Objawienie jest skończone

utworzone przez | lut 23, 2018 | Charyzmania, Egzegezy, Teologia systematyczna

Wszystko zostało już objawione

5 Mojż. 29:29 Rzeczy tajemne należą do PANA, naszego Boga, a objawione – do nas i naszych synów na wieki

Bóg objawił swoje prawdy dwóm grupom ludzi:

  1. Prorokom – Bóg mówił bezpośrednio do ludzi takich jak Mojżesz, Izajasz i Daniel i objawił im prawdę. Na przykład, Bóg pokazał Mojżeszowi, w jaki sposób stworzył świat. Gdyby tego nie zrobił, Mojżesz nigdy by o tym nie wiedział.
    .
  2. Apostołom – Bóg objawił prawdę ludziom takim jak Paweł, Piotr i Mateusz w czasach Nowego Testamentu. Na przykład, Bóg objawił Pawłowi prawdę o usprawiedliwieniu przez wiarę. Gdyby tego nie zrobił, Paweł nigdy by jej nie znał.

Nie wiem dokładnie, w jaki sposób Bóg objawił prawdy tym dwóm grupom ludzi, ale jest pewne, że On to uczynił.

Efez. 2:20 Zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Jezus Chrystus;
.
Efez. 3:3 przez objawienie została mi oznajmiona tajemnica, jak to wam przedtem krótko napisałem.
.
Rzym. 1:16-18 16 Nie wstydzę się bowiem ewangelii Chrystusa, ponieważ jest ona mocą Boga ku zbawieniu dla każdego, kto uwierzy, najpierw Żyda, potem i Greka. 17 W niej bowiem objawia się sprawiedliwość Boga z wiary w wiarę, jak jest napisane: Sprawiedliwy będzie żył z wiary. 18 Gniew Boży bowiem objawia się z nieba przeciwko wszelkiej bezbożności i niesprawiedliwości ludzi, którzy zatrzymują prawdę w niesprawiedliwości.
.
1 Kor. 15:3 Najpierw bowiem przekazałem wam to, co i ja otrzymałem, że Chrystus umarł za nasze grzechy, zgodnie z Pismem;
.
Gal. 1:11-12 11 A oznajmiam wam, bracia, że głoszona przeze mnie ewangelia nie jest według człowieka. 12 Nie otrzymałem jej bowiem ani nie nauczyłem się jej od człowieka, ale przez objawienie Jezusa Chrystusa.

Boże objawienie co do prawd jest zakończone i całkowite. Bóg objawił ludziom wszystkie prawdy, które chciał, byśmy znali. Nie ma jakiegokolwiek nowego, teraźniejszego objawienia.

Kanon jest zamknięty

Skąd wiemy, że Bóg nie uzupełni kanonu 66 ksiąg Biblii o kolejne natchnione księgi? Innymi słowy, czy kanon jest zamknięty na wieki?

Pismo Święte informuje nas aby nie dodawać ani nie ujmować z niego:

5  Mojż. 4:2 Nie przydacie do słowa, które ja wam rozkazuję, ani ujmiecie z niego, abyście strzegli przykazań Pana, Boga waszego, które ja wam rozkazuję.
.
5 Mojż. 12:32 Cokolwiek ja wam rozkazuję, tego strzedz będziecie, abyście czynili; nie przydasz nic do tego, ani też ujmiesz z tego.
.
Przysłów 30:6 Nie dodawaj nic do jego słów, aby cię nie strofował i abyś nie okazał się kłamcą.

Pismo informuje nas, że po spisaniu pełnego kanonu Słowa Bożego, wszelkie proroctwo i objawienie zostanie wstrzymane:

Daniel 9:24 Siedmdziesiąt tygodni zamierzono ludowi twemu i miastu twemu świętemu na …wstrzymanie widzenia i proroctwa, a na pomazanie Świętego świętych.

Ponieważ proroctwa w okresie łaski zostały wstrzymane, wszyscy chrześcijanie mają nauczyć się nie wykraczać poza to, co zostało spisane w Słowie Bożym.

1 Kor. 4:6 To wszystko zaś, bracia, odniosłem do samego siebie i do Apollosa ze względu na was, abyście się nauczyli na naszym przykładzie nie wykraczać ponad to, co jest napisane, żeby jeden nie pysznił się drugim przeciw innemu.
/
1 Piotra 4:11 Jeśli ktoś przemawia, niech mówi jak wyroki Boga.

