Spis treści
Pozycja zakonolubnych fanatyków
Izaj. 66:17 I ci, którzy się uświęcają i oczyszczają w środku ogrodów, jeden za drugim, którzy jedzą mięso wieprzowe oraz inną obrzydliwość, a także myszy, wszyscy razem zginą – mówi Jahwe.
Są na świecie ludzie, dla których Chrystus jest stworzeniem a ewangelia jest równoznaczna z obowiązkiem przestrzegania przepisów dotyczących strojów, zachowywania dni, oraz restrykcji żywieniowych. Przykładowo do wymagań tutaj zaliczać się będą:
- noszenie brody
- jarmułka
- szabas czyli sobota jako dzień święty
- zakaz spożywania wieprzowiny
Obowiązek wstrzymywania się od pokarmów nieczystych zakonolubni fanatycy znajdują chociażby w tekście Izajasza, gdzie mowa o zniszczeniu wszystkich tych, którzy spożywają świninę oraz myszy, czyli to, co zostało przez Torę zdefiniowane jako pokarm nieczysty. Tekst ten uznają za normatywny i obowiazujący po wsze czasy, zatem dotyczy on każdego ucznia Mesjasza i dziś.
Czy mają rację? Głębsza analiza historyczno-kulturowa fragmentu Izajasza obali wiarę tych, którzy w zakonie pokładają swe nadzieje.
Tekst oryginalny
| 8 | 7 | 6 | 5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
| בַּתָּ֔וֶךְ | (אַחַת֙) | [אחד] | אַחַ֤ר | הַגַּנּ֗וֹת | אֶל־ | וְהַמִּֽטַּהֲרִ֜ים | הַמִּתְקַדְּשִׁ֨ים |
| batawek | ahat | ehad | ahar | hagganowt | el | wehammittaharim | hamitqaddeszim |
| pośrodku | jednym | jedną | za | ogrodów | by iść do | I oczyszczają się | Ci, którzy się poświęcają |
- קָדַשׁ qadash – oddzielić się, poświęcić w sensie religijnym
- טָהֵר taher – być czystym ceremonialnie
- אֵל el – poruszać się do przodu
- גַּנָּה gannah – ogród
- אַחַר achar – za, np. podążać za kimś
- אחד echad – jeden, r. męski,
- אַחַת֙ ahat – jedna, r. żeński
- תָּוֶךְ tavek – pośrodku, pośród, między
Możliwe interpretacje tekstu
Ci, którzy poświęcają się i oczyszczają, aby pójść do ogrodu, idąc za tym, który jest pośród tych, którzy jedzą mięso świń, szczurów i innych nieczystych rzeczy – spotkają koniec z tym, za którym podążają.
.
Ci, którzy „poświęcają się” i „oczyszczają” w świętym ogrodzie z jego idolem w centrum – biesiadując na wieprzowinie i szczurach i innych obrzydliwych mięsach – dojdą do strasznego końca
.
Ci, którzy się uświęcają i oczyszczają się w ogrodach za jednym drzewem pośrodku, jedząc mięso świń, i obrzydliwości i myszy, będą spożywane razem
.
Ci, którzy poświęcają się i oczyszczają, aby wejść do gajów za ich przywódcą, jedząc mięso ze świń, robactwa i szczurów, zginą razem
.
Niektórzy z was przygotowują się i idą do ogrodu, aby oddać cześć obcej bogini. Jecie mięso świń, jaszczurek i myszy.
.
Jeśli chodzi o tych, którzy poświęcają się i rytualnie oczyszczają, aby mogli podążać za swoim przywódcą i oddawać cześć w świętych sadach, którzy jedzą mięso świni i innych obrzydliwych stworzeń, takich jak myszy – wszyscy zostaną zniszczeni razem
.
