Spis treści
Rys historyczny
Dwa poważne zagrożenia dotykają fundamentu Kościoła, którym jest nauka wynikająca ze spisanego Słowa Bożego. Pozornie odmienne, jednak w rzeczywistości po bliższym zbadaniu, opierające się na podobnym założeniu. Pierwszym jest niewystarczalność Pisma, drugim niewiarygodność Pisma. I choć grupy trzymające się tych dwóch teorii atakują Słowo Boże z nieco innej perspektywy, to jednak końcowym celem w obu przypadkach jest odseparowanie człowieka od jedynego obiektywnego źródła prawdy teologicznej.
- 31 października 1517 – tezy Lutra dają początek historycznej reformacji
. - sierpień 1534 – powołanie zakonu Jezuitów w celu zwalczenia protestantyzmu
. - od 1610 – Remonstrancja i Arminianizm ustanawiają prymat człowieka nad Bogiem dając podwaliny liberalizmowi. Arminianizm to doktryna promowana przez Jezuitów w celu zwalczania protestantyzmu.
. - od 1684 – Wyższy Krytycyzm biblijny zbudowany na tradycji i filozofii oświecenia, Johna Locke (empiryzm i liberalizm), Davida Hume (sceptycyzm pragmatyczny), Immanuela Kanta (filozofia krytyczna, agnostycyzm poznawczy) i koncepcjach francuskich racjonalistów atakuje natchnienie Biblii,
. - od 1790 – Teologia liberalna ustanawia uczucia ponad rozumem, zniekształca Chrystologię i odrzuca dzieło krzyża, religia pozbawiona zostaje teologii
. - 1853–1881 – Biblijny niższy krytycyzm – Westcott & Hort tworzą tekst Pisma Świętego oparty o syntezę trzech niezgodnych ze sobą kodeksów: Codex Vaticvanus Codex Sinaiticus Codex Alexandrinus Tekst eklektyczny; istnieje 3 000 niezgodności między kodeksami Vaticanus, Sinaiticus i Alexandrinus oraz 6 500 opuszczonych słów w stosunku do Textus Receptus; tekst podważa boskość Chrystusa i daje podwaliny pod takie ruchy oparte o spirytyzm jak między innymi Świadkowie Jehowy (1870) i pentekostalizm (1901)
. - od 1901 – Ruch zielonoświątkowy rozpoczyna całkowitą praktyczną destrukcję teologii zastępując ją mistycznymi doznaniami
. - od 1910 – Światowa Konferencja Misyjna w Edynburgu pod egidą rzymskiego katolicyzmu daje podwaliny do ekumenizmu
. - od 1920 – Prawosławna encyklika Ekumenicznego Patriarchy Konstantynopola sugeruje “potrzebę jedności wszystkich kościołów” na wzór Ligi Narodów.
. - od 1922 – Neoortodoksja pozbawia kościół fundamentu wiary: odbiera Słowu Bożemu obiektwyność i autorytetet, uznaje Biblię za księgę omylną
. - od 1960 – ruch zielonoświątkowy przekroczył bariery denominacyjne, gdy Dennis Bennett, duchowny Episkopalnego Kościoła Św. Marka w Van Nuys, w Kalifornii, przeżył to, co później uważał za chrzest Ducha Świętego i dar języków. Po tym wydarzeniu, jak powiadają John Sherrill, „ściany zaczęły się rozwalać”. Ruch zielonoświątkowy zaczął przenikać do takch denominacji jak episkopalianie, metodyści, prezbiterianie, baptyści i luteranie; postępuje degeneracja hermeneutyki, coraz bardziej widoczne odrzucenie zasad 5 x Sola.
. - od 1960 – Billy Graham ogłasza zbawienie z szerszej łaski będący formą uniwersalizmu, gdzie zbawiony jest każdy, kto żyje w zgodzie z własnym sumieniem.
. - od 1960 – odejście od zasady Sola Scriptura powoduje podziały w denominacjach protestanckich; według Międzynarodowego Słownika Pentekostalnego i Ruchu Charyzmatycznego, na świecie istnieje więcej niż dwadzieścia tysięcy odrębnych grup lub denominacji charyzmatycznych i zielonoświątkowych, łącznie ponad 600 milionów wyznawców (wliczając 150 milionów martwych duchowo katolików)
.. - od 1966 – początki rzymskokatlickiej “odnowy w Duchu Świętym“, katolickiej wersji ruchu zielonoświąkowego, skupiającej obecnie 150 milionów wyznawców
. - 31.10.1999 – Luteranie i Katolicy w Augsburgu w Niemczech podpisują wspólną deklarację w temacie usprawiedliwienia kończąc tym samym 500 lat nieporozumień, które ustąpiły miejsca pojednaniu i uznaniu darów Ducha Świętego w kościele;
. - powstaje odrzucająca doktryny i skupiająca się na duchowości ekumeniczna teologia jedności, której założeniami są antybiblijne nauki: 1. jedności wszelkiego stworzenia, 2. mistycznego planu zjednoczenia wszystkich rzeczy, 3. prawdziwej jedności w różnorodności, 4. jedności przeżycia i doświadczenia
. - styczeń 2014 Jezuita Tony Palmer ogłasza koniec protestanckiego protestu
. - 24.10.2017 – reprezentujący 500 milionów zielonoświątkowców Kenneth Coppeland ogłasza koniec Reformacji w imieniu wszystkich protestantów uznając tym samym prymat Rzymu
Wierzymy, że Reformacja nie upadła i ma się doskonale. Chrystus obiecał, że bramy piekieł kościoła, który sam zbuduje, nie przemogą (Mat. 16:18). Wierzymy też, że pomimo iż stan doktrynalny współczesnego ewangelikalizmu jest gorszy niż rzymskiego katolicyzmu przed Reformacją, to jednak, choć nieliczne, istnieją zbory trzymające się prawowiernej nauki. To one właśnie są filarem i podporą prawdy (1 Tym. 3:15), w nich Pan Jezus jest obecny (2 Kor. 6:16).
Rozumiemy zarazem, że wysiłki agentów królestwa ciemności zawsze skierowane były na zniszczenie kościoła, przybierając różne oblicza reprezentują mimo wszystko jedno źródło i jednego pana.
.
Sceptycy Wyższego Krytycyzmu
Byli to ludzie, którzy zaprzeczali cudom i prawdziwości jakiejkolwiek narracji opisującej cuda. To, co chrześcijanie uważają za cudowne, uważali za legendarne lub mityczne; według nich to
“Legendarna przesada wydarzeń, które można wytłumaczyć z naturalnych przyczyn“.
Byli ludźmi, którzy zaprzeczali rzeczywistości proroctwa i ważności jakiegokolwiek proroctwa. To, co chrześcijanie przywykli uważać za prorocze, nazywali zręcznymi domysłami, zbiegami okoliczności, fikcją lub oszustwem.
