Jedność Starego i Nowego Przymierza

Nie takie Przymierze…

Wyznawcy popularnej religii bardzo często używają powyższego fragmentu w celu udowodnienia różnicy jakości między Starym a Nowym Przymierzem.  Przede wszystkim większość dyspensacjonalistów interpretując tekst Jeremiasza odnosi go do Kościoła strzela sobie przysłowiowego samobójczego gola, ponieważ wers 31 mówi jednoznacznie o Judzie i Izraelu, stąd oczywistą jest konkluzja, że Kościół to Izrael, a mówiąc bardziej dokładnie – duchowy Izrael – co jedynie potwierdza, iż Izrael duchowy i Kościół to jedno i to samo.

Wyjątkiem jest tutaj John MacArthur, który przecząc zawartej w Nowym Testamencie prawdzie włączenia pogan do Przymierza (por. Jan 10:16; Dzieje 2:39; Efez. 2:12, 19) w ogóle nie odnosi Nowego Przymierza do Kościoła, lecz raczej do fizycznego Izraela w rzekomym Milenijnym Królestwie czyniąc Kościół czymś w rodzaju poronionego płodu, tymczasowego i ułomnego planu Bożego dla pogan, którzy (zgodnie z dosłowną acz błędną interpretacją Pisma) w niedługim czasie staną się liżącymi stopy niewolnikami genetycznych Żydów (Izaj. 2:2-4; 14:2; 49:23; 60:14-16; Zach. 8:23; Psalm 2:8-9). W konsekwencji zbawienie poza Przymierzem czyni z Boga cudzołożnika (Bóg posiada małżonkę, czyli Kościół, z którą nie zawarł Przymierza!)

“Po trzecie, Nowe Przymierze jest zawarte z Izraelem. To jest z Żydami. I to miałem na myśli, kiedy powiedziałem dziś rano, że Bóg nigdy nie zawarł Przymierza z poganami – jak daleko sięgam wzrokiem, nigdy tego nie uczyni. Nowe Przymierze nie zostało zawarte z Kościołem; zostało zawarte z tymi samymi ludźmi, z którymi zostało zawarte Stare Przymierze. Jest zawarte z Izraelem.” – John MacArthur, Nowe Przymierze, cz. 1 źródło

Wracając do głównego wątku rozważania jako dowód różnicy jakości obu Przymierzy podawany jest wers 32 gdzie stwierdzono wprost, iż Nowe Przymierze będzie nie takie jak Stare, oraz wersy 33-34 definiujące “nową jakość” Nowego Przymierza poprzez szereg “nowych” atrybutów:

1. niełamliwość
2. prawo w sercach
3. intymna relacja
4. powszechna znajomość Boga (co implikuje wyrzucenie dzieci z Nowego Przymierza)
5. przebaczenie grzechów

Rozważmy powyższe twierdzenia, wykazując, iż w każdym przypadku popularna religia popełnia kolosalny błąd.

---

Lud Boży

W powyższym fragmencie mamy do czynienia z porównaniem Starego Przymierza z Nowym Przymierzem na zasadzie kontrastu. Zajmijmy się najpierw kwestią ludu należącego do Nowego Przymierza. W Starym Przymierzu ludem Bożym był dom Izraela i dom Judy.  W Nowym Przymierzu lud Boży nazwany jest Izraelem i Judą.
.

Wspólny Arcykapłan

A) Chrystus jest Kapłanem będącym pośrednikiem lepszego Przymierza, które obejmuje wszystkich tych, za których Chrystus poniósł śmierć krzyżową i dla których stał się Kapłanem wstawiającym się za nich do Boga (Hebr. 2:17; 5:6; 6:20; 7:21) mowa zatem o wybranych spośród Żydów i Pogan.

Hebr. 8:6 Teraz zaś nasz kapłan o tyle znakomitszą otrzymał służbę, o ile jest pośrednikiem lepszego przymierza, które zostało oparte na lepszych obietnicach.

