Nowe Niebo i Nowa Ziemia

utworzone przez | lis 26, 2021 | Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych

Wizja Jana

Obj. 21:1-5 1. Potem zobaczyłem nowe niebo i nową ziemię. Pierwsze niebo bowiem i pierwsza ziemia przeminęły i nie było już morza. 2. A ja, Jan, zobaczyłem święte miasto, nowe Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga, przygotowane jak oblubienica przyozdobiona dla swego męża. 3. I usłyszałem donośny głos z nieba: Oto przybytek Boga jest z ludźmi i będzie mieszkał z nimi. Oni będą jego ludem, a sam Bóg będzie z nimi i będzie ich Bogiem. 4. I otrze Bóg wszelką łzę z ich oczu, i śmierci już nie będzie ani smutku, ani krzyku, ani bólu nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły. 5. A zasiadający na tronie powiedział: Oto wszystko czynię nowe. I powiedział do mnie: Napisz, bo te słowa są wiarygodne i prawdziwe.

Pytający, który przedstawił ten tekst, zadał pytanie:

„W świetle Pisma Świętego, co mamy rozumieć pod pojęciem ‚nowe niebo i nowa ziemia’?”

Objawienie 21 zawiera wizję udzieloną Apostołowi Janowi na wyspie Patmos, dotyczącą ostatecznej doskonałości wszystkich rzeczy i wiecznego błogosławieństwa kościoła po drugim przyjściu naszego Pana Jezusa Chrystusa. Częścią ostatecznej doskonałości wszystkich rzeczy jest nowe niebo i nowa ziemia. Jest to wyraźnie nauczane w cytowanym powyżej fragmencie.

Podejrzewam, że pytanie to wynika z użycia słowa “nowy” do opisania nieba i ziemi po przyjściu Chrystusa: W jaki sposób obie te części Bożego stworzenia są nowe?

Zmiany w Niebie i na Ziemi

Nie powinno nas dziwić, że zarówno niebo jak i ziemia zostaną odnowione, gdyż od czasu stworzenia przeszły głębokie zmiany. Krótkie spojrzenie na te zmiany pomoże nam zrozumieć, jaka ostateczna zmiana może nastąpić w czasie przyjścia naszego Pana.

W ciągu sześciu dni tygodnia stworzenia Bóg stworzył niebo i ziemię.

1 Mojż. 1:1 Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię.

Niewiele mówi się nam o stworzeniu nieba, a to, co wiemy, musimy czerpać z innych części Pisma Świętego. Ale możemy być pewni,

  • że niebo jest konkretnym miejscem,
    /
  • że racjonalno-moralne istoty, które żyją w niebie są aniołami,
    .
  • że cała liczba aniołów została stworzona natychmiast, a nie jak cały rodzaj ludzki, który pochodzi od dwojga pierwotnych rodziców,
    .
  • że niebiańskie stworzenie nie jest materialne, jak to ziemskie, ale jest duchowe w substancji,
    .
  • i że niebo ma historię, jak i ziemia.
    .
Upadek

Pierwszym wydarzeniem mającym znaczenie w niebie był bunt i upadek szatana, głowy świata anielskiego, oraz ogromnej liczby aniołów, którzy zbuntowali się i upadli wraz z nim. Grzech zaczął się w niebie. Jakie konsekwencje upadek szatana miał dla stworzenia niebieskiego, trudno jest wiedzieć, gdyż Pismo Święte bardzo powściągliwie wypowiada się na ten temat.

Ale kiedy szatan namówił Adama i Ewę, aby połączyli z nim siły w buncie przeciwko Bogu, oboje chętnie się zgodzili i również popadli w grzech i deprawację. Ale konsekwencją upadku naszych pierwszych rodziców była nie tylko całkowita deprawacja całego rodzaju ludzkiego, który wyszedł od Adama i Ewy, ale także przekleństwo, które spadło na stworzenie.

