Ostatnie pokolenie

utworzone przez | kwi 7, 2025 | Egzegezy, Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych

Interpretacyjna trudność

Mat. 24:32-25

32. A od drzewa figowego uczcie się przez podobieństwo: Gdy jego gałąź już staje się miękka i wypuszcza liście, poznajecie, że lato jest blisko.

33. Tak i wy, gdy ujrzycie to wszystko, wiedzcie, że jest blisko, u drzwi.

34. Zaprawdę powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie.

35. Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą.

Pozorna trudność ze słowami Jezusa w Ewangelii Mateusza 24:34 polega na tym, że wydają się one przepowiadać koniec świata za życia Jego uczniów. Pouczał uczniów o zniszczeniu Jerozolimy i końcu świata

Mat. 24:3 A gdy siedział na Górze Oliwnej, podeszli do niego uczniowie i pytali na osobności: Powiedz nam, kiedy się to stanie i jaki będzie znak twego przyjścia i końca świata?

Właśnie mówił o swoim widzialnym, cielesnym przyjściu na obłokach

Mat. 24:30 Wówczas ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego. Wtedy będą lamentować wszystkie ludy ziemi i ujrzą Syna Człowieczego przychodzącego na obłokach niebieskich z mocą i wielką chwałą.

Następnie w wersecie 34 oświadcza:

Zaprawdę powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie.

W rzeczywistości, oczywiście, Chrystus nie powrócił, ani nie nastąpił koniec świata za życia pokolenia, do którego mówił.

Błędne interpretacje

Zaproponowano różne błędne rozwiązania tej pozornej trudności.

A) Teologiczny liberalizm znajduje w tekście dowody na to, że sam Jezus, podobnie jak później Jego Apostołowie, błędnie założył, że Jego osobiste, chwalebne, doskonałe, mesjańskie panowanie nad całym światem nastąpi w ciągu kilku lat. To jest niewiara.

B) Inni interpretują „pokolenie” jako odnoszące się do rasy żydowskiej, wierzących lub rasy ludzkiej. Zgodnie z tym poglądem Jezus jedynie potwierdził, że będą Żydzi, wierzący lub ludzie, którzy będą jeszcze żyć, kiedy powróci.

  • Jest to wymuszona i nienaturalna interpretacja tekstu.
    .
  • Jest to próba uniknięcia trudności, jakie stwarzają słowa Jezusa.
    .
  • Nie oddaje ona sprawiedliwości stanowczemu stwierdzeniu Jezusa w wersecie 35 dotyczącemu prawdy Jego słów.

C) Postmilenialny prezbiterianin J. Marcellus Kik ograniczył odniesienie do „wszystkich tych rzeczy” do zniszczenia Jerozolimy w 70 r. n.e. Oznacza to, że wersety 3–31 mówią wyłącznie o zniszczeniu Jerozolimy.

Mat. 24:15 Gdy więc zobaczycie obrzydliwość spustoszenia, o której mówił prorok Daniel, stojącą w miejscu świętym (kto czyta, niech rozumie);

Według niego w tych wersetach nie ma nic, co odnosiłoby się do dni poprzedzających drugie przyjście Chrystusa. Dlatego w tych wersetach nie ma nic, co odnosiłoby się do współczesnego kościoła Wszystko zostało wyczerpująco wypełnione w zniszczeniu Jerozolimy. Wszystko jest przeszłością. Po Kiku w tej egzegezie następuje postmillennialny ruch chrześcijańskiej rekonstrukcji.
.

Obalenie postmilenializmu

To ostatnie, postmilenialne wyjaśnienie jest ewidentnie fałszywe, ponieważ ignoruje fakt, że nauczanie Jezusa odpowiada na pytanie Jego uczniów o Jego przyjściu i końcu świata, a nie tylko o zniszczeniu Jerozolimy

Mat. 24:3 A gdy siedział na Górze Oliwnej, podeszli do niego uczniowie i pytali na osobności: Powiedz nam, kiedy się to stanie i jaki będzie znak twego przyjścia i końca świata?

Ponadto Jezus mówi w wersetach 3–31 o wydarzeniach, których w żadnym wypadku nie można ograniczyć do zniszczenia Jerozolimy. Taka jest wzmianka w wersecie 14 o nadejściu „końca” (gr. to τέλος  telos) po tym, jak Ewangelia królestwa zostanie ogłoszona „na całym świecie” (dosłownie „na całej zamieszkanej ziemi”) „na świadectwo wszystkim narodom”.