Byli to ludzie, którzy zaprzeczali rzeczywistości Objawienia, w takim sensie, w jakim kiedykolwiek był utrzymywany przez powszechny Kościół chrześcijański.W sposób jawny odrzucali to, co nadprzyrodzone. Ich teorie były oparte na czystych podstawach ludzkiego rozumowania. Ich hipotezy zostały skonstruowane przy założeniu fałszywości Pisma Świętego. Co do natchnienia Biblii, tak jak Pismo Święte od Genesis do Objawienia będącego Słowem Bożym, nie mieli oni takiej wiary.
Spinoza całkowicie odrzucił nadprzyrodzone objawienie. A Spinoza był jednym z największych Wyższych Krytyków..
Eichhorn odrzucił cud i uznał, że tak zwany element nadprzyrodzony był orientalną przesadą; a Eichhorn został nazwany ojcem Wyższej Krytyki i był pierwszym człowiekiem, który użył tego terminu..
De Wette nie wierzył w natchnienie, uznawał je za całkowicie niewiarygodne.
Vatke i Leopold George byli racjonalistami heglowskimi i uważali pierwsze cztery księgi Starego Testamentu za całkowicie mityczne.
Kuenen, pisał w interesie prawie jawnego naturalizmu. To znaczy, był wolnomyślicielem, agnostykiem; był to człowiek, który nie wierzył w Objawienie jedynego prawdziwego i żywego Boga..
Wellhausen uznwał, że religia Izraela była naturalistyczną ewolucją z pogaństwa, emanacją z niedoskonale monoteistycznego rodzaju semi-pogańskiego bałwochwalstwa. To była po prostu ludzka religia.
Wyższy Krytycyzm, zwany też jest przeciwnikiem wszystkiego co ponadnaturalne w Biblii. Przedstawiciele tego prądu myśleniowego będą starali się w racjonalny sposób wytłumaczyć każdy cud. I tak np.rozmnożenie chleba i ryb przez Jezusa to żaden cud; w rzeczywistości uczniowie przynosili Jezusowi coraz to nowe porcje jedzenia ukryte zawczasu w pobliskiej jaskini, czyniąc to tak dyskretnie, że nikt się nie spostrzegł. Przejście Izraela suchą nogą przez morze czerwone spowodowane było odpowiednimi warunkami atmosferycznymi. Manna z nieba to nic innego jak produkt owadów
A cuda których nie są w stanie w żaden sposób naturalistycznie uwiarygodnić po prostu odrzucają. Jeden z uczonych reprezentujących Wyższy Krytycyzm po wykreśleniu z Nowego Testamentu wszystkiego, co w jego mniemaniu miało związek z ponadnaturalnością, został w ręku z kartką zawierającą zaledwie kilkanascie wersów. Oto przykład wpływu Wyższego Krytycyzmu na współczesną neoprotestancką filozofię
Prawda jest taka, że wydarzenia, związane z życiem i dzełem Jezusa z Nazaretu i początki istnienia kościoła z historycznego punktu widzenia są bardzo słabo opisane i niczego udowodnić tam się nie da. Mamy pisma starochrześcijanskich pisarzy i NT. Trzeba pamietać, że do 200 roku mamy z NT zaledwie parę skrawków, więc o jakiej wiarygodności mówimy?….takie nauki głoszą Baptyści. O działalności 12 Apostołów wiemy z Dziejów i jest to okres jakichś kilku miesięcy najwyżej, reszta Dziejów traktuje o Pawle. Świadectwo wśród nich według Dziejów dawał tylko Piotr. – Julian Antos
.
Podsumowanie wierzeń
Działania teologii opartej o Wyższy Krytycyzm prowadzą do odrzuceniu Pisma, oparcia na człowieku i jego rozumie przy całkowitej negacji wpływu Boga, co w konsekwencji prowadzi do następujących doktrynalnych wypaczeń:
Moc tkwi w subiektywnym źródle prawdy czyli ludzkim rozumie, dlatego też:
- Cuda niewiarygodne
- Proroctwa niewiarygodne
- Natchnienie niewiarygodne
- Bóg jest taki, jakim określi go człowiek
Wyższy Krytycyzm prowadzi do niewiary w Boga.
.
Zeloci pentekostalizmu
Ruch zielonoświątkowy to ogromna rzesza ludzi, którzy wierzą, że przeżyli tzw. “chrzest Duchem Świętym”, w rezultacie czego rzekomo otrzymali ponadnaturalne dary, przy czym
- Prorokowanie – jest zawodne, może zawierać błędy, to forma niewiążącej porady.
- Języki – to niezrozumiały przez nikogo słowotok, z braku lepszego określenia zwykły bełkot.
- Tłumaczenie języków – polega na tworzeniu i zmyślaniu znaczenia po usłyszeniu niezrozumiałego bełkotu.
- Uzdrawianie przez nałożenie rąk – nieskuteczne, w najlepszym wypadku zanikają symptomy lecz nie sama choroba.
- Wyganianie demonów – grupowe sesje gdzie krzykiem próbuje się nieskutecznych egozrcyzmów.
- Picie trucizn – dar rzekomo działa tylko wtedy, gdy ktoś wypije truciznę nie wiedząc o tym.
Rick Joyner uznaje, że proroctwa są zawodne i odrzuca biblijny wzorzec niezawdonego proroctwa jako niemożliwy do osiągnięcia, tym samym obarcza człowieka odpowiedzialnością za czystość przesłania i natchnienia.
„Jest prorok zwany Bob Jones, który dowiedział się, że poziom trafności współczesnych proroctw w kościele wynosi około 65 procent. Niektóre mają tylko 10 procent trafnośći. Naprawdę niewielu z najbardziej dojrzałych proroków zbliżają się do poziomu między 85 a 95 procent trafności. Proroctwo zwiększa swoją czystość ale ci, którzy chodza w służbie proroczej mają przed sobą długą drogę.”
.
„Jeśli ktoś przewiduje coś w imieniu Pana i to się nie wydarzy, prawdopodobnie przemawiał zuchwale i powinien za to odpokutować ale to nie czyni z niego fałszywego proroka. Nikt nie mógłby występować w wierze wymaganej do chodzenia w tym powołaniu, gdyby wiedział, że jedna pomyłka może zrujnować mu życie.”
Jack Deere naucza, że proroctwom nie wolno ufać, ponieważ są zawodne
“Prorocy są naprawde niechlujni. Prorocy popełniają błędy. I czasami gdy prorok popełnia błąd, to bardzo poważny błąd. Znam proroków przez błędy których wielu ludzi utraciło miliony dolarów w zeszłym roku bo ci popełnili błędy. Rozmawiam z ludźmi, którzy dokonali złych inwestycji, przenieśli całe swe domostwa i zużyli na to tony pieniędzy.”
