Spis treści
Walka o prawdę raz przekazaną świętym
Kiedykolwiek Bóg otwiera okna nieba, by błogosławić swoich ludzi, diabeł otwiera bramy piekła, by zaatakować. I kiedykolwiek Bóg dokonuje swojego wspaniałego dzieła, możesz być pewny, że diabeł już czyha, by wprowadzić swoją fałszywą religię.
John Owen będzie tym, który podejmie się odpowiedzieć zagrożeniu Kwakrów i to on oprze swoje studium na doskonałości i wystarczalności Bożego Słowa, co wyrazi słowami:
„Precz z waszymi snami i wizjami, precz z waszymi nowymi objawieniami, my mamy w pełni wystarczające Słowo Boga.”.
Kwakrowie, dzieci diabła
Kiedy Purytanie spotykali się w Westminster w latach 1640 (więcej tutaj), to w dokładnie tym samym czasie, praktycznie w całym mieście diabeł już wykonywał swoją pracę. W tym samym czasie w latach 1640 powstała skrajna grupa, która wkrótce zostanie poznana jako Kwakrzy. Ta radykalna sekta była także znana jako Religijne Towarzystwo Przyjaciół. I oni twierdzili, że otrzymują nowe objawienia. Twierdzili, że otrzymują proroctwa. I tym właśnie zostali zwiedzeni w kierunku hiper-emocjonalizmu i mistycyzmu. Zawsze udajesz się w tym kierunku, kiedy wyciągasz kotwicę z Sola Scriptura.
Ich liderem był człowiek o imieniu George Fox i oni zorganizowali swoje pierwsze spotkanie w 1652 r. W samym sercu teologii Kwakrów było przesłanie odnośnie zbawienia, które można otrzymać poza Pismem. Że w każdym człowieku jest wewnętrzne światło. A to wewnętrzne objawienie sprawia, że zbawienie jest możliwe dla całej ludzkości. Nazywali je Światłem Wewnątrz Zamieszkującego Ducha. Twierdzili, że Duch był nawet u niewierzących, a kiedy gromadzili się jako niewierzący, twierdzili, że Duch Święty był między nimi.
Jeśli wzięłoby się udział w nabożeństwie Kwakrów, to nie było tam pastora, nikt nie wychodził za pulpit ze Słowem Bożym, by wykładać i głosić spisane Boże Słowo. Wszyscy siedzieli w budynku i byli zachęceni do medytacji. A jeśli ktoś poczuł się zachęcony, wstawał i wypowiadał wskazówki, jak inni mają żyć. Kobiety również były zachęcane, by wstawać i nauczać mężczyzn. Z tej ideologii, by być otwartym i nieroztropnym w kontynuowaniu objawień Ducha, zostali poprowadzeni to różnego rodzaju mistycznych doświadczeń i dziwacznych schematów, a jednym z nich było chodzenie nago jako znak sądu.
W czerwcu 1654 dwie kobiety, Elizabeth Fletcher i Elizabeth Leavens, odwiedziły Oxford, by przekazać naukę Kwakrów temu uniwersyteckiemu miastu. Te dwie kobiety zaczęły głosić studentom w Oxfordzie naukę, by ostrzec ich przed sidłami nauki. I by wyrazić swoje poglądy na temat intelektualnego świata akademickiego i studium Biblii. Chciały przekonać ich, że to, czego potrzebują to wewnętrzne światło dane przez Ducha Świętego. Nie potrzebowali biblioteki, nie potrzebowali klasy, nie potrzebowali profesorów, Bóg będzie do nich przemawiał poprzez Ducha. Przesłanie to trafiło w próżnię.
Jedna z tych kobiet rozebrała się i chodziła wokół Oxfordu naga do połowy, z odkyrtym biustem, twierdząc, że jest to znak sądu wobec obłudnych studentów. Ten dziwaczny akt jasno pokazuje na wrodzoną tendencję ich ruchu, by wywyższać to, co oni uważali za Ducha Świętego ale prezentując dziwaczny, nieracjonalny, nielogiczny sposób zachowania.
.
