Spis treści
Definicja
Henoteizm (z gr. ἑνός henos – „jeden”, θεός theos – „bóg”) – forma przejściowa religii pomiędzy politeizmem a monoteizmem. W henoteizmie uznaje się wielkość wielu bogów przy jednoczesnym wywyższeniu jednego bóstwa (najczęściej jest to stojący na czele panteonu bóg). W odróżnieniu od monoteizmu pomniejsze bóstwa mogą być uznawane za hipostazy najwyższego, ale nie stanowią z nim jedności. Uczeni preferują termin monolatryzm od henoteizmu, aby dyskutować o religiach, w których jeden bóg jest centralny, ale nie odmawia się istnienia ani pozycji innych bogów.
Monolatryzm (gr. μόνος monos – jednolity i λατρεία latreia – kult), jest wiarą w istnienie wielu bogów, ale z konsekwentnym kultem tylko jednego bóstwa
Przedstawiciele
Odrzucenie biblijnego monoteizmu trynitarnego, który naucza, że istnieje jeden Bóg, jedna istota Boska wyrażona naraz w trzech odrębnych osobach: Ojca, Syna i Ducha, w konsekwencji musi prowadzić do henoteizmu czyli wielobóstwa. Dzieje się tak, ponieważ w Piśmie istnieje szereg tekstów, które pozbawione właściwego, trynitartnego kontekstu, zostają błędnie zinterpretowane wskazując na „mniejszych bogów„.
Do sekt i kultów henoteistycznych zaliczamy:
.
Odszczepienia zielonoświątkowe
Pomimo tego, że w ruchu tym istnieje absurdalny chaos teologiczny, gdzie każda sekta prowadzona przez rzekomego „Ducha Świętego” wyznaje swoją wersję religii, istnieje zaskakująco jednolite przekonanie o boskości wszystkich wierzących.
Wspólny mianownik
Według powszechnej doktryny każdy chrześcijanin to mały bóg, syn lub córka boża, równa Chrystusowi. Tekstem, o który heretycy będą się opierać będzie
Jan 10:34 Jezus im odpowiedział: Czy nie jest napisane w waszym prawie: Ja powiedziałem: Jesteście bogami?
Praktycznie każdy zielonoświątkowiec wierzy, że jest małym bogiem. Dla przykładu słowo chrystus jest używane przez zielonoświątkowców jako tytuł;
Kenneth Copeland
Jest czołowym teologiem ruchu zielonoświątkowego, w zasadzie to on decyduje w co się w tym ruchu wierzy. I on głosi aby usunąć z nauczania słowo „Chrystus” i zamienić je na „Namaszczony”. I tak otrzymujemy namaszczenie ponieważ otrzymaliśmy Chrystusa. Innymi słowy, tak jak w New Age, wszyscy są „uchrystusowieni”.
„Jezus nigdy nie twierdził, że jest Bogiem” (Kenneth Copeland, „Czas na modlitwę”, Głos Zwycięstwa, luty 1987)
„Nie masz w sobie boga, jesteś jednym!” (Kenneth Copeland, „The Force of Love”, Audiotape, 1987)
„Kiedy czytam Biblię tam, gdzie On (Jezus) mówi:” JAM JEST „, mówię:” Tak, JA TEŻ JESTEM! „ (Kenneth Copeland, spotkanie Krucjaty, 19 lipca 1987)
Creflo Dollar
Odnosząc się do dzieła stworzenia ten prominentny zielonoświątkowy zwodziciel, potwierdza doktrynę henoteizmu stwierdzając:
„Teraz w wersecie 26 i wersecie 27 Bóg podporządkowuje się teraz tej zasadzie wszystkiego, co rozmnaża się według swego rodzaju. A w wersecie 26 i 27 czytajmy to głośno
1 Mojż. 5:25-27 25 I Bóg uczynił zwierzęta ziemi według swego rodzaju i bydło według swego rodzaju, i wszelkie zwierzęta, które pełzają po ziemi według swego rodzaju. I Bóg widział, że to było dobre.26 Potem Bóg powiedział: Uczyńmy człowieka na nasz obraz według naszego podobieństwa; niech panuje nad rybami morskimi i ptactwem niebieskim, nad bydłem i całą ziemią oraz nad wszelkimi zwierzętami pełzającymi, które pełzają po ziemi. 27 Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Bogai go stworzył; stworzył ich mężczyzną i kobietą.
