Tekst źródłowy

Mat. 13:33-34 33. Opowiedział im jeszcze inną przypowieść: Królestwo niebieskie podobne jest do zakwasu, który kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż wszystko się zakwasiło. 34. To wszystko mówił Jezus do tłumu w przypowieściach, a bez przypowieści nic do nich nie mówił;

Łuk. 13:20-22 20. I znowu powiedział: Do czego przyrównam królestwo Boże? 21. Podobne jest do zakwasu, który wziąwszy, kobieta włożyła w trzy miary mąki, aż wszystko się zakwasiło. 22. I nauczał, chodząc po miastach i wioskach i podążając w kierunku Jerozolimy.

Skoro w Słowie Bożym zakwas bywa używany w sensie negatywnym, np. jako fałszywa nauka faryzejska (Mat. 16:11), albo też negatywny wpływ polityki na kościół (Marek 8:15) oraz posiada całkowicie destrukcyjny charakter pychy (1 Kor. 5:6), czy Chrystus mówił tutaj ostrzegając kościół czy też może o czymś innym?

Szereg interpretacji tego tekstu ma negatywny wydźwięk.

  • Jedni twierdzą, że chodzi tutaj o trzy okresy działania kościoła i jego całkowitego niemalże upadku (kościół Apostolski, okres Reformacji, rzekome tysiącletnie królestwo)
    .
  • Według Teodora z Mopsuesty (350 – † 428  A.D.) trzy miary odnoszą się metaforycznie do pogan, Żydów i Samarytan będących mieszanką obu poprzednich.
    .
  • Kolejni nauczają stanowczo o zakwasie jako o fałszywej nauce Wielkiego Babilonu reprezentowanego przez kobietę, szczególnie zaś odnoszą to do działania herezji rzymskiego katolicyzmu przedstawianego jako kobieta dosiadające bestii [1]

Czy mają rację?


Analiza

Interpretacja Pisma Świętego musi zostać poczyniona należycie z zachowaniem znaczenia słów oraz fraz w ich naturalnym kontekście. Pytania kim jest kobieta? do czego odnoszą się trzy miary mąki? czym jest zakwas? oraz czy zakwas należy rozumieć po prostu jako odnoszący się do tematu działania „królestwa Bożego” i „królestwa niebieskiego”? wyjaśnia sam tekst. Zasadę tą głosił i proklamował Luter, ojciec Reformacji tymi oto słowy „Pismo Święte jest moim własnym interpretatorem”.

Pamiętajmy także, że omawiane teksty są parabolą: Opowiedział im jeszcze inną przypowieść (παραβολὴν parabolen). Parabola, czy też przypowieść, to gatunek moralistyczno-dydaktyczny, który ma na celu przedstawienie wybranego tematu w sposób symboliczny. Zatem głównym zadaniem w interpretacji paraboli będzie odszukanie znaczenia użytych w niej symboli. 

Posłuchajmy Pisma Świętego

Kontekst służby Jezusa

Pamiętajmy, że Jest to drugi rok służby Jezusa, czas kiedy zdobywał On coraz większą popularność w oczach ludu oraz czas coraz większego antagonizmu i dystansowania się przywódców żydowskich do Mesjasza. Ci ostatni oczekiwali przywrócenia fizycznej świetności, militarnej potęgi i jedności pod rządami królewskimi wszystkich plemion Izraela.

  • Chrystus  spożył drugą paschę, zbierał kłosy w szabat, uzdrawiał w szabat, zgromadził wielkie tłumy i ogłosił wielkie biada niewierzącym i pokładającym nadzieję w bogactwach i własnym dobrobycie, uznając to za podstawę Bożego błogosławieństwa a zatem i zbawienia (Łuk. 6:24-26).

Określił też doktrynę odkupienia poprzez wypełnienie Prawa, którego nie mógł uczynić człowiek lecz jedynie On sam (Mat. 5:17-37).

Nauczył podstaw chrześcijańskiej pobożności – prawdziwie duchowej modlitwy, jałmużny, postu i miłosierdzia (Mat. 5:43-48; 6:1-4 5-8, 9-15, 16-18)

Oraz wskazał na prawdziwy skarb ukryty w prawdziwym, duchowym królestwie czyli w niebie (Mat. 6:19-21).

