Różne koncepty zbawienia

Filip. 2:12-13 12 Dlatego, moi umiłowani, tak jak zawsze byliście posłuszni, nie tylko w mojej obecności, ale jeszcze bardziej teraz, pod moją nieobecność, z bojaźnią i drżeniem wykonujcie swoje zbawienie. 13 Bóg bowiem sprawia w was i chęć, i wykonanie według jego upodobania.

Reformatorscy teolodzy przeciwstawiali różne koncepty wyjaśniając w jaki sposób Boże łaskawe zbawienie ma zastosowane wobec istot ludzkich. Postąpili w ten sposób gdyż sama Biblia przeciwstawia sobie różne koncepty. Dlatego też musimy tak zrobić jeśli mamy być wierni Pismu Świętemu i przykładowi reformatorów.

W odniesieniu do zbawienia ważnym jest aby rozumieć, że jesteśmy przeciwni łasce i zasługom, a nie łasce i ludzkiemu działaniu.

Co mamy przez to na myśli?

Nasze zasługi w żaden sposób nie mają wpływu na zbawienie. Nie możemy zasłużyć ani zdobyć sobie

  • wybrania,
  • odrodzenia,
  • wiary,
  • usprawiedliwienia,
  • uświęcenia
  • bądź uwielbienia.

Są jednak kwestie w zbawieniu, w których działamy, choć nie w sposób zasłużony. Na przykład działamy poprzez ćwiczenie się w wierze. Działamy gdyż pokładamy nasze zaufanie w Chrystusie. Chociaż wiara jest łaskawym darem Boga, Bóg nie wierzy za nas. My wierzymy. Ale— i to jest istotne — nasza wiara nie zasługuje na wyróżnienie. Pan nie przyjmuje naszej wiary jako zapłaty za życie wieczne. On nie nagradza wiary; wiara jedynie pochwyta Chrystusa i Jego sprawiedliwość, i to zasługuje na życie wieczne.

Inną kwestią zbawienia, w której łaska i ludzkie działanie nie są sobie przeciwne, jest nasze uświęcenie, nasz rozwój w Chrystusie i postęp w świętości przez nasze życie. Proszę rozważyć List do Filipian 2: 12-13, w którym Paweł mówi nam abyśmy wykonywali własne zbawienie z “bojaźnią i drżeniem”. Najwyraźniej Paweł ma na myśli pewne ludzkie działanie. Ale Paweł podkreśla inicjatywę Boga. Działamy gdyż Bóg działa w nas.

Łaska Pana działa w uświęceniu.

On działa w nas, aby dać nam wolę posłuszeństwa wobec Niego i On działa w nas, aby wyrabiać dobre uczynki posłuszeństwa. Te dobre uczynki są wynikiem łaski, ale nie są zasługami wobec zbawienia. Bóg patrzy i jest zadowolony z naszego uświęcenia, ale to nie oznacza, że przestrzegając Jego przykazania otrzymamy życie wieczne.

Otrzymujemy życie wieczne ponieważ Chrystus przestrzegał przykazań Bożych doskonale.

Łaska i nasza własna zasługa są przeciwstawne w każdej kwestii zbawienia. Nie możemy domagać się niczego od Boga. Ale łaska nie oznacza, że jesteśmy bierni w dziele Pańskiego odkupienia. W kluczowych momentach — takich jak uświęcenie — działamy, nie aby zasłużyć na nasze miejsce w niebie, ale dlatego, że Chrystus zasłużył na nasze miejsce w niebie i dlatego, że działa w nas aby przygotować nas na niebo. Bóg zapoczątkowuje, podtrzymuje i dopełnia naszą świętość. Działamy w sposób niezasłużony, aby wzrastać w łasce i wiedzy o Panu Jezusie Chrystusie i wykonujemy dobre uczynki, ponieważ Boża łaska uświęcająca sama jest ich gwarancją.
.


Coram Deo – w Bożej obecności

Dopóki nie zostaniemy uwielbieni, obecność grzechu pozostanie w nas, wpływając na wszystko co robimy. Dlatego nasze posłuszeństwo nie zasługuje na zbawienie, gdyż nasze posłuszeństwo nie jest doskonałe. Ale Bóg z radością przyjmuje dobre uczynki wykonane w Chrystusie i dzięki łasce, wykorzystuje je aby coraz bardziej zbliżać nas do Pana. Tak więc działamy i jesteśmy posłuszni, nie po to aby zasłużyć na niebo ale dlatego, że zostało zasłużone i zapewnione nam przez Jezusa.

Kochając zaś, nauczysz się naśladować jego dobroć. A nie dziw się, że człowiek może naśladować Boga. Może, jeśli Bóg zechce.List do Diogeneta II wiek


Fragmenty do dalszego zgłębienia

5 Moj. 28:9  PAN ustanowi cię dla siebie świętym ludemi, tak jak ci poprzysiągł, jeśli będziesz przestrzegać przykazań PANA, swego Boga, i chodził jego drogami.
.
Rzym. 8:13 Jeśli bowiem żyjecie według ciała, umrzecie, ale jeśli Duchem uśmiercacie uczynki ciała, będziecie żyć.
.
2 Kor. 7:1 Mając więc te obietnice, najmilsi, oczyśćmy się z wszelkiego brudu ciała i ducha, dopełniając uświęcenia w bojaźni Bożej.
.
Hebr. 13:20-21 20 A Bóg pokoju, który przez krew wiecznego przymierza wyprowadził spośród umarłych wielkiego pasterza owiec, naszego Pana Jezusa; 21 Niech was uczyni doskonałymi w każdym dobrym uczynku, abyście spełniali jego wolę, dokonując w was tego, co miłe w jego oczach, przez Jezusa Chrystusa, któremu chwała na wieki wieków. Amen.

Na podstawie, źródło


Zobacz w temacie

Print Friendly, PDF & Email