Wiek tekstu bizantyjskiego

utworzone przez | maj 20, 2024 | Teologia biblijna

James “guru” White i jego fanboye

Gal. 3:15 Bracia, mówię po ludzku: Przecież nawet zatwierdzonego testamentu człowieka nikt nie obala ani do niego nic nie dodaje.

Czy bizantyjski tekst grecki, który leży u podstaw Biblii tłumaczonych z Textus Receptus, jest tekstem „nowym” czy dawnym? Często słyszymy, jak zwolennicy współczesnych wersji, które zwykle opierają się na greckim tekście Westcotta-Horta, twierdzą, że tekst Nowego Testamentu, na którym opiera się Textus Receptus, jest tekstem późniejszym, a nie najwcześniejszym. Muszą oni słuchać ludzi takich jak James White i błędnie wnioskować, że James rzeczywiście wie, o czym mówi;

James White, w swojej książce The KJV Controversy, mówi [1]

“Każdy z papirusowych manuskryptów, które odkryliśmy, był przedstawicielem aleksandryjskiego, a nie bizantyjskiego typu tekstu”
.
 “Wcześni Ojcowie, którzy pisali w tym czasie, nie używali bizantyjskiego typu tekstu”
.
“Wczesne tłumaczenia Nowego Testamentu ujawniają, że zostały one wykonane na podstawie manuskryptów typu aleksandryjskiego, a nie na tekście bizantyjskim”
.
“Wcześni ojcowie kościoła, którzy pisali w pierwszych wiekach, nie dają dowodów w swoich cytatach na znajomość tekstu bizantyjskiego“.

Szczerze mówiąc słowa pana White są szokujące ale on rzeczywiście to napisał. Ludzie, którzy czytają jego książkę, automatycznie zakładają, że ma rację. W końcu był w seminarium i jest autorytetem w takich sprawach, prawda? Cóż, przyjrzyjmy się, co inni uczeni, którzy są równie wykwalifikowani, mają do powiedzenia na temat starożytności Tradycyjnego Tekstu, Ojców Kościoła i starożytnych wersji…

Masowa redukcja

Obj. 22:19 A jeśli ktoś odejmie coś ze słów księgi tego proroctwa, odejmie też Bóg jego dział z księgi życia i ze świętego miasta, i z rzeczy, które są opisane w tej księdze.

Sam dr Hort, który wprowadził aleksandryjski tekst grecki używany obecnie przez większość współczesnych wersji i który zmienia około 5000 słów – głównie pominięć – w Nowym Testamencie TR, pisze:

“Podstawowy tekst późno zachowanych greckich MSS jest ponad wszelką wątpliwość identyczny z dominującym tekstem antiocheńskim lub grecko-syryjskim z drugiej połowy IV wieku” [2]

Dziekan Burgon natychmiast komentuje:

„Mimochodem prosimy o uważne odnotowanie powyższego stwierdzenia. Tradycyjny grecki tekst Nowego Testamentu, w skrócie Textus Receptus, jest według doktora Horta „Ponad Wszelkimi Wątpliwościami tekstem drugiej połowy IV wieku”.

Według Bruce’a Metzgera tłumacze Autoryzowanej Wersji w dużym stopniu korzystali z wydań Bezy, a także Erazma. Pan Metzger stwierdza również:

„W okresie, gdy panował Textus Receptus i kiedy niezależny duch tylko sporadycznie odważył się kwestionować jego autorytet… tekst grecki włączony do opublikowanych wydań Stephanusa, Bezy i Elzevirsa odniósł sukces w ustanowieniu siebie jako „jedynego prawdziwego tekstu” Nowego Testamentu i został niewolniczo (dzięki panu Metzgerowi za przedstawienie swojej stronniczej opinii) przedrukowany w setkach kolejnych wydań. Leży u podstaw Wersji Króla Jakuba i wszystkich głównych tłumaczeń protestanckich w językach Europy przed 1881 rokiem.”  [3]

Cóż za wyznanie! Współcześni krytycy tekstualni odrzucają ten tekst, który został uznany przez Reformatorów (Protestantów) za jedyny prawdziwy tekst. Onlyizm i to przed 1900 rokiem!
.