Wykluczył także możliwość służenia mamonie przeciwstawiając temu duchową służbę Bogu, mówiąc, że nie można służyć dwom panom (Mat. 6:24).

Określił wąską i szeroką bramę (Mat. 7:13-14).

W rezultacie faryzeusze rozumiejąc, że poprzez ich legalizm zostali wykluczeni z duchowego królestwa nazwali Mesjasza Belzebubem (Mat. 12:22-33) za co Pan ogłosił nad nimi wieczny sąd (Mat. 12:31-37).

Chrystus zapowiedział swoją śmierć poprzez znak Jonasza całkowicie pozbawiając złudzeń tych, którzy oczekiwali wskrzeszenia fizycznej formy królestwa Izraela (Mat. 12:38-42).

I choć Izrael został czasowo oczyszczony (Mat. 12:43-45), lecz zszokował naród wraz z jego przywódcami poprzez zapowiedź upadku w jeszcze gorszy stan niż przed oczyszczeniem: Tak będzie i z tym złym pokoleniem. (werset 45).

W tym momencie historii swej służby Chrystus rozpoczął wykład o prawdziwym Królestwie jego duchoej duchowej naturze i faktycznych obywatelach. Pan uczynił to przez szereg przypowieści. O lampie, siewcy, kąkolu, ziarnie, zakwasie, ukrytym skarbie, perłach, sieci.
.


Królestwo jak zakwas

A) Określona tu zostaje zasada porównania oparta o regułę podobieństwa. Użycie greckiego słowa homoios homoios (podobny, taki jak, zbliżony do) wskazuje nie tyle na całkowitą tożsamość ale na odbicie, ilustrację, typologię. Królestwo Boże zatem może zostać przedstawione przez typ, czy też ilustrację zakwasu działającego w trzech miarach mąki.

B) Zakwas nie może odnosić się do fałszywej nauki heretyków, czy to rzymskiego katolicyzmu, wcześniej gnostycyzmu a obecnie wszelkich doktrynalnych zboczeń jak Arminianizm, zbawienie panującego Pana, modernizm, arianizm i wszystko to, co sprzeciwia się zdrowej nauce ponieważ Łukasz zakwas identyfikuje z królestwem Bożym a nie z herezją.

Argumentem jest relacja podobieństwa: Królestwo jest podobne do zakwasuKrólestwo Boże nie jest zbudowane na fałszywej nauce lecz na prawdzie i nie jest podobne do kłamstwa i herezji. Dlatego odwracając porównanie zakwas nie może być niczym innym jak prawdą, ponieważ zakwas zostaje porównany do Królestwa Bożego. Skoro Królestwo Boże jest podobne do zakwasu to zakwas jest podobny do Królestwa Bożego a nie do królestwa diabła:

Mat. 13:33 Królestwo niebieskie podobne jest do zakwasu,
.
Łuk. 13:20 …Do czego przyrównam królestwo Boże? Podobne jest do zakwasu,

C) Ponieważ królestwo jest jak zakwas zmieniający właściwości mąki musimy rozróżnić czym jest zakwas i jakich dokonuje zmian. Zakwas i zmiana oraz mąka są ze sobą nierozerwalnie powiązane w ilustracji. Ponieważ wykluczony został argument o fałszywej nauce, jedyna zmiana o jakiej mowa może mieć charakter pozytywny. Tą zmianę dokonuje jedynie Ewangelia Chrystusa. Mając to na uwadze zwróćmy uwagę na niniejsze tekstu Pisma Świętego

