Historia werbalnego objawienia

utworzone przez | cze 11, 2024 | Egzegezy, Teologia biblijna, Teologia systematyczna

Trzy formuły komunikacji

Hebr. 1:1-2 1. Bóg, który wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś do ojców przez proroków; 2. W tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez swego Syna, którego ustanowił dziedzicem wszystkiego, przez którego też stworzył światy

Trzeci Artykuł Konfesji Belgijskiej można wykorzystać do przedstawienia nam trzyczęściowej historii objawienia werbalnego w kategoriach objawienia się Boga w ludzkim języku poprzez słowa wypowiedziane i / lub pisane.

Konfesja Belgijska 3  Zapisane Słowo Boże
.
Wyznajemy, że to Słowo Boże nie było posłane ani nie przychodziło z woli ludzkiej, lecz wypowiadali je ludzie Boży, natchnieni Duchem Świętym, jak to ujął apostoł Piotr (2 Piotra 1:21). Później Bóg, w swojej szczególnej trosce o nas i o nasze zbawienie, nakazał swoim sługom – prorokom (2 Mojż. 24:4; Psalm 102:18; Hab. 2:2) i Apostołom (2 Tym. 3:16; Obj. 1:11) – spisanie Jego objawionego Słowa; sam natomiast zapisał swoim palcem dwie tablice Prawa (2 Mojż. 31:18). Dlatego nazywamy te Pisma świętymi i Bożymi Księgami.

Rozważmy wszystkie trzy sposoby komunikacji Boga z człowiekiem w ujęciu historycznym

Słowo mówione, żadnego słowa pisanego

Był czas, kiedy było mówione Słowo Boże, ale nie było pisanego Słowa Bożego. Kiedy to było? Okres od stworzenia do napisania przez Mojżesza Pięcioksięgu lub napisania Hioba (w zależności od tego, które dzieło zostało napisane wcześniej). Bóg Wszechmogący objawił się starożytnym prorokom. Rozmawiał z Adamem w ogrodzie Eden. Objawił swoją wolę przed potopem Enocha:

Judy 1:14-15 14. O nich też prorokował Henoch, siódmy po Adamie, mówiąc: Oto idzie Pan z tysiącami swoich świętych; 15. Aby dokonać sądu nad wszystkimi i ukarać wszystkich bezbożników spośród nich za wszystkie ich bezbożne czyny, których się bezbożnie dopuścili, i za wszystkie ostre słowa, które wypowiadali przeciwko niemu bezbożni grzesznicy.

Objawienie przymierza dane Adamowi (1 Mojż. 3:15) zostało następnie przekazane Noemu, w przypadku którego kosmiczny wymiar Bożego przymierza łaski jest szczególnie widoczny. Myśli się tu także o trzech patriarchach, do których Bóg przemówił bezpośrednio: Abrahamie (nazwanym prorokiem w 1 Mojż. 20:7), Izaaku i Jakubie. Czytamy o tych ludziach, że Jahwe

Psalm 105:14-1514. Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, mówiąc:15. Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie nic złego.

W tamtych czasach Bóg komunikował się z ludźmi na różne sposoby.

A) Rozmawiał z Adamem i Ewą (1 Mojż. 1-3), Kainem (1 Mojż. 4), Noem (1 Mojż. 6-9), Abrahamem, Izaakiem, Jakubem, Mojżeszem itd.

B) Czytamy o teofaniach (pojawieniu się Boga), chrystofanii (pojawieniu się Chrystusa) lub angelofaniach (pojawieniu się aniołów) nieupadłemu i upadłemu Adamowi (1 Mojż. 1-3), Abrahamowi (1 Mojż. 15; 18), odstępczemu Lotowi w Sodomie (1 Mojż. 19), zmagającemu się z Jakubowi w Peniel (1 Mojż. 32), Mojżeszowi przy płonącym krzaku (2 Mojż. 3-4), Izraelitom na ognistej górze Synaj (1 Mojż. 19-20) i Hiobowi, do którego Bóg przemówił „z wichru”

Hiob 38:1 Potem PAN odpowiedział Hiobowi spośród wichru:

C) Dał sny Elifazowi (Hiob 4:12 i nast.), Abimelechowi (1 Mojż. 20), Jakubowi (1 Mojż. 28) i Józefowi (1 Mojż. 37).

