Zastępcza śmierć Chrystusa

utworzone przez | lis 16, 2022 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu

Tekst źródłowy

21. I was, którzy kiedyś byliście obcymi i wrogami umysłem w niegodziwych uczynkach, teraz pojednał;

22. W jego doczesnym ciele przez śmierć, aby was przedstawić jako świętych, nieskalanych i nienagannych przed swoim obliczem;

23. Jeśli tylko trwacie w wierze, ugruntowani i utwierdzeni, niedający się odwieść od nadziei ewangelii, którą usłyszeliście, a która jest głoszona wszelkiemu stworzeniu pod niebem, której ja, Paweł, stałem się sługą;

Przypomnijmy strukturę omawianego rozdziału. W ogólnym ujęciu tekst Kolosan 1 składa się z trzech sekcji

1) Sekcja otwierająca: wskazuje na autora Listu, adresata i zawiera pozdrowienia (wersy 1-2), doksologię – oddaje chwałę Suwerennemu Bogu za dzieło zbawienia oraz dary łaski, jakie otrzymali Kolosanie: Ewangelię, wiarę, miłość oraz doktrynalną jedność (wersy 3-6); następnie wskazuje na źródło jedności, którym jest dzieło Ducha Świętego w Ewangelii, którą Kolosanom przekazał Epafras, apostolski łącznik i jednocześnie ich krajan (wersy 7-8)

2) Sekcja doktrynalna: odnosi się do uni hipostatycznej Chrystusa (wersy 14-22), rozważaja kwestię pojednania świata z Bogiem przez Mesjasza, prawdziwie Boga i prawdziwie człowieka, poruszona zostaje kwestia darów uświęcenia i wytrwania (wersy 20-23)

3) Sekcja eklezjalna: która obejmuje zagadnienie katolickości Kościoła poprzez analizę pracy misyjnej: jej zakres, cel oraz towarzyszący trud (wersy 24-29)

Sam wers 22 choć składa się zaledwie z 22 słów jest bardzo bogaty teologicznie i doskonale wpisuje się w główne przesłanie Pisma Świętego. Całe Pismo Święte posiada swój punkt centralny w pojednaniu wybranych grzeszników z Bogiem co umożliwiła zadośćczyniąca ofiara Chrystusa zrealizowana przez zastępczą śmierć Mesjasza i odkupienie przez Jego krew.

Doktryna wskazuje na odwieczny plan Boga względem wybranych do zbawienia ludzi. Podsumować to można frazą: Bóg zbawia Swój lud przez Swojego Syna dla Swojej chwały. Wyraźnie obserwowalne są tutaj następujące elementy teologiczne:

a) unia hipostatyczna
b) atrybut prostoty Boga
c) prawna i organiczna unia z Chrystusem
d) usrpawiedliwienie
e) uświęcenie
f) przetrwanie świętych

Przesłanie Apostoła Pawła stanowi wyraźny kontrast i antytezę do kultury oraz teologii, w jakiej dorastali chrześcijanie zanim nawrócili się do Chrystusa.

Kontekst kulturowy

Jak przed nawróceniem postrzegali świat Kolosanie, szczególnie w odniesieniu do relacji z bóstwami i życia pośmiertnego? Otóż greckie mity obfitował w barwne postaci bóstw, z których każde odpowiedzialne było za konkretne sfery egzystencji duchowej i materialnej.

Ci tak zwani bogowie często współżyli fizycznie z ludzkimi kobietami (uwiedzionymi, zbałamuconymi a nawet czasem po prostu zgwałconymi), z tych związków rodzili się herosi – ponadnaturalnie obdarowani śmiertelnicy dokonujący niezwykłych czynów.