Biskup Ellicot

5 Mojż. 4:2 Nie dodawajcie do słowa, które ja wam nakazuję, ani z niego nie ujmujcie, abyście przestrzegali przykazań PANA, waszego Boga, które ja wam nakazuję.

Starożytność tekstu otrzymanego (TR), wynika także z broszury zatytułowanej The Providential Preservation of the Greek Text of the New Testament, autorstwa wielebnego W. MacLeana. Pan MacLean cytuje biskupa Ellicota, który pracował nad poprawioną wersją z 1881 roku i w żadnym wypadku nie był zwolennikiem Biblii króla Jakuba. Fakt ten przyznaje biskup Ellicot, przewodniczący redakcji rewizyjnej, w swojej broszurze pt.

“Rękopisy, z których korzystał Erazm, różnią się w większości jedynie drobnymi i nieistotnymi szczegółami od większości ręcznie pisanych manuskryptów. Ogólny charakter ich tekstu jest taki sam. Dzięki tej obserwacji rodowód Otrzymanego Tekstu (który leży u podstaw Biblii Króla Jakuba czy polskich Biblii Brzeskiej, Gdańskiej itd.) wykracza poza pojedyncze rękopisy używane przez Erazma… Rodowód ten sięga odległej starożytności. Pierwszy przodek Otrzymanego Tekstu był co najmniej równy najstarszemu z naszych zachowanych manuskryptów, jeśli nie starszy od któregokolwiek z nich.“  [4]

Pan MacLean kontynuuje:

“Należy podkreślić, że spór nie toczy się między starożytnym tekstem a niedawnym, ale między dwiema starożytnymi formami tekstu, z których jedna została odrzucona, a druga przyjęta i zachowana przez Kościół jako całość i pozostająca w powszechnym użyciu przez ponad piętnaście stuleci. Założenia współczesnej krytyki tekstualnej opierają się na niezgodnych zeznaniach kilku okazów odrzuconego tekstu, niedawno odkopanych z zapomnienia, do którego zostały celowo i mądrze wysłane w IV wieku “. [5]

Tłumacze NKJV

2 Kor. 13:1…Na podstawie zeznania dwóch albo trzech świadków oparte będzie każde słowo

We wstępie do wydania NKJV z 1982 r. (Uwspółcześnionej Biblii Króla Jakuba) znajdują się  się poniższe słowa.

“Preferencje manuskryptów cytowane w wielu współczesnych tłumaczeniach wynikają z niedawnego polegania na stosunkowo niewielu manuskryptach odkrytych pod koniec XIX i na początku XX wieku. Zależność od tych manuskryptów, zwłaszcza dwóch, synajskiego i watykańskiego, wynika ze starszego wieku tych dokumentów. Jednak pomimo ich wieku, niektórzy uczeni mają powody, by wątpić w ich wierność autografom, ponieważ często nie zgadzają się ze sobą i wykazują inne oznaki niewiarygodności.
.
Z drugiej strony, zdecydowana większość istniejących manuskryptów jest w znacznym stopniu zgodna. Chociaż wiele z nich jest późnych, a żaden nie jest wcześniejszy niż piąty wiek, większość ich odczytów jest potwierdzona przez starożytne papirusy, starożytne wersje i cytaty starożytnych ojców kościoła. Ten duży zbiór manuskryptów jest źródłem greckiego tekstu leżącego u podstaw Biblii Króla Jakuba (czy polskich Biblii z okresu Reformacji). Jest to grecki tekst używany przez greckojęzyczne kościoły przez wiele stuleci, obecnie znany jako Textus Receptus lub tekst otrzymany Nowego Testamentu “. [6]

Należy pamiętać, że ci ludzie mają takie samo wykształcenie seminaryjne i informacje jak James White, a kilku tłumaczy NIV również pracowało nad NKJV, a mimo to całkowicie zaprzeczają temu, co James White mówi w swojej książce.
.

