2 Kor. 6:14-15 14 Nie wprzęgajcie się w nierówne jarzmo z niewierzącymi. Cóż bowiem wspólnego ma sprawiedliwość z niesprawiedliwością? Albo jaka jest wspólnota między światłem a ciemnością? 15 Albo jaka zgoda Chrystusa z Belialem, albo co za dział wierzącego z niewierzącym?
Z obrzydzeniem powinniśmy traktować wszystkich ludzi mieniących się chrześcijanami a jednak zachęcających do bratania się z rzymskim katolicyzmem. Praktyki ekumeniczne to próba połączenia w jedno świętej prawdy i diabelskiego fałszu, dobra ze złem, światła z ciemnością, Chrystusa z pontifem-antychrystem.
Trudno powiedzieć, kto jest gorszy. Rzymski katolik, który otwarcie głosi naukę o zbawieniu z uczynków czy też człowiek mieniący się bratem a zachęcający do wspólnoty wiary z rzymskimi katolikami. Kto jest gorszy, chory na śmiertelną i zakaźną chorobę, który powinien poddać się leczeniu a nie chce, czy też “domownik wiary”, wpuszczający zakaźnie chorego do domostwa twierdząc przy tym, że jego choroba to tak naprawdę inna forma zdrowia?
Spis treści
Nieomylni papieże
Rzymscy katolicy nauczają, że papież jest wprawdzie śmiertelnym człowiekiem, lecz nieomylnym w sprawach wiary i praktyki. Jednak doktryny głoszone przynajmniej przez dwóch z zacnych pontifów zprzeczają nieomylności papieży. Nieomylni papieże, którzy głosili doktrynalne herezje zatracenia to:
- Jan XXII (łac. Ioannes XXII, właśc. Jacques Duèse; ur. ok. 1244 w Cahors, zm. 4 grudnia 1334 w Awinionie – papież w okresie od 7 sierpnia 1316 do 4 grudnia 1334.
. - Honoriusz I (ur. w Kampanii, zm. 12 października 638 w Rzymie – papież w okresie od 27 października 625 do 12 października 638.
Aby zrozumieć jaka jest prawidłowa postawa wobec papiestwa i nauk Rzymu zwrócimy się do historycznego źródła, gmachu wiary protestanckiej.
.
Wiara rzymskich pontifów
27. Gdy dochodzimy do jednostek, dobrze wiemy jakiego rodzaju zastępców Chrystusa powinniśmy szukać. Bez wątpienia Juliusz, Leon, Klement i Paweł będą filarami chrześcijańskiej wiary, pierwsi interpretatorzy religii, pomimo że nie znali niczego o Chrystusie poza tym czego się nauczyli w szkole Luciana. Czemu podajemy imiona trzech czy czterech pontifów? Otóż gdyby istniała jakakolwiek wątpliwość co do rodzaju religii wyznawanej przez pontifów, wraz z ich kolegium kardynalskim i profesorami dnia dzisiejszego.
- Pierwszą głową ich sekretnej teologii jaka jest modna wśród nich jest przekonanie, że nie ma Boga.
.
- Kolejną wiara w to, że cokolwiek napisano i nauczano w odniesieniu do Chrystusa to kłamstwa i oszustwo (55).
. - Trzecią jest to, że doktryna dotycząca przyszłego życia i ostatecznego zmartwychwstania jest tylko baśnią.
Nie wszyscy tak myślą i niewielu to głosi; przyznaję to. Mimo to od dawna jest to wszystko normalną religią pontifów; a że rzecz ta jest notoryczna u wszystkich, którzy znają Rzym, rzymscy teologowie nie przestają się chwalić, że przez specjalne przywileje naszego Zbawiciela nadane zostało to, że Papież nie może się mylić, ponieważ powiedziano do Piotra:
Łuk. 22:32 Lecz ja prosiłem za tobą, żeby nie ustała twoja wiara.
