Ellen G. White – krótki szkic jej życia, cz. 3

utworzone przez Reformowani | kwi 15, 2020 | Sabatarianie i legaliści

Na piasku stawiane

Przyomnienie: młoda, wątła, schorowana  i psychicznie podatna na manipulacje E.G. White padła ofiarą Williama Millera, fałszywego proroka który „prorokował” iż Chrystus powtórnie przyjdzie 22 kwietnia 1844 Gdy Jezus nie przyszedł w oznaczonym dniu, rozczarowanie zwolenników tej nauki było ogromne. Po nim nastąpiło totalne zamieszanie, a w jego efekcie podziały, i przejawy najdzikszego fanatyzmu: sny i wizje, mówienie językami i  ekstatyczne tańce,wmawianie sobie daru proroczego. E.G. White winą za to obarczyła Boga, który w jej chorym umyśle zmienił najwyraźniej zdanie zaś sama poddała się osobistym halucynacjom.

Fundamenty pod Kościół Adwentystów zostały położone w 1844 roku. Widzenia E.G. White były do nich dodane tego samego roku. W tym samym czasie dodano świątynię, a potem – w roku 1846 – za sprawą Josepha Batesa (Baptysty Dnia Siódmego – przyp. tł.) dodano jeszcze Sabat.

W ten sposób zaistniały trzy poselstwa. Potem (w 1863 r. – przyp. tł.) pojawiła się słynna reforma zdrowia, a potem ubioru, i jeszcze inne. Wszystkie one w miarę upływu czasu po prostu były dodawane do podstaw z roku 1844. Tamten czas jest więc wyjściowy i ważny dla kształtu i rozwoju społeczności.

(więcej…)

Ellen G. White – krótki szkic jej życia, cz. 2

utworzone przez Reformowani | kwi 2, 2020 | Sabatarianie i legaliści

Adwentyści potępiają Ellen White?

Przypomnienie: do tej pory dowiedzieliśmy się, że Ellen White w latach 1840-44 brała udział w sekciarskich ekscesach jak padanie na podłogę bez czucia (rzekome powalenie Duchem), mówienie niezrozumiałym bełkotem, dzikie tańce i fałszywe proroctwa, a według jednego z nich Jezus miał powtórnie przyjść 22 kwietnia 1844 roku. Padło ono z ust Williama Millera, jej mentora, w co ślepo Ellen White wierzyła.

Adwentyści Dnia Siódmego potępiają tych, którzy współcześnie starają się ustalić dokładną datę przyjścia Pana. I tak „Advent Review”, z marca 1916 roku, pisze:

„Szatan chce nas zwieść i zachęcić do ustanowienia dokładnej daty przyjścia Pana; abyśmy poprzez liczby i statystyki określili, kiedy skończy się poselstwo Ewangelii, i jak szybko spełnią się przepowiednie dotyczące Izraela”.

– „Review” potępia dokładnie to, co Miller uczynił w 1844. Nazwane to zostało dziełem szatańskim. Czyim dziełem były wobec tego wydarzenia z lat 1840-44?!

(więcej…)

Ellen G. White – krótki szkic jej życia, cz. 1

utworzone przez Reformowani | mar 18, 2020 | Sabatarianie i legaliści

Metodyzm: wylęgarnia heretyków

W dobie, kiedy do grona uprawiających duchowy nierząd z Rzymskim katolicyzmem dołączyła kolejna grupa, czyli Adwentyści Dnia Siódmego, warto zastanowić się nad korzeniami tego kultu. Tutaj bardzo pomocnym będzie studium życia założycielki i głównej „nieomylnej prorokini”. Jak zwykle na scenie pojawią się demoniczne manifestacje, fałszywe proroctwa i mówienie niezrozumiałym bełkotem. Duch fałszu w swojej całej krasie.

Ellen G. White urodziła się w Gorham w stanie Maine, 26 listopada 1827 roku. Jej nazwisko panieńskie brzmiało Harmon. Gdy była dzieckiem, jej rodzice przeprowadzili się do Portland w tym samym stanie.