  • Gdy Szymon wyznał Chrystusa jako wcielonego Boga (Ty jesteś Chrystusem, Synem Boga żywego Mat. 16:16.), co jest elementem zbawiającej Ewangelii, Chrystus opisał subiektywne wyznanie Piotra jako objawienie zrozumienia Bożej Ewengelii (nie objawiły ci tego ciało i krew, ale mój Ojciec, który jest w niebie. Mat. 16:17) czyli obiektywną prawdę, skałę, na której zbudowany zostanie Kościół (na tej skale zbuduję mój kościół, a bramy piekła go nie przemogą. Mat. 16:18). Kościół zbudowany jest na doktrynalnej prawdzie Ewangelii.
    .
  • Inne teksty potwierdzające, że skałą i fundamentem Kościoła jest Ewangelia czyli doktryna apostolska o dziele życia Chrystusa i jego śmierci w miejsce i na rzecz wybranych to odpowiednio Zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Jezus Chrystus; (Efez. 2:20) oraz Zakorzenieni i zbudowani na nim, i utwierdzeni w wierze, jak was nauczono, obfitując w niej z dziękczynieniem (Kol. 2:7). W obu przypadkach widzimy wyraźnie zarysowaną koncepcję Słowa Bożego, a mówiąc prawdy jaka jest przez nie przekazywana, jako fundamentu zmiany.

F) Ewangelia posiada moc zmiany osoby z niewierzącej w wierzącą co skutkuje zbawieniem:

Rzym. 1:6.Nie wstydzę się bowiem ewangelii Chrystusa, ponieważ jest ona mocą Boga ku zbawieniu dla każdego, kto uwierzy, najpierw Żyda, potem i Greka

Przesłanka: zakwas użyty w ilustracji odnosi się do Ewangelii jako mocy Bożej zmieniającej nieodrodzonego, acz wybranego do zbawienia grzesznika w osobę odrodzoną czyli zbawioną.
.


Kobieta używa zakwasu

A) Ilustracja odnosi się do kobiety. Ta kobieta używa zakwasu w celu kompletnego zakwaszenia trzech miar mąki (aż wszystko się zakwasiło.). Innymi słowy królestwo Boże zostaje propagowane przez kobietę, to jest najprostsza interpretacja tekstu.

B) Stąd koniecznym jest odrzucenie poglądu o kobiecie jako wielkiej nierządnicy (Obj. 17:1-3) czyli kobiety rozumianej jako fałszywy kościół (czy to rzymski, prawosławny, neo-ewangelikalny a także pseudo-kalwiński), ponieważ nierządnica promuje kłamstwo. Królestwo Boże nie jest podobne do nierządnicy zwodzącej narody łże-ewangelią. 

C) Koniecznym zatem jest uznanie kobiety za kościół. I rzeczywiście w Objawieniu znajdziemy odniesienie do kobiety ilustrującej kościół:

Obj. 12:11 I ukazał się wielki cud na niebie: Kobieta ubrana w słońce i księżyc pod jej nogami, a na jej głowie korona z dwunastu gwiazd.

D) O tym, że w tekście Objawienia mowa o kościele a nie, jak twierdzą heretyccy papiści, o Marii, jesteśmy przeświadczeni na podstawie szeregu przesłanek.

  • Jakub, umiłowany przez Boga reprezentuje Kościół starej dyspensacji (Ezawa Bóg znienawidził jeszcze przed urodzeniem). Jakub jest wybranym Bożym, przeznaczonym do zbawienia, to linia pokoleń jakie Bóg zbawia w Chrystusie (1 Mojż. 17:7; Gal. 3:16; Gal. 3:29; Rzym. 9:11-15)
    .
  • Józef, syn Jakuba otrzymał od Boga sen, w którym ówczesny kościół opisany został przez symbolikę słońca, księżyca i 12 gwiazd: Śnił mu się jeszcze drugi sen i opowiedział go swoim braciom: Znowu śnił mi się sen, a oto słońce, księżyc i jedenaście gwiazd pokłoniły mi się. (1 Mojż. 37:9)
    .
  • Słońce i księżyc to Jakub i Rachela, gwiazdy reprezentowały braci Józefa w liczbie 11 stąd prosta implikacją jest uznanie Józefa będącego jednym z dwunastu braci za dwunastą gwiazdę. Całą ilustrację zatem odnosimy do Kościoła. Potwierdza to wypowiedź Jakuba: Czy ja i twoja matka przyjdziemy z twoimi braćmi, aby ci się kłaniać aż do ziemi? (werset 10)
    .
  • Ponownie kobieta z objawienia nie może być Marią lecz jest Kościołem, ponieważ znajduje się na pustyni z dala od węża (Obj. 12:14) podczas gdy zmarła Maria jest w niebie a nie na pustyni. Kobieta także posiada wiele duchowego potomstwa z którym walczy szatan (Obj. 12:17), natomiast Maria, matka Jezusa nie jest duchową matką potomstwa czyli chrześcijan, Kościół, jest.
    .
  • Kościół zwany jest czasem Jeruzalem, które jest w górze, Natomiast Jeruzalem, które jest w górze, jest wolne i ono jest matką nas wszystkich. (Gal. 4:26). To że kościół jest w górze w niebie dotyczy także pielgrzymujących świętych, wskrzeszonych i jeszcze za życia osadzonych w niebie w Chrystusie Jezusie (I razem z nim wskrzesił, i razem z nim posadził w miejscach niebiańskich w Chrystusie Jezusie; Efez. 2:6)