Istotnym spostrzeżeniem jest nie duchowe a cielesne oddziaływanie bóstw i herosów na ludzkość. Starożytni nie znali pojęcia duchowego mesjasza, wcielonego Boga, który przyjął na siebie drugą, ludzką naturę, ludzką postać, po to aby wyzwolić upadłych ludzi z grzechu. Nawet “najlepsi” z mitycznych bożków służyli zaledwie doczesną pomocą:

  • Prometeusz, rzekomy stwóca, któy ulepił człowieka z gliny pomieszanej ze łzami uczynił go kruchego i aby to wynagrodzić przemycił podstępnie na ziemię ogień.
    .
  • Soteria bogini bezpieczeństwa i zbawienia, wyzwolenia i ochrony przed krzywdą nie zapewniała tego na sposób duchowy.
    .
  • Eleos był uosobieniem miłosierdzia, łaski, współczucia i litości acz jedynie docześnie.

Pogańscy bogowie nie byli zainteresowani pośmiertnym losem człowieka, stąd powstała dająca cień nadziei (a w zasadzie fałszywej nadziei) koncepcja herosa. Stanowiła wskazówkę jak poprawić pośmiertny status. Dana osoba, aby osiągnąć lepszy byt, musiała niczym heros jeszcze za życia wykazać się wyjątkowymi cechami: walecznośćią, mądrością, bogactwem, siłą itp.

Miary zła dopełniały dwa obecne w mentalności Greków ideologiczne nurty, platonizm (a w zasadzie agnostycyzm) i wkraczający właśnie gnostycyzm (z jego tajemną, niepoznawalną wiedzą czyli ponownie agnostycyzm), mocno akcentując swoją obecność także w teologii.  Oba kierunki posiadały przynajmniej dwie wspólne cechy: relatywizm (brak pewności co do obiektywnej prawdy) oraz dualizm (świat duchowy / świat idei uznany za dobry, świat materialny za zły).

Jeszcze w II wieku, czyli niecałe 100 lat po Liście Pawła, Tertulian z Kartaginy wciąż walczy z pozostałościami dualizmu obecnego w teologii chrześcijan zgromadzających się w Kolosach. Ostrzega przed rozwiniętą herezją doketyzmu:

“Ale nie wolno wam z tego powodu przypuszczać, że przy każdej wzmiance o Jego ciele termin ten jest tylko metaforą, zamiast oznaczać prawdziwe ciało. Mówi bowiem powyżej, że jesteśmy „pojednani w Jego ciele przez śmierć”; oznacza to oczywiście, że umarł w tym ciele, w którym śmierć była możliwa dla ciała” – Tertulian z Kartaginy, Przeciw Marcjonowi t. 5 r. 19, List do Kolosan

Fałszywa teologia prowadzi do rozpaczy. Człowiek osadzony w greckiej kosmogonii pozostawał w zasadzie bez nadziei na zbawienie. Sam musi je sobie zapewnić. Nie jest w stanie uczynić, o ile nie jest herosem. A ponieważ herosem nie jest, nie jest zbawiony.

Tu z pomocą przychodzi teologiczna odpowied spisanej pod natchnieniem i zachowanej dla wszystkich pokoleń przez Ducha Świętego tradycji apostolskiej
.

Analiza tekstu

Unia hipostatyczna

W jego doczesnym ciele przez śmierć

Doczesne ciało odnosi się do fizycznego i śmiertelnego ciała Mesjasza, które stało się środkiem umożliwiającym pojednanie. Tekst zawiera w sobie odniesienie do doktryny unii hipostatycznej dowodząc iż Chrystus jest nie tylko Bogiem: wiecznym stwórcą wszechrzeczy, co zostało aż nadto udowodnione w hymnie przedstawionym przez wersy 15-20  (hymny śpiewane były jedynie Bogu), ale też prawdziwie człowiekiem.

A) Z adośćuczynienia nie mógł uczynić Bóg jest duchem oraz Bóg nigdy nie umiera

2 Mojż. 3:14 Wtedy Bóg odrzekł do Mojżesza: JESTEM, KTÓRY JESTEM. I dodał: Tak powiesz synom Izraela: JESTEM posłał mnie do was
.
1 Tym. 6:16 Jedyny mający nieśmiertelność i mieszkający w światłości niedostępnej, którego żaden z ludzi nie widział ani widzieć nie może; jemu niech będzie cześć i moc wieczna. Amen.
.
Jan 4:24 Bóg jest duchem, więc ci, którzy go czczą, powinni go czcić w duchu i w prawdzie.