W swych „Świadectwa dla Zboru” (t. I str. 9-58), E.G. White przedstawia długi opis swojego dzieciństwa, młodości, nawrócenia i przyjęcia adwentyzmu na skutek nauczania Williama Millera. Jej rodzice i cała rodzina należała do Kościoła Metodystów, skąd jednak zostali wyłączeni za zdecydowane popieranie doktryn Millera.

(więcej…)

Czy szabas jest prawem moralnym?

utworzone przez Reformowani | cze 26, 2018 | Sabatarianie i legaliści

Istota problemu

Prawo moralne jest w Torze wyraźnie odróżnione od prawa cywilnego i ceremonialnego. Dziesięć Przykazań kategorycznie różni się od innych praw. W Księdze Powtórzonego Prawa obecne jest wyraźne rozróżnienie między

• „Dziesięciorgiem Przykazań” , napisanych „palcem Bożym” (2 Mojż. 31:18), 
• „ustawami”  (חֹק hoq) i
  
•  „wyrokami” (מִשְׁפָט mishpat)

Te trzy odmienne prawa jako wyszczególnione kategorie znajdują się w jeszcze jednym miejscu:

5 Mojż. 6:1 A oto przykazania (הַמִּצְוָ֗ה hammiswah), nakazy (הַֽחֻקִּים֙ hahuqqim – ustawy) i prawa (וְהַמִּשְׁפָּטִ֔ים wehamiśpatim – wyroki), których PAN, wasz Bóg, nakazał was nauczyć, żebyście je wypełniali w ziemi, do której idziecie, by ją posiąść;

W tym tekście

• „przykazania” (מִצְוָה mitsvah), zgodnie z leksykonem Brown-Driver-Briggs, odnoszą się do „kodeksu prawnego”
•  „ustawy” (חֹק hoq) wskazują na akty prawne,
• „wyroki” (מִשְׁפָט mishpat) wskazują na wykonanie orzeczeń.

Tak więc mitsvah, hoq i mishpat nie są językowo takie same. Nawet LXX dowodzi, że te trzy prawa nie są identyczne

αἱ ἐντολαὶ καὶ τὰ δικαιώματα καὶ τὰ κρίματα

ai entolai kai ta dikaiomata kai ta krimata…

W Septuagincie, ponieważ spójnik kai „i” jest łącznikiem, a nie kopulą wzmacniającą, te trzy prawa są semantycznie odrębne a nie tożsame. Stąd też prawo moralne z łatwością może zostać wyodrębnione jako osobny element prawa, na które dodatkowo składają się jeszcze inne jego aspekty. Unieważnienie jednego aspektu prawa, nie unieważnia pozostałych aspektów. Np. zniesienie prawa ceremonialnego nie znosi prawa moralnego.

Oto decyzja ważnego zgromadzenia kościelnego, Synodu w Dort. Wśród innych działań tego wielkiego Synodu było przyjęcie oświadczenia doktrynalnego na temat sabatu. W swoim Tractaat van den Sabbath (Traktat o sabacie) Abraham Kuyper informuje nas, że sformułowanie i przyjęcie tego oświadczenia miało miejsce w ciągu około trzech godzin 17 maja 1619 roku. Stanowisko Dort w sprawie szabatu wyrażone było w sześciu punktach:

1) W czwartym przykazaniu Prawa Bożego znajduje się element ceremonialny i moralny.
.

2) Odpoczynek w siódmym dniu po stworzeniu i ścisłe przestrzeganie tego dnia, którym naród żydowski był szczególnie obciążony, miało charakter ceremonialny.
.

3) Że określony i wyznaczony dzień został odłożony na służbę Bogu i że w tym celu wymagany jest taki odpoczynek, jaki jest konieczny do służby Bożej i do uświęconej kontemplacji; ten element jest moralny.
.

4) Sabat Żydów został odłożony na bok, a chrześcijanie mają obowiązek uroczyście obchodzić Dzień Pański.
.

5) Dzień ten był zawsze zachowywany w pierwotnym Kościele od czasów Apostołów.
.

6) Dzień ten powinien być tak poświęcony służbie Bożej, aby w nim ludzie odpoczywali od wszelkich prac służebnych, z wyjątkiem tych, które są wymagane przez dobroczynność i bieżące potrzeby, a także od wszelkich takich rozrywek, które uniemożliwiają służbę Bożą.

