Limbus Patrum, część 2 – obalenie herezji

utworzone przez | kwi 18, 2024 | Soteriologia: nauka o zbawieniu

Za siedmioma górami, za siedmioma lasami…

1 Tym. 4:7 Odrzucaj natomiast pospolite i babskie baśnie. Sam zaś ćwicz się w pobożności.

Limbus Patrum, czyli Otchłań Ojców to miejsce utożsamiane z pobytem świętych Starego Testamentu gdzie znajdowali się do czasu śmierci krzyżowej i zmartwychwstania Chrystusa. Konieczność tej krainy w teologii wymuszona została przyjęciem fałszywej koncepcji krzyża i błędnego zrozumienia usprawiedliwienia, gdzie Bóg aby usprawiedliwić grzeszników musiał odczekać do rzeczywistej śmierci Mesjasza, która zadośćuczyniwszy za „wcześniej popełnione grzechy” umożliwiła uwolnienie przetrzymywanych dusz z Otchłani. Oczywiście aby uspokoić wyznawców co do losu świętych zmarłych przed Chrystusem założono, że w Otchłani Ojców jest przyjemnie.

Idea takiego miejsca została zapożyczona z pogańskiej koncepcji podziemnego świata i nie znajduje potwierdzenia w Piśmie Świętym a jednak jest nauczana przez wielu uznanych przez świat teologów, czy też może lepiej powiedzieć „mitologów” w szczególności zaś jest to nad wyraz haniebne gdy głoszone jest przez pseudo-kalwinistów błądzących w gęstwinach mrocznego lasu dyspensacjonalizmu.

W pierwszej części rozważone zostały przedstawione biblijne koncepcje hadesu i szeolu, łona Abrahama, Raju oraz wrzucenia piekła do jeziora ognistego. Teraz czas na kolejne argumenty przeciwne koncepcji „neo-ewangelicznego czyśćca”

Siedem siekier na siedem lasów

Leonard Rijssen (1636-1700), holenderski teolog Reformowany, podaje siedem powodów, dla których święci Starego Testamentu zostali uwielbieni i po śmierci weszli do błogosławionej obecności Boga w niebie. [16]

Użyjemy jego propozycji jako naszych siekier, czy też argumentów rozważania a następnie pod każdym z nich wypełnimy jego pełne cytaty z Pisma Świętego, okazjonalnie uzupełniając dodatkowe wersety. Oto one:
.

Argument 1

Wierzący Starego Testamentu, kiedy umierali wchodzili do odpoczynku lub zbawienia a nie do trzeciego miejsca…

Izaj. 57:2 Dostąpi pokoju i odpocznie na swoim łożu każdy, kto postępuje uczciwie.
.
Hebr. 4:3 Bo do odpoczynku wchodzimy my, którzy uwierzyliśmy, jak powiedział: Dlatego przysiągłem w moim gniewie, że nie wejdą do mojego odpoczynku, choć jego dzieła były dokonane od założenia świata.
.
Łuk. 2:29-30 29. Teraz pozwalasz odejść twemu słudze, Panie, w pokoju, według twego słowa 30. Gdyż moje oczy ujrzały twoje zbawienie;
.
Przysłów 14:32 Niegodziwy zostaje wygnany z powodu swojego zła, a sprawiedliwy ma nadzieję nawet w czasie swojej śmierci.

Argument 2

Przykłady tych, którzy byli w niebie, uczą, że święci Starego Przymierza nie byli w Otchłani / Szeolu.

Henoch

1 Moj. 5:24 Henoch chodził z Bogiem, a potem już go nie było, bo Bóg go zabrał.

Eliasz

2 Król. 2:11 Kiedy więc szli i rozmawiali, oto ognisty rydwan i ogniste konie oddzieliły ich obu. I Eliasz wstąpił wśród wichru do nieba.

