Pentekostalizm: epitafium żywego trupa

utworzone przez | lut 7, 2025 | Charyzmania, Egzegezy

Sola bajdura

Jer. 23:25-26 25. Słyszałem, co mówią prorocy, którzy prorokują kłamstwa w moje imię, mówiąc: Miałem sen, miałem sen 26. Jak długo to będzie w sercu tych proroków, którzy prorokują kłamstwa? Są przecież prorokami złudy własnego serca;

Dzisiaj bardzo modnym jest mieć nowe objawienie. Samozwańczy prorocy rozsiani po neo-ewangelikalnym „chrześcijaństwie”, oszukują samych siebie i innych, wierząc, że posiadają zdolność, w takiej czy innej formie, otrzymywania nowego objawienia od Boga. Pismo jednak ostrzega:

Przysłów 25:14 Człowiek, który się chlubi zmyślonym darem, jest jak chmury i wiatr bez deszczu.

Generalnie współczesnych hochsztaplerów-wizjonerów można podzielić na trzy kategorie.

Soli homini gloria

1) Istnieją zagorzali objawiciele, którzy wierzą, że okresowo mają prorocze sny oraz wizje Chrystusa lub aniołów, które niosą jakieś przesłanie dla nich i ich kościoła, aby poprawić ich chodzenie z Bogiem. Za przykład takiego fanatyzmu posłużą nam panowie Andrzej Cyrikas i Bartłomiej Kuryla$:

Andrzej Cyrikas: „Miałem………sen! …Śniło mi się, że Polacy łożyli największe na świecie kwoty pieniędzy na przygotowanie i utrzymanie misjonarzy na całym świecie. „[1]
.
Bartłomiej Kuryla$: „Calkiem niedawno mialem podobny sen i tez o tym pisalem . Nie sadze ze to przypadek„ [2]

U źródła rzekomych snów i wizji „namaszczonych” wizjonerów leży cielesność, zysk finansowy oraz pożądanie popularności, co znowu przekłada się na odpowiednie zyski materialne. Słowo Boże ostrzega:

Kol. 2:18 Niech nikt, kto ma upodobanie w poniżaniu siebie i kulcie aniołów, nie pozbawia was nagrody, wdając się w to, czego nie widział, i pyszniąc się bezpodstawnie cielesnym sposobem myślenia;

2) Inni  wierzą, że Duch Święty nieustannie przynosi nowe objawienia tym, którzy mogą posiadać dar „mądrości” lub „wiedzy”, aby dalej budować ciało. Przykładem takiego zwodziciela będzie pan Ryszard Krzywy, jak podają źródła zielonoświątkowe człowiek ten usługuje w różnych chrześcijańskich wspólnotach w Polsce i za granicą [3]. Pan Ryszard Krzywy powiedział:

„Niektórzy ludzie lubią sensacje, albo są zbyt emocjonalni i prorokują duszewnie […] Po pierwsze jest grupa ludzi, którzy bazują na sensacjach. I ci ludzie szukają różnych rzeczy i tym ludziom Bóg niekoniecznie  to odkrył. Coś tam zrozumieli ale to niekoniecznie.” [4]

Krzywy w pełni świadomy, że współczesne proroctwa są zawodne starał się bagatelizować ów problem. Zwodziciele tego formatu zapominają o Bożym nakazie:

1 Kor. 4:6 To wszystko zaś, bracia, odniosłem do samego siebie i do Apollosa ze względu na was, abyście się nauczyli na naszym przykładzie nie wykraczać ponad to, co jest napisane, żeby jeden nie pysznił się drugim przeciw innemu.

3) Są też tzw. konserwatyści, którzy, gdyby zapytać, czy wierzą, że Bóg przekazuje objawienia w naszych czasach, stanowczo by temu zaprzeczyli – jednak wydaje się, że przybywają z „nowymi” i „innowacyjnymi” sposobami oddawania czci Bogu w każdą niedzielę lub okresowo dodają nowe tradycje do kościoła.

