Spis treści

Przedmowa

Każdy z nas stanie przed Bogiem. Jedni przejdą do żywota, inni na zatracenie wieczne. Przerażającym jest to, że wiele osób usłyszy Boży wyrok:idź precz w ciemności zewnętrzne. Przed tym wyrokiem może uchronić tylko zbawienie z łaski, monergistyczne dzieło Boże w osobie Jezusa Chrystusa, który poniósł Bożą karę i przyjął na siebie Boży gniew za wszystkie grzechy wybranych do zbawienia ludzi, podczas gdy sprawiedliwość Chrystusa tak bierna jak i czynna zostaje przypisana tym, za których On oddał życie.

Nie ma zbawienia bez Ewangelii. Zbawiająca Ewangelia musi zawierać właściwą doktrynę o Osobie zbawiającego (Chrystologia) i sposobie zbawienia (soteriologia) oraz o ograniczonym do owiec (ale nie kozłów) Chrystusa zakresie zbawienia. Ewangelia musi również nauczać o zmartwychwstaniu, także o Piśmie Świętym, jako jedynym i nieomylnym autorytecie. Ewangelia musi też być głoszona. Bez ogłoszenia Ewangelii, nie ma zbawienia:

Rzym. 10:14 Jakże więc będą wzywać tego, w którego nie uwierzyli? A jak uwierzą w tego, o którym nie słyszeli? A jak usłyszą bez kaznodziei?

Szatan jest przeciwnikiem ewangelii. Jego pierwszą strategią było powstrzymanie głoszenia zbawiającego Słowa.

1 Tes. 2:16 Zabraniają nam zwiastować poganom, żeby ci nie byli zbawieni, aby zawsze dopełniali miary swoich grzechów; nadszedł bowiem na nich ostateczny gniew.

Kiedy to okazało się nieskuteczne, szatan użył swojej drugiej strategii. Rozpoczął powolne i potajemne dzieło przekręcania prawdy, używając do tego swoje sługi czyli wprowadzonych do kościoła fałszywych proroków i fałszywych nauczycieli – fałszywych braci.

2 Piotra 3:16 Są w nich (w Pismach Pawła) pewne rzeczy trudne do zrozumienia, które, podobnie jak inne Pisma, ludzie niedouczeni i nieutwierdzeni przekręcają ku swemu własnemu zatraceniu.
.
2 Kor. 11:13-15 13 Tacy bowiem są fałszywymi apostołami, podstępnymi pracownikami, którzy przybierają postać apostołów Chrystusa. 14 I nic dziwnego, sam bowiem szatan przybiera postać anioła światłości. 15 Nic więc wielkiego, jeśli i jego słudzy przybierają postać sług sprawiedliwości. Koniec ich jednak będzie według ich uczynków.

To bardzo pracowite sługi. Wszystkie swoje siły skupiają na kierowaniu ludzi na szeroką drogę, nad którą wisi napis „do nieba”, jednak droga ta prowadzi na zatracenie.

Pamiętaj: oni jawią się jako dobrzy nauczyciele, oni nie mówią „hej, jesteśmy heretykami i pragniemy waszej zguby w piekle!”; tego od nich nie usłyszysz; oni będą w dużej mierze głosić zdrową naukę, dodając potajemnie od siebie herezje zatracenia.

Nie inaczej było w Koryncie. Tamtejszy kościół był najgorszym ze wszystkich chrześcijańskich kościołów czasów apostolskich. Każdy możliwy grzech był w nim obecny. Natłok herezji, w tym herezji zatracenia, zbierał swoje żniwo. Ogłoszona przez Pawła Ewangelia, ta jedynie dająca życie, została zastąpiona fałszywą wersją. Doprowadziło to do stanu, w którym w kościele obecny był inny duchgłoszono innego Jezusa a w konsekwencji inną ewangelię.

2 Kor. 11:4 Gdyby bowiem przyszedł ktoś i głosił innego Jezusa, którego my nie głosiliśmy, albo gdybyście przyjęli innego ducha, którego nie otrzymaliście, albo inną ewangelię, której nie przyjęliście, znosilibyście go z łatwością.

Schemat zawsze jest taki sam: fałszywy duch godzi w osobę Chrystusa i ewangelię.

Wszystko to działo się w czasie, gdy po ziemi kroczyli Apostołowie Baranka, posiadający pełne objawienie Słowa i doskonałą jego interpretację. Apostołowie stanowili ostateczny autorytet w sprawach doktryny.

2 Piotra 3:2 Abyście pamiętali słowa wcześniej wypowiedziane przez świętych proroków oraz przykazanie od nas, którzy jesteśmy apostołami Pana i Zbawiciela.
.
Judy 1:17 Wy zaś, umiłowani, pamiętajcie słowa wcześniej wypowiedziane przez apostołów naszego Pana Jezusa Chrystusa

Mimo to koryntianie przekręcali nauki apostolskie i popadli w zwiedzenie, któremu Paweł przeciwstawił miecz Słowa Bożego, pisząc do nich dwa korygujące listy, zawracając członków kościoła z szerokiej drogi, na którą weszli przez szeroką bramę z przybitym przez fałszywych nauczcieli napisem „do nieba”.
.


Dla kogo ten tekst?

Poniższe rozważanie ma na celu pomóc ci w odpowiedzi następujące zasadnicze pytania:

  • Czy wierzysz w biblijnego czy jakiegoś „innego Jezusa”?
  • Czy uwierzyłeś w biblijną Ewangelię, a może „inną ewangelię”?
  • Czy masz Ducha Świętego, czy też „innego ducha”?
  • Czy kroczysz wąską czy też szeroką drogą?
  • Czy wszedłeś tam przez ciasną czy też szeroką bramę?

Treść skierowana jest do osób które:

  1. Czczą innego Boga niż Trójjedyny
  2. Nie wiedzą co to znaczy umrzeć z Jezusem
  3. Wierzą, że chrzest Duchem Świętym może mieć miejsce po zbawieniu
  4. Wierzą, że mogą mieć demona
  5. Wierzą w grzech pokoleniowy
  6. W centrum stawiają fałszywie pojętego Ducha Świętego
  7. Mówią językami
  8. Praktykują nakładanie rąk w celu uzdrowienia
  9. Przypisują Duchowi Świętemu dziwne zachowania
  10. Wierzą w ewangelię plus
  11. Wyznają łatwe-wierzenie pozbawione owoców upamiętania
  12. Prorokują
  13. Podążają za znakami i cudami

Pamiętaj: kluczowe elementy głoszonej przez ciebie wiary muszą być zgodne z Pismem Świętym.

Mat. 12:37 Bo na podstawie twoich słów będziesz usprawiedliwiony i na podstawie twoich słów będziesz potępiony.


Czy Jezus, w którego wierzysz to nie Trójjedyny Bóg Jahwe?

Biblia naucza, że jest jeden Bóg (monoteizm), istniejący od zawsze w trzech osobach, równych co do istoty, natury i mocy. Różniąc się natomiast ze względu na przyjęte funkcje.

I tak Ojciec jest Bogiem Jahwe, Syn jest Bogiem Jahwe, Duch jest Bogiem Jahwe. Jednak Ojciec nie jest Synem, Syn nie jest Duchem, a Duch nie jest Ojcem. Tak Bóg jest objawiony w Piśmie Świętym.

Czy Jezus, w którego wierzysz jest drugą osobą Trójjedynego Boga? Jeśli nie, pozostają ci następujące alternatywy
.

Jezus nie jest Bogiem Jahwe i został stworzony

Zatem jest stworzeniem. Należy zatem oddawać boską cześć stworzeniu i człowiekowi. Jest to bałwochwalstwo. Chwały jaka się Bogu należy Bóg strzeże zazdrośnie i nie odda nikomu, żadnemu stworzeniu.

  • Izaj. 42:8 Ja Pan, toć jest imię moje, a chwały mojej nie dam innemu

Jednak Bóg nakazuje czcić Syna w taki sam sposób jak Ojca

  • Jan 5:23 Aby wszyscy czcili Syna, jak czczą Ojca. Kto nie czci Syna, nie czci i Ojca, który go posłał.

W Piśmie obserwujemy, że oddawana przez wszelkie stworzenie cześć Bogu, skierowana jest zarówno do Ojca jak i do Syna.

  • Obj. 5:13 A wszelkie stworzenie, które jest w niebie i na ziemi, i pod ziemią, i w morzu, i wszystko, co w nich jest, słyszałem, jak mówiło: Zasiadającemu na tronie i Barankowi błogosławieństwo i cześć, i chwała, i moc na wieki wieków

Spójrz na poniższy fragment Pisma i zastanów się

  • 1 Kor. 8:6 To dla nas jest jeden Bóg, Ojciec, z którego wszystko, a my w nim, i jeden Pan, Jezus Chrystus, przez którego wszystko, a my przez niego.

Jeśli w twoim rozumieniu Ojciec jest jedynym Bogiem nie jest nim Jezus to musisz przyznać, że wierzysz jednocześnie iż Jezus jest jedynym Panem i Panem nie jest Ojciec. To logiczna żelazna konsekwencja tej nauki. Wierzysz w Boga, który nie jest Panem i w Pana, który nie jest Bogiem!

  • Psalm 100:3 Wiedzcie, że PAN jest Bogiem, to on nas uczynił, a nie my sami siebie; jesteśmy jego ludem i owcami jego pastwiska.

To jest bałwochwalstwo. Ostrzegamy: Wierzysz w „innego Jezusa”
.

Jezus nie jest Bogiem Jahwe ale nie jest stworzony

W takim przypadku Jezus albo jest „mniejszym bogiem” albo też bogiem, który posiada równą naturę i moc pierwszemu Bogu, którego nazywasz Bogiem Ojcem. Wierzysz zatem w dwóch Bogów. Twoja religia to politeizm.

  • Izaj. 45:5 Jam Pan, a niemasz żadnego więcej, oprócz mnie niemasz żadnego Boga;

Politeizm jest bałwochwalstwem. Ostrzegamy: Wierzysz w „innego Jezusa”
.

Jezus jest Bogiem Jahwe lecz Bóg nie jest Trójjedyny

Logiczną tego konsekwencją jest wniosek, że Ojciec jest swoim Synem i swoim Duchem, Syn jest swoim Ojcem i swoim Duchem a Duch Święty jest swoim Ojcem i swoim Synem. Jest to idol Boga, który odcina ludzi od zbawienia, ponieważ Bóg objawił się jako występujące jednocześnie Trzy Osoby: Ojciec, Syn i Duch.

  • Marek 1:10-11 10 A zaraz, wychodząc z wody, ujrzał rozstępujące się niebiosa i Ducha jak gołębicęzstępującego na niego. 11 I rozległ się głos z nieba: Ty jesteś moim umiłowanym Synem, w którym mam upodobanie.
  • 1 Jana 5:7 Trzej bowiem świadczą w niebie: Ojciec, Słowo i Duch Święty, a ci trzej jedno są.
  • Mat. 28:19 Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego;
    .

Konkluzja

Jeśli nie wierzysz, że Bóg jest Trójjedyny to w twojej teologii grzechy wszystkich zbawionych zostały poniesione nie przez Boga Syna, lecz przez:

człowieka– jest to herezja zatracenia, ponieważ tylko wcielony Bóg mógł odkupić swoje stworzenie

  • Izaj. 46:4 Ja sam aż do starości, i owszem aż do sędziwości was nosić będę. Jam was uczynił, Ja też nosić będę; Ja mówię nosić was będę, i wybawię.
  • Izaj. 26:4 Miejcie nadzieję w Panu aż na wieki; boć w Panu, w Panu jest skała wieczna.
  • Izaj. 44:8 Nie bójcież się, ani sobą trwożcie. Izalim wam tego z dawna nie oznajmił, i nie opowiedział? Tegoście wy mnie sami świadkami. Izali jest Bóg oprócz mnie? Niemasz zaiste skały; Ja o żadnej nie wiem

jednego z bogów– jest to herezja zatracenia, ponieważ Bóg jest tylko jeden

Boga, który jest raz Ojcem, raz Synem, raz Duchem, – w zależności od potrzeby – jest to herezja zatracenia, ponieważ w takim przypadku na krzyżu zawisł Bóg, którego nikt nigdy na oczy nie widział.

  • Jan 1:18 Boga nikt nigdy nie widział.
  • 1 Jana 4:12 Boga nikt nigdy nie widział

Zatem będąc na ziemi jednoosobowy Bóg (Ojciec będący swoim Synem, który jest swoim Duchem) musiałby znajdować się w jednym miejscu naraz, co wyklucza omniprezencję (wszechobecność). Jedynym sposobem na obejście tego problemu w  twoim systemie wierzeń jest założenie, że Jezus mimo wszystko nie przyszedł w ciele, ale był formą projekcji duchowej, wydającej się być ciałem.

  • 1 Jana 4:3 Każdy zaś duch, który nie wyznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele, nie jest z Boga.Jest to duch antychrysta, o którym słyszeliście, że nadchodzi, i już teraz jest na świecie

Oddawanie czci stworzeniu a nie stwórcy jest bałwochwalstwem. Oddawanie chwały zniszczalnemu człowiekowi czy też „drugiemu / mniejszemu bogu” jest tożsame z życiem pozbawionym Bożej sprawiedliwości. Czczenie Ojca, który jest swoim Synem to hołd oddany idolowi. Przekręcanie trudnej do zrozumienia, jednak jasno i wyraźnie objawionej w Piśmie i kluczowej dla zbawienia doktryny o Bogu Trójjedynym skutkuje wiecznym zatraceniem.
.


Czy nie umarłeś z Chrystusem?