Ci, którzy uświęcają się i oczyszczają się w ogrodach, Naśladując Ahada w środku, Jedząc mięso lochy, I obrzydliwości i myszy, Razem zostaną spożyci
Uwagę przykuwa niezaprzeczalnie widoczne odniesienie do pogańskich kultów charakteryzujących się silnym religijnym przywódctwem (podążanie i naśladowanie za konkretną osobą), określonym miejscem spotkań (święte ogrody) sprecyzowaną formą bałwochwalstwa (idol, drzewo po środku ogrodu), odpowiednimi rytami wstępnymi (poświęcenie i oczyszczenie) oraz profanacją ofiary (świnie i myszy). Jest to scentralizowany kult obcych, pogańskich bogów z możliwym naciskiem na kobiece bóstwo lub na bóstwo określone mianem Ahad.
Tekst nie dotyczy współczesnego chrześcijaństwa, no chyba że chrześcijanie spotykają się w świętych ogrodach aby czcić jakąś boginię lub bożka składając w ofierze świnie i myszy zabijane pod drzewem po ówczesnym rytualnym oczyszczeniu po to, aby spożyć ku swojemu zniszczeniu…
Święte gaje, Izrael i sodomici
Kontekst wcześniejszego rozdziału wskazuje, że Izrael pobudzał Boga do gniewu poprzez duchowe cudzołóstwo w pogańskich ogrodach. I właśnie te ogrody wspomniane są kilka wersów dalej, to w nich Żydzi dokonywali pogańskich praktych religijnych spożywając przy tym nieczyste mięso. To do nich skierowane są ostrzeżenia następnego rozdziału, nie do chrześcijan Nowego Przymierza.
Izaj. 65:2-3 2 Cały dzień wyciągałem swoje ręce do ludu buntowniczego, który kroczy drogą niedobrą, za własnymi myślami; 3 Do ludu, który stale i zuchwale pobudza mnie do gniewu, składając ofiary w ogrodach i paląc kadzidło na cegłach
W zasadzie jedną z głównych myśli przekazywanych przez Izajasza jest religijne odstępstwo Izraela i Boża kara za to. Żydów zawsze ciągnęło do pogańskich kultów, to był lud nieugiętego karku.
Izaj. 1:29 Będziecie bowiem zawstydzeni z powodu dębów, których pożądaliście, i zarumienicie się z powodu ogrodów, które sobie wybraliście
Kolejnym wątkiem to homoseksualne orgie jakie miały miejsce w świętych gajach, grzech ten zawsze towarzyszy bałwochwalstwu. Uprawiające sodomię wszetecznice zaopatrywały święte gaje w niezbędne wyposażenie rytualne. Taki oto był nierządny kult odstępczych Izraelitów.
1 Król. 14:24 Byli też w tej ziemi sodomici. Postępowali oni według wszystkich obrzydliwości pogan, których Jahwe wypędził sprzed synów Izraela
.
2 Król. 23:7 Zburzył też domy Sodomitów, które znajdowały się przy domu Jahwe, gdzie kobiety tkały zasłony do gaju.
Drzewo stojące pośrodku ogrodu
…poświęcają…w środku ogrodów za drzewem stojącym pośrodku,…
To wskazówka na kult pogański prowadzony przez hierofantów (pogańskich kapłanów tamtych czasów). Użycie podwójnego liczebnika w tekście, ahat (rodzaj żeński) i ehad (r. męski) przed słowem בַּתָּ֔וֶךְ batawek (ogród) wskazują na dwa potencjalne kulty pogańskie:
- Asherę i kult falliczny,
- Tammuza, lub lidera kultu czyli hierofanta
Jest jeszcze jedna alternatywa. Syryjczycy czcili boga zwanego Adad, którego uważali za najwyższego i największego z bogów, porównywalnego z Jowiszem i słońcem. Według żyjącego na przełomie IV i V wieku rzymskiego pisarza Makrobiusza Imię Adad, oznacza jeden, podobnie jak słowo Achad u Izajasza.
Wiele pogańskich kultów składało swoim bożkom ofiary ze zwierząt określonych przez Prawo za nieczyste. Warto przypomnieć historię porwania arki przez Filistynów, którzy dotknięci plagami przez Boga Izraela pragnęli w jakiś sposób temu Bogu zadośćuczynić, ofiarowując Mu to, co było przez nich przyjętą formą religijności. Właśnie złote myszy zostały ofiarowane jako przebłaganie przez wyznawców Dagona. Była to powszechna praktyka tamtych czasów.
