Przymierze: Boży przybytek z ludźmi: część 4 – konkluzje

utworzone przez | cze 5, 2024 | Teologia reformowana, Teologia systematyczna

Chwalebne przymierze

Mat. 25:31 Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swojej chwale i wszyscy święci aniołowie z nim, wtedy zasiądzie na tronie swojej chwały.

Uwielbionemu Chrystusowi i Jego Kościołowi dane jest wszystko w niebie i na ziemi. Albowiem Chrystus jest głową nieba i ziemi. W Nim, jako Głowie, wszystko musi być zgromadzone, aby całe stworzenie było jednym chwalebnym domem Bożym, obejmującym wszelkie stworzenie, by wszystko służyło nowemu człowiekowi w Chrystusie, żeby ten z kolei służył swemu Bogu.

Kol. 1:18-20 18.  On też jest głową ciała – kościoła; on jest początkiem i pierworodnym z umarłych, aby we wszystkim był pierwszy; 19. Ponieważ upodobał sobie Ojciec, aby w nim zamieszkała cała pełnia; 20. I żeby przez niego pojednał wszystko ze sobą, czyniąc pokój przez krew jego krzyża; przez niego, mówię, to, co jest na ziemi, jak i to, co jest w niebie.

I temu chwalebnemu celowi, tej ostatecznej, niebiańskiej realizacji uniwersalnego przymierza Boga, wszystkie rzeczy w czasie są ściśle podporządkowane i podległe:

  • stworzenie
  • upadek,
  • grzech
  • śmierć
  • moce ciemności
  • i objawienie łaski Bożej w Jezusie Chrystusie, naszym Panu.

Wszystko musi służyć najwyższej realizacji wiecznego Bożego przymierza przyjaźni. W ten sposób wszystkie rzeczy są pomyślane w odwiecznym zamyśle rady Bożej.

Odwrócony porządek

Jednakże w realizacji tego zamysłu Bożego w historii mamy do czynienia z odwróconym porządkiem. Nie Chrystus pojawia się pierwszy na scenie, ale pierwszy Adam. Widzimy porządek stworzenia, upadek, grzech, śmierć, przekleństwo – a następnie zaraz potem objawienie Chrystusa, wcielenie, ukrzyżowanie, zmartwychwstanie i uwielbienie Syna Bożego, odkupienie i ostateczną doskonałość w niebiańskiej chwale.

1 Kor. 15:45 Tak też jest napisane: Stał się pierwszy człowiek, Adam, duszą żyjącą, a ostatni Adam duchem ożywiającym.

Adam

Stąd w pierwszym Raju widzimy pierwszego (Adama), tj. ziemską realizację Bożego przymierza przyjaźni. A to przymierze nie było umową ani paktem zawartym z Adamem jakiś czas po jego stworzeniu. Nie był to też sposób dla niego na wzniesienie się do wyższej chwały życia wiecznego. Była to jednak żywa relacja wspólnoty i przyjaźni, w której Adam stawał wobec Boga od chwili swego stworzenia i z tytułu obdarzenia go obrazem Boga.

1 Mojż. 1:27 Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boga go stworzył; stworzył ich mężczyzną i kobietą

Albowiem także dla tej relacji pierwszego przymierza istniała podstawa równości w człowieku, ustanowiona przez fakt, że człowiek został stworzony na podobieństwo Boga. W Adamie było stworzenie na podobieństwo Boga. Został obdarzony prawdziwym poznaniem Boga,

  • tak że znał Go w miłości, ze swą doskonałą sprawiedliwością
    ,
  • tak że znał i kochał czynić wolę Bożą, i to z pełną świętością całej swojej natury
    ,
  • tak że poświęcił się z całą swoją mocą i całym stworzeniem Bogu żywemu.

Na poziomie swego ziemskiego życia cieszył się błogosławionym towarzystwem Boga, przyjaźnią Jego przymierza.
.

Upadek

Człowiek jednak naruszył Boże przymierze przyjaźni i sprzymierzył się z księciem ciemności, wrogiem Boga. Jak zauważa nasza Konfesja Belgijska

„będąc we czci, nie rozumiał tego i nie znał swojej doskonałości, lecz dobrowolnie poddał się grzechowi, a w konsekwencji śmierci i przekleństwu, dając posłuch słowom diabła” (Konfesja Belgijska, art. 14).

W ten sposób stał się obiektem srogiego gniewu Bożego. Stał się poddany śmierci i skażeniu, przewrotny na wszystkich swoich drogach, wygnańcem z domu Bożego. Obraz Boga, jakim został obdarzony, zmienił się w swoje całkowite przeciwieństwo: jego światło stało się ciemnością, a jego sprawiedliwość zamieniła się w przewrotność i bunt przeciwko żywemu Bogu.