Jest to interesujące, ponieważ jeśli wszystko płodzi się według własnego rodzaju, to widzimy Boga, który płodzi człowieka. I jeśli Bóg teraz płodzi człowieka i wszystko rozmnaża się według własnego rodzaju… Jeśli konie się łączą to co płodzą? Konie. I jeśli psy się łączą się to co płodzą? Psy. Jeśli koty się zejdą to co płodzą? Koty. A jeśli Bóg łączy się i mówi: stwórzmy (liczba mnoga) człowieka, to co oni płodzą? Oni płodzą bogów.
Teraz muszę uderzyć w to coś naprawdę ciężko na samym początku, ponieważ nie mam czasu, aby przejść przez to wszystko, ale powiem ci teraz: jesteś małym bogiem, jesteś bogiem, ponieważ pochodzisz od Boga i jesteś bogiem, nie jesteś tylko człowiekiem. Jedyną ludzką częścią w tobie jest to fizyczne ciało, w którym żyjesz” – źródło
Widzimy zatem, że wszyscy zielonoświątkowcy do mali bogowie, doktryna ta doskonale oddaje ideę henoteizmu. Oczywiście wierzenia poszczególnych odszczepień zielonoświątkowych dopuszczają inne wersje henoteizmu, co jest spowodowane abstrakcyjnym wręcz poziomem chaosu doktrynalnego jaki panuje w tym ruchu a uważny czytelnik będzie z łatwością mógł zidentyfikować kolejne warianty tej herezji w dalszej części artykułu. Mimo wszystko doktryna małych bogów zdaje się być elementem spójnym całego ruchu.
.
Refutacja
Zielonoświątkowa doktryna o małych bogach jest niebiblijna. W Jana 10:34 Jezus cytuje słowa z Psalmu 82, odnoszące się do ludzi nie jako do bogów, lecz sprawujących rolę skorumpowanych sędziów w Izraelu, których przeznaczeniem jest upadek i śmierć.
Psalm 82:1-8 1 Bóg stoi w zgromadzeniu Bożym, pośród bogów (אֱלֹהִ֣ים ’ĕ•lō•hîm – wielkich sędziów) sprawuje sąd: 2 Jak długo będziecie sądzić niesprawiedliwie i trzymać stronę niegodziwych? Sela. 3 Bierzcie w obronę ubogiego i sierotę, oddajcie sprawiedliwość strapionemu i potrzebującemu. 4 Wyzwólcie biedaka i nędzarza, ocalcie go z ręki niegodziwych. 5 Lecz oni nic nie wiedzą i nie rozumieją, ciągle chodzą w ciemności; zachwiały się wszystkie fundamenty ziemi. 6 Powiedziałem: Jesteście bogami (אֱלֹהִ֣ים ’ĕ•lō•hîm – wielkimi sędziami) i wszyscy wy jesteście synami Najwyższego. 7 Lecz pomrzecie jak inni ludzie i upadniecie jak jeden z książąt. 8 Powstań, Boże, osądź ziemię, bo ty otrzymasz w dziedzictwo wszystkie narody.
אֱלֹהִ֣ים ’ĕ•lō•hîm – Bóg, wielki sędzia, potężny, władca
Ponadto jesteśmy dziećmi Najwyższego przez adopcję, nie jesteśmy równi Chrystusowi, nie jesteśmy uchrystusowieni, nie posiadamy Boskiej istoty lecz ludzką.
Efez. 1:5 Przeznaczył nas dla siebie, ku usynowieniu (υἱοθεσίαν huiothesian – adopcji) przez Jezusa Chrystusa, według upodobania swojej woli;
υἱοθεσία huiothesia – adopcja
Jedynym zrodzonym i posiadającym Boską istotę (θεοτες theotes) Synem Bożym jest Bóg-Syn i nikt więcej.
Jan 1:18 Boga nikt nigdy nie widział. Jednorodzony Syn / Bóg (μονογενὴς Θεὸς monogenes theos / υιος hyios), który jest w łonie Ojca, on nam o nim opowiedział.
.μονογενής monogenes – jedyny,jedyny zrodzony, unkalny
.Kol. 2:9 Gdyż w nim mieszka cieleśnie cała pełnia Bóstwa (Θεότητος theotetos).
.