„Ile ja znam grup uwielbieniowych perfekcyjnie przygotowanych na nabożeństwo ze swoimi pieśniami. Instrumenty, sprzęt, głosy, wszystko jest tylko najważniejszego brak, serca zanurzonego w Duchu i w Prawdzie. Nie ma przepisu na uwielbienie w Słowie Bożym. Serce się liczy nasze przed Panem.” [5] 

Powyższa teza, reprezentatywna dla współczesnego „chrześcijaństwa”, dowodzi jedynie całkowitego upadku tego co nazywa się „kościołem”. Odejście od Bożego standardu postępowania, od ustanowionej w Słowie Bożym reguły wiary informuje nas o poważnym, duchowym problemie. Pismo przestrzega przed wprowadzaniem ludzkich tradycji do uwielbienia, czyniąc je nieefektywnym. Bóg nie ma upodobania w kulcie wymyślonym przez człowieka:

Mat. 15:9 Lecz na próżno mnie czczą, ucząc nauk, które są przykazaniami ludzkimi

Skąd biorą się te nowe i innowacyjne pomysły? Niezależnie od tego, czy spojrzymy w dół jednego czy drugiego końca spektrum, cała ta „nowość” objawienia krzyczy to samo przesłanie:

Pismo nie wystarcza
.

Sola struktura

Judy 1:8 Podobnie ci ludzie rojący sny plugawią ciało, gardzą panowaniem i bluźnią przełożonym.

Każdy, czy to słowem, czy czynem, kto zaprzecza, że Pismo nie wystarczą, jest heretykiem. Dodawanie lub odejmowanie od zapisu biblijnego oznacza wzywanie świętego gniewu Boga na tę osobę na całą wieczność. Objawienie ustanawia konkretny zakaz dodawania lub odejmowania do księgi „Objawienia Jana”, ale zasada dodawania i odejmowania od słowa jest nadal obecna w całym Słowie.

Obj. 22:18-19 18. Oświadczam zaś każdemu, kto słucha słów proroctwa tej księgi: Jeśli ktoś dołoży coś do tego, dołoży mu też Bóg plag opisanych w tej księdze; 19. A jeśli ktoś odejmie coś ze słów księgi tego proroctwa, odejmie też Bóg jego dział z księgi życia i ze świętego miasta, i z rzeczy, które są opisane w tej księdze.

Zabieranie lub dodawanie do Biblii oznacza zakładanie, że Bóg nie wie, o czym mówi, a ludzie wiedzą lepiej. Zastępowanie Słowa oznacza oskarżanie Boga o kłamstwo i niewystarczalność Jego Słowa. Oznacza to krzyczenie o niewystarczalności mądrąści Bożej, która jest ukryta w Chrystusie, Logosie wszechświata:

Kol. 2:3 W którym są ukryte wszystkie skarby mądrości i poznania.

Ponieważ cała mądrość i prawda, całe poznanie znajdują się w Logosie, a zatem w spisanym Słowie Bożym, Bóg mówi

5 Mojż. 4:2:Nie dodawajcie do słowa, które ja wam nakazuję, ani z niego nie ujmujcie, abyście przestrzegali przykazań PANA, waszego Boga, które ja wam nakazuję.

Pisma Święte muszą być postrzegane jako wystarczające same w sobie, jako dane nam w kanonie Biblii..Jak jakikolwiek człowiek mógłby przestrzegać przykazań Boga, gdyby do nich coś dodawał, zmieniał je lub ujmował z nich? — nie mógłby.

Marka 7:9 Mówił im też: Całkowicie znosicie przykazanie Boże, aby zachować swoją tradycję.

Sola złuda

Jer 27:15 Nie posłałem ich, mówi PAN, a jednak oni prorokują kłamliwie w moje imię, abym was wypędził i abyście zginęli, wy i prorocy, którzy wam prorokują.

