Przymierze łaski

utworzone przez | maj 11, 2022 | Teologia reformowana

Wybranie

Zgodnie z Biblijnymi i Reformowanymi doktrynami Kalwinizmu wierzymy, że przymierze łaski jest przymierzem suwerennej, szczególnej i nieodpartej łaski zakorzenionej w wiecznym, bezwarunkowym wybraniu w Jezusie Chrystusie, ponieważ „wybranie jest źródłem każdego zbawiającego dobra, z którego wypływają jako owoce i skutki” .

Kanony z Dort

Rozdział I, Art.9: Wybranie nie opiera się na przewidywanym uwierzeniu, posłuszeństwie wiary, świętości ani na żadnej dobrej rzeczy bądź skłonności w człowieku, jako uprzednio wymaganej przyczynie bądź warunku, od którego jest ono uzależnione. Ludzie są wybrani do wiary i posłuszeństwu wierze, do świętości, etc. Dlatego też wybranie jest źródłem każdego zbawiającego dobra, z którego wypływają jako owoce i skutki: wiara, świątobliwość oraz inne dary zbawienia, a także ostatecznie życie wieczne, zgodnie ze świadectwem apostoła: „Gdyż wybrał nas [nie dlatego, że byliśmy święci, lecz], abyśmy byli święci i nieskalani przed nim”

.

Efez. 1:4 Jak nas wybrał w nim przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed jego obliczem w miłości.

Trójjedyny Bóg „utwierdził nowe przymierze” przez „najcenniejszą śmierć swego Syna” dla „wszystkich i tylko tych, którzy od wieczności zostali wybrani do zbawienia i dani Mu przez Ojca”.

Kanony z Dort

Rozdział II, Art.8: Taki był bowiem suwerenny zamysł i najłaskawsza wola i cel Boga Ojca, aby ożywiająca i zbawiająca skuteczność najcenniejszej śmierci swego Syna objęła wszystkich wybranych, aby dając wyłącznie im dar wiary usprawiedliwiającej, przyprowadzić ich pewnie do zbawienia; to znaczy, że wolą Bożą było, aby Chrystus przez krew krzyża, przez którą utwierdził nowe przymierze, skutecznie wykupił z każdego ludu, plemienia, narodu, oraz języka wszystkich tych, i tylko tych, którzy od wieczności zostali wybrani do zbawienia i dani mu przez Boga Ojca; aby podarował im wiarę, która, wraz ze wszystkimi innymi zbawiającymi darami Ducha Świętego jakie nabył dla nich przez swą śmierć, oczyściła ich ze wszystkich grzechów, zarówno pierworodnego jak i popełnionych rzeczywiście, bez względu na to, czy popełnione przed czy po uwierzeniu; i wiernie zachowawszy ich aż do końca, przyprowadzić ich nieskalanych i czystych do radości chwały w jego Obecności na zawsze.

.

Jan. 10:14-15 14. Ja jestem dobrym pasterzem i znam moje owce, a moje mnie znają.15. Jak mnie zna Ojciec, i ja znam Ojca; i oddaję moje życie za owce.

.

Jan. 10:26  Ale wy nie wierzycie, bo nie jesteście z moich owiec, jak wam powiedziałem.

Jak stwierdza Duży Katechizm Westminsterski

Odp. 31: „Przymierze łaski zostało zawarte z Chrystusem jako drugim Adamem i w Nim ze wszystkimi wybranymi jako Jego nasieniem”.

.

Gal. 3:16 Otóż Abrahamowi i jego potomkowi zostały dane obietnice. Nie mówi: I jego potomkom, jak o wielu, ale jak o jednym: I twemu potomkowi, którym jest Chrystus.

.

Gal. 3:29 A jeśli należycie do Chrystusa, to jesteście potomstwem Abrahama, a zgodnie z obietnicą – dziedzicami.

Podwójna predestynacja

Boża łaska przymierza, obietnica przymierza, zbawienie przymierza i błogosławieństwa przymierza są najpełniej opisane w Liście do Rzymian 9:6-24, tym wspaniałym fragmencie o suwerennej, bezwarunkowej, podwójnej predestynacji, składającym się z wiecznego wybrania i potępienia, w linii Abraham, Izaak, Jakub i przymierze Izraela. „A zatem”, konkluduje Apostoł, zbawienie – zbawienie przymierza – nie pochodzi od tego, który chce [tj. rzekomej wolnej woli człowieka], ani od tego, który zabiega [tj. usilnych wysiłków i czynów człowieka], ale od Boga, który okazuje miłosierdzie.

Rzym. 9:16  A więc nie zależy to od tego, który chce, ani od tego, który zabiega, ale od Boga, który okazuje miłosierdzie.