1 Sam. 6:1-4 I arka Jahwe przebywała w ziemi Filistynów przez siedem miesięcy. 2 Wtedy Filistyni zwołali kapłanów i wróżbitów i zapytali: Co mamy zrobić z arką Jahwe? Powiedzcie nam, jak mamy ją odesłać na swoje miejsce? 3 Ci odpowiedzieli: Jeśli odsyłacie arkę Boga Izraela, nie odsyłajcie jej z niczym, lecz koniecznie oddajcie mu ofiarę za grzech: wtedy będziecie uzdrowieni i dowiecie się, czemu jego ręka nie odstąpiła od was. 4 I powiedzieli: Jaką ofiarę za grzech mamy mu złożyć? Odpowiedzieli: Według liczby książąt filistyńskich pięć wrzodów złotych i pięć myszy złotych. Ta sama bowiem plaga dotknęła was wszystkich i waszych książąt.
Linia czasu
O kim tu mowa? Kto to są ludzie, których Bóg obiecał zniszczyć? To Żydzi z czasów Manassesa (687–642 B.C.). Księga Izajasza została spisana w latach 700-681 B.C. Okres wspólny to 7 lat od 687 do 681 B.C. Tekst odnosi się do żydowskich religijnych apostatów tamtego okresu.
W okresie Starego Przymierza naród Żydowski (i żaden inny) obowiązywały restrykcje żywieniowe wynikające z nakazów danych przez Boga (3 Mojż. 11). Służyły one do odróżnienia Izraela spośród narodów wcześniej zamieszkujących terytorium zdobyte przez 12 plemion, narodów zaprzedanych grzechowi do tego stopnia, że nawet własne dzieci składali jako ofiary przebłagalne służąc rozmaitym demonom, uprawiając czarną magię, nierząd rytualny i każdą możliwą do wyobrażenia formę bezprawia, za co zostali zniszczeni. Żydom nie wolno było się bratać z tymi ludami a to po to, aby uniknąć skażenia fałszywymi kultami, co rozpoczęło się jeszcze w czasie pielgrzymki (np. spółkowanie z Midianitkami i Moabitkami w wyniku sabotażu fałszywego proroka Balaama, por. Obj. 2:14; 3 Mojż. 20:25-26; 4 Mojż. 25:1-8).
Restrykcje żywieniowe stanowiły jeden z elementów prewencyjnych.
.
Podsumowanie
Rozpatrywany tekst nie może dotyczyć odstępczych katolików, którzy „oczyszczają się wodą święconą”. Nie dotyczy również wyznawców mahometa, którzy od Persów przyjęli codzienne, rytualne oczyszczanie w wodach. Nie dotyczy również prawowiernych chrześcijan, dla których nie istnieją żadne restrykcje żywieniowe.
Rzym. 14:14 Wiem i jestem przekonany przez Pana Jezusa, że nie ma niczego, co by samo w sobie było nieczyste. Tylko dla tego, kto uważa coś za nieczyste, to dla niego jest nieczyste.
.
Rzym. 14:20 Wszystko wprawdzie jest czyste, ale staje się złe dla człowieka, który je ze zgorszeniem.
Nieczyste pokarmy są takimi tylko dla ludzi o skażonych umysłach, dla pozbawionych Ducha Świętego samozwiedzionych i zakonolubnych legalistów. Nieszczęśnicy owi postrzegają siebie jako wypełniających nakaz zawarty w tekście Rzym. 2:13 Gdyż nie słuchacze prawa są sprawiedliwi przed Bogiem, ale ci, którzy wypełniają prawo, będą usprawiedliwieni. Przeoczają oni jednocześnie, że Chrystus wypełnił Prawo za wszystkich wybranych do zbawienia. Chrystus doskonale wypełnił całe Prawo dzięki czemu został złożony jako nieskazitelna ofiara przebłagalna za grzechy wszystkich tych, którzy od zawsze byli w Bożym planie wykupując ich spod Prawa.