Bob Jones spytany czy zielonoświąkowi prorocy popełniają błędy odpowiada:
„O, setki… setki błędów”
Cindy Jacobs i Chuck Pierce na konferencji proroczej w 2000 roku przyznali:
„Zrobiliśmy wiele błędów. Nie mamy na to usprawiedliwienia, musimy się lepiej starać”
Kim Clements w TBN (telewizja charyzmatyczna) zachęcając do prorokowania powiedział słowa, które w dużej mierze podsumowują zielonoświątkowy pogląd na proroctwa:
„Możesz mylić się jako prorok i nie być fałszywym prorokiem”
Wayne Grudem z góry zakłada, że wszystkie proroctwa muszą być fałszywe, mimo to zachęca do prorokowania.
“Istnieje niemalże jednolite świadectwo wszystkich sekcji ruchu charyzmatycznego, że proroctwo jest niedoskonałe i zanieczyszczone oraz zawiera elementy którym nie powinno się ufać ani być posłusznym”… “Spowodowane to jest zazwyczaj tym, że proroctwo w czasie kościoła nie jest Słowem Bożym i często może zawierać błędy”
Micke Bickle zielonoświątkowy pastor, który na początku nadzorował Proroków z Miasta Kanzas przyznał się, że w ciągu czterdziestu lat swego zaangażowania w ruch charyzmatyczny, jak to powiedział bez cienia wstydu a wręcz z uśmiechem na ustach, że w jego opini:
„przynajmniej osiemdziesiąt procent cudów i proroctw oraz innych fenomenów, których był świadkiem w ciągu czterdziestu lat, przynajmniej osiemdziesiąt procent z nich było fałszywe.”
Artur Ceroński naucza, że może istnieć wiele tłumaczeń rzekomego daru języków. Tak więc stwierdza on wprost, że Bóg, gdy przemawia poprzez dar języków mówi naraz różne rzeczy. W rzeczywistości jest to zachęta do mówienia „co komu ślina na język przyniesie” i przypisanie tej cielesności Bogu. To mówienie z zuchwałości serca.
„Jest jeszcze jeden wykład, kto ma jeszcze jeden wykład? Wstań i chodź do mnie teraz. Jeszcze jeden wykład, nie bój się. To są ważne rzeczy. Jeszcze jedna interpretacja tych języków. Chodź. Już nie raz była ta sytuacja. jeszcze jedna interpretacja. Odważnie. To są ważne rzeczy. Czasami liczyłem do trzech. Mów odważnie to co pojawia się w tobie. Musimy się tego uczyć. Uczmy sie tych rzeczy. Dawaj… Odważnie, chodźcie… To jest bardzo ważne, to się rodzi w tobie… Posłuchajcie, uczcie się wykładać inne języki. Czasami są dwie, trzy lub cztery interpretacje jednego wykładu. Uczymy o tym na szkołach. Czasami przekaz na językach jest długi, interpretacja jest krótka. Czasami przekaz na jezykach jest krótki, interpretacja jest długa… – źródło
.
Podsumowanie wierzeń
Działania teologii opartej o nauki ducha zielonoświątkowstwa prowadzą do odrzucenia Pisma, oparcia na emocjach przy całkowitej negacji rozumu, co w konsekwencji prowadzi do następujących dokrynalnych wypaczeń:
Moc tkwi w subiektywnym zrozumieniu prawdy, dlatego też
- Cuda niewiarygodne
- Proroctwa niewiarygodne
- Natchnienie niewiarygodne
- Bóg jest taki, jakim określi go człowiek
W konsekwencji zielonoświątkowcy twierdzą, że nauka zawarta w Piśmie Świętym nie jest skuteczna do przemiany serca i nawrócenia grzesznika, jest to środek niewystarczający. Do skutecznego nawrócenia potrzeba cudów i znaków. Ewangelia nie jest mocą Bożą. Cuda to moc Boża. Jeśli Ewangelii nie towarzyszą cuda i znaki jest ona po prostu bezsilną martwą literą.
.
Dwie drogi, jeden cel?
Zanim odpowiemy na heretycki zarzut zielonoświąkowców i Wyższych Krytyków musimy zrozumieć jedną rzecz. A mianowicie: negatywny wpływ teologii zielonoświątkowej jest identyczny jak wpływ teologii Wyższego Krytycyzmu.Oba ruchy opierają się na subiektywnym źródle prawdy.
- Dla zielonoświątkowych zelotów będzie to rozumowanie oddzielone od Pisma Świętego spowodowane alegoryzacją (uduchowieniem) tekstu, odrzuceniem obiektywnych metod rozeznawania prawdy czyli hermeneutyki (można to opisać zdaniem: czytam Pismo Święte ze wstępnym założeniem, że to co zrozumiałem i jak zrozumiałem musi być dziełem Ducha Świętego, ergo – moje rozumienie jest bezbłędne i nie podlega weryfikacji rozumowej), co prowadzi do herezji, ponieważ prawda nie podlega weryfikacji..
.
- Dla sceptyka będzie to rozumowanie oddzielone od Pisma Świętego spowodowane racjonalizacją tekstu, odrzuceniem działania Ducha Świętego, które jest niezbędne do rozeznania prawdy Pisma (można to opisać zdaniem: czytam Pismo Święte ze wstępnym założeniem, że to co zrozumiałem i jak zrozumiałem nie może być dziełem Ducha Świętego, ergo – moje zrozumienie może być błędne ale nie podlega weryfikacji przez Ducha Świętego) co prowadzi do herezji ponieważ prawda nie jest procesem oświeceniowym, które wykonuje w wierzącym Duch Święty.
Tak całkowite odrzucenie tego, co ponadnaturalne jak i bezgraniczne oparcie się o ponadnaturalne skutkuje tym samym: obiektywna prawda zostaje zastąpiona subiektywną opinią co w konsekwencji prowadzi do niewiary w Boga objawionego w PIśmie Świętym, do bałwochwalstwa.
..
Historyczna pozycja kościoła
Profani z pogardą myślą, że religia opiera się wyłącznie na opinii, a zatem, w swej głupocie twierdzą, że mogą nie wierzyć, lub na wątpliwych podstawach pragnąć i upierać się, by udowodnić im, że Mojżesz i prorocy zostali natchnieni przez Boga.