Chrystus jest naszym Najwyższym Kapłanem, który wstawia się do Ojca za grzechy swojego ludu. Lud ten zdefiniowany został w dalszych wersach (Hebr. 8:9-11), które są dosłownym i pełnym cytatem Izajasza z jednym małym wyjątkiem, dom Judy i dom Izraela został nazwany po prostu domem Izraela

Hebr. 8:10 Takie zaś jest przymierze, które zawrę z domem Izraela po tych dniach, mówi Pan: Dam moje prawa w ich umysły i wypiszę je na ich sercach. I będę im Bogiem, a oni będą mi ludem.

Różnica jakości

B) Zawsze istniała różnica między genetycznym Żydem a Żydem duchowym tak jak obecnie Żydem duchowym jest każdy Chrześcijanin, który posiadając zregenerowane serce z miłości przestrzega Bożego Prawa. List do Rzymian nazywa chrześcijan duchowymi Żydami.

Rzym. 2:26, 28-29 26. Jeśli więc nieobrzezany przestrzega przepisów prawa, czyż jego nieobrzezanie nie będzie uznane za obrzezanie?… 28. Nie ten bowiem jest Żydem, kto jest Żydem na zewnątrz, ani nie to jest obrzezaniem, co jest na zewnątrz, na ciele; 29. Ale ten jest Żydem, kto jest nim wewnątrz, i to jest obrzezanie, co jest obrzezaniem serca, w duchu, nie w literze, którego chwała nie pochodzi od ludzi, lecz od Boga.

Jedność pojęć

C) Warto dodać, że obrzezanie serca w Starym Przymierzu i narodzenie z góry w Nowym to synonimy, identyfikowane przez

• duchowe odnowienie (5 Mojż. 10:16; Filip. 3:3; 1 Kor. 6:11)
  .
• wlanie Bożej miłości (5 Mojż. 30:6; 1 Jana 5:1)
  .
• oczyszczenie (Ezech. 36:25-27; 1 Piotra 3:21)
  .
• poznanie Boga (Ezech. 36:25-27; Jer. 24:7; Jan 3:16)
  .
• odrodzenie (Ezech. 36:25-27; Tyt. 3:5)
  .
• zrzucenie grzesznego ciała (Kol. 2:11; Jer. 4:4)
  .
• zapieczętowanie na dzień odkupienia (Rzym. 4:11; Efez. 1:13; 4:30)
  .
• znak przymierza (1 Mojż. 17:11; Rzym. 4:10-11; 1 Kor. 12:13)
  .
• monergistyczne dzieło Boga (5 Mojż. 30:6; Jan 1:13; Jan 3:3-5)
  .
• posiadało swój fizyczny rytuał wskazujący na duchową rzeczywistość (obrzezanie napletka, 1 Mojż. 17:11 chrzest wodny, który zastąpił obrzezanie 1 Piotra 3:21; Dzieje 22:16; Kol. 2:11-12)

Stąd chrześcijanie będący nowym Bożym stworzeniem to prawdziwy, duchowy Izrael

Gal. 6:15-16 15. W Chrystusie Jezusie bowiem ani obrzezanie nic nie znaczy, ani nieobrzezanie, ale nowe stworzenie. 16. A na tych wszystkich, którzy będą postępować według tej zasady, niech przyjdzie pokój i miłosierdzie, (czyli) na Izraela Bożego.

Oczywistym jest, że rytuał Starego Przymierza został zastąpiony nowym rytuałem – zwanym obrzezaniem Chrystusowym, czyli chrztem wodnym.cgh

Kol. 2:11-12 11. W nim też zostaliście obrzezani obrzezaniem nie ręką uczynionym, lecz obrzezaniem Chrystusa, przez zrzucenie grzesznego ciała doczesnego; 12. Pogrzebani z nim w chrzcie, w którym też razem z nim zostaliście wskrzeszeni przez wiarę, która jest działaniem Boga, który go wskrzesił z martwych.

Duchowe potomstwo Abrahama

D) Tak duchowi Żydzi jak i Kościół nazwani są duchowym potomstwem Abrahama w oparciu o wieczne przymierze Boga.