Gdybyśmy przyjrzeli się samozwańczym prorokom, odkrylibyśmy, że twierdzą, że objawienie jest świeże i pełne życia, natychmiast zaspokajając każdą potrzebę wierzącego w Ducha Świętego. Twierdzą, że Biblia może być dobrym przewodnikiem, ale ich objawienia są tak samo ważne jak Biblia (co oznacza, że ​​powinni dodawać nowe rozdziały w Biblii, ponieważ ich objawienia powinny być powszechnie wiążące).

Obóz umiarkowany twierdzi, że nowe objawienie musi być testowane w odniesieniu do Biblii i że jeśli nowe objawienie otrzymane przez Ducha nie dorównuje prawdzie Pisma Świętego, należy je odrzucić. Jeśli dorównuje, należy je traktować tak, jakby było samą Biblią. John Owen obalił tych ludzi prostym rozumowaniem:

„Od czasu zamknięcia kanonu Pisma Świętego Kościół nie znajduje się w sytuacji, która powodowałaby potrzebę nowych, nadzwyczajnych objawień. Rzeczywiście, żyje on dzięki wewnętrznym, łaskawym działaniom Ducha, pozwalającym nam zrozumieć, uwierzyć i być posłusznym doskonałemu, całkowitemu objawieniu woli Bożej, które już nastąpiło;
.
ale Kościół nie potrzebuje ani nie wykorzystuje nowych objawień; a zakładanie ich lub konieczności ich istnienia nie tylko podważa doskonałość Pisma Świętego, lecz także pozostawia nas w niepewności, czy wiemy wszystko, w co należy wierzyć dla zbawienia, czy też czy jest to nasz obowiązek, lub kiedy będziemy mogli to wiedzieć; gdyż naszym obowiązkiem jest żyć przez wszystkie dni w oczekiwaniu na nowe objawienia, z którymi nie da się pogodzić ani pokoju, ani pewności, ani pocieszenia.” [6] 

Sola kultura

Obj. 3:1 A do anioła kościoła w Sardes napisz: To mówi ten, który ma siedem Duchów Boga i siedem gwiazd: Znam twoje uczynki, że masz imię, które mówi, że żyjesz, ale jesteś martwy.

Gdyby jednak ktoś przeprowadził ankietę wśród „konserwatywnego obozu”, tych z głównego nurtu ruchu „poszukiwaczy”, odkrylibyśmy, że władcy takich „kościołów” próbują zrestrukturyzować życie i posługę grup, którym przewodzą, aby sprostać trendom kultury. Twierdziliby, że kościół powinien zawsze zmieniać się wraz z kulturą, aby sprostać specyficznym potrzebom duchowym tej kultury. I to wszystko wbrew Pismu, które krzyczy do nas, aby nie mieć nic wspólnego ze współczesnym światem, ponieważ prawdziwy Kościół stoi w opozycji do świata, jest antytetyczny:

Rzym. 12:2 A nie dostosowujcie się do tego świata, ale przemieńcie się przez odnowienie waszego umysłu, abyście mogli rozeznać, co jest dobrą, przyjemną i doskonałą wolą Boga.

Choć Duch Święty zabrania, religijni politykierzy aby pozyskać wyznawców porzucają tradycyjne wartości chrześcijańskie. Niektórzy ofertę religijności skierują do starszych ludzi, zapewniając rozrywki typu bingo i loterie, inni do młodych dorobkiewiczów, oferując nowoczesne schematy uwielbienia. Generalnie tzw. „ewangelizacja” może być kształtowana tak, aby odpowiadała potrzebom słuchaczy;

  • przedstawienia kukiełkowe,
  • pantomima,
  • dramat
  • tańce
  • i tym podobne 

Wszystko aby przyciągnąć uwagę parafianina-konsumenta. W każdym z tych przypadków nadal widzimy lekceważenie Biblii jako wystarczające samo w sobie, aby zaspokoić potrzeby zgromadzenia. Bóg potrzebuje pomocy i to człowiek musi wykonać zadanie. Ponownie idea sprzeczna ze Słowem. Użyteczny człowiek wykona jedynie to, co nakazuje Bóg:

Hiob 22:2 Czy człowiek może być użyteczny dla Boga? Mądry jest raczej użyteczny dla samego siebie.
.
Łuk. 17:10 Także i wy, gdy zrobicie wszystko, co wam nakazano, mówcie: Sługami nieużytecznymi jesteśmy. Zrobiliśmy to, co powinniśmy byli zrobić.