Odpowiadam im jednak, że świadectwo Ducha jest lepsze od rozumu. Albowiem tak jak tylko Bóg może właściwie świadczyć o swoich własnych słowach, tak słowa te nie uzyskają pełnego uznania w sercach ludzi, dopóki nie zostaną zapieczętowani wewnętrznym świadectwem Ducha. Tenże Duch, który przemówił ustami proroków, musi przeniknąć nasze serca, aby przekonać nas, że wiernie wygłosili oni przesłanie, które zostało im powierzone. Związek ten najprościej wyraża Izajasz w tych słowach
Izaj. 59:21 Mój Duch, który jest w tobie, i moje słowa, które włożyłem w twoje usta, nie odstąpią od twoich ust ani od ust twego potomstwa, ani od ust potomków twego potomstwa, mówi PAN, odtąd aż na wieki.
Niektóre godne osoby czują się zaniepokojone, ponieważ gdy bezbożni szemrzą bezkarnie o Słowie Bożym, nie mają jasnego dowodu pod ręką, aby tych ludzi uciszyć, zapominając przy tym, że Duch jest nazwany zadatkiem i pieczęcią aby potwierdzić wiarę pobożnych, z tego właśnie powodu, dopóki nie oświeci ich umysłów, są miotani tam i z powrotem w morzu wątpliwości.
Jan Kalwin, Instytuty, Tom I, rozdział VII, sekcja 4
.
Odpowiedź Pisma Świętego
Sceptykom
Odrzucającym prawdomówność Biblii Pismo Święte odpowiada:
2 Tym. 3:16-1716 Całe Pismo jest natchnione przez Boga i pożyteczne do nauki, do strofowania, do poprawiania, do wychowywania w sprawiedliwości; 17 Aby człowiek Boży był doskonały, do wszelkiego dobrego dzieła w pełni przygotowany.
.
Psalm 119:160Podstawą twego słowa jest prawda, a wszelki wyrok twojej sprawiedliwości trwa na wieki.
.
Psalm 119:142Twoja sprawiedliwość jest sprawiedliwością wieczną, a twoje prawo jest prawdą.
.
Psalm 19:7-117 Prawo PANAjest doskonałe, nawracające duszę; świadectwo PANA pewne, dające mądrość prostemu. 8 Nakazy PANA są prawe, radujące serce; przykazanie PANA czyste, oświecające oczy. 9 Bojaźń PANA jest czysta, trwająca na wieki; sądy PANA prawdziwe, wszystkie są słuszne. 10 Bardziej pożądane niż złoto, niż mnóstwo szczerego złota, i słodsze niż miód, nawet niż plaster miodu. 11 Także twój sługa jest przez nie pouczony, a kto ich przestrzega, otrzymuje wielką nagrodę.
.
Psalm 12:6Słowa PANA to słowa czyste jak srebro wypróbowane w ziemnym tyglu, siedmiokrotnie oczyszczone.
.
Przysł. 30:5Każde słowo Boga jest czyste; on jest tarczą dla tych, którzy mu ufają.
.
Psalm 139:17Jak drogie są dla mnie twoje myśli, Boże! Jak wielka jest ich liczba!
.
Mat. 5:18Zaprawdę bowiem powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie przeminie z prawa, aż wszystko się wypełni.
.
Zelotom
Szukającym cudów i znaków Pismo Święte odpowiada
Hebr 4:12-13Bo Słowo Boże jest żywe i skuteczne (ἐνεργὴς energēs), ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić zamiary i myśli serca; i nie ma stworzenia, które by się mogło ukryć przed nim, przeciwnie, wszystko jest obnażone i odsłonięte przed oczami tego, przed którym musimy zdać sprawę.
ἐνεργὴς energēs – pełne energii, efektywne, pełne rezultatów, pracujące, pochodna słów:
ἐν en – przyimekw, wewnątrz,wśród, pomiędzy
ἔργον ergon – rzeczownik praca, dzieło, akcja, zadanie
Każdy martwy duchowo człowiek, twierdzący że Słowo Boże to litera, która zabija nie ma pojęcia o Słowie Bożym i daje się zwodzić fałszywym naukom. Autor listu do Hebrajczyków pisze, że Słowo Boże jest pełne mocy – w polskim przekładzie użyto słowa “skuteczne”. Tak, Słowo Boże jest pełne mocy i skuteczne, aby oddzielać prawdę od fałszu i tylko ludzie zwiedzeni traktują je z pogardą, więcej, odrzucają je na rzecz fantazji i wymysłów ludzi, którzy żyją w urojeniu i swoje własne mysli uważają za Słowo Boże.
Czym zatem jest moc Boża? Odpowiedź na to pytanie umożliwi wyjście z błędu, ustrzeże przed fałszymi naukami współczesnych rozpowszechnionych kultów religijnych oraz umożliwi właściwe poznanie Boga Pisma Świętego.
.
Moc wyposażająca
2 Tym. 3:16-1716 Całe Pismo jest natchnione przez Boga i pożyteczne do nauki, do strofowania, do poprawiania, do wychowywania w sprawiedliwości; 17 Aby człowiek Boży był doskonały, do wszelkiego dobrego dzieła (ἔργον ergon) w pełni (ἄρτιος artios) przygotowany.
ἔργον ergon – akcja, dzieło, praca, czyn, czyni wewnętrzną intencję kompletną
ἄρτιος artios – doskonały, kompletny, pasujący, gotowy.
Spisane Słowo Boże, Pismo Święte jest mocą Bożą. Zawiera ono objawioną prawdę raz na zawsze przekazaną świętym, skuteczną do zwalczania herezji, naprawy życia czytelników, szczególnie zbawionych. Słowo Boże działa zakwaszająco na kulturę jako na całość, więc nawet niezbawieni ludzie są pod oddziaływaniem Ewangelii która przedostaje się do ich życia. Słowo Boże w pełni wyposaża chrześcijan do każdego dzieła w sferze Królestwa Bożego..
To oznacza, że daje kompletne przygotowanie teoretyczne a także praktyczne rozwiązania problemów jakie mogą spotkać chrześcijan w ich świętym życiu stojące na przeszkodzie w realizacji celów wyznaczonych przez Boga. Są to:
- Braki w wierze
- Fałszywe nauki
- Złe postępowanie
- Grzech
Wszystko co potrzebne do chrześcijańskiego życia każdego wierzącego, wszelka wiedza, umiejętność i moc umożliwiająca pełne i święte funkcjonowanie znajduje się w spisanym Słowie Bożym. Jest to zamknięty i kompletny zbiór mądrości pochodzącej od Boga i jako taki jest doskonałym narzędziem mającym zastosowanie w każdej sytuacji życiowej, w wierze i praktyce. Działanie Pisma Świętego nie potrzebuje uzupełniania o dodatkowe pozabiblijne objawienia.
2 Piorta 1:3Jako że jego Boska moc obdarzyła nas wszystkim, co potrzebne do życia i pobożności, przez poznanie tego, który nas powołał do chwały i cnoty.