B) Zadośćuczynienia nie mógł uczynić człowiek, ponieważ żaden człowiek nie może spłacić długu wobec Boga po pierwsze ponieważ jego ofiara nie ma dla Boga wartości a po drugie ukaranie niewinnego w miejsce winowajcy jest niesprawiedliwe

Psalm 49:7-8 7. Nikt z nich w żaden sposób nie odkupi swego brata ani nie może dać Bogu za niego okupu; 8. (Kosztowny bowiem jest okup za ich dusze i nigdy się nie zdarzy);
.
2 Mojż. 34:7 [Bóg jest] Zachowujący miłosierdzie nad tysiącami, przebaczający nieprawość, przestępstwo i grzech, lecz nieusprawiedliwiający winnego…
,
5 Mojż. 24:16 Ojcowie nie poniosą śmierci za dzieci ani dzieci nie poniosą śmierci za ojców. Każdy za swój grzech poniesie śmierć.

C) Stąd niezbędnym był Mesjasz będący zarówno prawdziwie Bogiem jak i prawdziwie człowiekiem. Krew Chrystusa, krew prawdziwego człowieka, który jako jedna osoba jest prawdziwie Bogiem i prawdziwie człowiekiem, jest określona jako jedyna akceptowana przez Boga.

Dzieje 20:28 Uważajcie na samych siebie i na całe stado, w którym was Duch Święty ustanowił biskupami, abyście paśli kościółBoga,któryonnabyłwłasną krwią.
.
Jana 3:13 A nikt nie wstąpił do nieba, tylko ten, który zstąpił z nieba, Syn Człowieczy, który jest w niebie.
.
Filip. 2:6-7 6. Który, będąc w postaci Boga, nie uważał bycia równym Bogu za grabież; 7. Lecz ogołocił samego siebie, przyjmując postać sługi i stając się podobny do ludzi;
.
Hebr. 2:16-17 16. Bo zaiste nie przyjął natury aniołów, ale potomstwa Abrahama.17. Dlatego musiał we wszystkim upodobnić się do braci, aby stał się miłosiernym i wiernym najwyższym kapłanem wobec Boga dla przebłagania za grzechy ludu.

Krew Chrystusa jest bezcenna ponieważ Chrystus to jedna Osoba o dwóch naturach, których unia posiada konkretne właściwości:

  • bez zmiany natur (immutabiliter gr. atreptos) – ani Boska ani ludzka natura Mesjasza nie uległy zmianie
    .
  • bez pomieszania (inconfuse gr. asynchytos) – Boska natura Mesjasza nie pomieszała się z ludzką
    .
  • bez rozdzielenia (indivise gr. adiairetos) – obie natury składają się na jedną osobę a nie dwie
    .
  • bez rozłączenia (inseparabiliter gr. achoristos) – Mesjasz jest ciągle Bogiem i człowiekiem

Chrystus jako prawdziwie Bóg i prawdziwie człowiek w czasie pielgrzymki posiadał 1) dwie wole, prawdziwie ludzką i prawdziwie Bożą 2) dwa umysły, prawdziwie ludzki (np. podlegający procesowi zdobywania wiedzy Łuk. 2:52) i prawdziwie Boży (wszechwiedzący Jan 16:30) 3) ciało fizyczne (śmiertelne Mat. 27:50) i postać duchowa (nieśmiertelna Filip. 2:6-7) 4) ludzka istota będąca na ziemi oraz w tym samym czasie Boska istota będąca w Niebie (Jan 3:13; 17:24)

Unia dwóch natur nigdy nie została rozłączona, choć obecnie Chrystus posiada uwielbione ciało, czego dowodzi dalsza część Listu do Kolosan

Kol. 2:9 Gdyż w nim mieszka cieleśnie cała pełnia Bóstwa.