Pismo Święte definiuje chrześcijanina jako tego, który wraz z Chrystusem umarł dla tego świata. Wierzący wie, że na krzyżu był reprezentowany przez Chrsytusa, Jego federalną głowę. Stąd wie, że tak jak Chrystus umarł tak i on, jako reprezentowany przez Chrystusa. Również chrześcijanin wie, że przez tą śmierć został wyłączony spod przekleństwa prawa i jego wymogów, od spełnienia których zależy zbawienie. Te warunki spełnił Chrystus.

  • Rzym. 6:8 Jeśli więc umarliśmy z Chrystusem, wierzymy, że też z nim będziemy żyć;
  • 2 Kor. 5:14 Miłość Chrystusa bowiem przymusza nas, jako tych, którzy uznaliśmy, że skoro jeden umarł za wszystkich, to wszyscy umarli.
  • Kol. 2:20 więc umarliście z Chrystusem dla żywiołów tego świata
  • Kol. 3:3 Umarliście bowiem i wasze życie jest ukryte z Chrystusem w Bogu.

Oto doktryna uświęcenia towarzysząca usprawiedliwieniu, pamiętajmy jednak, ze uświęcenie nie jest elementem usprawiedliwienia:

  • Mat. 10:38 Kto nie bierze swego krzyża i nie idzie za mną, nie jest mnie godny.
  • Mat. 10:37 Kto miłuje ojca albo matkę bardziej niż mnie, nie jest mnie godny. I kto miłuje syna albo córkę bardziej niż mnie, nie jest mnie godny
  • Mat. 16:24 Jeśli ktoś chce pójść za mną, niech się wyprze samego siebie, weźmie swój krzyż i idzie za mną
  • Jana 12:25 Kto miłuje swoje życie, utraci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne.

Chrystus głosił Ewangelię skończonego dzieła – jego życia, krzyżowej smierci i zmartwychwstania, w pełni wystarczającego do zbawienia do którego nie można nic dodać. Chrystus głosił również, że chrześcijanin jest gotowy na nawet na śmierć w imię wiary, ale nie jest to element Ewangelii. Czy to jest nauka za jaką podążasz?
.

Przyjdź do  Jezusa, a On Cię uzdrowi

Bóg zaopatruje ludzi. Różnym ludziom opatrzność Bóg daje w różnym stopniu. Gdyby Pan chciał aby wszyscy chrześcijanie byli zdrowi, nie dopuściłby aby ktokolwiek z wierzących wogóle chorował. To leży w Jego mocy. Jednak Pismo naucza, że niektóre choroby inicjowane są bezpośrednio przez Boga

  • 2 Mojż. 4:11 Kto uczynił niemego, albo głuchego, albo widzącego, albo ślepego, czyż nie Ja Pan?

Choroba może być również Bożą karą za grzech osoby wierzącej

  • 4 Mojż. 12:8-9 8 …czemużeście się nie bali, mówić przeciw słudze memu Mojżeszowi? 9 A tak zapalił się gniewem przeciwko nim Pan, i odszedł. 10 Obłok także odstąpił od namiotu, a oto, Miriam otrędowaciała, zbielawszy jako śnieg; a wejrzawszy Aaron na Miriam, ujrzał trędowatą.
  • 1 Kor. 11:29-30 29 Kto bowiem je i pije niegodnie, sąd własny je i pije, nie rozróżniając ciała Pańskiego. 30Dlatego jest wśród was wielu słabych i chorych, a niemało też zasnęło.
  • Jak. 5:15 A modlitwa wiary uzdrowi chorego i Pan go podźwignie. Jeśli zaś popełnił grzechy, będą mu przebaczone.

Bóg upodobał sobie działać poprzez ludzkie słabości. Choroba z pewnością jest ludzką słabością. W języku greckim słabość i choroba to jedno i to samo słowo – ἀσθένεια asteneia. Apostoł Paweł często głosił Ewangelię w chorobie, w prześladowaniach skutkujących fizycznymi ranami. Jednak stan ten uznawał raczej za swoją siłę.

  • Gal. 4:13 Wiecie przecież, że pierwszy raz głosiłem wam ewangelię w słabości ciała.
  • 2 Kor. 12:9-10 9 Lecz powiedział mi: Wystarczy ci moja łaska. Moja moc bowiem doskonali się w słabości. Najchętniej więc będę się chlubił z moich słabości, aby zamieszkała we mnie moc Chrystusa. 10 Dlatego mam upodobanie w słabościach, w zniewagach, w niedostatkach, w prześladowaniach, w uciskach ze względu na Chrystusa; gdy bowiem jestem słaby, wtedy jestem mocny.

Jeśli podążasz za naukami o cielesnym zdrowiu jako niezbędnym elemencie Ewangelii, jeśli wierzysz, że w Bożym planie zbawienia obowiązkowo leży twoje fizyczne zdrowie tu na ziemi, to wiedz, że nauczono cięinnej ewangelii”
.

Przyjdź do Jezusa, a będziesz miał  powodzenie

Chrystus obiecał kościołowi, że zawsze będą w nim ludzie ubodzy, którym bracia lepiej usytuowani materialnie zobowiązani są nieść pomoc.

  • Mat. 26:11 Ubogich bowiem zawsze macie u siebie
  • Marek 14:7 Ubogich bowiem zawsze macie u siebie i kiedy zechcecie, możecie im dobrze czynić
  • Jan 12:8 Ubogich bowiem zawsze macie u siebie
  • 1 Jana 3:17 A kto miałby majętność tego świata i widziałby swego brata w potrzebie, a zamknąłby przed nim swoje serce, jakże może mieszkać w nim miłość Boga?

W centrum Ewangelii jest Chrystus Pan, nie ma w niej natomiast materialnego dobrostanu człowieka. Chrześcijan ma cechować materialna skromność i oszczędne życie.

  • Hebr. 13:5 Wasze postępowanie niech będzie wolne od chciwości, poprzestawajcie na tym, co macie.
  • Łuk. 12:23 Życie jest czymś więcej niż pokarm, a ciało niż ubranie.
  • 1 Tym. 6:8 Mając natomiast jedzenie i ubranie, poprzestawajmy na tym.
  • Efez. 4:28 Kto kradł, niech więcej nie kradnie, ale raczej niech pracuje, czyniąc własnymi rękami to, co jest dobre, aby miał z czego udzielać potrzebującemu.

Jeśli głoszono ci ewangelię, w której Pan Jezus obiecuje pomóc naprawić budżet, zdobyć wymarzoną pracę, samochód, dom, ogród, podążasz za „inną ewangelią”
.

Przyjdź do Jezusa, a On rozwiąże wszystkie Twoje problemy

Tak naprawdę kroczenie wąską drogą to początek wszystkich twoich problemów. Możliwe, że stracisz rodzinę, dom, pracę, przyjaciół, zdrowie, będziesz prześladowany, wyszydzany, nawet bity. Taka jest cena kroczenia wąską drogą.

  • 2 Tym. 3:12 Tak i wszyscy, którzy chcą żyć pobożnie w Chrystusie Jezusie, będą prześladowani.
  • Jana 15:20 Przypomnijcie sobie słowo, które wam powiedziałem: Sługa nie jest większy od swego pana. Jeśli mnie prześladowali, to i was będą prześladować. Jeśli moje słowa zachowywali, to i wasze będą zachowywać.
  • Łuk. 21:12 Lecz przed tym wszystkim podniosą na was ręce i poświęcenia, wydawać do synagog i więzień, prowadzić do królów i namiestników z powodu mego imienia.
  • Mat. 10:23 A gdy będą was prześladować w tym mieście, uciekajcie do innego. Zaprawdę powiadam wam, że nie obejdziecie miast Izraela, aż przyjdzie Syn Człowieczy.
  • Marek 10:29-30 29 A Jezus odpowiedział: Zaprawdę powiadam wam: Nie ma nikogo, kto by opuścił dom, braci lub siostry, ojca lub matkę, żonę, dzieci lub pole ze względu na mnie i na ewangelię; 30 A kto by nie otrzymał stokrotnie więcej teraz, w tym czasie, domów, braci, sióstr, matek, dzieci i pól, wśród prześladowań, a w przyszłym świecie życia wiecznego.

Jeśli wmówiono ci, że gdy oddasz swoje życie Jezusowi, to wszystkie problemy miną, wszystko będzie dobrze,  życie się dobrze ułoży, jeżeli ktoś ci powiedział, że  Chrześcijaństwo to miejsce lub stan, w którym poczujesz się cudownie, jak  w teatrze albo operze – to jest to kłamstwo. Jeżeli ktoś ci wmawia, że Bóg błogosławi finansowo za każdym razem i jeżeli tylko chcesz – On to uczyni – to jest to kłamstwo. Jeżeli ktoś ci powiedział, przyjdź do Jezusa a doznasz fizycznego uzdrowienia, to jest to kłamstwo. Niestety nie spodoba ci się twarda nauka Pisma Świętego:

  • Mat. 6:32 Bo o to wszystko poganie zabiegają. Wie bowiem wasz Ojciec niebieski, że tego wszystkiego potrzebujecie.
  • 1 Jana 2:16 Wszystko bowiem, co jest na świecie – pożądliwość ciała, pożądliwość oczu i pycha życia – nie pochodzi od Ojca, ale od świata.

Jeśli nie kroczysz drogą samozaparcia, umartwiania ciała, jeśli twoje życie jest ważniejsze dla ciebie od Chrystusa, który może w każdej chwili zażądać od ciebie poświęcenia tego życia, nie jesteś godny Chrystusa. Zabiegasz o to wszystko, co jest potrzebne do życia nienarodzonemu z góry człowiekowi. Zabiegasz o swoją cielesność. Wierzysz w „inną ewangelię” – kroczysz „szeroką drogą”
.


Czy wierzysz, że możesz być chrześcijaninem i nie mieć Ducha Świętego?

Chrzest w Duchu a raczej, używając właściwej terminologii, chrzest Duchem, często mylony jest z napełnieniem Duchem Świętym. Brak rozróżnienia obu doktryn prowadzi do wielu duchowych problemów, do zwiedzenia.

O chrzcie Duchem

Chrzest Duchem Świętym jest odrodzeniem oraz włączeniem do ciała Chrystusa i ma miejsce w tej samej chwili, w której każdy zbawiony zostaje powołany do duchowego życia, czyli w momencie odrodzenia. Każdy Chrześcijanin jest ochrzczony Duchem i jest napełniony Duchem Świętym. Nie potrzeba modlić się o chrzest Duchem Świętym.

Chrzest to nie zanurzenie. Nie ma czegoś takiego jak zanurzenie w Duchu Świetym.

W 4 tomowym dziele James Wilkinson Dale (1812-1881) zbadał absolutnie wszystkie instancje użycia słowa βαπτίζω baptizo tak w Piśmie jak i w literaturze antycznej. Definicją jaką podaje brzmi

„Wszystko, co jest w stanie gruntownie zmienić charakter, stan lub właściwości jakiegokolwiek przedmiotu, jest w stanie ochrzcić ten przedmiot; a przez taką zmianę charakteru, stanu lub właściwości w rzeczywistości go ochrzci”

W języku greckim zanurzać to słowo βυθίζω bythizo, słowo użyte np. w tekście Ew. Łukasza na opisanie zanurzenia łodzi, zaś w Liście do Tymoteusza oznacza metaforycznie zanurzenie czyli całkowite pogrążenie w zatraceniu.

Łuk. 5:7 Skinęli więc na towarzyszy, którzy byli w drugiej łodzi, aby przybyli i pomogli im. A oni przypłynęli i napełnili obie łodzie, tak że się zanurzały (βυθίζεσθαι bythizesthai)
.
1 Tym. 6:9A ci, którzy chcą być bogaci, wpadają w pokusy i w sidła oraz w wiele głupich i szkodliwych pożądliwości, które pogrążają (βυθίζουσιν bythizousin – zanurzają) ludzi w zgubie i zatraceniu.

Brzmi podobnie, ale to nie to samo słowo co βαπτίζω baptizo

.

Duchem Świętym chrzci Jezus

  • Mat. 3:11 Ja was chrzczę wodą ku pokucie; ten zaś, który idzie za mną, jest mocniejszy ode mnie; nie jestem godny nosić mu obuwia. On będzie was chrzcił Duchem Świętym i ogniem.
  • Marek. 1:8 Ja chrzciłem was wodą, ale on będzie was chrzcił Duchem Świętym.
  • Łuk. 3:16 Odpowiedział Jan wszystkim: Ja was chrzczę wodą, lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godny rozwiązać rzemyka u jego sandałów. On będzie was chrzcił Duchem Świętym i ogniem
    .

 Chrzest Duchem to jednorazowe wydarzenie

Chrzest Duchem jest tożsame z narodzeniem z góry (narodzeniem na nowo). Tak jak fizycznie człowiek rodzi się raz, tak też duchowo nie można się urodzić wielokrotnie.

  • Jan 3:1-8 3 Odpowiedział mu Jezus: Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Jeśli się ktoś nie narodzi na nowo, nie może ujrzeć królestwa Bożego. 4 Nikodem zapytał go: Jakże może się człowiek narodzić, będąc stary? Czy może powtórnie wejść do łona swojej matki i narodzić się? 5 Jezus odpowiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego. 6 Co się narodziło z ciała, jest ciałem, a co się narodziło z Ducha, jest duchem. 7 Nie dziw się, że ci powiedziałem:Musicie się na nowo narodzić
    .

Chrzest Duchem to nieodczuwalne wydarzenie

Żaden chrześcijanin nie wie, kiedy narodził się na nowo. Po prostu w pewnym momencie zaczął żyć dla Boga.

  • Jan 3:8  Wiatr wieje, gdzie chce, i słyszysz jego głos, ale nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd zmierza. Tak jest z każdym, kto się narodził z Ducha.