Mat. 24:14 A ta ewangelia królestwa będzie głoszona po całym świecie na świadectwo wszystkim narodom. I wtedy przyjdzie koniec.

Takie są również wydarzenia, o których mowa w wersetach 29-31:

  • katastrofalne znaki na niebie;
    .
  • znak Syna Człowieczego;
    .
  • widoczne przyjście Syna Człowieczego na obłokach;
    .
  • i zgromadzenie wybranych przez aniołów przy potężnym dźwięku trąby.

Mat. 24:29-31
.
29. A zaraz po ucisku tych dni słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku, gwiazdy będą spadać z nieba i moce niebieskie zostaną poruszone.

30. Wówczas ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego. Wtedy będą lamentować wszystkie ludy ziemi i ujrzą Syna Człowieczego przychodzącego na obłokach niebieskich z mocą i wielką chwałą.

31. Pośle on swoich aniołów z potężnym głosem trąby i zgromadzą jego wybranych z czterech stron świata, od jednego krańca nieba aż do drugiego.

Jak zatem należy wyjaśnić werset 34?
.

Wyjaśnienie znaczenia

Naturalnym znaczeniem „tego pokolenia” jest normalne życie tych, do których Jezus przemawiał. Jeśli pokolenie trwa około 40 lat, „wszystkie te rzeczy”, o których mowa w wersetach 3–31, miałyby i miały miejsce w ciągu 40 lat od przepowiedzenia ich przez Jezusa.
.

Wszystkie rzeczy

„Wszystkie te rzeczy” miałyby się wydarzyć lub mieć miejsce. Tłumaczenie Króla Jakuba „wypełnią się” może być mylące, jakby te rzeczy miały się wydarzyć w pełni i wyczerpująco w okresie trwania tego pokolenia. Greckie jest po prostu

„…aż wszystkie te rzeczy się wydarzą” (γένηται geneetai).

„Wszystkie te rzeczy” to rzeczy, które mają związek ze zniszczeniem Jerozolimy, (drugim) przyjściem Jezusa Chrystusa i końcem świata. To były rzeczy, o które uczniowie pytali Jezusa w wersecie 3. To były rzeczy, które Jezus przepowiedział w Mat. 24:4–31.

A) Zwiedzenie fałszywą religią

4. I odpowiedział im Jezus: Uważajcie, aby was ktoś nie zwiódł.

5. Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem, mówiąc: Ja jestem Chrystusem. I wielu zwiodą.

B) Wojny i zamieszanie

6. Usłyszycie też o wojnach i pogłoski o wojnach. Uważajcie, abyście się nie trwożyli. Wszystko to bowiem musi się stać, ale to jeszcze nie koniec.

7. Powstanie bowiem naród przeciwko narodowi i królestwo przeciwko królestwu i będzie głód, zaraza i trzęsienia ziemi miejscami.

8. Lecz to wszystko jest początkiem boleści.

C) Prześladowania za wiarę i zgorszenie

9. Wtedy wydadzą was na udrękę, będą was zabijać i będziecie znienawidzeni przez wszystkie narody z powodu mego imienia.

10. A wówczas wielu się zgorszy, będą się wzajemnie wydawać i jedni drugich nienawidzić.

D) Powszechna apostazja

11. Powstanie też wielu fałszywych proroków i wielu zwiodą.

12. A ponieważ wzmoże się nieprawość, miłość wielu oziębnie.

13. Lecz kto wytrwa aż do końca, ten będzie zbawiony.

E) Rozprzestrzenienie się Ewangelii

14. A ta ewangelia królestwa będzie głoszona po całym świecie na świadectwo wszystkim narodom. I wtedy przyjdzie koniec.

F) Oblężenie i zniszczenie Jerozolimy

15. Gdy więc zobaczycie obrzydliwość spustoszenia, o której mówił prorok Daniel, stojącą w miejscu świętym (kto czyta, niech rozumie);

16. Wtedy ci, którzy będą w Judei, niech uciekają w góry.

17. Kto będzie na dachu, niech nie schodzi, aby coś zabrać ze swego domu.

18. Kto zaś będzie w polu, niech nie wraca, aby wziąć swe szaty.

19. A biada brzemiennym i karmiącym w tych dniach!

20. Módlcie się więc, aby wasza ucieczka nie wypadła w zimie albo w szabat.

G) Wielki Ucisk

21. Wtedy bowiem będzie wielki ucisk, jakiego nie było od początku świata aż dotąd ani nigdy nie będzie.

22. A gdyby te dni nie były skrócone, żadne ciało nie byłoby zbawione. Ale ze względu na wybranych dni te będą skrócone.

H) Fałszywe cuda i znaki

23. Jeśli wtedy ktoś wam powie: Oto tu jest Chrystus, albo: Jest tam – nie wierzcie.

24. Powstaną bowiem fałszywi Chrystusowie i fałszywi prorocy i będą czynić wielkie znaki i cuda, żeby zwieść, o ile można, nawet wybranych.