.

Rzym. 4:16 Tak więc dziedzictwo jest z wiary, aby było z łaski i żeby obietnica była niewzruszona dla całego potomstwa, nie tylko dla tego, które opiera się na prawie, ale i dla tego, które jest z wiary Abrahama, który jest ojcem nas wszystkich

.

Efez. 2:8-9 8. Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę, i to nie jest z was, jest to dar Boga. 9. Nie z uczynków, aby nikt się nie chlubił.

Jedność z Bogiem

Formuła przymierza utożsamia przymierze z tym, że Jahwe jest naszym Bogiem (aby zbawić, wspierać, być wywyższonym i mieszkać z nami na zawsze) oraz naszym byciu Jego ludem (by ufać, chodzić i mieszkać z Nim w błogosławieństwie i pokoju). Jahwe przedstawia swoje przymierze z nami jako Jego przybytek z nami oraz jako związek męża z żoną i ojca z synem.

Abraham, ojciec wszystkich wierzących (Rzym. 4:11-18), z którym Bóg wywyższył Swoje przymierze (1 Mojż 15; 17; Gal. 3), jest nazwany „przyjacielem” Boga.

2 Kronik 20:7 Czy to nie ty, nasz Boże, wypędziłeś mieszkańców tej ziemi przed swoim ludem Izraelem i dałeś ją potomstwu Abrahama, swojego przyjaciela, na wieki?

.

Izaj. 41:8 Ale ty, Izraelu, mój sługo, ty, Jakubie, którego wybrałem, potomku Abrahama, mojego przyjaciela!

.

Jakuba 2:23  I tak wypełniło się Pismo, które mówi: Uwierzył Abraham Bogu i poczytano mu to za sprawiedliwość, i został nazwany przyjacielem Boga.

Zatem przymierzem Bożym jest cudowna jedność, komunia i społeczność z Nim w Jezusie Chrystusie przez Ducha Świętego, abyśmy dzięki łasce wierzyli w Niego, upamiętali się z naszych grzechów, miłowali Go, czcili Go i czynili dobre uczynki oraz zachowywali Jego przykazania z serca i z wdzięczności.

Izaj. 55:3-5 3. Nakłońcie swego ucha i przyjdźcie do mnie, słuchajcie, a wasza dusza będzie żyć. I zawrę z wami wieczne przymierze, pewne miłosierdzia Dawida. 4. Oto ustanowiłem go świadkiem dla narodów, wodzem i dowódcą dla narodów. 5. Oto przywołasz naród, którego nie znałeś, a narody, które cię nie znały, zbiegną się do ciebie ze względu na PANA, twego Boga, i Świętego Izraela, bo on cię uwielbił.

.

Jer. 31:31-34 31. Oto nadchodzą dni, mówi PAN, kiedy zawrę z domem Izraela i z domem Judy nowe przymierze 32. Nie takie przymierze, jakie zawarłem z ich ojcami w dniu, kiedy ująłem ich za rękę, aby ich wyprowadzić z ziemi Egiptu. Oni bowiem złamali moje przymierze, chociaż ja byłem ich mężem, mówi PAN. 33. Ale takie będzie przymierze, które zawrę z domem Izraela po tych dniach, mówi PAN: Włożę moje prawo w ich wnętrzu i wypisze je na ich sercach. I będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem. 34. I nikt nie będzie już uczył swego bliźniego ani nikt swego brata, mówiąc: Poznaj PANA, bo wszyscy będą mnie znali, od najmniejszego aż do największego z nich, mówi PAN. Przebaczę bowiem ich nieprawość, a ich grzechów nigdy więcej nie wspomnę.

.

Jer. 32:40 I zawrę z nimi wieczne przymierze, że się od nich nie odwrócę i nie przestanę im dobrze czynić, lecz włożę w ich serca moją bojaźń, aby nie odstępowali ode mnie.

.

Ezech. 36:25-28 25. I pokropię was czystą wodą, i będziecie czyści. Oczyszczę was ze wszystkich waszych nieczystości i ze wszystkich waszych bożków. 26. I dam wam nowe serce, i włożę nowego ducha do waszego wnętrza. Wyjmę serce kamienne z waszego ciała, a dam wam serce mięsiste. 27. Włożę mego Ducha do waszego wnętrza i sprawię, że będziecie chodzić według moich ustaw i będziecie przestrzegać moich sądów, i wykonywać je. 28. Zamieszkacie w ziemi, którą dałem waszym ojcom, będziecie moim ludem, a ja będę waszym Bogiem.

Na podstawie: źródło

Zobacz w temacie

Print Friendly, PDF & Email