W niniejszym artykule zajmiemy się analizą błędnej w świetle nauki Pisma Świętego tendencji do wprowadzania do zboru Bożego różnego rodzaju praktyk i zwyczajów mających swoje korzenie w tradycjach narodu żydowskiego.
Spis treści
Jarmułka, tałes, filakteria… Czym są dla chrześcijanina?
1 Kor. 11:3-4 Lecz chcę, żebyście wiedzieli, że głową każdego mężczyzny jest Chrystus, a głową kobiety mężczyzna, a głową Chrystusa Bóg. Każdy mężczyzna, gdy się modli albo prorokuje z nakrytą głową, hańbi swoją głowę.
Wiadomo, że Żydzi pod wpływem nauki i tradycji talmudycznej (niebiblijnej), zaczęli stosować różnego rodzaju nakrycia głowy w IV wieku n.e. aczkolwiek istnieje możliwość, że niektórzy z nich zaczęli ich używać w czasach Nowego Testamentu. Natomiast Biblia naucza słowami apostoła Pawła, że mężczyzna nie powinien modlić się z nakrytą głową, gdyż w ten sposób „hańbi swoją głowę„. Nakrywając swoją głowę mężczyzna w pewnym stopniu dawał do zrozumienia swoje domniemane zainteresowanie cechami charakterystycznymi dla płci przeciwnej. Dlatego też, nie próbując zagłębiać się w sztywne formy bezużytecznego legalizmu, powinniśmy zadać pytanie w odniesieniu do wszystkich nauczycieli żydowskiego pochodzenia, którzy wyznają Chrystusa, ale mają oczywiste tendencje do judaizowania zboru:
W jakim celu pokazują się publicznie mając głowę przykrytą typową jarmułką?
Jarmułka nie ma żadnego związku z Biblią, wywodzi się z żydowskiej tradycji talmudycznej i jej zakładanie jest sprzeczne z tym co Biblia naucza, gdyż mężczyzna nie powinien modlić się z nakrytą głową.
Ale to nie wszystko. Nauczyciele ci często pojawiają się przed chrześcijanami nie żydowskiego pochodzenia, dumnie odziani w typowe elementy stroju żydowskiego takie jak
- talib,
- tefilin,
- filakteria
i inne, które nie mają nic wspólnego z chrześcijaństwem i co najwyżej były „…cieniem przyszłych dóbr, a nie samym obrazem rzeczy…” (Hebr. 10:1). Sam autor Listu do Hebrajczyków toczy zaciekłą polemikę w celu wyjaśnienia bezużyteczności wierzenia i praktykowania judaizmu. Należy jedynie wierzyć w Jezusa Chrystusa i być posłusznym doktrynie apostolskiej. Nic więcej.
Wsystko to są bezużyteczne rekwizyty
Jest sporo chrześcijan żydowskiego pochodzenia, którzy nauczają wielu ludzi i ostentacyjnie używają wszelkiego rodzaju rekwizytów zwiazanych z tradycją talmudyczną i niemających nic wspólnego z chrześcijaństwem. To jest karygodne i obraża Chrystusa, który uwolnił nas od prawa grzechu i śmierci. Jedyne co uzyskują robiąc swoje przedstawienia to szerzenie fałszywej doktryny o potrzebie i celowości praktykowania pewnego rodzaju judaizmu. Takie niestety są fakty.
Kto jest Żydem, niech sobie praktykuje swój judaizm w domu albo wśród innych Żydów. Chrześcijanin pochodzenia żydowskiego nie powinien praktykować swojego judaizmu wśród wierzących którzy Żydami nie są. W przeciwnym wypadku będzie to ewidentną judaizacją. Dodamy jeszcze, że chrześcijanie pochodzenia żydowskiego powinni zrozumieć, że wszystkie ich praktyki nie mają żadnej wartości w oczach Boga, a wręcz przeciwnie, nie są przez Niego mile widziane.
Podobnie jak czczenie żydowskich świąt, szabasów i zachowywanie restrykcji żywieniowych, restrykcje odzieżowe nie mają najmniejszego sensu.
Kol. 2:16-17 16 Niech więc nikt was nie osądza z powodu jedzenia lub picia, co do święta, nowiu księżyca lub szabatów.17 Są to cienie rzeczy przyszłych, ciało zaś jest Chrystusa.
.
.
Co oznacza, że: „…zbawienie pochodzi od Żydów”?
Wszyscy CI, którzy starają się judaizować lub poddają się temu procederowi biorą często słowa Jezusa którymi zwrócił się On do kobiety z Samarii, jako rzekomy argument do wywyższenia tego co jest żydowskie ponad Kościół Boży. Konkretnie chodzi o werset 22 z rozdziału 4 Ewangeli według św. Jana:
Jan 4:22 Wy czcicie to, czego nie znacie, a my czcimy to, co znamy, ponieważ zbawienie pochodzi od Żydów.
