Szabas a zbawienie z uczynków

utworzone przez | gru 25, 2017 | Chrześcijańska moralność, Sabatarianie i legaliści

Stanowisko sabatarian

Prawo Boze nigdy nie zostalo zniesione. Jest niezmienne i wieczne. Zostały zniesione ustawy i przepisy Prawa Mojżeszowego, ceremonialne i inne, czasowe, dotyczące sposobu oddawania Bogu chwały, kapłaństwa, ofiar, świątyni, dyscypliny napisane przez Mojżesza na pergaminie i umieszczone obok Arki, składające się z:
.

  • Prawa ceremonialnego (świątynia, kapłaństwo, ofiary)
    .
  • Prawa cywilnego i rodzinnego (relacje bliźni-bliźni)
    ./
  • Prawa karnego (dyscyplina, konsekwencje grzechu

Pamiętajmy, że sabatarianie nauczają, iż zniesione zostało Prawo ceremonialne, Prawo cywilne i Prawo karne. Prawo moralne nie zostało zniesione. To oznacza, że wszystkich obowiązuje zbawienie z uczynków. Czemu? Ponioeważ nigdzie szabatarianie nie nauczają, iż zniesione zostało przekleństwo Prawa.

Według N.T. Wright’a Judaizm czasów Jezusa i Apostoła Pawła nie nauczał żadnej formy sprawiedliwości z uczynków. Judaizm nie miał nic wspólnego z Pelagianizmem. Według niego jeśli przestudiować zapisy Judaizmu Drugiej Świątyni kładziono duży nacisk na Bożą łaskę, w centrum uwagi było Przymierze, które całkowicie oddalało ideę sprawiedliwości z uczynków.

„Jestem przekonany, że Ed Sanders ma rację, że błędnie oceniliśmy Judaizm, szczególnie faryzeizm, myśląc o nim jako o wczesnej wersji pelagianizmu. Jest to ogromnie ważne… Żydzi jak Paweł z Tarsu nie byli zainteresowani abstrakcyjnym i bezczasowym ahistorycznym systemem zbawienia. Nie byli nawet zainteresowani w pierwszym rzędzie pójściem do nieba po śmierci, jak byśmy to dziś powiedzieli.”    –  N.T. Wright, Co Święty Paweł naprawdę powiedział, s 42

Według N. T. Wright’a ponieważ błędnie zrozumieliśmy Judaizm, błędnie zrozumieliśmy słowa Pawła skierowane przeciw Judaistom. Oczywiście jeśli faryzeusze nie byli legalistami, Paweł nie kontrargumentował przeciw legalizmowi. Nie był nawet zainteresowany zagadnieniem jak jednostka może być sprawiedliwa w oczach Bożych.

Co zatem Paweł miał na myśli gdy mówił o tym, że zbawienie nie jest z uczynków Prawa?

Gal. 2:16 Wiedząc, że człowiek nie jest usprawiedliwiony z uczynków Prawa, ale przez wiarę w Jezusa Chrystusa, i my uwierzyliśmy w Jezusa Chrystusa, abyśmy byli usprawiedliwieni z wiary Chrystusa, a nie z uczynków Prawa, dlatego że z uczynków Prawa nie będzie usprawiedliwione żadne ciało.

Według N.T. Wrighta kiedykolwiek Paweł używa zwrotu uczynki Prawa nie ma na myśli wymogów moralnych Prawa. Ma na myśli bardzo wąski segment Prawa Mojżesza, Prawo Ceremonialne ustanawiające oznaki Żydowskiego narodu takie jak

  • obrzezanie
  • prawo żywieniowe
  • kapłaństwo
  • święta

N.T. Wright nie sugeruje nawet, że Chrystus zniósł przekleńśtwo wynikające z Prawa, np. za nieprzestrzeganie przepisów moralnych.

Źródło
.
.

Celowa eisegeza

Wczytajmy doktrynę sabatarian do tekstu Galacjan 2:16

Wiedząc, że człowiek nie jest usprawiedliwiony z uczynków Prawa ceremonialnego, karnego i cywilnego, ale przez wiarę w Jezusa Chrystusa, i my uwierzyliśmy w Jezusa Chrystusa, abyśmy byli usprawiedliwieni z wiary Chrystusa, a nie z uczynków Prawa ceremonialnego, karnego i cywilnego, dlatego że z uczynków Prawa ceremonialnego, karnego i cywilnego nie będzie usprawiedliwione żadne ciało.

