Świadkowie Jehowy

Izaj. 45:10-11 10 Wy jesteście moimi świadkami, mówi Jahwe, i moim sługą, którego wybrałem, abyście poznali mnie i wierzyli mi, i zrozumieli, że to ja jestem. Przede mną nie został stworzony żaden Bóg ani po mnie nie będzie. 11 Ja, ja jestem Jahwe i oprócz mnie nie ma zbawiciela. 12 Ja ogłaszałem, wybawiałem i opowiadałem, gdy nie było wśród was żadnego obcego boga. Wy jesteście moimi świadkami, mówi Jahwe, że ja jestem Bogiem. 

Niewolnicy nauk T.Z. Russella oraz jego następców twierdzą, że są jedyną na świecie prawdziwą religią, która ma korzenie w naukach Starego Testamentu. Piszą oni na swojej stronie: „Wiele osób myśli, że Świadkowie Jehowy to jakaś nowa religia. Ale słudzy jedynego prawdziwego Boga zostali nazwani Jego „świadkami” już przeszło 2700 lat temu”. Tym samym teologia jaką głoszą uzurpuje sobie prawo do bycia jedyną właściwą interpretacją Słowa Bożego. O szkodliwych skutkach takiego podejścia przekonamy się za moment.

Słowo Jehowa rozumiane jest przez wyznawców organizacji jako Bóg. Duch Święty nie jest w ich systemie wierzeń Bogiem. Syn również nie.

Nazwa ta mówi, kto jest naszym Bogiem. W starożytnych rękopisach biblijnych imię Boże, Jehowa, występuje tysiące razy. W wielu przekładach Biblii zastąpiono je tytułami, takimi jak „Bóg” lub „Pan”. A przecież gdy prawdziwy Bóg rozmawiał z Mojżeszem, użył swojego imienia, Jehowa, i powiedział: „To jest moje imię na zawsze” (Wyjścia 3:15). W ten sposób odróżnił siebie od wszystkich fałszywych bogów. Noszenie świętego imienia Bożego to dla nas zaszczyt. – źródło jw.org

Świadkowie głoszą „prawdę” o Bogu, ale nie o Bogu Jezusie czy Bogu Duchu Świętym. Są zatem świadkami Boga monoteistycznego ale nie trynitarnego.

Nazwa ta wskazuje, jakie jest nasze główne zadanie. Od najdawniejszych czasów ludzie mówili innym o swojej wierze w Jehowę. Pierwszym z nich był prawy Abel. W kolejnych stuleciach Noe, Abraham, Sara, Mojżesz, Dawid i wielu innych dołączyli do „wielkiego obłoku świadków” (Hebrajczyków 11:4 do 12:1). Podobnie jak ktoś może świadczyć w sądzie na korzyść niewinnej osoby, tak my jesteśmy zdecydowani głosić prawdę o naszym Bogu. – źródło jw.org

Świadkowie reprezentują Jehowę rozumianego jako jedna istota i jedna osoba. To jest ich Bóg, z którym się identyfikują i którego głoszą pukając do każdych drzwi.

Naśladujemy Jezusa. Biblia nazywa go „świadkiem, który jest wierny i prawdziwy” (Objawienie 3:14). Sam Jezus powiedział, że ‛dał ludziom poznać imię Boże’ i że ‛dawał świadectwo prawdzie’ o Jehowie (Jana 17:26; 18:37). Prawdziwi naśladowcy Chrystusa muszą więc reprezentować imię Jehowy i o nim głosić. I właśnie to starają się robić Świadkowie Jehowy. – źródło jw.org

Problem jaki tu się pojawia dotyczy odrzucenia Boskości Chrystusa. Owszem, Świadkowie Russella przyznają, że Jezus jest jakimś bogiem, ale odnoszą ten termin raczej do domniemanej istoty archanioła Michała, którym według świadków Chrystus jest w rzeczywistości. Mówiąc wprost, Russellici nie wierzą, że Chrystus, Boży Syn jest Bogiem Jahwe, współistotnym Ojcu. .Dlatego też ich świadectwo o Bogu należy rozumieć jako świadectwo o tym, co prawowierni chrześcijanie rozumieją jako Bóg Ojciec. Oni nie są świadkami Jezusa.