1 Mojż. 17:5 Oto ja ustanawiam moje przymierze z tobą i będziesz ojcem wielu narodów.
.
Rzym. 4:11-12, 16 11. I przyjął znak obrzezania jako pieczęć sprawiedliwości wiary, którą miał przed obrzezaniem, po to, aby był ojcem wszystkich nieobrzezanych wierzących, aby im też poczytana była sprawiedliwość; 12.I aby był ojcem obrzezania, nie tylko tych, którzy są obrzezani, ale też tych, którzy chodzą śladami wiary naszego ojca Abrahama, którą miał przed obrzezaniem. …16.Tak więc dziedzictwo jest z wiary, aby było z łaski i żeby obietnica była niewzruszona dla całego potomstwa, nie tylko dla tego, które opiera się na prawie, ale i dla tego, które jest z wiary Abrahama, który jest ojcem nas wszystkich;

Podsumowując

Nie ma tutaj żadnego kontrastu. Izrael i Żydzi to Nowotestamentowy Kościół. Oto koniec dyspensacjonalizmu. Wspólny Arcykapłan, wspólnota w Abrahamie oraz kwestia odrodzenia są tożsame dla Kościoła Starego Przymierza i Kościoła Nowego Przymierza
.

---

Kwestia złamania Przymierza

Poprzez instrumentalne zastosowanie frazy “Nie takie przymierze” dokonywany jest sztuczny kontrast Starego z Nowym Przymierzem oparty o zasadę przeciwstawienia. Dorozumiana logika jest następująca: Nowe Przymierze jest różne od Starego ze względu na jego niełamliwość. Wyjaśnimy tą kwestię.
.

Złamanie Nowego Przymierza

A) Czy członkowie kościoła mogą złamać to Przymierze? Oczywiście. Mogą to uczynić nominalni członkowie lokalnych kościołów, proces ten znany jest jako apostazja wyznających chrześcijan.

Hebr. 6:4-6 4. Niemożliwe jest bowiem, żeby tych, którzy raz zostali oświeceni i zakosztowali daru niebieskiego, i stali się uczestnikami Ducha Świętego; 5. Zakosztowali też dobrego słowa Bożego i mocy przyszłego wieku;6.A odpadli – ponownie odnowić ku upamiętaniu, gdyż sami sobie znowu krzyżują Syna Bożego i wystawiają go na hańbę.
.
Hebr. 10:26-29 26. Jeśli bowiem dobrowolnie grzeszymy po otrzymaniu poznania prawdy, to nie pozostaje już ofiara za grzechy; 27. Lecz jakieś straszliwe oczekiwanie sądu i żar ognia, który strawić ma przeciwników. 28. Kto gardził Prawem Mojżesza, ponosił śmierć bez miłosierdzia na podstawie zeznania dwóch albo trzech świadków.29. Jak wam się wydaje, na ileż surowszą karę zasługuje ten, kto by podeptał Syna Bożego i zbezcześcił krew przymierza, przez którą został uświęcony, (ewidentne odniesienie do złamania Przymierza) i znieważył Ducha łaski?

Apostazja

B) Symbolika jest aż nadto wymowna. W obu Przymierzach odrodzeni (czy też obrzezanego serca) utrzymują dobrą relację z Bogiem zachowując Boże przykazania i w ten sposób nie łamiąc Przymierza, choć popadając w grzech występują przeciw przykazaniom i czasowo łamią Przymierze.

Stare Przymierze: Dlatego umiłowałem twoje przykazania nad złoto, nad szczere złoto – Psalm 119:127
.
Nowe Przymierze: Jeśli mnie miłujecie, zachowujcie moje przykazania – Jan 14:15

Nieodrodzeni nie miłują Bożych przykazań, choć mogą je czasowo wypełniać i przez to na sposób zewnętrzny utrzymywać się w Przymierzu. Jednakże w ostateczności nieodrodzony człowiek zawsze odpadnie od wiary łamiąc Przymierze i stając się apostatą.
.

Zakres Przymierza

C) Zakres Przymierza obejmuje odrodzonych i nieodrodzonych w obu przypadkach

Stare Przymierze – lud Izraelski w całości został pokropiony krwią Przymierza (2 Mojż. 24:8) lecz ci, którzy nie wierzyli zostali odrzuceni ze względu na brak wiary (Hebr. 4:2; 10:26-27; 1 Kor. 10:4-6) i przez to uświęconych, choć należeli do Izraela.

