Spis treści
Dobre złego początki
1 Sam. 10:1-6
.
1. Potem wziął Samuel dzbanek z olejkiem i wylał na jego głowę, pocałował go i rzekł: Namaścił cię Pan na księcia nad swoim dziedzictwem.2. Gdy dziś odejdziesz ode mnie, spotkasz dwóch mężów u grobu Racheli na granicy Beniamina, w Selsach, którzy ci powiedzą: Znalazły się oślice, których poszedłeś szukać. A oto ojciec twój zaniechał już sprawy z oślicami, a jest zatroskany o was i mówi: Co mam czynić w sprawie mego syna?
3. A gdy ruszysz stamtąd dalej i dojdziesz do dębu Tabor, spotkają się tam z tobą trzej mężowie, podążający do Boga w Betel. Jeden nieść będzie troje koźląt, drugi nieść będzie trzy bochenki chleba, a trzeci nieść będzie łagiew wina.
4.Oni pozdrowią cię życzeniem pokoju i dadzą ci dwa chleby. Przyjmij je z ich ręki.
5. Następnie dojdziesz do Gibei Bożej, gdzie jest załoga filistyńska. A gdy tam wejdziesz do miasta, natkniesz się na gromadę proroków, schodzących ze wzgórza; a przed nimi będą grający na harfie, bębnie, piszczałce i lutni. Oni zaś będą w zachwyceniu.
6. I zstąpi na ciebie Duch Pana, i wespół z nimi ogarnie cię zachwycenie, i przemienisz się w innego człowieka.
Król Saul jest historycznie pierwszym królem Izraela, po tym jak został wybrany przez Boga i namaszczony przez Proroka Samuela. Już sama postać Samuela jest bardzo znacząca i uznawana za Proroka nie tylko w Judaizmie i Chrześcijaństwie, ale również w Islamie. [1]
Samuel był wyjątkowy w pozytywny sposób. Nie był królem, ale jego zakres władzy obejmował poziom króla. Jednak Samuel w przeciwienstwie do wiekszosci królów był wierny Bogu. Ten fakt można w dość prosty sposób wykorzystać do zmanipulowania słuchacza co do Króla Saula;
Skoro dobry Bóg wykorzystał dobrego proroka, aby Saula wybrać na króla, to jest to z pewnością dobry wybór.
W takim ciągu myślenia Saul jest postrzegany jako ktoś dobry na podstawie cech przypisanych samemu Bogu oraz działającemu w Jego imieniu Samuelowi.
Potrzeba kontekstu
Dobrze jest więc zapoznać się z obiema Księgami Samuela, aby mieć najpierw ogólny obraz co działo się w Izraelu. Następnie można ocenić poszczególne postacie jak Samuel, Saul, Jonatan, Dawid, aby nie bazować na pojedynczej historii wyrwanej z ich życia. Te pojedyncze historie są przede wszystkim dziejami ludzi, a dopiero w drugorzędny sposób mają zastosowanie jako przykłady dla Chrześcijan.
Oczywistym wydaje się że, nikt nie będzie argumentował grzechu Dawida z Batszebą jako wytłumaczenie grzechu w zborze w Koryncie. Niemniej jednak już, nie jest to takie oczywiste kiedy gloryfikuje się króla Saula na podstawie jego pozycji jako władcy czy na podstawie jego pozytywnych wypowiedzi. Jeżeli będziemy nieostrożni, to z perspektywy Nowego Testamentu możemy przypisać elementy zbawienia pierwszemu królowi w Izraelu na podstawie poniższych faktów;
- Saul nie doszedł do władzy poprzez polityczne intrygi, ani wyrwanie władzy komukolwiek innemu. Był pierwszym królem predestynowanym na to stanowisko. Przez zagubione oślice Saul był jakby zwabiony przez Boga w miejsce gdzie przebywał Samuel. Użycie więc Samuela do namaszczenia Saula, a nie sukcesja tronu, podkreśla wiarygodność Saula jako niekwestionowanego króla.