Według tej intepretacji Paweł nie odrzuca uczynków Prawa moralnego jako instrumentu usprawiedliwienia, ponieważ ciągle mamy do czynienia z przekleństwem Prawa za nieprzestrzeganie zasad moralnych. Zbawienie jest nadal z uczynków Prawa moralnego, Logika jest oczywista. Skoro zniesione zostało Prawo ceremonialne, karne i cywilne a Prawo moralne nie zostało zniesione oraz nie jesteśmy całkowicie uśmierceni dla przekleńśtwa Prawa zbawienie jest z uczynków Prawa moralnego. Przeobraźmy święty tekst jeszcze raz, pozostawiając w interpretacji prawo moralne jako poddające człowieka pod przekleństwo:

Wiedząc, że człowiek jest usprawiedliwiony z uczynków Prawa moralnego przez wiarę w Jezusa Chrystusa, i my uwierzyliśmy w Jezusa Chrystusa, abyśmy byli usprawiedliwieni z wiary Chrystusa i z uczynków Prawa moralnego, dlatego że z uczynków Prawa moralnego będzie usprawiedliwione wszelkie ciało

Ponieważ Prawo moralne a raczej jego nie przestrzeganie prowadzi pod przekleńśtwo prawa każdy tekst nauczający o tym, że zbawienie nie jest z uczynków Prawa musi zostać zinterpretowany jako wszystkie inne uczynki Prawa poza uczynkami Prawa moralnego. W rzeczywistości jest to nauka o zbawieniu z uczynków. Jest to herezja zatracenia.
.

Prawda Pisma

Zniesienie Prawa

Istnieją przynajmniej dwa fragmenty Słowa Bożego informujące o zniesieniu Prawa Ceremonialnego oraz przekleńśtwa Prawa

Kol. 2:13-1413 I was, gdy byliście umarłymi w grzechach i w nieobrzezaniu waszego ciała, razem z nim ożywił, przebaczając wam wszystkie grzechy; 14 Wymazał (εξαλειψας eksaleipsas) obciążający nas wykaz zawarty w przepisach (χειρόγραφον τοῖς δόγμασιν – heirografon tois dogmasin), który był przeciwko nam, i usunął go z drogi, przybiwszy do krzyża;

ἐξαλείφω exaleifo – zetrzeć, unicestwić, całkowicie zniszczyć
χειρόγραφον cheirografon – rękopis, dokoment, zapis legalistyczny, więź, czyli Prawo Mojżeszowe (dr Barnes)
ὁ ho (forma podstawowa słowa τοῖς tois) – przedimek określony ten konkretny, ten właśnie o którym mowa – zawężający ilość desygnatów do konkretnego pojęcia, którym jest
δόγμα dogma – dekret, rozporządzenie, przepis, czyli Przepisy Prawa Mojżeszowego (dr Barnes)

Legalistyczny zapis przeciwny ludzkiej naturze jest niczym innym jak Prawem nadanym przez Boga wyrażonym w przepisach. Przybicie do krzyża wymazało czyli całkowicie usunęło cały ten zapis.  Zatem przekleńśtwo Prawawyrażone w przepisach zostało zupełnie zniesione, unicestwione, wymazane i nie obowiązuje tych, którzy są w Chrystusie. To co obciążało, czyli przepisy Starego Zakonu już nie obciąża tych, którzy są Chrystusie.

Warto zwrócić uwagę na kontekst wers 14, który informuje o przebaczeniu wszystkich grzechów jakie człowiek popełnił czy to przed nawróceniem czy też po nawróceniu. Jeśli zatem absolutnie wszystkie grzechy zostają przebaczone ze względu na wymazanie wykazu zawartego w przepisach, mowa oczywiście o zniesieniu absolutnie każdego przekleństwa wynikającego z przepisów Starego Prawa bez wyjątku.

Rzym. 7:6 Lecz teraz zostaliśmy uwolnieni od prawa, gdy umarliśmy dla tego, w czym byliśmy trzymani, abyśmy służyli Bogu w nowości ducha, a nie w starości litery.

To, co było przeciwko niewierzącym, czyli przekleńśtwo Stareho Prawa nie obciąża tych, którzy są w Chrystusie i umarli wraz z Nim dla Starego Zakonu czyli wszystkich przepisów Zakonu Mojżesza ich przeklinających
.

