Czujna, wytrwała i dziękczynna modlitwa jako element walki duchowej

Wprowadzenie

Analizując drugi werset czwartego rodziału Listu do Kolosan w jego kontekście dochodzimy do wielu duchowych prawd dotyczących modlitwy. Temat poruszony przez Apostoła jest szczególnie ważny, poniewaz on sam przebywał w więzieniu oczekując konfrontacji ze swoimi żydującymi oskarżycielami przed Neronem. Oprócz tego zbory w Kolosach, Hierapolis i Laodycei narażone zostały na podstępne działanie zwodzicieli wprowadzających truciznę herezji godzącą w Chrystologię i sotreiologię.

Werset 2 rozpoczyna nową część rozważania, dotyczącą potężnej broni chrześcijanina, którą jest modlitwa. Ponieważ Bóg wie, czego chrześcijanie potrzebują zanim jeszcze poproszą (Mat. 6:8) oraz prośby chrześcijan są dla Boga wyjatkowo miłą wonią (Obj. 5:8), Paweł, choć pozornie pokonany, całe swoje zaufanie położył w Bogu w nadziei na duchowe zwycięstwo

Jana 15:7 Jeśli będziecie trwać we mnie i moje słowa będą trwać w was, proście, o cokolwiek chcecie, a spełni się wam.
.
Hebr. 4:16 Przystąpmy więc z ufnością do tronu łaski, abyśmy dostąpili miłosierdzia i znaleźli łaskę ku pomocy w stosownej chwili.

Bóg jest miłosierny. Dzięki tym modlitwom został zwolniony z więzienia a Kościół w Kolosach przetrwał atak.

---

Rys historyczny

Zanim przejdziemy do sedna rozważania warto zwrócić uwagę na tło kulturowe pierwotnego odbiorcy.
.

Rzymskie wierzenia

Otóz religia odgrywała bardzo ważną rolę w życiu codziennym starożytnego Rzymu i jego obywateli. Religia rzymska koncentrowała się wokół bogów, a wyjaśnienia wydarzeń zwykle dotyczyły bogów w taki czy inny sposób. Rzymianie wierzyli, że bogowie kontrolują ich życie i w rezultacie spędzali dużo czasu na wielbieniu ich.

• Najważniejszym bogiem był Jowisz (grecki odpowiednik to Zeus). Był królem całego panteonu bogów, który rządził wraz ze swoją żoną Juno (grecka Hera), boginią nieba.
  .
• Rzymianie mieli także osobistych bogów domowych lub duchy zwane „larami”, których codziennie czczono w domu. W sanktuarium znajdowały się posągi „larów”, a głowa rodziny codziennie prowadziła wokół sanktuarium rodzinne modlitwy.
  .
• Od mniej więcej 14 r. n.e. cesarza również uważano za boga i czczono go przy specjalnych okazjach.

Każdy bóg miał specjalny dzień świąteczny, który zwykle był świętem państwowym. Święto to dawało ludziom możliwość odwiedzenia świątyni czczonej przez dowolnego boga. W tej świątyni kapłani składali ofiary ze zwierząt i ofiarowywali je bogu.
.

Chrześcijańska kontrkultura

Chrześcijanie odrzucili politeizm oraz kult figur i obrazów aby oddać chwałę jedynemu Bogu. Porzucona została koncepcja duchów opiekuńczych, ponieważ Bóg chrześcijan to jedyny Bóg, całkowicie suwerenny, wszechmocny, wszechwiedzący i wszechobecny, jedyny opiekun: Który oddaje sprawiedliwość pokrzywdzonym i daje chleb głodnym; PAN uwalnia więźniów (Psalm 146:7)

• Jedyna, doskonała i skończona ofiara Chrystusa wykluczyła wszystkie inne ofiary:  Jedną bowiem ofiarą uczynił doskonałymi na zawsze tych, którzy są uświęceni.(Hebr. 10:14)
  .
• Sam lud Boży był świątynią Bog: Czyż nie wiecie, że wasze ciało jest świątynią Ducha Świętego (1 Kor. 6:19)
  .
• A zgromadzenia odbywały się w zwykłych domach: Pozdrówcie braci w Laodycei i Nimfasa oraz kościół, który jest w jego domu (Kol. 4:15)

Również kult cesarza nie mógł mieć miejsca w społeczności chrześcijan. Żaden wierzący nie mógł powiedzieć keiser kyrios (cesarz jest panem). Chrześcijanie oddawali chwałę Bogu przez Chrystusa mówiąc Christos Kyrios:

1 Kor. 8:5-6 Bo chociaż są tacy, którzy są nazywani bogami, czy to na niebie, czy na ziemi – bo wielu jest bogów i wielu panów, to dla nas jest jeden Bóg, Ojciec, z którego wszystko, a my w nim, i jeden Pan, Jezus Chrystus, przez którego wszystko, a my przez niego.