Abraham, Izaak i Jakub

Mat. 8:11-12 11. A mówię wam: Wielu przyjdzie ze wschodu i z zachodu i zasiądą za stołem z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim 12. Lecz synowie królestwa będą wyrzuceni do ciemności zewnętrznych. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.

Mojżesz

Łuk. 9:30-31 30. A oto rozmawiało z nim dwóch mężów. Byli to Mojżesz i Eliasz. 31. Ukazali się oni w chwale i mówili o jego odejściu, którego miał dokonać w Jerozolimie.

Łazarz

Łuk. 16:23 A będąc w piekle i cierpiąc męki, podniósł oczy i ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie.

Argument 3

Po tym, jak Bóg ich powołał z tego życia, przyjął ich do chwały a nie do Otchłani…

Psalm 73:24-25 24. Poprowadzisz mnie według swej rady, a potem przyjmiesz mnie do chwały. 25. Kogo innego mam w niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim innym nie mam upodobania.
.
Łuk. 9:31 [Eliasz i Mojżesz] Ukazali się oni w chwale…
.
Psalm 17:15 Ja zaś w sprawiedliwości ujrzę twe oblicze, a gdy się obudzę, nasycę się twoim podobieństwem.

Argument 4

Dzień ich śmierci był lepszy od dnia ich narodzin, co nie byłoby prawdą, gdyby zostali wykluczeni ze zbawienia.

Psalm 16:11 Dasz mi poznać drogę życia, pełnię radości przed twoim obliczem, rozkosze po twojej prawicy na wieki.

Argument 5

Chrystus zbawił ich mocą swojej krwi od początku świata. Chrystus zastosował wobec nich Swoje odkupieńcze dzieło.

Hebr. 9:25-26 25. I nie po to, żeby często ofiarować samego siebie jak najwyższy kapłan, który wchodzi co roku do Miejsca Najświętszego z cudzą krwią; 26. Bo inaczej musiałby cierpieć wiele razy od początku świata. Lecz teraz na końcu wieków pojawił się raz dla zgładzenia grzechu przez ofiarowanie samego siebie.
.
Hebr. 13:8 Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam i na wieki.
.
Obj. 13:8 Wszyscy mieszkańcy ziemi oddadzą jej pokłon, ci, których imiona nie są zapisane w księdze życia Baranka zabitego od założenia świata.
.
2 Tym. 1:9 Który nas zbawił i powołał świętym powołaniem nie na podstawie naszych uczynków, ale na podstawie swojego postanowienia i łaski, która została nam dana w Chrystusie Jezusie przed wiecznymi czasy.
.
4 Mojż. 23:21 Nie dostrzegł nieprawości w Jakubie ani nie widział przestępstwa w Izraelu. PAN, jego Bóg, jest z nim, a okrzyk króla – przy nim

Argument 6

Otrzymali odpuszczenie wszystkich grzechów, dlatego nic nie mogło ich wykluczyć z nieba.

4 Mojż. 23:21 Nie dostrzegł nieprawości w Jakubie ani nie widział przestępstwa w Izraelu. PAN, jego Bóg, jest z nim, a okrzyk króla – przy nim.
.
Psalm 32:1-2 1. Błogosławiony ten, komu przebaczono występek, komu grzech zakryto. 2. Błogosławiony człowiek, któremu PAN nie poczytuje nieprawości i w którego duchu nie ma podstępu.
.
Psalm 103:3-4 3. On przebacza wszystkie twoje nieprawości, on uzdrawia wszystkie twoje choroby; 4. On wybawia twoje życie od zguby, on cię koronuje miłosierdziem i wielką litością.
.
Mich. 7:18-19 18. Któż jest Bogiem jak ty, który przebacza nieprawość i daruje występek resztki swego dziedzictwa? Nie chowa swego gniewu na wieki, bo ma upodobanie w miłosierdziu.19. Odwróci się i zlituje się nad nami; pokona nasze nieprawości i wrzuci w głębiny morza wszystkie nasze grzechy.