Uwspółcześnione „kościoły” wdrażają pogląd, że głoszone słowo musi być uzupełniane w taki czy inny sposób, aby ludzie byli szczęśliwi, gdy odejdą, a ich „potrzeby” zostały zaspokojone. Ego słuchacza rośnie, a on sam czuje się wyjątkowy, gdy z sali usłyszy „proroctwo” tylko dla siebie. A zmagający się z uzależnieniem z chęcią posłucha słów „proroka” mającego gotowe lekarstwo i rozwiązanie tego problemu. Gdy zaś zgromadzenie zaczyna się kurczyć „pastor” może podkręcić spotkanie przyciągając pokolenie „x” za pomocą pozablbiijnego objawienia.

Ale w jaki sposób kłamstwo czci Boga i Jego Słowo? W jaki sposób kłamstwo szanuje Boga i polega wyłącznie na Słowie Bożym? Owszem, wszyscy kłamcy oddadzą Bogu chwałę, tyle tylko, że poprzez ich sprawiedliwy sąd i zatracenie:

Obj. 21:8 Ale bojaźliwi, niewierzący, obrzydliwi, mordercy, rozpustnicy, czarownicy, bałwochwalcy i wszyscy kłamcy będą mieli udział w jeziorze płonącym ogniem i siarką. To jest druga śmierć.

Remedium

Pytanie, na które należy krótko odpowiedzieć, brzmi: Czy Biblia rości sobie prawo do wystarczalności? Gdyby Biblia nie rościła sobie prawa do wystarczalności, nie byłoby żadnej debaty. Czy zatem Bóg w swoim Słowie rości sobie prawo do tego, że Słowo objawione na kartach Biblii jest wystarczające? Zdecydowanie. Juda mówi nam:

Judy 1:3 Umiłowani, podejmując usilne starania, aby pisać wam o wspólnym zbawieniu, uznałem za konieczne napisać do was i zachęcić do walki o wiarę raz przekazaną świętym.

Dopełnienie doktryny, która została przekazane świętym, zostało przekazane „raz na zawsze”. Trudno zrozumieć, dlaczego ktoś miałby mieć trudności ze zrozumieniem terminu „raz na zawsze”, ale niestety objawienia wciąż się pojawiają.

Juda stanowczo stwierdza, że ​​o to ciało doktryny, o tę daną „wiarę”, należy walczyć — ale dlaczego? Trzeba się o to spierać, ponieważ inni pragną uzupełnić wiarę. Kim są ci uzupełniający? Juda mówi o nich bezkompromisowo:

Judy 1:4 Wkradli się bowiem pewni ludzie, od dawna przeznaczeni na to potępienie, bezbożni, którzy łaskę naszego Boga zamieniają na rozpustę i wypierają się jedynego Pana Boga i naszego Pana Jezusa Chrystusa.

Ci, którzy wypierają Słowo Boże, to ci, którzy wkradają się do kościoła, ci, którzy są bezbożni, którzy zmieniają naturę łaski Bożej w Biblii w rozpustną i nieużyteczną aberrację i zaprzeczają Suwerenności Boga. Nie wierzą, że Suwerenny Bóg wszechświata ma pełne i całkowite prawo przedstawienia Jego własnych celów w Biblii. Wierzą raczej, że Bóg pominął kilka rzeczy w Piśmie Świętym i że Jego opatrzność jest niemal doskonała. Ci ludzie są przeznaczeni na zatracenie i wieczne męki, ponieważ wypierają Biblię, a następnie nazywają Boga „kłamcą”. Mówią:

„Nie, Boże, jesteś w błędzie, Twoje Słowo nie wystarczy, a ja jestem tutaj, aby pomóc ci to zobaczyć”.