Efez. 2:14-15 14 On bowiem jest naszym pokojem, on, który z obydwu uczynił jedno i zburzył stojący pośrodku mur, który był przegrodą; 15 Znosząc (καταργήσας katargesas) przez swoje ciało nieprzyjaźń, prawo (τὸν νόμονton nomon) przykazań (τῶν ἐντολῶνton entolon) wyrażone w przepisach (ἐν δόγμασιν en dogmasin), aby z dwóch stworzyć w samym sobie jednego nowego człowieka, czyniąc pokój;

καταργέω katergeo – unieważnić, anulować, przez co uczynić nieskutecznym
τὸν  ton; τῶν ton – formy przedimka określonego ὁ ho (patrz wcześniejsze wyjaśnienie)
νόμος nomos – zakon, prawo, Prawo Mojżeszowe wyrażone
ἐν δόγμασιν en dogmasin – w przepisach (patrz δόγμα dogma)

Fragment jeszcze dobitniej wiąże przepisy (δόγμα dogma) z Mojżeszowym Starym Zakonem (νόμος nomos). To właśnie te przepisy czyli Stary Zakon, a konkretnie jego ceremonie, zostały anulowane (καταργήσας katargesas). Jaśniej nie da się powiedzieć: ceremonii Starego Zakonu dla chrześcijan już nie ma!.
.

Przeciw antynomianizmowi
Chrystus wzorem

Z drugiej strony chrześcijanie nie są antynomianami, ponieważ chcą być jak Chrystus, który był wzorem moralności.

Rzym. 10:4 Końcem bowiem prawa jest Chrystus ku sprawiedliwości każdego, kto wierzy.
.
Łuk. 6:40 Uczeń nie przewyższa swego mistrza. Lecz doskonały będzie każdy, kto będzie jak jego mistrz.
/
Gal. 2:20 Z Chrystusem jestem ukrzyżowany: żyję, ale już nie ja, lecz żyje we mnie Chrystus.
/
Filip. 2:5 Niech będzie w was takie nastawienie umysłu, jakie też było w Chrystusie Jezusie;
/
1 Kor. 11:1 Bądźcie moimi naśladowcami, jak i ja jestem naśladowcą Chrystusa.
/
Rzym. 8:29 Tych bowiem, których on przedtem znał, tych też przeznaczył, aby stali się podobni do obrazu jego Syna, żeby on był pierworodny między wieloma braćmi.
.
1 Jana 2:6 Kto mówi, że w nim trwa, powinien sam postępować tak, jak on postępował.

Wzór doskonały

Chrystus jest doskonały, zatem Jego moralność jest doskonała, wypełniająca moralność nadaną przez Prawo i Proroków

1 Piotra 2:22 Który grzechu nie popełnił, a w jego ustach nie znaleziono podstępu;
.
Jan 8:29 A ten, który mnie posłał, jest ze mną. Ojciec nie zostawił mnie samego, bo ja zawsze czynię to, co mu się podoba.
.
Hebr. 7:26 Takiego to przystało nam mieć najwyższego kapłana: świętego, niewinnego, nieskalanego, oddzielonego od grzeszników i wywyższonego ponad niebiosa;

Prawo Chrystusa

Wierzący są pod prawem Chrystusa. Nie jest to nowe prawo (neonomizm) ale moralność w sercach

2 Kor. 3:3 Gdyż wiadomo, że jesteście listem Chrystusowym sporządzonym przez nasze posługiwanie, napisanym nie atramentem, lecz Duchem Boga żywego, nie na tablicach kamiennych, lecz na żywych tablicach serc.
.
Gal. 6:2 Jedni drugich brzemiona noście, a tak wypełniajcie prawo Chrystusa.
.
1 Kor. 9:21 Dla tych, którzy są bez prawa, jakbym był bez prawa – nie będąc bez prawa Bogu, lecz będąc pod prawem Chrystusowi – aby pozyskać tych, którzy są bez prawa.

Prawo wolności

Prawo Chrystusa to wolność wyboru. Wierzący chcą wykonywać Boże nakazy zawarte w Prawie moralnym. A będą dokonywać właściwych wyborów, takich, które Bogu się podobają, ponieważ posiadają zmienione serca. Czynienie wszystkiego co nakazał Pan Jezus jest dobrowolnym i radosnym naśladowaniem doskonałego Mistrza. Chrześcijanie w tym sensie są wolni od grzechu, tzn. od konieczności czynienia grzechu i tylko grzechu.