Jakąż to oni modlitwę otrzymują przez swoją bezczelność, lecz aby cały świat zrozumiał do jak skrajnej niegodziwości doszli, tak że nie boją się ani Boga ani z człowiekiem się nie liczą? – Jan Kalwin, Institutes 4:7:27
Przypis: 55 Erezmus w liście do Steuchusa mówi: “Może tak być, że w Niemczech są osoby, które nie odwracają się od bluźnierstwa przeciwko Bogu, lecz najgorsze karanie jest im zadane. Ale w Rzymie, na własne uszy słyszałem ludzi wybielających ohydne bluźnierstwa przeciw Chrystusowi i jego apostołom, w obecności wielu osób prócz mnie i czyniących to bezkarnie.
.
Herezja papieża Jana XXII
28.Załóżmy jednak, że podłość tychże pontifów, których wcześniej wspomniałem nie jest znana, tak jakby nie opublikowali ich w swoich kazaniach czy pismach, lecz zdradzili je tylko przy stole we własnej komorze, lub przynajmniej w obszarze murów własnych siedzib. Lecz gdyby jednak mieli ten przywilej (nieomylności), który potwierdzają, muszą wykluczyć ze swojej listy pontifów Jana XXII (56), który publicznie utrzymywał, że dusza jest śmiertelna i ginie razem z ciałem aż do dnia zmartwychwstania. I aby pokazać wam, że cała Stolica (apostolska) wraz z najważniejszymi podporami całkowicie upadła (w tę naukę), żaden z Kardynałów nie przeciwstawił się temu szaleństwu, jedynie Wydział Paryża zobowiązał króla aby ten nalegał na jej odwołanie. Król zabronił swym poddanym komunii z nim (papieżem), o ile ten natychmiast nie odwoła nauki i ogłosił swój zakaz w normalny sposób przez herolda. Tak przymuszony (papież) wyparł się swojego błędu.
Ten przykład zwalnia mnie z obowiązku dalszej dyskusji z moimi oponentami, gdy twierdzą oni, że Stolica Rzymska i jej pontifowie nie mogą mylić się co do wiary, bo powiedziano Piotrowi:
Łuk. 22:32 Lecz ja prosiłem za tobą, żeby nie ustała twoja wiara.
Z pewnością wstydliwy upadek, przez który (papież Jan XII) odpadł od wiary i stał się zauważalnym dowodem przeciw jego następcom, że oni wszyscy nie są Piotrami, którzy kontynuują sukcesję Piotra w jego episkopacie; pomimo, że cała rzecz jest zbyt dziecinna sama w sobie to jednak wymaga odpowiedzi: bo jeśli nalegają oni aby wszystko co zostało powiedziane Piotrowi stosować również do jego następców, wnioskujemy, że wszyscy oni są szatanami, ponieważ Pan raz powiedział do Piotra:
Marek 8:33 Odejdź ode mnie, szatanie, bo nie pojmujesz tego, co Boże,
Łatwo nam przychodzi riposta poprzez drugą wypowiedź tak jak im powoływanie się na poprzednią. – Jan Kalwin, Institutes 4:7:28
Przypis: 56 Jan Gerson, który żył w tamtym czasie potwierdza, że Jan XXII otwarcie zapierał się nauki o nieśmiertelności duszy.
.
Herezja papieża Honoriusza I
W 638 roku Honoriusz wdał się w spór pomiędzy patriarchą Konstantynopola Sergiuszem I, a patriarchą Jerozolimy Sofroniuszem I. Sergiusz, chcąc pogodzić monofizytów egipskich z Kościołem Rzymskim zdecydował się rozstrzygnąć kwestię dwóch natur Chrystusa wprowadzając monoteletyzm, czemu stanowczo sprzeciwił się Sofroniusz.
W celu zakończenia sporu zwrócono się z prośbą do Honoriusza, który nie był zbyt obeznany z teologią grecką. W swoim liście stwierdził, że należy poprzeć ten drugi pogląd (monoteletyzm), co doprowadziło do tego, że na soborze w Konstantynopolu papież został potępiony i uznany za heretyka. Aż do XI wieku Honoriusza wyklinali kolejni papieże, a na soborze watykańskim I w 1870 przeciwnicy dogmatu o nieomylności papieża powoływali się na jego pomyłkę.