Prostota Boga

I was pojednał… aby was przedstawić … przed swoim obliczem;

Bóg dokonał pojednania w konkretnym celu, który osiąga bez możliwości porażki powziętego zamiaru zbawienia.

A) Pośrednie odnosienie do atrybutu prostoty Boga widoczne w tekście wskazuje na sposób działania Boga nigdy nie jest sprzeczny z celem. Chrytsus na krzyżu osiągnął coś konkretnego, nie umarł jedynie po to aby potencjalnie umożliwić skorzystanie z jakiejś oferty zbawienia.

Cel Boży nigdy nie może być być sprzeczny z samym sobą.  W kwestii zbawienia Bóg nie ma dwóch różnych celów dla konkretnej osoby zapewnionej przez śmierć Chrystusa: zbawienie i brak zbawienia.

B) Zbawienie należy tutaj rozumieć jako wieczny i niezmienny, zeralizowany w Chrystusie Boży zamiar osiągający końcowy cel czyli społeczność z Bogiem.

C) Realizacja Bozego dekretu miala miejsce prawnie na krzyzu gdzie Chrystus zaplacil kare za wszystkie grzechy wszystkich wybranych do zbawienia. Przez to zbawienie jest całowicie pewne i skutecznie osiągane przez osoby, które zostały pojednane z Bogiem przez Chrystusa.  Cel ustalony przez Boga, w tym doprowadzenie wybranych do chwały, zawsze jest przez Boga osiągany:

Izaj. 46:10 Zapowiadam od początku rzeczy ostatnie i od dawna to, czego jeszcze nie było. Mówię: Mój zamiar się spełni i wykonam całą swoją wolę

Unia z Chrystusem

Was pojednał… przez śmierć,

Ponieważ zgodnie z Bożym prawem karą za grzech jest śmierć (Rzym. 6:23; 1 Kor. 15:56) niezbędnym elementem pojednania jest zadośćuczynienie Bożej sprawiedliwości

A) Pojednanie jest przez śmierć Jezusa (Kol. 1:22), zbawienie jest z łaski przez wiarę (Efez. 2:8) usprawiedliwienie jest z łaski przez odkupienie (Rzym. 3:24). Jedynym aktywnym agentem w zbawieniu jest Bóg. Stąd pojawia się istotne pytanie, w jaki sposób zbawienie zostaje realizowane? Tzn. w jaki sposób Chrystus zapłacił za grzechy wybranych do zbawienia nie popełniając ich oraz w jaki sposób pojednanie Chrystusa zostaje uznane grzesznikowi?

B) Chrytus nazwany jest ostatnim Adamem i jako taki reprezentował na krzyżu wszystkich tych, za których umierał. Jest to prawna unia z Chrystusem. Tak jak grzech Adama zostaje przypisany prawnie wszystkich ludziom tak grzech wybranych przypisany zostaje Chrystusowi, bez jego popełnienia. Zgodnie z Rzymian 5, tekstem rozważającym kwestię grzechu pierworodnego i zadość czyniącej śmierci Chrystusa zarówno Adam, jak i Chrystus są głowami swoich ludów: Adam całego rodzaju ludzkiego, a Chrystus swego wybranego Kościoła.

1 Kor. 15:45 Jak też jest napisane: Stał się pierwszy człowiek, Adam, duszą żyjącą, a ostatni Adam duchem ożywiającym.
.
Rzym. 5:18 Tak więc, jak przez przestępstwo jednego na wszystkich ludzi spadł wyrok ku potępieniu, tak też przez sprawiedliwość jednego na wszystkich ludzi spłynął dar ku usprawiedliwieniu dającemu życie.

C) Ci wszyscy, za których Chrystus umarł, umarli wraz z Chrystusem z prawnego punktu widzenia, nie organicznie. Bóg traktuje wszystkich wybranych do zbawienia tak, jakby umarli z Chrystusem płacąc karę za grzechy, choć de facto nigdy śmierci, rozumianej jako karę za grzech, nie ponieśli.

