Wzywanie imienia Bożego nadaremnie

utworzone przez | maj 31, 2018 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy

Boży, autorytatywny nakaz

2 Mojż. 20:7 Nie będziesz brał imienia PANA, twego Boga, nadaremnie, gdyż PAN nie zostawi bez kary tego, który bierze jego imię nadaremnie

Bóg jest święty. Używanie imienia Bożego na próżno oznacza nieuznawanie Boga za tego Kim On jest. Wzywanie imienia Bożego nadaremnie jest traktowaniem Boga, Jego Słowa, czy Jego dzieła na świecie w sposób, który Go poniża i okrada z nieskończonej chwały.

Katechizm Heidelberski pytanie tak oto odpowiada na pytanie jak rozumieć trzecie przykazanie (lnik do PDF):

Nie powinniśmy bluźnić, ani nadużywać Imienia Boga przez przeklinanie, krzywoprzysięstwo lub niepotrzebne przysięgi, ani też nie uczestniczyć w tak strasznych grzechach zachowując milczenie jako świadek wydarzenia. Krótko mówiąc, musimy używać świętego Imienia Boga z bojaźnią i czcią, abyśmy mogli Go słusznie wyznać, wzywać i wychwalać we wszystkich naszych słowach i uczynkach. [Katechizm Heidelberski Odp. 99]

W tym krótkim streszczeniu jest zbyt wiele do omówienia. Zamiast tego chcę zająć się sednem sprawy

Miłość ku Bogu

Jak nasze słowa i czyny odnoszą się do naszej miłości lub jej braku wobec Boga?

Wzywanie imienia Bożego nadaremnie zachodzi wtedy, kiedy zawiedziemy w miłości do Boga nie kochając Go całym naszym sercem. Kiedy Jezus spotkał się z religijnymi przywódcami swoich czasów wiedział w jaki sposób starają się oni zadowolić Boga, czyli wymyślonymi prawami dotyczącymi tego ile razy należy składać ofiarę lub ile kroków można przejść w świętym dniu. Przywódcy religijni usilnie starali się zrozumieć Boże prawo i stosować je poprawnie ale zawiedli tam, gdzie liczyło się to najbardziej. Zawiedli w miłości do Boga. To sprawiło, że próby utrzymywania prawa były próżne.

Mat. 15:7-9 Obłudnicy, dobrze powiedział o was prorok Izajasz: Ten lud czci Mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode Mnie. Ale czci mnie na próżno, ucząc zasad podanych przez ludzi

Przywódcy religijni związali się “niepotrzebnymi przysięgami”. W ten sposób nie udało im się “używać świętego Imienia Boga w bojaźni i z szacunkiem tak, aby mogli Go słusznie wyznawać, wzywać i wychwalać we wszystkich słowach i uczynkach.” To,  co Jezus powiedział przywódcom religijnym, odnosi się do wszystkich. Nikt zawsze nie kocha Boga doskonale. Tak więc gdy ludzie  starają się oddawać cześć Bogu bez  doskonałej miłości próby przestrzegania Bożego prawa stają się próżnym czczeniem. Wszyscy cały czas nadaremnie wzywają imię Pana.
.

Ograniczenie prawdy

Nadaremnie używamy imię Boga, kiedy mówimy o Bogu w sposób, który ogranicza prawdę. Fałszywa doktryna kłamie o Bogu i jest najgorszym rodzajem niewłaściwej mowy, która nadaremnie wzywa imię Pana. Apostoł Piotr mówi:

2 Piotr 2:1-3 Znaleźli się jednak fałszywi prorocy wśród ludu, tak samo jak pośród was będą fałszywi nauczyciele, którzy wprowadzą wśród was zgubne herezje. Wyprą się oni Władcy, który ich nabył, sprowadzając na siebie rychłą zgubę. A wielu pójdzie za ich rozpustą, przez nich zaś droga prawdy będzie obrzucona bluźnierstwami. Dla zaspokojenia swej chciwości obłudnymi słowami sprzedadzą was ci, na których wyrok potępienia od dawna jest w mocy, a zguba ich nie śpi

.

Bluźnierstwo

Większość ludzi uważa, że przekleństwa to używanie nieprzyzwoitego języka. W Biblii  “nadużywanie Imienia Boga to wulgaryzm” oznacza bluźnierstwo wobec Boga. U źródła bluźnierstwa znajduje się świętokradcze mówienie przeciw Bogu, traktowanie Go niewłaściwie lub fałszywie.