Współczesne herezje
Ale to, co jest jeszcze bardziej dziwaczne niż chodzenie pół nagim, to dziwaczne twierdzenia i cudaczne działania zauważalne wśród wielu ludzi współczesnego Ruchu Charyzmatycznego.
.
Marilyn Hickey
Posłuchajcie tej, teleewangelistki, która była mówcą na Międzynarodowej Charyzmatycznej Biblijnej Konferencji – tak, mamy tu oksymoron. I cytuję:
„Czego potrzebujesz? Zacznij to tworzyć. Zacznij o tym mówić. Przekształć mówienie w byt. Mów do swojego portfela: ‘Ty wielki gruby portfelu pełen pieniędzy. Mów do książeczki czekowej. Mów: Ty książeczko czekowa, ty książeczko czekowa, ty, ty nigdy nie byłaś tak bogata odkąd cię mam, jesteś aż wypchana pieniędzmi, prawda?”
No cóż, nie tylko to jest czymś wypchane. Mówiłem wam, to lepsze niż bycie nagim.
.
Kenneth Copeland
On dopiero jest dziwaczny.
„Nie masz boga w sobie, ty sam nim jesteś. Nie przejmuj się, jeśli ludzie oskarżają cię o to, że mienisz się bogiem. Módl się do siebie Masz taką samą stwórczą wiarę i możliwości wewnątrz ciebie co Bóg, kiedy stwarzał niebo i ziemię. Bóg jest istotą, która stoi gdzieś i ma około 188 cm.”
Potężny obraz Boga… To przekracza bycie nagim. Tak, po prostu stwórz swój mały wszechświat, by w nim żyć. Twój mały fantazyjny świat.
„Nie nauczam doktryny, nauczam wiary”.
No cóż, akurat tutaj tobie wierzymy, nie nauczasz doktryny. Dochodzimy do tego, co on dokładnie powiedział. Tak, wiary w siebie i wiary w diabła.
.
Kenneth Hagin
Mówi:
„Wierzący jest takim samym ucieleśnieniem jakim był Jezus Chrystus”.
Fred Price
Powiedział:
„Miej wiarę na miarę Rolls Royce’a”.
Benny Hinn
Powiedział:
„Jesteście gotowi na objawienie? Jesteś Bogiem”.
.
„Chrześcijanie to mali zbawiciele, chrześcijanie są jak bogowie”.
.
„Nigdy, ale to nigdy nie idź do Pana i nie mów: ‘niech się spełni Twoja wola”
.
„My, chrześcijanie, posiadamy moc w naszych ustach, by leczyć i zabijać, taką jaką mają też wiedźmy”.
.
„Jesteśmy małymi zbawicielami, wszystkim tym, czym kiedykolwiek był Jezus” .
Nic nowego pod słońcem
I taki był właśnie ruch Kwakrów. I jest jakiś powód, dla którego nazywa się ich Kwakrami, ponieważ podczas ich nabożeństw było dużo trzęsienia się (ang. quake – trząść się). W rzeczywistości, kiedy doszli do kolonii, w niektórych miejscach Środkowego Zachodu nazywano ich Shakers (ang. shake – trząść się).
.
John Owen i jego obrona
Nie przypadkiem, na terenie tego samego kampusu Uniwersytetu w Oxfordzie, obejmując stanowisko zastępcy kanclerza uczelni, umieszczony tam przez Olivera Cromwella, lorda protektora Anglii, przewodniczący całemu środowisku akademickiemu prestiżowego Uniwersytetu w Oxfordzie, był tam gigantyczny intelekt i teologiczny geniusz – John Owen.
Bóg go tam postawił. I jeśli ktokolwiek mógłby rozprawić się z teologią Kwakrów, to właśnie był nim niesamowity Purytanin John Owen. To właśnie John Owen stał się osobistym kapelanem Olivera Cromwella. To John Owen nauczał przed Parlamentem. To John Owen dzień po tym, jak głowa Karola I została odcięta a monarchia zakończona, przemówił do Parlamentu. Ten wspaniały człowiek, którego teologiczne rozprawy zapisane są w 23 tomach, oddał się walce wobec tego charyzmatycznego emocjonalnego odstępstwa od Sola Scriptura wraz z nowymi objawieniami. A John Owen opowiadał się za głębszymi kwestiami, takimi jakSola Scriptura.
