Wiara Kościoła

Gal. 3:23-25 .

23. Zanim zaś przyszła wiara, byliśmy poddani pod straż prawa i trzymani w zamknięciu aż do tej wiary, która potem miała być objawiona.

24. Tak więc prawo było naszym pedagogiem do Chrystusa, abyśmy z wiary byli usprawiedliwieni.

25. Lecz gdy przyszła wiara, już nie jesteśmy pod pedagogiem.

List do Galacjan oznajmia tę dobrą nowinę: „gdy przyszła wiara, już nie podlegamy pedagogowi”. „Wiara” jest wymieniona dwukrotnie w wersecie 23 i raz w wersecie 25 jako coś, co „przyszło” i zostało „objawione”. W tym kontekście jest to odpowiednik Chrystusa, który „przyszedł” i został „objawiony” około 2000 lat temu.

Chrystus jest szczególnie przedmiotem naszej wiary jako Ten, w którego mamy wierzyć, ponieważ wiara w Niego jest wiarą w Trójjedynego Boga

Jan 12:44 A Jezus wołał: Kto wierzy we mnie, nie we mnie wierzy, ale w tego, który mnie posłał.
.
Jan 14:1 Niech się nie trwoży wasze serce. Wierzycie w Boga, wierzcie i we mnie.
.
1 Piotra 1:21 Wy przez niego uwierzyliście w Boga, który go wskrzesił z martwych i dał mu chwałę, aby wasza wiara i nadzieja były w Bogu.

Wiarą Kościoła jest wcielony, ukrzyżowany i zmartwychwstały Pan Jezus, jako Ten, który objawia Ojca i posyła Ducha, jak głosi Ewangelia.


Prawo Mojżesza

Przed nadejściem „wiary”, jak zapisano w Nowym Testamencie, lud Boży był „pod prawem” Mojżesza (Gal. 3:23), włączając w to ceremonialne i cywilne prawa Izraela, przykładowo:

1) Co się stało, gdy Żyd dotknął martwego ciała, czy to w bitwie, czy przypadkowo, czy w inny sposób? Był ceremonialnie nieczysty przez tydzień i potrzebował posypania go popiołem z czerwonej jałówki

4 Mojż. 19:16-17 16. Kto dotknie na polu zabitego mieczem lub umarłego, lub kości ludzkich, lub grobu będzie nieczysty przez siedem dni. 17. Wezmą dla tego nieczystego nieco popiołu jałówki spalonej za grzech i na to wleją do naczynia źródlanej wody. 

2) Księga Liczb  odnotowuje ślub nazyrejczyka szczególnego poświęcenia się Bogu. Nazyrejczykowi nie tylko zabroniono dotykania martwego ciała, ale także z boskiego zakazu obcinania włosów i picia jakiegokolwiek trunku lub wina, albo spożywania jakichkolwiek produktów z winorośli.

4 Mojż. 6:3-6 3. Niech powstrzyma się od wina i mocnego napoju; nie będzie pił octu z wina i octu z mocnego napoju; nie będzie pił żadnego soku z winogron i nie będzie jeść winogron, ani świeżych, ani suszonych. 4. Przez wszystkie dni swego oddzielenia nie będzie jeść niczego, co pochodzi z winorośli, od ziarenka aż do łupiny. 5. Przez wszystkie dni ślubu swego oddzielenia brzytwa nie dotknie jego głowy. Dopóki nie wypełni się czas, na który poświęcił się PANU, będzie święty i zapuści włosy na swojej głowie. 6. Nie zbliży się do umarłego przez cały okres swego oddzielenia dla PANA. 

3) Co było, gdy jakiś człowiek ukradł bydło w Izraelu i zabił lub sprzedał zwierzęta, a potem został złapany? Musiał zwrócić 4 owce za 1 owcę i 5 wołów za 1 wołu

2 Mojż. 22:1 Jeśli ktoś ukradnie wołu lub owcę i zabije je albo sprzeda, odda pięć wołów za jednego wołu i cztery owce za jedną owcę. 

4) Co należało zrobić, gdy na żydowskiej wsi doszło do niewyjaśnionego morderstwa? Księga Powtórzonego Prawa wymagała dokonania pomiarów w celu ustalenia najbliższego miasta lub wioski. Starsi tego miejsca mieli wtedy ściąć głowę jałówki i umyć ręce nad padliną pozbawionego głowy zwierzęcia.

5 Mojż. 21:1-2 1. Jeśli w ziemi, którą PAN, twój Bóg, daje ci w posiadanie, zostanie znaleziony zabity człowiek leżący na polu, a nie wiadomo, kto go zabił; 2. Wtedy twoi starsi i sędziowie wyjdą i zmierzą odległość do miast leżących dokoła zabitego.