Zwróć uwagę, że Ducha Świętego mają wszyscy wierzący i tylko wierzący, czyli zbawieni. 
.

Cechy chrztu Duchem Świętym

Odrodzenie i odnowienie oraz usprawiedliwienie

  • Tyt. 3:5 Nie z uczynków sprawiedliwości, które my spełniliśmy, ale według swego miłosierdzia zbawił nasprzez obmycie odrodzenia i odnowienie Ducha Świętego
  • Jan 3:5 Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego.
  • 1 Piotra 1:2 Wybranych według uprzedniej wiedzy Boga Ojca, przez uświęcenie Ducha dla posłuszeństwa i pokropienia krwią Jezusa Chrystusa. Łaska i pokój niech się wam pomnożą.

Włączenie do społeczności wierzących

  • 1 Kor. 12:13 Bo wszyscy przez jednego Ducha zostaliśmy zanurzeni w jedno ciało, czy to Żydzi, czy Grecy, czy niewolnicy, czy wolni, i wszyscy zostaliśmy napojeni w jednego Ducha.

Zapieczętowanie na dzień odkupienia,

  • Efez. 1:13 gdy uwierzyliście, zostaliście zapieczętowani obiecanym Duchem Świętym;

Rękojmia

  • 2 Kor. 5:5 A tym, który nas do tego właśnie przygotował, jest Bóg, który nam też dał Ducha jako rękojmię.

Uświęcenie

  • 2 Tes. 2:13-14 13 Lecz my nieustannie powinniśmy dziękować Bogu za was, bracia umiłowani przez Pana, że Bóg od początku wybrał was do zbawienia przez uświęcenie Ducha i wiarę w prawdę. 14 Do tego powołał was przez naszą ewangelię, abyście dostąpili chwały naszego Pana Jezusa Chrystusa.
    .

Chrzest Duchem po zbawieniu?

Człowiek wierzący zostaje ochrzczony Duchem i wypełniony Duchem na samym początku swojej duchowej egzystencji. Każdy wierzący jest w Duchu i nie jest cielesny.

  • Rzym. 8:9 Lecz wy nie jesteście w ciele, ale w Duchu, gdyż Duch Boży mieszka w was. A jeśli ktoś nie ma Ducha Chrystusa, ten do niego nie należy.

Jeśli wierzysz, że możesz być człowiekiem zbawionym i jednocześnie nie posiadać Ducha Świętego, nie jesteś narodzony z góry, nie jesteś odnowiony, nie jesteś włączony do Kościoła, nie jesteś zapieczętowany na dzień odkupienia, nie posiadasz Bożej rękojmi, nie jesteś  uświęcony i przede wszystkim nie jesteś usprawiedliwiony. Wierzysz w „inną ewangelię.”
.


Czy wierzysz, że możesz mieć demona?

Nauka, że chrześcijanin może mieć demona niesie ze sobą szereg tragicznych w skutkach konsekwencji.

Niepełny obraz krzyża i odkupienia

Rozważmy twierdzenie, że gdy chrześcijanin grzeszy to daje demonom legalne prawo do wejścia w niego (i jego dzieci) oraz zezwala na dręczenie. Nasza „prawna” pozycja przed Bogiem a dotycząca grzechu jest dokładnie tym, co doprowadza nas do nieba (nauka utracona przez nauczycieli uwolnienia), zagmatwana nauka w tym temacie jest niebezpieczna dla życia wiecznego.

Chrześcijanin jest sprawiedliwy przed Bogiem pomimo grzechu

  • Psalm 32:2 Błogosławiony człowiek, któremu PAN nie poczytuje nieprawości
  • Rzym. 4:6 błogosławiony jest człowiek, któremu Bóg przypisze sprawiedliwość bez uczynków

Bóg ukarał grzech w ciele Jezusa, abyśmy zaspokoili wymagania Prawa Bożego wobec nas.

  • Rzym. 8:3-3 Co bowiem było niemożliwe dla prawa, w czym było ono słabe z powodu ciała, Bóg, posławszy swego Syna w podobieństwie grzesznego ciała i z powodu grzechu, potępił grzech w ciele; 4 Aby sprawiedliwość prawa wypełniła się w nas, którzy postępujemy nie według ciała, ale według Ducha.

Krzyż czyni nas prawnie bezgrzesznymi przed sprawiedliwym i świętym Bogiem, który nie toleruje żadnego grzechu. Rozdzielenie naszej prawnej pozycji względem nieba i względem czegokolwiek innego jest niebiblijne.

  • 1 Piotra 2:24 On nasze grzechy na swoim ciele poniósł na drzewo, abyśmy obumarłszy grzechom, żyli dla sprawiedliwości; przez jego rany zostaliście uzdrowieni.
  • Kol. 2:14 Wymazał obciążający nas wykaz zawarty w przepisach, który był przeciwko nam, i usunął go z drogi, przybiwszy do krzyża;
  • Efez. 2:15 Znosząc przez swoje ciało nieprzyjaźń, prawo przykazań wyrażone w przepisach, aby z dwóch stworzyć w samym sobie jednego nowego człowieka, czyniąc pokój;
  • Rzym. 6:2 My, którzy umarliśmy dla grzechu, jakże możemy jeszcze w nim żyć?

Nasze grzechy są jak szkarłat, lecz zbielały niczym śnieg i są tak od nas odległe jak wschód od zachodu, mówi Pismo.

  • Izaj. 1:18 Przyjdźcież teraz, a rozpierajmy się z sobą, mówi Pan: Choćby były grzechy wasze jako szarłat, jako śnieg zbieleją; choćby były czerwone jako karmazyn, jako wełna białe będą.
  • Psalm 103:12 Jak daleko jest wschód od zachodu, tak daleko oddalił od nas nasze występki.

Gdy grzeszymy mamy adwokata (myślę, że o tym zapomniałeś), a gdy wyznajemy nasze grzechy, On jest wierny i nam wybacza.

  • Rzym. 8:33 Któż będzie oskarżał wybranych Bożych? Bóg jest tym, który usprawiedliwia.
  • Rzym. 8:34 Któż potępi? Chrystus jest tym, który umarł, więcej, zmartwychwstał, który też jest po prawicy Boga i wstawia się za nami.
  • Hebr. 7:25 Dlatego też całkowicie ma moc zbawić tych, którzy przez niego przychodzą do Boga, bo zawsze żyje, aby wstawiać się za nimi.
  • 1 Jana 2:1 Moje dzieci, piszę wam to, abyście nie grzeszyli. Jeśli jednak ktoś zgrzeszy, mamy orędownika u Ojca, Jezusa Chrystusa sprawiedliwego.

Sprawiedliwość Chrystusa zostaje przypisana zewnętrznie każdemu wierzącemu.

  • Rzym. 5:21 Aby, jak grzech królował ku śmierci, tak też łaska królowała przez sprawiedliwość ku życiu wiecznemu przez Jezusa Chrystusa, naszego Pana.

Zbawiająca nas sprawiedliwość nie jest naszą wewnętrzną sprawiedliwością, lecz pochodzi spoza nas, a otrzymuje się ją od Boga za pośrednictwem wiary.

  • Filip. 3:9 I znaleźć się w nim, nie mając własnej sprawiedliwości, tej która jest z prawa, ale tę, która jest przez wiarę w Chrystusa, to jest sprawiedliwość z Boga przez wiarę;

Zbawiająca nas sprawiedliwość jest pochodzącą od Boga, zewnętrzną sprawiedliwością i okrywa nas niczym płaszcz, stanowi naszą szatę zbawienia.

  • Izaj. 61:10 Weseląc weselić się będą w Panu, a dusza moja rozraduje się w Bogu moim; bo mię oblókł wszaty zbawienia, a płaszczem sprawiedliwości przyodział mię, jako oblubieńca ozdobnego chwałą, i jako oblubienicę ozdobioną w klejnoty swoje

Jezus stał się naszą sprawiedliwością.

  • 1 Kor. 1:30 Lecz wy z niego jesteście w Chrystusie Jezusie, który stał się dla nas mądrością od Boga i sprawiedliwością, i uświęceniem, i odkupieniem;

Dzięki Chrystusowi stajemy się sprawiedliwością Bożą

  • 2 Kor. 5:21 On bowiem tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się sprawiedliwością Bożą.

Słyszałem również naukę, że sami musimy dokonać usprawiedliwienia i odrzucić oskarżyciela (szatana) przed Bożym tronem, to bardzo szalona koncepcja prowadząca do samousprawiedliwienia. Jezus jest naszym adwokatem, który nigdy nie ustaje, nigdy nie zawodzi w swoim dziele usprawiedliwienia. Jego zapłata za wszystkie nasze grzechy jest zawsze efektywna w 100%. Nauki nauczycieli uwolnienia prowadzą do umniejszenia dzieła Chrystusa czyniąc je nieefektywnym.

  • Rzym. 3:10 Nie ma sprawiedliwego, ani jednego;
  • Rzym. 3:20  Dlatego z uczynków prawa nie będzie usprawiedliwione żadne ciało w jego oczach, gdyż przez prawo jest poznanie grzechu.
  • Rzym. 8:7 Dlatego, że zamysł ciała jest nieprzyjacielem Boga, bo nie poddaje się prawu Bożemu, gdyż i nie może.
  • Gal. 2:16 Wiedząc, że człowiek nie jest usprawiedliwiony z uczynków prawa, ale przez wiarę w Jezusa Chrystusa, i my uwierzyliśmy w Jezusa Chrystusa, abyśmy byli usprawiedliwieni z wiary Chrystusa, a nie z uczynków prawa, dlatego że z uczynków prawa nie będzie usprawiedliwione żadne ciało.
    .

Usprawiedliwienie przez uczynki

Ponieważ nauka o uwolnieniu  twierdzi, że twoja prawna pozycja przed Bogiem jest zależna od niegrzeszenia, w gruncie rzeczy jest stwierdzieniem o usprawiedliwieniu przez uczynki. To śmiertelna nauka prowadząca rzesze do piekła. Możesz temu zaprzeczyć, jednak twoja teologia jest jasna, nie możesz oddzielić swojej prawnej pozycji względem demonów od twojej prawnej pozycji względem zbawienia. Nauka uwolnienia jest przebiegłym sposobem na wprowadzenie nauki o usprawiedliwieniu przez uczynki.

  • Dzieje 13:39 I przez niego każdy, kto uwierzy, jest usprawiedliwiony we wszystkim, w czym nie mogliście być usprawiedliwieni przez Prawo Mojżesza
  • Rzym. 3:24 A zostają usprawiedliwieni darmo, z jego łaski, przez odkupienie, które jest w Jezusie Chrystusie.
  • Rzym. 3:26 Aby okazać swoją sprawiedliwość w obecnym czasie po to, aby on był sprawiedliwym iusprawiedliwiającym tego, kto wierzy w Jezusa.
  • Rzym. 3:30 Ponieważ jeden jest Bóg, który usprawiedliwi obrzezanych z wiary i nieobrzezanych przez wiarę.
  • Rzym. 5:9 Tym bardziej więc teraz, będąc usprawiedliwieni jego krwią, będziemy przez niego ocaleni od gniewu.
  • Rzym. 5:16 A z darem nie jest tak, jak z tym, co przyszło przez jednego, który zgrzeszył. Wyrok bowiem jest z powodu jednego przestępstwa ku potępieniu, ale dar łaski z powodu wielu przestępstw ku usprawiedliwieniu.
  • 1 Kor. 6:11 Lecz zostaliście obmyci, lecz zostaliście uświęceni, lecz zostaliście usprawiedliwieni w imię Pana Jezusa i przez Ducha naszego Boga.

Chrześcijanin nie może być pod przekleństwem, ponieważ Chrystus wykupił wszystkich wierzących z wszelkich przekleństw.

  • Gal. 3:13 Chrystus odkupił nas z przekleństwa prawa, stając się za nas przekleństwem (bo jest napisane: Przeklęty każdy, kto wisi na drzewie);

Należy podkreślić, że nie możesz wejść przez ciasną bramę dopóki nie opuścisz nadziei jaką pokładasz w samym sobie. Każda forma samoupsrawiedliwienia jest śmiertelna. To właśnie dlatego nauka o uwolnieniu jest tak niebezpieczna.

  • Gal. 5:4 Pozbawiliście się Chrystusa wszyscy, którzy usprawiedliwiacie się przez prawo; wypadliście z łaski.
    .

Niepełny obraz grzechu

Każdy człowiek wierzący, że może żyć względnie bezgrzesznym życiem nie posiada zrozumienia Bożego poglądu na grzech. Właściwe studium prawa i grzechu wykaże, że grzeszymy nieustannie w każdym przejawie naszego życia.

Nikt z nas nie kocha Boga z całego serca, duszy i umysłu, tylko Jezus tego dokonał.

  • Mat. 22:37 Będziesz miłował Pana, swego Boga, całym swym sercem, całą swą duszą i całym swym umysłem.

Nikt z nas nie jest wolny od dumy i pychy. Nikt z nas nie jest wolny od pożądliwości, chciwości, nikt nie przeszedł przez życie bez kłamstwa. Porażka w zdaniu sobie z tego sprawy oznacza ślepotę na prawdziwą naturę grzechu i jest kolejnym poważnym niebezpieczeństwem.

W twoim systemie wierzeń niewłaściwy pogląd na grzech prowadzi do wniosku, że chrześcijanie są nabardziej opętanymi przez demony ludźmi na świecie. Jest to niedorzeczne.
.

Ignorowanie stanu upadku ciała, zrzucenie winy na demony

Wszystkie swoje grzechy przypisujesz demonom. To one pobudzają cię do czynienia zła. To fałszywa teologia. Biblia opisuje wojnę chrześcijan z grzechem jako wojnę z ciałem a nie bitwę przeciw demonom.

