I ktoś go zapytał: Panie, czy mało jest tych, którzy będą zbawieni? Łuk. 13:23

Ważne pytanie

Pytanie tego rodzaju zaprzątało ludzkie umysły między innymi w apokryficznym objawieniu, znanym szerzej jako Druga Księga Ezdrasza, napisanym prawdopodobnie w czasach Nerona, Domicjana, lub Trajana. To ludzkie dzieło odzwierciedla doskonale i w pełni gorączkę i niepokój myśli, jakie posiadali tak Żydzi jak i poganie, a wśród tych myśli żadna nie miała tak prominentnego statusu jak idea, że „wielu jest stworzonych, lecz niewielu zbawionych”.

  • 2 Ezdr. 8:1 I odpowiedział mi mówiąc, Najwyższy stworzył ten świat dla wielu, lecz przyszły świat dla niewielu
  • 2 Ezdr. 8:3 Wielu jest stworzonych, lecz niewielu zbawionych
  • 2 Ezdr. 8:55 Dlatego nie pytajcie więcej o ogrom tych, którzy mają zginąć

Jedną z dziwacznych fantazji kabalistów była próba ustalenia i utrwalenia liczby zbawionych na podstawie wartości liczbowych przypisanych do liter tego czy innego tekstu, który prorokował o Królestwie Niebieskim.

Pytanie to mogło być zadane z wielu powodów. Wielki tłum, który podążał za Chrystusem, stopniowo ograniczył się do kilku wiernych

  • Jan 6:66 Od tego czasu wielu jego uczniów zawróciło i więcej z nim nie chodziło.

Nadal liczne rzesze ludzi przychodziły słuchać Jezusa, lecz oddanych wyznawców było bardzo niewielu. Co więcej, nauczanie Chrystusa niosło przesłanie, że Ci, których oddanie jest połowiczne, będą zniechęceni . Mówił On, że droga, na której można Go znaleźć, jest wąska i niewielu ją znajdzie

  • Mat. 7:14 Ciasna bowiem jest brama i wąska droga, która prowadzi do życia, a mało jest takich, którzy ją znajdują.

Sprzeciwiało się to żydowskiemu przekonaniu o tym, że wszyscy Żydzi, za wyjątkiem celników i innych poważnych grzeszników, zostaną zbawieni. Odpowiedź Chrystusa po raz kolejny podkreśliła, jak trudno będzie wejść do Królestwa przez wąską bramę. Po Jego zmartwychwstaniu jedynie 120 uczniów zgromadziło się w pokoju na piętrze w Jerozolimie  i jedynie 500 w Galilei”

  • Dzieje 1:15 a było zgromadzonych około stu dwudziestu osób
  • 1 Kor 15:6 Potem ukazał się więcej niż pięciuset braciom naraz

Aby odpowiedzieć na pytanie jak wielu ludzi jest zbawionych udamy się do samego Pisma Świętego.
.

Od upadku do potopu ok. 1656 lat

Ewangelia

Z łaski przez wiarę, uczynki owocem.

Bóg nie pozostawił ludzkości samym sobie. Ewangelia zbawienia zostaje ogłoszona chwilę po upadku ludzkości w grzech.

  • 1 Mojż. 2:7..21 7 Zatem otworzyły się oczy obojga, i poznali, że byli nagimi; i spletli liście figowe, a poczynili sobie zasłony… 21 I uczynił Pan Bóg Adamowi, i żonie jego odzienie skórzane, i oblekł je.

Człowiek upada i widzi swoją nagość czyli grzech w sobie. Jego próbą zakrycia grzechu jest ludzkim wysiłkiem i jako taki Bogu podobać się nie może.

  • Rzym. 8:8 Ci więc, którzy są w ciele, nie mogą podobać się Bogu.

Tylko Bóg może zmazać grzech człowieka. Bóg zabija zwierzę, po raz pierwszy w historii  śmierć literalnie wkracza do świata. Bóg czyni to aby zakryć nagość człowieka (obrazowo zakryć grzech). Ilustracja wskazuje na potrzebę śmierci jako zadośćuczynienia.

  • 1 Mojż. 3:15 Nieprzyjaźń też położę między tobą i niewiastą, i między nasieniem twoim, i między nasieniem jej; to potrze tobie głowę, a ty mu potrzesz piętę.