Mąciwoda obnażony

Psalm 12:6 Słowa PANA to słowa czyste jak srebro wypróbowane w ziemnym tyglu, siedmiokrotnie oczyszczone

Dr Kurt Aland i dr Barbara Aland obliczyli, że wszystkie warianty wśród wszystkich rękopisów Nowego Testamentu posiadają 37,1% różnic [7] Oznacza to, że ponad jedna trzecia Nowego Testamentu ma znaczące warianty.

Rodzina aleksandryjska jest podstawą większości współczesnych wersji Biblii w tym tych polskich (NASB, ESV, NIV, NLT itp.). Tekst aleksandryjski jest pełen wariantów i stanowi większość z 37,1% różnic między wszystkimi greckimi rękopisami Nowego Testamentu. Ojciec wczesnego kościoła Orygenes (który mieszkał w Aleksandrii) powiedział o lokalnych kopistach Biblii:

“różnice między rękopisami [Ewangelii] stały się ogromne, albo przez zaniedbanie niektórych kopistów, albo przez przewrotną zuchwałość innych; albo zaniedbują sprawdzanie tego, co przepisali, albo w trakcie sprawdzania wydłużają lub skracają, jak im się podoba “. [8]

Następnie redaktorzy NKJV stwierdzają:

“Tekst bizantyjski. Tekst ten został w dużej mierze zachowany na obszarze dawnego Cesarstwa Bizantyjskiego, na terenie dzisiejszej Turcji, Bułgarii, Grecji, Albanii i Jugosławii. Ponad osiemdziesiąt pięć procent zachowanych manuskryptów należy do typu tekstu bizantyjskiego. Ponadto, od najstarszych do najnowszych manuskryptów tego typu, istnieje większa jednorodność niż wśród manuskryptów jakiegokolwiek innego typu tekstu. Wersja Króla Jakuba (oraz jej polskie odpowiedniki, przyp. red.) opierają się w dużej mierze na tekście greckim typu bizantyjskiego”. [9]

Przytłaczające świadectwo źródeł

Jer. 23:26 I nie wspomnicie już brzemienia PANA, bo brzemieniem stanie się dla każdego jego słowo, gdyż wy wypaczyliście słowa Boga żywego, PANA zastępów, naszego Boga

Dr Thomas Holland odniósł się do powszechnej krytyki, że tekst bizantyjski pochodzi z późnego lub niedawnego pochodzenia. Na zarzut „Czy wiedziałeś, że Textus Receptus, z którego przetłumaczono KJV, opierał się na sześciu małych rękopisach, pochodzących nie wcześniej niż z X wieku?”  dr Holland odpowiada:

“Jest to kolejne przeinaczenie faktów. Textus Receptus i KJV odzwierciedlają bizantyjską linię manuskryptów, zwaną również tekstem tradycyjnym. Pytanie pozostawia wrażenie, że nie ma tekstowego wsparcia dla KJV przed X wiekiem. Tak jednak nie jest.
.
Od IX wieku mamy Codex Boreelianus (09), Codex Seidelianus (011), Codex Seidelianus (013), Codex Cyprius (017), Codex Mosquensis (018), Codex Angelicus (020) i Codex Campianus – z których wszystkie są rękopisami typu bizantyjskiego i wspierają TR. Oprócz tego jest ich o wiele, wiele więcej.
.
Z VIII i VII wieku mamy Codex Basilensis, Princeton 047 i Instytut Rękopisów 0211 zlokalizowane w Niemczech. Są to rękopisy typu bizantyjskiego.
.
Od VI wieku znajdujemy Codex Petropolitanus Purpuresus (022), Codex Sinopensis (023), Codex Guelferbytanus A (024), Codex Nitriensis (027), Codex Rossanensis (042), Codex Beratinus (043) i 0253 (dawniej z Damaszku), by wymienić tylko kilka, które są bizantyjskie.
.
Nawet z V wieku mamy Codex Guelferbytanus B (026), który również jest bizantyjski. Nie wspominając o bizantyjskich odczytach, które znajdujemy w innych rękopisach i bizantyjskich odczytach typu znalezionych wśród wczesnych rękopisów papirusowych. “[10]