W 1659 Owen odpowiedział na zniewagi Kwakrów w swoim najważniejszym dziele, tytuł którego brzmi Obrona Pisma Świętego przed fanatykami. Chciałbym skupić się na rozdziale 3. Tytuł rozdziału 3 brzmi: „Na temat doskonałości Pisma”. John Owen przedstawia sprawę wobec szaleństwa tych charyzmatycznych ekscesów bazując na pewnym fundamencie doskonałości Bożego Słowa.
.
Jan Kalwin
Wiek wcześniej, zajmował się dokładnie tą samą kwestią z libertynami i anabaptystami z teologiczną precyzją poprzez łączenie ze sobą Słowa i Ducha i kwestii apostolskiej i tego, że cuda towarzyszyły Apostołom ponieważ zostało dane nowe objawienie.
.
John Owen
W swoim stanowisku zastosuje inną linię obrony. Wybrał argument doskonałości spisanego Bożego Słowa, co jest widoczne od I Księgi Mojżeszowej do Objawienia. Że zawiera ono wszystko, czego kościół i każdy wierzący by kiedykolwiek potrzebował w swoim duchowym życiu łącznie z objawieniem od Boga – to wszystko jest już w Biblii. Nie ma już czego dodać – jest ono doskonałe takim jakim jest. A każda próba dodania lub zwiększenia zawartości spisanego Bożego Słowa jest właściwie atakiem na doskonałość Pisma. John Owen rozpoczął swoją obronę tym twierdzeniem, a ja wydobyłem to, co najważniejsze i, uwierzcie mi, są to rozwlekłe, pełne zdania i ważne akapity, które wybrałem, by łatwiej nam było je przetworzyć. Napisał:
„Pisma stanowią rozstrzygniętą, zwyczajną, doskonałą niezachwianą zasadą”
To oznacza nieodwołalną, wieczną, niezmienną, przeciwną nadzwyczajnemu objawieniu zasadą, to są zwyczajne źródła łaski, które nie mogą być udoskonalone, niczego nie brakuje Bożemu Słowu. W każdym pokoleniu, na każdym kontynencie, w każdym wieku i i w każdym miejscu dla każdego kościoła i dla każdego wierzącego, dla boskiego uwielbienia, jest naszym najwyższym obowiązkiem wobec Boga, nie pozostawia miejsca… rozumiecie, co znaczy brak miejsca? na żadne nowe objawienia. A jeśli poszukujesz jakichkolwiek z charyzmatycznych nowych objawień, oznacza to, że nie rozumiesz doskonałości spisanego Bożego Słowa.
John Owen w trakcie swojej obrony napisał:
„Jakie jest praktyczne zastosowanie Pisma?” – W znaczeniu – jakie ma to dla nas korzyści? „Jeśli jest tak niekompletne, że potrzeba biednych śmiertelników, by ciągle je uzupełniali, to gdzie jest jego perfekcja?”
Odpowiedź brzmiałaby, że jeśli starasz się cokolwiek do niego dodać, potwierdzasz tym samym, że nie jest ono doskonałe, ale tylko się za takie uważa. Twierdzi się, że jest natchnione i bezbłędne i wystarczające dla wszystkich Boskich celów. John Owen następnie rozwija siedem kolejnych akapitów, ale ja je skróciłem, w których broni Pismo święte przed fanatykami.
.
Po pierwsze wystarczalność Pisma
„Bóg objawił w Biblii wszystko, co potrzebne jest do naszego zbawienia i co uzdalnia nas do oddawania Jemu chwały.”
Wszystko, czego potrzebujesz w ramach służby Ducha Świętego można odnaleźć w spisanej Biblii, która prowadzi cię do Chrystusa i prowadzi cię do pobożności i prowadzi cię do nieba.
.
Po drugie twierdzenie na temat klarowności Pisma
„Wszystko zostało objawione w księgach Biblii, gdzie albo zostało wyraźnie wyłożone, albo można to wywnioskować.”