Jak. 1:12 Lecz kto wpatruje się w doskonałe prawo wolności i trwa w nim, nie jest słuchaczem, który zapomina, lecz wykonawcą dzieła, ten będzie błogosławiony w swoim działaniu.
/
Jak. 2:12 Tak mówcie i tak czyńcie, jak ci, którzy mają być sądzeni przez prawo wolności.

To pragnienie wypływające z serca. Każdy wierzący pragnie wykonywać wolę Bożą i stawać się coraz bardziej podobnym do Chrysutsa

Jer. 31:33 Ale to jest przymierze, które postanowię z domem Izraelskim po tych dniach, mówi Pan: Dam zakon mój do wnętrzności ich, a na sercu ich napiszę go, i będę Bogiem ich, a oni bądą ludem moim.
.
Jer. 32:40 I zawrę z nimi wieczne przymierze, że się od nich nie odwrócę i nie przestanę im dobrze czynić, lecz włożę w ich serca moją bojaźń, aby nie odstępowali ode mnie
.
Ezech. 36:26-27 26. I dam wam serce nowe, a Ducha nowego dam do wnętrzności waszych, i odejmę serce kamienne z ciała waszego, a dam wam serce mięsiste. 27. Ducha mego, mówię, dam do wnętrzności waszej, a uczynię, że w ustawach moich chodzić, a sądów moich przestrzegać, i czynić je będziecie.

Zakon i wynikające z niego przekleństwo (bo nikt zakonu nie jest w stanie przestrzegać doskonale) prowadzi do Chrystusa. Będąc w Chrystusie nie jesteśmy pod przekleństwem.

Gal. 3:24-25 24 Tak więc prawo było naszym pedagogiem do Chrystusa, abyśmy z wiary byli usprawiedliwieni. 25 Lecz gdy przyszła wiara, już nie jesteśmy pod pedagogiem.

Wykonawcy Słowa

Prawo Chrystusa to Jego Słowo

Jan 14:23-24 23 Jeśli ktoś mnie miłuje, będzie zachowywał moje słowo. I mój Ojciec go umiłuje, i przyjdziemy do niego, i u niego zamieszkamy. 24 Kto mnie nie miłuje, nie zachowuje moich słów. A słowo, które słyszycie, nie jest moje, ale tego, który mnie posłał, Ojca.
.
1 Jana 2:6 Kto mówi, że w nim trwa, powinien sam postępować tak, jak on postępował.

Pan sabatu

Jezus nigdzie nie nakazał chrześćijanom przestrzegania sabatu czyli soboty. Niedziela jest chrześćijańskim Sabatem, poneiważ tego chce Chrystus, Pan sabatu.

Mat. 12:8 Syn Człowieczy bowiem jest też Panem szabatu.

Przez „Syna Człowieczego” rozumie się nie jakiegokolwiek człowieka, jak niektórzy myśleli; bo żaden zwykły człowiek nie jest panem żadnego prawa, moralnego czy rytualnego, naturalnego czy pozytywnego; lub ma moc rozporządzania nim i pozbywania się go według własnego uznania; ale tylko Chrystus, co jest stałym znaczeniem tego wyrażenia w Nowym Testamencie i jest postacią Mesjasza w starym, Daniela 7:13, który ustanowił sabat wśród Żydów i mógł się bez niego obejść, a nawet znieść go według własnego uznania.
.

Słowem zakończenia

Mój kochany ojciec zwykł mawiać, że nadgorliwość jest gorsza od faszyzmu. I myślę, że w tym ludzkim powiedzeniu jest sporo mądrości. Sam Chrystus powiedział przecież:

Mat. 10:25 Wystarczy uczniowi, że będzie jak jego mistrz, a sługa jak jego pan. 

Wystarczy być jak doskonały i niedościgniony wzór. Jak Chrystus. Który zmartwychwstał nie w szabat lecz w niedzielę. Chrystus jako Pan Sabatu uczynił Niedzielę dniem świętym dla Chrześcijan.

Niedziela jest chrześćijańskim sabatem..

Zobacz w temacie

 

Print Friendly, PDF & Email