. - Samuel niejako oddał Saulowi władzę nad Izraelem, ponieważ Samuel był Sędzią w Izraelu (1 Sam. 8:1), a gdy się zestarzał jego synowie sprawowali władzę w jego imieniu.
. - Saul był świadkiem wypełnienia się znaków potwierdzających że BÓG polecił Samuelowi, aby był wybrany na króla (1 Sam. 10:9)
. - Wreszcie Saul prorokował z innymi prorokami co w czasie Starego Testamentu było wyjątkowym wydarzeniem (1 Sam. 10:10)
Można pomyśleć sobie że, BÓG na zasadzie ”cieni rzeczy przyszłych” stworzył w Starym Testamencie parę prorok Samuel i Król Saul jako odbicie Jana Chrzciciela i Króla Królów, Jezusa Chrystusa w Nowym Testamencie
.
Różnica jakości
Jest pewna ekonomia Starego Testamentu, gdzie Bóg działał przez proroków i królów. Niemniej jednak Stary Testament jest nadal tylko cieniem rzeczy jakie miały nastąpić w Nowym. Pewne elementy są podobne, ale różnice jakości bohaterów stanowią różnice pomiędzy wybraniem a zbawieniem!
Mnie osobiście bardzo przekonywał wers 6 I zstąpi na ciebie Duch Pana, i wespół z nimi ogarnie cię zachwycenie, i przemienisz się w innego człowieka.
Zstąpienie Ducha Pana i przemiana w nowego człowieka brzmi jak prawdziwe nawrócenie, które jest zapieczętowane przez Boga. Czy zatem król Saul dostąpił zbawienia w taki sposób w jaki opowiada o tym jego następca Dawid pod koniec swojego życia?
2 Sam. 22:47 Pan żyje, błogosławiona jest opoka moja, Wywyższony niech będzie Bóg, skała zbawienia mojego!
Czy i Saul między prorokami?
1 Sam. 10:9-12
.
9. Gdy tylko [Saul] odwrócił się i miał odejść od Samuela, Bóg zmienił jego serce na inne i w tym dniu spełniły się wszystkie owe znaki.10. Skoro przybyli stamtąd do Gibea, spotkał się z gromadą proroków i opanował go duch Boży. Prorokował też wśród nich.
11. A kiedy wszyscy, którzy go znali przedtem, spostrzegli, że on prorokuje razem z prorokami, pytali się nawzajem: «Co się stało z synem Kisza? Czy i Saul między prorokami?»
12. Na to odezwał się pewien człowiek spośród nich: «Któż jest ich ojcem?» Dlatego też powstało przysłowie: «Czy i Saul między prorokami?»
Obserwowany powyżej wręcz kalwinistyczny obraz nieodpartej Bożej Woli: intronizacji Saula połączony z prorokowaniem mógłby przekonywać o jego relacji z Bogiem. Czy dwukrotne wystąpienie Saula pod koniec swojego życia i żałowanie za zło wyrządzone Dawidowi (rozdziały 24 i 26) nie wyczerpują argumentu dowodowego o przemianie serca? Oraz, czy król który w upokarzający dla siebie i swojego urzędu płacze i wyznaje winę w obecności świadktów nie jest w tej samej pozycji jak kobieta (Jan 8:11), której Jezus powiedział; I ja ciebie nie potępiam. Idź i już więcej nie grzesz.
Oto pierwszy przykład łez Saula;
1 Sam 24;17-22 17. Kiedy Dawid przestał tak mówić do Saula, Saul zawołał: «Czy to twój głos, synu mój, Dawidzie?» I zaczął Saul głośno płakać. 18. Mówił do Dawida: «Tyś sprawiedliwszy ode mnie, gdyż odpłaciłeś mi dobrem, podczas gdy ja odpłaciłem ci złem. 19. Dziś dałeś mi dowód, że mi dobro świadczyłeś, kiedy bowiem Pan wydał mię w twoje ręce, ty mnie nie zabiłeś. 20. Przecież jeżeli kto spotka swego wroga, czy pozwoli na to, by spokojnie dalej szedł drogą? Niech cię Pan nagrodzi szczęściem za to, coś mi dziś uczynił. 21. Teraz już wiem, że na pewno będziesz królem i że w twojej ręce utrwali się królowanie nad Izraelem. 22. Przysięgnij mi więc wobec Pana, że nie wyniszczysz mego potomstwa po mnie, że nie wytracisz też mego imienia z rodu mego ojca». 23. I Dawid złożył przysięgę Saulowi. Saul powrócił do swego domu, a Dawid i jego ludzie weszli na górę na miejsce niedostępne.