Pismo Święte daje pełne wyposażenie do wszelkiej posługi

Nie ma tu miejsca na pozabiblijne objawienie. To spisane Słowo Boże jest przydatne do zdrowego nauczania, refutacji herezji, poprawy doktryny co skutkuje właściwie prowadzonym życiem chrześcijańskim. A to uzdatnia każdego wierzącego, który opiera się wyłącznie na spisanym Słowie Bożym, do wszelkiej Bożej posługi i pracy.

2 Tym. 3:16-1716 Całe Pismo jest natchnione przez Boga i pożyteczne do nauki, do strofowania, do poprawiania, do wychowywania w sprawiedliwości; 17 Aby człowiek Boży był doskonały, do wszelkiego dobrego dzieła w pełni przygotowany.
.
Rzym. 15:4 Wszystko bowiem, co przedtem napisano, ku naszej nauce napisano, abyśmy przez cierpliwość i pociechę z Pism (nie ze znaków i cudów) mieli nadzieję.
.
Psalm 19:7-11 7 Prawo PANA (nie znaki i cuda) jest doskonałe, nawracające duszę; świadectwo PANA pewne, dające mądrość prostemu. 8 Nakazy PANA są prawe, radujące serce; przykazanie PANA czyste, oświecające oczy. 9 Bojaźń PANA jest czysta, trwająca na wieki; sądy PANA prawdziwe, wszystkie są słuszne. 10 Bardziej pożądane niż złoto, niż mnóstwo szczerego złota, i słodsze niż miód, nawet niż plaster miodu. 11 Także twój sługa jest przez nie pouczony, a kto ich przestrzega, otrzymuje wielką nagrodę.

Pismo to jedyne źródło doktryny

Apostoł Paweł w Liście do Tesaloniczan wskazał na trzy możliwe źródła zwiedzenia

2 Tes. 2:2 Abyście nie tak łatwo dali się zachwiać w waszym umyśle i zatrwożyć się ani przez ducha, ani przez mowę, ani przez list rzekomo przez nas pisany
.

  1. Pozablibijne objawienie (duch)
  2. Rzekoma nauka apostolska, na którą powołują się fałszywi nauczyciele
  3. Listy rzekomo napisane przez Apostołów

Chwilę później Apostoł przeciwstawia im skałę prawdy, wskazuje na dwa wiarygodne źródła dooktryny, dwa niewzruszone fundamenty.

2 Tes. 2:15 Dlatego, bracia, stójcie niewzruszenie i trzymajcie się przekazanych nauk, o których zostaliście pouczeni czy to przez (naszą) mowę, czy przez nasz list.
.

  1. Osobista nauka apostolska, przekazana ustnie przez Apostołów
  2. List napisany osobiście przez Apostołów
  3. W konsekwencji każda nauka oparta o Apostolską doktrynę, czy to w formie listu czy też ustnego kazania

Pozabiblijne objawienie zostało przez Pawła całkowicie wyeliminowane jako wiarygodne źródło teologii. Dla przypomnienia, słowa te zostały napisane około roku 51-52 a.d. czyli na początku drugiej połowy I wieku. Wskazuje to na fakt, iż pozabiblijne objawienie doktryn od zawsze było ograniczone do urzędu Apostoła.

Mamy trzymać się objawienia Pisma jak latarni

2 Piotra 1:19-20 19 Mamy też mocniejsze słowo prorockie, a wy dobrze czynicie, trzymając się go jak lampy, która świeci w ciemnym miejscu, dopóki dzień nie zaświta i jutrzenka nie wzejdzie w waszych sercach; 20 To przede wszystkim wiedząc, że żadne proroctwo Pisma nie podlega własnemu wykładowi.

Bóg przestrzega przed dodawaniem do zamkniętego Testamentu Starego i Nowego przymierza:

Gal. 3:15 Bracia, mówię po ludzku: Przecież nawet zatwierdzonego testamentu człowieka nikt nie obala ani do niego nic nie dodaje.

Bóg przestrzega przed fałszywym prorokowaniem:

2 Mojż. 20:7 nie będziesz brał imienia Pana, Boga twego na daremno
.
Ezech. 13:9 Wyciągnę swoją rękę przeciwko prorokom, którzy mają fałszywe widzenia i prorokują kłamliwie; w zgromadzeniu mojego ludu nie będą. Wpisani nie będą w poczet domu izraelskiego i do ziemi izraelskiej nie wejdą – i poznacie, że Ja jestem Wszechmocny Pan.