Pierwotni odbiorcy tekstu

1 Piotra 1:1 Piotr, apostoł Jezusa Chrystusa, do wychodźców rozproszonych w Poncie, Galacji, Kapadocji, Azji i Bitynii;

Oto kilka wybranych fragmentów z doskonałego artykułu dr Edwarda F. Hillsa z jego książki The King James Version Defended, ukazujących starożytność tekstu bizantyjskiego.

“Między 18 a 24 z 27 ksiąg Nowego Testamentu zostało napisanych pierwotnie do miast w Azji Mniejszej i Grecji. Żadna z nich nie została napisana w Aleksandrii. Ale to właśnie na tych zachodnich i aleksandryjskich obszarach pojawili się skorumpowani pretendenci do prawdziwego tekstu. Co w międzyczasie należy myśleć o tych ślepych przewodnikach, tych oszukanych, którzy chcieliby teraz przekonać nas do powrotu do tych samych kodeksów, z których Kościół już się oczyścił?” [11]

Podczas marszu tekstu tradycyjnego (bizantyjskiego) ku dominacji wiele rękopisów typu tradycyjnego musiało zaginąć. Badania Lake’a (1928) i jego współpracowników wskazują, że tak właśnie było.

„Dlaczego” – pytał – „czy tylko kilka fragmentów (nawet w dwóch najstarszych zbiorach klasztornych, Synaj i św. Saba) pochodzi z okresu wcześniejszego niż X wiek?”

Musiało istnieć wiele tysięcy manuskryptów Ewangelii w okresie wielkich czasów rozkwitu Bizancjum, pomiędzy IV a X wiekiem. W wyniku tych badań Lake stwierdził, że

“trudno oprzeć się wnioskowi, że skrybowie zwykle niszczyli swoje wzorce, kiedy kopiowali święte księgi”.

Jeśli hipoteza Lake’a jest poprawna, to manuskryptami, które najprawdopodobniej zostały zniszczone, byłyby te zawierające tekst tradycyjny. Były one bowiem najczęściej kopiowane w okresie od IV do X wieku, o czym świadczy fakt, że zdecydowana większość późniejszych greckich rękopisów Nowego Testamentu jest typu tradycyjnego.

Z tego samego powodu przetrwanie starych manuskryptów uncjalnych typu aleksandryjskiego i zachodniego, takich jak Vaticanus, Sinaiticus i D, wynikało z faktu, że zostały one odrzucone przez Kościół i nie były czytane ani kopiowane, ale pozwolono im spoczywać stosunkowo nienaruszonym na półkach bibliotecznych starożytnych klasztorów. Dr Zane Hodges zauważa:

„Na tym polega największa słabość współczesnej krytyki tekstu. Odmawiając TR jakichkolwiek roszczeń do reprezentowania rzeczywistej formy tekstu oryginalnego, nie jest ona jednak w stanie wyjaśnić jego powstania, jego względnej jednolitości i dominacji  w jakikolwiek zadowalający sposób.” [13]

Pan Hodges dodaje:

“Istnienie we wczesnych czasach tego tekstu (aleksandryjskiego) poza Egiptem jest nieudowodnione… z drugiej strony świadkowie tekstu większościowego pochodzili z całego starożytnego świata”. [14]

Dr Edward Hills komentuje również zwykły zarzut, że Erazm miał tylko 6 greckich manuskryptów do pracy. Mówi:

“Czy Erazm używał innych manuskryptów oprócz tych pięciu podczas przygotowywania Textus Receptus? Wszystko wskazuje na to, że tak. Według W. Schwarza (1955), Erazm dokonał własnego łacińskiego tłumaczenia Nowego Testamentu w Oksfordzie w latach 1505-6….Prawdopodobnie dlatego przywiózł te notatki ze sobą do Bazylei wraz ze swoim tłumaczeniem i komentarzami do tekstu Nowego Testamentu. Wiadomo również, że Erazm szukał rękopisów wszędzie podczas swoich podróży i pożyczał je od każdego, od kogo mógł. Dlatego też, chociaż Textus Receptus opierał się głównie na manuskryptach, które Erazm znalazł w Bazylei, zawierał również odczyty zaczerpnięte z innych, do których miał dostęp“. [15]

Peszitta

Izaj. 40:8 Trawa usycha, kwiat więdnie, ale słowo naszego Boga trwa na wieki

Dr Hills omawia również Dowody Wersji Syryjskiej Peszitty.  Syryjska wersja Peszitty, która jest historyczną Biblią całego Kościoła Syryjskiego, ściśle zgadza się z tekstem tradycyjnym znajdującym się w zdecydowanej większości greckich manuskryptów Nowego Testamentu. Jeszcze około stu lat temu niemal powszechnie uważano, że Peszitta powstała w II wieku, a zatem była jedną z najstarszych wersji Nowego Testamentu.

Dlatego też, ze względu na swoją zgodność z Tekstem Tradycyjnym, Peszitta była uważana za jednego z najważniejszych świadków starożytności Tekstu Tradycyjnego. Jednak w ostatnich czasach naturalistyczni krytycy próbowali zniweczyć to świadectwo Peszitty, zaprzeczając, że jest to starożytna wersja.
.

Lekkomyślność i podstępność doktora Westcotta

Psalm 52:4 Miłujesz wszelkie słowa szkodliwe, podstępny języku.

W swojej książce na temat kanonu Nowego Testamentu (1855) Westcott sam nie widział

“żadnego powodu, aby porzucić opinię, która uzyskała poparcie najbardziej kompetentnych uczonych, że powstanie Peshitto Syriac miało być ustalone w pierwszej połowie II wieku. Sama niejasność, która wisi nad jego pochodzeniem, jest dowodem jego czcigodnego wieku, ponieważ pokazuje, że wyrósł spontanicznie wśród zborów chrześcijańskich… Gdyby było to dzieło późniejszej daty, z III lub IV wieku, jest mało prawdopodobne, aby jego historia była tak niepewna, jak jest “. [16]

We „Wprowadzeniu do języka greckiego NT” z 1882 r. Westcott zaprzeczył sobie we wszystkich tych punktach i utrzymywał, że język kuretoński pochodzi z większej starożytności i że Peszitta była autorytatywną wersją z drugiej połowy III lub IV wieku.!! Powszechnie akceptowanym angielskim tłumaczeniem syryjskiej Peszitty jest tłumaczenie Lamsa.
.

Słowo Boga, tylko która wersja?

Kompletny Nowy Testament NASB został po raz pierwszy opublikowany w 1960 roku. Objął on 14 całych wersetów w Nowym Testamencie, wskazując w ten sposób, że mają one wątpliwy autorytet.

Kontynuowano to do wydania z 1977 r., ale nadal pomijano duże fragmenty kilku wersetów i kilka całych wersetów w Ewangelii Łukasza 24.

Następnie w 1995 r. nowa aktualizacja NASB pominęła ponad 7000 słów z poprzedniego wydania z 1977 r., ale dodała również większość wersetów z powrotem do Łukasza 24, które wszystkie poprzednie NASB pominęły.

Podobnie NASB z lat 1960-1972 pomijały wszystkie słowa w Dziejach Apostolskich 24:6b do 8a: (Słowa te znajdują się w syryjskiej Peszitcie, a także w KJB, NKJV)

i chcieliśmy osądzić według naszego prawa .Lecz dowódca Lizjasz przybył i wyrwał go przemocą z naszych rąk; Nakazując jego oskarżycielom udać się do ciebie. Gdy go przesłuchasz, sam będziesz mógł dowiedzieć się od niego wszystkiego, o co go oskarżamy..