Oto drugi i jeszcze bardziej wymowny gest Saula, oraz słowa Dawida uznające że Saul jest wybrany przez Boga;
1 Sam 26; 21-24 21. Odrzekł Saul: «Zgrzeszyłem. Wróć, synu mój, Dawidzie, już nigdy nie zrobię ci krzywdy, gdyż dzisiaj cenne było w twych oczach moje życie. Postępowałem nierozsądnie i błądziłem bardzo». 22. Dawid zaś odpowiedział: «Oto dzida królewska, niech przyjdzie który z pachołków i weźmie ją. 23. Pan nagradza człowieka za sprawiedliwość i wierność: Pan dał mi ciebie w ręce, lecz ja nie podniosłem ich przeciwko pomazańcowi Pańskiemu. 24. Dlatego, jak cenne mi było twoje życie, tak niech będzie cenne u Pana moje życie, niechaj On mię uwalnia od wszelkiego nieszczęścia».
A jednak coś innego
Wiele jest wątków z życia Samuela i Saula jakich nie poruszyłem w tym krótkim rozważaniu. Pominąłem jednak celowo, aż do tej chwili najważniejszy wątek. Dlaczego Bó kazał Samuelowi wybrać króla?
1 Sam. 8:7-9 7. A Pan rzekł do Samuela: «Wysłuchaj głosu ludu we wszystkim, co mówi do ciebie, bo nie ciebie odrzucają, lecz Mnie odrzucają jako króla nad sobą. 8. Podobnie jak postępowali od dnia, w którym ich wyprowadziłem z Egiptu, aż do dnia dzisiejszego, porzucając Mnie i służąc innym bogom, tak postępują i z tobą. 9. Teraz jednak wysłuchaj ich głosu, tylko wyraźnie ich ostrzeż i oznajmij im prawo króla, który ma nad nimi panować».
Mając progresywnie wyćwiczony umysł można sobie pomyśleć że, ustanowienie króla było dobre i stanowiło rodzaj postępu w rozwoju państwa Izrael. Jednak z przekazu Pisma wynika, że był to osobliwy rodzaj sądu nad nieposłusznym ludem. Samuel wiedział o tym, że upodabnianie się do ościennych państw nie przyniesie nic dobrego, jednak w posłuszeństwie Bogu wykonał jego rozkaz i namaścił Saula na króla.
Ten urywek powinien wstrząsnąć człowiekiem przyzwyczajonym do retoryki planerów kościoła, wizjonerów połączenia wiary z instytucjami świeckiego państwa. Bóg w swoim założeniu powołał Izrael dla niesienia Jego imienia dla wszystkich narodów, co wiązało się z wyjątkową strukturą społeczności. Żądanie ”Chcemy być jak inne narody.” znaczyło w swej wymowie; ”Nie chcemy mieć Boga jako naszego króla”. Obelga nie pozostała bez odpowiedzi; Bóg dał bezbożnym ludziom to, o co prosili! Czyli ówczesny odpowiednik Prosperity Gospel!
Król Saul był subtelnym rodzajem sądu nad Izraelem. Po początkowych zwycięstwach militarnych Saul okazał się niezdolny do sprawowania władzy co doprowadziło go do ”pandemii podejrzeń”, próbie zabicia Davida, a nawet próbie zabicia Jonatana swojego syna. (1 Sam 20:33).
.