Niezbędne jest właściwe zrozumienie znaczenia tych słów, abyśmy nie dali się wprowadzić w błąd. Samarytanie nie znali Boga, nigdy im się bowiem nie objawił i dlatego nie mogli wielbić go prawdziwie (…wy czcicie czego nie znacie…). Żydzi natomiast mieli Boże objawienie że Starego Testamentu, dlatego znali Boga, którego wielbili (…czcimy to, co znamy…), ponieważ prawda o zbawieniu wiecznym była przekazana najpierw im, a poprzez nich innym narodom (…ponieważ zbawienie pochodzi od Żydów…). To jednak w żaden sposób nie wywyższa ich w odniesieniu do innych wierzących, gdyż bez Chrystusa jednych i drugich czeka wieczne potępienie. Pismo Święte deklaruje, że:
Efez, 2:14 On bowiem jest naszym pokojem, (Jezus), który z obydwu uczynił jedno i zburzył stojący pośrodku mur, który był przegrodą.
.
a zatem:
.
Gal. 3:28 Nie ma Żyda ani Greka, nie ma niewolnika ani wolnego, nie ma mężczyzny ani kobiety; wszyscy bowiem jedno jesteście w Chrystusie Jezusie.
.
Relacje między chrześcijanami różnego pochodzenia
Czy powinno być wzorcem do naśladowania, aby chrześcijanie „z narodów” dawali dobra materialne chrześcijanom pochodzenia żydowskiego?
Rzym. 15:25-27 25 A teraz idę do Jerozolimy, aby usłużyć świętym. 26 Spodobało się bowiem Macedonii i Achai wspólnie złożyć się na ubogich świętych, którzy są w Jerozolimie. 27 Istotnie, spodobało się im, są też ich dłużnikami. Jeśli bowiem poganie stali się uczestnikami ich dóbr duchowych, powinni im też usługiwać cielesnymi.
Niektórzy „bracia” biorą słowa Apostoła Pawła z Listu do Rzymian jako argument, że chrześcijanie z narodów mają zobowiązania materialne w stosunku do Żydów. Jest to zwyczajne nadużycie tekstu, nie do zaakceptowania.
Judaizanci mówią, że Kościół ma obowiązek podzielenia się dobrami materialnymi z Żydami, zwłaszcza z Żydami wierzącymi. Powiadają, że ten fragment uczy iż, ponieważ poganie stali się uczestnikami żydowskich błogosławieństw duchowych, stali się dłużnikami Żydów i powinni jako Kościół, spłacać ten dług w formie materialnej, zapewniając chrześcijanom żydowskiego pochodzenia wszelkiego rodzaju środki niezbędne do życia.
Jest rzeczą oczywistą, że w ogóle nie zdają sobie sprawy z tego czego nauczają. Kościół Boży uformowany jest zarówno z wierzących pochodzących z narodów, jak i z wierzących Żydów. Dlatego nauka ta już od podstaw jest fałszywa. Apostoł Paweł nigdy nie miał zamiaru nakazać tego, co nauczają judaizanci. Paweł odniósł się w tym fragmencie Pisma do specyficznej sytuacji w jakiej znaleźli się wierzący w Jerozolimie na skutek panującej tam klęski głodu. Było dobrą rzeczą dostarczyć im pomoc, której potrzebowali tym bardziej, że w tamtych czasach Ewangelia wyszła z Jerozolimy aby dotrzeć do wierzących z Macedonii i Achai. Nie jest to powinność, która miałaby być kontynuowana w dzisiejszych czasach, ponieważ Pismo Święte naucza nas czegoś innego:
Gal. 6:10 Dlatego więc, dopóki mamy czas, czyńmy dobrze wszystkim, a zwłaszcza domownikom wiary.
Domownikami wiary są wszyscy ci, którzy uwierzyli w Jezusa Chrystusa, a nie tylko wierzący Żydzi.
.
Czy Kościół Boży utracił błogosławieństwa?
Jako konsekwencja rozprzestrzeniania się arminianizmu i semipelagianizmu słyszymy nieraz opinie, że Kościół Boży utracił równowagę, Boże błogosławieństwa oraz jedność i czystość doktrynalną. Mówienie tych rzeczy jest równoznaczne z twierdzeniem, że Bóg doznał porażki jeśli chodzi o Jego plan w odniesieniu do Oblubienicy Chrystusa. Jest to oczywistą herezją. Trzeba tu nadmienić kilka rzeczy. Kościół, który widzi Bóg nie jest Kościołem który my widzimy. Kościół, po który przyjdzie Pan Jezus jest
Efez. 5:27 …chwalebny, niemający skazy ani zmarszczki, ani czegoś podobnego… święty i nienaganny.” .