Skoro Jezus nie jest Bogiem, Duch Święty nie jest Bogiem, są oni świadkami Boga rozumianego na sposób unitarian, wyznając przy tym henoteizm – istnienie pomniejszych Bogów. Pismo Święte jednak wręcz krzyczy o tym, że absolutnie wszyscy chrześcijanie mają być świadkami Jezusa, wskazując przy tym na Jego Boską naturę.
.


Świadkowie Jezusa

Trójjedyny Bóg

Ojciec, Syn i Duch świadczą o Jezusie a konkretnie o Jego mesjańskiej misji czyli o Nim jako jedynym Zbawicielu.

Jan 5:6-7 6To jest ten, który przyszedł przez wodę i krew, Jezus Chrystus, nie tylko w wodzie, ale w wodzie i we krwi; a Duch jest tym, który świadczy, bo Duch jest prawdą. 7 Trzej bowiem świadczą w niebie: Ojciec, Słowo i Duch Święty, a ci trzej jedno są.

  • Przejście przez wodę i krew odnosi się do dzieła zbawienia (Jan 19:34 Lecz jeden z żołnierzy przebił włócznią jego bok i natychmiast wypłynęła krew i woda.)
    .
  • Chrystus jest jedynym Zbawicielem, o którym świadczą Ojciec, Syn i Duch
    .
  • Ponieważ Izajasz naucza, że Ja, ja jestem Jahwe i oprócz mnie nie ma zbawiciela. oraz pamiętając o argumencie, że jedynym Zbawicielem jest Jezus Chrystus, rozumiemy, że Mesjasz jest Bogiem Jahwe.
    .
  • Mimo to Osoba Chrystusa jest wyróżniona od Osób Ojca i Ducha, co poświadcza doktrynę Trójjedyności Boga.

Wniosek: Trzy Osoby Jednego Boga, Ojciec, Syn i Duch są świadkami Jezusa, prawdziwego Boga Jahwe.
.


Ojciec

Bóg Ojciec jest świadkiem swojego wyjątkowego bo jednorodzonego Syna (Jan 1:18 Boga nikt nigdy nie widział. Jednorodzony Syn / Bóg (μονογενὴς Θεὸς monogenes theos / υιος hyios), który jest w łonie Ojca, on nam o nim opowiedział.) Greckie μονογενής monogenes oznacza jedyny, jedyny zrodzony, unkalny. To zrodzenie jest ponadczasowe i nie dotyczy ludzkiej natury Chrystusa lecz Boskiej. Zrodzenie przez Boga skutkuje, że Syn ma identyczną naturę co Ojciec, są zatem współistotni (Kol. 2:9 Gdyż w nim mieszka cieleśnie cała pełnia Bóstwa (Θεότητος theotetos). Greckie θεότης theotes oznacza Bóstwo, istotę Boga, esencję Boga, stan bycia Bogiem. Syn od zawsze jest Bogiem ze swojej natury, choć nie jest ani swoim Ojcem ani Duchem Świętym. I jako taki przyjął na siebie drugą, ludzką naturę (pełnia theotes – Boskości zamieszkała w ciele).

Jan 5:37 37 A Ojciec, który mnie posłał, on świadczył o mnie. Nigdy nie słyszeliście jego głosu ani nie widzieliście jego postaci. 38 I nie macie jego słowa trwającego w was, bo temu, którego on posłał, nie wierzycie.
.
Jan 8:18 Ja jestem tym, który świadczy sam o sobie i świadczy o mnie Ojciec, który mnie posłał.