Nowe Przymierze – ci, którzy formalnie należąc do kościoła i w zewnętrzny sposób należą do Przymierza (nie są wewnętrznie odrodzeni) bezczeszczą świętą krew Chrystusa i jej uświęcającą moc, co do której są uświadomieni; odrzucając ją w niewierze zasługują na surową karę wiecznego zatracenia, ponieważ złamali Przymierze (Dzieje 8:13, 20-21; 2 Piotra 2:1; Hebr. 6:4-9; 10:29; Judy 1:19; 1 Tym. 1:20).

W obu przypadkach mowa o tej samej jakości: mamy określone Przymierze i ostrzeżenia o jego złamaniu oraz konsekwencjach tego złamania.

Odrodzeni nie mogą złamać istoty Przymierza, ponieważ jest ono nierozerwalne dzięki łasce i Duchowi Świętemu, choć poprzez grzech łamie Przymierze i staje się obiektem Bożej dyscypliny przez to niechybnie zostaje przywołany do porządku i wraca na swoje miejsce (Hebr. 12:7)

Nieodrodzeni nie mogą złamać istoty Przymierza, ponieważ nie posiadają jego istoty (w tym sensie nie należą do Przymierza), jednakże łamiąc prawa Przymierza, łamią samo Przymierze na sposób zewnętrzny, lecz nigdy nie podlegają Bożej dyscyplinie (Hebr. 12:8)

W Starym Przymierzu Bóg nazwany jest mężem swojego ludu: chociaż ja byłem ich mężem (wers 32)

W Nowym Przymierzu Bóg nazwany jest mężem swojego ludu: zaślubiłem was bowiem jednemu mężowi, aby przedstawić was Chrystusowi jako czystą dziewicę (2 Kor. 11:2)
.

Podsumowując

Nie ma tutaj żadnego kontrastu. Widzimy raczej ogromne podobieństwo, lecz różną administrację Przymierzy. W Nowym Przymierzu błogosławieństwo jest o wiele większe i stąd wynika różnica określona przez frazę nie takie przymierze…
.

---

Kwestia Prawa w sercach

Wyznawcy popularnej religii będą argumentować, że w Nowym Przymierzu prawo jest w sercach, podczas gdy w Starym było wypisane na tablicach kamiennych a potem spisane w formie Starego Testamentu, lecz nie było w sercach zbawionych. Wyjaśnijmy to.

Wewnętrzna miłość

A) Stare Przymierze jednoznacznie definiuje odrodzone osoby jako miłujące Boże Prawo, które jest w ich wnętrzu. Z miłości do Boga lud Boży zachowuje to prawo na zasadzie wewnętrznej potrzeby tak w Starym Przymierzu jak i w Nowym.

5 Mojż. 6:6 A te słowa, które ja dziś nakazuję tobie, będą w twoim sercu;
.
Psalm 1:2 Lecz ma upodobanie w prawie PANA i nad jego prawem rozmyśla we dnie i w nocy.
.
Psalm 37:31 Prawo jego Boga jest w jego sercu, jego kroki się nie zachwieją
.
Psalm 40:8 Pragnę czynić twoją wolę, mój Boże, a twoje prawo jest w moim wnętrzu.
.
Psalm 119:11W swoim sercu zachowuję twoje słowa, aby nie zgrzeszyć przeciwko tobie.
.
Izaj. 51:7 Słuchajcie mnie, wy, którzy znacie sprawiedliwość, ludu, w którego sercu jest moje prawo! 

Absurd argumentu

B) Z drugiej strony jeśli przyjąć argumentację opartą o kontrast to fragment ten dowodziłby zbyt wiele. Otóż jeśli Stare Przymierze jest nie takie jak Nowe Przymierze (na zasadzie absolutu) to oznacza, że Bóg nie posiadał ludu w Starym Przymierzu ponieważ tekst stwierdza iż w Nowym Przymierzu (w odróżnieniu do Starego Przymierza) będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem. [zatem w Starym Przymierzu Bóg nie był Bogiem ludu, który nawet nie był ludem]. Głupota tego założenia jest rażąco sprzeczna ze świadectwem Pisma.