Adam, Ewa i ich potomstwo otrzymuje ewangelię, w której Bóg obiecuje zgnieść głowę wężowi reprezentującymi diabła, podczas gdy wąż zrobi szramę na pięcie potomstwa kobiety, czyli wcielonego Boga. Zwrot „nasienie jej” jedyny raz w całym Piśmie Świętym użyty jest w odniesieniu do kobiet i odnosi się do dziewiczego poczęcia (bez udziału mężczyzny), czyli do poczęcia z Ducha Świętego czyli do Boga-Syna Jezusa Chrystusa.

Słowa tej obietnicy są w pełni wystarczające do uzyskania zbawiającej wiary. Kolejne pokolenie ludzi trwa w wierze. Przykładem tego może być Abel składający przez wiarę właściwą ofiarę z zabitych pierworodnych zwierząt. Ofiara Abla wskazuje na Mesjasza, który jest prawdziwym i jedynym zakryciem grzechów. Dowiadujemy się również, że w tamtym okresie istniało miejsce, gdzie należało przynosić ofiary oraz istniały zasady składania ofiar (pierworodne zwierzęta).

  • 1 Mojż. 4:4 Także i Abel przyniósł z pierworodztw trzód swoich i z tłustości ich; i wejrzał Pan na Abla i na ofiarę jego
  • Hebr. 11:3 Przez wiarę Abel złożył Bogu ofiarę lepszą niż Kain, dzięki czemu otrzymał świadectwo, że jest sprawiedliwy, bo Bóg zaświadczył o jego darach.

Ofiara Kaina złożona z roślin jest ludzką próbą zadośćuczynienia – odrzuconą przez Boga. Paralela ofiary z roślin do próby zmazania grzechu przez zakrycie nagości liśćmi jest nad wyraz widoczna.

  • 1 Mojż. 4:3…5 3 I stało się po wielu dni, iż przyniósł Kain z owocu ziemi ofiarę Panu… 5 Ale na Kaina i na ofiarę jego nie wejrzał; i rozgniewał się Kain bardzo, i spadła twarz jego.

Enoch, siódmy potomek po Adamie, był prorokiem i kaznodzieją ewangelii Pana Jezusa, który swojemu pokoleniu głosił sąd nad wszystkimi niewierzącymi jacy żyli na świecie.  Enoch głosił, że Pan Jezus wraz z aniołami osądzi cały świat.

  • Judy 1:14 14 O nich też prorokował Henoch, siódmy po Adamie, mówiąc: Oto idzie Pan z tysiącami swoich świętych; 15 Aby dokonać sądu nad wszystkimi i ukarać wszystkich bezbożników

Na szczególną uwagę zasługuje tutaj zwrot z tysiącami swoich świętych. Może on odnosić się do

– świętych aniołów
– świętych aniołów i świętych zbawionych ludzi

W każdym przypadku musimy mieć na uwadze, że tysiące w rzeczywistości opisują niezliczoną liczbę świętych (zobacz Obj. 7:9)

Analogia Scriptura

  • Jan 5:22-23 22 Bo Ojciec nikogo nie sądzi, lecz cały sąd dał Synowi;
  • Izaj. 42:1-4 1 Oto sługa mój, spolegać będę na nim, wybrany mój, którego sobie upodobała dusza moja. Dam mu Ducha swego, on sąd narodom wyda. 2 Nie będzie wołał, ani się będzie wywyższał, ani będzie słyszany na ulicy głos jego. 3 Trzciny nałamanej nie dołamie, a lnu kurzącego się nie dogasi; ale sąd wyda według prawdy. 4 Nie zamroczy się, ani ustanie, dokąd nie wykona sądu na ziemi, a nauki jego wyspy oczekiwać będą.
    .

Zbawieni

Adam, Ewa, Abel, Enoch, to tylko niektóre biblijne przykłady ludzi trwających w wierze.

  • Hebr. 11:4-7 4 Przez wiarę Abel złożył Bogu ofiarę lepszą niż Kain, dzięki czemu otrzymał świadectwo, że jest sprawiedliwy, bo Bóg zaświadczył o jego darach. Przez nią też, choć umarł, jeszcze mówi. 5 Przez wiarę Henoch został przeniesiony, aby nie oglądał śmierci, i nie znaleziono go, ponieważ Bóg go przeniósł. Zanim bowiem został przeniesiony, miał świadectwo, że podobał się Bogu. 6 Bez wiary zaś nie można podobać się Bogu, bo ten, kto przychodzi do Boga, musi wierzyć, że on jest i że nagradza tych, którzy go szukają. 7 Przez wiarę Noe, ostrzeżony przez Boga o tym, czego jeszcze nie widziano, kierowany bojaźnią zbudował arkę, aby ocalić swój dom. Przez nią też potępił świat i stał się dziedzicem sprawiedliwości, która jest z wiary.