Następnie w 1977 r. i ponownie w 1995 r. NASB umieściła wszystkie te słowa z powrotem w tekście, ale tym razem w nawiasach. NIV, RSV, ESV nadal pomijają wszystkie te słowa.

Można więc zadać pytanie: “Która z tych wszystkich sprzecznych wersji NASB była prawdziwymi słowami Boga?“.

NIV i RSV, ESV w dalszym ciągu pomijają te 14 wersetów. W rzeczywistości RSV, NRSV idą jeszcze dalej niż te 14 wersetów i pomijają także

Mat. 12:47 I powiedział mu ktoś: Oto twoja matka i twoi bracia stoją przed domem, chcąc z tobą mówić.
.
Mat. 21:44 A kto upadnie na ten kamień, rozbije się, na kogo zaś on upadnie, zmiażdży go.
.
Łuk. 22:20 Podobnie i kielich, gdy było po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich to nowy testament w mojej krwi, która jest za was wylana.
.
Łuk. 24:12 Wtedy Piotr wstał i pobiegł do grobu. A gdy się nachylił, zobaczył płótna leżące osobno i odszedł, dziwiąc się temu, co się stało.
.
Łuk. 24:40 Kiedy to powiedział, pokazał im ręce i nogi.

RSV pominęło także duże fragmenty Łukasza 24:3,6 i 12, ale potem NRSV umieściło je ponownie. Nowa rewizja ESV nadal pomija Mateusza 12:47: „Wtedy ktoś mu powiedział: Oto twoja matka i twoi bracia stoją na zewnątrz i chcą z tobą rozmawiać.”, ale poszła dalej i umieściła z powrotem pozostałe cztery wersety! Jest to rodzaj „stypendium”, za którym podążają dzisiejsi członkowie Klubu Biblii Miesiąca.
.

Rozumowe wycinanki

1 Kor. 1:20 Gdzie jest mądry? Gdzie uczony w Piśmie? Gdzie badacz tego świata? Czyż Bóg nie obrócił w głupstwo mądrości tego świata?

Współczesna nauka koncentruje się na człowieku i jego zdolności do przywrócenia tego, co Bóg rzekomo utracił, zamiast najpierw spojrzeć na samego Boga i Jego obietnice zachowania Jego słów, aż niebo i ziemia przeminą. Rezultatem jest ponad 100 sprzecznych wersji angielskich i niepewność co do tego, co powiedział Bóg.

Poniższa lista pokazuje wersety pominięte przez wersje biblijne oparte na tekstach Westcott-Hort, ale wszystkie one znajdują się w tekstach bizantyjskich, Tekstus Receptus i syryjskiej Peszitcie, która pochodzi sprzed co najmniej 100 lat przed Sinaiticus i Vaticanus.

Mat. 17:21 Ale ten rodzaj nie wychodzi inaczej, jak tylko przez modlitwę i post
.
Mat. 18:11 Albowiem Syn Człowieczy przyszedł, aby zbawić to, co zginęło
.
Mat. 23:14 Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy gdyż pożeracie domy wdów i dla pozoru odprawiacie długie modlitwy. Dlatego otrzymacie większe potępienie.

Wszystkie te wersety znajdują się w języku syryjskim, a zakończenie modlitwy Pańskiej w Ewangelii Mateusza 6:13 również tam się znajduje – “albowiem Twoje jest królestwo i moc, i chwała na wieki. Amen“. Współczesne przekłady pomijają te cenne słowa naszego Pana.