Czysta religia Jedynego Boga rozpoczęła swoją ekspansję w Imperium. A wszędzie tam, gdzie Bóg poszerza Swoje królestwo przez Ewangelię, przeciwnik Boga, szatan, poprzez swoje sługi czyni wszystko aby powstrzymać Boga i zniszczyć Jego kościół.

W 12 Artykule Belgijskiego Wyznania Wiary czytamy o rzeczywistym celu szatana i jego sług, którym jest ostateczne zniszczenie całego kościoła i poszczególnych jego członków. Ponieważ przeciwnik nienawidzi Boga i Jego dzieci do granic możliwości uczyni wszystko aby osiągnąć swój nikczemny cel:

Diabeł i złe duchy są do tego stopnia zepsute, że są wrogami Boga i wszystkiego, co dobre – aż do granic swych możliwości jako zabójcy czyhają, by zniszczyć Kościół i każdego jego członka oraz aby przez swoje zwodzenie zatracić wszystkich [1]

Przeciwnik podstępnie i ukradkiem sieje kąkol w każdej społeczności wypaczając prostotę wiary jaka jest w Chrystusie sączy truciznę herezji dokonując skażenia umysłów sam przybierając postać anioła światłości w swoich sługach, fałszywych apostołach

Mat. 13:25 Lecz gdy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel, nasiał kąkolu między pszenicę i odszedł.
.
2 Kor. 11:13  Lecz boję się, by czasem, tak jak wąż swoją przebiegłością oszukał Ewę, tak też wasze umysły nie zostały skażone i nie odstąpiły od prostoty, która jest w Chrystusie.
.
2 Kor. 11:15 Nic więc wielkiego, jeśli i jego słudzy przybierają postać sług sprawiedliwości. Koniec ich jednak będzie według ich uczynków.

Ostrzeżenie przed zakusami diabła pozostaje w mocy przez wszystkie wieki a Bóg nie pozostawił swojego kościoła bezbronnym. Nakazując czuwanie

1  Piotra 5:8 Bądźcie trzeźwi, czuwajcie, bo wasz przeciwnik, diabeł, jak lew ryczący krąży, szukając, kogo by pożreć.

Kolosanie mieli wiele powodów do duchowych zmartwień i tyleż powodów do wytrwałej modlitwy.
.

---

Powody do modlitwy

Teraz warto zadać pytanie przed jakimi poksuami doktrynalnymi i cielesnymi wyzwaniami wyzwaniami stali Kolosanie?

Rozważając werset 2 czwartego rozdziału do Kolosan musimy pamiętać o kontekście powstania epistuły. Apostoł będąc w więzieniu zdawał sobie sprawę ze swojej osobistej bezsilności i ograniczeń, mając na uwadze ludzkie możliwości zabiegania o społeczności we Frygii, prowincji oddalonej od Rzymu o setki kilometrów. On sam nie mógł opuścić miejsca uwięzienia aby dopomóc w walce ze zwodzicielami a musimy pamiętać, że  sytuacja w Kolosach zaczynała przybierać zły obrót