Mat. 5:17 Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić
.
Gal. 4:4 Lecz gdy nadeszła pełnia czasu, Bóg posłał swego Syna, zrodzonego z kobiety, zrodzonego pod prawem; 5 Aby wykupił tych, którzy byli pod prawem, abyśmy dostąpili usynowienia.
Tekst Galacjan wyraźnie rozdziela ludzkość na dwie kategorie.
- Ci, którzy są pod Prawem, a konkretniej pod przekleństwem Prawa (które zawierało w sobie ceremonie i restrykcje żywieniowe) zatem niewykupieni i nie usynowieni
- Usynowieni czyli wykupieni spod przekleństwa Prawa a zatem nie obowiązują ich ani ceremonie ani restrykcje żywieniowe
Jeśli zatem ktoś twierdzi, że obowiązuje go Prawo (rozumiane jako Tora, prawo ceremonialne i żywieniowe Starego Testamentu a także przekleństwo z tego prawa wynikające) jest głupcem, ponieważ potwierdza, że nie został usynowiony. W takim przypadku rzeczywiście musi polegać na sobie aby doskonale wypełniać całe Prawo w każdym momencie swojego marnego życia, a to jest niemożliwe. A jedna pomyłka, jeden błąd czyni z takiej osoby potępieńca, zgodnie z ostrzeżeniami:
Gal. 3:10 Na wszystkich bowiem, którzy są z uczynków prawa, ciąży przekleństwo, bo jest napisane: Przeklęty każdy, kto nie wytrwa w wypełnianiu wszystkiego, co jest napisane w Księdze Prawa.
.
Jakuba 2:10-11 10 Kto bowiem przestrzega całego prawa, a przekroczy jedno przykazanie, staje się winnym wszystkich. 11 Bo ten, który powiedział: Nie będziesz cudzołożył, powiedział też: Nie będziesz zabijał. Jeżeli więc nie cudzołożysz, ale zabijasz, jesteś przestępcą prawa.
Prawo o które się rozchodzi to wszystkie nakazy Tory, które należałby przestrzegać każdej sekundy życia. List do Galatów odnosi się do 5 Mojż. 11 gdzie czytamy w wersie 1 Miłuj więc PANA, swego Boga, i przestrzegaj jego nakazu, jego ustaw, jego praw i jego przykazań przez wszystkie dni. Jest to zadanie nierealne i niemożliwe do wykonania dla człowieka i tylko wcielony Bóg, Tylko Jahwe, Wieczny Boży Syn który przyjął na siebie drugą naturę był wstanie temu zadaniu podołać przypisując umiłowanym i wybranym owcom swoją doskonałą, a zatem satysfakcjonującą wymagania Boże, sprawiedliwość.
Twierdzenie, że człowiek jest w stanie podołać temu zadaniu urąga Bogu i ustanawia metodę samozbawienia z uczynków zatem jest drogą na zatracenie
Rzym. 3:20 Dlatego z uczynków prawa nie będzie usprawiedliwione żadne ciało w jego oczach, gdyż przez prawo jest poznanie grzechu.
.
Gal. 2:16Wiedząc, że człowiek nie jest usprawiedliwiony z uczynków prawa, ale przez wiarę w Jezusa Chrystusa, i my uwierzyliśmy w Jezusa Chrystusa, abyśmy byli usprawiedliwieni z wiary Chrystusa, a nie z uczynków prawa, dlatego że z uczynków prawa nie będzie usprawiedliwione żadne ciało.
.
Rzym. 11:6 A jeśli przez łaskę, to już nie z uczynków, inaczej łaska już nie byłaby łaską. Jeśli zaś z uczynków, to już nie jest łaska, inaczej uczynek już nie byłby uczynkiem.
Zobacz w temacie
- Spożywać czy nie spożywać? Oto jest pytanie.
- W jarmułce, bez świnki i bez Boga w sercu
- Szabas a zbawienie z uczynków