Przekleństwo na stworzenie było bardzo surowe i we wszystkim dokonało wielkich zmian. Zmiany te są tak duże, że nie jesteśmy w stanie nawet stworzyć odpowiedniego obrazu tego, jak wyglądała pierwotna kreacja. W końcu klątwa oznacza, że śmierć przyszła na stworzenie — na człowieka, zwierzęta i ptaki, drzewa, krzewy i kwiaty. Nie możemy sobie wyobrazić stworzenia, w którym nie było śmierci, nawet w świecie roślin. Ale tak było.

W związku z tym warto zauważyć, że ewolucjonizm odrzuca śmierć jako karę Bożą za grzech. Ewolucjonizm uczy bardzo starej ziemi, na której śmierć była obecna od początku historii stworzenia.

Ale Pismo temu zaprzecza i mówi nam, że śmierć przyszła wraz z przekleństwem. Przekleństwo sprawiło, że życie na ziemi stało się bardzo trudne. To dlatego Lamech nazwał swego syna Noe (Odpoczynek lub Pociecha), ponieważ, jak powiedział,

1 Mojż. 5:29 I nadał mu imię Noe, mówiąc: Ten nas pocieszy w naszej pracy i w trudzie naszych rąk, z powodu ziemi, którą PAN przeklął.

W pewnym sensie upadek miał również wpływ na niebo, ponieważ świat anielski pozostał bez głowy. I przez cały okres Starego Testamentu szatan i jego demony wciąż mogli wejść do nieba. Na przykład w niebie oczerniali Hioba [Joba].

Hiob 1:6-12 6. Zdarzyło się pewnego dnia, gdy synowie Boży przybyli, aby stanąć przed PANEM, że też szatan pojawił się wśród nich. 7. Wtedy PAN zapytał szatana: Skąd przychodzisz? Szatan odpowiedział PANU: Krążyłem po ziemi i przechadzałem się po niej. 8. PAN powiedział do szatana: Czy zwróciłeś uwagę na mojego sługę Hioba – że nie ma nikogo mu równego na ziemi? To człowiek doskonały i prawy, bojący się Boga i stroniący od zła. 9. A szatan odpowiedział PANU: Czy Hiob za darmo boi się Boga? 10. Czy nie ogrodziłeś zewsząd jego samego, jego domu i wszystkiego, co ma? Błogosławiłeś dziełom jego rąk, a jego dobytek rozmnożył się na ziemi. 11. Ale wyciągnij tylko swoją rękę i dotknij wszystkiego, co ma, a na pewno będzie ci w twarz złorzeczył. 12. Wtedy PAN powiedział do szatana: Oto wszystko, co ma, jest w twojej mocy, tylko na niego nie wyciągaj ręki. I szatan odszedł sprzed oblicza PANA.

.

Hiob 2:1-7 1. I znowu pewnego dnia, gdy synowie Boży przybyli, aby stanąć przed PANEM, wśród nich przyszedł też szatan, aby stanąć przed PANEM. 2. Wtedy PAN powiedział do szatana: Skąd przychodzisz? Szatan odpowiedział PANU: Krążyłem po ziemi i przechadzałem się po niej. 3. PAN zapytał szatana: Czy zauważyłeś mojego sługę Hioba – że nie ma nikogo mu równego na ziemi? To człowiek doskonały i prawy, bojący się Boga i stroniący od zła. On jeszcze trwa w swojej prawości, choć ty mnie pobudziłeś przeciw niemu, abym go niszczył bez powodu. 4. Szatan odpowiedział PANU: Skórę za skórę; wszystko, co człowiek ma, odda za swoje życie; 5. Ale wyciągnij tylko swoją rękę i dotknij jego kości i ciała, a na pewno będzie ci w twarz złorzeczył. 6. Wtedy PAN powiedział do szatana: Oto jest w twojej ręce, ale jego życie zachowaj. 7. Wyszedł więc szatan sprzed oblicza PANA i dotknął Hioba bolesnymi wrzodami, od stóp aż po czubek głowy.