Imienia Pana zaczęto powszechnie wzywać około 236  roku po upadku (od urodzenia Enocha).

  • 1 Mojż. 4:26 Setowi też urodził się syn, i nazwał imię jego Enoch. Na ten czas poczęto wzywać imienia Pańskiego.

Upłynęło dwieście trzydzieści sześć lat od Upadku do narodzin Enocha, w czasie których ludzie nauczyli się głębszego zrozumienia obietnicy danej pra-matce w 1 Mojż. 3:15, mówiącej o tym, że jej potomstwo przywróci ludziom sprawiedliwość i miejsce w raju. Wprawdzie wierzący tamtych czasów nie mieli dokładnej wiedzy o osobie i naturze Mesjasza, jednak wiedzieli, że ten, który nadchodzi jest Bogiem i należy oddawać Mu cześć.

Spójna nauka Pisma Świętego jest taka, że każdy kto wzywa imienia Pańskiego w nadziei na zbawienie, zbawienie te osiągnie. Prawda ta zawsze jest tak samo aktualna dla wszystkich ludzi niezależnie w jakim okresie historii zbawienia żyli.

  • Psalm 25:3 Zaprawdę nikt, kto ciebie oczekuje, nie dozna wstydu; zawstydzą się ci, którzy bez powodu popełniają nieprawość.
  • Izaj. 28:16 Dlategoż tak powiedział panujący Pan: Oto Ja za grunt kładę w Syonie kamień, kamień doświadczony, węgielny, kosztowny, gruntownie ugruntowany; kto wierzy, nie pokwapi się
  • Rzym. 10:11-13 11 Mówi bowiem Pismo: Każdy, kto w niego wierzy, nie będzie zawstydzony. 12 Gdyż nie ma różnicy między Żydem a Grekiem; bo ten sam Pan wszystkich jest bogaty względem wszystkich, którzy go wzywają. 13 Każdy bowiem, kto wezwie imienia Pana, będzie zbawiony.

Przyjrzyjmy się przykładowym imonom, jakie zostały nadane 9 generacjom od Adama, który widział osobiście Pana Jezusa, aż do Noego, któremu Pan Jezus dał łaskę.

  • Seth – znaczenie: Naznaczony
  • Enosh – znaczenie: Śmiertelny
  • Kenan – znaczenie: Smutek
  • Mahalalel – znaczenie: Błogosławiony Bóg, Chwała Bogu
  • Jared – znaczenie: On zstąpi
  • Enoch – znaczenie: Rozpoczęcie, nauczanie
  • Methuselah – znaczenie: Jego śmierć sprowadzi
  • Lamech – znaczenie: Lament,
  • Noe – znaczenie: Pocieszenie, Odpoczynek

W oczy rzuca się wiara ludzi w Boga, który zbawi świat. W Boga, który zstąpi, który jest błogosławiony, który da odpoczynek i pocieszy w smutku. Imiona nadawane ludziom odzwierciedlają wiarę, jaką miały pokolenia żyjące od Adama do Noego.

 


Widzimy również, że Adam głosił ewangelię zbawienia przez 8 pokoleń aż do Lamecha, który przekazał ją Noemu. Zatem wnioskujemy, że chociaż Noe nie usłyszał jej od Adama, to jednak miał dostęp do wiarygodnego źródła, którym był jego ojciec Lamech.

Odstępstwo

Imienia Pana wzywano około 1400 lat (do czasu potopu), w czasie których następowała nieunikniona degeneracja ludzkości.

  • 1 Mojż. 6:5-8 5 A widząc Pan, że wielka była złość ludzka na ziemi, a wszystko zmyślanie myśli serca ich tylko złe było po wszystkie dni; 6 Żałował Pan, że uczynił człowieka na ziemi, i bolał w sercu swem. 7 I rzekł Pan: Wygładzę człowieka, któregom stworzył, z oblicza ziemi, od człowieka aż do bydlęcia, aż do gadziny, i aż do ptastwa niebieskiego; bo mi żal, żem je uczynił. 8 Ale Noe znalazł łaskę w oczach Pańskich.

Bóg kończy pierwszy okres zbawczej historii kataklizmem, w którym giną setki milionów, a może i miliardy ludzi (przedłużony okres życia, silne i odporne na choroby organizmy). Ocalonych zostaje tylko 8 dusz.

W planie Bożym było to dopiero preludium zbawienia.


Zobacz w temacie