Adam, przyjaciel Boga, stał się wrogiem Boga, a w nim cały rodzaj ludzki, którego był głową, ojcem i korzeniem, odpadł od Źródła dobra i stał się rasą odstępców od przymierza. Dla człowieka nie było już wyjścia. Powrót do wspólnoty przyjaźni z Bogiem stał się po ludzku niemożliwy. Drzwi zostały zamknięte.

Przysłów 4:19 Droga niegodziwych jest jak ciemność; nie wiedzą, o co mogą się potknąć
.
Koh. 7:20 Doprawdy, nie ma człowieka sprawiedliwego na ziemi, który czyniłby dobrze i nie grzeszył.
.
Kol. 1:21 I was, którzy kiedyś byliście obcymi i wrogami umysłem w niegodziwych uczynkach, teraz pojednał;

Boża wierność

Ale to, co jest niemożliwe u ludzi, jest możliwe u Boga. On zapewnił nam coś lepszego: wieczną doskonałość Swego przymierza przyjaźni w Chrystusie. Adam naruszył przymierze Boże, lecz Bóg je dotrzymuje. I natychmiast objawił On przymierze, które jest od wieków i na wieki ustanowione w Synu Bożym, który stał się ciałem, w ukrzyżowanym i zmartwychwstałym, chwalebnym Panu.

Albowiem On od razu oznajmił, że wprowadzi nieprzyjaźń między diabła i niewiastę oraz między ich odrębne nasienie (potomstwo) i że sprawa Nasienia niewiasty, sprawa Jego wiecznego przymierza, odniesie zwycięstwo.

1 Mojż. 3:15 I wprowadzę nieprzyjaźń między tobą a kobietą, między twoim potomstwem a jej potomstwem. Ono zrani ci głowę, a ty zranisz mu piętę.

Realizacja tego przymierza nastąpi zgodnie z linią wybrania. A dla objawienia tego przymierza etapem jest całe stworzenie.
.

Konsekwencje upadku

Człowiek podlega doczesnej śmierci, oddzielony od Drzewa Życia. Poczęcie jak i smutek kobiety stały się wielkie, aby Chrystus mógł szybko przyjść. Ziemia jest przeklęta i ta ziemia wyda ciernie i osty. Człowiek nie tylko będzie jadł swój chleb w pocie swego oblicza, ale także będzie jeść i pić swą własną śmierć.

1 Mojż. 3: 17-19 17. Do Adama zaś powiedział: Ponieważ usłuchałeś głosu swojej żony i zjadłeś z drzewa, o którym ci przykazałem, mówiąc: Nie będziesz z niego jadł – przeklęta będzie ziemia z twego powodu, w trudzie będziesz z niej spożywać po wszystkie dni twego życia. 18. Ona będzie ci rodzić ciernie i oset i będziesz spożywał rośliny polne. 19. W pocie czoła będziesz spożywał chleb, aż wrócisz do ziemi, gdyż z niej zostałeś wzięty. Bo jesteś prochem i w proch się obrócisz.

Stworzenie podlega też próżności, tak że wszelka prawdziwa kultura upadłego pana stworzenia staje się niemożliwa do utworzenia.

Rzym. 8:20 Gdyż stworzenie jest poddane marności, nie dobrowolnie, ale z powodu tego, który je poddał, w nadziei;

Ale na tym etapie Bóg objawia Swoje błogosławione przymierze, a w tej ciemności sprawia, że światło Jego obietnicy, światło jaśniejące z oblicza zmartwychwstałego Pana, przenika i napełnia nadzieją dziedziców obietnicy.
.

Noe

Przymierze to zostaje objawione Noemu i jego potomstwu jako przymierze, które obejmuje swoim zasięgiem całe stworzenie. A łuk tęczy na obłokach jest znakiem ostatecznego wybawienia dla całego wzdychającego stworzenia.

1 Mojż. 9:9 A ja, oto ja ustanawiam moje przymierze z wami i z waszym potomstwem po was
.
1 Mojż. 9:16 Będzie więc ten łuk na obłoku i spojrzę na niego, aby przypomnieć sobie wieczne przymierze między Bogiem a wszelką żywą istotą cielesną, która jest na ziemi.

Abraham

To samo przymierze jest objawione Abrahamowi, przyjacielowi Boga i ojcu wierzących, jako trwające w linii jego pokoleń, niemniej jednak obejmujące wszystkie narody ziemi.

1 Mojż. 17:7 I utwierdzę moje przymierze między mną a tobą oraz twoim potomstwem po tobie przez wszystkie pokolenia jako wieczne przymierze, abym był ci Bogiem i twemu potomstwu po tobie.

Mojżesz

Przymierze to zostaje objawione na Synaju, poddając je jednak Prawu, ażeby wzmógł się grzech i żeby dzieci obietnicy, pod kierownictwem nadzorcy, gorliwie oczekiwały końca Prawa w Chrystusie, który miał przyjść.