Znowu byli w niebie, by walczyć o ciało Mojżesza i musieli się im przeciwstawić Michał i jego aniołowie.

Judy 1:9 Lecz archanioł Michał, rozprawiając z diabłem, spierał się o ciało Mojżesza, nie ośmielił się wypowiedzieć przeciwko niemu bluźnierczego oskarżenia, ale powiedział: Niech cię Pan skarci.

Kiedy Bóg zadał pytanie, kto zwiedzie Achaba, by poszedł do walki z Syryjczykami, diabeł zgłosił się na ochotnika, aby to zrobić.

1 Król. 22:19-22 19. Tamten powiedział: Słuchaj więc słowa PANA: Widziałem PANA siedzącego na swoim tronie, a wszystkie zastępy niebieskie stojące po jego prawicy i lewicy. 20. I PAN zapytał: Kto zwiedzie Achaba, aby wyruszył do Ramot-Gilead i poległ tam? I jeden mówił tak, a drugi inaczej. 21. Wtedy wystąpił duch i stanął przed PANEM, mówiąc: Ja go zwiodę. PAN go zapytał: Jak? 22. Odpowiedział: Wyjdę i będę duchem kłamliwym w ustach wszystkich jego proroków. PAN mu powiedział: Zwiedziesz go, na pewno ci się uda. Idź i tak uczyń.

W czasie wniebowstąpienia naszego Pana, szatan i jego demony zostali wyrzuceni z nieba, aby nigdy nie mogli ponownie wejść.

Obj.12:7-11 7. I nastąpiła walka w niebie. Michał i jego aniołowie walczyli ze smokiem. I walczył smok i jego aniołowie; 8. Ale nie zwyciężyli i nie było już dla nich miejsca w niebie. 9. I zrzucony został wielki smok, wąż starodawny, zwany diabłem i szatanem, zwodzący cały świat. Został zrzucony na ziemię, z nim też zrzuceni zostali jego aniołowie. 10. I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: Teraz nastało zbawienie, moc i królestwo naszego Boga, i władza jego Chrystusa, bo został zrzucony oskarżyciel naszych braci, który dniem i nocą oskarżał ich przed naszym Bogiem. 11. Ale oni zwyciężyli go przez krew Baranka i przez słowo swego świadectwa i nie umiłowali swojego życia – aż do śmierci.

Potop

Kolejna drastyczna zmiana nastąpiła na ziemi w czasie potopu. Zmiana ta była tak wielka, że nie jest łatwiej wyobrazić sobie świat przedpotopowy, niż świat przed upadkiem. Po pierwsze, przekleństwo zostało nieco złagodzone w wyniku wypełnienia się proroctwa Lamecha, co zostało opisane przez Boga w Księdze Rodzaju, gdzie Bóg mówi o tym, że od czasu potopu będą pory roku i udane uprawy.

1 Mojż. 8:21-22 21. I PAN poczuł miłą woń, i PAN powiedział w swoim sercu: Nie będę więcej przeklinał ziemi z powodu człowieka, bo myśl serca człowieka jest zła od jego młodości. Nie wytracę więcej wszystkiego, co żyje, jak teraz uczyniłem. 22. Póki ziemia będzie trwać, nie ustaną siew i żniwo, zimno i gorąco, lato i zima, dzień i noc.

Inna rzecz, Piotr przeciwstawia dwa światy, przed potopem i po potopie, opisując ten pierwszy jako stworzenie, które “z wody i w wodzie stanęło“, podczas gdy o stworzeniu po potopie mówi się, że jest “zachowane dla ognia na dzień sądu i zatracenia”.

2 Piotr. 3:5-7 5. Tego bowiem umyślnie nie chcą wiedzieć, że niebiosa były od dawna i ziemia z wody, i w wodzie stanęła przez słowo Boże; 6. Przez które ówczesny świat, zalany wodą, zginął. 7. A obecne niebiosa i ziemia przez to samo słowo są utrzymane i zachowane dla ognia na dzień sądu i zatracenia bezbożnych ludzi.

