieł chrześcijańskiej miłości bliźniego lub pobożności” , źródło.
[40] Źródło
[41] Źródło
[42] Źródło
[43] Hardon nie zgadza się z odkupieniem szczegółowym, ponieważ naucza, że Chrystus umarł za wszystkich ludzi bez wyjątku: „Najdroższa Krew Jezusa oczywiście należy do wszystkich ludzi, ponieważ za wszystkich ludzi bez wyjątku została wylana na Kalwarii” [źródło]. Rzym naucza powszechnego, nieskutecznego zadośćuczynienia: „Kościół podążający za apostołami naucza, że Chrystus umarł za wszystkich ludzi bez wyjątku: Nie ma, nigdy nie było i nigdy nie będzie ani jednego człowieka, za którego Chrystus nie cierpiał” [Katechizm Kościoła Katolickiego [Veritas: Dublin, 1995], s. 137 [paragraf 605])]. Reformowane Wyznania Wiary, podążające za Słowem Bożym, nauczają, że Chrystus umarł tylko za swój wybrany kościół (por. Jan 10:11, 26; Dzieje 20:28; Efez. 5:25 ; Izaj. 53:8, 11), nie tyle czyniąc zbawienie możliwym dla każdego, kto z własnej woli je przyjmie, ale faktycznie zapewniając zbawienie wszystkim, którzy zostali Mu dani przez Ojca. Powszechne odkupienie jest zatem doktryną rzymską, a nie Reformowaną.
[44] Źródło
[45] Źródło
[46 Nalegamy, aby doktryna potężnego, skutecznego, szczególnego zadośćuczynienia (Kanon II) była wiernie głoszona, a herezja powszechnego odkupienia jest zwalczana, i nie śpiewamy „hymnów” („bezkrwawych” lub innych), ponieważ nie ma nie ma ku temu uzasadnienia w Piśmie Świętym; śpiewamy natchnione przez Boga Psalmy (Psalm 105:2; 2 Tym. 3:16).
[47] Na przykład rebelia w Münsterze (1534) była próbą radykalnych anabaptystów ustanowienia teokracji w Niemczech. Belgijskie Wyznanie potępia takie zachowanie: „brzydzimy się anabaptystami i innymi buntownikami, a ogólnie wszystkimi, którzy odrzucają wyższe władze i urzędników, i chcieliby obalić sprawiedliwość, wprowadzić wspólnotę dóbr i zakłócić przyzwoitość i dobry porządek, które Bóg ustanowił wśród ludzi” (36).
[48] Kalwin, który poślubił byłą anabaptystkę, „odrzucił ich zdrową doktryną lub nawrócił na wiarę Reformowaną” (David J. Engelsma, The Covenant of God and the Children of Believers: Sovereign Grace in the Covenant [Grand Rapids, MI: RFPA, 2005], s. 45).
[49] Luter zganił ich słowami: „Uderzam waszego ducha w ryj”.
[50] Dla autorów Belgijskiego Wyznania Wiary bardzo ważne było zdystansowanie się od radykalnych anabaptystów. „Za panowania Filipa II, Hiszpańskiego, sojusznika Kościoła Rzymskiego, wyznawcy Reformacji na Nizinach byli okrutnie prześladowani jako rewolucjoniści. Wyznanie to zostało napisane przede wszystkim jako świadectwo dla hiszpańskiego króla, aby udowodnić, że wyznawcy reformacji nie byli buntownikami, jak oskarżano, ale przestrzegającymi prawa obywatelami, którzy wyznawali tylko te doktryny, które były naukami Pisma Świętego. W 1562 roku kopia została wysłana do hiszpańskiego króla wraz z petycją o uwolnienie od prześladowań, w której wnioskodawcy oświadczyli, że są gotowi podporządkować się rządowi we wszystkich zgodnych z prawem sprawach, chociaż „oddadzą plecy biczom, języki nożom, usta kneblom, a całe ciała ogniowi”, zamiast zaprzeczać prawdzie Słowa Bożego” (źródło).
[51] Por. Ronald Hanko: „Niektórzy nauczali, że Chrystus przyniósł ze sobą swoją ludzką naturę z nieba i że przez swoje narodziny i poczęcie po prostu przeszedł przez łono Maryi jak woda przez kran” (Doktryna według pobożności) [Grand Rapids, MI: RFPA, 2004], s. 135).
[52] „Chrystologia wcielenia Menno Simona”, źródło
[53] Wyznanie Belgijskie 34: „Brzydzimy się błędem anabaptystów, którzy nie zadowalają się jednym chrztem, który raz otrzymali, a ponadto potępiają chrzest niemowląt wierzących, które naszym zdaniem powinny być ochrzczone i zapieczętowane znakiem przymierza, tak jak dawniej obrzezywano dzieci w Izraelu, na podstawie tych samych obietnic, które są składane naszym dzieciom”. Anabaptyści, podobnie jak współcześni baptyści, zaprzeczali, że Bóg zawiera przymierze z wierzącymi i ich dziećmi (1 Mojż. 17:7; Dzieje 2:39 ; 1 Kor 7:14).
[54] Źródło
[55] Wielu fundamentalistów w Irlandii Północnej szczególnie chętnie przywołuje moc krwi Jezusa, aby chronić swoje domy i rodziny, i prosi o przelanie krwi w celu odrodzenia.
[56] Źródło
[57] Tamże
Na podstawie, źródło
Tłumaczył Robert Jarosz
Zobacz w temacie
- Fundamentaliści i „niezniszczalna” Krew Chrystusa, część 1
- Fundamentaliści i „niezniszczalna” Krew Chrystusa, część 2
- Fundamentaliści i „niezniszczalna” Krew Chrystusa, część 3
- Fundamentaliści i „niezniszczalna” Krew Chrystusa, część 4
- Fundamentaliści i „niezniszczalna” Krew Chrystusa, część 5
- Fundamentaliści i „niezniszczalna” Krew Chrystusa, część 6
. - Unia i rozróżnienie dwu natur w osobie Chrystusa
- Chrystus świadomy celu
- Zastępcza śmierć Chrystusa
- Poczęty z Ducha i narodzony z Dziewicy
. - Krew Baranka Bożego
- Krew i ciało nie odziedziczą królestwa
- Oczyszczam cię krwią Jezusa…
- Nekroświątkowcy
- Przekleństwo powtarzalnej ofiary
- Reformacja przeciw idolatrii
- Reformacja przeciw papiestwu
- Relikwie a kości Elizeusza
. - Historia herezji: doketyzm
- Maryja i kult obrazów
- Prima Scriptura kontra Reformacja
. - Czy słowo „teologia” powinno być używane w szkołach chrześcijańskich i na ile sposobów można je rozumieć?
- Francuskie Wyznanie Wiary z 1559 roku
- Kanony Synodu w Efezie z 431 roku