E) Włożenie przez kobietę zakwasu do trzech miar mąki określone zostało przez greckie słowo ἐνέκρυψεν enekrypsen co się tłumaczy jako „ukryć, wmieszać” odnosi nas do zakrycia prawdy Ewangelii jakie czyni Bóg wśród potępionych zaś jest obecne w wybranych. Proklamacja Ewangelii jest jawna, jednak jej aplikacja to przedziwne dzieło Boże wysławiane przez Jezusa i Kościół:

Łuk. 10:21 W tej godzinie Jezus rozradował się w duchu i powiedział: Wysławiam cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te sprawy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je niemowlętom. Tak, Ojcze, bo tak się tobie upodobało.. 

Przesłanka: kobieta użyta w ilustracji to Kościół Jezusa Chrystusa proklamujący Ewangelię, jaka skutecznie działa wśród wybranych zaś dla potępionych jest zakryta.
.


Trzy miary mąki

A) Słowo miara (σάτον saton) oznacza bardzo duże objętości, równe mniej więcej 14 litrom. Słowo to zatem wskazuje na potężny zakres działania zakwasu, który jak wiemy zmienić ma aż trzy miary mąki. Ilustracja określa zakres działania Słowa Ewangelii jako ogromny. Literalne ciasto, do produkcji którego zastosowano by 42 litry mąki wystarczyłoby do upieczenia 42 bochenków chleba, ilości większej niż mógłby spożyć zwykły człowiek zanim utracą walory smakowe.

B) Trzy miary to wystarczająca ilość w odniesieniu do prezencji Boga. W Księdze Rodzaju czytamy o Abrahamie goszczącym Chrystusa przed wcieleniem, za pomocą pokarmu sporządzonego z trzech miarek mąki. Odniesienie jest wysoce typologiczne i wiąże trzy miary mąki z przyjściem Pańskim.

1 Mojż. 18:1, 6 1. Potem PAN ukazał mu się na równinie Mamre, a on siedział u wejścia do swego namiotu w najgorętszej porze dnia. 6. Abraham pospieszył do namiotu, do Sary, i powiedział: Przygotuj szybko trzy miarki najlepszej mąki i zrób podpłomyki.

C) Przez trzy miary mąki rozumieć należy wybranych Bożych. Ziarno słowa pada na żyzną ziemię i wydaje plon w wybranych do zbawienia, którzy dzięki zakwasowi, Ewangelii, stają się przemienieni – usprawiedliwieni i uświęceni przez Elekcję Boga Ojca, pokropienie krwią Chrystusa i obmycie odrodzenia Ducha Świętego. Święci są wybrani przez Boga i cenni, a są czyści i nieskazitelni dzięki łasce i sprawiedliwości Chrystusa, cieszą się wielkim szacunkiem u Niego i ze względu na ich ilość porównywani są do trzech miar mąki.

Jan 12:24 Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeśli ziarno pszenicy, wpadłszy w ziemię, nie obumrze, samo zostaje. Jeśli jednak obumrze, wydaje obfity plon.

Przesłanka: trzy miary mąki odnoszą się do wielkiej skali zbawienia, sama mąka do czystości zbawionych zaś trzy miary do powtórnego przyjścia Chrystusa.
.


Wszystko zostaje zakwaszone

A) Słowo Boże posiada taką właśnie moc ponieważ nigdy nie wraca pustym do Boga zawsze spełniając wolę Bożą. Dlatego odrzucamy herezję wolnej woli i interpretację, że uwierzyć może każdy.