I wreszcie, ponieważ potop był typem ostatecznego zniszczenia świata i zbawienia kościoła, zmiana ze świata przed potopem na świat po potopie była typem dla zmiany między naszym obecnym światem a nowym niebem i nową ziemią.

2 Piotr. 3:12-13 12. Oczekując i spiesząc się na przyjście dnia Boga, w którym płonące niebiosa rozpuszczą się, a rozpalone żywioły się roztopią. 13. Lecz my, zgodnie z jego obietnicą, oczekujemy nowych niebios i nowej ziemi, w których mieszka sprawiedliwość.

Pojednanie

Jeszcze jeden element musi być wzięty pod uwagę, zanim przejdę do pytania, w jaki sposób niebo i ziemia są rzeczywiście “nowe”: Pismo Święte mówi nam, że ponieważ grzech wszedł zarówno do nieba jak i na ziemię, ten pierwszy bezpośrednio przez bunt szatana, a ten drugi przez nieposłuszeństwo człowieka wobec Boga, Chrystus umarł za wybranych aniołów (czyli tych, którzy dzięki Bożej łasce nie upadli), jak również za wybranych ludzi (którzy upadli, lecz zostali odkupieni); i że Chrystus umarł za stworzenie niebieskie i ziemskie.

Bóg tak umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał; przedmiotem miłości Bożej jest cały kosmos z wybranymi jako prawdziwym rodzajem ludzkim. Jest to nauczane w wielu fragmentach Pisma Świętego.

Proponuję, aby zainteresowany czytelnik zajrzał do Listu do Rzymian, a zwłaszcza do Listu do Kolosan, który uczy, że “wszystkie rzeczy (. . .) czy to na ziemi, czy w niebie” zostały pojednane z Bogiem przez krzyż Jezusa Chrystusa.

Rzym. 8:19-23 19. Stworzenie bowiem z gorliwym wypatrywaniem oczekuje objawienia synów Bożych. 20. Gdyż stworzenie jest poddane marności, nie dobrowolnie, ale z powodu tego, który je poddał, w nadziei; 21. Że i samo stworzenie będzie uwolnione z niewoli zniszczenia do chwalebnej wolności dzieci Bożych. 22. Wiemy bowiem, że całe stworzenie razem jęczy i razem cierpi w bólach rodzenia aż dotąd. 23. A nie tylko ono, ale i my, którzy mamy pierwsze plony Ducha, i my sami w sobie wzdychamy, oczekując usynowienia, odkupienia naszego ciała.

.

Kol. 1:15-20 15. On jest obrazem Boga niewidzialnego i pierworodnym wszelkiego stworzenia. 16. Przez niego bowiem wszystko zostało stworzone, to, co w niebie i to, co na ziemi, to, co widzialne i co niewidzialne, czy trony, czy panowania, czy zwierzchności, czy władze. Wszystko przez niego i dla niego zostało stworzone. 17. On jest przed wszystkim i wszystko istnieje dzięki niemu. 18. On też jest głową ciała – kościoła; on jest początkiem i pierworodnym z umarłych, aby we wszystkim był pierwszy; 19. Ponieważ upodobał sobie Ojciec, aby w nim zamieszkała cała pełnia; 20. I żeby przez niego pojednał wszystko ze sobą, czyniąc pokój przez krew jego krzyża; przez niego, mówię, to, co jest na ziemi, jak i to, co jest w niebie.

Boży cel

Kiedy człowiek popadł w grzech, Bóg nie był zaskoczony. Nie wolno nam pojmować upadku jako znajdującego się poza celem i planem Bożym. To nie było tak, że Bóg postanowił uwielbić siebie poprzez pierwszy raj i pierwszego Adama. Nie jest też możliwe, że Adam, przez swój upadek, zepsuł zamiar Boży, tak że Bóg, obserwując wydarzenia, które miały miejsce w czasie kuszenia Ewy, stał bezradnie, a kiedy Adam i Ewa ulegli pokusie, załamywał ręce i szukał jakiegoś sposobu na uratowanie złej sytuacji – aż w końcu wymyślił Chrystusa jako środek do jej przywrócenia. Takie rozumowanie zaciera wielkość Boga w Jego suwerennych dziełach w świecie.

