2 Kor. 5:14-15 14 Miłość Chrystusa bowiem przymusza nas, jako tych, którzy uznaliśmy, że skoro jeden umarł za wszystkich, to wszyscy umarli. 15 I umarł za wszystkich, aby ci, którzy żyją, już więcej nie żyli dla siebie, lecz dla tego, który za nich umarł i został wskrzeszony.
Spis treści
Za kogo umarł Chrystus?
Czy wiara w to, że Chrystus przelał swoją świętą i bezcenną krew za wszystkich ludzi na świecie ma sens? Czy cierpiał On za te miliardy, które pójdą na wieczne zatracenie do jeziora ognistego? Czy przez trzy godziny, w czasie których Boży gniew został wylany na Boga-Syna cierpał on na marne, bo i tak rzesze będą cierpieć i płacić za te same grzechy w piekle przez wieczność? Czy ofiara Pana Jezusa była rzeczywista, wystarczająca i faktycznie dokonała zbawienia konkretnych ludzi, czy też potencjalna, umożliwiając warunkowe zbawienie i niekompletna, ponieważ to od człowieka zależy wytrwanie?
Analiza tekstu
Ograniczona miłość Chrystusa
Miłość Chrystusa bowiem przymusza (συνέχει sunechei) nas,
συνέχω sunecho – ściskać z każdej strony, ograniczać, być dotkniętym czymś, być trzymanym mocno, przez coś lub kogoś, ścieśniać
- miłość Chrystusa przymusza nas, czyli każdego wierzącego
- ograniczenie miłości Chrystusa nie dotyczy
.
– ilośći Bożej miłości, która sięga niebios
Efez. 2:4 z powodu swojej wielkiej miłości, którą nas umiłował;
.
Psalm 36:5 PANIE, twoje miłosierdzie sięga niebios
.
Psalm 103:11 Jak wysoko bowiem są niebiosa nad ziemią, tak wielkie jest jego miłosierdzie nad tymi, którzy się go boją.
– jakości miłości, która jest ponad życie
Psalm 63:3 lepsze jest twoje miłosierdzie niż życie
.
Jan 15:13 Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś oddaje swoje życie za swoich przyjaciół.
.
Efez. 5:25 Chrystus umiłował kościół i wydał za niego samego siebie
– czasu trwania miłości, która jest wieczna
Psalm 23:6 Zaprawdę dobroć i miłosierdzie pójdą w ślad za mną po wszystkie dni mego życia i będę mieszkał w domu PANA przez długie czasy
.
Rzym. 8:35 Któż nas odłączy od miłości Chrystusa?.
- ograniczenie to musi dotyczyć obszaru działania, Chrystus umiłował świat w wąskim zakresie znaczeniowym: wszystkich na świecie, którzy w Niego uwierzą, tj. kościół; to dlatego Chrystus nie prosił za wszystkimi ludźmi na świecie (nie okazał wszystkim na świecie tej najwyższej jakościowo i ilościowo miłości) lecz za wybranymi przez Boga Ojca (tylko tym okazał tężę miłość)
Jan 17:19 Ja proszę za nimi. Nie proszę za światem, ale za tymi, których mi dałeś, bo są twoi.
.
1 Jana 2:15 Nie miłujcie świata ani tego, co jest na świecie. Jeśli ktoś miłuje świat, nie ma w nim miłości Ojca.
Obj. 5:9 Godzien jesteś wziąć księgę i otworzyć jej pieczęcie, ponieważ zostałeś zabity i odkupiłeś nas dla Boga przez swoją krew z każdego plemienia, języka, ludu i narodu.
.
Rozumni wierzący
którzy uznaliśmy (κρίναντας krinantas),
κρίνω krino – dojść do wniosku, konkluzji, wybrać coś poprzez oddzielenie od czegoś innego
- mowa tutaj o osobach, które rozumieją zasady wiary
- osoby takie doszły do właściwych wniosków teologicznych
- chodzi o osoby wierzące
– pełne Ducha Świętego
Jan 14:17 Ducha prawdy, którego świat nie może przyjąć, bo go nie widzi ani go nie zna. Wy jednak go znacie, gdyż z wami przebywa i w was będzie.