Marek 7:16 Jeśli kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha
.
Marek 9:44,46 Gdzie ich robak nie umiera i ogień nie gaśnie
.
Marek 11:26 A jeśli wy nie przebaczycie, i Ojciec wasz, który jest w niebie, nie przebaczy waszych przewinień
.
Marek 15:28  Tak wypełniło się Pismo, które mówi: I został zaliczony do przestępców

Wszystkie te wersety są pomijane przez większość współczesnych tłumaczeń i zazwyczaj umieszczane w nawiasach. Wszystkie znajdują się w tekstach bizantyjskich i syryjskiej Peszitcie.

Łuk. 9:55, 56 i rzekł: Nie wiecie, jakiego ducha jesteście. Syn Człowieczy nie przyszedł bowiem, aby zatracić życie ludzkie, ale je zbawić
.
Łuk. 17:36 Dwóch będzie na polu; jeden będzie wzięty, a drugi pozostawiony
.
Łuk. 23:17 miał obowiązek wypuszczać im jednego więźnia na święto.
.
Jan 3:13 Syn Człowieczy, który jest w niebie
.
Jan 5:4  Anioł bowiem co pewien czas zstępował do sadzawki i poruszał wodę. A kto pierwszy wszedł po poruszeniu wody, stawał się zdrowym, jakąkolwiek chorobą był dotknięty.

Również cała sekcja dotycząca kobiety pochwyconej na cudzołóstwie w Jana 8:1-11 jest zawarta w Syriac, ale jest pomijana zarówno w rękopisach Sinaiticus, jak i Vaticanus.

Dzieje 8:37 I powiedział Filip: Jeśli wierzysz z całego serca, możesz. A on odpowiedział: Wierzę, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym.
.
Dzieje 9:5-6 I rzekł Pan:… Trudno ci wierzgać przeciwko ościeniowi . A on drżący i zdumiony rzekł: Panie, co chcesz, abym uczynił? I rzekł do niego Pan.
.
Dzieje 15:34 Lecz upodobało się Sylasowi tam pozostać.
.
Dzieje 24:6b-8a chcieliśmy osądzić według naszego prawa.  Lecz dowódca Lizjasz przybył i wyrwał go przemocą z naszych rąk; Nakazując jego oskarżycielom udać się do ciebie.
.
Dzieje 28:29 A gdy to powiedział, Żydzi odeszli, wiodąc ze sobą zacięty spór.
.
Rzym. 16:24 Łaska naszego Pana Jezusa Chrystusa niech będzie z wami wszystkimi. Amen.

Wszystkie te wersety są pominięte w NASB lub w nawiasach, a także pominięte w tekstach NIV, ESV, RSV i wersji Świadków Jehowy, ale są zawarte w Autoryzowanej Biblii Króla Jakuba, Tyndale, Biblii Genewskiej, NKJV oraz w trzech przekładach syryjskich (oraz Uwspółcześnionej Biblii Gdańskiej)

To tyle, jeśli chodzi o zwolenników nowoczesnej wersji, takich jak James White, który mówi: “żadne wczesne tłumaczenie nie opierało się na odczytach znalezionych w bizantyjskim manuskrypcie”.
.

Ojcowie wczesnego Kościoła i tekst bizantyjski

1 Piotra 4:11 Jeśli ktoś przemawia, niech mówi jak wyroki Boga

W wyniku swoich badań dr Dean Burgon opracował indeks szesnastu tomów folio zawierających ponad 86 000 cytatów lub aluzji do Pisma Świętego, które były używane przez Ojców Kościoła.  Znajdują się one obecnie w londyńskim British Museum. Są to bardzo cenne indeksy, ale jak dotąd nie zostały opublikowane.

Kim byli niektórzy z Ojców Kościoła? To inna nazwa przywódców wczesnego kościoła, niezależnie od tego, czy są zwolennikami Textus Receptus, czy nie. Byli to ludzie tacy jak Orygenes, Hieronim, Atanazy, Cyprian, Klemens Aleksandrysjki, Augustyn, Tertulian i Euzebiusz.