D) Wola Boża przekazywana była innym poprzez interpretację snów (1 Mojż. 40-41) i głoszenie pobożnych proroków, takich jak Noe, który był „głosicielem sprawiedliwości” (2 Piotra 2:5), a także chciwego, potępionego proroka Balaama (4 Mojż. 22-24; 2 Piotra 2:15), a nawet jego osła

4 Mojż. 22:28 Wtedy PAN otworzył usta tej oślicy, a ona powiedziała do Balaama: Cóż ci uczyniłam, że już trzy razy mnie zbiłeś?
.
2 Piotra 2:16 Został jednak skarcony za swoją nieprawość: niema juczna oślica, przemówiwszy ludzkim głosem, powstrzymała szaleństwo proroka.

E) Przekazywanie Słowa Bożego było ułatwione dzięki długowieczności osób przedpotopowych. Na przykład, ponieważ Adam zmarł w wieku 930 lat (1 Mojż. 5:5), Lamech, ojciec Noego, mógł z nim rozmawiać.

Psalm 78:3-7 3.Cośmy słyszeli i poznali i co nam opowiadali nasi ojcowie.4. Nie zataimy tego przed ich synami, opowiemy przyszłemu pokoleniu o chwale PANA, o jego mocy i cudach, które czynił. 5. Ustanowił bowiem świadectwo w Jakubie, nadał prawo w Izraelu i nakazał naszym ojcom, aby je oznajmiali swoim synom; 6. Aby poznało przyszłe pokolenie, synowie, którzy się urodzą; aby powstawszy, przekazywali je swoim synom; 7. Żeby pokładali w Bogu nadzieję i nie zapominali o dziełach Boga, lecz strzegli jego przykazań;

Słowo spisane i słowo mówione

Potem przyszedł okres, w którym istniało zarówno Słowo mówione, jak i Słowo spisane. Kiedy to było? Okres od napisania Pięcioksięgu (pierwszych pięciu ksiąg Biblii) lub Hioba (w zależności od tego, które dzieło zostało napisane wcześniej) do napisania Księgi Objawienia. To około 1,5 tysiąclecia, od około 1400 roku p.n.e. do roku 100 naszej ery.

W tym okresie istniała szczególnie jedna znacząca luka: 400 cichych lat po Malachiaszu, ostatnim proroku Boga Starego Testamentu.

Mal. 4:5-6 5. Oto poślę wam Eliasza proroka, zanim przyjdzie ten wielki i straszny dzień PANA. 6. On zwróci serca ojców ku synom, a serca synów ku ich ojcom, abym nie ukarał ziemi przekleństwem, gdy przyjdę.
.
Marek 1:1-2 1. Początek ewangelii Jezusa Chrystusa, Syna Bożego. 2. Jak jest napisane u Proroków: Oto ja posyłam mego posłańca przed twoim obliczem, który przygotuje twoją drogę przed tobą.

Tak więc, począwszy od Mojżesza, w czasach Starego Testamentu przez około 1000 lat mieliśmy zarówno Słowo mówione, jak i spisane.