  • Wiemy, że Ojca nikt nigdy nie widział i nie słyszał Jego głosu. Jak zatem Ojciec Świadczył o Synu skoro nigdy nie był widziany ani nie był słyszany? Musi być to świadectwo pośrednie, zatem- poprzez wszystko to, co zostało spisane o Synu w Słowie Bożym
    .
    – poprzez dzieła, jakie wykonywał Syn a które przez Ojca zosatły Mu dane
    .
    – wszystkie teofanie (kontakty Boga z ludźmi) należą do osoby Syna, od czasów Adama i Ewy, przez Abrahama i Mojżesza i dalej, wszyscy oni obserwowali chwałę Syna
    .
    Jan 8:56:58 56 Abraham, wasz ojciec, z radością pragnął ujrzeć mój dzień. I ujrzał, i radował się. 57 Wówczas Żydzi powiedzieli do niego: Pięćdziesięciu lat jeszcze nie masz, a Abrahama widziałeś? 58 Jezus im odpowiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Zanim Abraham był, ja jestem.1 Kor. 10:4 I wszyscy pili ten sam duchowy napój. Pili bowiem ze skały duchowej, która szła za nimi. A tą skałą był Chrystus.
    .
    – jednak największym świadectwem Ojca o Synu jest Słowo, jakie wypowiada Syn, a które pochodzi od Ojca i świadczy o Synu.
    .
    Łuk. 3:22 z nieba rozległ się głos: Ty jesteś moim umiłowanym Synem, w tobie mam upodobanie.
    .
    Mat. 17:5 oto jasny obłok zacienił ich, a z obłoku rozległ się głos: To jest mój umiłowany Syn, w którym mam upodobanie, jego słuchajcie (ἀκούετε akouete – w połączeniu dopełniaczem zaimka osobowego αὐτοῦ aoutou lepszym tłumaczeniem będzie Jemu bądźcie posłuszni).
    ..
  • Świadectwo Syna jest równoważne ze świadectwem Ojca. Tekst funkcjonalnie zrównuje Ojca i Syna. Słowo Syna to Słowo Ojca. Mając powyższą równowartość wagi słów Ojca i Syna oraz wydany przez Ojciec nakaz posłuszeństwa Synowi, rozumiemy, że posłuszeństwo to jest tożsame z bezpośrednim posłuszeństwem Bogu Jahwe, którym Syn jest.

Wniosek: Jeśli Ojciec nazwany jest świadkiem Jezusa, zasadnym jest naśladowanie Ojca. W końcu wszyscy zbawieni są darem Ojca dla Syna, ku Jego, czyli Syna chwale i radości. Warto zwrócić uwagę na fakt, że gdy Jezus wypowiadał słowa przebywaniu zbawionych tam gdzie On jest, czyni to będąc fizycznie na ziemi. Stwierdzenie to oznacza zatem, że w tym samym czasie Syn jest wszechobecny i przebywa u Boga od wieczności (przed założeniem świata). Myśl ta została wyrażona wielokrotnie, nie jest to zatem rzecz wątpliwa lecz pewna.

Jan 17:24 Ojcze, chcę, aby ci, których mi dałeś, byli ze mną tam, gdzie ja jestem, aby oglądali moją chwałę, którą mi dałeś, ponieważ umiłowałeś mnie przed założeniem świata.
.
Jan 3:13 A nikt nie wstąpił do nieba, tylko ten, który zstąpił z nieba, Syn Człowieczy, który jest w niebie. (w czasie wypowiadania słów Syn jest jednocześnie w niebie i na ziemi)

Ojciec świadczy o Synu, że ten jest wszechobecny i wieczny, unikalny, wyjątkowy, współistotny Ojcu. Są to niewątpliwie cechy przynależne jedynie Bogu.
..


Syn

Świadczył o sobie jako o Bogu Jahwe.

Jan 8:14 Odpowiedział im Jezus: Chociaż ja świadczę sam o sobie, jednak moje świadectwo jest prawdziwe, bo wiem, skąd przyszedłem i dokąd idę. Lecz wy nie wiecie, skąd przyszedłem i dokąd idę.

  • Pochodzenie Chrystusa nie jest z tego świata. Nie mógł zatem być stworzonym na ziemi zwykłym człowiekiem (a wcześniej unicestwionym archaniołem Michałem) ponieważ w takim przypadku byłby całkowicie z tego świata (rzekome zniszczenie archanioła Michała, którym według Russellitów był Jezus należałoby uznać za unicestwienie pochodzenia Jezusa jako z nieba). JA wcielonego Jezusa nie mogło być tym samym JA co archanioła Michała, poneiważ według doktryny z Brooklinu Michał był duchowy podczas gdy Jezus tylko cielesny.