Izaj. 55:11 Tak będzie z moim słowem, które wyjdzie z moich ust: nie wróci do mnie na próżno, ale uczyni to, co mi się podoba, i poszczęści mu się w tym, do czego je poślę.

B) Moc Boża dotyka nie tylko Żydów ale i Greków, zatem reprezentowani są tutaj wszyscy ludzie w rozumieniu wszystkich narodów a nie wszystkich ludzi sensu largo

Obj. 5:9 I śpiewali nową pieśń: Godzien jesteś wziąć księgę i otworzyć jej pieczęcie, ponieważ zostałeś zabity i odkupiłeś nas dla Boga przez swoją krew z każdego plemienia, języka, ludu i narodu.

C) Ponieważ odkupienie dotyczy wybranych, a nie wszystkich, środek, czyli Ewangelia, jest skutecznie używany przez Boga jedynie w zakresie wyznaczonym przez dzieło krzyża. Bóg skutecznie regeneruje czyli zbawia tych wszystkich (ani mniej ani więcej) których Chrystus odkupił swoją krwią.

Liczba wybranych do zbawienia jest niezmienna tak więc wszyscy wybrani w odpowiednim czasie zostają przemienieni przez zakwas Ewangelii – oczyszczeni i odrodzeni. W ten sposób wszystko zostaje zakwaszone. Żaden z wybranych nie pozostanie pominięty w tym procesie.

Jana 6:37 Wszystko, co mi daje Ojciec, przyjdzie do mnie, a tego, który przyjdzie do mnie, nie wyrzucę precz.

.

Jana 6:40 I to jest wola tego, który mnie posłał, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w niego, miał życie wieczne, a ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.

Przesłanka: Chrystus powróci na Sąd Ostateczny wtedy, gdy wszystkie trzy miary mąki zostaną w pełni zakwaszone, tj. gdy wszyscy wybrani do zbawienia zostaną odrodzeni.


Najbliższe otoczenie

Rozdział 13 Ewangelii Mateusza zawiera w sobie cztery przypowieści zaś ich kolejność nie jest przypadkowa i można je podzielić na dwie kategorie na podstawie dominujących elementów w nich występujących:

A) Przypowieści wyróżniające Królestwo Boże na sposób jakościowy:

1) Przypowieść o siewcy wskazuje na trzy rodzaje gleby, i tylko jedna wydaje owoc (Mat. 13:3-8)

2) Przypowieść o pszenicy i kąkolu dowodzi istnienia dwóch rodzajów ludzi, potępionych, posianych przez diabła  i wybranych do zbawienia, posianych przez Boga (Mat. 13:24-30)

B) Przypowieści o rozwoju Królestwa, o charakterze ilościowym

3) Przypowieść o ziarnie gorczycznym ukazuje Królestwo jako najmniejsze z nasion i wydające najobfitszy plon (Mat. 13:31-32)

4) Przypowieść o trzech miarach mąki czyli o dużej skali Królestwa Bożego i jego pełni a także posłudze Kościoła (Mat. 13:33)

Przypowieść o zakwasie i trzech miarach mąki znajduje się w drugiej kategorii i jej głównym przekazem jest rozrost Królestwa w obrębie sfery wybranych do zbawienia. Królestwo to osiąga pełnię, wszyscy wybrani zostają „zakwaszeni” czyli przemienieni poprzez odrodzenie, dzięki posłudze Ewangelii, którą czyni Kościół, a mówiąc konkretniej dzięki pracy Ewangelizacyjnej przede wszystkim pastorów-nauczycieli. Potwierdzają to wersety kończące ową przypowieść

W Ewangelii Mateusza Chrystus głosił tłumom, wielkim liczbom zgromadzonych, poszerzając tym samym zakres Królestwa, głosząc Ewangelię i zakwaszając mąkę na dużą skalę.

Mat 13:34 To wszystko mówił Jezus do tłumu

Łukasz dowodzi, że zaraz potem Chrystus poszedł do innych miast i wiosek, nauczając Ewangelii w całej okolicy Jerozolimy i rozprzestrzeniając Królestwo

Łuk. 13:22 I nauczał, chodząc po miastach i wioskach i podążając w kierunku Jerozolimy.