– prowadzone przez Ducha Świętego ku prawdzie
Jan 16:13 Lecz gdy przyjdzie on, Duch prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę. Nie będzie bowiem mówił sam od siebie, ale będzie mówił to, co usłyszy, i oznajmi wam przyszłe rzeczy.
.
Kto umarł w Chrystusie?
że skoro jeden umarł za wszystkich, to wszyscy umarli i umarł za wszystkich, aby ci, którzy żyją, już więcej nie żyli dla siebie, lecz dla tego, który za nich umarł i został wskrzeszony.
Logika powyższego zdania jest następująca:
- Chrystus umarł za wszystkich ludzi
. - Wszyscy ludzie, za któych umarł Chrystus żyją w sensie duchowym
.
Gal. 5:25 żyjemy w Duchu,
.
Kol. 2:12 Pogrzebani z nim w chrzcie, w którym też razem z nim zostaliście wskrzeszeni przez wiarę
.
Efez. 2:12 I razem z nim wskrzesił, i razem z nim posadził w miejscach niebiańskich w Chrystusie Jezusie
.
- Tak jak wszyscy w Adamie (każdy człowiek z natury) są martwi tak wszyscy w Chrystusie (zrodzeni na nowo) są żywi. Są to kategorie rozłączne. Nie można być naraz żywym w Chrystusie i martwym w Adamie
.
1 Kor. 15:22 Jak bowiem w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni.
..
- Wszyscy ludzie. za których umarł Chrystus żyją dla Chrystusa
.
Filip. 1:22 Dla mnie bowiem życie to Chrystus, a śmierć to zysk.
Efez. 1:11-12 11 W nim, mówię, w którym też dostąpiliśmy udziału, przeznaczeni według postanowienia tego, który dokonuje wszystkiego według rady swojej woli; 12 Abyśmy istnieli dla uwielbienia jego chwały, my, którzy wcześniej położyliśmy nadzieję w Chrystusie.
.
Rzym. 6:8 Jeśli więc umarliśmy z Chrystusem, wierzymy, że też z nim będziemy żyć;
.
2 Tym. 2:11 Wiarygodne to słowa. Jeśli bowiem z nim umarliśmy, z nim też będziemy żyć.
.
- Chrystus umarł i został wskrzeszony za tych wszystkich ludzi,
.
– którzy żyją w Duchu,
– żyją dla Chrystusa
– nie żyją dla siebie
Powyższy fragment używa słowa wszyscy w wąskim znaczeniu a nie szerokim. Mowa oczywiście o ograniczonym odkupieniu, ponieważ
- Nie wszyscy ludzie na świecie od początku dońca czasów nie będą duchowo ożywieni
- Nie wszyscy ludzie na świecie od początku dońca czasów nie będą żyli lub będą żyć dla Chrystusa
…wszyscy umarli…
Ci, za których umarł Chrystus umarli w Chrystusie. Co to znaczy?
- Stary człowiek umarł dla grzechu
Rzym. 6:6 Wiedząc o tym, że nasz stary człowiek został ukrzyżowany razem z nim, aby ciało grzechu zostało zniszczone, żebyśmy już więcej nie służyli grzechowi.
- Stary człowiek umarł dla Prawa
Rzym. 7:6 Lecz teraz zostaliśmy uwolnieni od prawa, gdy umarliśmy dla tego, w czym byliśmy trzymani, abyśmy służyli Bogu w nowości ducha, a nie w starości litery
- Żyje nowy człowiek narodzony z góry stworzony do dobrych uczynków
2 Kor. 5:17 Tak więc jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; to, co stare, przeminęło, oto wszystko stało się nowe.
- W takim “umarłym” żyje nie on sam, lecz Chrystus
Gal. 2:20 Z Chrystusem jestem ukrzyżowany: żyję, ale już nie ja, lecz żyje we mnie Chrystus. A to, że teraz żyję w ciele, żyję w wierze Syna Bożego, który mnie umiłował i wydał za mnie samego siebie.
- Taki człowiek umarł i został ukryty w Bogu, czyli został całkowicie zabezpieczony
Kol. 3:3 Umarliście bowiem i wasze życie jest ukryte z Chrystusem w Bogu.