.
2 Tym. 2:19 …Zna Pan tych, którzy należą do niego…
To samo było z Izraelem. Prawdziwy Izrael został utworzony i jest złożony z prawdziwych Żydów. Tak jak to Paweł powiedział:
Rzym. 2:28-29 Nie ten bowiem jest Żydem, kto jest Żydem na zewnątrz, ani nie to jest obrzezaniem, co jest na zewnątrz, na ciele; Ale ten jest Żydem, kto jest nim wewnątrz, i to jest obrzezanie, co jest obrzezaniem serca, w duchu, nie w literze, którego chwała nie pochodzi od ludzi, lecz od Boga.
Prawdziwy Izrael nie zawiódł. Prawdziwy Kościół również nie zawodzi i nie zawiedzie. Bóg zna swój lud, ponieważ sam wybrał cały swój lud i każdego z osobna.
Efez. 1:3-7 3 Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, który pobłogosławił nas wszelkim duchowym błogosławieństwem w miejscach niebiańskich w Chrystusie. 4 Jak nas wybrał w nim przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed jego obliczem w miłości. 5 Przeznaczył nas dla siebie, ku usynowieniu przez Jezusa Chrystusa, według upodobania swojej woli; 6 Dla uwielbienia chwały swojej łaski, którą obdarzył nas w umiłowanym; 7 W którym mamy odkupienie przez jego krew, przebaczenie grzechów, według bogactwa jego łaski;
.
1 Piotra 1:2 Wybranych według uprzedniej wiedzy Boga Ojca, przez uświęcenie Ducha dla posłuszeństwa i pokropienia krwią Jezusa Chrystusa. Łaska i pokój niech się wam pomnożą
.
Efez. 1:11 W nim, mówię, w którym też dostąpiliśmy udziału, przeznaczeni według postanowienia tego, który dokonuje wszystkiego według rady swojej woli;
Błąd doktrynalny będzie się pogłębiał jeśli przyjmiemy, że Kościół rzekomo zawiódł, ponieważ zaprzestał ewangelizacji Żydów. Zwolennicy judaizacji Kościoła twierdzą że z tego powodu na Kościół spadło przekleństwo. To wszystko jest nie do zaakceptowania, cały tok myślenia jest nie do przyjęcia.
Prawdą jest, że część Kościoła w sposób widoczny uległa łatwo wyczuwalnemu antysemityzmowi, co również jest nie do przyjęcia, jednak nie powinno się ignorować tego wszystkiego, co Pismo mówi o Bożych planach w odniesieniu do Izraela.
Przez dwa dni, (2000 lat) Izrael miał zostać odsunięty, ponieważ dom Dawida został opuszczony
Oz. 6:1-3 Chodźcie i zawróćmy do PANA, bo on nas poszarpał i on nas uzdrowi; uderzył, a opatrzy nasze rany. 2 Ożywi nas po dwóch dniach, a trzeciego dnia wzbudzi nas i będziemy żyć przed jego obliczem. 3 Wtedy poznamy i będziemy się starać poznać PANA. Jego wyjście bowiem jest przygotowane jak zorza poranna, przyjdzie do nas jak deszcz wiosenny i jesienny, który nawadnia ziemię.
.
Mat. 23:37-39 37 Jeruzalem, Jeruzalem, które zabijasz proroków i kamienujesz tych, którzy są do ciebie posłani! Ile razy chciałem zgromadzić twoje dzieci, tak jak kokoszka gromadzi swe kurczęta pod skrzydła, a nie chcieliście! 38 Oto wasz dom zostanie wam pusty. 39 Mówię wam bowiem: Odtąd nie ujrzycie mnie, aż powiecie: Błogosławiony, który przychodzi w imieniu Pana.
Było to zgodne z Bożym planem, aby Izrael został tymczasowo odsunięty na korzyść ludzi z narodów. (Rzymian 11:11-12) Jeszcze raz potwierdza się tutaj błąd jaki popełniają zwolennicy doktryny arminianizmu.
.
Czy Żydzi mesjańscy to „szlachetne drzewo oliwne”?