Rozważając naszą doktrynę możemy dostrzec zaniedbanie uwielbienia w obydwu. Wszyscy nadaremnie używają imię Pana, kiedy mówią coś fałszywego o Bogu, czy to głośno w swoich myślach, czy w uczuciach. Ilekroć ktokolwiek postrzega Boga jako mniej niż samo dobro, wszechwiedzącego, wszechmocnego lub gdy ktoś kwestionuje działania Boga na świecie, osoba ta na próżno wyzywa imię Boże.

Nadaremnie wzywamy imię Boga, gdy fałszywie przedstawiamy Go poprzez nasze uczynki. Ilekroć dana osoba nie spełnia wymagań Bożych, twierdząc, że jest uczniem Jezusa, osoba ta nadaremnie wyzywa imię Boga. Traktowanie świętości jako nieważnej, posiadanie nienawistnych myśli, zawodzenie w miłości do innych, gardzenie przykazaniami, czy uwielbieniem – poprzez wykonywanie tych czynności na próżno wzywamy imię Boga. Paweł to dobrze ujmuje:

Tyt. 1:16 Twierdzą, że znają Boga, uczynkami zaś temu przeczą, będąc ludźmi obrzydliwymi,  zbuntowanymi i niezdolnymi do żadnego dobrego czynu

Jesteśmy wezwani do wielbienia Boga, nie tylko słowami, ale także życiem. Mamy Go “wychwalać we wszystkich naszych słowach i uczynkach”. Trzecie przykazanie- jak wszystkie przykazania Boże-  wymagają doskonałości zawsze i wszędzie. Starałem się to jasno wyrazić, ponieważ zbyt często ludzie obniżają Boże standardy i wyobrażają sobie, że przestrzegają Jego przykazań- przynajmniej na tyle, żeby jakoś przetrwać-aby sprawić Bogu radość własnymi dokonaniami. To także narusza trzecie przykazanie.
.

Chrystus w nasze miejsce

Chociaż każdy na różne sposoby wzywa imię Pana nadaremnie, Jezus nigdy tego nie uczynił. Jezus doskonale zachował trzecie przykazanie. Jezus zachował trzecie przykazanie w zamian za nas. Jezus doskonale umiłował Boga. Miał doskonały szacunek dla Pisma. Za każdym razem, kiedy się modlił miało to znaczenie. Poruszony miłością, szanował imię Boga we wszystkim co robił, myślał i czuł. Nauczał prawdy o Bogu. Przemawiał. Żył nią aż do śmierci. Umarł za prawdę.

Jezus uczynił wszystko jako przedstawiciel każdego, kto zaufałby mu ku zbawieniu. Jeśli ludzie ufają Chrystusowi ku zbawieniu mogą mieć pewność, że chociaż nie zachowują doskonale trzeciego przykazania, to Bóg ich wciąż akceptuje.

W tym życiu chrześcijanie są wolni od potępienia prawa. Chrześcijanie starają się okazywać honor imieniu Boga. W rzeczywistości chrześcijanie mają więcej powodów, by oddawać cześć Bogu. Znają Boga, który jest miłosierny i łaskawy. Bóg nam przekazuje łaskę i miłosierdzie, ponieważ Jezus za nas umarł, co w żadnym wypadku nie daje nam powodu lekceważenia dążenia do posłuszeństwa. Jezus obiecał, że Duch będzie pomocnikiem  (Jan 14:16). Apostoł Paweł tak to ujął:

Efez. 2:8-10 Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę. A to pochodzi nie od was, lecz jest darem Boga: nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił. Jesteśmy bowiem Jego dziełem, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych czynów, które Bóg z góry przygotował, abyśmy je pełnili

Zbawiony wyłącznie przez łaskę, Bóg oddzielił swój lud, Chrześcijan, aby spełniali dobre uczynki. Poprzez Ducha Świętego zaczynamy być posłuszni, chociaż niedoskonali, słabi i często zawodzimy. Jednak bez względu na to staramy się kochać i być Bogu posłuszni, ponieważ

Rzym. 8:1 Teraz jednak dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie, nie ma już potępienia

Bóg uczynił dla nas to, czego my sami nie mogliśmy zrobić:

Rzym. 8:3-4 Co bowiem było niemożliwe dla Prawa, ponieważ ciało czyniło je bezsilnym, [tego dokonał Bóg]. On to zesłał Syna swego w ciele podobnym do ciała grzesznego i dla [usunięcia] grzechu wydał w tym ciele wyrok potępiający grzech, aby to, co nakazuje Prawo, wypełniło się w nas, o ile postępujemy nie według ciała, ale według Ducha

To jest dobra nowina Ewangelii. Ewangelia pozwoli wam zacząć szanować i kochać imię Boga, ponieważ wiecie, że Bóg ma reputację, którą warto zachować.

Na podstawie, źródło

Zobacz w temacie

Print Friendly, PDF & Email