Rzym. 6:8 Jeśli więc umarliśmy z Chrystusem, wierzymy, że też z nim będziemy żyć;
.
Kol. 3:3 Umarliście bowiem i wasze życie jest ukrytezChrystusem w Bogu.

D) W momencie odrodzenia następuje duchowa jedność z Chrystusem, jest to jedność organiczna. W tej unii wszystkie zasługi Chrystusa zostają przypisane odrodzonemu i włączonemu do ciała Chrystusa człowiekowi.

1 Kor. 6:17 Kto zaś się łączy z Panem, jest z nim jednym duchem.

Dzięki unii organicznej chrześcijanin jest duchowo żywy, krew Chrystusa oczyszcza go z wszelkiego grzechu, unia ta ma swój początek w momencie regeneracji, gdzie człowiek wcześniej duchowo martwy i niezdolny do żadnego akceptowanego przez Boga działania (Rzym. 8:8; Tyt. 1:16; Hebr. 11:6) zostaje włączony do mistycznego ciała Chrystusa, staje się częścią organicznego Kościoła (Rzym. 12:5; 1 Kor. 6:15; 12:27; Efez. 3:6; 4:25; 5:30).
.

Usprawiedliwienie

aby was przedstawić jako świętych, nieskalanych i nienagannych przed swoim obliczem;

Bóg jest święty (1 Sam. 2:2; Obj. 4:8) a człowiek całkowicie zdeprawowany  Upadek Adama i Ewy spowodował wtargnięcie nieprawości w każdy aspekt ludzkiego istnienia. Zepsucie jest absolutne i na wskroś przeszywa jestestwo każdego człowieka w każdym jego aspekcie, myśli, woli, zamiarów, czynów (Izaj. 64:6; Rzym. 3:11-18; Jan 1:8). To w konsekwencji całkowicie odcina od Bożej społeczności.

A) Śmierć Chrystusa usuwa grzech zapewniając ich przebaczenie

Mat. 26:29 To bowiem jest mojakrew nowego testamentu, która wylewa się za wielu na przebaczenie grzechów.
.
Efez. 1:7 W którym mamy odkupienie przez jego krew, przebaczenie grzechów, według bogactwa jego łaski;
.
Kol. 1:14 W którym mamy odkupienie przez jego krew, przebaczenie grzechów.

B) Oczyszczenie odbywa się poprzez duchową rzeczywistość pokropienia przelaną krwią Chrystusa wszystkich wybranych do zbawienia, zodnie z Bożym dekretem żyjących od początku do końca świata.

1 Piotra 1:2 Wybranych według uprzedniej wiedzy Boga Ojca, przez uświęcenie Ducha dla posłuszeństwa i pokropienia krwią Jezusa Chrystusa. Łaska i pokój niech się wam pomnożą.
.
Hebr. 9:22-23 22. I prawie wszystko jest oczyszczane krwią zgodnie z prawem, a bez przelania krwi nie ma przebaczenia grzechów. 23. Było więc konieczne, aby obrazy rzeczy, które są w niebie, były oczyszczone w ten sposób, same zaś rzeczy niebiańskie – lepszymi ofiarami od tamtych.

C) Dzieło Chrystusa, jego przelana krew i oczyszczenie powoduje iż tak oczyszczony człowiek staje się błogosławionym i akceptowalnym przed obliczem Bożym, zostaje mu zapewnione wejście do nieba ponieważ wyprali swoje szaty, i wybielili je we krwi Baranka (Obj. 7:14)

Rzym. 4:8 Błogosławiony człowiek, któremu Pan nie poczyta grzechu.

D) Oczyszczenie z grzechu czyni taką osobę bezgrzeszną w oczach Bożych niezależnie od popełnionych grzechów, czasu czy też ich ilości. Po śmierci zbawiony staje przed obliczem Bożym jako uznany za niewinnego. Chrytus, jako ofiara zastępcza, poniósł karę za te grzechy w wybrany był przez Chrystusa reprezentowany w czasie agonii na krzyżu i w czasie wylania Bożego gniewu na Chrystusa.