θεότης theotes – Bóstwo, istota Boga, esencja Boga, stan bycia Bogiem,
.
Rzymski katolicyzm
Rzymski pontiff
Uznawany jest za Boga na ziemi. W 1512 roku doszło do apogeum watykańskiego odstępstwa. Człowiek sprawujący niebiblijną funkcję vicariusa Filii Dei, czyli papieża, został ogłoszony Bogiem. Oto słowa Krzysztofa Mracellusa o papieżu Juliuszu II:
„Zatroszcz się, abyśmy nie utracili zbawienia, tego życia i oddechu jaki nam dałeś, boś ty naszym pasterzem, tyś lekarzem, tyś władcą, tyś naszym poślubionym mężem, tyś jest w ostateczności kolejnym Bogiem na ziemi.”
Dalsza nauka kościoła będącego matką nierządnic tylko potwierdza herezję henoteizmu
„Papież ma tak wielką godność i tak wywyższony, że nie jest tylko człowiekiem … jest jak Bóg na ziemi, jedynym władcą wierzących w Chrystusa, król Królów, ma pełnię władzy”. (Lucius Ferrari, Bibliotheca polecenia, 1793, t. VI, Papa II, str. 25-29)
.
„Opowiadamy się na tej ziemi, zamiast Boga Wszechmogącego.” (Big encyklice listów papieża Leona XII, czerwiec 1894)
Maryja zawsze dziewica
Również Maryja zawsze dziewica odbiera boską cześć. Dowodem na to może być książka pt. ”Traktat o prawdziwym nabożeństwie do najświętszej Maryi Panny” autorstwa Ludwika Maria Gringona de Montforta. Książka ta ma reimprimatur i nihil obstat (czyli zezwolenie i akceptację władzy Rzymu na jej wydanie), która na stronie 206 zawiera taki oto straszny tekst:
“Ponieważ oddałeś się Jej całkowicie z duszą i ciałem, Ona, hojna z hojnymi i hojniejsza niż najhojniejsi, odda się Tobie nawzajem w sposób cudowny ale prawdziwy tak że śmiało możesz Jej powiedzieć: Twój Ci ja jestem zbawże mnie, lub z ukochanym uczniem: Wziąłem Cię Maryjo jako wszystko dobro moje. Możesz powtórzyć także za św. Bonawenturą: Droga moja Pani i Zbawczyni, będę działał z ufnością i nie będę się bał bo Ty jesteś moją siłą, moją chwała w Panu.
.
Jestem całkiem Twoim i wszystko co posiadam Twoją jest własnością. O chwalebna Dziewico błogosławiona ponad wszystkie stworzenia, pragnąłbym Cię położyć jako pieczęć na me serce bo miłość Twoja jest silna jak śmierć.”
Inne
Rzym praktykuje również kult aniołów i świętych oraz bałwochwalstwo czyli oddawanie boskiej czci obrazom. Jan Kalwin tak oto opisuje pogańskie praktyki jakie przeniknęły do kościoła:
„W tym miejscu może tu być szczególnie istotne, aby zająć się subtelnościami, które stosuje przesąd. W buncie przeciw obcym bogom unika pozoru porzucenia Najwyższego Boga, lub zmniejszania go do tej samej rangi z innymi bożkami. Daje mu się najwyższe miejsce, ale jednocześnie otacza go plemieniem pomniejszych bóstw, wśród których rozdziela swoje szczególne urzędy. W ten rozbrajający i przebiegły sposób chwała Boga jest podzielona i nie może pozostać jednością.
W ten sam sposób ludzie przeszłych wieków, zarówno Żydzi, jak i poganie, umieszczali ogromny tłum bożków podporządkowując ich ojcu i władcy bogów i dali im, zgodnie z ich rangą, udział z Najwyższym Bogiem w rządzie nad niebem i ziemią.