Przesłanka: najbliższe otoczenie wypowiedzi Chrystusa wskazuje na praktyczne zastosowanie przypowieści przez Niego samego, co uczynił głosząc Ewangelię szerokiemu spektrum słuchaczy.


Interpretacja tekstu

Prawidłowa interpretacja jest taka, że zakwas jest Ewangelią, a niewiasta Kościołem. Kościół ma przyjąć Ewangelię i przekazać ją  wybranym Bożym, którzy są reprezentowany przez trzy miary mąki. Gdy ostatni wybrany zostanie zbawiony, wtedy nastąpi powrót Chrystusa na Sąd Ostateczny co jest logiczną konsekwencją – Ewangelia posiada dwa zadania: jako narzędzie zbawienia i narzędzie potępienia:

2 Kor. 2:16 Dla jednych wonią śmierci ku śmierci, a dla drugich wonią życia ku życiu. Lecz do tego któż jest zdatny?

Podsumujmy jeszcze raz przesłanki tekstu

  • Zakwas użyty w ilustracji odnosi się do Ewangelii jako mocy Bożej zmieniającej nieodrodzonego, acz wybranego do zbawienia grzesznika w osobę odrodzoną czyli zbawioną.
    .
  • Kobieta użyta w ilustracji to Kościół Jezusa Chrystusa proklamujący Ewangelię zakrytą dla potępionych a odkrytą dla wybranych – obu dzieł, zaślepienia i uzdolnienia do widzenia dokonuje duchowo Bóg.
  • Trzy miary mąki odnoszą się do wielkiej skali zbawienia i powtórnego przyjścia Chrystusa, sama mąka do czystości zbawionych.
  • Zakwaszenie odnosi się do pełni tego procesu odrodzenia wszystkich wybranych do zbawienia.
  • Praktyczna i kontekstualna zarazem, bezpośrednia aplikacja przypowieści przez Chrystusa potwierdza szerokie zastosowanie Ewangelii....

Wniosek jest prosty: Chrystus powróci na Sąd Ostateczny wtedy, gdy wszystkie trzy miary mąki zostaną w pełni zakwaszone, tj. gdy wszyscy wybrani do zbawienia zostaną odrodzeni. Stąd należy głosić Słowo Boże wszelkiemu stworzeniu i w każdym miejscu, co przyczynia się do tego powrotu, co również wiąże się z koniecznością prześladowań przez świat potępionych:

Kol. 1:28 Jego to głosimy, napominając każdego człowieka i nauczając każdego człowieka we wszelkiej mądrości, aby każdego człowieka przedstawić doskonałym w Chrystusie Jezusie.
.
Mat. 10:23 A gdy będą was prześladować w tym mieście, uciekajcie do innego. Zaprawdę powiadam wam, że nie obejdziecie miast Izraela, aż przyjdzie Syn Człowieczy.


Potwierdzenie w patrystyce

Klemens Aleksandryjski żyjący między 150 a 212 rokiem ojciec kościoła z Azji Mniejszej odznaczył się jako piszący po grecku teolog wczesnochrześcijański.  Nie znalazłszy w filozofii pełnej odpowiedzi na poszukiwania prawdy, nawrócił się na chrześcijaństwo. Jego interpretacja tekstu Mateusza 13:33 zawiera dotychczas wykazane elementy:

  • zakwas jako Ewangelia
  • głoszona przez Kościół czyli kobietę
  • zakryta niektórym
  • Ewangelia jako moc Boża skutecznie działająca w wybranych