  • Jakub 1:14  Lecz każdy jest kuszony przez własną pożądliwość, która go pociąga i nęci.
  • Kol. 3:5 Umartwiajcie więc wasze członki, które są na ziemi: nierząd, nieczystość, namiętność, złe żądze i chciwość, która jest bałwochwalstwem;
  • Rzym. 8:13 Jeśli bowiem żyjecie według ciała, umrzecie, ale jeśli Duchem uśmiercacie uczynki ciała, będziecie żyć.
  • 1 Kor. 9:27 Lecz poskramiam swoje ciało i biorę w niewolę, abym przypadkiem, głosząc innym, sam nie został odrzucony.
  • Rzym. 7:23 Lecz widzę inne prawo w moich członkach, walczące z prawem mego umysłu, które bierze mnie w niewolę prawa grzechu, które jest w moich członkach.
    .

„Uwolnienie” zastępuje upamiętanie z grzechów

Obarczenie winą demonów za twój grzech (a nie twojej grzesznej natury) w rezultacie zwalnia osobę z walki przeciw grzechowi i eliminuje potrzebę upamiętania z grzechu. To wina demonów, nie twoja. Nie jesteś nędznym i bezwartościowym złym grzesznikiem, który potrzebuje zbawienia (zbawienie uwalnia od grzechu dziś a od piekła jutro), raczej jesteś biedną ofiarą diabła.

Nie demony ale upadła stara natura, ciało, w którym ciągle żyje zbawiony grzesznik jest przyczyną grzechu

Rzym. 7:14-17 14 Gdyż wiemy, że prawo jest duchowe, ale ja jestem cielesny, zaprzedany grzechowi. 15 Tego bowiem, co robię, nie pochwalam, bo nie robię tego, co chcę, ale czego nienawidzę, to robię.16 A jeśli robię to, czego nie chcę, zgadzam się z tym, że prawo jest dobre.17 Teraz więc już nie ja to robię, ale grzech, który we mnie mieszka.

Podczas gdy trzymasz się obietnicy, że wszystkie twoje defekty osobowości mogą być uleczone, a fizyczne niedomagania usunięte, faktyczne rezultaty tego nauczania prowadzą do piekła.
.

Strach przed demonami zastępuje bojaźn Bożą

O ile jest to mniej niebezpieczna doktryna od pozostałych, warto ją tutaj poruszyć. Biblia jasno stwierdza, że mamy bać się Boga a nie diabła. Przed diabłem mamy się strzec, wystrzegać sie go.

  • Mat. 10:28 Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz nie mogą zabić duszy. Bójcie się raczej tego, który może i duszę, i ciało zatracić w piekielnym ogniu.
  • Obj. 14:7 Bójcie się Boga i oddajcie mu chwałę, bo przyszła godzina jego sądu.

Jako adept i sztukmistrz nauk uwolnieniowych spędzasz większość czasu na modlitwach o złamanie przekleństw ciążących na tobie i na twoich dzieciach, to nie ma końca. Jest to syzyfowa praca nie dająca żadnych efektów poza samozwiedzeniem.

Strach zostaje powiększony do takiego poziomu, że nawet symbole demonów w twoich wierzeniach są przeklętymi przedmiotami dającymi demonom przystęp do twojego domu. Każda nieczysta rzecz w Prawie Starego Testamentu nabiera ponownego wyobrażenia jako przeklęty przedmiot.

Posiadasz strach przed obrazami sów, żab, demonów, gadających zwierząt (w kreskówkach). Starasz się oczyszczać dom z obrazów nieczystych rzeczy. Jest to martwa nauka przeciwstawiająca się mocy krzyża, która uwolniła wierzących z każdego przekleństwa.
.

Forma dualizmu

Dualizm to starożytna herezja ucząca, że tylko dobre rzeczy pochodzą od Boga, a tylko złe od diabła. Herezja ta postrzega Boga i diabła jako równorzędnych przeciwników w stanie wojny, a ludzkość znajduje się w sercu tej wojny (i często ma decydujący wpływ na jej wynik). Taki pogląd dominuje w filmach z Hollywood.

Jako sztukmistrz uwolnienia nauczasz pewnej formy dualizmu. Będziesz twierdzić, że Bóg wprawdzie jest ponad szatanem, lecz w praktyce to diabeł rządzi wszystkim, Bóg stoi na uboczu i jest zależny od wysiłków człowieka. Zatem w twoim systemie wierzeń to szatan jest suwerenem.

Idea, że większość, o ile nie wszystkie niedobre rzeczy pochodzą od diabła i demonów jest doskonale rozwinięta w twojej teologii. Są tam duchy biedy, duchy złego małżeństwa, złych relacji, problemów w pracy, są tam demony odpowiedzialne za każdy problem. Są rządzące demony sprowadzające ciemności na narody tak, że Ewangelia nie może się tam przedostać (to otwarcie zaprzecza wszechmocy i suwerenności Boga.)

  • Dzieje 16:7 Gdy przybyli do Myzji, próbowali pójść do Bitynii, ale im Duch nie pozwolił.

W rzeczywistości szatan i demony, choć Boga nienawidzą, muszą wykonywać wolę Boga. Bóg jest w pełni suwerenny i czyni co chce.

  • 1 Król. 22:20-23 20 I rzekł Pan: Kto zwiedzie Achaba, aby szedł a upadł w Ramot Galaad? A gdy mówił jeden tak, a drugi inaczej; 21 Tedy wystąpił duch, i stanął przed Panem, mówiąc: Ja go zwiodę. A Pan mu rzekł: Przez cóż? 22 Odpowiedział: Wynijdę, a będę duchem kłamliwym w ustach wszystkich proroków jego. I rzekł mu Pan: Zwiedziesz, i pewnie przemożesz. Idźże, a czyń tak. 23 Przetoż teraz oto dał Pan ducha kłamliwego w usta tych wszystkich proroków twoich, gdyż Pan wyrzekł przeciwko tobie złe.”
  • Ezech. 20:25-26 25 Dlategoż i Jam im dał ustawy nie dobre i sądy, w których żyć nie będą; 26 I splugawiłem ich z darami ich, gdy przewodzili przez ogień wszelkie otwarzające żywot, abym ich spustoszył, a żeby się dowiedzieli żem ja Pan
  • 2 Sam. 12:11 Tak mówi Pan: Oto, Ja wzbudzę przeciwko tobie złe z domu twego, a pobrawszy żony twe przed oczyma twemi, dam je bliźniemu twemu, a bądzie jawnie spał z żonami twojemi
  • Amos 3:6 Izali się ludzie nie lękają, gdy trąba w mieście zabrzmi? izali jest w mieście co złego, którego by Pan nie uczynił?

Cokolwiek ci się przydarza, wiedz, że Bóg na to zezwala i jeśli zaprawdę jesteś chrześcijaninem, przyczyni się to dla twojego dobra.

  • Rzym. 8:28 A wiemy, że wszystko współdziała dla dobra tych, którzy miłują Boga, to jest tych, którzy są powołani według postanowienia Boga.

Nauki uwolnienia zaprzeczają temu oczywiście i w rzeczywistości plują Bogu w twarz za każdą próbę, którą On dopuszcza, będąc w bezpośrednim nieposłuszeństwie w stosunku do Biblijnego przykazania aby mu dziękować za wszystko.

  • 1 Piotra 2:19 To bowiem podoba się Bogu, jeśli ktoś znosi smutki ze względu na sumienie wobec Boga, cierpiąc niewinnie.
  • 1 Piotra 3:17 Lepiej bowiem – jeśli taka jest wola Boga – cierpieć, czyniąc dobrze, aniżeli czyniąc źle.
  • Tes. 5:18 Za wszystko dziękujcie. Taka jest bowiem wola Boga w Chrystusie Jezusie względem was.
    .

Gdy Duch Święty zamieszkuje w człowieku, żaden demon nie może w nim zamieszkać. Posiadanie demona jest jedynie dowodem na brak prawdziwego zbawienia. Jeśli wierzysz, że masz demona i jednocześnie możesz być chrześcijaninem, wierzysz w niepełny obraz krzyża, w usprawiedliwienie przez uczynki, masz niepełny obraz grzechu, ignorujesz swój stan upadku ciała i zrzucasz winę na demony, brak ci upamiętania z grzechów, nie masz bojaźni Bożej,  tak naprawdę masz w sobie innego ducha, podążasz za „inną ewangelią”to bezpośrednie zaparcie się mocy krzyża.
.


Czy wierzysz w grzech pokoleniowy?

Nauka o grzechu pokoleniowym mówi, że chrześcijanin musi cierpieć z powodu grzechu swoich bliższych lub dalszych krewnych. Nauka ta uderza w zbawienie.

.
.

Przekleństwa i błogosławieństwo

Fałszywa nauka o tym, że wierzący pozostają pod przekleństwem pokoleniowym z powodu grzechu rodzinnego lub grzechu przodków jest całkowicie niebiblijna

  • 5 Mojż. 24:16Nie umrą ojcowie za syny, a synowie nie umrą za ojce; każdy za grzech swój umrze
  • 2 Król. 14:6 Lecz synów onych morderców nie pobił, jako napisano w księgach zakonu Mojżeszowego, gdzie rozkazał Pan, mówiąc: Nie pomrą ojcowie za synów, ani synowie pomrą za ojców, ale każdy za grzech swój umrze
  • Jer. 31:30  Owszem, raczej rzeką: każdy dla nieprawości swojej umrze; każdego człowieka, któryby jadł grona cierpkie, ścierpną zęby jego
  • Ezech. 18:20 Dusza, która grzeszy, ta umrze; ale syn nie poniesie nieprawości ojcowskiej, ani ojciec poniesie nieprawości synowskiej; sprawiedliwość sprawiedliwego przy nim zostanie, a niepobożność niepobożnego nań przypadnie
    .

Zaparcie się krzyża

Nauka, że przekleństwa 5 Mojż. 28 (rozdział dotyczący Prawa konkretnie przeznaczony dla Izraelitów) mają zastosowanie do narodzonych z góry Chrześcijan to zaparcie się krzyża Chrystusa.

  • Gal. 3:13 Chrystus odkupił nas z przekleństwa prawa, stając się za nas przekleństwem (bo jest napisane: Przeklęty każdy, kto wisi na drzewie);
  • Rzym. 7:4 Tak i wy, moi bracia, zostaliście uśmierceni dla prawa przez ciało Chrystusa, abyście należeli do innego, to znaczy tego, który został wskrzeszony z martwych, abyśmy przynosili Bogu owoc.
  • Hebr. 8:13 A gdy mówi „nowe”, uznaje pierwsze za przedawnione; a to, co się przedawnia i starzeje, bliskie jest zaniku.

Biblia stwierdza, że Bóg żadną miarą nie wpusci do nieba winnych. Dlatego na krzyżu Jezus usunął całą naszą winę i przyjął na siebie karę za grzechy. Gdy jesteśmy zbawieni zostajemy uznani za niewinnych – jesteśmy usprawiedliwieni. Otrzymaliśmy sprawiedliwość Bożą

  • Gal. 2:16 Wiedząc, że człowiek nie jest usprawiedliwiony z uczynków prawa, ale przez wiarę w Jezusa Chrystusa, i my uwierzyliśmy w Jezusa Chrystusa, abyśmy byli usprawiedliwieni z wiary Chrystusa, a nie z uczynków prawa, dlatego że z uczynków prawa nie będzie usprawiedliwione żadne ciało.
  • 2 Kor. 5:21 On bowiem tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się sprawiedliwością Bożą.

Usprawiedliwienie wymagane do przejścia do nieba zostaje przypisane w momencie narodzenia na nowo. Obmycie jest w pełni wystarczające, usprawiedliwienie również. Świętość niezbędna do osiągnięcia nieba ma związek z usprawiedliwieniem zapewnionym przez Chrystusa i nie jest zależna od wysiłków człowieka. Żaden grzech nie obciąża zbawionego w kwestii usprawiedliwienia.

  • 1 Kor. 6:16 A takimi niektórzy z was byli. Lecz zostaliście obmyci, lecz zostaliście uświęceni, lecz zostaliście usprawiedliwieni w imię Pana Jezusa i przez Ducha naszego Boga.
  • 1 Jana 1:7 A jeśli chodzimy w światłości, tak jak on jest w światłości, mamy społeczność między sobą, akrew Jezusa Chrystusa, jego Syna, oczyszcza nas z wszelkiego grzechu.
  • Rzym. 4:6-7 6 błogosławiony jest człowiek, któremu Bóg przypisze sprawiedliwość bez uczynków 7 Błogosławieni, których nieprawości są przebaczone i których grzechy są zakryte. 8 Błogosławiony człowiek, któremu Pan nie poczyta grzechu..

Uwolnienie od wszelkiego grzechu jest podstawą zbawienia

Brak uwolnienia od przekleństwa grzechu jest równoznaczny z wyrokiem wiecznego potępienia.

  • Rzym. 6:7 Kto bowiem umarł, został uwolniony od grzechu.
  • Rzym. 6:18 A będąc uwolnieni od grzechu, staliście się sługami sprawiedliwości.
  • Rzym. 6:22 Lecz teraz, uwolnieni od grzechu, gdy staliście się sługami Boga, macie swój pożytek ku uświęceniu, a na końcu życie wieczne.

Dlatego jeśli ktokolwiek twierdzi, że ciąży na nim grzech pokoleniowy, ogłasza swoją legalną pozycję przed Bogiem jako winny grzechu, który nie został usunięty.
.

Błogosławieństwo a nie przekleństwo

Prawdziwie wierzący są błogosławieni – w żadnym przypadku nie są przeklęci

  • Gal. 3:13 Chrystus odkupił nas z przekleństwa prawa, stając się za nas przekleństwem (bo jest napisane: Przeklęty każdy, kto wisi na drzewie);
  • Efez. 1:3 Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, który pobłogosławił nas wszelkim duchowym błogosławieństwem w miejscach niebiańskich w Chrystusie.