Kwestia zbawienia Saula
Czy jednak chodzi tu o predestynację, czyli wcześniejszy wybór Boga w sensie zbawienia? Każdy ma relacje z Bogiem! Nawet szatan ma relacje z Bogiem, mówiąc subtelnie nie jest ona najlepsza (Jakuba 2:19). Ateiści też mają relacje z Bogiem dowodząc tym pośrednio, że Bóg jest! chociaż przypisują dobre cechy sobie a złe cechy Bogu, podobnie jak Leniwy Sługa który oskarżał swojego pana o wymyślone przez siebie winy (Mat. 25:14-30).
W takim znaczeniu każdy jest wybrany do czego
- jedni są wybrani do oddania chwały Bogu za zbawienie w 100% z Jego łaski
. - a inni, jak Saul, są wybrani do oddania Bogu chwały za Jego sprawiedliwy sąd nad tymi, którzy tej łaski nie przyjęli
W ujęciu humanistycznym jest to obraz niesprawiedliwego boga. Owszem, jeśli przyjąć że Bóg to kumpel, który jest w zasadzie równy ludziom, to posadzenie ”kumpla” na sędziowskim krześle jest oburzające. Kumpel co najwyżej powinien udzielać dobrych rad, a jeśli wpakuje kogoś w kłopoty to ma obowiązek naprawić swój błąd i wynagrodzić ”lata jakie zjadła szarańcza”. (Joel 2:25)
.
Despotes
W ujęciu biblijnym Bóg to Despotes (gr. δεσπότης) [2], czyli władca absolutny. Słowo Despotes jest użyte za każdym razem kiedy pojawia się w naszym tłumaczeniu słowo PAN albo Mistrz i występuje między innymi w Łuk. 2:29; Dzieje 4:24; 1 Tym. :1-2; 2 Tym. 2:21; 2 Piotra 2:21; Judy 1:4; Obj. 6:10 [2]
Proszenie Boga o rzeczy jakimi się On brzydzi należy do kategorii modlitw niebezpiecznych. Bóg odpowiada na modlitwy nawet te proszące o innego króla. W pewnym momencie świat i to, co popularnie nazywa się chrześcijaństwem otrzyma króla o jakiego proszą ludzie nie posiadający bożego serca. Będzie to ktoś znacznie gorszy niż Saul i przyjdzie z woli Boga możliwie w niedługim czasie. Tego samego Boga, który przygotował Saula jako narzędzie zniszczenia dla Izraela.
Zadaj sobie następujące pytania;
- Czy król Saul był głoszony w twoim zborze jako pozytywny przykład bez wyraźnego zaznaczenia celu do jakiego wybrał go Bóg?
/
- Czy widziałeś (podobnie jak ja kiedyś) Saula jako zbawionego człowieka któremu ”przypadkiem” zgubiło się zbawienie?
. - Jak powyższe rozważanie wpływają na obraz Boga jaki został w tobie ukształtowany?
. - Czy uważasz że Bóg PAN wszystkiego ma prawo przeznaczyć swoje stworzenie do celu jaki sam wybierze?
Na koniec polecam przeczytanie obydwu Ksiąg Samuela w krótkim czasie np. dwóch dni. Pozwoli to mieć ogólny pogląd na życie króla Saula oraz króla Dawida. Kontrast człowieka wybranego, aby doprowadzić Izrael do upadku (Saul), oraz człowieka według Bożego Serca (Dawid) jest ogromny.
Dla chętnych słuchania Biblii polecam;
1 Samuela https://www.youtube.com/watch?v=GRitMdzeIkE
2 Samuela https://www.youtube.com/watch?v=fXJNlyC2XG8
Przypisy
[1] https://pl.wikipedia.org/wiki/Samuel_(posta%C4%87_biblijna)
[2] https://biblehub.com/greek/1203.htm
Zobacz w temacie
- Nagi Dawid tańczy
- Duch Święty w Starym i Nowym Testamencie
- Ekstazy proroków Starego Testamentu
- Czy jestem zbawiony? Nawet jeśli grzeszę?
- Boża podwójna predestynacja