Jan 8:23 I powiedział do nich: Wy jesteście z niskości, a ja jestem z wysoka. Wy jesteście z tego świata, ja zaś nie jestem z tego świata.

  • Jezus, narodzony z Ducha, był tak cielesny jak i duchowy.

Jan 3:6 Co się narodziło z ciała, jest ciałem, a co się narodziło z Ducha, jest duchem.

  • Chrystus oficjalnie nazywa się imieniem Bożym. Imię יהושע yehoshua pochodzące od słów: יְהֹוָה Yahweh – pan oraz יָשַׁע yashe – zbawia czyli Pan zbawia. Żydów nawiedził człowiek któremu na imię Pan zbawia, na dodatek stwierdzający o swojej Boskości mówiąc Ja jestem. Bóg objawił się w ciele jako Ja jestem Pan Który Zbawia. Wyraźniej powiedzieć „Jestem Bogiem wszechmocnym” już się nie dało.

Jana 8:24 Dlatego wam powiedziałem, że umrzecie w swoich grzechach. Bo jeśli nie uwierzycie, że ja jestem (ἐγώ εἰμι ego emi),umrzecie w swoich grzechach.

ἐγώ εἰμι ego emi – zwrot będący grecką wersją הָיָה hayah – ja jestem z 2 Mojż. 3:14

2 Mojż. 3:14 Tedy rzekł Bóg do Mojżesza: Jestem który Jestem. I rzekł: Tak powiesz synom Izraelskim: Ja Jestem posłał mię do was

Wniosek: Skoro Jezus Chrystus świadczy o sobie, że jest Bogiem Jahwe, my również powinniśmy, wszak świadczenie przeciw Słowu Bożemu, przeciw Bogu jest grzechem i herezją.


Duch Święty

Jest świadkiem Jezusa a przez swoje posłannictwo wykonuje dzieło wyznaczone nie przez Ojca lecz Syna.

Jan 15:26 Gdy jednak przyjdzie Pocieszyciel, którego ja wam poślę od Ojca, Duch prawdy, który wychodzi od Ojca, on będzie świadczył o mnie.

  • Chrystus posyła Ducha
  • Duch pochodzi od Ojca
  • Duch Świadczy o Synu

Dzieje 5:30-32 30 Bóg naszych ojców wskrzesił Jezusa, którego wy zabiliście, zawiesiwszy na drzewie. 31 Tego Bóg wywyższył swoją prawicą, aby był władcą i zbawicielem, aby ludowi Izraela dać pokutę i przebaczenie grzechów. 32 A my jesteśmy jego świadkami w tym, a także Duch Święty, którego Bóg dał tym, którzy są mu posłuszni.

  • Choć to Bóg wskrzesił Syna, dalsze świadectwo Pisma pogłębia ten temat nauczając, że wskrzeszenie dokonane zostało przez Ojca, Syna i Ducha tym samym zrównując ontologicznie Trzy Osoby Jednego Boga (wskrzeszać może tylko Bóg i nikt inny)
    .

Ojciec

Gal. 1:1 Paweł, apostoł nie od ludzi ani przez człowieka, ale przez Jezusa Chrystusa i Boga Ojca, który go wskrzesił z martwych;
.
Rzym. 6:4  Chrystus został wskrzeszony z martwych przez chwałę Ojca,
.

Duch

1 Piotra 3:18 Gdyż i Chrystus raz za grzechy cierpiał, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby nas przyprowadzić do Boga; uśmiercony w ciele, lecz ożywiony Duchem;
.
Rzym. 1:4 A pokazał z mocą, że jest Synem Bożym, według Ducha świętości, przez zmartwychwstanie;.
.
Jan 6:63 Duch jest tym, który ożywia,

Syn

Jan 10:17-18 17 Dlatego Ojciec mnie miłuje, bo ja oddaję swoje życie, aby je znowu wziąć. 18 Nikt mi go nie odbiera, ale ja oddaję je sam z siebie. Mam moc je oddać i mam moc znowu je wziąć. Ten nakaz otrzymałem od mego Ojca.
.
Jan 2:19-22 19 Odpowiedział im Jezus: Zburzcie tę świątynię, a w trzy dni ją wzniosę. 21 Ale on mówił o świątyni swego ciała. 22 Gdy więc zmartwychwstał, jego uczniowie przypomnieli sobie, że im to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wypowiedział Jezus.