Jest to fundamentalne nauczanie Chrześcijaństwa, nie jest ono drugorzędne

  • Ezech. 18:20 Dusza, która grzeszy, ta umrze; ale syn nie poniesie nieprawości ojcowskiej, ani ojciec poniesie nieprawości synowskiej; sprawiedliwość sprawiedliwego przy nim zostanie, a niepobożność niepobożnego nań przypadnie.
  • 2 Kor. 5:17Tak więc jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; to, co stare, przeminęło, oto wszystko stało się nowe.

Ironicznie, ci którzy zapierają się krzyża Chrystusa wprowadzając wierzących spowrotem pod prawo poprzez pozabiblijne „służby uwolnienia” z grzechu pokoleniowego sami są pod przekleństwem ponieważ nauczają zbawienia z uczynków.

  • Kol. 2:8 Uważajcie, żeby was ktoś nie obrócił na własną korzyść przez filozofię i próżne oszustwo, oparte na ludzkiej tradycji, na żywiołach świata, a nie na Chrystusie.

Jeśli wierzysz, że możesz znajdować się pod przekleństwem grzechu pokoleniowego, odrzucasz tym samym Nowe Przymierze i zapierasz się krzyża Chrystusa.
.


Czy w centrum stawiasz idola Ducha Świętego

Kościół Jezusa Chrystusa należy do Niego. On jest głową Kościoła. Ponieważ to On przyjął na siebie wszystkie grzechy wybranych do zbawienia, On jest w centrum uwielbienia. Celem głównym zbawienia jest zapewnienie przez Ojca wiecznej chwały i uwielbienia Synowi.

Prawdziwe dary prawdziwego Ducha Świętego

Duch Święty to trzecia osoba Wszechmocnego Boga. To On obdarza wierzących darami duchowymi zgodnie ze swoją wolą. Dary Ducha Świętego reprezentują Jego samego. Odzwierciedlają Jego charakter: wszechmoc i wszechwiedzę. Dlatego też biblijne dary są zarówno cudowne jak i doskonałe.

  • Prorokowanie – jedna osoba zawsze prorokuje autorytatywnie całkowitej zgodzie ze Słowiem Bożym (przy czym należy pamiętać, że kanon jest zamknięty), przepowiednie zawsze całkowicie i ze wszystkimi detalami się wypełniają. Prorok żyje świętym życiem, jest moralnie nienaganny. Jedna pomyłka w proroctwach czyni z człowieka fałszywego proroka.
    .
  • Języki – jedna osoba bez nauki nagle posiada zdolność mówienia WIELOMA zagranicznymi językamizrozumiałymi przez obcokrajowców. Mówi płynnie bezbłędnie zachowując akcent i dialekt.
    .
  • Tłumaczenie języków – jedna osoba potrafi bez wcześniejszej nauki przetłumaczyć wiele różnych i zrozumiałych zagranicznych języków, to jest takich, które są zrozumiałe dla osób znających ten język.
    .
  • Uzdrawianie przez nałożenie rąk – jedna osoba nakładając ręce leczy natychmiast każdej  choroby bez wyjątków, pomimo niewiary osoby chorej, efekty są niezaprzeczalne.
    .
  • Wyganianie demonów – jedna osoba posiada Boży autorytet aby słowem wyganiać natychmiast iwszystkie demony, efekty są natychmiastowe.
    .
  • Picie trucizn bez ponoszenia szkody – jedna osoba może zawsze świadomie pić dowolny rodzaj trucizny, żaden negatywny efekt jej nie dotknie.
    .

Fałszywe dary fałszywego ducha

Szatan nie potrafi powtórzyć wcześniej zdefiniowanych cudów, jakie czynił w swoim czasie Duch Święty. Zamiast tego podając się za Ducha Świętego zwodzi ludzi fałszywymi darami.

Dlatego też:

  • Jeśli z twoich ust wydobywa się niezrozumiały bełkot i nazywasz to darem języków
  • Jeśli słuchając niezrozumiałego bełkotu wymyślasz sobie na poczekaniu sens wypowiedzi i nazywasz todarem tłumaczenia języków
  • Jeśli nakładasz ręce i nie następują natychmiastowe uzdrowienia, nie są leczone wszystkie choroby (kończyny odrastają, ślepi widzą, ustępuje rak mózgu) i to zawsze, za każdym nałożeniem rąk i w każdym miejscu i nawet u niewierzacych ludzi i nazywasz to darem uzdrawiania
  • Jeśli mówisz o przyszłości i to co wypowiedziałeś nie sprawdza się zawsze co do joty w najmniejszych detalach i nazywasz to darem prorokowania
  • Jeśli wielokrotnie nakładasz na ludzi ręce i dzieją się jakieś rzeczy,  i myślisz że ta praktyka to dar wyganiania demonów i jeśli sam wierzysz, że możesz mieć demona
  • Jeśli kiedykolwiek się strułeś, ukąsił cię komar i wyskoczył ci bąbel (o deptaniu po skorpionach nie wspominając) a mimo to twierdzisz, że posiadasz cudowne dary i znaki Ducha Świętego przynależne Apostołom i niektórym z ludzi, na których Apostołowie nałożyli ręce
  • Jeśli wierzysz, że płacąc za bilet na kurs lub konferencję nauczysz się dokonywać cudów

Wiedz, że praktykujesz fałszywe cuda i znaki oraz czcisz bałwana. Fałszywy bożek, idol Ducha Świętego, prowadzi podwójną grę. Z jednej strony przekonuje ciebie, praktykującego fałszywe cuda, że należysz do Boga (myślenie jest takie: skoro czynię cuda Bóg się musi do mnie przyznawać). Z drugiej doprowadza cię do zaślepienia fałszywymi cudami co prowadzi do stanu, w którym  zapominasz o wystarczalności ofiary Chrystusa, o Ojcu nie wspominając w ogóle oraz stawiasz w centrum uwielbienia idola Ducha Świętego, bałwana. To hierarchizacja Trójjedynego Boga i oddawanie czci idolowi czyli stworzeniu – jest to bałwochwalstwo.
.


Czy mówisz niezrozumiałym bełkotem?

Wiele faszywych religii cechuje mistyczna mowa, nieprzetłumaczalny na żaden język bełkot, rzekomo służący jako wyższa forma komunikacji między bóstwem a wyznawcą.
.

  • W starożytnej wyroczni w Delfach praktykowano glossolalia (mówienie językami, z greckiego ”język” itp), gdzie kapłanka boga Apolla mówiła w niezrozumiałych wyrażeniach, natchniona przez przebywającego w niej ducha Apolla. Platon (428/27 – 348/47 pne) odnosi się do kilku rodzin praktykujących tę ekstatyczną mowę, modlących się w stanie opętania.
  • Rzymski Wergiliusz (70-19 pne) opisuje ekstatyczne języki kapłanki Sybilli na wyspie Delos dzieki którym jednoczyła się z bogiem Apollem.
  • Mistyczne religie świata grecko-rzymskiego odnotowują to samo zjawisko w kulcie Mitry Persów, kulcie egipskiego Ozyrysa, i mniej znanego dionizyjskiego Eulusiniana oraz w orfickich kultach pochodzących z Tracji, Macedonii i Grecji.
  • Lucian Samosata (AD 120-198) w De Dea Syria opisuje przykłady glossolaliów wypowiadanych przez wędrownego wyznawcę syryjskiej bogini Junii.
  • Praktykowali je starożytni Izraelici.
  • Glossolalia zaobserwowano również w szamanizmie i religii Voodoo na Haiti.
  • Kanibale z Borneo są znani z mówienia językami.
  • Praktykowali je Montaniści, Janseniści, Shakersi, Prorocy z Cavennol, Mormoni, Sun Myung Moon
    .

Prawdziwy dar

W dniu pięćdziesiątnicy wszyscy mówili wieloma zagranicznymi językami używając nawet lokalnych dialektów tychże języków, których Łukasz wymienia aż 16:

  • Dzieje 2:9-11 Partowie, Medowie, Elamici i ci, którzy mieszkają w Mezopotamii, Judei, Kapadocji, wPoncie i Azji; 10 We Frygii, w Pamfilii, Egipcie i w częściach Libii, które leżą obok Cyreny, a także  rzybysze z Rzymu, zarówno Żydzi, jak i prozelici; 11 Kreteńczycy i Arabowie

Prawdziwy dar mówienia językami polegał na tym, że jedna osoba nagle i bez uprzedniego uczenia się umiała porozumieć się w wielu zagranicznych językach

  • 1 Kor. 12:10 Innemu dar czynienia cudów, innemu proroctwo, innemu rozróżnianie duchów, innemu różne rodzaje języków  (γλωσσων – glōssōn liczba mnoga), a innemu tłumaczenie języków (γλωσσων – glōssōnliczba mnoga)
  • 1 Kor. 12:28 A Bóg ustanowił niektórych w kościele najpierw jako apostołów, potem proroków, po trzecie nauczycieli, potem cudotwórców, potem dary uzdrawiania, niesienia pomocy, rządzenia, różne języki(γλωσσων – glōssōn liczba mnoga).
  • 1 Kor. 14:18 Dziękuję mojemu Bogu, że mówię językami (γλωσσαις glōssais liczba mnoga) więcej niż wy wszyscy.
    .

Pogańskie podróbki

Bóg nakazał aby nie zabijać, nie cuodzołożyć, nie kraść, nie kłamać ani nie pożądać.

  • 2 Mojż. 20:13-17
    13 Nie będziesz zabijał.
    14 Nie będziesz cudzołożył.
    15 Nie będziesz kradł.
    16 Nie będziesz mówił przeciw bliźniemu twemu świadectwa fałszywego.
    17 Nie będziesz pożądał domu bliźniego twego, ani będziesz pożądał żony bliźniego twego, ani sługi jego, ani dziewki jego, ani wołu jego, ani osła jego, ani żadnej rzeczy bliźniego twego.

Konsekwencją łamania powyższych nakazów jest życie w nieprawości oraz wieczne odłączenie od Chrystusa. Wszystkich łudzących się, że będzie inaczej Bóg sprowadza na ziemię wstrząsającym tekstem:

  • 1 Kor. 6: 9 Czy nie wiecie, że niesprawiedliwi nie odziedziczą królestwa Bożego? Nie łudźcie się: ani rozpustnicy, ani bałwochwalcy, ani cudzołożnicy, ani zniewieściali, ani mężczyźni współżyjący ze sobą; 10 Ani złodzieje, ani chciwi, ani pijacy, ani złorzeczący, ani zdziercy nie odziedziczą królestwa Bożego.

Ten sam Bóg nakazał aby nie bełkotać niezrozumiale, jak czynią to poganie:

βαττολογησητε – battologēsēte – zwrot utworzony od słów battos (onomatopeja, której odpowiednikiem w języku polskim jest słowo ”bla bla”) oznaczająca bezmyślny potok dźwieków nie posiadających sensu  ilogos (słowo).

πολυλογια – polylogia – zwrot utworzony od słowa polýs (mnogość, wielość) i logos (słowo).

Zatem interpretacja powyższego wersetu jest następująca:

A modląc się, nie bełkoczcie bez zrozumienia jak poganie; oni sądzą, że ze względu na wielość wypowiadanych słów (których nie rozumieją) zostaną wysłuchani.

Istota ostrzeżenia

Dlaczego jest to istotne ostrzeżenie? Ponieważ mówienie niezrozumiałą mową, nieprzetłumaczalnym bełkotem, ma swoje korzenie w Babilonie, matce mistycyzmu i duchowego nierządu i jest grzechem podlegającym Bożemu sądowi.

1 Kor. 14:14 Jeśli bowiem modlę się językiem (γλώσσῃ glōssē liczba pojedyncza), mój duch się modli, ale mój rozum nie odnosi korzyści (ἄκαρπός akarpos).

  • Paweł używa sarkazmu; kiedy ktoś mówi niezrozumiałą mową, nikt nie może zrozumieć wypowiadanych słów, nie ma to najmniejszego sensu nawet dla mówiącego, brak jakichkowliek owoców.
  • Osoba mówiąca niezrozumiale zwyczajnie bełkotała bez sensu, lub mówił przez nią inny duch (patrz 1 Kor. 12:3).
  • Mowa taka jest całkowicie bezowocna. Greckie καρπος akarpos odnosi się do jakiejoklwiek myśli czy czynu nie mającego swojego źródła w Panu; to coś co nie jest narodzone z wiary i nie posiada mocy Bożej, zatem nie przynosi żadnych owoców.
  • Mówienie takim niezrozumiałym bełkotem jest grzechem
    Rzym. 14:23 Wszystko bowiem, co nie jest z wiary,  jest grzechem 
    ..
  • Osoba trwająca w grzechu podlega sądowi
    1 Jana 3:8 Kto popełnia grzech, jest z diabła, gdyż diabeł od początku grzeszy. Po to objawił się Syn Boży, aby zniszczyć dzieła diabła.

Jeśli praktykujesz mówienie niezrozumiałym bełkotem jako formę uwielbienia, nazywając to darem języków i przypisujesz go Duchowi Świętemu musisz wiedzieć, że jest to fałszywe uwielbienie. Często są to demoniczne manifestacje przeklinające Boga Żywego. Ofiarujesz Bogu inny ogień, co jest karane przez Boga w straszny sposób:

3 Mojż. 10:1-2 1 Tedy synowie Aaronowi, Nadab i Abiju, wziąwszy każdy kadzielnicę swoję, włożyli w nią ognia, i włożywszy nań kadzidła ofiarowali przed obliczem Pańskiem ogień obcy, czego im był nie rozkazał. 2 Przetoż wyszedłszy ogień od twarzy Pańskiej, poraził je; i pomarli przed Panem.