Dzięki hermeneutycznej zasadzie syntezy zauważamy, że śmierć w Chrystusie dotyczy tylko i wyłącznie osób znajdujących się w sferze efektywnego zbawienia, tych, którzy stali się nowym stworzeniem żyjącym w uświęceniu, tych, którzy uwolnieni zostali od Prawa. Ta uśmiercona stara osoba została zastąpiona Chrystusem, czyli życiem, on sam jest ukryty w Bogu, w pełni bezpieczny.
Tekst nie może nauczać, że w Chrystuse umarli wszyscy ludzie na świecie. Jest to teologiczny absurd.
.
Najbliższy kontekst
Warto zastanowić się na ciągłością nauki Apostoła Pawła i pozycji, jakie rozważane przez nas wersy w tej nauce zajmują. Za moment okaże się, że wszystko, o czym mowa od rozdziału 4 do końca 5 dotyczy posługi ewangelizacyjnej.
Rozdział 4 jest tutaj wstępem do rozważań i naucza o:
- Wytrwałości w posłudze głoszenia prawdy w uświęceniu, wersy 1-2
- Odrzuceniu ewangelii przez świat, wersy 3-4
- Treści i źródle głoszonej ewangelii, wersy 5-7
- Prześladowaniach za głoszenie ewangelii i wytrwałości w nich, wersy 8-13
- Nadziei jaką niesie ze sobą ewangelia, wers 14
- Błogosławionym efekcie ucisków, wersy 15-18
Rozdział 5 rozwija naukę głosząc, że
- Śmierć ciała skutkuje bezpośrednią społecznością z Bogiem, wers 1
- Pragnienie społeczności z Bogiem dotyczy wszystkich wierzących, wersy 2-4
- Godność umożliwiająca przebywanie w Bożej obecności pochodzi od Boga a nie od człowieka, wers 5
- Posiadanie Ducha Bożego jest przyczyną pełnego zaufania Bogu w czasie pielgrzymki, wersy 6-7
- Pragnienie bycia z Bogiem jest silniejsze od życia, ponieważ wynika z ufności, która pochodzi od Boga, wers 8
- Doczesne uświęcenie jest tego rezultatem, wers 9
- Dzieła dokonane w wyniku uświęcenia zostaną wynagrodzone, wers 10
- Bóg wie wszystko, nagrody będą sprawiedliwe, wers 11
- Apostoł i jego współpracownicy stawiają się za wzór postępowania, cielesność nie jest takim wzorcem, wers 12
- Wszystko co głosi Apostoł (niezależnie od tego jak bardzo mądrym czy nierozsądnym się to wyznaje, niezależnie od tego czy uznane za słowa rozsądku czy za słowa szaleńca) czynione jest dla dobra uczniów, wers 13
- Dlatego też wybrani, za których umarł Chrystus powinni żyć dla Chrystusa, powinni działać dla Niego i poświęcać się dla ewangelii nawet za cenę życia, ponieważ ich stare życie zostało pogrzebane, a oni sami są i tak martwi dla świata, lecz żywi dla Chrystusa, wersy 14-15
- Życie w ciele nie ma żadnego znaczenia, ma znaczenie życie duchowe i służba dla Boga, wersy 16-17
- Duchowe dzieła mają swoje źródło w Bogu, to On w wierzących je wykonuje, jest to możliwe dzięki pojednaniu przez Chrystusa, wersy 18-19
- Duchowe dzieło ewangelii kościół, będący drugim ciałem Chrystusa, sprawuje podczas nieobecności na świecie Jego fizycznego i uwielbionego ciała, wers 20
- Treśc ewangelii jaką należy głosić, wersy 20-21
Od początku do końca argumentem wiodącym w rozważaniu jest obowiązek głoszenia przez zbawionych ewangelii za wszelką cenę, niezależnie od ponoszonych kosztów, nawet za cenę życia a to ponieważ nagroda za poświęcenie jest pewna i wielka. Mamy tu do czynienia z pewnością prześladowań, przetrwaniem świętych, obowiązku głoszenia, jaki na nich spoczywa i wynagrodzeniu za pracę.
Trudno odrzucić główną myśl Pawła, jaką można podsumować jednym zadniem:
i tak jesteście martwi dla świata a żywi dla Chrystusa, głoście ewangelię bez względu na koszty, robicie to dla nagrody w Chrystusie.
Na usta wręcz ciśnie się: Ave Christus rex, morituri te salutant!
Tekst nigdzie nie naucza, że Chrystus umarł za wszystkich ludzi na świecie jacy kiedykolwiek po nim stąpali. Naucza o wybranych.