2 Tym. 2:1 1 Ty więc, mój synu, wzmacniaj się w łasce, która jest w Chrystusie Jezusie.
.
Moc przekonywania
2 Piotra 1:16;19 16 Gdyż daliśmy wam poznać moc (δύναμιν dynamin) i przyjście naszego Pana Jezusa Chrystusa, nie podążając za zręcznie wymyślonymi baśniami, ale jako naoczni świadkowie jego wielkości…19 Mamy też mocniejsze słowo prorockie, a wy dobrze czynicie, trzymając się go jak lampy, która świeci w ciemnym miejscu, dopóki dzień nie zaświta i jutrzenka nie wzejdzie w waszych sercach;
δύναμι dynamis – dosł. zdolność do czynienia; l.poj. siła fizyczna, moc, potęga, zdolność, wydajność, energia, l. mn. potężne dzieła, dzieła ukazującce moc, cudowne dzieła
To nie wymyślone historyjki lecz prawda przekazana szczerze przez świadków wielkości Chrystusa służyły ku umocnieniu powołania i wybrania wierzących, które w konsekwencji prowadzi do nieba.
2 Piotra 1:10-1110 Dlatego, bracia, tym bardziej starajcie się umocnić wasze powołanie i wybranie. To bowiem czyniąc, nigdy się nie potkniecie. 11 W ten sposób hojnie będzie wam dane wejście do wiecznego królestwa naszego Pana i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa.
Zwróćmy uwagę, że o ile przekazywana ustnie przez naocznych świadków prawda o Chrystusie miała moc utwierdzenia i doprowadzenia zbawienia do końca słuchaczy, o tyle spisane Słowo Boże jest bardziej pewne i bardziej wiarygodne od ustnych opowieści (nieważne jak prawdziwych). Piotr stwierdza, że Słowo Prorockie, czyli Pismo, ma w tym przypadku większą wydajność. A skoro jest barzdiej pewne i wiarygodne, sny i wizje nie są już potrzebne. Chrześcijanin ma się kurczowo trzymać tego, co wiarygodne czyli Pisma.
Przemawiać z mocą to mówić skutecznie o Chrystusie. To mówić na podstawie Pisma Świętego wykazując prawdę o Synu Bożym. To głosić ewangelię w oparciu o spisane Słowo. To również życie według głoszonych standardów. Niech nikt, kto jest dwulicowy nie spodziewa się, że będzie przez niego działać moc Boża, nieważne jak jest elokwentny i jak bogata jest jego teolgia. Uświęcenie musi iść w parze z głoszoną doktryną.
Łuk. 4:14-15 14 Jezus zaś wrócił w mocy Ducha do Galilei, a wieść o nim rozeszła się po całej okolicy. 15 I nauczał w ich synagogach, sławiony przez wszystkich.
Łuk. 4:32 I zdumiewali się jego nauką, bo przemawiał z mocą.
1 Tes 1:5 Gdyż nasza ewangelia nie doszła was tylko w słowie, ale także w mocy i w Duchu Świętym, i w pełnym przekonaniu. Wiecie bowiem, jacy byliśmy dla was, przebywając wśród was.
2 Tym. 4:17Lecz Pan stanął przy mnie i umocnił mnie, aby głoszenie było przeze mnie całkowicie utwierdzone, aby usłyszeli je wszyscy poganie; i zostałem wyrwany z paszczy lwa.
Kol. 1:28-29 28 Jego to głosimy, napominając każdego człowieka i nauczając każdego człowieka we wszelkiej mądrości, aby każdego człowieka przedstawić doskonałym w Chrystusie Jezusie. 29 Nad tym też się trudzę, walcząc według jego mocy, która potężnie działa we mnie.
.
Moc mądrości
1 Kor. 2:4-10 4 A moja mowa i moje głoszenie nie opierały się na powabnych słowach ludzkiej mądrości, ale na ukazywaniu Ducha i mocy; 5 Aby wasza wiara nie opierała się na mądrości ludzkiej, ale na mocy Boga. 6 Głosimy jednak mądrość wśród doskonałych, ale nie mądrość tego świata ani władców tego świata, którzy przemijają; 7 Lecz głosimy mądrość Boga w tajemnicy, zakrytą mądrość, którą przed wiekami Bóg przeznaczył ku naszej chwale; 8 Której nie poznał żaden z władców tego świata. Gdyby ją bowiem poznali, nigdy nie ukrzyżowaliby Pana chwały; 9 Ale głosimy, jak jest napisane: Czego oko nie widziało ani ucho nie słyszało, ani nie wstąpiło do serca człowieka, to przygotował Bóg tym, którzy go miłują. 10 Nam zaś Bóg objawił to przez swojego Ducha. Duch bowiem bada wszystko, nawet głębokości Boga.
Apostolska zdolność ukazywania prawdy ewangelii nie była wynikiem działania ludzkiej umiejętności, ale pochodziła od Ducha i mocy Boga. Dlatego też Koryntianie nie mogli chlubić się żadnym ludzkim nauczycielem, ale tylko mocą Boga, która była prawdziwym źródłem sukcesu ewangelii pośród nich. Jeśli głoszenie ewangelii wskazuje na Boże obietnice, będzie skuteczne.
Boża mądrość to moc skutkująca zbawiającą wiarą, umożliwiającą wykonywanie najtrudniejszych nawet rzeczy. Znamy przykłady ewangelistów, jak choćby John Knox, który potrafił przekonać cały naród tak, że katolicyzm został odrzucony i prawda ewangelii zajaśniała nad Szkocją.
Efez. 3:17-21 17 Aby Chrystus przez wiarę mieszkał w waszych sercach, abyście zakorzenieni i ugruntowani w miłości; 18 Mogli pojąć wraz ze wszystkimi świętymi, jaka jest szerokość, długość, głębokość i wysokość; 19 I poznać miłość Chrystusa, która przewyższa wszelkie poznanie, abyście zostali napełnieni całą pełnią Boga. 20 Temu zaś, który według mocy działającej w nas może uczynić o wiele obficiej ponad to wszystko, o co prosimy albo o czym myślimy; 21 Jemu niech będzie chwała w kościele przez Chrystusa Jezusa po wszystkie pokolenia na wieki wieków. Amen.
Z drugiej strony fałszywi nauczyciele nie posiadają tej mocy. Ich zaprawione fałszem nauki nie są w stanie nikogo przywieść do pokuty.
1 Kor. 4:19-20 19 Lecz przyjdę do was wkrótce, jeśli Pan zechce, i poznam nie słowa pysznych, ale ich moc. 20 Królestwo Boże bowiem przejawia się nie w słowie, ale w mocy.