Jednak Paweł przypomina nam

2 Tym. 3:16-17 16. Całe Pismo jest natchnione przez Boga i pożyteczne do nauki, do strofowania, do poprawiania, do wychowywania w sprawiedliwości; 17. Aby człowiek Boży był doskonały, do wszelkiego dobrego dzieła w pełni przygotowany.

Do ilu dobrych uczynków są przygotowani ludzie? „Do każdego dobrego dzieła”, a to oznacza wszystkie. Co przygotowuje pobożnych ludzi do wykonywania tych dzieł? Całe Pismo. Całe Pismo i nic więcej. Pismo wystarcza, aby uzbroić świętego do wszystkiego, co może zrobić przed Chrystusem.
.

Ostrzeżenie

Wiara Reformowana całkowicie odrzuca pozabiblijne objawienie. Artykułując konieczność Pisma Świętego do pełni poznania Boga, Konfesja Belgijska stwierdza:

„Bóg daje się nam poznać jeszcze wyraźniej i pełniej poprzez swoje święte i boskie Słowo na tyle, na ile jest to nam potrzebne w tym życiu – ku Jego chwale, a naszemu zbawieniu.” [7]

Ponownie w Konfesji czytamy o całości doktryny zawartej w spisanym Słowie, która jest całkowicie wystarczalna do wszystkiego co niezbędne do zbawienia, oddawania Bogu czci i pobożnego życia. Do tej doktryny nie wolno dodawać niczego, zatem ani tradycji ludzkich ani objawień pozablibijnych, które podważałyby jego kompeltność i doskonałość:

„Wierzymy, że to Pismo Święte zawiera całą wolę Bożą i że odpowiednio naucza wszystkiego,co jest potrzebne człowiekowi do zbawienia. Skoro dokładnie opisuje sposób, w jaki powinniśmy czcić Boga, nie wolno nikomu, choćby był nawet apostołem, nauczać odmiennie do nauki Pisma – choćby to był nawet anioł z nieba, jak powiedział apostoł Paweł. Skoro zakazano dodawania lub ujmowania treści Bożego Słowa, zatem nauki w nim zawarte są doskonałe i kompletne pod każdym względem.” [8]

Jeszcze wyraźniej o odrzuceniu pozabiblijnych objawień oraz tradycji ludzkich przeczytamy w Konfesji Westminsterskiej, która zabrania opierania się na czymkolwiek innym niż spisane Słowo Boże. Dokument ten określa ruch zielonoświątkowy jako herezję i wyłącza z kościoła osoby opierające się na urojeniach.

„Pełnia Bożego objawienia, dotycząca wszystkiego, co jest istotne dla Jego własnej chwały, zbawienia człowieka, wiary i życia jest albo bezpośrednio przedstawiona, albo też może zostać w sposób naturalny wywiedziona z Pisma. Niczego do Pisma Świętego dodać nie można, czy miałoby się to opierać na ponownym objawieniu Ducha, czy też na ludzkiej tradycji.” [9]

Jezus ostrzega nawet tych, którzy manipulują Słowem, 

Jan 12:48 Kto mną gardzi i nie przyjmuje moich słów, ma kogoś, kto go sądzi: słowo, które ja mówiłem, ono go osądzi w dniu ostatecznym.

Wystarczające Słowo Boże będzie sędzią w dniu ostatecznym. A Jezus Chrystus jest całkowicie wystarczającym Logosem Boga, logicznym i wiecznym Słowem w ciele. Rojący sny i wizje szydercy i profani Biblii zapłacą cenę za swoją niewiarę i fałszywe pasterstwo nad tymi, których nauczają. Jak powiedział Chrystus, gdy nauczają ich fałszywie, czynią ich dwa razy takimi synami piekła, niż sami są:

Mat. 23:15 Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, bo obchodzicie morza i lądy, aby pozyskać jednego współwyznawcę, a gdy się nim stanie, czynicie go synem piekła dwa razy takim jak wy sami.