Psalm 103:12 Jak daleko jest wschód od zachodu, tak daleko oddalił od nas nasze występki.

E) Ale nie tylko to, otóż Chrystus odziewa swoją sprawiedliwością jak szatą tych wszystkich, którzy zostają odrodzeni. Mowa o przypisaniu Jego aktywnego posłuszeństwa. Aktywne posłuszeństwo Chrystusa rozumiane jest jako szata Jego sprawiedliwości zakładana na grzesznika czyniąca usprawiedliwienie możliwym. Usynowienie oparte jest właśnie o aktywne posłuszeńśtwo Mesjasza, który za nas wypełnił całe prawo aby Bóg mógł nas usynowić.

Izaj. 61:10Będę się wielce radować w PANU i moja dusza rozraduje się w moim Bogu, bo przyoblekł mnie w szaty zbawienia i przyodział mnie w płaszcz sprawiedliwości, jak przyozdobionego oblubieńca i jak oblubienicę ozdobioną swoimi klejnotami.
.
Zach. 3:4 Zdejmijcie z niego te brudne szaty. Do niego zaś powiedział: Oto zdjąłem z ciebie twoją nieprawość i oblekłem cię w inne szaty.
.
Gal. 4:4-5 4. Lecz gdy nadeszła pełnia czasu, Bóg posłał swego Syna, zrodzonego z kobiety, zrodzonego pod prawem; 5. Aby wykupił tych, którzy byli pod prawem, abyśmy dostąpili usynowienia.

Uświęcenie

którzy kiedyś byliście obcymi i wrogami umysłem w niegodziwych uczynkach, teraz pojednał …aby was przedstawić jako świętych, nieskalanych i nienagannych

Wracając nieco do kontekstu wersu 21 zauważamy, że ci wszyscy, za których Chrystus poniósł śmierć, przed pojednaniem znajdowali się w stanie wrogości wobec Boga, wyrażonej przez niegodziwe uczynki.

To znaczy, że stanem naturalnym człowieka jest wolicjonalny grzech.  Jednak pojednanie wprowadza nową jakość życia. Widoczna jest wyraźna zmiana, wyrażona przez dobre uczynki dążenie do świętości. Mowa oczywiście o czasie po odrodzeniu, nie przed.

A) Nieodrodzeni chcą grzeszyć, pragną tego. Jednak pojednanie wnosi nową jakość do życia odrodzonych. Jest to dążenie do świętości, które nie dopełnia przypisanej sprawiedliwości Chrystusa lecz jest koniecznym rezultatem odrodzenia, przy czym jakość rozwoju nie może być podmiotem subiektywnej oceny. Każdy dąży na swój sposób, ilość grzechów i dobrych uczynków nie ma wpływu na zapewnione przez Chrystusa zbawienie

Hebr. 12:14 Dążcie do pokoju ze wszystkimi i do świętości, bez której nikt nie ujrzy Pana.
.
Rzym. 14:4 Kim jesteś ty, że sądzisz cudzego sługę? Dla własnego Pana stoi albo upada. Ostoi się jednak, gdyż Bóg może go utwierdzić

B) Nakaz uświęcania życia jest Bożym nakazem

1 Piotra 1:15 Lecz jak ten, który was powołał, jest święty, tak i wy bądźcie świętymi we wszelkim waszym postępowaniu;

C) Nie chodzi o zmianę starej natury, która pozostaje ciągle grzeszna i nazwana jest nawet ciałem śmierci, ciałem biorącym w niewolę grzechu (Rzym. 7:23-24). Odnowieniu poddany zostaje umysł poprzez poznanie prawdy, co prowadzi do świadomości grzechu i przeciwstawienia się mu w mocy Ducha