3 Mojż. 26:12 I będę przechadzał się wśród was, i będę waszym Bogiem, a wy będziecie moim ludem (Stare Przymierze)
.
1 Piotra 2:10 Wy, którzy kiedyś nie byliście ludem, teraz jesteście ludem Bożym, wy, którzy kiedyś nie dostąpiliście miłosierdzia, teraz miłosierdzia dostąpiliście (Nowe Przymierze)

Podsumowując

Nie ma tutaj żadnego kontrastu. W obu Przymierzach to Bóg wkłada prawa w serca zbawionych osób czyniąc zbawienie monergistycznym (bez współpracy człowieka). W obu Przymierzach odrodzeni posiadają Prawo w swoim wnętrzu, miłują je i z radością je spełniają przez wszystkie wieki:

1 Mojż. 17:7 I utwierdzę moje przymierze między mną a tobą oraz twoim potomstwem po tobie przez wszystkie pokolenia jako wieczne przymierze, abym był ci Bogiem i twemu potomstwu po tobie.
.
Izaj. 61:8 Ja bowiem, PAN, miłuję sąd i nienawidzę grabieży dla całopalenia; dlatego sprawię, by wykonali swoje dzieła w prawdzie i zawrę z nimi wieczne przymierze
.
Hebr. 13:20 A Bóg pokoju, który przez krew wiecznego przymierza wyprowadził spośród umarłych wielkiego pasterza owiec, naszego Pana Jezusa;

W Nowym Przymierzu Bóg jest o wiele bardziej ze swoim ludem z powodu przyjścia Jezusa na świat. Bóg, przez Ducha Świętego, zamieszkuje w swoim ludzie bardziej obficie. I stąd wynika różnica określona przez frazę nie takie przymierze…
.

---

Kwestia nauczania

Tekst Jeremiasza dla popularnej religii stanowi główną zaporę doktrynalną przemawiającą za odrzuceniem chrztu dzieci. Argumentacja jest prosta: skoro wszyscy w Nowym Przymierzu mają znać Boga, to niemowlęta, z racji, że nie znają Boga i trzeba ich nauczać o Bogu, do niego nie należą. Dlatego też chrzest dzieci jest niezasadny.

W kwestii metodologii należy w tym miejscu poczynić spostrzeżenie: tekst Jeremiasza nie odnosi się ani do chrztu, ani do wody; jest to technicznie rzecz ujmując “suchy fragment”. Stąd wątpliwym jest jego zastosowanie jako argumentu za chrztem wodnym dzieci, czy też przeciw niemu.
.

Urząd nauczyciela

A) W Nowym Przymierzu, podobnie jak w Starym Przymierzu istnieje urząd nauczyciela odpowiedzialnego za nauczanie doktryny co wyklucza interpretację jakoby w Nowym Przymierzu nie było więcej nauczania (co sugeruje absolutna i błędna zarazem interpretacja tekstu)

Stare Przymierze ustanawia urząd kapłana i lewity jako nauczających Słowa Bożego, jest to urząd opłacany przez kościół. Osoby te znały Prawo o wiele lepiej i dokładniej niż zwykli wierzący.

3 Mojż. 10:11 [do Aarona i jego potomstwa] I abyście nauczali synów Izraela wszystkich ustaw, które PAN nakazał im przez Mojżesza.
.
Mal. 2:7 Wargi kapłana bowiem mają strzec poznania i jego ustami ludzie mają pytać o prawo, gdyż on jest posłańcem PANA zastępów
.
2 Kronik 31:4 Rozkazał też ludowi mieszkającemu w Jerozolimie, aby oddawał należny dział kapłanom i Lewitom, aby mogli poświęcić się prawu PANA.

Nowe Przymierze ustanawia urząd pastora-nauczyciela, urząd opłacany przez Kościół. W odróżnieniu od Starego Przymierza zwykli wierzący poznają Pismo tak samo jak ich nauczyciele co jest nazwane jednością wiary.

