Spis treści
Błędna egzegeza
Psalm 56:5 Przez cały dzień przekręcają moje słowa, przeciwko mnie kierują wszystkie swe zamysły, ku memu nieszczęściu.
Aby zachować choćby pozory wiarygodności, fundamentaliści muszą udowodnić swoją dziwaczną doktrynę o fizycznym obmywaniu krwią Chrystusa, na podstawie Pisma Świętego. Np. Ian Paisley twierdzi, że opiera się na Słowie Bożym, gdy naucza, że krew Chrystusa została fizycznie zachowana na wieki:
Nie interesuje mnie, co mówią uczeni na ten temat; interesuje mnie tylko to, co mówią Pisma. Nie apeluję do słów uczonych, ani tych, którzy są jednomyślni, ani tych, którzy są w sporze, ale do Słowa Ducha Bożego.
.
Moją zasadą nie jest żaden podręcznik biologii, ale prawda Biblii. Nie obchodzi mnie, jak nieprzyjemne jest objawienie Boga dla naturalnego człowieka, bez względu na to, jak wykształcony może być; nie obchodzi mnie, jak mało prawdopodobna może wydawać się doktryna Biblii większości ludzi — to nie ma znaczenia: liczy się tylko jasna nauka nieomylnej Księgi Boga. [84]
To są godne pochwały uczucia. Oby wszyscy, którzy nazywają siebie chrześcijanami, byli tak odważni, by bronić tego, czego ich zdaniem nauczają Pisma! Pytanie brzmi jednak, czy Pisma, do których odwołują się Paisley i inni w tej kontrowersji, rzeczywiście nauczają tego, co twierdzą?
Zbadaliśmy już List do Hebrajczyków i zobaczyliśmy, że nie naucza on, że Chrystus wszedł do nieba ze swoją krwią, ale przez swoją krew, którą przelał na Golgocie, uzyskując wieczne odkupienie dla nas.
Hebr. 9:12 Ani nie przez krew kozłów i cieląt, ale przez własną krew wszedł raz do Miejsca Najświętszego, zdobywszy wieczne odkupienie.
Do jakich głównych tekstów odwołują się fundamentaliści, aby udowodnić swoją doktrynę o krwi Chrystusa?
Księga Kapłańska 17:11
3 Mojż. 17:11 Życie wszelkiego ciała bowiem jest we krwi. Ja dałem ją wam na ołtarz dla dokonywania przebłagania za wasze dusze, gdyż to krew dokonuje przebłagania za duszę.
Oto świadectwo Księgi Kapłańskiej. Na podstawie tego wersetu De Haan utrzymywał, że samą esencją życia jest krew. Tym, co czyni człowieka lub zwierzę żywym, ponad wszystko inne, jest krew. Posuwa się nawet do twierdzenia, że kiedy Bóg tchnął w Adama oddech życia, sprawiając, że Adam stał się „żywą duszą” odnosi się to do dodania krwi do martwego ciała Adama, pewnego rodzaju transfuzji krwi
1 Mojż. 2:7 Wtedy PAN Bóg ukształtował człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia. I człowiek stał się żywą duszą.
De Haan podaje absurdalną interpretację tego tekstu:
Tchnienie Boga umieściło w człowieku coś, co go ożywiło. Tym czymś była krew. Musiało to być. Nie mogło to być nic innego: pokazaliśmy już, że życie ciała jest we krwi , a więc gdy życie zostało dodane przez tchnienie Boga, On przekazał krew tej bryle gliny w kształcie człowieka, a człowiek stał się żywą duszą. Ciało Adama było z ziemi.
.
Jego krew była oddzielnym darem Boga, ponieważ Bóg jest Życiem i Autorem wszelkiego życia… Ciało Adama było z ziemi, ale jego krew pochodziła bezpośrednio od Boga. Bóg żąda, abyśmy uszanowali ten fakt, ponieważ to własne tchnienie Boga napełniło wszelkie ciało krwią. Spożywanie krwi jest zatem znieważaniem życia Boga, ponieważ życie… jest we krwi . [85]
W kazaniu z marca 2002 r. zatytułowanym „Krew! Przelana krew! Cenna krew Jezusa!” Paisley stwierdził:
„W chwili, gdy Bóg tchnął w Adama, jego krwiobieg został stworzony, a jego substancja fizycznie została powiązana z tajemnicą jego duchowego bytu”. [86]
Ponadto zgadza się z De Haanem w kwestii Księgi Kapłańskiej :
„Krew równa się życiu, dlatego Krew Chrystusa równa się życiu Wcielonego Bóstwa. Według Kolosan 2:9 , w Nim mieszkała cała pełnia Bóstwa cieleśnie i ta pełnia została opróżniona w szkarłacie krzyża. Krew jest zatem przypływem życia Bóstwa.” [87]
Obalenie herezji
A) Jak Chrystus mógł, przelewając swoją ludzką krew, opróżnić „pełnię Bóstwa” skoro Krew jest życiem „ ciała ” a nie Bóstwa?
3 Mojż. 17:11 Życie wszelkiego ciała bowiem jest we krwi.
B) Syn Boży ma życie w Sobie
Jan 5:26 Jak bowiem Ojciec ma życie sam w sobie, tak dał i Synowi, aby miał życie w samym sobie.
C) Kiedy Chrystus umarł, umarł w swojej ludzkiej naturze; nie umarł w swojej boskiej naturze.
Hebr. 1:12 I jak płaszcz je zwiniesz, i zostaną odmienione. Ty zaś jesteś ten sam, a twoje lata się nie skończą.