Rzym. 12:2 A nie dostosowujcie się do tego świata, ale przemieńcie się przez odnowienie waszego umysłu, abyście mogli rozeznać, co jest dobrą, przyjemną i doskonałą wolą Boga.
.
Kol. 1:9-10 9. Dlatego i my od tego dnia, w którym to usłyszeliśmy, nie przestajemy za was się modlić i prosić, abyście byli napełnieni poznaniem jego woli we wszelkiej mądrości i duchowym zrozumieniu; 10. Abyście postępowali w sposób godny Pana, by podobać mu się we wszystkim, w każdym dobrym uczynku wydając owoc i wzrastając w poznawaniu Boga;
.
Gal. 5:17 Ciało bowiem pożąda na przekór Duchowi, a Duch na przekór ciału; są one sobie przeciwne, tak że nie możecie czynić tego, co chcecie.

D) Nowe serce, czyli nowe postrzeganie siebie, to dar Boży, rezultat odrodzenia ale nie jego przyczyna

Jer. 32:40 I zawrę z nimi wieczne przymierze, że się od nich nie odwrócę i nie przestanę im dobrze czynić, lecz włożę w ich serca moją bojaźń, aby nie odstępowali ode mnie.
.
Jan 3:9 Każdy, kto się narodził z Boga, nie popełnia grzechu, bo jego nasienie w nim pozostaje i nie może grzeszyć, gdyż narodził się z Boga.

E) Dobre uczynki są dziełem Boga przez człowieka, aczkolwiek są mu zaliczane jago osobiste uczynki

Efez. 2:10 Jesteśmy bowiem jego dziełem, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych uczynków, które Bóg wcześniej przygotował, abyśmy w nich postępowali.
.
2 Kor. 3:5 Nie żebyśmy sami z siebie byli w stanie pomyśleć coś jakby z samych siebie, lecz nasza możność jest z Boga.

Przetrwanie świętych

aby was przedstawić … przed swoim obliczem;

Śmierć Chrystusa osiąga swój cel fragment dotyka odrzucanej przez heretyków doktryny przetrwania świętych. Wybranych do zbawienia Chrystus przedstawia Bogu jako świętych, nieskalanych i nienagannych.

Zapewnia wszystkie niezbędne środki łaski: oczyszczenie, odrodzenie, włączenie do Jego ciała, przypisanie sprawiedliwości, aplikację legalnie osiągniętego zadośćuczynienia i przebłagania.

A) Jest to ekspresja najwyższej możliwej miłości. Tylko niezmienny Bóg może być zbawicielem, ponieważ doskonała Boża miłość zakrywa wszystkie grzechy, miłość ta jest wieczna.

Jer. 31:3 Owszem, umiłowałem cię wieczną miłością, dlatego przyciągam cię swoim miłosierdziem.

B) Niezmienna miłość, której nie można utracić jest doskonałą reprezentacją Bożego atrybutu prostoty. Boży dekret zbawienia jest niezmienny jakościowo i ilościowo. Zbawienie jest wieczne i niezmienne oraz zbawionych jest zawsze ta sama, niezmienna grupa ludzi

Mal. 3:6 Gdyż ja, PAN, nie zmieniam się, dlatego wy, synowie Jakuba, nie zostaliście zniszczeni
.
Jakuba 1:17 Wszelki dar dobry i wszelki dar doskonały pochodzi z góry i zstępuje od Ojca światłości, u którego nie ma zmiany ani cienia zmienności.

C) Mesjasz, wcielony Bóg, jest doskonałym Zbawicielem, ponieważ On jako Bóg nigdy się nie zmienia, dlatego też zbawia człowieka do samego końca, do osiągnięcia celu czyli społeczności z Bogiem w niebie

Hebr. 13:8 Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam i na wieki.