Posłuchajmy jego wywodu

Czy nie to miał na myśli prorok, gdy kazał upiec przaśne placki, dając do zrozumienia, że prawdziwie święte mistyczne słowo, dotyczące niezrodzonego i Jego mocy, powinno zostać ukryte? Na potwierdzenie tych rzeczy Apostoł w Liście do Koryntian wyraźnie stwierdza: „Choć wśród doskonałych głosimy mądrość, a nie mądrość tego świata ani książąt tego świata, która poszła na marne. Głosimy jednak mądrość Bożą ukrytą w tajemnicy” (1 Kor. 2:6-7). I znowu w innym miejscu mówi: „Ku poznaniu tajemnicy Bożej w Chrystusie, w którym ukryte są wszystkie skarby mądrości i poznania” (Kol. 2:2-3).
.
Sam Zbawiciel pieczętuje, gdy mówi: „Wam dano poznać tajemnice królestwa niebieskiego”. (Mat. 13:11) I znowu Ewangelia mówi, że Zbawiciel głosił Apostołom Słowo w tajemnicy. Proroctwo bowiem mówi o Nim: „Otworzy usta w przypowieściach i będzie wypowiadał rzeczy ukryte od założenia świata”. (Psalm 78:2)
.
A teraz w przypowieści o zakwasie Pan objawia ukrycie;
Mówi bowiem: «Królestwo niebieskie podobne jest do zakwasu, który kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż się wszystko zakwasiło». (Mat. 13:33) Bo dusza trójdzielna zbawiona jest przez posłuszeństwo, przez ukrytą w niej moc duchową, wiara;
lub dlatego, że moc słowa, które jest nam dane, będąc silna i potężna, przyciąga do siebie w tajemnicy i niewidzialny sposób każdego, kto je przyjmuje, i zachowuje je w sobie, i jednoczy cały ten system. [2]


Konfesja Belgijska

Jak zauważa nasza Konfesja Belgijska, gdy wszyscy wybrani zostaną zebrani w ich pełni, a używając języka ilustracji Mateusza i Łukasza, gdy całość mąki zostanie zakwaszona, Chrystus powróci na Sąd!

Na końcu wierzymy, że zgodnie z Bożym Słowem, gdy nadejdzie czas wyznaczony przez Pana (o którym nie wie żadne stworzenie i gdy liczba wybranych osiągnie pełnię, nasz Pan Jezus Chrystus przyjdzie z nieba, fizycznie i widzialnie, tak samo jak wstąpił do nieba, w pełni chwały i majestatu, aby ogłosić się Sędzią żywych i umarłych, paląc ten stary świat w płomieniach ognistych, aby go oczyścić. [3]


Praktyczne aplikacje

Królestwo Boże to Królestwo Niebieskie i jest ono niewidzialnym Królestwem w sercach wybranych do zbawienia. Ba! Pismo wręcz ostrzega przed herezją milenializmu z jej założeniem o widzialnym przyjściu Chrystusa na okres tysiąca lat! Nic takiego nie nastąpi. To raczej Antychryst przyjdzie podając się za Chrystusa i zwodząc wyznawców milenializmu ku zatraceniu.

Łuk. 17:20-23 20. Zapytany zaś przez faryzeuszy, kiedy przyjdzie królestwo Boże, odpowiedział im: Królestwo Boże nie przyjdzie dostrzegalnie.21. I nie powiedzą: Oto tu, albo: Oto tam jest. Królestwo Boże bowiem jest wewnątrz was.22. A do uczniów powiedział: Przyjdzie czas, kiedy będziecie pragnęli zobaczyć jeden z dni Syna Człowieczego, ale nie zobaczycie.23. I powiedzą wam: Oto tu, albo: Oto tam jest. Nie chodźcie tam ani nie idźcie za nimi.

Głośmy zatem wszelkiemu stworzeniu Ewangelię Bożego Królestwa, Niebieskiego Królestwa odrodzonych serc chwalebnej Ewangelii Jezusa Chrystusa, bezgrzesznego, wcielonego Boga, ukrzyżowanego za wszystkie grzechy wybranych i zmartwychwstałego dnia trzeciego jak naucza tego Pismo. Głośmy tak długo jak żyjemy, aż do powtórnego przyjścia Pana, jeśli taka wola Boża, zakwaszając Słowem Ewangelii trzy miary mąki, ucząc wybranych prawdy pomimo prześladowań.

I nie miejmy wyrzutów sumienia, gdy świat Ewangelię odrzuca. To bowiem upodobało się Bogu aby zaślepić oczy potępionym, a otworzyć je wybranym.

Kazanie wygłoszone dnia 18.02.2024

Przypisy

[1] Źródło: The Berean Church of the Great God, Daily verse and comment (Matthew. 13:33; Luke 13:21)
[2] Klemens Aleksandryjski, Stromata 5.12
[3] Konfesja Belgijska 37, Sąd Ostateczny

Solus Christus


Zobacz w temacie