W ten sam sposób, przez kilka poprzednich wieków, zmarli święci zostali wyniesieni do partnerstwa z Bogiem, aby być wielbionymi, wzywanymi i wychwalanymi w jego miejsce. A jednak nie uważamy nawet, że majestat Boga jest zaciemniony przez tę ohydę” Instytuty, Księga I Rozdział XII, sekcja 1
Dalej Kalwin pisze:
„Jest bowiem oczywistym, że uwielbienie, które papiści płacą świętym, nie różni się od kultu Boga, ponieważ ten kult jest czyniony bez różnicy; jednak gdy papiści są przyciśnięci, uciekają się do uników, mówiąc że to, co należy do Boga, pozostaje nienaruszone… Wystarczy pamiętać, że jeśli jakiekolwiek uczynki pobożności są nadawane komukolwiek innemu niż Bogu, są z natury świętokradztwem. Najpierw przesądy nadały boskie honory słońcu i gwiazdą, lub idolą: później ambicja… odważyła się profanować wszystko, co było święte. I chociaż nadal była praktykowana zasada wielbienia Najwyższego Bóstwa, istniała też praktyka dobrowolego poświęcania się genjom i pomniejszym bogom lub zmarłym bohaterom” – Instytuty Księga. I Rozdział. XII sekcja 3.
.
Refutacja
Oddawanie czci aniołom to odbieranie chwały Bogu. I chociaż aniołowie nie są bezpośrednio nazwani bogami, to jednak w stosunku do nich czynione są wszelkie zabiegi, jakie pownny być czynione wyłącznie do Boga, np.
- modlitwa
- cześć
- oczekiwanie opatrzności anielskiej
Co do kultu aniołów Pismo nie pozostawia żadnych wątpliwości. Jest to pogański a nie chrześcijański zwyczaj
Kol. 2:18-19 18 Niech nikt, kto ma upodobanie w poniżaniu siebie i kulcie aniołów, nie pozbawia was nagrody, wdając się w to, czego nie widział, i pyszniąc się bezpodstawnie cielesnym sposobem myślenia; 19 A nie trzyma się głowy, z której całe ciało, odżywiane i wespół zespolone przez stawy i ścięgna, rośnie wzrostem Bożym.
Co do prastarego pogańskiego kultu bogini Asztarte zwanej również królową nIebios, czczonej również przez rzymskich katolików pod postacią Maryi zawsze dziewicy Pismo mówi:
Jer. 7:18-19 18 Synowie zbierają drwa, ojcowie rozniecają ogień, a ich żony ugniatają ciasto, aby robić placki dla królowej niebios i wylewać ofiary z płynów innym bogom, aby mnie do gniewu pobudzać. 19 Czy to jest przeciwko mnie, że mnie do gniewu pobudzają? – mówi Jahwe. Czy nie raczej przeciwko nim,
Co do kultu papieża czytamy o zachowaniu Apostoła Piotra, który rzekomo był pierwszym papieżem
Dzieje 10:25-26 25 A gdy Piotr wchodził, Korneliusz wyszedł mu naprzeciw, padł mu do nóg i oddał mu pokłon. 26 Lecz Piotr podniósł go, mówiąc: Wstań, ja też jestem człowiekiem.
Co do kultu fałszywych bogów w postaci obrazów Jan Kalwin powiedział:
„o ile wszystko co jest swoiste dla Boskości nie jest ograniczone wyłącznie do Boga, zostaje On ograbiony z czci a Jego kult zostaje pogwałcony” Instytuty, r. XII sekcja 1
Tworzenie wizerunku Boga ograbia go z Jego Boskości w takim sensie, że atrybuty przynależne Jego istocie zostają przypisane stworzeniu nadając im Boskie cechy, przez to tworząc odrębne boskie byty, które odbierają cześć w miejsce prawdziwego Boga. Jest to grzech najcięższego kalibru
1 Sam. 15:22 Nieposłuszeństwo jest takim samym grzechem jak czary, a krnąbrność jak bałwochwalstwo i oddawanie czci obrazom
Widzimy, że rzymscy katolicy, choć sami siebie nazywają monoteistami a nawet przyznają się do doktryny trynitarnej (z tą jednakże różnicą, że Pan Jezus jest eucharystyczny, tj. po spożyciu opłatka, czyli „rzeczywistego ciała” Pana Jezusa zostaje On wydalony do ustęu, por. Mat. 15:17), w rzeczywistości wyznają henoteizm. Dodatkowymi bóstwami w ich systemie wierzeń są
- Maryja zawsze dziewica
- Papież
- Aniołowie
- Święci
.