2 Mojż. 34:27 Potem PAN powiedział do Mojżesza: Zapisz sobie te słowa, bo według tych słów ustanowiłem przymierze z tobą i Izraelem

Realizacja przymierza w Chrystusie

I chociaż przez całą starą dyspensację wszystkie moce ciemności jednoczą się przeciwko świętemu przymierzu Boga i próbują zniszczyć święte Nasienie, zanim Chrystus Boży będzie mógł przyjść na świat, w pełni czasu Bóg realizuje Swoje przymierze przede wszystkim we wcieleniu Syna Bożego.

Gal. 3:16 Otóż Abrahamowi i jego potomkowi zostały dane obietnice. Nie mówi: I jego potomkom, jak o wielu, ale jak o jednym: I twemu potomkowi, którym jest Chrystus.

Podstawą tego przymierza jest sprawiedliwość ustanowiona przez doskonałe posłuszeństwo Przyjaciela-Sługi Jahwe, przez krew Nowego Testamentu.

Rzym. 5:19 Jak bowiem przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wielu stało się grzesznikami, tak przez posłuszeństwo jednego wielu stało się sprawiedliwymi.

Chwała tego przymierza urzeczywistnia się nade wszystko we wzbudzeniu Jezusa Chrystusa z martwych i w wywyższeniu  Pierworodnego wszelkiego stworzenia po prawicy Boga.

Efez. 1:20-21 20. Okazał ją w Chrystusie, gdy go wskrzesił z martwych i posadził po swojej prawicy w miejscach niebiańskich; 21. Wysoko ponad wszelką zwierzchnością i władzą, mocą, panowaniem i ponad wszelkim imieniem wypowiadanym nie tylko w tym świecie, ale i w przyszłym.

A przez Ducha Zmartwychwstałego Pana zamieszkującego w Kościele, to przymierze przyjaźni urzeczywistnia się duchowo w sercach wszystkich wybranych, gdy są oni odrodzeni do nowego życia i powołani przez Ewangelię z ciemności do cudownej Bożej światłości.

1 Piotra 2:9 Lecz wy jesteście rodem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym, abyście rozgłaszali cnoty tego, który was powołał z ciemności do swej cudownej światłości;

Teraz znają Go wszyscy, od najmniejszego do największego, bo Jego Prawo jest zapisane w ich sercach. A ich powołaniem jest żyć według zasady nowego życia i reprezentować sprawę Syna Bożego pośród świata pogrążonego w ciemności.

Hebr. 8:10 Takie zaś jest przymierze, które zawrę z domem Izraela po tych dniach, mówi Pan: Dam moje prawa w ich umysły i wypiszę je na ich sercach. I będę im Bogiem, a oni będą mi ludem.

Dopełnienie przymierza

Wciąż jednak nie wszystko zostało osiągnięte. W świetle obietnicy spodziewamy się jeszcze jednego objawienia cudu Bożej łaski. Albowiem Syn Boży musi się objawić z nieba. Bóg po raz kolejny sprowadzi na świat Swojego Pierworodnego. Wtedy Boże przymierze zostanie udoskonalone.

Stare rzeczy przeminą, a On uczyni wszystko nowe.

Obj. 21:1 Potem zobaczyłem nowe niebo i nową ziemię. Pierwsze niebo bowiem i pierwsza ziemia przeminęły i nie było już morza.

Nasze śmiertelne ciała upodobnią się do najchwalebniejszego ciała Syna Bożego, stworzenie zostanie wyzwolone z więzów zepsucia, aby uczestniczyć w chwalebnej wolności dzieci Bożych i wszystko zostanie upodobnione do chwały zmartwychwstałego Pana.

Filip. 3:21 On przemieni nasze podłe ciało, aby było podobne do jego chwalebnego ciała, zgodnie ze skuteczną mocą, którą też może poddać sobie wszystko.

Nowe Jeruzalem zstąpi od Boga z nieba, a przybytek Boży będzie z ludźmi.

Obj. 21:10 I przeniósł mnie w duchu na górę wielką i wysoką, i pokazał mi wielkie miasto, święte Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga;

I On będzie kroczył z nimi, a oni ujrzą Jego oblicze, poznając nawet tak, jak oni są poznani, a także zakosztują i oznajmią, że dobry jest Pan!

1 Kor. 13:12 Teraz bowiem widzimy w zwierciadle, niewyraźnie, ale wówczas twarzą w twarz. Teraz poznaję cząstkowo, ale wtedy poznam tak, jak jestem poznany.

Na podstawie, źródło
Tłumaczył Robert Jarosz

Przypisy

Zobacz w temacie

Print Friendly, PDF & Email