25. Oto wam przepowiedziałem.

I) Boży sąd nad odstępczym światem

26. Jeśli więc wam powiedzą: Oto jest na pustyni – nie wychodźcie; Oto wewnątrz domu – nie wierzcie.

27. Jak bowiem błyskawica pojawia się na wschodzie i jest widoczna aż na zachodzie, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego.

28. Bo gdzie jest padlina, tam się zgromadzą i orły.

Wszystkie te rzeczy miałyby się wydarzyć, zanim pokolenie, do którego przemawiał Jezus, przeminie. Miałyby się wydarzyć w ciągu około 40 lat. Miałyby się wydarzyć w zniszczeniu Jerozolimy przez zmartwychwstałego i wniebowstąpionego Pana Jezusa Chrystusa za pośrednictwem armii rzymskiej w roku 70 n.e.
.

Znaczenie typologiczne

Wszystkie te rzeczy miałyby się wydarzyć typologicznie lub w typie historycznym.

Zniszczenie Jerozolimy było ustanowionym przez Boga historycznym typem wyzwolenia wybranego Kościoła podczas drugiego przyjścia Chrystusa poprzez sąd Ucisku. Kościół Nowego Testamentu został wyzwolony przez zniszczenie Jerozolimy. Został wyzwolony od prześladującej nienawiści narodu żydowskiego. Został wyzwolony również od przywierającej, splątanej żydowskości, która została już przekroczona w uwielbieniu zgodnego ze Starym Testamentuem:

  • uwielbienia świątynnego;
    .
  • praw cywilnych i ceremonialnych narodu Izraela;
    .
  • ziemskich form obietnic i nadziei ludu Bożego.

Wielka świątynia musiała zostać zburzona do ostatniego kamienia, aby dojrzały kościół wierzących Żydów i pogan mógł rozkwitnąć w swojej nowotestamentowej duchowości. To wyzwolenie nastąpiło jedynie poprzez walkę, udrękę i ucisk. Rzeczywiście, wszystkie te rzeczy miały miejsce w 70 r. n.e. Jako typ! Tylko jako typ! Nie wyczerpująco! Nie w rzeczywistości!

Rzeczywistość była jeszcze w przyszłości z punktu widzenia kościoła stojącego na ruinach Jerozolimy w 70 r. n.e. Wczesny kościół dobrze to rozumiał, co jest oczywiste z jej egzegezy Mateusza 24 i powiązanych fragmentów po 70 r. n.e.
.

Przyszła rzeczywistość

Ale rzeczywistość jest nadal w przyszłości z punktu widzenia kościoła w w naszym wieku. Rzeczywistość, jak jasno pokazuje pytanie uczniów w wersecie 3, to przyjście Chrystusa i koniec świata.

Mat. 24:3 A gdy siedział na Górze Oliwnej, podeszli do niego uczniowie i pytali na osobności: Powiedz nam, kiedy się to stanie i jaki będzie znak twego przyjścia i końca świata?

Jak to zawsze bywa w przypadku typów, zniszczenie Jerozolimy było dalekie od całkowitego wypełnienia wyzwolenia świętych na drodze sądu. Wersety 29-31 Mateusza 24 jasno pokazują tę porażkę typu ponad wszelką wątpliwość. Te wydarzenia czekają na rzeczywistość: koniec świata.

Powtórne przyjście Syna Bożego

29. A zaraz po ucisku tych dni słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku, gwiazdy będą spadać z nieba i moce niebieskie zostaną poruszone.

30. Wówczas ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego. Wtedy będą lamentować wszystkie ludy ziemi i ujrzą Syna Człowieczego przychodzącego na obłokach niebieskich z mocą i wielką chwałą.

31. Pośle on swoich aniołów z potężnym głosem trąby i zgromadzą jego wybranych z czterech stron świata, od jednego krańca nieba aż do drugiego.

Ale ta nadchodząca rzeczywistość uosobiona w zniszczeniu Jerozolimy jest pewna. Wydarzenie typu według słów Jezusa, które nie może przeminąć, zapewnia to.

Na podstawie, źródło

Zobacz w temacie

Print Friendly, PDF & Email