• wprowadzana była fałszywa, legalistyczna pobożność oparta o żydowskie ceremonie religijne, w tym obrzezanie, ograniczenia żywieniowe oraz żydowski kalendarz oraz (Kol. 2:16)
  .
• Chrystus ukazywany był jako pomniejsza istota niegodna czci, zawodny pośrednik (Kol. 1:12-22)
  .
• zaproponowany został nowy pośrednik w miejsce Chrsytusa, anioł z nieba (Kol. 2:18)
  .
• zaatakowana została koncepcja życia wiecznego jako niezasłużonego daru Bożego dla wybranych grzeszników (Kol. 2:12-15)
  .
• filozofia i ludzkie tradycje a także ludzkie tradycje miały zastąpić chrześcijańską pobożność (Kol. 2:8)
  .
• dochodziło do napięć na tle etnicznym i społecznym (Kol. 2:11)
  .
• relacje w zborze uległy zakłuceniu: kłamstwa, cudzołożne myśli, mowa niegodna chrześcijanina (Kol. 3:8-9) oraz spory, niecierpliwość i oskarżenia (Kol. 3:12-13) oraz frakcje (Kol. 3:14)
  .
• ograniczana była codzienna praktyka czytania Słowa Bożego, niedzielne kazania odbiegały od wysokiego standardu teologicznego nasycenia, pojawiała się nowa liturgia (Kol. 3:16)
  .
• rodziny chrześcijańskie zaczynając żyć cieleśnie, według fałszywej pobożności wykazywały niezdrowe cechy: buntujące się żony, niemiłujący mężowie, nieposłuszne dzieci (Kol. 3:18-20)
  .
• słudzy i niewolnicy nie pracowali uczciwie, ich panowie byli niesprawiedliwi (Kol. 4:1)

Takie są skutki zewnętrznej, fałszywej religii, która nie wypływa z odnowionego serca lecz jest ludzką formą zewnętrznego kultu pozbawionego duchowej treści. Jest to religia na pokaz, religia z pewnością zachęcająca do jakiejś formy modlitwy, która jednak, ponieważ cielesna i zorientowana na fałszywego boga, jest nieskuteczna w walce z problemami ciała zainicjowanymi przez kuszącą acz fałszywą religię.
.

---

Konieczność modlitwy

A) Kiedy Chrystus miał stawić człowa niezasłużonej śmierci krzyżowej, tuż przed pochwyceniem przez zgraję wysłaną przez arcykapłanów pod przewodnictwem Judasza, gdy Pan miał stoczyć okrutną walkę z pokusą, tak ciężką, że w wysiłku walki duchowej Jego pot stał się krwią, pozostawił umiłowanym, wybranym uczniom ważne ostrzeżenie i nakaz modlitwy

Łuk. 22:39-40 39. Potem wyszedł i udał się według swego zwyczaju na Górę Oliwną, a szli za nim także jego uczniowie. 40. Kiedy przyszedł na miejsce, powiedział do nich: Módlcie się, abyście nie ulegli pokusie.

B) Skoro Chrystus, bezgrzeszny i doskonały pośród ludzi podleagł pokusom tym, bardziej podelgać im będą żyjący w grzesznym ciele chrześcijanie. Ciało Chrystusa nie walczyło z Jego duchem, czego nie można powiedzieć o odrodzonych grzesznikach:

Gal. 5:17 Ciało bowiem pożąda na przekór Duchowi, a Duch na przekór ciału; są one sobie przeciwne, tak że nie możecie czynić tego, co chcecie.

C) Ludzkie pokusy wynikają z ciała, a ponieważ umysł chrześcijanina jest obiektem walki między starym, cielesnym człowiekiem z jego tendencją do tworzenia fałszywej religii (Nie czynię bowiem dobra, które chcę, ale zło, którego nie chcę, to czynię. Rzym. 7:19) a nowym, odrodzonym i niezniszczalnym, uświęconym człowiekiem który pragnie czynić to co jest zgodne z Bożym prawem (Mam bowiem upodobanie w prawie Bożym według wewnętrznego człowieka. Rzym. 7:22), a zatem człowiekiem oddanym czystej pobożności, który chce czystej formy religii. Siłą rzeczy dochodzi do konfliktu, który może zachwiać stałością wiary

D) Bezbożni zwodziciele, fałszując Słowo Boże wypaczając jego znaczenie, zupełnie jak judaizujący gnostycy w Kolosach, stopniowo i usilnie oraz z wielką przebiegłością prezentują nowe fromy religii.

2 Piotra 3:17 Wy zatem, umiłowani, wiedząc o tym wcześniej, miejcie się na baczności, abyście nie byli zwiedzeni przez błąd bezbożników i nie wypadli z waszej stałości.

E) Trwanie w modlitwie nie oddala pokus ale umożliwia skuteczne przeciwstawienie się im tak, aby nie czynić tego, co chce ciało. Zachowaniu czystości doktryny musi towarzyszyć modlitwa. Bóg działa przez różne środki,

1 Tym. 1:5 Końcem zaś przykazania jest miłość płynąca z czystego serca, z prawego sumienia i wiary nieobłudnej;
.
2 Tes. 2:13 Lecz my nieustannie powinniśmy dziękować Bogu za was, bracia umiłowani przez Pana, że Bóg od początku wybrał was do zbawienia przez uświęcenie Ducha i wiarę w prawdę.