W pismach Ojców Kościoła, które badał Burgon, odkrył, że ci pierwsi przywódcy cytowali różne greckie i łacińskie teksty Pisma Świętego. Było około siedemdziesięciu sześciu Ojców Kościoła, którzy zmarli przed 400 r. n.e., których pisma często odwoływały się do Nowego Testamentu.  Nie tylko istniały cytaty tych siedemdziesięciu sześciu Ojców Kościoła z Textus Receptus przed 400 r. n.e., ale te cytaty z Textus Receptus były w większości.

Oto świadectwo doktora Scrivenera, który pracował w komitecie poprawionej wersji z 1881 roku:

“Jest to nie mniej zgodne z faktami niż paradoksalne w brzmieniu, że najgorsze zepsucia, jakim kiedykolwiek został poddany Nowy Testament, powstały w ciągu stu lat po jego skomponowaniu” [17]

Zakrawa na absurd twierdzenie, że Ireneusz i ojcowie afrykańscy oraz cały zachodni kościół, wraz z częścią kościoła syryjskiego, używali znacznie gorszych rękopisów niż te używane przez Stunicę, Erazma lub Szczepana, trzynaście wieków później, podczas formowania Textus Receptus…
.

Wezwanie do upamiętania

1 Piotra 1:25 Lecz słowo Pana trwa na wieki. A jest to słowo, które zostało wam zwiastowane

Drogi chrześcijański czytelniku, takie są fakty. Bóg dotrzymał obietnicy zachowania natchnionych słów prawdy dla wszystkich pokoleń. Czyste, nieomylne słowa Boga są od 400 lat umieszczane w tłumaczeniach Biblii opartych na Tekstus Receptus. Ludzie tacy jak James White nie mają żadnej Biblii, którą uważaliby za kompletne, natchnione słowa Boga. James  White pracuje teraz dla komitetu NASB, ale sam nie zgadza się zarówno z tekstem, jak i tłumaczeniem NASB w kilku miejscach.

On i wszyscy inni promotorzy współczesnych wersji uważają swoje własne umysły za ostateczny autorytet. Jeśli zdarza im się mówić o Biblii jako o natchnionym słowie Bożym, nie odnoszą się do niczego, co można kupić, trzymać w rękach, czytać, zapamiętywać i wierzyć całym sercem. Zamiast tego odnoszą się do mistycznej Biblii, która nie tylko nie istnieje teraz, ale nigdy nie istniała w jednej księdze.

Jer. 6:16 Tak mówi PAN: Stańcie na drogach, spójrzcie i pytajcie o stare ścieżki, gdzie jest ta dobra droga – i idźcie nią, a znajdziecie odpoczynek dla waszej duszy 

Na podstawie, źródło

Przypisy

[1] James White, The KJV Controversy, s. 152-153
[2] Fenton John Anthony Hort, The Factor of Geneology, s. 92 – cytowany przez Burgona, Revision Revised, s. 257
[3] Bruce Metzger, The Text of the New Testament Its Transmission, Corruption, and Restoration, wydanie 3, sr. 95-118
[4] Peter Elicot, The Revisers and the Greek text of the N.T. by two members of the N.T. Company, s. 11-12.
[5] Tamże
[6] Wstęp do wydania NKJV z 1982 r. s. VII
[7] Dr Kurt Aland i dr Barbara Aland, The Text of the New Testament, Grand Rapids: Eerdmans, 1995, s. 29
[8] Bruce Metzger, Tekst Nowego Testamentu: Its Transmission, Corruption, and Restoration, wyd. 3 (1991), s. 151-152
[9] NKJV z 1982 r. s. 1231
[10] zob. Aland, s. 107-128
[11] Edward F. Hills, The King James Version Defended
[12] Tamże
[13] Zane Hodge, Grecki NT według tekstu większościowego
[14] Tamże
[15] Edward F. Hills, The King James Version Defended
[16] Brooke Foss Westcott, The New Testament Canon, 1855
[17] F.H.A. Scrivener, Wprowadzenie do Nowego Testamentu

Zobacz w temacie

Print Friendly, PDF & Email