D) Chrystus nigdy nie może umrzeć w swojej boskiej naturze i trudno sobie wyobrazić, jak mógł cierpieć i umrzeć w niezniszczalnej naturze ludzkiej, którą wyobrażają sobie fundamentaliści!
„Krew, która płynęła w naczyniach krwionośnych świętego, niezniszczalnego ciała Boga Wcielonego, gdy był na ziemi, była tak święta i niezniszczalna, jak samo ciało” („Dziesięć niemożliwości, gdyby krew Chrystusa zginęła”,
.
„Widzisz, że całe człowieczeństwo Pana Jezusa Chrystusa jest bezgrzeszne… Ponieważ krew należy do Jego bezgrzesznego człowieczeństwa, oznacza to, że Jego krew jest niezniszczalna i Jego krew jest niezniszczalna… Żadna część prawdziwego człowieczeństwa Chrystusa nie mogłaby ulec zepsuciu” [88]
Katechizm Heidelberski
Ludzka krew Chrystusa nie została ubóstwiona podczas wcielenia. Jego ludzka natura była w stanie wytrzymać gniew Boga, ponieważ była zjednoczona z Jego boskością ale nie zmieszana z nią. Niedziela Pańska 6 Katechizmu Heidelberskiego wyjaśnia konieczność wcielenia Syna Bożego.
Po pierwsze, Zbawiciel musi być człowiekiem, ponieważ sprawiedliwość Boża wymaga, aby ta sama natura ludzka , która zgrzeszyła dokonała zadośćuczynienia za grzech
Pytanie 16: Dlaczego musi On być zarówno prawdziwym, jak też sprawiedliwym człowiekiem?
.
Sprawiedliwość Boża wymaga bowiem, aby natura ludzka, która zgrzeszyła, zapłaciła za swój grzech. Z drugiej jednak strony człowiek, który sam jest grzesznikiem, nie może zapłacić za innych. (Psalm 49:7-9; Iz.53:4-5; Iz.53:11; 1 Ptr.3:18; Rzym. 5:12, 15; 1 Kor. 15:21; Heb. 2:14-16; Heb. 7:26-27)
Po drugie, Zbawiciel musi być boski, „aby mógł, mocą swojej boskości, wytrzymać w swojej ludzkiej naturze brzemię gniewu Bożego” Mówiąc najprościej, gdyby ludzka natura Chrystusa różniła się od naszej, nie mógłby nas zbawić.
Pytanie 17: Dlaczego musi On być także prawdziwym Bogiem?
.
Aby dzięki swej boskiej mocy mógł unieść w ludzkiej naturze ciężar gniewu Bożego, przywrócić nam sprawiedliwość i wyjednać życie. (Jan.3:16; 1 Jan 4:9; 2 Kor. 5:19; 2 Kor. 5:21)
Stąd czytamy o wcielonym Bogu jako naszym mediatorze, który nas pojednał z Bogiem.
2 Kor. 5:19 Bóg bowiem był w Chrystusie, jednając świat z samym sobą, nie poczytując ludziom ich grzechów, i nam powierzył to słowo pojednania.
Wnioski
W Księdze Kapłańskiej krew oznacza życie, ponieważ gdy krew jest przelewana (przez człowieka lub zwierzę), życie zostaje gwałtownie odebrane. Jednak fakt, że „życie ciała jest we krwi” nie dowodzi, że krew Chrystusa jest boska, nadprzyrodzona, bezgrzeszna lub wiecznie zachowana w niebie.
Hebr. 2:14-17
.
14. Ponieważ zaś dzieci są uczestnikami ciała i krwi, i on także stał się ich uczestnikiem, aby przez śmierć zniszczyć tego, który miał władzę nad śmiercią, to jest diabła;15. I aby wyzwolić tych, którzy z powodu lęku przed śmiercią przez całe życie podlegali niewoli.
16. Bo zaprawdę nie przyjął natury aniołów, ale potomstwo Abrahama.
17. Dlatego musiał we wszystkim upodobnić się do braci, aby stał się miłosiernym i wiernym najwyższym kapłanem wobec Boga dla przebłagania za grzechy ludu.
Chrystus stał się uczestnikiem ludzkiego ciała i krwi. Ludzie, a zatem i Chrystus, nie posiadają ludzko-boskiej krwi.
Przypisy
[84] Ian Paisley, Dziesięć niemożliwości, jeśli krew zginie” s. 1.
[85] MR De Haan, Chemia krwi, źródło.
[86] Źródło
[87] Ian Paisley, Podstawy chrześcijańskie , s. 96.
[88] Tamże, s.8 zobacz także kazanie Greera Krew Chrystusa, krew Bogoczłowieka źródło,
Na podstawie, źródło
Tłumaczył Robert Jarosz
Zobacz w temacie
- Fundamentaliści i „niezniszczalna” Krew Chrystusa, część 6
. - Krew i ciało nie odziedziczą królestwa
- Doktryna przebłagania
- Apolinaryzm
- Zadośćuczynienie Chrystusa, jedynego Arcykapłana
. - Pojednani wrogowie Boga
- Przyjdź Baranku Boży
- Skuteczność krzyża Chrystusa
- Słowo stało się ciałem – stanowisko Ligonier na temat Chrystologii
. - Za kogo umarł Chrystus
- Zarzut prawnej fikcji, część 2
- Podwójne posłuszeństwo Chrystusa a zadośćuczynienie, klasyczna pozycja Reformowana, część 1
.