Pierwszymi częściami Pisma Kanonicznego były

  • Pięcioksiąg,
  • Psalm 90 (patrz jego nagłówek – <Modlitwa Mojżesza, męża Bożego>)
  • i Hiob

Do tych ksiąg dodano Jozuego, Sędziów, Rut oraz 1 i 2 Samuela. Mniej więcej w tym czasie pojawiły się księgi poetyckie lub mądrościowe (inne niż Hiob) napisane (przynajmniej w większości) przez Dawida i Salomona, a mianowicie Psalmy, Przysłowia, Kaznodziei i Pieśni nad Pieśniami. Następnie dodano pozostałe księgi historyczne (1 Królewska – Estery) oraz 16 piszących proroków: 4 głównych proroków (Izajasz, Jeremiasz z Lamentacjami, Ezechiel i Daniel) oraz 12 mniejszych proroków (od Ozeasza do Malachiasza). Wielu proroków Starego Testamentu wypowiadało natchnione wyrocznie, ale nie pozostawiło żadnych natchnionych pism, jak na przykład Natan, Gad i Jehu, syn Chananiego.

Okres Nowego Testamentu (pierwszy wiek naszej ery) był okresem najbardziej skoncentrowanego objawienia, zarówno jeśli chodzi o mówione, jak i spisane Słowo Boże. Natchnione wypowiedzi wygłaszali Chrystus, Apostołowie, prorocy Nowego Testamentu i inne osoby, takie jak Elżbieta (Łuk. 1:41-45), Zachariasz (Łuk. 1:67-79) i różni aniołowie. Słowo pisane Nowego Testamentu składa się z 4 Ewangelii, Dziejów Apostolskich, 21 listów i Księgi Objawienia.

Pisma Nowego Testamentu zawierają jedynie niewielką część natchnionego Słowa mówionego w tamtych czasach. Pomyślmy, ile słów musiał wypowiedzieć Pan Jezus podczas swojej publicznej działalności! Podobnie, gdyby Bóg chciał, mógłby dać nam pisemny zapis o wiele większej ilości cudów i czynów Chrystusa:

Jan 20:30-31 30. I wiele innych cudów uczynił Jezus na oczach swoich uczniów, które nie są napisane w tej księdze. 31. Lecz te są napisane, abyście wierzyli, że Jezus jest Chrystusem, Synem Bożym, i abyście wierząc, mieli życie w jego imieniu.
.
Jan 21:25 Jest też jeszcze wiele innych rzeczy, których dokonał Jezus, które gdyby miały być wszystkie z osobna spisane, sądzę, że i cały świat nie mógłby pomieścić ksiąg, które byłyby napisane. Amen.

Ilu z 12 Apostołów (oraz Pawła) napisało księgi Nowego Testamentu? Tylko 4: Mateusz (który napisał 1 księgę kanoniczną), Jan (5), Paweł (13 lub 14) i Piotr (2). Pozostałych 9 Apostołów, takich jak Bartłomiej i Andrzej, nie napisało żadnego Pisma Świętego Nowego Testamentu.

A co z prorokami Nowego Testamentu? Tylko 4 z nich napisało księgi w kanonie Nowego Testamentu: Marek (który napisał 1 księgę kanoniczną), Łukasz (2), Jakub (1) i Juda (1). (Przyjmuję, że dwóch ostatnich mężczyzn było przyrodnimi braćmi Pana Jezusa, a nie Apostołami.) Prorocy tacy jak Agabus, Sylas, Barnaba itd. nie napisali żadnej części Nowego Testamentu (chociaż kilku twierdziło, że Barnaba napisał List do Hebrajczyków).
.

Słowo spisane, żadnego słowa mówionego

Dan. 9:27 Siedemdziesiąt tygodni wyznaczono nad twoim ludem i twoim świętym miastem na zakończenie przestępstwa, na zgładzenie grzechów i na przebłaganie za nieprawość, na wprowadzenie wiecznej sprawiedliwości, na zakończenie widzenia i proroctwa oraz na namaszczenie Najświętszego.

Od czasów apostolskich mamy chwalebnie kompletne, natchnione Słowo pisane, a nie mamy natchnionego Słowa mówionego. Natchnione spisane Słowo  składa się z 39 ksiąg Starego Testamentu i 27 ksiąg Nowego Testamentu. Rozważymy to szerzej, DV, kiedy dojdziemy do kanonu Pisma Świętego w Wyznaniu Belgijskim

Kościół nie ma już natchnionego, mówionego Słowa, gdyż w epoce poapostolskiej nie ma nadzwyczajnych urzędów kościelnych (np. Apostołów czy proroków). Nie potrzebujemy nadzwyczajnych urzędów kościelnych ani natchnionych słów, ponieważ zostaliśmy hojnie obdarzeni pełnym kanonem Pisma Świętego.