Badacze Pisma Świętego
Jest to sekta ponad wszystko czcząca nauki T. Z. Russella, twórcy Świadków Jehowy. W ich systemie wierzeń, Pan Jezus owszem jest bogiem, jednak nie zawsze nim był. Dodatkowo wierzą, że boskość, jaką posiada obecnie została mu przyznana w nagrodę za dzieło krzyża.W ten sposób czynią się henoteistami, którzy z jednej strony są zobligowani do oddawania czci Bogu Ojcu Jahwe oraz bogu Jezusowi Chrystusowi.
Refutacja
Problem w tym, że cześć oddawana Jezusowi ma być identyczna z tą, jaką należy oddawać Ojcu, przez co czynią się bałwochwalcami, ponieważ muszą oddawać cześć Boską stworzeniu
Jan 5:23 Aby wszyscy czcili Syna, jak czczą Ojca. Kto nie czci Syna, nie czci i Ojca, który go posłał.
Inną sprawą jest herezja przyznania boskości Panu Jezusowi. Zaprzecza temu tekst Izajasza, która stwierdza, że żaden bóg nie istniał przed Bogiem, żaden też po nim istnieć nie będzie.
Izaj. 43:10 Wy jesteście moimi świadkami, mówi PAN, i moim sługą, którego wybrałem, abyście poznali mnie i wierzyli mi, i zrozumieli, że to ja jestem. Przede mną nie został stworzony żaden Bóg ani po mnie nie
będzie.
Badacze Pisma Świętego wyznają henoteizm, ponieważ oddają cześć dwóm boskim istotom. Bogu Ojcu i bogu Synowi, który nie jest współistotny Ojcu, zatem jest całkowicie oddzielnym bytem. Oni wierzą w dwóch bogów.
.
Świadkowie Strażnicy Russella
Krótko podsumowując teologię Russellitów:
- Jehowa tworzy archanioła Michała
- Archanioł Michał jest agentem, przez którego Jehowa tworzy wszystko inne
- Ludzie nie są stworzeniami duchowymi lecz cielesnymi
- Archanioł Michał, istota duchowa, zostaje unicestwiony
- Na jego miejsce Jehowa powołuje do życia cielesnego Jezusa, który dokonuje odkupienia na krzyżu
- Cielesny Jezus zostaje unicestwiony
- Na jego miejsce przywrócony do życia zostaje archanioł Michał
Russellici wierzą, że Jehowa jest najwyższym Bogiem, jednak we wszechświecie istnieje wielu pomniejszych bogów. Według wypaczenia Nowego Świata są nimi
- aniołowie
Psalm 82:1 Bóg staje w zgromadzeniu Boskiego; pośród bogów sprawuje sąd
- ludzie
Jan 10:34 Jezus im odpowiedział: „Czy w waszym Prawie nie napisano:‚Ja rzekłem: „Jesteście bogami?
- Syn boży
Jan 1:1 Na początku był Słowo, a Słowo był u Boga i Słowo był bogiem
Tak, ludzie ci wierzą w boskość Jezusa, jednak nie współistotną Boskości Ojca. Wierzą również, że każdej z tych boskich istot należy się swoista cześć.
Posłuchajmy wypowiedzi Grega Stafforda jednego z największych apologetów ruchu z Brooklynu.
Odnośnie uwielbienia stworzenia
„i znowu, kiedy mówimy o aniołach lub stworzonych istotach, gdzie jest to pojęcie o stworzeniu w Biblii, które sugeruje, że po prostu nie mogą być one wywyższone wystarczająco wysoko, aby naprawdę mieć znaczenie? Ja nigdzie tego nie znajduję” – źródło
Jehowici wierzą w możliwą elewację stworzenia do poziomu umożliwiającego ich uwielbienie.
Odnośnie uwielbienia mniejszego boga
„Chcecie mi powiedzieć, że dokładna kopia samego Jehowy Boga nie jest warta chwały, czci i błogosławieństwa? Uważam za niewiarygodną, sugestię, że że ktokolwiek mógłby pomyśleć o kopii Jehowy Boga jako o czymś innym niż czymś wspaniałym i potężnym. To sugerować, że że nie jest on warty prawie wszystkiego czego Bóg Jehowa jest warty” – źródło
Świadkowie strażnicy wierzą, że boży syn jest odrębnym, samoistnym bogiem, któremu należy się prawie cała cześć, jaką trzeba oddawać Bogu Ojcu.