2 Tym. 3:5 Przybierający pozór pobożności, ale wyrzekający się jej mocy. Takich ludzi unikaj..
2 Piotra 3:16Jak też mówi o tym we wszystkich listach. Są w nich pewne rzeczy trudne do zrozumienia, które, podobnie jak inne Pisma, ludzie niedouczeni i nieutwierdzeni przekręcają ku swemu własnemu zatraceniu.
.
Moc Pisma
Marka 12:24 Na to Jezus im odpowiedział: Czyż nie dlatego błądzicie, że nie znacie (εἰδότες eidotes) Pisma (τὰςγραφὰς tas graphas ) ani mocy (δύναμιν dynamin) Boga?
οἶδα oida – znać, pamiętać, doceniać
γραφή grafe – Pismo Święte
δύναμις dynamis – dosł. zdolność do czynienia; l.poj. siła fizyczna, moc, potęga, zdolność, wydajność, energia, l. mn. potężne dzieła, dzieła ukazującce moc, cudowne dzieła
Kto nie ma szacunku do Pisma, do najmniejszej joty natchnionego tekstu, ten błądzi. Pełnia wiary oparta jest o Pismo Święte informujące o Boskiej Wszechmocy oraz na rzeczywistym działaniu a zatem doświadczaniu tej Wszechmocy w życiu wierzących. Każdy narodzony z góry wierzy, że Bóg wskrzesi go w dniu ostatecznym; patrząc na stronę praktyczną każdy wierzący wie, że pomimo posiadania śmiertelnego ciała (czego przyczyną jest upadła natura) to został on odrodzony duchowo przez Ducha Świętego.
Efez. 2:1I was ożywił, którzy byliście umarli w upadkach i w grzechach;
Efez. 2:6I razem z nim wskrzesił, i razem z nim posadził w miejscach niebiańskich w Chrystusie Jezusie;
Tyt. 3:5Nie z uczynków sprawiedliwości, które my spełniliśmy, ale według swego miłosierdzia zbawił nas przez obmycie odrodzenia i odnowienie Ducha Świętego;
Efez. 2:10Jesteśmy bowiem jego dziełem, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych uczynków (ἔργοις ergois), które Bóg wcześniej przygotował, abyśmy w nich postępowali.
.
ἔργον ergon – akcja, dzieło, praca, czyn, czyni wewnętrzną intencję kompletną
.
Moc świadczenia
Dzieje 1:8Ale przyjmiecie moc (δύναμιν dynamin) Ducha Świętego, który zstąpi na was, i będziecie mi świadkami w Jerozolimie, w całej Judei, w Samarii i aż po krańce ziemi.
.
2 Tym. 1:7-8 7 Nie dał nam bowiem Bóg ducha bojaźni, lecz mocy i miłości, i zdrowego umysłu. 8 Nie wstydź się więc świadectwa naszego Pana ani mnie, jego więźnia, lecz weź udział w cierpieniach dla ewangelii według mocy Boga;
Widzimy, że moc jest nierozerwalnie związana z Duchem Świętym. To ważna obserwacja. W powyższym fragmencie jej rezultatem są
- skuteczne głoszenie prawdy wśród krajan (lokalnie)
- skuteczne głoszenie prawdy wśród obcokrajowców (na całym świecie)
To moc przezwyciężenia własnych obaw. To moc Ducha Świętego dająca odwagę stawiania czoła najstraszniejszym nawet przeciwnościom losu.
Dzieje 4:29 A teraz, Panie, spójrz na ich groźby i daj twoim sługom z całą odwagą głosić twoje słowo;
Dzieje 4:31 A gdy oni się modlili, zatrzęsło się miejsce, na którym byli zebrani, i wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i z odwagą głosili słowo Boże.
.
Moc zbawiająca
1 Kor. 1:18 Mowa o krzyżu bowiem jest głupstwem dla tych, którzy giną, ale dla nas, którzy jesteśmy zbawieni, jest mocą Boga.
.
1 Kor. 1:24 Lecz dla tych, którzy są powołani, zarówno dla Żydów, jak i Greków, głosimy Chrystusa – moc Bożą i mądrość Bożą.
.
1 Kor. 15:23 Sieje się w niesławie, a jest wskrzeszane w chwale, sieje się w słabości, a jest wskrzeszane w mocy;
.
2 Kor. 12:9 Moja moc bowiem doskonali się w słabości
.
2 Kor. 13:4 Chociaż bowiem został ukrzyżowany wskutek słabości, to jednak żyje z mocy Boga.
Żaden, nawet najpotężniejszy cud nie może równać się ze zbawieniem. I co z tego, że ktoś otrzyma darmowy pokarm, doczesne zdrowie, czy choćby zostanie uratowany z objęć śmierci, jeśli za jakiś czas stanie na sądzie Bożym jako nieupamiętany grzesznik? Cuda nic tu takiej osobie nie pomogą.
Rzym. 1:16-17 16 Nie wstydzę się bowiem ewangelii Chrystusa, ponieważ jest ona mocą Boga ku zbawieniu dla każdego, kto uwierzy, najpierw Żyda, potem i Greka. 17 W niej bowiem objawia się sprawiedliwość Boga z wiary w wiarę, jak jest napisane: Sprawiedliwy będzie żył z wiary.
To, że akurat w danym momencie czy na danym obszarze kościół jest słaby wcale go nie ogranicza. Bóg działa tak samo skutecznie wśród silnych kościołów jak i tych, które desperacko potrzebują Bożej pomocy.
Obj. 3:8 Znam twoje uczynki. Oto postawiłem przed tobą otwarte drzwi, których nikt nie może zamknąć, bo choć masz niewielką moc, jednak zachowałeś moje słowo i nie wyparłeś się mego imienia.
Warto zwrócić uwagę na to, że
- to, co dla ludzi jest głupstwem jest Bożą mocą
- moc Boża najwyraźniej przejawia się w ludzkiej słabości
- śmierć, ostateczna słabość ludzkości została pokonana Bożą mocą, oto największy cud
..
Moc oświecenia
WIąże się to oczywiście z właściwym rozeznawaniem prawdy. Oświecenie Ducha Świętego będzie odgrywało tutaj kluczową rolę. Kto ma Ducha Świętego będzie umiał prawidłowo rozeznawać naukę zawartą w Piśmie Świętym
Efez. 1:17-1817 Prosząc, aby Bóg naszego Pana Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam Ducha mądrości i objawienia w poznaniu jego samego; 18 Ażeby oświecił oczy waszego umysłu, abyście wiedzieli, czym jest nadzieja jego powołania, czym jest bogactwo chwały jego dziedzictwa w świętych;
Widzimy zatem, że δύναμις dynamis – moc Boża przejawia się w
- właściwym poznaniu
- rozeznawaniu prawdy teologicznej
- ochronie przed herezjami, szczególnie przed tymi, które prowadzą ku zatraceniu
Zatem osoby pozbawione mocy Bożej będą brnąć w błędy doktrynalne i herezje, ponieważ nie posiadają oświecenia Ducha Świętego, który wspiera przy czytaniu Pisma Świętego umożliwiając właściwą jego interpretację. Bóg objawił całą prawdę w Piśmie Świętym, które czytane przy asyście Ducha Świętego wypełnia, oświeca i przemienia chrześcijanina. Końcowym rezultatem jest pełne zaufanie wszechmocnemu Bogu i Jego nauce, co chroni przed popełnianiem błędów, w szczególności teologicznych.