  • Władcą, któremu należy się posłuszeństwo jest Syn wywyższony przez Ojca do pozycji władcy. Do władcy należy ustawodastwo czyli tworzenie przykazań. Ponieważ należy słuchać się tylko Jahwe, rozumiemy, że Syn jest Bogiem Jahwe

5 Mojż. 30:2 zawrócisz do Jahwe, swego Boga, i będziesz słuchał jego głosu we wszystkim, 
.
5 Mojż. 30:10 będziesz słuchał głosu Jahwe, swego Boga, by przestrzegać jego przykazań i ustaw

  • Ducha Świętego mają tylko ci, którzy są posłuszni Synowi. Warto zwrócić tutaj uwagę na nacisk jaki tekst kładzie względem posłuszeństwa osobię Syna, nie Ojca, nie Ducha.
    .
  • Duch Święty poświadcza o Synu, jako o władcy i zbawicielu. Pamiętamy również, że tylko Jahwe jest zbawicielem.

Wniosek: Duch Święty jest świadkiem Syna, jest to Jego główne dzieło. Duch Święty nie świadczy o sobie, nie świadczy o Ojcu lecz o Synu. Obserwujemy tu zatem podrzędność funkcjonalną Osoby Ducha w stosunku do Syna, choć w innym miejscy tak Syn jak i Duch przedstawieni są jako równi ontologicznie i funkcjonalnie.

1 Jana 2:1Jeśli jednak ktoś zgrzeszy, mamy orędownika (Παράκλητον parakleton) u Ojca, Jezusa Chrystusa sprawiedliwego.
.
Jan 14:16 A ja będę prosił Ojca i da wam innego (ἄλλον allon) Pocieszyciela (Παράκλητον parakleton), aby z wami był na wieki;

Po pierwsze widzimy, że tak Bóg Duch Święty jak i Bóg Syn noszą miano parakleton. Swiadczy to o ich jedności funkcjonalnej. Po drugie Bóg Syn, gdy odchodził do nieba obiecał zostawić wierzącym innego niż on parakleta”. Słowem kluczem będzie tutaj

Bóg Duch Święty to parakleton” takiego samego rodzaju co Bóg Syn. Świadczy to o jedności istoty Ducha i Syna oraz o tym, że to dwie różne osoby jednego Boga. Potwierdzenie to znajduje się również w niuansie funkcji. Syn wstawia się, Duch pociesza (różne aspekty słowa Παράκλητον parakleton).
.


Chrześcijanie

Są świadkami Jezusa, czyli Boga Jahwe, który jest życiem wiecznym, jakie od zawsze jest u Ojca.

1 Jana 1:2 Bo życie zostało objawione, a my je widzieliśmy i świadczymy o nim, i zwiastujemy wam to życie wieczne, które było u Ojca, a nam zostało objawione

Tomasz:

Jan 20:28 Wtedy Tomasz odpowiedział mu: Mój Pan i mój Bóg 

Paweł:

1 Tym. 3:16 Bóg objawiony został w ciele, usprawiedliwiony w Duchu, widziany był przez anioły, głoszony był poganom, uwierzono mu na świecie, wzięty został w górę do chwały.

Rzym. 9:5 Chrystus, który jest nad wszystkimi, Bóg błogosławiony na wieki Amen.

Tyt. 2:13 Oczekując błogosławionej nadziei i chwalebnego objawienia się wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa;

2 Tes. 1:12 Aby imię naszego Pana Jezusa Chrystusa zostało uwielbione w was, a wy w nim, według łaski naszego Boga i Pana Jezusa Chrystusa.

Łukasz: 

Łuk. 8:39 Wróć do swego domu i opowiedz, jak wielkie rzeczy Bóg ci uczynił. I odszedł, opowiadając po całym mieście, jak wielkie rzeczy Jezus mu uczynił.