Mówienie niezrozumiałym bełkotem nie pochodzi od Boga i nie wynika z wiary, jest grzechem a trwanie w grzechu (świadome lub nie) oznacza sąd Boży nad grzesznikiem.
.


Czy praktykujesz uzdrowienia przez nakładanie rąk?

Zastanawiałeś się kiedykolwiek, dlaczego twoja praktyka odbiega jakościowo od uzdrowień jakich dokonywał Pan Jezus i Apostołowie? Czy twoją wymówką jest „brak wiary”?
.

Biblijny dar uzdrawiania

Biblijna moc uzdrawiania przez nakładanie rąk miała następujące cechy:

  1. Rezultaty były całkowite (ustępowała cała choroba a nie jej symptomy)
  2. Natychmiastowe (np. od urodzenia chromy człowiek natychmiast wstał i skakał)
  3. Permanentne (choroba nie wracała gdy emocjonalne uniesienie przechodziło)
  4. Niezaprzeczalne (ślepi odzyskiwali wzrok, martwi wskrzeszani na oczach tłumów)
  5. Leczony był każdy rodzaj choroby (a nie ból dolnej części pleców czy migrena)

Jezus i Apostołowie uzdrawiali wszędzie, a nie na zamkniętych spotkaniach, na które dostęp mają wyłącznie wyselekcjonowani wcześniej kandydaci

  • Łuk. 9:6 Wyszedłszy więc, obchodzili wszystkie miasteczka, głosząc ewangelię i uzdrawiając wszędzie.

Leczone były natychmiast wszystkie choroby u wszystkich ludzi, Jezus i Apostołowie nie stosowali wymówki, że ktoś nie ma wystarczającej wiary.

  • Mat 4:23 I obchodził Jezus całą Galileę, nauczając w ich synagogach, głosząc ewangelię królestwa iuzdrawiając wszystkie choroby i wszelkie dolegliwości wśród ludzi.
  • Mat 4:24 A wieść o nim rozeszła się po całej Syrii. I przyprowadzano do niego wszystkich, którzy się źle czuli, którzy byli nękani różnymi chorobami i cierpieniami, a także opętanych, obłąkanych i sparaliżowanych,a on ich uzdrawiał.
  • Mat. 8:16 Kiedy nastał wieczór, przyprowadzono do niego wielu opętanych. A on wypędził duchy słowem iuzdrowił wszystkich chorych;
  • Mat. 9:35 I obchodził Jezus wszystkie miasta i wioski, nauczając w ich synagogach i głosząc ewangelię królestwa, uzdrawiając wszystkie choroby i wszelkie słabości wśród ludzi.
  • Mat. 12:15 Lecz Jezus, poznawszy to, odszedł stamtąd. Poszło za nim mnóstwo ludzi, a on uzdrowił ich wszystkich.
  • Łuk. 6:19 A wszyscy ludzie starali się go dotknąć, ponieważ moc wychodziła z niego i uzdrawiała wszystkich.

Apostołowie otrzymali autorytet uzdrawiania chorób od Jezusa i również leczyli wszystkie choroby. Nie było żadnej różnicy jakościowej między uzdrowieniami Jezusa a apostolskimi.
.

Brak wiary nie był problemem

Jezus i Apostołowie uzdrawiali pomimo niewiary uzdrawianych ludzi:

Chorzy ze stron ojczystych
  • Marek 6:4-6 4 Ale Jezus powiedział do nich: Nigdzie nie jest prorok bez czci, tylko w swojej ojczyźnie, wśród swoich krewnych i w swoim domu. 5 I nie mógł tam uczynić żadnego cudu oprócz tego, że uzdrowił niewielu chorych, kładąc na nich ręce. 6 I dziwił się ich niedowiarstwu (πιστίαν apistian).

πιστία apistia – brak wiary, niewiara

Fragment ewangelii Marka informuje nas o kilku ciekawych faktach.

  • Jezus przybył w swoje rodzinne strony, gdzie niemal doszło do Jego ukamienowania, Łukasz 4:14-30
  • Środowisko, w jakim Jezus przebywał było mu wrogie, wers 4
  • Jezus dziwił się brakowi wiary ludzi żyjących w Jego ojczystych stronach, w szczególności niedowiarstwu chorych, na których położył ręce w celu uzdrowienia, wers 6
  • Nie wierzyli w niego nawet Jego bracia,
    Jan 7:5 Bo nawet jego bracia nie wierzyli w niego.
    .
  • Pomimo całkowitego braku wiary Jezus uzdrawia wybranych przez siebie ludzi poprzez nałożenie rąk,uzdrowił niewielu chorych, kładąc na nich ręce i dziwił się ich niewierze
    .
Malchos

Czyli sługa arcykapłana, który przyszedł pojmać Jezusa i tym samym doprowadzić do Jego egzekucji został pozbawiony ucha przez czyste cięcie mieczem. Człowiek ten nie tylko nie wierzył w Jezusa ale też był jego przeciwnikiem. Mimo to został natychmiast uzdrowiony. Odcięte ucho przywrócone zostało ciału na oczach tłumu.

  • Jan 18:10 Wówczas Szymon Piotr, mając miecz, dobył go, uderzył sługę najwyższego kapłana i odciął mu prawe ucho. A temu słudze było na imię Malchos.
  • Łuk. 22:51 Ale Jezus odezwał się (do swoich towarzyszy): Pozwólcie aż dotąd. I dotknąwszy jego ucha, uzdrowił go.
  • Mat. 26:55 W tym momencie Jezus powiedział do tłumów: Wyszliście jak na bandytę z mieczami i kijami, aby mnie schwytać.

Niewierzący wróg Chrystusa, któremu został odcięty organ ciała zostaje natychmiast uzdrowiony na oczach tłumów. To ewidentny cud.
.

Chromy od urodzenia żebrak

Który jedyne czego oczekiwał od przechodniów to jałmużna. Człowiek ten z całą pewnością ani nie spodziewał się uzdrowienia, ani też nie posiadał w sobie wiary ani w Chrystusa ani w dzieło Apostołów (nawet nie wiedział że ma z nimi do czynienia) ani też w uzdrowienie. Jego jedynym celem było zdobycie sumy umożliwiającej mu przetrwanie kolejnego dnia.

  • Dzieje 3:2-9 2 A wnoszono właśnie pewnego mężczyznę, chromego od urodzenia, którego każdego dnia sadzano u bramy świątyni, zwanej Piękną, żeby wchodzących do świątyni prosił o jałmużnę. 3 Gdy zobaczył Piotra i Jana, jak mieli wejść do świątyni, prosił ich o jałmużnę. 4 A Piotr, przypatrując mu się wraz z Janem, powiedział: Spójrz na nas. 5 On więc spojrzał na nich uważnie, spodziewając się, że coś od nich otrzyma. 6 Wtedy Piotr powiedział: Nie mam srebra ani złota, lecz co mam, to ci daję: W imieniu Jezusa Chrystusa z Nazaretu, wstań i chodź! 7 A ująwszy go za prawą rękę, podniósł go. I natychmiast wzmocniły się jego nogi i kostki. 8 A on zerwał się, wstał i chodził. Wszedł z nimi do świątyni, chodząc, skacząc i chwaląc Boga. 9 A wszyscy ludzie widzieli go chodzącego i chwalącego Boga.

To Apostołowie posiadali dar uzdrawiania przez nakładanie rąk jaki została im udzielona aby głosili wiarę w Jezusa Chrsytusa. Był to niezaprzeczalny argument. Skoro uzdrowiony został człowiek od urodzenia chory tak, że nie mógł chodzić, nie posiadał zmysłu nie tylko mięśni potrzebnych do kroczenia ale nawet umiejętności chodzenia (tej trzeba się przecież nauczyć będąc dzieckiem) musiał być to ewidentny cud. Mięśnie zostały natychmiast wzmocnione, umiejętność chodzenia natychmiast udzielona. Zatem wiara w Jezusa Chrystusa, którą głoszą Apostołowie musi być Bożym objaweiniem.

  • Dzieje 3:16 I przez (ἐπὶ epi – ze względu na) wiarę w jego imię, temu, którego widzicie i znacie, imię to przywróciło siły. To wiara, która jest przez niego, dała mu pełne zdrowie na oczach was wszystkich.

ze względu na jego imię – to jest przez wiarę jaką Piotr i Jan mieli w Jezusa. Nie odnosi się do jakiejkolwiek wiary uzdrowionego człowieka, ponieważ nie ma żadnego dowodu na to, że chory wierzył w niego – dr Barnes

Fałszywy dar

Diabeł nie umie uzdrawiać każdego, natychmiast z wszystkich chorób, niezależnie od wiary. Jeśli praktykujesz nakłądanie rąk, któremu nie towarzyszą natychmiastowe uzdrowienia wszystkich chorób wszystkich ludzi pomimo niewiary wystawiasz Ducha Świętego na pośmiewisko a szczególnie jeden tekst Pisma Świętego powinieneś wziąć sobie do serca.

  • Mat. 10:1 A przywoławszy swoich dwunastu uczniów, dał im moc nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i aby uzdrawiali wszystkie choroby i wszelkie słabości.

Ponieważ twoje „uzdrowienia przez nakładanie rąk” nie są w stanie nikogo uzdrowić, zatem nie jesteś namaszczony Duchem Świętym w sposób w jaki myślisz że jesteś, twoje dzieło nie jest namaszczone Duchem Świętym, jest to dzieło cielesne.

Dzieje 10:38 Jak Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą Jezusa z Nazaretu, który chodził, czyniąc dobrze i uzdrawiając wszystkichopanowanych przez diabła, bo Bóg był z nim.

Pod wielkim znakiem zapytania stoi fakt, czy Bóg jest z tobą. A jeśli Bóg z tobą nie jest i nie masz Ducha Chrystusowego, to do Chrystusa nie należysz.

Rzym. 8:9 Lecz wy nie jesteście w ciele, ale w Duchu, gdyż Duch Boży mieszka w was. A jeśli ktoś nie ma Ducha Chrystusa, ten do niego nie należy.


Czy przypisujesz Duchowi Świętemu dzieła, których On nie czyni?

Dziełem Ducha Świętego jest przekonywanie świata o grzechu, sprawiedliwości i sądzie, wskazywanie na krzyż i Osobę Chrystusa.
.

Dzieło Ducha Świętego

Nowy Testament uczy nas, że Duch Święty

pociesza Jan 14:16 daje wolność 2 Kor. 3:17
wspiera w posługach Dzieje 1:8 jest rękojmią 2 Kor. 5:5
daje odwagę głoszenia Dzieje 4:31 daje wstrzemięźliwość 1 Kor. 7:1-7
świadczy o Jezusie Dzieje 5:30-32 daje pilność 2 Kor. 8:7
pomnaża kościół Dzieje 9:31 daje wspólnotę 2 Kor. 13:14
daje miłość Rzym. 5:5 walczy przeciwko ciału Gal. 5:17
daje życie Rzym. 8:2 daje owoce Gal. 5:22-23
przebywa w człowieku Rzym. 8:9 pieczętuje i zabezpiecza Efez. 1:13
prowadzi Rzym. 8:14 utwierdza Efez. 3:16
świadczy o naszej adopcji Rzym. 8:16 czyni ewangelistami Efez. 4:8-12
wspiera w niemocy Rzym. 8:26 wypełnia wierzących Efez. 4:8-12
rozdaje posługi w zborze Rzym. 12:5-8 pomaga Efez. 5:18
daje cierpliwość Rzym. 15:4 czyni nas wspólnotą Filip. 1:19
daje radość, nadzieję i pokój Rzym. 15:13 uświęca Filip. 2:1
bada wszystko 1 Kor. 2:10 odradza nawróconych 2 Tes. 2:13-14
usprawiedliwia i obmywa 1 Kor. 6:11 poświęca 1 Piotr 1:2

Dzieło ducha zwodziciela

Jeśli wierzysz, że pod wpływem Ducha Świętego ludzie:

  • padają nieprzytomni na plecy
  • są pijani, lub oszołomieni jak od narkotyków
  • zachowują się jak zwierzęta
  • wyją, krzyczą
  • biegają jak szaleni
  • mówią bełkotem
  • mają wizje, które się nie spełniają
  • wpadają w ekstazę
  • pokrywają się złotym pyłem
  • widzą Boga w dymie z wentylacji
  • stają się bogaci
  • mają drgawki
  • dostają ataków niekontrolowanego śmiechu
  • myślą, że kontrolują pogodę
  • wydaje im się, że mogą czytać ludzkie myśli
  • doświadczają fałszywych objawień
  • osobiście spotykają fizycznego Jezusa

To przypisujesz Bogu dzieła szatana. Jest to bluźnierstwo przeciw Duchowi Świętemu.
.


Czy wierzysz w ewangelię plus?

Jesteśmy zbawieni łaską przez wiarę, nie jest to z nas lecz Boży to dar. Nie z uczynków, ponieważ z uczynków nie będzie zbawione żadne ciało. Jesteś pewien, że to jest twoje wyznanie wiary?

Czym jest „ewangelia plus”?

Przekaz „ewangelii plus” dodaje do ewangelii. Innymi słowy jeśli usłyszysz pełną ewangelię zawierającą jednak zbędną teologię lub wymagania, właśnie usłyszałeś „ewangelię plus”. Mówiąc jeszcze prościej, jeśli ktoś „głosi ewangelię” i nauka jaką głosi zawiera znamiona „prawdziwie zbawiającej wiary” takie jak np. ubiór, sposoby odżywiania, czy prowadzenia się, zachowywania dni, miesięcy i sabatów, właśnie mamy do czynienia z„ewangelią plus”.
.