F) Ci, którzy szczerze miłują Boga w prawdzie, powinni nieustannie Bogu dziękować, czyli modlić się szukając u Niego ostatecznego rozwiązania problemów i oddalenia pokus.

Mat. 6:13 I nie wystawiaj nas na pokusę, ale wybaw nas od złego; twoje bowiem jest królestwo, moc i chwała na wieki. Amen.

W Katechizmie Heidelberskim konieczność modlitwy chrześcijańskiej uzasadniona jest jako wyraz najwyższej wdzięczności za Bożą łaskę i opatrzność

Dlaczego modlitwa jest niezbędna chrześcijaninowi? Dlatego, że jest ona najważniejszym wyrazem wdzięczności, jakiej Bóg od nas wymaga. Także i dlatego, że chce On swą łaskę i Ducha Świętego dać jedynie tym, którzy nieustannie i gorąco Go o to proszą i za to Mu dziękują. [2]

Dalej w Katechizmie odnajdujemy cel modlitwy „Nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw od złego”

„to znaczy: bez Ciebie jesteśmy tak słabi, że nie ostalibyśmy się ani chwili, co więcej – nasi śmiertelni wrogowie: diabeł, świat i własne nasze ciało bezustannie na nas czyhają. Dlatego Ty zechciej chronić nas i wzmacniać mocą Ducha Świętego, abyśmy mogli skutecznie im się opierać aż do pełnego zwycięstwa i nie ulec w tej duchowej walce.” [3]

G) Modlitwa chrześcijańska to wyraz wdzięczności Bogu między innymni za ostateczną ochronę Kościoła przed pokusami doktrynalnymi i cielesnym upadkiem.

Z jednej strony konieczną jest walka doktrynalna

Kol. 2:1-4 1. Chcę bowiem, abyście wiedzieli, jak wielką walkę toczę o was, o tych, którzy są w Laodycei, i o tych wszystkich, którzy nie widzieli mego oblicza w ciele; 2. Aby ich serca były pocieszone, będąc zespolone w miłości, a to ku wszelkiemu bogactwu zupełnej pewności zrozumienia, ku poznaniu tajemnicy Boga, Ojca i Chrystusa 3. W którym są ukryte wszystkie skarby mądrości i poznania. 4. A mówię to, aby was nikt nie zwodził podstępnymi słowami.

Której towarzyszy walka modlitewna.

Kol. 4:12 Pozdrawia was Epafras, który pochodzi spośród was, sługa Chrystusa, zawsze o to walczący za was w modlitwach, abyście byli doskonali i zupełni we wszelkiej woli Boga.

To co czynił Paweł było walką doktrynalną z heretykami nękającymi zbory w Azji mniejszej. Ponieważ nie mógł opuścić miejsca uwięzienia spisał nauczanie rozsyłając je do zborów (a listy były kopiowane) ukazując w nich wszystkie skarby mądrości i poznania wiary Chrystusowej. To jedna strona medalu.

Druga to modlitwa. Epafras jako pochodzacy z Kolosów wiedział najlepiej kto jest autorem problemów, kto jest fałszywym nauczycielem, kto jest podatny na zwiedzenie, znał wszystkie szczegóły walki duchowej, tym bardziej że to on był założycielem zboru 10 lat wcześniej.
.

---

Cechy chrześcijańskiej modlitwy

Rozważmy najważniejsze cechy modlitwy chrześcijanina.

Nabożna cześć

A) Jako chrześcijanie i Boże dzieci powinniśmy szybko rozpoznać kim jest Bóg uznając przy tym nasz upadły stan.  W Liście do Hebrajczyków za pomocą pytania retorycznego autor przypomina o fakcie, że Bóg w rzeczywistości nie ma obowiązku troszczyć się i pamiętać o ludziach. (Hebr. 2:6)

Choć każdy chrześcijanin to grzesznik a Bóg jest jedynym świętym Bogiem, najwyższym władcą wszechrzeczy stąd jako ostatecznemu Królowi Bogu należy się najwyższa cześć, a w kwestii uwielbienia jako Boga, jedyna cześć.

Hebr. 12:28 Dlatego otrzymując królestwo niezachwiane, miejmy łaskę, przez którą możemy służyć Bogu tak, jak mu się to podoba, z czcią i bojaźnią.