Rzym. 11:11-24 11 Pytam więc: Czy się potknęli, aby upaść? Nie daj Boże! Ale raczej przez ich upadek zbawienie doszło do pogan, aby wzbudzić w nich zawiść. 12 A jeśli ich upadek jest bogactwem świata, a ich pomniejszenie bogactwem pogan, o ileż bardziej ich pełnia? 13 Mówię bowiem do was, pogan. Na ile jestem apostołem pogan, chlubię się swoją służbą; 14 Może w ten sposób wzbudzę zawiść w tych, którzy są moim ciałem i zbawię niektórych z nich. 15 Jeśli bowiem odrzucenie ich stało się pojednaniem dla świata, czym będzie przyjęcie ich, jeśli nie powstaniem z martwych do życia? 16 Ponieważ jeśli zaczyn jest święty, to i ciasto, a jeśli korzeń jest święty, to i gałęzie. 17 Jeśli zaś niektóre z gałęzi zostały odłamane, a ty, który byłeś dzikim drzewem oliwnym, zostałeś wszczepiony zamiast nich i stałeś się uczestnikiem korzenia i tłustości drzewa oliwnego; 18 Nie wynoś się nad gałęzie. Jeśli jednak się wynosisz, wiedz, że nie ty podtrzymujesz korzeń, lecz korzeń ciebie. 19 Ale powiesz: Odłamane zostały gałęzie, abym ja został wszczepiony. 20 Słusznie, z powodu niewiary zostały odłamane, ty zaś trwasz przez wiarę. Nie pysznij się, ale się bój. 21 Jeśli bowiem Bóg nie oszczędził naturalnych gałęzi, wiedz, że i ciebie nie oszczędzi. 22 Spójrz więc na dobroć i srogość Boga: srogość dla tych, którzy upadli, a dla ciebie dobroć, jeśli będziesz trwał w tej dobroci. W przeciwnym razie ty też będziesz wycięty. 23 Lecz i oni, jeśli nie będą trwali w niewierze, zostaną wszczepieni, gdyż Bóg ma moc ponownie ich wszczepić. 24 Jeśli bowiem ty zostałeś wycięty z dzikiego z natury drzewa oliwnego, a wbrew naturze zostałeś wszczepiony w szlachetne drzewo oliwne, o ileż bardziej ci, którzy są gałęziami naturalnymi, wszczepieni zostaną w swoje własne drzewo oliwne?
Innym wielkim błędem doktrynalnym którego się naucza i wykorzystuje do judaizacji Kościoła Bożego jest twierdzenie, że Żydzi mesjańscy są „szlachetnym drzewem oliwnym” Jeszcze raz kładziemy nacisk na stwierdzenie, że każdy Żyd, który narodził się na nowo jest chrześcijaninem, tak samo jak człowiek z narodów, który dostąpił nowego narodzenia i również należy do kościoła Chrystusowego. Nie jest odrębnym podmiotem, nie jest oddzielony w żaden sposób od Kościoła. Jest częścią Kościoła.
Efez. 2:14 On bowiem jest naszym pokojem, on, który z obydwu uczynił jedno i zburzył stojący pośrodku mur, który był przegrodą
Nauczanie, że wierzący Żydzi są szlachetnym drzewem oliwnym jest czystą głupotą, spowodowaną ignorancją teologiczną. W jakiej sytuacji stawia taka nauka wszystkich wierzących z innych narodów? Musimy wyrazić się jasno. Szlachetne drzewo oliwne to nie są Żydzi, ponieważ oni w głównej mierze stanowią „gałęzie odłamane”.
Rzym. 11:17 niektóre z gałęzi zostały odłamane,
Szlachetnym drzewem oliwnym nie jesteśmy też my, wierzący z narodów, ponieważ zostaliśmy wszczepieni, nie do gałęzi, tylko do drzewa, można powiedzieć zostaliśmy wszczepieni do pnia.
Rzym. 11:24 wbrew naturze zostałeś wszczepiony w szlachetne drzewo oliwne
Izrael też nie jest szlachetnym drzewem oliwnym.
Szlachetnym, lub inaczej mówiąc dobrym drzewem oliwnym jest Boża obietnica dana Abrahamowi, której ostatecznym wypełnieniem jest Chrystus. To przymierze zbawienia, które Bóg obiecał Abrahamowi. Dlatego nie ma nic wspólnego z tym co jest ludzkie ani z tym co zostało stworzone. Związane jest jedynie z tym co jest Boskie i Niebiańskie.
Soli Deo Gloria!
Tłumaczenie Mirosław Tarczyński, źródło
Zobacz w temacie
- Birkat HaMinim judaizujący przyjaciele, Birkat HaMinim!
- Chrystus Panem Zakonu
- Dzień Pański
- Intruz sobotni
- Szabas a zbawienie z uczynków
- Sobór jerozolimski i prozelici
- W jarmułce, bez świnki i bez Boga w sercu