Aplikacja

Dodawanie czegokolwiek do zbawienia z łaski skutkuje niczym innym jak wiecznym potępieniem.

  •  Gal. 1:8-9 Lecz choćbyśmy nawet my albo anioł z nieba głosił wam ewangelię inną od tej, którą wam głosiliśmy, niech będzie przeklęty. Jak powiedzieliśmy przedtem, tak i teraz znowu mówię: Gdyby wam ktoś głosił ewangelię inną od tej, którą przyjęliście, niech będzie przeklęty.
  • Gal. 5:2…4 2 Oto ja, Paweł, mówię wam, że jeśli dacie się obrzezać, Chrystus na nic wam się nie przyda.. 44Pozbawiliście się Chrystusa wszyscy, którzy usprawiedliwiacie się przez prawo; wypadliście z łaski.

Jeśli twierdzisz, że mówienie językami czy też prorokowanie, uzdrawianie przez nakładanie rąk jest wymogiem zbawienia, dowodem przebywania Ducha Świętego w człowieku dodałeś do dzieła łaski konkretne wymogi, idziesz szeroką drogą i podlegasz karze potępienia.
.


Czy wyznajesz łatwe wierzenie?

Oto druga strona medalu. Ująć z Ewangelii oznacza uczynić ją nieskuteczną. Nie ma czegoś takiego jak niepełna Ewangelia. Albo głosisz Ewangelię, albo nauki zatracenia.
.

Czym jest Ewangelia?

Ewangelia jest informacją o przeszłym, historycznym wydarzeniu.

Każde z trzech słów przeszłość, historia i wydarzenie ma żywotne znaczenie dla zrozumienia, czym jest Ewangelia. Ewangelia Apostołów była czymś, co się wydarzyło. Wszyscy patrzyli na to wstecz. Nie mówili o niczym w teraźniejszości jako Ewangelii i nie mówili o niczym w przyszłości jako Ewangelii.

To nie oznacza, że nie mówili o niczym ani w swojej teraźniejszości, ani o przyszłości. Nie mówili o niczym teraźniejszym lub przyszłym jako Ewangelii. Jeśli nie patrzymy wstecz i nie mówimy o czymś, co wydarzyło się w przeszłości, nie głosimy Ewangelii. „Przeszłość” Ewangelii jest jednym z jej istotnych aspektów. Ewangelia nie była wizją. To nie był sen. Ewangelia to dobra wiadomość o wydarzeniu, które miało miejsce w historii.

Historyczny charakter Ewangelii – jej przeszły, historyczny charakter – ma pewne ważne konsekwencje.

Ewangelia jest doskonała. Od Upadku nie było na Ziemi doskonałych ludzi ani przed, ani po Ewangelii. Gdyby ludzie byli doskonali, nie potrzebowaliby Ewangelii. Ewangelia dotyczy zastępczego dzieła Chrystusa. Ewangelia to informacja o wyjątkowym doświadczeniu i osiągnięciach Chrystusa. Unikalne doświadczenie to takie, którego z definicji nie można powtórzyć. Gdyby wierzący mógł doświadczyć Ewangelii, powtórzyłby to doświadczenie; a gdyby mógł powtórzyć to doświadczenie, to Ewangelia nie byłaby wyjątkowa.

Z pewnością doświadczamy niektórych jej korzyści, ale, jak widzieliśmy, owocami lub korzyściami nie jest Ewangelia. Duch Święty dany wierzącemu jest efektem skończonego dzieła Chrystusa na rzecz Jego ludu. Podobnie jak wiara, nadzieja, radość, pokój i świętość jako stan wierzącego. Wszystko to są skutki Ewangelii. Nie możemy mylić korzenia (Ewangelii) z owocem

Kol. 1:5-6 5. Z powodu nadziei odłożonej dla was w niebie. O niej to przedtem słyszeliście w słowie prawdy ewangelii; 6. Która dotarła do was, jak i na cały świat, i wydaje owoc, tak jak u was od dnia, w którym usłyszeliście i poznaliście łaskę Boga w prawdzie;

Ewangelia to informacja o przeszłym, historycznym wydarzeniu.

1 Kor. 15:1-4 1. A oznajmiam wam, bracia, ewangelię, którą wam głosiłem, a którą przyjęliście i w której trwacie; 2. Przez którą też dostępujecie zbawienia, jeśli pamiętacie to, co wam głosiłem, chyba że uwierzyliście na próżno. 3. Najpierw bowiem przekazałem wam to, co i ja otrzymałem, że Chrystus umarł za nasze grzechy, zgodnie z Pismem; 4. Że został pogrzebany, że zmartwychwstał trzeciego dnia, zgodnie z Pismem;

Apostoł ogłosił zbawiającą Ewangelię i potwierdził tożsamość ustnie głoszonej Ewangelii z jej spisaną wersją, potwierdził jej historyczną autentyczność. Dzięki przyjęciu i trwaniu w tak zdefiniowanej Ewangelii dostępne staje się zbawienie. Koniecznym jest zachowanie Ewangelii w niezmienionej treści. Czytelnicy zostają ostrzeżeni: odrzucenie któregokolwiek z dalej przedstawionych i niezbędnych zarazem obiektywnych, historycznych faktów Ewangelii to wiara “na próżno” co skutkuje zatraceniem.

Oto fakty historyczne w które należy wierzyć, oto Ewangelia:

Chrystus umarł

Implikacja 1.1: Chrystus był (i jest) Bogiem-człowiekiem, który mógł umrzeć.

Implikacja 1.2: Chrystus nie zasłabł, nie zemdlał, ani nie sprawiał wrażenia, że umiera.

Implikacja 1.3: Chrystus oddał swoje życie; nie został zabity wbrew swojej woli.

Chrystus umarł za nasze grzechy

Implikacja 2.1: Chrystus umarł w określonym celu, a nie przez przypadek.

Implikacja 2.2: Jesteśmy grzesznikami zasługującymi na śmierć.

Implikacja 2.3: Chrystus nie umarł za własne grzechy.

Implikacja 2.4: Chrystus nie miał grzechów.

Implikacja 2.5: Chrystus umarł w naszym (wybranych) zastępstwie; poniósł karę, na którą my zasłużyliśmy.

Implikacja 2.6: Chrystus był akceptowalnym przez Boga naszym Zastępcą.

Implikacja 2.7: Jesteśmy wolni od kary, na którą zasługujemy.

Implikacja 2.8: Chrystus nie umarł za grzechy każdego człowieka, ale tylko za nasze (wybranych) grzechy.

Chrystus umarł za nasze grzechy według Pisma.

Implikacja 3.1: Chrystus jest Mesjaszem przepowiedzianym przez Stary Testament.

Implikacja 3.2: Śmierć Chrystusa nie była ani przypadkiem, ani planem B, lecz częścią jednego wiecznego planu Boga dla zbawienia Jego ludu.

Implikacja 3.3 Chrystus wypełnił proroctwa Starego Testamentu.

Chrystus został pogrzebany i trzeciego dnia zmartwychwstał.

Implikacja 4.1: Pogrzeb i zmartwychwstanie Chrystusa są wydarzeniami historycznymi.

Implikacja 4.2: Chrystus nie jest martwy, lecz żywy.

Implikacja 4.3: Śmierć została pokonana i straciła swoją władzę nad Chrystusem i Jego ludem.

Chrystus został pogrzebany i zmartwychwstał trzeciego dnia zgodnie z Pismem.

Implikacja 5.1: Śmierć, pogrzeb i zmartwychwstanie Chrystusa były przepowiedziane przez Stary Testament.

Implikacja 5.2: Śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa były częścią wiecznego planu Boga

Twoje uczynki nie mogą zostać dodane do Ewangelii, ponieważ nic nie można dodać do dzieła Chrystusa. Ale z drugiej strony rezultatem odrodzenia jest nowy człowiek, który jest stworzony według Boga w sprawiedliwości i w prawdziwej świętości. (Efez. 4:24). Ten nowy człowiek jest prawdziwie święty, bezgrzeszny. Ponieważ jednak stara natura ciągle żyje, dochodzi do konfliktu między grzesznym starym człowiekiem i tym nowym człowiekiem. To prowadzi do konieczności umartwiania grzechu. Zbawiony człowiek nie żyje lubując się grzechem i drwiąc z jego konsekwencji.

Zmiana serca, szczere upamiętanie będzie również skutkowało zmianą zachowania:

  • Łuk. 3:8 Wydajcie więc owoce godne upamiętania i nie zaczynajcie sobie wmawiać: Naszym ojcem jest Abraham. Mówię wam bowiem, że Bóg i z tych kamieni może wzbudzić dzieci Abrahamowi.
  • Dzieje 26:18-20 18 Dla otworzenia ich oczu, aby odwrócić ich od ciemności do światła, od mocy szatana do Boga, aby otrzymali przebaczenie grzechów i dziedzictwo między uświęconymi przez wiarę we mnie. 19 Dlatego też, o królu Agryppo, nie byłem nieposłuszny temu niebieskiemu widzeniu. 20 Ale głosiłem najpierw tym, którzy są w Damaszku, w Jerozolimie, w całej Judei, i poganom, żeby upamiętali się i nawrócili się do Boga, i spełniali uczynki godne upamiętania.

Dla odmiany łatwe-wierzenie naucza, że zbawiony może pławić się w grzechu a nawet odejść od wiary. To herezja zatracenia.
.

Zbawienie dziełem Bożym

Pismo naucza, że zbawienie jest wyłącznie dziełem Bożym. Ci, którzy wierzą są zbawieni całkowicie bez jakiegokolwiek wysiłku z ich strony

  • Tyt. 3:5 Nie z uczynków sprawiedliwości, które my spełniliśmy, ale według swego miłosierdzia zbawił nas przez obmycie odrodzenia i odnowienie Ducha Świętego;

 Nawet wiara jest darem od Boga

  • Efez. 2:1-5…8 Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę, i to nie jest z was, jest to dar Boga.

 Prawdziwa wiara zatem nie może zawieść lub umrzeć lecz trwa na wieki (Hebr. 11)

  • Filip. 1:6 Będąc tego pewien, że ten, który rozpoczął w was dobre dzieło, dokończy go do dnia Jezusa Chrystusa.

Dla odmiany łatwe-wierzenie naucza, że wiara może umrzeć a prawdziwy chrześćijanin może całkowicie przestać wierzyć.
.


Czy praktykujesz fałszywe proroctwa?

Prorok, to nie osoba która wypowiada zamysł swojego serca. To nie osoba, która informuje o swoich przeczuciach. Prawdziwy Boży prorok gdy mówi, wypowiada żywe słowo Boga. Jest ono wiążące, należy go przestrzegać. Posiada ono Boży autorytet.
.

Standard Pisma Świętego

W Biblii znajdujemy ostrzeżenie przed fałszywymi prorokami. Pismo Świętego ustanawia również niezmienny standard, który definiuje kto jest prawdziwym Bożym prorokiem.

Mat. 7:15-16 15 Strzeżcie się fałszywych proroków, którzy przychodzą do was w owczej skórze, ale wewnątrz są drapieżnymi wilkami. 16 Po ich owocach poznacie ich.

Pierwsze kryterium to doktrynalna ortodoskja – zgodność / prawowierność. Prawdziwi Boży prorocy głoszą doktryny, które są słuszne i prawdziwe. Nowe Objawienie jest zawsze w zgodzie z poprzednio objawioną prawdą

5 Mojż. 13:1-5 1 Gdyby powstał między wami prorok, albo sny miewający, i ukazałciby znak, albo cud; 2 I stałby się on znak albo cud, o którym ci powiedział, a rzekłby: Pójdźmy za bogami obcymi, których ty nie znasz, a służmy im:  3 Nie usłuchasz słów proroka tego, ani tego, co sny miewa, gdyż was doświadcza Pan, Bóg wasz, aby wiedział, jeśli wy miłujecie Pana, Boga waszego, ze wszystkiego serca waszego, i ze wszystkiej duszy waszej. 4 Pana, Boga waszego, naśladujcie, i onego się bójcie, a przykazań jego strzegąc, i głosu jego słuchając, służcie mu, i przy nim trwajcie. 5 Ale prorok on, albo miewający sny, zabity będzie; bo to mówił, czem by was odwiódł od Pana Boga waszego, (który was wywiódł z ziemi Egipskiej, i odkupił cię z domu niewoli), aby cię zraził z drogi, którą przykazał tobie Pan, Bóg twój, żebyś nią chodził; a tak wykorzenisz to złe z pośrodku siebie
.
2 Piotra 2:1 Byli też fałszywi prorocy wśród ludu, jak i wśród was będą fałszywi nauczyciele, którzypotajemnie wprowadzą herezje zatracenia, wypierając się Pana, który ich odkupił, i sprowadzą na siebie rychłą zgubę.

Drugie kryterium to uczciwość moralna. Prawidziwych Bożych proroków cechuje osobista świętość. Ci, którzy twierdzą że mowią w imieniu Boga muszą także żyć według prawd, które głoszą

Jer. 23:16-17 16 Tak mówi Pan zastępów: Nie słuchajcie słów tych proroków, którzy wam prorokują, i zwodzą was, widzenie serca swego opowiadają, a nie z ust Pańskich; 17 Ustawicznie mówią tym, którzy mną gardzą: Pan mówił, pokój mieć będziecie; i każdemu chodzącemu według uporu serca swego, mówią: Nie przyjdzie na was nic złego.
.
2 Piotra 2:1-3  Byli też fałszywi prorocy wśród ludu, jak i wśród was będą fałszywi nauczyciele, którzy potajemnie wprowadzą herezje zatracenia, wypierając się Pana, który ich odkupił, i sprowadzą na siebie rychłą zgubę. 2 Wielu zaś podąży za ich zgubną (σελγείαις aselgeiais –rozwiązłość seksualna) drogą, a droga prawdy z ich powodu będzie bluźniona. 3 I z chciwości będą wami kupczyć przez zmyślone opowieści. Ich sąd od dawna nie zwleka, a ich zatracenie nie śpi.