Choć Bóg wie wszystko i jest wszechmocny i całkowicie niezależny od stworzenia, także w swoim świętym stanie Bóg nie potrzebuje naszych modlitw, wolą i upodobaniem Boga jest chrześcijańska modlitwa pełna pobożności. Kiedy rozumiemy wielkość Boga i naszą znikomość (Jakuba 4:14) podchodzimy do modlitwy z właściwą postawą — mianowicie z szacunkiem i czcią.

Psalm 24:8 Któż jest tym Królem chwały? PAN mocny i potężny, PAN potężny w boju.
.
Psalm 29:4 Głos PANA potężny, głos PANA pełen majestatu.
.
Psalm 93:1 PAN króluje, przyoblekł się w majestat, odział się PAN i przepasał potęgą; utwierdził też świat, że się nie zachwieje.
.
5 Mojż. 4:39 Poznaj więc dziś i weź to sobie do swego serca, że PAN jest Bogiem wysoko na niebiei i nisko na ziemi. Nie ma innego.

W czasie modlitwy musimy pamiętać, że Bóg jest większy od wszystkich problemów i nie ma dla Niego rzeczy niemożliwych.
.

Szczere pragnienie rozpoznania własnych niedostatków

B) Modlitwa jest przypomnieniem, że jesteśmy pełni niedostatków i jesteśmy zależni od wszelkiej wystarczalności Chrystusa. Właściwa postawa to bycie „skruszonym” co oznacza odczuwać lub wyrażać żal za grzech. Prosić można o rzeczy tylko ze szczerym i skruszonym sercem i właściwym zrozumieniem Boga.

Jakuba 4:6 Większą zaś daje łaskę, bo mówi: Bóg sprzeciwia się pysznym, a pokornym daje łaskę.
.
Psalm 34:18 Bliski jest PAN skruszonym w sercu i wybawia złamanych na duchu.
.
Psalm 51:17 Ofiary dla Boga to duch skruszony; sercem skruszonym i zgnębionym nie wzgardzisz, o Boże!
.
Psalm 147:3 On uzdrawia skruszonych w sercu i opatruje ich rany.

Bóg odpowiada na modlitwy skruszonych w sercu, pokornych i zgnębionych. Do skruszenia serc Bóg stosuje złe, niemożliwe do rozwiązania z ludzkiej perspektywy sytuacje życiowe, po to aby rzucić swój lud na kolana i go uzdrowić.
.

Brak zaufania w swoje siły i prośba o wybaczenie

C) Pycha kroczy przed upadkiem (Przysłów 16:18) zaś ten kto stoi powinien baczyć aby nie upaść (1 Kor. 10:12) ostrzega Bóg. W czasie konfrontacji chrześcijan i zwodzicieli ci pierwsi mogą zbytnio zaufać w swoje zdolności prowadzenia walki. Wtedy serce odwraca się od Boga, rzeczywistego i jedynego źródła prawdy i mądrości oraz wszelkiej zdolności. Ci, którzy są nadęci dumą i pychą, mogą poginąć w obecności Boga

Psalm 76:7 Ty, ty sam, jesteś straszliwy; i któż się ostoi przed twoim obliczem, gdy się rozgniewasz?
.
Psalm 130:3 PANIE, jeśli będziesz zważał na nieprawości, o Panie, któż się ostoi?
.
Jakuba 4:14 Wy, którzy nie wiecie, co jutro będzie. Bo czymże jest wasze życie? Doprawdy jest parą, która pojawia się na krótko, a potem znika.
.
Psalm 103:14 On bowiem wie, z czego jesteśmy ulepieni; pamięta, że jesteśmy prochem.
.
Psalm 83:18 Niech poznają, że jedynie ty, którego imię jest PAN, ty jesteś Najwyższy ponad całą ziemią.
.
Obj. 15:4 Któż by się nie bał ciebie, Panie, i nie uwielbił twego imienia? Bo ty jedynie jesteś święty, bo wszystkie narody przyjdą i oddadzą tobie pokłon, bo objawiły się twoje wyroki.

Oparta nawet o najlepiej rozłożone Słowo argmunetnacja nie przyniesie wielkiego pożytku, jeśli nie będzie jej towarzyszyć pokora serca wobec Boga. W ostateczności przecież to Bóg otwiera umysły aby poznać prawdę (Wtedy otworzył ich umysły, żeby rozumieli Pisma. Łuk. 24:45). Modlitwa chrześcijanina walczącego o zbór czy rodzinę przypomina o tej prawdzie poprzez zrozumienie właściwiej pozycji stworzenia względem Stwórcy.
.