Dyspensacyjny refluks?

Czy powinniśmy w nowotestamentowym kościele wrócić do tego? Wcielenie wiecznego Słowa jest o wiele większe niż cywilne i ceremonialne kodeksy dane przez Mojżesza!

Jan 1:14-18 14. A to Słowo stało się ciałem i mieszkało wśród nas (i widzieliśmy jego chwałę, chwałę jako jednorodzonego od Ojca), pełne łaski i prawdy. 15. Jan świadczył o nim i wołał: To był ten, o którym mówiłem: Ten, który po mnie przychodzi, uprzedził mnie, bo wcześniej był niż ja. 16. A z jego pełni my wszyscy otrzymaliśmy i łaskę za łaskę. 17. Prawo bowiem zostało dane przez Mojżesza, a łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa. 18. Boga nikt nigdy nie widział. Jednorodzony Syn, który jest w łonie Ojca, on nam o nim opowiedział.

Chrystus i Jego krzyż są naszym „pojednaniem” i „wieczną sprawiedliwością”

Dan. 9:24 Siedemdziesiąt tygodni wyznaczono nad twoim ludem i twoim świętym miastem na zakończenie przestępstwa, na zgładzenie grzechów i na przebłaganie za nieprawość, na wprowadzenie wiecznej sprawiedliwości, na zakończenie widzenia i proroctwa oraz na namaszczenie Najświętszego. 

Czy naprawdę potrzebujemy popiołów z czerwonej jałówki?

Hebr. 9:13-14 13. Jeśli bowiem krew wołów i kozłów oraz popiół z jałówki, którymi skrapia się nieczystych, uświęca aż do oczyszczenia ciała;  14. To o ileż bardziej krew Chrystusa, który przez Ducha wiecznego ofiarował Bogu samego siebie bez skazy, oczyści wasze sumienie z martwych uczynków, by służyć Bogu żywemu

Ponieważ Jezus umarł i zmartwychwstał, tak że teraz jesteśmy martwi dla panowania grzechu i żyjący dla Boga przez Jego Ducha (Rzym. 6), mężczyźni nie muszą zapuszczać długich włosów i przestać jeść rodzynki w poświęceniu się Panu, jak to czynili wcześniej nazyrejczycy.

Skoro wywyższony Chrystus otrzymał pełnię Ducha Świętego i rządzi całym wszechświatem ze swego niebiańskiego tronu, czy Bóg naprawdę wymaga od nas, abyśmy pamiętali o konkretnym powodzie, dla którego złoczyńca bydła zwrócił owce lub woły?

W zaskakującym morderstwie na wsi, teraz, gdy kościół jest katolicki, tj. powszechny, czy nadal musimy identyfikować wioskę najbliższą dla zwłok i dekapitować jałówkę?
.


Wielka zmiana

„Pedagogiem”, pod którego nowotestamentowy Kościół „już nie podlega”po tym, jak przyszła wiara” (Gal. 3:25), jest prawo Mojżeszowe

17. To zaś mówię: Przymierza zatwierdzonego przedtem przez Boga względem Chrystusa nie znosi prawo, które powstało czterysta trzydzieści lat później, tak aby unieważnić obietnicę.

18.  Jeśli bowiem dziedzictwo jest z prawa, to już nie z obietnicy. Lecz Bóg darował je Abrahamowi przez obietnicę.

19. Po co więc prawo? Zostało dodane z powodu przestępstw, aż do przyjścia potomka, któremu złożono obietnicę, ustanowione przez aniołów ręką pośrednika.

21. Czy więc prawo jest przeciwko obietnicom Boga? Nie daj Boże! Gdyby bowiem zostało dane prawo, które mogłoby ożywiać, sprawiedliwość rzeczywiście byłaby z prawa.

23. Zanim zaś przyszła wiara, byliśmy poddani pod straż prawa i trzymani w zamknięciu aż do tej wiary, która potem miała być objawiona.

24. Tak więc prawo było naszym pedagogiem do Chrystusa, abyśmy z wiary byli usprawiedliwieni.

Greckie słowo παιδαγωγός pedagogos przetłumaczone jako „pedagog” (wersety 24, 25) mówi nam, że prawo Mojżesza było strażnikiem, surowo dyscyplinującym nadzorcą, który opiekował się „dziećmi”, gdyż tak jest opisany Kościół Starego Testamentu (Gal. 4:1-3).