Argument 7

Byli zbawieni w taki sam sposób jak my.

Dzieje 15:11 Lecz wierzymy, że przez łaskę Pana Jezusa Chrystusa będziemy zbawieni, tak samo i oni.
.
1 Kor. 10:1-4 1. Nie chcę, bracia, żebyście nie wiedzieli, że wszyscy nasi ojcowie byli pod obłokiem i wszyscy przeszli przez morze; 2. I wszyscy w Mojżesza zostali ochrzczeni w obłoku i w morzu; 3. Wszyscy też jedli ten sam pokarm duchowy; 4. I wszyscy pili ten sam duchowy napój. Pili bowiem ze skały duchowej, która szła za nimi. A tą skałą był Chrystus.

To nie wszystko

Co więcej, jako ósmy dowód, możemy odwołać się do tego, jak Pismo Święte naucza, że Jezus Chrystus był Pośrednikiem, Adwokatem i Orędownikiem dla świętych Starego Przymierza, tak samo jak dla tych w Nowym Przymierzu. James Ussher (1581-1656) w skrócie pokazuje, jak jasne jest Pismo Święte, że święci Starego Testamentu udali się do nieba, aby być z Chrystusem po swojej śmierci, a nie do jakiejś fikcyjnej otchłani [17] (często określanej przez niektórych neo-ewangelików pod biblijnymi terminami „Szeol” i „Hades” ):

„Jeśli nikt przed męką naszego Zbawiciela nie wszedł nigdy do nieba, gdzie możemy powiedzieć, że Eliasz wszedł? Pismo Święte zapewnia nas, że wstąpił do nieba (2 Król. 2:11). I o tym Mattatiasz wspomniał swego syna na łożu śmierci, że „Eliasz, będąc gorliwym i żarliwym w przestrzeganiu Prawa, został wzięty do nieba” (1 Mach. 2:58). Zarówno Eliasz, jak i Mojżesz, przed męką Chrystusa, zostali opisani jako „w chwale” (Łuk. 9:31). Łazarz jest niesiony przez aniołów do miejsca komfortu, a nie do więzienia (Łuk. 16:22-25). Jednym słowem, wszyscy Ojcowie uważali się za obcych i pielgrzymów na tej ziemi, szukających lepszej ojczyzny, czyli niebiańskiej (Hebr. 11:13-16), tak samo jak my (Hebr. 13:14) — i dlatego po zakończeniu pielgrzymki dotarli do kraju, którego szukali, podobnie jak my.
.
Wierzyli, że zostaną zbawieni dzięki łasce naszego Pana Jezusa Chrystusa, podobnie jak my (Dzieje 15:11). Żyli tą wiarą, podobnie jak my (Hab. 2:4; Rzym. 1:16-17). Umarli w Chrystusie, tak samo jak my (1 Tes. 4:16). Oni otrzymali odpuszczenie grzechów, przypisanie sprawiedliwości i wynikające z tego błogosławieństwo, podobnie jak my (Rzym. 4:6-9; Gal. 3:8-9). A pośrednictwo naszego Zbawiciela, mające tę obecną skuteczność, że usunął grzech i przyniosło sprawiedliwość od samego początku świata, miało wystarczającą moc, aby uwolnić ludzi od kary za stratę, a także od kary za zmysły i przyprowadzić ich do Tego, u którego „obecność jest pełnia radości” (Psalm 16:11), aby wybawić ich z „miejsca męki” (Łuk. 16:28), gdzie „jest płacz i zgrzytanie zębów”

Umiłowani lepiej zająć się pobożną doktryną porzucając babskie baśnie łże-kaznodziejów.

Na podstawie, źródło

Przypisy

[16] J. Wesley White, Tłumaczenie ze wstępem do podsumowania teologii elektrycznej autorstwa Leonarda Rijssena (2009).
[17] James Ussher, Odpowiedź dla jezuity, s. 240-241.

Zobacz w temacie

Print Friendly, PDF & Email