I wyznacza srogą  karę dla czyniących to bezprawie:

Obj. 22:18 Oświadczam zaś każdemu, kto słucha słów proroctwa tej księgi: Jeśli ktoś dołoży coś do tego, dołoży mu też Bóg plag opisanych w tej księdze; 19 A jeśli ktoś odejmie coś ze słów księgi tego proroctwa, odejmie też Bóg jego dział z księgi życia i ze świętego miasta, i z rzeczy, które są opisane w tej księdze.

Tragedia wyznawców pozabiblijnego objawienia

Wypełnienie się słów Objawienia 22:18 widoczne jest aż nad wyraz wśród kultystów ducha zielonoświątkowstwa. Bóg nie daje im proroctw ani wizji. „Prorokujący” mówią kłamliwie i z zuchwałości w imieniu Boga, przeto Bóg dokłada im plag. Zwróciliście uwagę, że tylko w tym ruchu jest tyle opętań i związań demonicznych, z którymi owi “prorocy” walczą niczym z wiatrakami? Czegoś takiego nie spotka się w zborach chrześcijańskich.

Obowiązkiem każdego chrześcijanina jest walka z pozabiblijnymi „proroctwami” godzącymi w postanowienie Boga o wstrzymaniu proroctw i objawień:

Judy 1:3 Umiłowani, podejmując usilne starania, aby pisać wam o wspólnym zbawieniu, uznałem za konieczne napisać do was i zachęcić do walki o wiarę raz przekazaną świętym

I choć jest ciężko, gdyż przeciwnik jest liczniejszy i atakuje grupowo a także szalony w zaślepieniu gdyż nie przyjmuje logicznych argumentów,  nie zwalnia nas to z obowiązku straży Słowa.

A nagroda jest wielka

Obj.  3:8-10 8 Znam twoje uczynki. Oto postawiłem przed tobą otwarte drzwi, których nikt nie może zamknąć, bo choć masz niewielką moc, jednak zachowałeś moje słowo i nie wyparłeś się mego imienia.   9 Oto dam ci ludzi z synagogi szatana, którzy mówią, że są Żydami, a nimi nie są, lecz kłamią. Oto sprawię, że przyjdą i pokłonią się przed twoimi nogami, i poznają, że ja ciebie umiłowałem. 10 Ponieważ zachowałeś słowo mojej cierpliwości, ja też zachowam cię od godziny próby, która przyjdzie na cały świat, aby doświadczyć mieszkańców ziemi.

Podsumowanie

W okresie apostolskim rolą Ducha Świętego było natchnienie autorów Pisma (Jan 17:20; 1 Kor. 4:6; 2 Kor. 1:13; 2 Piotra 1:15, 20; 2 Piotra 1:21; 3:16; 2 Tym. 3:16; Obj. 1:1) oraz natchnienie proroków-nauczycieli do głoszenia nieomylnych kazań, co miało swój związek z aktem powstawania i zamykania Kanonu Pisma (Dzieje 13:1; ; 1 Kor. 12:28; Efez. 2:20; 3:5; 2 Piotra 3:2).

Niezależnie od natchnienia wypowiedzi Apostołów i Proroków miały być weryfikowane pod kątem zgodnosci z wcześniejszym, spisanym objawieniem (Dzieje 17:10-11; Rzym. 12:6; 1 Kor. 14:29; Gal. 1:8; 1 Piotra 4:11). Autorytet Pisma był najwyższy, przewyższał w pewnym sensie, tj. hipotetycznie, autorytet Apostołów i Proroków. Hipotetycznie ponieważ Apostołowie i Prorocy (wbrew blużnierczym i heretyckim alegacjom zielonoświątkowców) nigdy nie mylili się, co nie umniejszało faktowi, że to spisane Słowo było najwyższą miarą prawdy.

Miarą w odniesieniu do której należało sprawdzać ustne objawienie i natchnienie skutkujące powstaniem nowej kanonicznej Księgi Pisma czy proroczego kazania. Dlatego dziś, po zamknięciu kanonu odrzucamy wszelkie pozabiblijne objawienie i natchnienie.

1 Piotra 4:11 Jeśli ktoś przemawia, niech mówi jak wyroki Boga…

Zobacz w temacie

https://www.youtube.com/watch?v=LjmBnyq77QY

Print Friendly, PDF & Email