Monoteletyzm
Nazwa wywodzi się od greckich słów μόνος monos „jedyny” i θέλω thelo „chcę, mam wolę”
.
- albo nie był całkowicie człowiekiem
- albo nie był całkowicie Bogiem
Ta niesamowicie subtelna herezja prowadzi na zatracenie.
.
Rzymscy katolicy nie są braćmi w Chrystusie
Katolicy nie wierzą w zbawienie jedynie z łaski przez wiarę.Oficjalna pozycja Kościoła Rzymsko-katolickiego mówi o tym, że osoba musi uwierzyć w Jezusa Chrystusa oraz:
- zostać ochrzczona
- otrzymać eucharystię razem z innymi sakramentami
- musi być posłuszna zarządzeniom Kościoła rzymsko – katolickiego
- przedstawiać wielkie zasługi i chwalebne uczynki
- nie może umrzeć w jakimkolwiek grzechu śmiertelnym
- musi wierzyć w niepokalane poczęcie Marii
8 grudnia 1854 roku papież Pius IX ogłosił dogmat o niepokalanym poczęciu, według którego Maria, Matka Jezusa, urodziła się bez grzechu pierworodnego. Według tego papieża, „jest to nauka objawiona przez Boga i dlatego ma być bez wahania przyjmowana przez wszystkich wiernych”.
.
2 listopada 1950 roku Pius XII ogłosił bullę papieską, według której Maria została wzięta do nieba cieleśnie, to znaczy nie umarła śmiercią naturalną. Edykt papieski powiada: „Jeżeli więc ktokolwiek, niech Bóg go broni, odważy się świadomie temu zaprzeczyć lub wyrazić wątpliwość w to co podaliśmy, niech wie, że przez to odpadł całkowicie od boskiej katolickiej wiary”.
Oto co Rzym dodał do ewangelii:
- mszę
- czyściec
- odpusty
- rzymsko katoliccy księża, kiedy są wyświęcani, są nazywani alter Christus (Drugi Chrystus)
- ich sakramentale prawo do przebaczania grzechów
- ich sakramentale prawo do udzielania sakramentu pokuty
- ich kontrola nad kanałami łaski przez sakramenty
Pomimo tego, że Rzymscy katolicy mogą stanowić żyzną ziemię dla ewangelii, uznajemy, że katolicyzm to nie jest chrześcijaństwo. To nie są nasi bracia w wierze. Mając miłość Chrystusową rozlaną w naszych sercach powinniśmy gorliwie głosić ewangelię zbawienia z łaski przez wiarę naszym katolickim przyjaciołom zachowując w pełni nakaz Pana Jezusa:
Judy 1:23Innych zaś ratujcie w bojaźni, wyrywając ich z ognia, mając w nienawiści nawet szatę, która została skalana przez ciało.
Biblijna postawa
Czy nauka, która nawołuje by z obrzydzeniem traktować innych ludzi pochodzi od Boga?
Boża postawa wobec heretyków I herezji
Psalm 5:6 Wytracisz tych, którzy mówią kłamstwa. PAN brzydzi się człowiekiem krwawym i podstępnym.
.
Przysłów 3:32 Przewrotny bowiem budzi w PANU odrazę
Ludzka postawa wobec herezji
Psalm 119:163 Nienawidzę kłamstwa i brzydzę się nim, ale miłuję twoje prawo.
Ludzka postawa wobec heretyków i herezji
Psalm 139:21 Czy nie nienawidzę tych, PANIE, którzy nienawidzą ciebie? I nie brzydzę się tymi, którzy przeciwko tobie powstają?
.
Przysłów 29:27 Bezbożny budzi odrazę w sprawiedliwych
.
Judy 1:23 Innych zaś ratujcie w bojaźni, wyrywając ich z ognia, mając w nienawiści nawet szatę, która została skalana przez ciało