Jan:

1 Jana 5:20 A wiemy, że Syn Boży przyszedł i dał nam rozum, abyśmy poznali prawdziwego Boga, i jesteśmy w tym prawdziwym (Bogu), to jest w jego Synu, Jezusie Chrystusie. On jest prawdziwym Bogiem i życiem wiecznym..

Piotr: 

2 Piotra 2:1 1 Szymon Piotr, sługa i apostoł Jezusa Chrystusa, do tych, którzy otrzymali wiarę równie cenną jak nasza, dzięki sprawiedliwości naszego Boga i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa.

Meliton z Sardes II wiek:

„…Powiesili Tego, co ziemię zawiesił, przebodli Tego, co niebo rozpostarł, przybili do drzewa Tego, co wszystko utwierdził, Panem jest, a Go znieważyli, Bogiem jest, a Go zabili, Królem Izraela jest, a zamordował Go Izrael własną ręką… „

Polikarp ze Smyrny I / II wiek:

„Z tego powodu również wielbię Cię za wszystkiie rzeczy, błogosławię Cię, uwielbiam Cię, razem z wiekuistym i niebiańskim Jezusem Chrystusem, Twoim umiłowanym Synem, któremu z Tobą i Duchem Świętym niech będzie chwała teraz i na wszystkie nadchodzące wieki. Amen” – Męczeństwo Polikarpa, rozdz. 14

Ingacy Antiocheński II wiek:

„Oddaję chwałę Jezusowi Chrystusowi, Bogu który dał mi tę mądrość”…

„Jeden jest Lekarz, cielesny i zarazem duchowy, zrodzony i niezrodzony, przychodzący w ciele Bóg, ...Jezus Chrystus, nasz Pan.”.

„Ignacy, zwany Teoforem, kościołowi obdarzonemu wielkim błogosławieństwem całej pełni Boga Ojca, przeznaczonemu przed początkiem czasów, aby żył zawsze na wieczną chwałę, niezachwianie zjednoczony i wybrany w prawdziwym cierpieniu z woli Ojca i Jezusa Chrystusa, Boga naszego

Tertulian II / III wiek:

„Syn wszechmogącego tak samo jest wszechmogący, jak Syn Boga jest Bogiem 

Wniosek: Prawowierni chrześcijanie od czasów Apostolskich są świadkami Jezusa jako Boga Jahwe


Pismo Święte

Świadczy o Synu, że jest Bogiem Jahwe

Jan 15:39 Badajcie Pisma; sądzicie bowiem, że w nich macie życie wieczne, a one dają świadectwo o mnie.

Oto świadectwo Pisma odnośnie Boskości Chrystusa

Izaj. 9:6 Albowiem dziecię narodziło się nam,a syn dany jest nam; i będzie panowanie na ramieniu jego, a nazwią imię jego: Dziwny, Radny, Bóg mocny, Ojciec wieczności (עד אבי ‚ĕby ‛ad), Książę pokoju;

עד אבי ĕby ‛ad – Ojceic wiecznośći, od którego wieczność pochodzi.

  • Dziecię, jakie się narodziło to Bóg mocny, który przyjął naturę człowieka, nie tracąc swojej Boskiej natury.
  • Dzięcię ma imię Ojciec wiecznośći, zatem od Dziecięcia pochodzi wieczność. Niemożliwym jest, aby wieczność pochodziła od istoty, która ma początek.
  • Chrystus nie ma początku (tak jak nie ma końca).
  • Nierozsądnym jest przypisywanie imion Bóg Mocny oraz Ojciec wieczności Bogu Ojcu, pozostawiając Synowi jedynie imię Książę pokoju, którym niewątpliwie Chrystus Pan jest. Wszystkie powyższe imiona odnoszą się do natury, mocy i pozycji Boga Syna doskonale je opisując jako skupione w jednej osobie.

Mich. 5:2 Ale ty, Betlejem Efrata, choć jesteś najmniejsze wśród tysięcy w Judzie, z ciebie jednak wyjdzie mi ten, który będzie władcą w Izraelu, a jego wyjścia są od dawna, od dni wiecznych.