Trzecie kryterium to dokładność przepowiedni. Prawdziwi Boży prorocy przepowiadają przyszłe wydarzenia lub objawiają ukryte rzeczy zawsze ze 100 procentową dokładnością

5 Mojż. 18:21-22 21 A jeźlibyś rzekł w sercu swem: Jakoż rozeznamy to słowo, którego nie mówił Pan? 22 Jeźliby co mówił on prorok w imię Pańskie, a nie stałoby się to, ani wypełniło, onoć to jest słowo, którego nie mówił Pan; z hardości to mówił prorok on, nie bójże się go.
.
Ezech. 12:25 wyrzekę słowo, i wypełnię je, mówi panujący Pan
.
Jer. 28:9 Ten prorok, który prorokuje o pokoju, ten prorok, mówię, wtenczas  poznany bywa, że go Pan prawdziwie posłał, gdy się iści słowo jego.
.
Izaj. 44:26 Potwierdzam słowa sługi swego, a radę posłów swych wykonywam. Który  mówię o Jeruzalemie: Mieszkać w niem będę; a o miastach Judzkich:  Pobudowane będą; bo spustoszenia ich pobuduję”

Jedna pomyłka, jeden niespełniony detal sprawia, że Pismo definiuje cię jako fałszywego proroka. Nie jesteś w stanie spełnić wszystkich trzech kryteriów. Jesteś zatem fałszywym prorokiem-samozwańcem.
.

Kanon jest zamknięty, Bóg nie przemawia inaczej, jak przez spisane Słowo

Ponieważ wszystko co potrzebne do wszelkiego dzieła Bożego znajdziemy w Piśmie Świętym, nie ma powodu, dla którego Bóg miałby obecnie dawać wierzącym proroctwa, sny, wizje i objawienia.

  • 2 Tym. 3:16-17 16 Całe Pismo jest natchnione przez Boga i pożyteczne do nauki, do strofowania, do poprawiania, do wychowywania w sprawiedliwości; 17 Aby człowiek Boży był doskonały, do wszelkiego dobrego dzieła w pełni przygotowany.

Kanon Pisma jest zamknięty

  • Przysłów 30:6 Nie dodawaj nic do jego słów, aby cię nie strofował i abyś nie okazał się kłamcą.
  • 5 Mojż. 4:2 Nie przydacie do słowa, które ja wam rozkazuję, ani ujmiecie z niego, abyście strzegli przykazań Pana, Boga waszego, które ja wam rozkazuję.
  • Gal. 3:15 Bracia, mówię po ludzku: Przecież nawet zatwierdzonego testamentu człowieka nikt nie obala ani do niego nic nie dodaje.
  • Judy 1:3 Umiłowani, podejmując usilne starania, aby pisać wam o wspólnym zbawieniu, uznałem za konieczne napisać do was i zachęcić do walki o wiarę raz przekazaną świętym.
  • Obj. 22:18-19 18 Oświadczam zaś każdemu, kto słucha słów proroctwa tej księgi: Jeśli ktoś dołoży coś do tego, dołoży mu też Bóg plag opisanych w tej księdze; 19 A jeśli ktoś odejmie coś ze słów księgi tego proroctwa, odejmie też Bóg jego dział z księgi życia i ze świętego miasta, i z rzeczy, które są opisane w tej księdze.

zatem:

  • jeśli twoje proroctwo nie jest zgodne z Biblią, to jest fałszywe
  • jeśli twoje proroctwo jest zgodne z Biblią, to jest niepotrzebne

Stąd nauka, aby nie wykraczać poza to, co jest napisane:

  • 1 Kor. 4:6 To wszystko zaś, bracia, odniosłem do samego siebie i do Apollosa ze względu na was, abyście się nauczyli na naszym przykładzie nie wykraczać ponad to, co jest napisane
  • 1 Piotra 4:11 Jeśli ktoś przemawia, niech mówi jak wyroki Boga
  • 2 Piotra 1:20 To przede wszystkim wiedząc, że żadne proroctwo Pisma nie podlega własnemu wykładowi.
  • 2 Tes. 2:15 Dlatego, bracia, stójcie niewzruszenie i trzymajcie się przekazanych nauk, o których zostaliście pouczeni czy to przez (naszą) mowę, czy przez nasz list.
  • 1 Kor. 11:2 A chwalę was, bracia, za to, że we wszystkim o mnie pamiętacie i zachowujecie nauki tak, jak je wam przekazałem.
  • Judy 1:17 Wy zaś, umiłowani, pamiętajcie słowa wcześniej wypowiedziane przez apostołów naszego Pana Jezusa Chrystusa
    .

Boży sąd

Ponieważ Bóg milczy a twoje proroctwa są fałszywe, wypowiadając formułę: „tak mówi Pan” a potem głosząc swoje fantazje pochodzące z hardości twego serca, bierzesz imię Boga na daremno.

  • 2 Mojż. 20:7 Nie bierz imienia Pana Boga twego nadaremno; bo się Pan mścić będzie nad tym, który imię jego nadaremno bierze

Oczekuje cię za to Boży sąd. Pamiętaj, że Jezus Chrystus jest ten sam na zawsze. Charakter Boga nie zmienia się. Bóg nienawidzi grzechu zawsze tak samo. Fałszywym prorokom Bóg obiecał śmierć.

  • Ezech. 13:9 Wyciągnę swoją rękę przeciwko prorokom, którzy mają fałszywe widzenia i prorokują kłamliwie; w zgromadzeniu mojego ludu nie będą. Wpisani nie będą w poczet domu izraelskiego i do ziemi izraelskiej nie wejdą – i poznacie, że Ja jestem Wszechmocny Pan 
  • 5 Mojż. 13:5 Ale prorok on, albo miewający sny, zabity będzie… a tak wykorzenisz to złe z pośrodku siebie 
  • 5 Mojż. 13:9-10 9 Ale koniecznie zabijesz go; ręka twoja najpierwsza nad nim będzie, na zabicie jego, a ręka wszystkiego ludu potem. 10 I ukamionujesz go aż na śmierć, ponieważ chciał cię odwieść od Pana, Boga twego, który cię wywiódł z ziemi Egipskiej, z domu niewoli;  
  • 2 Piotra 2:1…3 Byli też fałszywi prorocy wśród ludu, jak i wśród was będą fałszywi nauczyciele… z chciwości będą wami kupczyć przez zmyślone opowieści. Ich sąd od dawna nie zwleka, a ich zatracenie nie śpi.

Zgodnie ze słowami Jezusa zawartymi w Ewangelii Jana każdy posiadający pozabiblijne objawienia mówi od siebie, szuka swojej chwały, Bóg go wcale nie posłał, jest fałszywym prorokiem i tkwi w niesprawiedliwości, przez co podlega sądowi

  • Jan 7:18 Kto mówi z samego siebie, szuka własnej chwały. Kto zaś szuka chwały tego, który go posłał, ten jest prawdziwy i nie ma w nim niesprawiedliwości.
  • Mat. 7:23 A wtedy im oświadczę: Nigdy was nie znałem. Odstąpcie ode mnie wy, którzy czynicie nieprawość.

Pamiętaj, wystarczy jedno choć troszkę nie spełnione proroctwo aby Pismo osądziło cię jako fałszywego proroka. Jeśli zaś fałszywie prorokujesz, to Bóg wyciągnie swoją rękę przeciwko tobie

  • Ezech. 14:9 A jeśli prorok dał się zwieść i mówił słowo, (że to) ja, PAN, zwiodłem tego proroka. Wyciągnę na niego swoją rękę i zgładzę go spośród mego ludu Izraela

Jest to poważne ostrzeżenie, którego konsekwencją jest wieczne zatracenie. A ostrzega ono przed oskarżaniem Boga o zawodne proroctwa, o to, że prorok zawiódł i jego proroctwo się nie spełniło, ponieważ taka była wola Boża.

.


Czy jesteś zwiedziony fałszywymi cudami i znakami?

Chrześcijanin nie może zostać permanentnie zwiedziony przez fałsz, choć próby tego będą czynione przez przeciwnika Boga. Zapowiedział to Jezus ostrzegając:

  • Mat. 24:24 Powstaną bowiem fałszywi Chrystusowie i fałszywi prorocy i będą czynić wielkie znaki i cuda, żeby zwieść, o ile można, nawet wybranych.

Fałszywe cuda i znaki wydają się osobom zwiedzionym prawdziwymi przejawami Ducha Świętego.

  • 2 Kor. 11:14 I nic dziwnego, sam bowiem szatan przybiera postać anioła światłości.

Jednak próby i wysiłki sił ciemności nie są w stanie permanentnie zatrzymać chrześcijanina w ciemności i grzechu, w zwiedzeniu fałszywymi cudami i znakami. Chrześcijanin słucha głosu Panującego Pana i idzie za nim.

  • Jan 10:4-5 4 A gdy wypuści swoje owce, idzie przed nimi, a owce idą za nim, bo znają jego głos. 5 Ale za obcym nie idą, lecz uciekają od niego, bo nie znają głosu obcych.

Chrystus jest Święty, zatem nakłada na swoich wybranych Ducha Świętego i sprawia, że otrzymują oni odpowiednią opiekę i są strzeżeni przed zwiedzeniem

  • Łuk. 4:34  Wiem, kim jesteś: Świętym Boga.
  • Dzieje 3:14 A wy wyparliście się Świętego i Sprawiedliwego 
  • 1 Jana 4:4 Dzieci, wy jesteście z Boga i zwyciężyliście ich, ponieważ ten, który jest w was, jest większy niż ten, który jest na świecie.
  • Jan 7:16-17 16 Odpowiedział im Jezus: Moja nauka nie jest moją, ale tego, który mnie posłał. 17 Jeśli ktoś chce wypełniać jego wolę, ten będzie umiał rozeznać, czy ta nauka jest od Boga, czy ja mówię sam od siebie.

Duch Święty uczy człowieka „wszystkiego”

  • Jan 14:26 Lecz Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, on nauczy was wszystkiego i przypomni wam wszystko, co wam powiedziałem
  • Jan 16:13 Lecz gdy przyjdzie on, Duch prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę. Nie będzie bowiem mówił sam od siebie, ale będzie mówił to, co usłyszy, i oznajmi wam przyszłe rzeczy.

Prawdziwy chrześcijanin posiada więc wbudowany „ostrzegacz” przed kłamstwami, który pozwala mu na wytrwanie w prawdzie. Ci którzy słuchają herezji oraz odstępują od kościoła, dowodzą tego, że nigdy nie odrodzili się na nowo. Jeśli do końca życia będziesz posłuszny obcemu duchowi będziesz zwiedziony fałszywmi cudami i znakami, to w przypadku braku upamiętania z tego grzechu i zaprzestania bluźnierczych praktyk,  oznacza to, że nie idziesz za głosem Arcypasterza, ponieważ nie jesteś w stanie go rozpoznać. Nie należysz do Jego owiec. Po ludzku mówiąc nie jesteś zbawiony.

  • Jan 10:27 Moje owce słuchają mego głosu i ja je znam, a one idą za mną.
    .

Podsumowanie

Jeśli Jezus, w którego wierzysz to nie jest Trójjedyny Bóg Yahweh
To czcisz idola, bałwana

Jeśli nie umarłeś z Chrystusem
To nie jesteś godny Chrystusa

Jeśli wierzysz, że możesz być chrześcijaninem i nie mieć Ducha Świętego
To wierzysz w inną ewangelię

Jeśli wierzysz, że możesz mieć demona
To masz w sobie innego ducha, podążasz za inną ewangelią, bezpośrednio zapierasz się  mocy krzyża.

Jeśli wierzysz w grzech pokoleniowy
To odrzucasz Nowe Przymierze i zapierasz się krzyża Chrystusa

Jeśli w centrum stawiasz idola Ducha Świętego
To tkwisz w bałwochwalstwie

Jeśli mówisz niezrozumiałym bełkotem
To trwasz w grzechu i czeka cię Boży sąd

Jeśli praktykujesz „uzdrowienia” przez nakładanie rąk
To wystawiasz Ducha Świętego na pośmiewisko, trwasz w cielesności.

Jeśli przypisujesz Duchowi Świętemu dzieła, których On nie czyni
To przypisujesz Bogu dzieła szatana. Jest to bluźnierstwo przeciw Duchowi Świętemu.

Jeśli wierzysz w ewangelię plus
To Chrystus nic ci nie pomoże, wypadłeś z łaski i idziesz na zatracenie

Jeśli wyznajesz wyznajesz łatwe wierzenie
To podążasz szeroką drogą grzechu, idziesz na zatracenie

Jeśli praktykujesz fałszywe proroctwa
To Bóg wyciągnie przeciwko tobie swoją rękę

Jeśli jesteś zwiedziony fałszywymi cudami i znakami
I nigdy się z tego nie upamiętasz, to nie podążasz za głosem Arcypasterza, nie jesteś zbawiony.

Nie miej złudzeń przyjacielu. Pewnego dnia staniesz przed Panującym Panem i powiesz:

Panie, Panie, czyż nie prorokowałem w twoim imieniu i w twoim imieniu nie wypędzałem demonów, i w twoim imieniu nie czyniłem wielu cudów?

W odpowiedzi usłyszysz:

Nigdy cię nie znałem. Odstąp ode mnie ty, który czynisz nieprawość.

Czas abyś padł przed Bogiem na kolana, wyznał Mu wszystkie swoje grzechy i w pokorze prosił o łaskę i upamiętanie.


Zobacz w temacie