Wieczne usprawiedliwienie, potwierdzenie doktryny

utworzone przez | mar 21, 2024 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana

Wiara a usprawiedliwienie

2 Tym. 1:9 Który nas zbawił i powołał świętym powołaniem nie na podstawie naszych uczynków, ale na podstawie swojego postanowienia i łaski, która została nam dana w Chrystusie Jezusie przed wiecznymi czasy.

Nie ma żadnej wątpliwości, że usprawiedliwienie przez wiarę. Wyznajemy, że usprawiedliwienie przez wiarę to nie jest po prostu kwestia „nauczenia się, że jesteś usprawiedliwiony” lub „uzyskania pewności”, że jesteś usprawiedliwiony. Usprawiedliwienie jest nam przypisywane przez wiarę i w ten sposób jesteśmy usprawiedliwieni przed Bogiem.

Wiara jest narzędziem, za pomocą którego Bóg przypisuje winnemu grzesznikowi sprawiedliwość Chrsytusa, narzędziem, dziękli któremu wszystkie zasługi Chrystusa stają się osobistą własnością grzesznika a on sam doświadcza usprawiedliwienia, poznaje że jest usprawiedliwiony i może się cieszyć pokojem z Bogiem z powodu tego usprawiedliwienia. Stąd, jak stwierdza Konfesja Belgijska

…Dlatego wyznajemy słusznie wraz z apostołem Pawłem, że jesteśmy usprawiedliwieni jedynie z wiary lub przez wiarę niezależnie od uczynków. Jednakże, by wyrazić to jaśniej, nie twierdzimy, że wiara sama z siebie nas usprawiedliwia, gdyż to tylko narzędzie, z pomocą którego możemy uchwycić się Chrystusa – naszego usprawiedliwienia. Jezus Chrystus poczytujący na naszą korzyść wszystkie swoje zasługi i wszystkie swoje święte dzieła, jakich dokonał dla nas i zamiast nas, jest naszą sprawiedliwością. A wiara to narzędzie, które jednoczy nas z Nim we wszystkich Jego dziełach, które gdy stają się nasze, zupełnie wystarczają do uwolnienia nas z grzechów.” [1]

Świadectwo Pisma Świętego

Biblia naucza o usprawiedliwieniu tylko z wiary bez uczynków grzesznika

Rzym. 3:27 Gdzież więc jest powód do chluby? Został wykluczony. Przez jakie prawo? Uczynków? Nie, przez prawo wiary.
.
Gal. 3:6 Tak jak Abraham uwierzył Bogu i zostało mu to poczytane za sprawiedliwość.
.
Rzym. 10:4 Końcem bowiem prawa jest Chrystus ku sprawiedliwości każdego, kto wierzy.

Biblia naucza również, że wiara to narzędzie chwytające się zasług Chrystusa które usprawiedliwiają grzesznika

Jer. 23:6 … Pan naszą sprawiedliwością
.
1 Kor. 1:30 Lecz wy z niego jesteście w Chrystusie Jezusie, który stał się dla nas mądrością od Boga i sprawiedliwością, i uświęceniem, i odkupieniem;
.
Rzym. 3:24-25 24. A zostają usprawiedliwieni darmo, z jego łaski, przez odkupienie, które jest w Jezusie Chrystusie. 25. Jego to Bóg ustanowił przebłaganiem przez wiarę w jego krew, aby okazać swoją sprawiedliwość przez odpuszczenie, w swojej cierpliwości, przedtem popełnionych grzechów;
.
Rzym. 4:5 Temu zaś, kto nie pracuje, lecz wierzy w tego, który usprawiedliwia bezbożnego, jego wiara zostaje poczytana za sprawiedliwość. 6. Jak i Dawid mówi, że błogosławiony jest człowiek, któremu Bóg przypisze sprawiedliwość bez uczynków, mówiąc: 7. Błogosławieni, których nieprawości są przebaczone i których grzechy są zakryte.
.
Filip. 3:9 I znaleźć się w nim, nie mając własnej sprawiedliwości, tej, która jest z prawa, ale tę, która jest przez wiarę w Chrystusa, to jest sprawiedliwość z Boga przez wiarę;

Jednak Pismo Święte naucza nas o wiecznej łasce oraz usprawiedliwieniu, które jest aktem immanentnym, a więc wiecznym. Argument ten należy uznać za rozstrzygający, chyba że można udowodnić, że usprawiedliwienie jest aktem przejściowym.
.

Dekret wiecznego wybrania

Efez. 1:3-4 3. Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, który pobłogosławił nas wszelkim duchowym błogosławieństwem w miejscach niebiańskich w Chrystusie. 4. Jak nas wybrał w nim przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed jego obliczem w miłości.

Wybrani byli przez Boga rozważani i widziani w Chrystusie od wieczności; co doskonale wyraża dr Thomas Goodwin w tych słowach:

„Spójrz, jak Bóg w swoich dekretach dotyczących stworzenia nie rozważał ciała Adama pojedynczo i oddzielnie od jego duszy, ani też duszy bez ciała (I mówić o jego stworzeniu i przez to stwierdzać) ani nie powinno istnieć, ale jako jedno w drugim: tak samo ani Chrystus i Jego Kościół w wybraniu, który dał pierwsze istnienie Chrystusowi jako Głowie, a Kościołowi jako Jego ciału, z których każdy miał w postanowieniach Bożych”. [2]

Teraz, gdy Bóg uważa swoich wybranych w Chrystusie, są oni

  • albo przedmiotem potępienia,
    .
  • albo usprawiedliwienia.