Ufna nadzieja w Bogu

D) Siła herezji oparta jest o przebiegłość (Bo synowie tego świata w swoim pokoleniu są roztropniejsi (φρόνιμος fronimos) od synów światłości. Łuk. 16:8) Greckie słowo φρόνιμος fronimos odnosi się do

• inteligencji,
• mądrości
• i zdolności wykorzystywania rzeczywistości dla własnych celów.

Zwodziciele to często ludzie o wielkiej wiedzy, z dużą kulturą osobistą, jawiący się jako czuli przyjaciele. Często także stanowić mogą większość teologów w danej społeczności, denominacji a nawet w ogólnie pojmowanym chrześcijaństwie.

Będąc zdystansowanym co do ludzkiej mądrości i erudycji Chrześcijanin jedyną ufność może pokładać w Bogu.  Powinniśmy modlić się zachowując dziecięcą postawę wobec Boga ufając Mu jako Ojcu.

Psalm 20:7 Jedni pokładają ufność w rydwanach, inni w koniach, lecz my będziemy wspominać imię PANA, naszego Boga.
.
Psalm 34:17 Wołają sprawiedliwi, a PAN wysłuchuje ich i uwalnia od wszelkich trudności.
.
Psalm 65:2 Ty wysłuchujesz modlitwy, dlatego do ciebie przyjdzie wszelkie ciało.
.
Psalm 69:33 PAN bowiem wysłuchuje ubogich i swymi więźniami nie gardzi.
.
Przysłów 15:29 PAN jest daleko od niegodziwych, ale wysłuchuje modlitwy sprawiedliwych.
.
1 Jana 5:14-15 14. Taka zaś jest ufność, którą mamy do niego, że jeśli o coś prosimy zgodnie z jego wolą, wysłuchuje nas. 15. A jeśli wiemy, że nas wysłuchuje, o cokolwiek prosimy, wtedy wiemy, że otrzymujemy to, o co go prosiliśmy.

Zwodziciele nie posiadają przewagi w świecie duchowym. Bóg, który jest źródłem wszelkiej prawdy, wysłuchuje swój pokrzywodzony, sprawiedliwy dzieki krwi Chrystusa lud. Ufność chrześcijan do Boga jest ogromna, ponieważ Bóg wysłuchuje wszystkie swoje dzieci, które prosza Go o rzeczy zgodne z Jego wolą.
.

W imię Jezusa

E) Modlimy się w imię Jezusa, to znaczy będąc w ciele Chrystusa, wzywając Chrystusa i proszac Boga w imię Chrystusa. Uznajemy przez to, iż Jezus jest naszym orędownikiem przed Ojcem.

Jan 14:13-14 13. A o cokolwiek będziecie prosić w moje imię, to uczynię, aby Ojciec był uwielbiony w Synu. 14. Jeśli o coś będziecie prosić w moje imię, ja to uczynię.

Chrystus pokonał na krzyżu wszystkie władze i zwierzchności wystawiając je na pokaz (Kol. 2:15) i to dlatego tylko On ma moc unicestwić plany swoich wrogów, niezależnie czy w odniesieniu do kościoła, rodziny, czy miejsca pracy. To Chrystus ma moc uzdolnoć pastorów w moc Słowa aby skutecznie przeciwstawili się fałszywym nauczycielom.

Jan 16:24 Dotąd o nic nie prosiliście w moje imię. Proście, a otrzymacie, aby wasza radość była pełna.
.
Rzym. 8:34 Chrystus jest tym, który umarł, więcej, zmartwychwstał, który też jest po prawicy Boga i wstawia się za nami.
.
Hebr. 7:25 Dlatego też całkowicie może zbawić tych, którzy przez niego przychodzą do Boga, bo zawsze żyje, aby wstawiać się za nimi.

Chrystus który wstawia się za swoim ludem dba o pielgrzymujący Kościół i nie pozowoli na jego całkowite unicestwienie. Król bez poddanych nie może być królem dlatego zachowa resztki, nawet jeśli większość popadnie w apostazję.