Raczej, od samego początku dzieła stworzenia, Bóg postanowił uwielbić siebie w najwyższy możliwy sposób przez Jezusa Chrystusa, swojego Syna, poprzez zbawienie całego stworzenia we krwi krzyża. Pierwotne stworzenie było sceną, na której rozegrał się wiekopomny dramat grzechu i łaski, upadku i odkupienia przez Chrystusa. Cel Boży jest w pełni realizowany w zbawieniu tak wybranych aniołów jak i ludzi w Chrystusie oraz odkupienie całego ziemskiego i niebieskiego stworzenia przez krew krzyża.

Kiedy Chrystus przyjdzie ponownie na końcu czasów, oczyści ten obecny świat ogniem i stworzy nowe niebo i nową ziemię, które da swojemu wybranemu ludowi i aniołom jako wieczne dziedzictwo.

2 Piotr. 3:10-13 10. A jak złodziej w nocy przyjdzie dzień Pana, w którym niebiosa z wielkim hukiem przeminą, żywioły rozpalone ogniem stopią się, a ziemia i dzieła, które są na niej, spłoną. 11. Skoro to wszystko ma się rozpłynąć, to jakimi wy powinniście być w świętym postępowaniu i pobożności; 12. Oczekując i spiesząc się na przyjście dnia Boga, w którym płonące niebiosa rozpuszczą się, a rozpalone żywioły się roztopią. 13. Lecz my, zgodnie z jego obietnicą, oczekujemy nowych niebios i nowej ziemi, w których mieszka sprawiedliwość.

Nowa Ziemia

Nowa ziemia będzie nowa z następujących powodów:

  • Będzie nowa, ponieważ zostanie z niej na zawsze wygnany grzech, przekleństwo i śmierć. Ponieważ grzech i przekleństwo zostaną na zawsze usunięte, zostanie ona wypełniona chwałą Bożą i będzie odzwierciedlać chwałę Bożą przez Chrystusa, który ją odkupił.
    .
  • Będzie to nowa ziemia, ponieważ nie będzie to zwykłe przywrócenie pierwotnego Raju, ale będzie to o wiele bardziej chwalebne niż pierwotny Raj mógł być.
    .
  • Będzie to nowa ziemia, ponieważ w niej Adam nie będzie głową, lecz sam Pan nasz Jezus Chrystus, Ten, którego Adam był tylko typem.
    .
  • Będzie to nowa ziemia, ponieważ zostanie ona uczyniona jedną w chwalebnej jedności z samym niebem.

Objawienie mówi o nowej Jerozolimie zstępującej od Boga z nieba:

Obj. 21:1-5 1. Potem zobaczyłem nowe niebo i nową ziemię. Pierwsze niebo bowiem i pierwsza ziemia przeminęły i nie było już morza. 2. A ja, Jan, zobaczyłem święte miasto, nowe Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga, przygotowane jak oblubienica przyozdobiona dla swego męża. 3. I usłyszałem donośny głos z nieba: Oto przybytek Boga jest z ludźmi i będzie mieszkał z nimi. Oni będą jego ludem, a sam Bóg będzie z nimi i będzie ich Bogiem. 4. I otrze Bóg wszelką łzę z ich oczu, i śmierci już nie będzie ani smutku, ani krzyku, ani bólu nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły. 5. A zasiadający na tronie powiedział: Oto wszystko czynię nowe. I powiedział do mnie: Napisz, bo te słowa są wiarygodne i prawdziwe.