1 Kor. 12:28 A Bóg ustanowił niektórych w kościele jako…nauczycieli, …
.
Efez. 4:11-13 11. I on ustanowił …jeszcze innych pasterzami i nauczycielami;12. Dla przysposobienia świętych, dla dzieła posługiwania, dla budowania ciała Chrystusa;13. Aż dojdziemy wszyscy do jedności wiary i poznania Syna Bożego, do człowieka doskonałego, do miary dojrzałości pełni Chrystusa; 
.
1 Tym. 5:17 Starsi, którzy dobrze przewodzą, niech będą uważani za godnych podwójnej czci, a zwłaszcza ci, którzy pracują w słowie i w nauce

Poznanie Boga

B) Również w Starym Przymierzu ludzie znali Boga stąd niezasadnym jest uznanie absolutnej interpretacji tekstu (w Nowym ludzie znają, w Starym nie znali – jest to kompletna głupota).  Przykłady ludzi znających Boga w Starym Przymierzu:

• Mojżesz: I PAN rozmawiał z Mojżeszem twarzą w twarz (2 Mojż. 33:11)
  .
  
• Samuel: Potem PAN przyszedł, stanął i zawołał tak jak poprzednio: Samuelu, Samuelu! I Samuel odpowiedział: Mów, bo twój sługa słucha (1 Sam. 3:10)
  .
• Dawid: Wysłuchaj mnie, gdy cię wzywam, Boże mojej sprawiedliwości! (Psalm 4:1)
  .
• Salomon: Teraz więc, o PANIE, mój Boże, ty ustanowiłeś swego sługę królem w miejsce Dawida (1 Król. 3:7)

Wszyscy wierzący znali Pana w Starym Przymierzu.
.

Odpuszczenie grzechów

C) W obu Przymierzach grzechy odpuszczane są w ten sam sposób i w oparciu o tą samą łaskę udzielaną w Chrystusie.

Stare Przymierze uznaje, iż jedynie przypisana Świętość Boża zakrywa wszystkie grzechy wybranych, co stało się możliwe dzięki śmierci Mesjasza, który dokonał podwójnej transakcji – przyjął na siebie wszystkie grzechy wybranych i przypisał im swoją sprawiedliwość oczyszczając ich sumienie, ponieważ są tego świadomi

2 Mojż. 28:36 Uczynisz też blaszkę ze szczerego złota, a na niej wyryjesz jak na pieczęci: Świętość PANU
.
Psalm 32:1 Błogosławiony ten, komu przebaczono występek, komu grzech zakryto.
.
Psalm 85:2 Przebaczyłeś nieprawość twego ludu, zakryłeś wszystkie ich grzechy
.
Izaj. 53:5-6 Lecz on był zraniony za nasze występki, starty za nasze nieprawości. Kara dla naszego pokoju była na nim, a jego ranami zostaliśmy uzdrowieni.  Wszyscy jak owce zbłądziliśmy, każdy z nas zboczył na swą drogę, PAN włożył na niego nieprawość nas wszystkich
.
Izaj. 61:10 Będę się wielce radować w PANU i moja dusza rozraduje się w moim Bogu, bo przyoblekł mnie w szaty zbawienia i przyodział mnie w płaszcz sprawiedliwości, jak przyozdobionego oblubieńca i jak oblubienicę ozdobioną swoimi klejnotami.
.
Psalm 103:12 Jak daleko jest wschód od zachodu, tak daleko oddalił od nas nasze występki.

Nowe Przymierze uznaje, iż jedynie przypisana Świętość Boża zakrywa wszystkie grzechy wybranych, co stało się możliwe dzięki śmierci Mesjasza, który dokonał podwójnej transakcji – przyjął na siebie wszystkie grzechy wybranych i przypisał im swoją sprawiedliwość oczyszczając ich sumienie, ponieważ są tego świadomi

Rzym. 4:6-7 Jak i Dawid mówi, że błogosławiony jest człowiek, któremu Bóg przypisze sprawiedliwość bez uczynków, mówiąc: Błogosławieni, których nieprawości są przebaczone i których grzechy są zakryte.
.
Kol. 2:13 I was, gdy byliście umarłymi w grzechach i w nieobrzezaniu waszego ciała, razem z nim ożywił, przebaczając wam wszystkie grzechy
.
1 Piotra 2:24 On nasze grzechy na swoim ciele poniósł na drzewo, abyśmy obumarłszy grzechom, żyli dla sprawiedliwości; przez jego rany zostaliście uzdrowieni.