Temu pierwszemu należy zaprzeczyć, dlatego oczywiste jest, że następuje to drugie; no chyba że Bóg widzi wybranych w Chrystusie, że nie są oni ani przedmiotem potępienia, ani usprawiedliwienia, co jest absurdem, do którego nikt się nie przyzna. Wybrani zostali pobłogosławieni wszystkimi duchowymi błogosławieństwami w Chrystusie przed założeniem świata; a zatem z usprawiedliwieniem, bo to jest duchowe błogosławieństwo

„Ta łaska, przez którą jesteśmy usprawiedliwieni, dana jest nam od wieków w Chrystusie, ponieważ od wieków Bóg nas umiłował w Chrystusie i uczynił nas przyjętymi w Nim” [3]

Gdyby wybrani do zbawienia grzesznicy nie byli usprawiedliwieni w wieczności, Bóg nie mógłby ich miłować zamiast tego musiałby ich nienawidzić. Jeśli Bóg nienawidziłby grzeszników przez wieczność oraz wiedząc, że Bóg nie zmienia się, także nie zmienia swojego uczucia, tych których on nienawidził od wieczności nie mógłby umiłować a zatem nie mógłby ich odkupić. Suwerenna miłość Boża jest podstawą elekcji a zatem usprawiedliwienie, tak jak elekcja, musi być wieczne.
.

Poręczenie Chrystusowe

Hebr. 7:22-23 22. O tyle też Jezus stał się poręczycielem lepszego przymierza. 23. A wprawdzie tamtych kapłanów było wielu, gdyż śmierć nie pozwoliła im trwać na zawsze. 24. Ten zaś, ponieważ trwa na wieki, ma kapłaństwo nieprzemijające.

Kiedy Chrystus, jako poręczyciel, zaręczył za wybranych, zostali oni usprawiedliwieni. Rzeczywistość poręczenia istniała od wieczności, czyli przed założeniem świata.

„W tym samym czasie, w którym Chrystus stał się dla nas poręczycielem, a nasze grzechy zostały mu przypisane, zostaliśmy rozgrzeszeni i uznani za sprawiedliwych, to znaczy aktywnie usprawiedliwionych” [4]

Bóg odwiecznie postanowił ukarać grzech nie w Swoim ludzie, ale w Swoim Synu. Jego dekret o ukaraniu grzechu w Jego Synu obejmuje Jego wolę przypisania mu go; a Jego zamiarem, aby nie karać za to Swoich wybranych, jest Jego wola, aby im tego nie przypisywać, i musi być ich usprawiedliwieniem od wszelkiego grzechu w Jego oczach.

Zadośćuczynienie Chrystusa i zniesienie grzechu było w oczach Boga od wieczności, jakby już się dokonało: stąd patriarchowie byli przez nie faktycznie i osobiście usprawiedliwieni, jak dobrze zauważa dr Isaac Chauncy [5]. Dlaczego więc nie można wnioskować, że wybrani zostali usprawiedliwieni na wieki, skoro Bóg miał wtedy w swoich oczach przebłaganie Chrystusa?
.

Wezwanie do rozważenia doktryny

Obj. 13:8 Wszyscy mieszkańcy ziemi oddadzą jej pokłon, ci, których imiona nie są zapisane w księdze życia Baranka zabitego od założenia świata.

Powyższe argumenty przedstawiamy do rozważania i zbadania przez wszystkich Reformowanych Chrześcijan, a jeśli nie mogą zostać obalone, doktryna wiecznego usprawiedliwienia powinna zostać przez nich przyjęta, na co mamy szczerą nadzieję. Łaska została dana wybranym przed wiecznymi czasy.

O Chrystusie Pismo naucza jako o zabitym przed założeniem świata. Stąd również usprawiedliwienie jest wiecznym darem łaski w Chrystusie, ponieważ dzieło Krzyża, choć miało miejsce w historii, rozciąga swoją moc od wieczności w wieczność.  Jak zauważył John Gil [6] wiara nie jest przyczyną ale rezultatem usprawiedliwienia (Rzym. 3:24) lecz wiara jest dowodem i manifestacją usprawiedliwienia (Hebr. 11:1)

Tak więc Adam, Ewa, wszyscy święci przed potopem aż do narodzin i śmierci Chrystusa byli usprawiedliwieni na podstawie dzieła krzyża Chrystysa. Nie tylko chwytali się wiarą tego dzieła ale też byli w wieczności usprawiedliwieni w Chrystusie jako Jego wybrany lud.

Wybrani do zbawienia są usprawiedliwieni:

Krzyż Chrystusa jest realizacją usprawiedliwienia, zatem Chrystus jako Mesjasz jest w centrum wieczności.

Na podstawie źródło

Przypisy

[1] Konfesja Belgijska 22, Usprawiedliwienie przez wiarę w Jezusa Chrystusa
[2] Thomas Goodwin, Ekspozycja pierwszego rozdziału Listu do Efezjan, Londyn, 1681, cz. 1, s. 72.
[3] Jerome Zanchi,  De Natura Dei, , Heidleberg, 1577, Bk. 4, ok. 2, str. 355.
[4] Johannes Maccovius, Armin c. 10, s. 120.
[5] Isaac Chauncy Neonomianizm zdemaskowany, Londyn, 1692, część 2, s. 53.
[6] John Gill, Usprawiedliwienie jako imanentny i wieczny Boży akt, 2.5.2 źródło

Zobacz w temacie

Print Friendly, PDF & Email