.
Komentarz Roberta Murraya
…wszyscy umarli…
To, że wyrażenie to nie należy rozumieć jako uniwersalne, może być wykazane przez warunki samego fragmentu, interpretowane w świetle nauk Pawła.
.
Odkryliśmy już, że zgodnie z naukami Pawła wszyscy, za których umarł Chrystus, również umarli w Chrystusie. Stanowczo stwierdza tę prawdę – “jeden umarł za wszystkich: dlatego wszyscy umarli”. Ale gdzie indziej wyjaśnia jasno, że ci, którzy umarli w Chrystusie, powstają razem z nim (Rzym. 6:8). Chociaż ta ostatnia prawda nie jest zawarta w tak wielu słowach w tym fragmencie, to z pewnością jest ona zawarta w słowach: “On (Chrystus) umarł za wszystkich, aby ci, którzy żyją, już nie żyli dla siebie, ale dla tego, który dla nich umarł”. i zmartwychwstał. “ …
.
Dlatego ci, którzy są określani jako “ci, którzy żyją”, muszą mieć taki sam zakres znaczeniowy, jak ci, którzy zostali przyjęci w poprzednim zdaniu, “umarł za wszystkich”. A skoro “ci, którzy żyją” nie obejmują całej ludzkości, ani “wszystkich”, o których mowa w klauzuli “umarł za wszystkich”, nie obejmuje całej ludzkiej rodziny. Potwierdzenie pochodzi od końcowych słów [2 Kor. 5:15], “lecz dla tego, który za nich umarł i został wskrzeszony“. Tutaj znowu łączą się śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa, a analogia nauczania Pawła w podobnych kontekstach polega na tym, że ci, którzy są beneficjentami śmierci Chrystusa, są także Jego uczestnikami zmartwychwstania, a zatem i Jego zmartwychwstałego życia.
.
Kiedy więc Paweł mówi tutaj: “umarł za nich i zmartwychwstał”, sugeruje się, że ci, za których umarł, są tymi, dla których powstał, a ci, dla których powstał, są tymi, którzy żyją w nowości życia. Jeśli chodzi o nauczanie Pawła, fragmentu “za wszystkich” nie możemy interpretować jako uniwersalnego pojednania. Ten tekst naucza czegoś przeciwnego.
.
Czy teologia arminian ma jakikolwiek sens?
Aby wykazać, czy teologia wyznawana przez współczesne antropocentryczne i powierzchowne chrześcijaństwo ma jakikolwiek sens nie potrzeba tęgiego umysłu, nie potrzeba nawet znajomości języka greckiego. Wystarczy w prosty, niemal chłopski sposób, podczas czytania tekstu, w miejsce wyrazu wszyscy wstawić dwa różne możliwe znaczenia tego słowa:
- wybrani do zbawienia (teologia reformowana
- wszyscy ludzie na świecie (arminianizm)
Oto jaki pasztet teologiczny uzyskamy w przypadku arminianizmu:
|
Analiza spójności teologicznej 1 Kor. 5:14-15 |
|
| Teologia reformowana | Arminianizm |
|
Miłość Chrystusa bowiem przymusza nas wybranych do zbawienia, jako tych, którzy uznaliśmy
|
Miłość Chrystusa bowiem przymusza nas wszystkich ludzi na świecie, jako tych, którzy uznaliśmy
|
|
że skoro jeden umarł za wszystkich wybranych do zbawienia,
|
że skoro jeden umarł za wszystkich ludzi na świecie,
|
|
to wszyscy wybrani do zbawienia umarli.
|
to wszyscy ludzie na świecie umarli.
|
|
I umarł za wszystkich wybranych do zbawienia aby ci wszyscy wybrani do zbawienia, którzy żyją, już więcej nie żyli dla siebie,
|
I umarł za wszystkich ludzi na świecie aby ci wszyscy ludzie na świecie, którzy żyją, już więcej nie żyli dla siebie,
|
|
lecz dla tego, który za nich, za wybranych do zbawienia umarł i został wskrzeszony.
|
lecz dla tego, który za nich, za wszystkich ludzi na świecie umarł i został wskrzeszony.
|
|
TO PRAWDZIWA TEOLOGIA |
TO FAŁSZYWA TEOLOGIA |