Innymi słowy, albo jest to wyraźne, albo ukryte, ale występuje w Słowie i zostało tam umieszczone w bardzo jasny sposób. Mówiąc inaczej, Bóg wie, jak się komunikować. Bóg potrafi komunikować się lepiej niż ktokolwiek. I to, co Bóg powiedział w Swoim Słowie jest niesamowicie jasne jeśli chodzi o tak ważne kwestie jak zbawienie czy świętość.
.
Po trzecie koniec objawienia
„Nie ma żadnego miejsca na nowe objawienia. Nie ma absolutnie żadnego miejsca na nowe objawienia, dla naszego zbawienia i przyjętego uwielbienia Boga”.
To właśnie księga Objawienia zawiera zapis
Obj.22.18: „Jeśli ktoś dołoży coś do tego, dołoży mu też Bóg plag opisanych w tej księdze”.
Jest to poważne oskarżenie i ostrzeżenie od Boga dla każdego, by nie dokładać objawień do pełnego objawienia w spisanym Słowie Bożym.
.
Po czwarte stwierdzenie arogancji
„Jest to najawyższym objawem arogancji i pychy dla zwykłego człowieka, by proponować nowatorskie kwestie wiary lub praktyki nie objawione przez samego Boga w Jego Słowie”.
John Owen stwierdził, że jest to typowy przykład arogancji i pychy skoro potrzebujesz specjalnego osobistego objawienia, jakbyś był kimś naprawdę wyjątkowym i lepszym niż ktokolwiek inny na tym świecie, kto po prostu korzysta z Biblii. Jakbyś był tak wyjątkowy, że Bóg dałby tobie osobiste małe mistyczne objawienie, tylko dla ciebie. Jakim egoistą jesteś, to jest arogancja, to jest pycha. To, co Bóg powiedział do każdego, powiedział również i do ciebie.
.
Po piąte krytkę nauczań tych, którzy oddają się nowym objawieniom i rozemocjonowanym ekscesom
„Ponieważ nauczania fanatyków zawierają kwestie obce Pismom unikaj ich jako diabolicznych, bezużytecznych, nie mających podstaw i fałszywych”.
To jest rada Owena dla jego pokolenia. Nauczania te pochodzą od diabła, a ty nie potrzebujesz tego, co on sprzedaje.
.
Po szóste rzekome wewnętrzne intuicyjne i subiektywne przesłanie od Ducha Świętego w tobie, nie pochodzące ze spisanego Bożego Słowa, Owen o nim mówi:
„To wewnętrzne światło odwróci twoją uwagę od doskonałości Biblii”.
Po prostu cię odciągnie do świata fantazji. Odciągnie cię od miejsca, w którym powinieneś rzucić swoją kotwicę, od Bożego Słowa. Przyciągnie cię za to do miejsca, gdzie są rzeczy bezużyteczne i fałszywe.
.
Po siódme zamyka on drzwi, zatrzaskuje drzwi i przekręca zamek na wszelkie nowe objawienia.
„Biblia stanowi kompletne i jasne zasady. Od czasu zamknięcia kanonu Pisma, nie ma żadnych nowych objawień, żadnych nie powinno się spodziewać ani przyjmować”.
A następnie dodaje:
„Jeśli Pisma są doskonałe i kompletne…”, a są, „to po co nam nowe objawienia i niekontrolowany entuzjazm?”
To jest pytanie retoryczne, a odpowiedź jest tak oczywista, że Owen nawet nie trudzi się, by odpowiedzieć na własne pytanie. To jest pytanie retoryczne. Odpowiedź jest zerowa.
.
O Kwakrach
I na koniec odnosi się on do nadużyć Kwakrów, tj. wewnętrznego światła, nowego objawienia, mistycznej intuicji, subiektywnych impulsów
„Wszystkie te metody są niebezpieczne, bezużyteczne i całkowicie niepotrzebne. Muszą być odrzucone i usunięte”.
Podsumowanie
Pewien człowiek, który napisał wstęp do „Obrony Pisma Świętego przed fanatykami”, Steven Westcott, powiedział:
„Jeśli John Owen mógł zobaczyć kościół dzisiaj i zobaczyłby pragnienie i pożądanie nowych objawień poza Biblią, to miałoby to swoje korzenie w byciu nieprzekonanym na temat doskonałości spisanego Bożego Słowa”.
Zobacz w temacie