Bałwochwalstwo w centrum kultu
„Jedynym bożek, którego reprezentuje Chrystus, jest obrazem samego Boga. Kolosan mówi, że jest obrazem niewidzialnego Boga, a jeśli to idol, to będę go czcił, ponieważ tak mówi Biblia. Nie przychodzę do Biblii próbując dowiedzieć się, w jaki sposób mogę dopasować moją religię do moich pojęć. Jeśli Biblia mówi mi, żebym coś zrobił, to zrobię to” – źródło
Świadkowie Strażnicy uprawiają kult idola, istoty boskiej, która Bogiem jedynym nie jest. To jest doskonała definicja henoteizmu.
.
Refutacja
Fałszywy system wierzeń kultu Jehowitów oparty jest o założenie, że
- Chrystus został stworzony
- Jest kopią Boga a nie Bogiem
Obalenie mitu stworzenia Syna Bożego
Jan 1:1-2 1 Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga i Bogiem było Słowo. 2 Ono było na początku u Boga.
…na początku…
W przeciwieństwie do 1 Listu Jana 1:1, w którym autor użył podobnego sformułowana („od początku”), opisując rozpoczęcie służby Jezusa oraz nauczanie Ewangelii, tutaj sformułowanie to odnosi się do Księgi Rodzaju, w której te same słowa oznaczają początek czasoprzestrzennego wszechświata.
1 Mojż. 1:1 Na początku stworzył Bóg niebo i ziemię.
…było…
Werset ten podkreśla odwieczne istnienie Słowa (czyli Jezusa Chrystusa). Zanim został stworzony wszechświat, ta druga osoba Trójcy już istniała, czyli Jezus istniał od zawsze
Jan 8:58 Jezus im odpowiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Zanim Abraham był, ja jestem.
Słowo to stanowi przeciwieństwo zwrotu „stało się” (lub „stały się”) z wersetu 3, który mówi o początku czasów.
Jan 1:3 Wszystko przez nie się stało, a bez niego nic się nie stało, co się stało.
Ponieważ motywem przewodnim Ewangelii Jana jest to, że Jezus Chrystus to wieczny Bóg i druga osoba Trójcy, Jan nie umieścił w swej księdze genealogii – tak jak zrobili to Mateusz, Marek i Łukasz. Jezus posiada genealogię jako człowiek, lecz nie posiada jej jako Bóg.
…Słowo…
Jan zapożyczył wyrażenie Słowo z języka starotestamentowego, a także z greckiej filozofii, w której termin ten był wyjątkowo bezosobowy i wyrażał racjonalną zasadę „boskiego rozumowania”, „umysłu” lub nawet „mądrości”. Ewangelista trzymał się jednak starotestamentowego i chrześcijańskiego znaczenia tego terminu gdzie Boże Słowo potężnie stwarza, posiada mądrość, objawienie oraz zbawienie) oraz odniósł je do osoby (czyli do Jezusa Chrystusa).
1 Mojż. 1:3 I rzekł Bóg: Niech będzie światłość; i stała się światłość.
Psalm 33:6 Słowem PANA zostały uczynione niebiosa i tchnieniem jego ust wszystkie ich zastępy.
Psalm 107:20 Posłał swoje słowo i uzdrowił ich, i wybawił ich z grobu
Przysł. 8:27 Kiedy przygotowywał niebiosa, byłam tam; gdy odmierzał okrąg nad powierzchnią głębi;
Zatem w zamyśle Jana wyraz Słowo nie pojawia się tylko w znaczeniu greckim, filozoficznym. W końcu, pojęcie to służy jako łącznik nie tylko z Żydami, ale także z niezbawionymi Grekami. Jan wybrał takie właśnie określenie po to, by być zrozumianym zarówno przez Żydów, jak i Greków. Słowo było u Boga Chodzi o Słowo w znaczeniu drugiej osoby Trójcy, posiadające osobistą relację z Bogiem Ojcem przez całą wieczność.