Rojący sny i wizje dążą do aberracji, są odstępcami i heretykami w swoim myśleniu. Zastępować Słowo Boże czy uzupełniać je snami, wizjami i proroctwami to poważny, a nawet śmiertelny w skutkach grzech. Ci, którzy nie uznają Pisma za wystarczające, będą cierpieć gniew Boży, Piotr powiedział, że Bóg dał nam wszystko dla życia i pobożności w Słowie Bożym, a następnie nakazał nam trzymać się spisanego Słowa jak pochodni, do końca naszych dni:

2 Piotra 1:3 Jako że jego Boska moc obdarzyła nas wszystkim, co potrzebne do życia i pobożności, przez poznanie tego, który nas powołał do chwały i cnoty.
.
2 Piotra 1:19-20 19. Mamy też mocniejsze słowo prorockie, a wy dobrze czynicie, trzymając się go jak lampy, która świeci w ciemnym miejscu, dopóki dzień nie zaświta i jutrzenka nie wzejdzie w waszych sercach; 20. To przede wszystkim wiedząc, że żadne proroctwo Pisma nie podlega własnemu wykładowi.

Już dzisiaj zielonoświątkowi heretycy zaczynają zauważać, że ich ruch w rzeczywistości pozbawiony jest jakiejkolwiek mocy a cuda proklamowane przez jego liderów po prostu nie mają miejsca? Oto skutki odrzucenia zasady sola Scriptura, potwierdzona przez retoryczne pytania pana Mariana Biernackiego, członka sekty zwanej Kościół Zielonoświątkowy:

„Na koniec, czy w zborach biblijnych kościołów w Polsce naprawdę brakuje jakiejkolwiek refleksji, że corocznie ogłaszane na konferencjach przełomy duchowe jakoś wcale nie mają miejsca? Że szkoły, do których werbuje się naszych członków, przynoszą profity duchowe i materialne oraz tworzą przyszłe kadry przede wszystkim dla ludzi, którym – jak żerującej na drzewie jemiole – tylko na tyle zależy na nas, na ile mogą ciągnąć z nas odżywcze soki?” [10]

Bezbożność porzucenia wystarczalności Pisma prowadzi do finansownych manipulacji i samozwiedzenia.Trzymajmy się mocno tego, że Bóg nie jest kłamcą, a Jego Słowo wystarczy. Chrześcijanie są plagiatorami Słowa Bożego. Nowe Objawienia oznaczają, że wymyśliliśmy coś, czego nie ma w Słowie. Każdy prawdziwy kaznodzieja Ewangelii i każdy odrodzony chrześcijanin musi testować wszystko w oparciu o Słowo, które trwa, a nie tworzyć nowe objawienia.

Zaś buntownicy trzymający się grzesznych urojeń własnych serc, nie odziedziczą życia wiecznego. To chodzące, żywe fizycznie ale martwe duchowo trupy.

Ezech. 20:38 I oddzielę od was buntowników i tych, którzy grzeszą przeciwko mnie. Wyprowadzę ich z ziemi, gdzie przebywają, lecz do ziemi Izraela nie wejdą. I poznacie, że ja jestem PANEM

Na podstawie, źródło

Przypisy

[1] Andrzej Cyrikas, pisownia zachowana, źródło
[2] Bartłomiej Kuryla$, pisownia zachowana źródło
[3] Za Centrum Chrześcijańskie Charisma, źródło
[4] Ryszard Krzywy, Dlaczego prorocy nie przewidzieli koronawirusa? źródło
[5] Źródło
[6] John Owen, Dzieła Johna Owena, red. William H. Goold, tom. 4 (Edynburg: T&T Clark, b.d.), s. 62
[7] Konfesja Belgijska artykuł 2, W jaki sposób Bóg daje się nam poznać
[8] Tamże, artykuł 7, Wystarczalność Pisma Świętego jako jedynego autorytetu w sprawach wiary
[9] Konfesja Westminsterska 1.6
[10] Marek Biernacki, Moje spotkanie z Jakubem Kamińskim, źródło

Zobacz w temacie

Print Friendly, PDF & Email