Obj. 22:18 Oświadczam zaś każdemu, kto słucha słów proroctwa tej księgi: Jeśli ktoś dołoży coś do tego, dołoży mu też Bóg plag opisanych w tej księdze;
.
Gal. 3:15 Bracia, mówię po ludzku: Przecież nawet zatwierdzonego testamentu człowieka nikt nie obala ani do niego nic nie dodaje.

Bóg błogosławił Kościół coraz obficiej poprzez postęp

  • od czasów, w których było Słowo mówione, ale nie było Słowa spisanego
    ,
  • do dni, kiedy było Słowo spisane i Słowo mówione
    ,
  • aż do naszych czasów, gdy mamy cały kanon, objawienie zamysłu Bożego w Jezusie Chrystusie dostępny całemu Kościołowi katolickiemu lub powszechnemu aż do cielesnego powrotu Chrystusa.

To rozróżnienie między Słowem mówionym a Słowem spisanym jest być może nieco niezwykłe dla współczesnych “protestantów” lub nawet im nieznane, chociaż jest biblijne i wyznaniowo Reformowane, zgodnie z Wyznaniem Belgijskim.

Błędny pogląd na to rozróżnienie wpajają rzymscy katolicy. Rzym wierzy, że pozakanoniczne słowa Apostołów i proroków są zachowane i rozwinięte w tradycji rzymskokatolickiej. Te rzekome apostolskie słowa są następnie wykorzystywane do wspierania heretyckich doktryn Rzymu, np. jego Mariolatrii. Fałszywy pogląd Rzymu na tradycję jest również wykorzystywany do podważania wystarczalności Pisma Świętego. Podobnie czynią zielonoświątkowcy poprzez ich pozabiblijne rzekome objawienia.

Trzeci Artykuł Konfesji Belgijskiej przyznaje, że ogólnie rzecz biorąc, Słowo mówione poprzedza Słowo pisane:

„wypowiadali je ludzie Boży, natchnieni Duchem Świętym,… później Bóg… nakazał swoim sługom, prorokom i Apostołom, spisanie Jego objawionego Słowa”

Teraz wszystko, co mamy, zgodnie z Bożym zamierzeniem i opatrznością, to spisane Słowo, które jest o wiele lepsze, z różnych perspektyw, niż Słowo mówione.

2 Piotra 1:19-20 19. Mamy też mocniejsze słowo prorockie, a wy dobrze czynicie, trzymając się go jak lampy, która świeci w ciemnym miejscu, dopóki dzień nie zaświta i jutrzenka nie wzejdzie w waszych sercach; 20. To przede wszystkim wiedząc, że żadne proroctwo Pisma nie podlega własnemu wykładowi.

Rzeczywiście, wynika to ze „szczególnej troski o nas i o nasze zbawienie,”

Hebr. 2:1-4
.
1. Dlatego musimy tym bardziej trzymać się tego, co słyszeliśmy, aby nam to czasem nie uciekło.

2. Bo jeśli słowo wypowiedziane przez aniołów było niewzruszone, a wszelkie wykroczenie i nieposłuszeństwo otrzymało sprawiedliwą odpłatę;

3. Jakże my ujdziemy, jeśli zaniedbamy tak wielkie zbawienie, które było głoszone na początku przez Pana, a potwierdzone nam przez tych, którzy go słyszeli?

4. Którym i Bóg dał świadectwo przez znaki, cuda i różnorakie moce oraz przez udzielanie Ducha Świętego według swojej woli.

Na podstawie, źródło

Zobacz w temacie

Print Friendly, PDF & Email