Jan 14:26Lecz Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, on nauczy was wszystkiego i przypomni wam wszystko, co wam powiedziałem
Jan 16:13 Lecz gdy przyjdzie on, Duch prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę. Nie będzie bowiem mówił sam od siebie, ale będzie mówił to, co usłyszy, i oznajmi wam przyszłe rzeczy.
.
Moc poświęcenia
Judy 1:3Umiłowani, podejmując usilne starania, aby pisać wam o wspólnym zbawieniu, uznałem za konieczne napisać do was i zachęcić do walki (ἐπαγωνίζομαι epagonizomai) o wiarę raz przekazaną świętym.
ἐπαγωνίζομαι epagonizomai – dosł. wysiłek tak wielki, że aż prowadzi do agoni
Chrystus stał się ubogi dla naszego zbawienia. Pozbawił się Bożej chwały, jaką miał w wieczności. Ofiarował samego siebie aby wyzwolić wierzących ze śmiertelnych sideł grzechu. On nas ubogacił Swoją sprawiedliwością. On walczył za nas, aby zwyciężając pozyskać nas dla Swego Królestwa. My również powinniśmy oddawać życie za braci. Oto prawdziwa moc chrześcijanina.
2 Kor. 8:9 Znacie bowiem łaskę naszego Pana Jezusa Chrystusa, że będąc bogatym, dla was stał się ubogim, abyście wy zostali ubogaceni jego ubóstwem.
Rzym. 15:1 A tak my, którzy jesteśmy mocni, powinniśmy znosić słabości słabych, a nie szukać tego, co nam się podoba.
1 Jana 3:16Po tym poznaliśmy miłość Boga, że on oddał za nas swoje życie. My również powinniśmy oddawać życie za braci.
Kol. 2:1-3 1 Chcę bowiem, abyście wiedzieli, jak wielką walkę toczę o was, o tych, którzy są w Laodycei, i o tych wszystkich, którzy nie widzieli mego oblicza w ciele; 2 Aby ich serca były pocieszone, będąc zespolone w miłości, a to ku wszelkiemu bogactwu zupełnej pewności zrozumienia, ku poznaniu tajemnicy Boga, Ojca i Chrystusa; 3 W którym są ukryte wszystkie skarby mądrości i poznania.
.
Moc przetrwania
1 Piorta 1:3-5 3 Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, który według swego wielkiego miłosierdzia zrodził nas na nowo do żywej nadziei przez wskrzeszenie Jezusa Chrystusa z martwych; 4 Do dziedzictwa niezniszczalnego i nieskalanego, i niewiędnącego, zachowanego(τετηρημένην tetērēmenēn) w niebie dla was; 5 Którzy jesteście strzeżeni(φρουρουμένους phrouroumenous) mocą (δυνάμει dynamei) Boga przez wiarę ku zbawieniu, przygotowanemu do objawienia się w czasie ostatecznym.
τηρέω tereo – zachować, strzec, trzymać mocno
φρουρέω phroureó – strzec, zachowywać, być pod strażą, albo w celu zapobieżenia wrogiej inwazji, albo aby powstrzymać mieszkańców oblężonego miasta przed ucieczką
δύναμις dynamis – dosł. zdolność do czynienia; l.poj. siła fizyczna, moc, potęga, zdolność, wydajność, energia, l. mn. potężne dzieła, dzieła ukazującce moc, cudowne dzieła
Człowiek nie jest w stanie narodzić się na nowo. Bóg to czyni. Człowiek nie jest w stanie zachować swego zbawienia. To również czyni Bóg. I nie jest to efekt współpracy Boga i człowieka. To monergistyczne dzieło trójjedynego Boga. Czy to nie piękna prawda?
Kol. 2:12 Pogrzebani z nim w chrzcie, w którym też razem z nim zostaliście wskrzeszeni przez wiarę, która jest działaniem Boga, który go wskrzesił z martwych.
1 Piotra 5:10 A Bóg wszelkiej łaski, ten, który nas powołał do swojej wiecznej chwały w Chrystusie Jezusie, po krótkotrwałych cierpieniach waszych niech uczyni was doskonałymi, utwierdzi, umocni i ugruntuje.
Efez. 3:16 Aby według bogactwa swej chwały sprawił, żeby wasz wewnętrzny człowiek był utwierdzony mocą przez jego Ducha;
Kol. 1:10-12 10 Abyście postępowali w sposób godny Pana, by podobać mu się we wszystkim, w każdym dobrym uczynku wydając owoc i wzrastając w poznawaniu Boga; 11 Umocnieni wszelką mocą według jego chwalebnej potęgi, ku wszelkiej cierpliwości i wytrwałości z radością; 12 Dziękując Ojcu, który nas uzdolnił do uczestnictwa w dziedzictwie świętych w światłości;
Jan 10:28-29 28 A ja daję im życie wieczne i nigdy nie zginą ani nikt nie wydrze ich z mojej ręki. 29 Mój Ojciec, który mi je dał, większy jest od wszystkich i nikt nie może wydrzeć ich z ręki mego Ojca.
2 Kor. 1:21-22 21 Tym zaś, który utwierdza nas razem z wami w Chrystusie, i który nas namaścił, jest Bóg; 22 Który też zapieczętował nas i dał do naszych serc Ducha jako zadatek.
2 Kor. 2:4-6 4 A taką ufność mamy przez Chrystusa ku Bogu. 5 Nie żebyśmy sami z siebie byli w stanie pomyśleć coś jakby z samych siebie, lecz nasza możność jest z Boga. 6 On też uczynił nas zdolnymi sługami nowego testamentu, nie litery, ale Ducha; litera bowiem zabija, Duch zaś ożywia.
.
Moc nieskończona
Efez. 3:20-21 20 Temu zaś, który według mocy działającej w nas może uczynić o wiele obficiej ponad to wszystko, o co prosimy albo o czym myślimy; 21 Jemu niech będzie chwała w kościele przez Chrystusa Jezusa po wszystkie pokolenia na wieki wieków. Amen.