1 Kor. 1:30 Lecz wy z niego jesteście w Chrystusie Jezusie, który stał się dla nas mądrością od Boga i sprawiedliwością, i uświęceniem, i odkupieniem;
.
Hebr. 9:14 To o ileż bardziej krew Chrystusa, który przez Ducha wiecznego ofiarował Bogu samego siebie bez skazy, oczyści wasze sumienie z martwych uczynków, by służyć Bogu żywemu?

Podsumowując

Nie ma tutaj żadnego kontrastu. W obu Przymierzach odrodzeni potrzebują nauczania Słowa Bożego i wszyscy znają Boga. W Nowym Przymierzu istnieje większa możliwość nauczania ze względu na kompletność objawienia (zamknięty kanon) oraz jego dostępność a także zrozumienie, w odróżnieniu do Starego Przymierza, gdzie kanon nie był zamknięty a wiele z prawd przedstawiana była w formie typów i ilustracji rozumianych przez wybraną grupę kapłanów i lewitów.

Również w Nowym Przymierzu mamy większy komfort i pocieszenie, ponieważ dzieło Krzyża zostało wykonane (na co święci Starego Przymierza dopiero czekali). Również obecnie nie ma już systemu ofiarniczego, który nieustannie co roku przypominał o grzechu. I stąd wynika różnica określona przez frazę nie takie przymierze…
.

---

Konkluzje

Na podstawie wcześniejszego dość obszernego rozważania dowiedzieliśmy się, iż oba Przymierza posiadają ten sam fundament:

1. Izrael i Żydzi to Nowotestamentowy Kościół
   .
2. Posiadający Wspólnego Arcykapłana
   .
3. Mający wspólnotę w Abrahamie
   .
4. Kwestia odrodzenia jest tożsama
   .
5. W obu Przymierzach odrodzeni potrzebują nauczania Słowa Bożego i wszyscy znają Boga.

Różnica jakości zdefiniowana przez frazę nie takie przymierze przejawia się następująco:

1. W Nowym Przymierzu błogosławieństwo jest o wiele większe
   .
2. W Nowym Przymierzu Bóg jest o wiele bardziej ze swoim ludem z powodu przyjścia Jezusa na świat. Bóg, przez Ducha Świętego, zamieszkuje w swoim ludzie bardziej obficie.
   .
3. W Nowym Przymierzu istnieje większa możliwość nauczania ze względu na kompletność objawienia (zamknięty kanon) oraz jego dostępność a także zrozumienie, w odróżnieniu do Starego Przymierza, gdzie kanon nie był zamknięty a wiele z prawd przedstawiana była w formie typów i ilustracji rozumianych przez wybraną grupę kapłanów i lewitów.
   .
4. Również w Nowym Przymierzu mamy większy komfort i pocieszenie, ponieważ dzieło Krzyża zostało wykonane (na co święci Starego Przymierza dopiero czekali).
   .
5. Obecnie nie ma już systemu ofiarniczego, który nieustannie co roku przypominał o grzechu.

Oczywiście dzieci traktowane są tak samo w Starym Przymierzu jak i Nowym Przymierzu. Dzieci zrodzone z osób wierzących należą do Kościoła, co uznajemy nie ze względu na presupozycje (jakoby wszystkie dzieci wierzących były wybrane) lecz ze względu na obietnicę (tylko wybrane dzieci wierzących).

1 Mojż. 17:7 I utwierdzę moje przymierze między mną a tobą oraz twoim potomstwem po tobie przez wszystkie pokolenia jako wieczne przymierze, abym był ci Bogiem i twemu potomstwu po tobie.
.
Dzieje 2:38-39 Wtedy Piotr powiedział do nich: Upamiętajcie się i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na przebaczenie grzechów, a otrzymacie dar Ducha Świętego. Obietnica ta bowiem dotyczy was, waszych dzieci i wszystkich, którzy są daleko, każdego, kogo powoła Pan, nasz Bóg.

Jest nie do pomyślenia, aby Nowe Przymierze posiadające tak wspaniałe błogosławieństwa nagle z nieznanej przyczyny stało się gorsze jakościowo względem Starego Przymierza poprzez wyrzucenie z niego dzieci. Tego typu myślenie godzi w Bożą integralność i charakter. Chrześcijanie powinni upamiętać się z takiego myślenia.