Konieczność spotkań w Dzień Pański, czyli pierwszy dzień tygodnia, niedzielę, nie jest nigdzie wyraźnie wyrażona przykazaniem, jednakże szereg fragmentów Pisma Świętego wskazuje na konieczność takiej praktyki.

Przesłanka 1: Chrystus zmartwychwstał w niedzielę Marek 16:9 A Jezus, gdy zmartwychwstał wczesnym rankiem pierwszego dnia po szabacie,

Przesłanka 2: kościół zgromadzał się w niedzielę (por. Jan 20:19, 26) A pierwszego dnia po szabacie, gdy uczniowie zebrali się na łamanie chleba, Paweł, który miał nazajutrz odjechać, przemawiał do nich i przeciągnął mowę aż do północy. (Dzieje 20:7)

Przesłanka 3: kościół zbierał kolektę w niedzielę: Każdego pierwszego dnia tygodnia niech każdy z was odkłada u siebie, stosownie do tego, jak mu się powodzi, (1 Kor. 16:2)

Przesłanka 4: istnieje zakaz opuszczania zgromadzeń Nie opuszczając naszego wspólnego zgromadzenia, (Hebr. 10:25)

Wnioski: ponieważ Chrystus zmartwychwstał w niedzielę, kościół zgromadzał się w niedzielę, w tym dniu zbierano fundusze na działanie kościoła oraz istnieje zakaz opuszczania zgromadzeń, chrześcijanie mają obowiązek uczestniczyć w życiu instytucjonalnego kościoła, szczególnie zaś w niedzielę.

(więcej…)

Tendencje do judaizowania zboru

utworzone przez Reformowani | kwi 16, 2018 | Sabatarianie i legaliści

W niniejszym artykule zajmiemy się analizą błędnej w świetle nauki Pisma Świętego tendencji do wprowadzania do zboru Bożego różnego rodzaju praktyk i zwyczajów mających swoje korzenie w tradycjach narodu żydowskiego.

(więcej…)

W jarmułce, bez świnki w ustach i bez Boga w sercu

utworzone przez Reformowani | lis 20, 2017 | Sabatarianie i legaliści

W jarmułce przez świat

Obserwując dyskusje na temat Prawa Mojżeszowego, szabasów i restrykcji pokarmowych natknąłem się na bardzo ciekawą wypowiedź, która w doskonały sposób oddaje sedno zagrożenia wypływającego z przyjmowania do zborów (i do serca) żydowskich tradycji. Zaczyna się niewinnie, od przestrzegania szabasu czyli dnia sobotniego. Potem dochodzą różnego rodzaju gadżety związane z kulturą żydowską oraz ograniczenia rzekomo wypływające z nauki Nowego Testamentu. Następnie neofita zostaje nauczony nowej formy komunikacji, którą jest specyficzna lingua, zrozumiała tylko dla wtajemniczonych, pseudohebrajska nowomowa. Kończy się na odrzuceniu Chrystusa jako Boga i nauce o zbawieniu z uczynków. Oddajmy głos spostrzegawczemu obserwatorowi:

(więcej…)

Wyznawcy Ellen White

utworzone przez Reformowani | paź 26, 2017 | Sabatarianie i legaliści

Adwentyzm to kult

W Internecie jest skan książki „Niewinne kłamstwo” napisanej przez byłego współpracownika Ellen White. Wykazuje kłamstwa, manipulacje i plagiaty tej bajkopisarki. W głównej siedzibie Adwentystów w USA są „głęboko schowane” niektóre jej dzieła będące jawną niezaprzeczalną porażką. Także nie jest prawdą, że wszystkie jej pisma są dostępne. Mam jej książkę wydaną w 1945 roku „Doświadczenia i widzenia, oraz dary Ducha”. Od tego czasu nigdy nie była wznowiona. Sztandarowe jej dzieło „Wielki Bój” kilkakrotnie po jej śmierci było przeredagowywane. Osobiście znam wielu adwentystów – ludzi prawych, szlachetnych i bogobojnych. Co nie zmienia faktu, że treść ich wiary zdecydowanie odbiega od prawd Bożego Słowa, w którego nieomylność wierzą.

Poniżej lista kultycznych wierzeń Adwentystów Dnia Siódmego (w skrócie ADS)

(więcej…)