Moc Boża jest nieograniczona i wiemy, że Bóg jest wszechmocny. Moc Boża jaka działa w nas, wierzących może uczynić więcej, niż jesteśmy w stanie sobie wyobrazić. Dzięki Bogu życie wierzącego może być pełne dobrych uczynków, wynikających ze świętego życia duchowego. Skoro zatem Bóg z nami, to któż przeciwko nam?
Rzym. 8:31 Cóż więc na to powiemy? JeśliBógza nami, któż przeciwko nam?
2 Kor. 9:8 A Bóg ma moc udzielić wam obficie wszelkiej łaski, abyście, mając zawsze wszystkiego pod dostatkiem, obfitowali we wszelki dobry uczynek;
Ku przestrodze
Którędy wiedzie droga?Martwi duchowo sceptycy będą argumentować, że Bóg nie ma mocy czynienia cudów, jeśli wogóle istnieje, to nie można Go poznać.
Dzieje 17:26-27 26 I (Bóg) z jednej krwi uczynił wszystkie narody ludzkie, żeby mieszkały na całej powierzchni ziemi, określiwszy czasy wcześniej wyznaczone i zamierzone granice ich zamieszkania; 27 Żeby szukali Pana, czy go nie znajdą po omacku, chociaż nie jest daleko od nikogo z nas.
.
Rzym. 10:8-98 Ale cóż mówi: Blisko ciebie jest słowo, na twoich ustach i w twoim sercu. To jest słowo wiary, które głosimy: 9 Jeśli ustami wyznasz Pana Jezusa i uwierzysz w swoim sercu, że Bóg wskrzesił go z martwych, będziesz zbawiony.
Martwi duchowo zeloci będą argumentować, że moc Boża to:
- Mówienie niezrozumiałym bełkotem (rzekomy dar języków)
- Zmyślanie znaczenia słów, które nie mają sensu (rzekomy dar tłumaczenia języków)
- Głoszenie własnych fantazji (rzekome proroctwa)
- Długotrwałe grupowe krzyki (rzekome wyganianie demonów)
- Werbalno-dotykowe wywoływanie efektu placebo (rzekomy dar uzdrowienia przez nałożenie rąk)
Sąd nad czyniącymi bezprawie zwane cudami i znakami został ogłoszony, karą będzie wieczne oddalenie od obecności Bożej.
Mat. 7:22-2322 Wielu powie mi tego dnia: Panie, Panie, czyż nie prorokowaliśmy w twoim imieniu i w twoim imieniu nie wypędzaliśmy demonów, i w twoim imieniu nie czyniliśmy wielu cudów? 23 A wtedy im oświadczę: Nigdy was nie znałem. Odstąpcie ode mnie wy, którzy czynicie nieprawość.
Wszystko powyższe to nie jest moc Boża, lecz należy do sfery zwiedzenia, królestwa w którego władcą jest ojciec kłamstwa sprzeciwiający się prawdzie diabeł, jego sługami samozwiedzeni pseudochrześcijanie opierający swoje wierzenia o rzekome cuda i znaki, których serca nie miłują przykazań Pańskich lecz są omamione rzekomą mocą Bożą.
2 Tes. 2:9-109 Niegodziwiec przyjdzie za sprawą szatana, z całą mocą, wśród znaków i fałszywych cudów; 10 Wśród całego zwodzenia nieprawości wobec tych, którzy giną, ponieważ nie przyjęli miłości prawdy, by zostali zbawieni. 11 Dlatego Bóg zsyła im silne omamienie, tak że uwierzą kłamstwu; 12 Aby zostali osądzeni wszyscy, którzy nie uwierzyli prawdzie, ale upodobali sobie niesprawiedliwość.
Podążanie za fałszywymi cudami i znakami nierozerwalnie związane jest z trwaniem w grzechu (upodobali sobie niesprawiedliwość). Bóg dopuszcza na takich ludzi intelektualną degradację, tak że z czasem osoby takie mają coraz większe problemy z logicznym myśleniem, które zostaje zastąpione myśleniem emocjonalnym. Zgodnie z Rzym. 1:18-37 kolejnymi elementami są:
- zniekształcenie wiedzy na temat Boga
- zastąpienie Boga idolem, wytworem fałszywej teologii
- sąd Boży pogłębiający degradację umysłową i duchową
Ozeasz ostrzegał Izrael przed zagładą, której przyczyną jest brak prawidłowej wiedzy, a co za tym idzie rozeznania duchowego,
Oz. 4:6Lud mój wygładzony będzie dla niewiedzy; a ponieważeś ty odrzucił wiedzę, i Ja też ciebie odrzucę
Drodzy bracia i siostry. Kościoła nie pokona Wyższa Krytyka, Kościoła nie pokona ruch zielonoświątkowy. Nie pokona go arminianizm. Jezuici też go nie pokonają, nieważne ile jeszcze fałszywych doktryn spłodzą.
- Moc Ducha Świętego
- Moc Boża
- Ojciec wieczności, Bóg mocny
- Wiara mocna jak Bóg
- Jeżeli Bóg jest wszechmocny, to dlaczego pozwala na cierpienie?
. - Co z emocjami?
- Emocjonalizm, mistycyzm i antyintelektualizm
- Ekstazy proroków Starego Testamentu
- Dziwna praktyka, czyli moc pieczarki
. - Grzech zielonoświątkowstwa
- Wewnętrzny wróg
- Jeśli wierzysz całym sercem
. - Czy słowo „teologia” powinno być używane w szkołach chrześcijańskich i na ile sposobów można je rozumieć?
- Czy można uznawać teologię naturalną?
- Czy teologia naturalna wystarcza do zbawienia; czy też istnieje wspólna religia, dzięki której wszyscy bez wyjątku mogą być zbawieni?
- Obiekt teologii
- Jakiego rodzaju jest teologia?
- Teologia jest teoretyczna czy praktyczna?
- Czy rozum ludzki jest zasadą i regułą, według której należy mierzyć doktryny religii i teologii chrześcijańskiej (będące przedmiotem wiary)? Zaprzeczamy Socynianom
- Czy jakikolwiek sąd należy do rozumu? A może w ogóle nie ma z tego pożytku?
- Czy można dopuścić rozum ludzki do osądu sprzeczności w sprawach wiary? Potwierdzamy
- Czy jest jakiś pożytek ze świadectwa zmysłów w tajemnicach wiary; czy też należy go całkowicie odrzucić? Potwierdzamy pierwsze i zaprzeczamy drugiemu
- Czy doktryny wiary i praktyki należy udowadniać jedynie wyraźnym słowem Bożym? Czy nie można ich prawomocnie udowodnić na podstawie konsekwencji zaczerpniętych z Pisma Świętego? Potwierdzamy to drugie
- Czy filozofia ma jakiekolwiek zastosowanie w teologii? Potwierdzamy .