Nabożna, szczera modlitwa rozpoznająca ludzką słabość i wszechmoc Boga, ufna i pokorna oraz czyniona w imię Jezusa to najpotężniejsza broń chrześcijanina.
.

---

Dziękczynne czuwanie w modlitwie

A) Kiedy Paweł pisze czuwajcie odnosząc to do modlitwy, nie ma na myśli dobrowolności działania. On daje wyraźny nakaz. Greckie słowo to προσκαρτερεῖτε  proskarereite – imperatyw nie pozostawiający pola manewru tak aby porzucić praktykę codziennej modlitwy. Słowo to należy rozumieć jako

“daję wam nakaz abyście stale czuwali”.

B) Marcin Luter, wielki Reformator i ojciec chrześcijańskiej Reformacji rozumiał to aż nazbyt dobrze.  Każdy dzień rozpoczynał od modlitwy ponieważ niemal codziennie spotykały go prześladowania ze strony papistów, jego życie było w stałym zagrożeniu. Czyhały na niego miecz, sztylet, trucizna oraz rzesze katolickich teologów gotowych pochwycić go w mowie oraz zaciekle przeciwstawiających się prawdzie Ewangelii głoszonej przez Lutra. A jednak w jednej ze swoich wypowiedzi Luter stwierdził

„Mam tyle do zrobienia, że pierwsze trzy godziny spędzę na modlitwie”. [4]

Wyrażenie „Mam tak wiele do zrobienia” pokazuje nam, z jakim obciążeniem musiał się zmaga. Dla Lutra modlitwa była nie tylko powierzchownym zajęciem, ale także poważną pracą, w której trwał każdego dnia. Bez modlitwy nie byłby w stanie tak wiele działać w imieniu i dla sprawy Ewangelii.

Luter dożył swoich dni w pokoju. Reformacja nabrała tempa, dołączyli do niej Kalwin, Zwingli, Beza i wielu innych pobożnych mężów. Oblicze świata zostało zmienione dzięki wytrwałej pracy doktrynalnej i modlitwie nic nieznaczącego wcześniej mnicha z Eisleben

C) Bóg nie zawsze od razu odpowiada na modlitwy swojego ludu, jednak święci nie powinni się zniechęcać, ale trwać w modlitwie, aż dostąpią miłosierdzia, a ich natarczywość jest sposobem na skorzystanie z niego, jak w przypadku biednej wdowy;

Łuk. 18:1-8
.

1. Opowiedział im też przypowieść o tym, że zawsze należy się modlić i nie ustawać;

2. Mówiąc: W pewnym mieście był sędzia, który Boga się nie bał i z człowiekiem się nie liczył.

3. Była też w tym mieście wdowa, która przychodziła do niego i mówiła: Pomścij moją krzywdę na moim przeciwniku.

4. On przez długi czas nie chciał, lecz potem powiedział sobie: Chociaż Boga się nie boję i z człowiekiem się nie liczę;

5. To jednak, ponieważ naprzykrza mi się ta wdowa, pomszczę jej krzywdę, aby w końcu nie przyszła i nie zadręczyła mnie.

6. I powiedział Pan: Słuchajcie, co mówi niesprawiedliwy sędzia.

7. A Bóg, czy nie pomści krzywdy swoich wybranych, którzy wołają do niego we dnie i w nocy, chociaż długo zwleka w ich sprawie?

8. Mówię wam, że szybko pomści ich krzywdę. Lecz czy Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?

Tto jest zachęcający powód, dla którego ludzie powinni modlić się zawsze i nie ustawać. Dodajmy do tego, że nieustanna modlitwa jest środkiem do zachowania duchowej znajomości, obcowania i zażyłości z Bogiem, a także do ożywienia duszy w energicznym korzystaniu z łask Ducha Świętego oraz do zachowania świętych od pokus i grzechu;
.

---

Antyteza

Wstrzymywanie się od modlitwy i odrzucenie przyjaźni z Bogiem idą w parze. O tym, że zaniechanie modlitwy do Boga jest katastrofalne w skutkach mógł przekonać się Heli, kapłan Boga Najwyższego, piastujący sędziego nad Izraelem, którego synowie zajęli się nierzadem i kradzieżą.