W okresie od Mojżesza do Chrystusa lud Boży był „pod zakonem” (Gal. 3:23), to znaczy „pod nauczycielem” lub pedagogiem (werset 25). Czwarty rozdział opisuje prawo mojżeszowe, tego pedagoga starotestamentowego Izraela, jako elementarne (Gal. 4:3, 9), „słabe” i „nędzne” (Gal. 4:9), stwierdzając nawet, że przynosi „niewolę” (Gal. 4:3, 7, 9, 21-31). List do Galatów  stwierdza, że prawo Mojżesza było restrykcyjne (Gal. 3:22-23), po czym na szczęście dodaje, że w historii odkupienia było ono jedynie przygotowawcze i tymczasowe (Gal. 3:24-25)!
.


I tu pojawiają sie sekty

Niestety, w ciągu ostatnich dwóch tysiącleci różne grupy wypaczyły biblijną prawdę dotyczącą prawa i Ewangelii, wiary i uczynków.

Po pierwsze, niektórzy głoszą zbawienie przez wiarę i uczynki, np. katolicyzm i liberalny protestantyzm.

Po drugie, inni nauczają (lub twierdzą, że nauczają) zbawienia przez wiarę (chociaż rzadko, jeśli w ogóle, mówią „tylko wiara”) i konieczności przestrzegania całego Prawa Mojżeszowego, np. niektórzy z ruchu Hebrew Roots (Hebrajskie Korzenie).

Po trzecie, inni utrzymują, że zbawienie jest uwarunkowane wiarą w Chrystusa i uczynkami oraz że Prawo Mojżeszowe nadal obowiązuje w epoce Nowego Testamentu, np. judaiści potępieni w Liście do Galacjan i Filipian 3.
.


Trzy błędne stanowiska

Możemy również zidentyfikować co najmniej trzy błędne stanowiska co do tego, które części Prawa Mojżeszowego powinny być zachowane.

Po pierwsze, chrześcijańscy rekonstrukcjoniści chcą ponownie narzucić cywilne, ale nie ceremonialne prawa Mojżesza wszystkim narodom w ich królestwie po tysiącleciu.

Po drugie, premilenialni dyspensacjonaliści utrzymują, że sam Chrystus przywróci zarówno cywilne, jak i ceremonialne prawa Mojżesza (zmodyfikowane zgodnie z dosłownym odczytaniem Ezechiela 40-48) w ich literalnym tysiącleciu, po ich tajnym pochwyceniu do nieba i dosłownym siedmioletnim ucisku. Skłania to niektórych dyspensacjonalistów do zachowania elementów Prawa Mojżeszowego teraz i/lub do przygotowania rzeczy na ich dosłowne tysiącletnie królestwo, np. poprzez hodowlę czerwonych jałówek.

Po trzecie, ruch Hebrew Roots (Hebrajskie Korzenie) dąży do religijnego przestrzegania całego systemu Prawa Mojżeszowego (w tym zarówno prawa cywilnego, jak i ceremonialnego) zarówno teraz, jak i w przyszłym ziemskim tysiącleciu.
.


Nie jesteśmy pod prawem

Cóż jednak głosi List do Galacjan 3:25? „Lecz gdy przyszła wiara, już nie jesteśmy pod pedagogiem.”, przy czym „pedagogiem” jest „prawo” Mojżesza

Gal. 3:17 To zaś mówię: Przymierza zatwierdzonego przedtem przez Boga względem Chrystusa nie znosi prawo, które powstało czterysta trzydzieści lat później, tak aby unieważnić obietnicę. 

Wraz z przyjściem Chrystusa, pełną nowotestamentową wiarą i zgromadzeniem kościoła katolickiego lub powszechnego, Prawo Mojżeszowe, ze wszystkimi jego cywilnymi i ceremonialnymi kodeksami, „już” nie jest wymagane przez Boga i nigdy więcej nie będzie w przyszłości!

Wyznający chrześcijanie nie powinni tęsknić za cywilnymi i/lub ceremonialnymi prawami Mojżesza. Ogromna zmiana w historii odkupienia miała miejsce w „pełni czasu” (Gal. 4:4-5) wraz z wcieleniem Chrystusa, odkupieniem i wylaniem Ducha Świętego (Gal. 4:6-7) oraz zakończeniem objawienia biblijnego. Ta przemiana jest o wiele lepsza pod każdym względem!

Nie podążajcie za ruchem Hebrew Roots (Hebrajskie Korzenie) ani za żadną fałszywą doktryną dotyczącą prawa mojżeszowego (dyspensacjonalizm, rekonstrukcjonizm, legalizm etc.). Zamiast tego przyjmijcie bogactwa Ewangelii podsumowane w Liście do Hebrajczyków:

  • lepsze przymierze z lepszymi obietnicami,
  • lepszą nadzieją i lepszą ojczyzną,
  • dzięki lepszej ofierze lepszego arcykapłana, Pana naszego Jezusa Chrystusa!

Na podstawie źródło
Tłumaczył Robert Jarosz


Zobacz w temacie