Chociaż Słowo cieszyło się w niebiosach chwałą i czcią oraz wiecznością z Ojcem z wolnej woli opuściło to miejsce, by przyjąć ludzką formę oraz umrzeć śmiercią krzyżową
Izaj 6:1-3…9-10 1 Roku, którego umarł król Uzyjasz, widziałem Pana, siedzącego na stolicy wysokiej i wyniosłej, a podołek jego napełniał kościół. 2 Serafinowie stali nad nim, sześć skrzydeł miał każdy z nich; dwoma zakrywał twarz swoję, a dwoma przykrywał nogi swoje, a dwoma latał. 3 I wołał jeden do drugiego, mówiąc: Święty, święty, święty, Pan zastępów; pełna jest wszystka ziemia chwały jego… 9 A on (Pan) rzekł: Idź, a powiedz ludowi temu: Słuchajcie słuchając, a nie rozumijcie, a widząc patrzajcie, a nie poznawajcie. 10 Zatwardź serce ludu tego, a uszy jego obciąż, i oczy jego zawrzyj, aby nie widział oczyma swemi, a uszyma swemi nie słyszał, i sercem swem nie zrozumiał, a nie nawrócił się, i nie był uzdrowion
Jan 12:40-41 40 Zaślepił ich oczy i zatwardził ich serce, aby oczami nie widzieli i sercem nie zrozumieli, aby się nie nawrócili, żebym ich nie uzdrowił. 41 To powiedział Izajasz, gdy widział jego (Jezusa) chwałę i mówił o nim.
Jan 17:5 A teraz ty, Ojcze, uwielbij mnie u siebie tą chwałą, którą miałem u ciebie, zanim powstał świat.
Filip. 2:6-8 6 Który, będąc w postaci Boga, nie uważał bycia równym Bogu za grabież; 7 Lecz ogołocił samego siebie, przyjmując postać sługi i stając się podobny do ludzi; 8 A z postawy uznany za człowieka, uniżył samego siebie i był posłuszny aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej.
…Bogiem było…
Θεὸς ἦν ὁ Λόγος
Theos ēn ho logos
Bóg (mianownik) był to konkretne Słowo (mianownik)
Podobnie jak w Jana 4:24 Bóg jest Duchem
Πνευμα ο θεος
Pneuma ho Theos
Duch (mianownik) ten konkretny Bóg (mianownik)
Konstrukcja zdaniowa użyta tu w oryginale greckim uwydatnia, że Słowo miało boską istotę i atrybuty. Zatem Jezus, Mesjasz, był w całości Bogiem
Kol. 2:9 Gdyż w nim mieszka cieleśnie cała pełnia Bóstwa.
Nawet po swej inkarnacji, kiedy porzucił swą dotychczasową chwałę, nie przestał być Bogiem, przyjął tylko prawdziwą ludzką naturę /ciało/ oraz dobrowolnie zrezygnował z używania swych boskich atrybutów.
Bóg Syn nie jest Bogiem Ojcem
Jan 1:14 A to Słowo stało się ciałem i mieszkało wśród nas (i widzieliśmy jego chwałę, chwałę jako jednorodzonego od Ojca), pełne łaski i prawdy.
Jezus jako kopia Ojca
Kol. 1:15 On jest obrazem (εἰκὼν eikon) Boga niewidzialnego i pierworodnym wszelkiego stworzenia.
εἰκών eikon – obraz, lustrzana reprezentacja, dokładnie odzwierciedlające źródło
Znaczenie tutaj jest takie, że istota i doskonałości Boga są dokładnie i całkowicie reprezentowane przez Chrystusa, że we wszystkich rzeczach Chrystus reprezentuje dla nas boską naturę i doskonałość. Bóg objawia się nam przez Niego.
Kopia jest niefortunnym słowem i użyte w stosunku do Syna wskazuje na początek istnienia, który musi być późniejszy w czasie niż istnienie oryginału (Ojca) co jest nieprawdą.
.
Adwentyści Dnia Siódmego
Wierzą twardo, że Jezus to Michał, Archanioł i że jest to imię używane na określenie Jezusa w Starym Testamencie; mimo to wierzą również, że Jezus jest Bogiem… Bogiem i Stwórcą, podczas gdy Michał jest tylko aniołem, stworzonym bytem…
Jest to pokrewna nauka do wyznawanej przez świadków Strażnicy Russella i Badaczy. Człowiek inteligentny sam zrozumie, że nie warto zawracać sobie głowy tym kultem.
Zobacz w temacie
- Maryja – rzymsko-katolicka bogini
- Boskość Mesjasza
- Brama Wschodnia Jerozolimy a Boskość Jezusa
- Carmen Christi a zielonoświątkowa jedność Bóstwa
- Test Janowy na rozeznawanie duchów
- Uniżony żywy Bóg
- Wschód słońca z wysoka
- Wypaczenia Nowego Świata