וּמוֹצָאֹתָ֥יו umowsaotaw – iść na przód, pochodzenie, metaforycznie urodzić się
עוֹלָֽם׃ owlam – wieczność

Druga część tekstu informuje o Boskości Mesjasza, który istnieje wiecznie. Tekst dosłownie naucza, że Chrystus istnieje „od dni wieczności” co oznacza, że nie posiada ani początku ani końca, Jego Boska natura jest wieczna i niezmienna.

Wniosek: Pismo Święte daje świadectwo Boskości Chrystusa, nierozsądnym jest odrzucać naukę Pisma na rzecz nauki Strażnicy. To może mieć szkodliwe dla zdrowia i życia skutki.

 


Jan Chrzciciel

Największy ze wszystkich proroków Testamentu świadczył o Jezusie. Urodzony kilka miesięcy przed Jezusem stwierdza on o preegzystencji Chrystusa mówiąc, że istniał On wcześniej niż sam Jan.

Jan 1:7 Przyszedł on na świadectwo, aby świadczyć o tej światłości, by wszyscy przez niego uwierzyli.
.
Jan 1:15 Jan świadczył o nim i wołał: To był ten, o którym mówiłem: Ten, który po mnie przychodzi, uprzedził mnie, bo wcześniej był niż ja.

Co ciekawe Jan miał prostować drogi Panu, prostował je Jezusowi, a Pan jak się okazuje to Jahwe, o czym pisał Izajasz

Mat. 3:3 To bowiem jest ten, o którym powiedziano przez proroka Izajasza: Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Pana, prostujcie jego ścieżki.

Izaj. 40:3 Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Jahwe (יְהוָ֑ה yahweh), prostujcie na pustyni ścieżkę naszego Boga 

Jeśli zatem Jan Chrzciciel prostował ścieżki samemu Bogu, a zaraz potem Pismo zrównuje Pana Jezusa z Bogiem, warto się nad tym pochylić.

Wniosek: Jan Chrzciciel był świadkiem Boga Jahwe czyli Jezusa. Nie ma najmniejszych wątpliwości, że Jan przygotowywał drogę wcielonemu Bogu Jahwe, w którego wierzył sercem.

.


Dzieła Chrystusa

Kolejnym świadectwem Boskości Chrystusa są  wykonywane przez Mesjasza cuda. Są one dowodem jedności ontologicznej Syna i Ojca.

Jan 5:36 Ale ja mam świadectwo większe niż Jana. Dzieła bowiem, które Ojciec dał mi do wykonania, te właśnie dzieła, które czynię, świadczą o mnie, że Ojciec mnie posłał.
.
Jan 10:37-38 37 Jeśli nie wykonuję dzieł mego Ojca, nie wierzcie mi. 38 A jeśli wykonuję, choćbyście mnie nie wierzyli, wierzcie uczynkom, abyście poznali i uwierzyli, że Ojciec jest we mnie, a ja w nim.
.
Jan 10:30
 Ja i Ojciec jedno jesteśmy.

Wprawdzie i Apostołowie mogli czynić cuda, ale nigdy nie mogły one dorónwać tym, które zarezerwowane były wyłącznie dla Syna. Tylko On rozkazywał siłą natury, łamał prawa fizyki, przemieniał właściwości chemiczne substancji oraz tworzył rzeczy z niczego.

Marek 4:41 I ogarnął ich wielki strach, i mówili jeden do drugiego: Kim on jest, że nawet wiatr i morze są mu posłuszne

Mat. 14:25 Lecz o czwartej straży nocnej przyszedł do nich Jezus, idąc po morzu

Jan 4:46 Wtedy Jezus znowu przyszedł do Kany Galilejskiej, gdzie przemienił wodę w wino.

Marek 8:19 Gdy łamałem tych pięć chlebów dla pięciu tysięcy ludzi, ile pełnych koszy kawałków zebraliście? Odpowiedzieli mu: Dwanaście.