“[Michał Serwet] Dodaje kolejną alegorię, a mianowicie, że apostołowie byli rybakami ludzi, a nie dzieci. Pytam więc, co ma na myśli nasz Zbawiciel, kiedy mówi, że w sieci łowi się ryby wszelkiego rodzaju? (Mat. 4:19; 13:47.) Ale ponieważ nie mam przyjemności bawić się w alegorie, odpowiadam, że kiedy urząd nauczania był oddany Apostołom, nie zabroniono im chrzczenia niemowląt. Ponadto chciałbym wiedzieć, na jakiej podstawie, kiedy Ewangelista używa terminu „ἀνθρώπων  anthropon”, (przez który rozumie: całą rasę ludzką bez wyjątku). zaprzecza, że niemowlęta są uwzględnione?“ – Jan Kalwin, Instytuty 4.16.6

---

Wiara konfesjonalna

Mając na uwadze kontekst Przymierza rozważmy słowa Belgijskiego Wyznania Wiary,

Artykuł 34 Chrzest Święty

Dlatego potępiamy błąd anabaptystów, którzy nie zadawalają się jednym chrztem, który otrzymali, a ponadto potępiają chrzest niemowląt ludzi wierzących, które według nas powinny być chrzczone i zapieczętowane znakiem przymierza…

Mat. 19:14 Lecz Jezus powiedział: Zostawcie dzieci i nie zabraniajcie im przychodzić do mnie, bo do takich należy królestwo niebieskie.

.

1 Kor. 7:14 Mąż niewierzący bowiem jest uświęcony przez żonę, a żona niewierząca uświęcona jest przez męża. Inaczej wasze dzieci byłyby nieczyste, teraz zaś są święte.

…podobnie jak dzieci w Izraelu były uprzednio obrzezane na podstawie tych samych obietnic, jakie zostały dane naszym dzieciom.

1 Mojż. 17:11-12 Obrzezacie więc ciało waszego napletka; to będzie znakiem przymierza między mną a wami.  Każdy syn wśród was w ósmym dniu życia będzie obrzezany, każdy mężczyzna przez wszystkie pokolenia, tak narodzony w domu, jak i nabyty za pieniądze od jakiegokolwiek cudzoziemca, który nie pochodzi z twego potomstwa.

I faktycznie Chrystus nie przelał swojej krwi w mniejszym stopniu ku obmyciu dzieci ludzi wierzących niż dorosłych

Kol. 2:11-12 W nim też zostaliście obrzezani obrzezaniem nie ręką uczynionym, lecz obrzezaniem Chrystusa, przez zrzucenie grzesznego ciała doczesnego. Pogrzebani z nim w chrzcie, w którym też razem z nim zostaliście wskrzeszeni przez wiarę, która jest działaniem Boga, który go wskrzesił z martwych.

…i dlatego powinny one otrzymać znak i sakrament tego, co Chrystus dla nich uczynił – tak jak Pan nakazał w swoim Prawie, że powinny uczestniczyć w sakramencie cierpienia i śmierci Chrystusa wkrótce po narodzeniu, gdyż ofiarowano za nie baranka, co było sakramentem Jezusa Chrystusa

Jan. 1:29 A nazajutrz Jan zobaczył Jezusa przychodzącego do niego i powiedział: Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata.

.

3 Mojż. 12:6 A gdy wypełnią się dni jej oczyszczenia po synu lub po córce, przyniesie do kapłana przed wejście do Namiotu Zgromadzenia rocznego baranka na całopalenie i młodego gołębia lub synogarlicę na ofiarę za grzech;

Dla tej przyczyny św. Paweł nazywa chrzest obrzezaniem Chrystusowym

Kol. 2:11 W nim też zostaliście obrzezani obrzezaniem nie ręką uczynionym, lecz obrzezaniem Chrystusa,

---

Zobacz w temacie

• Obrzezanie serca
• Żmije w pieluchach
• Wstęp do Belgijskiego Wyznania Wiary
• Chrzest: czy baptizo oznacza zanurzenie?
• Chrzest niemowląt i Suwerenna Łaska – klasyczna pozycja Reformowana
• Sola Scriptura a uniwersalne zbawienie nienarodzonych dzieci
• Izrael Boży – klasyczna pozycja Reformowana
• Przymierze Boga ze stworzeniem