D) Zbawienie nie zależy od ludzkiej decyzji. Jest odwrotnie. Ponieważ Bóg zadekretował o zbawieniu danego człowieka, człowiek ten z pewnością zostanie skutecznie powołany, odrodzony i zabezpieczony i to wtedy, gdy jako grzesznik był Bogu wrogi

Psalm 139:16 w twojej księdze są zapisane wszystkie moje członki i dni, w które były kształtowane, gdy jeszcze żadnego z nich nie było.
.
Przysł. 20:24 Od PANA pochodzą drogi człowieka jakże może człowiek zrozumieć własną drogę?
.
Przysłów 21:30 Nie ma mądrości ani rozumu, ani rady przeciwko PANU.
.
Jana 6:40 I to jest wola tego, który mnie posłał, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w niego, miał życie wieczne, a ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.
.
Jana 6:44 Nikt nie może przyjść do mnie, jeśli go nie pociągnie mój Ojciec, który mnie posłał. A ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.
.
Rzym. 8:35 Któż nas odłączy od miłości Chrystusa?

Boża chwała

„Kalwinizm […] nie jest „zimnym, pozbawionym życia dogmatem”, ale prawdą, która żyje w naszych sercach i która jest naszą niewypowiedzianą pociechą w życiu i śmierci. Dlatego brzydzimy się Arminianizmem i hiperkalwinizmem (a także innymi herezjami odrzucającymi prawdę, podsumowanymi w Wyznaniach Reformowanych).” – Martyn McGeown, Odpowiedź na „Elementarz hiperkalwinizmu” Phila Johnsona

Ci którzy zostali pojednani z Bogiem przez Chrystusa muszą przyjść do wiary i muszą za przyczyną Bożej, koniecznej łaski wytrwać w wierze, co czynią z radością w sercu. Tego naucza wers 24. Gdby możliwa była opcja przeciwna, należałoby odrzucić atrybut prostoty Boga a wraz z nim Bożą wszechmoc i wszechwiedzę.

Jeśli bowiem Bóg chcąc osiągnąć ostateczny cel, czyli wspólnotę w niebie z tymi, za których umarł Chrystus, człowiek może ten cel pokrzyżować, okazuje się, że w rzeczywistości Bóg okazuje się zawodnym, żyjącym w stałej niepewności i w zasadzie niewiedzy pogańskim bóstwem.

Może i ma dobre chęci, jak Prometeusz, który ulepił człowieka z gliny, ale dopuszczając do grzechu nie ma siły z nędzy uratować kruchego grzesznika. Może niczym Soteria pragnie ludzkiego bezpieczenśtwa, wyzwolenia i ochrony ale nie jest w stanie tego zapewnić. Może jest miłosierny jak Eleos, niestety, tylko czasowo. Zamiary tego bożka nie sięgają poza dzień dzisiejszy i rozbijają się o ludzką wolną wolę niczym fale wzburzonego morza o skały….

“…nasza uwaga jest skierowana na to, co Bóg z góry określił przed wszystkimi wiekami, kiedy był zadowolony, aby zapewnić lekarstwo na nędzę rodzaju ludzkiego. Jeśli znowu zarzuci się, że ta rada Boża zależała od upadku człowieka, który przewidział, to mi wystarczy aby odpowiedzieć, że ci, którzy chcą zapytać lub pragną dowiedzieć się więcej o Chrystusie, niż Bóg przeznaczył na mocy jego tajemnego dekretu z bezbożną śmiałością zakładają wymyślenie nowego chrystusa.”  – Jan Kalwin, Instytuty 2.12.5

Tym właśnie jest boźek heretyckiego Arminianizmu i Rzymskiego-katolicyzmu. Ludzkim wymysłem, który stanowczo odrzucamy. To fałszywy, bliski zagłady uzurpator, szatan, usiłujący okraść Niezmiennego Pana z chwały. Pan zbawia ze względu na siebie:

Izaj. 48:11 Ze względu na siebie, na siebie samego, to uczynię, bo jakże miałoby być splugawione moje imię? Przecież mojej chwały nie oddam innemu

Wcześniejszy wers 21 – pojednani wrogowie Boga
Następny wers 22 – wiara mocna jak Bóg

Zobacz w temacie

Print Friendly, PDF & Email