W ostateczności, przecież to wcielony Bóg, Syn, blask światła Ojca, nieustannie podtrzymywał wszechświat przy istnieniu słowem swojej mocy. To On jest stwórcą i

Hebr. 1:3 Który, będąc blaskiem jego chwały i wyrazem jego istoty i podtrzymując wszystko słowem swojej mocy, dokonawszy oczyszczenia z naszych grzechów przez samego siebie, zasiadł po prawicy Majestatu na wysokościach;

A teraz na moment wyobraźmy sobie Boga, który jest światłością ale bez blasku. Wtedy taka światłość byłaby ciemnością. Zatem skoro Syn jest blaskiem Bożej światłości, nie dość że On sam jest tą światłością to również jest wieczny.

Wniosek: Wszechmoc Syna Bożego świadczy o Jego Boskiej nauturze oraz jedności natury z Ojcem.


Jednolite świadectwo

Rzeczywiście Jezus Chrystus to Jahwe i nie ma obok Niego żadnego innego Zbawiciela, co potwierdza ogromna rzesza świadków:

  1. Ojciec,
  2. Syn,
  3. Duch,
  4. Pismo Starego Testamentu
  5. Pismo Nowego Testamentu
  6. Dzieła Chrystusa,
  7. Prorocy,
  8. Jan Chrzciciel,
  9. Apostołowie,
  10. Ojcowie Apostolscy,
  11. Ojcowie Kościoła
  12. i wszyscy prawwowierni chrześcijanie.

Niestety prawda ta jest odrzucana przez Ciało Kierownicze a zatem przez wszystkich Świadków Russella. Konsekwencją tego jest bałwochwalstwo a zatem i wieczne zatracenie.

Imię Jahwe mówi kto jest naszym Bogiem: jest nim Ojciec, Syn i Duch Święty

Imię Jahwe mówi jakie jest nasze główne zadanie: jest to głoszenie chwały Ojca, Syna i Ducha Świętego oraz ewangelii Jezusa Chrystusa, naszego wielkiego Boga i Zbawiciela

Naśladujemy Jezusa: głosimy, że Jezus jest wcielonym Bogiem Jahwe, współistotnym Ojcu i Duchowi Świętemu

Jesteśmy świadkami Jahwe, naszego Pana i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa, wiecznego, wszechmocnego, wszechwiedzącego, wszechobecnego Boga. Wierzymy dokładnie w to co Boży Syn mówił od zawsze:

Ja, ja jestem Jahwei oprócz mnie nie ma zbawiciela. 12 Ja ogłaszałem, wybawiałem i opowiadałem, gdy nie było wśród was żadnego obcego boga. Wy jesteście moimi świadkami, mówi Jahwe, że ja jestem Bogiem.


Młotek na jehowitów

Szanowni zwodziciele, wyznawcy doktryn Russella i Rutheforda zaprzeczają Boskości Chrystusa, a konkretnie Jego współistotności z Ojcem (i Duchem). Biblia przeczy herezji jehowitów. Syn Boży, Słowo, ukazany jest w swej chwale jako Stwórca oraz Bóg Jahwe.

Z jednej strony Pismo ŚWIADCZY że to Syn stworzył wszystko i to On utrzymuje wszystko przy istnieniu.

Z drugiej strony Pismo ŚWIADCZY że to Jahwe Bóg stworzył wszystko i to On utrzymuje wszystko przy istnieniu

2 Piotra 3:5 Tego bowiem umyślnie nie chcą wiedzieć, że niebiosa były od dawna i ziemia z wody, i w wodzie stanęła przez słowo Boże;
.
Hebr. 1:3 Który, będąc blaskiem jego chwały i wyrazem jego istoty i podtrzymując wszystko słowem swojej mocy,
.
2 Piotra 3:7 A obecne niebiosa i ziemia przez to samo słowoutrzymane i zachowane dla ognia na dzień sądu i zatracenia bezbożnych ludzi..
.
Neh. 9:6 Ty, ty jedynie jesteś Jahwe. Ty uczyniłeś niebiosa, niebiosa niebios i całe ich wojsko, ziemię i wszystko, co jest na niej, morza i wszystko, co w nich jest, ty też utrzymujesz to wszystko; a wojska niebios oddają tobie pokłon.

Bez wątpienia Pismo jest Świadkiem Boga Jahwe: Ojca, Syna i Ducha Świętego 🙂