Od momentu stworzenia do powtórnego przyjścia Chrystusa, niebo i ziemia były oddzielone przez różne struktury każdego z nich: ziemia była materialna, a niebo duchowe. Ale niebo było zawsze rzeczywistością, a ziemia była jego cieniem. Teraz bariera między nimi jest złamana przez krzyż Chrystusa, a niebo i ziemia stają się jednym. To, co ziemskie, staje się niebiańskie; to, co materialne, staje się duchowe; to, co na dole, staje się jednym z tym, co w górze, przez przemianę, która podnosi je do najwyższego możliwego poziomu.
.

Nowe Niebo

Ale Bóg, przez Chrystusa, stworzy także nowe niebo. W jaki sposób niebo jest nowe? Jest to nieco trudniejsze do opisania, częściowo dlatego, że Pismo Święte nie mówi nam wiele o niebie, a częściowo dlatego, że my, którzy jesteśmy z ziemi, nie możemy zrozumieć rzeczy niebiańskich. Ale pewne rzeczy wiemy.

  • Niebo będzie nowe, ponieważ Chrystus staje się głową świata anielskiego i niebiańskiego stworzenia, jak również głową swojego Kościoła i ziemskiego stworzenia. Niebo ma nową głowę, wiecznie wyświęconą przez Boga.
    .
  • Niebo będzie nowe, chociaż lud Boży znajduje się tam teraz, to jednak bez swoich ciał, które oczekują na przyjście Chrystusa, aby zostać wzbudzone. Niebo będzie wspanialsze, gdy święci będą tam z duszą i ciałem.
    .
  • Niebo będzie nowe, ponieważ będzie tam cały lud Boży.

Kiedy Abel przybył do nieba, był sam – z wyjątkiem aniołów. Stopniowo liczba tych, którzy są w niebie wzrosła, ale kościół w niebie nie był i nie jest kompletny. Tak bardzo odsuwa to od pełnego błogosławieństwa nieba, że święci pod ołtarzem wołają:

Obj. 6:10-11 10. I wołały donośnym głosem: Jak długo jeszcze, Panie święty i prawdziwy, nie będziesz sądził i nie pomścisz naszej krwi na mieszkańcach ziemi? 11. I dano każdemu z nich białą szatę, i powiedziano im, aby odpoczywali jeszcze przez krótki czas, aż dopełni się liczba ich współsług i braci, którzy mają zostać zabici jak i oni.

  • Niebo będzie nowe, ponieważ połączy się z uwielbionym i odkupionym ziemskim stworzeniem, tak że obie części stworzenia będą teraz jednym, na wieki wieków, światem bez końca.

Wtedy wszystko się dokona, tak jak Bóg postanowił. Pan Jezus Chrystus, ukoronowany chwałą i czcią, będzie głową nad wszystkimi w imię Trójjedynego Boga. Z Nim będzie Jego wybrana oblubienica, Jego umiłowany kościół obmyty w Jego krwi i przyobleczony w białe szaty Jego sprawiedliwości. Będą oni królować z Nim w niebiańskiej doskonałości. Pod wybranymi będą aniołowie, którzy będą nadal służyć wybranym.

Hebr. 1:14 Czy nie są oni wszyscy duchami służebnymi, posyłanymi, by służyć tym, którzy mają odziedziczyć zbawienie?

Tej wybranej oblubienicy Chrystusa będzie dane całe uwielbione i odkupione niebo i ziemia, jako ich własność, którą będą się cieszyć i nad którą będą panować z Chrystusem ku chwale Bożej. Wszyscy będą jedno w Chrystusie, a Bóg będzie wszystkim we wszystkich. Nowe niebo i nowa ziemia! To jest obiekt naszej nadziei i tęsknoty.

Idź dalej w prawdzie, zmęczony pielgrzymie, bo u kresu twej męczącej podróży znajduje się niebiańskie miasto, w którym będziesz mieszkać z Chrystusem i Bogiem na zawsze.

Na podstawie: źródło

Zobacz w temacie

Print Friendly, PDF & Email