Zamiast ich napomnieć aby zachowywali się zgodnie z Prawem Bożym, nie cudzołożyli i nie kradli, Heli przymykał oko na proceder. Bóg ogłosił małemu jeszcze Samuelowi sąd nad domem Heliego (1 Sam. 3:12-14)

Gdy kapłan dowiedzial się o Bożym sądzie, nie okazał nabożnej czci Bogu, nie rozpoznał swojego grzechu i niedostatków, nie prosił o wybaczenie i tym samym nie zaufał Bogu jako Zbawicielowi. Zamiast tego w nieroztropny sposób wyznał Bożą suwerenność zapominając przy tym o Bożym miłosierdziu.

1 Sam. 3:18 Samuel opowiedział mu więc wszystko i nie ukrył nic przed nim. A on odparł: To PAN. Niech czyni to, co dobre w jego oczach.

W ostateczności otrzymał zapłatę za hardość serca. Jego synowie zostali zabici on sam umarł na wieść o tej tragedii (1Sam 4:16-18). Do tego prowadzi zaniechanie modlitwy.
.

---

Praktyczne aplikacjie

Obowiązkiem chrześcijanina jest trwanie w modlitwie każdego dnia. W pierwszej kolejności o swój stan duchowy i poznanie Słowa, następnie o rodzinę, Kościół do którego należy, kościół ogólnie oraz o świat zewnętrzny, w tym miejsce pracy i władców.

1 Tym. 2:1-2 1. Zachęcam więc przede wszystkim, aby zanoszone były prośby, modlitwy, wstawiennictwa i dziękczynienia za wszystkich ludzi; 2. Za królów i za wszystkich sprawujących władzę, abyśmy mogli prowadzić życie ciche i spokojne, z całą pobożnością i uczciwością.

Modlitwa, obok Słowa Bożego, jest ważnym narzędziem walki duchowej. Bez modlitwy doktrynalna walka duchowa jest niemożliwa, tak samo jako modlitwa bez znajomości doktryny. Jest to zasada naczyń połączonych.

Czuwanie w modlitwie dotyczy wszystkich członków kościoła

• Starszych aby mogli dobrze rozkładać Słowo i zarządzać kościołem
• Mężów, aby czuwali nad domami
• Żon aby właściwie zarządzały zasobami i wychowywały dzieci
• Dzieci aby uczyły się karności dla Pana i poszłuszeństwa rodzicom
• Praków i pracodawców aby się wzajemnie szanowali
• Wszystkich, aby zachowywali jedność w miłości i prawdzie:

Kol. 3:14 A nade wszystko przyodziejcie się w miłość, która jest więzią doskonałości.

Pastorzy troszczący się o owce Chrystusa są w największym stopniu odpowiedzialni za modlitwę o poszczególnych członków kościoła. Jest to konieczność, która nie podlega dowolności wyboru.

Brak modlitwy to oznaka zaburzenia relacji z Bogiem i trwania w grzechu, co sprowadza na człowieka ojcowskie karanie Boże. Modlitwa która podoba się Bogu podsumowana została w Pytaniu i Odpowiedzi 117 Katechizmu Heidelberskiego

Kiedy modlitwa podoba się Bogu i jest przez Niego wysłuchana?

Po pierwsze, gdy z głębi serca zwracamy się do Jedynego Prawdziwego Boga z prośbą o to wszystko, o co nam prosić kazał . Po drugie, gdy naprawdę poznawszy nasze braki i niedolę uniżamy się przed Bożym Majestatem. Po trzecie wreszcie, kiedy mamy niezachwianą pewność, że pomimo naszej niegodności Bóg nas wysłucha ze względu na Chrystusa, naszego Pana, tak jak nam to obiecał

Soli Deo gloria

Wcześniejszy werset 1 – Chrześcijańscy panowie i ich obowiązki
Następny werset 3 – Otwarte drzwi dla Słowa

Przypisy

[1] Konfesja Belgijska 12
[2] Katechizm Heidelberski Pyt. i Odp. 116
[3] Tamże. 127
[4] Słowa te przypisuje się Marcinowi Lutrowi

---

Zobacz w temacie

• Wytrwała modlitwa dziękczynna do Ojca Pana Jezusa
• Kwestia skutecznej modlitwy
• Modlitwa o oświecenie
  .
• Modlitwa o dary Ducha Świętego
• Modlitwa o dar mądrości
  .
• Modlitwa do zmarłych świętych?
• Czy kościół powinien modlić się o przebudzenie?
  .
• Modlitewni entuzjaści
• Modlitwa w Duchu a zielonoświąkowy bełkot
• Zielonoświątkowy chaos modlitewny