Bezcielesny Jezus Strażnicy

utworzone przez | maj 8, 2019 | Chrystologia: nauka o Chrystusie, Świadkowie Jehowy

Pozycja świadków Strażnicy

Istota duchowa zwana Michałem nie jest często wymieniana w Biblii. Michał, określany przez niektóre religie jako „Święty Michał”, jest ewidentnie imieniem nadanym Jezusowi przed i po jego życiu na ziemi. – źródło

Być może zdziwi czytelnika w co rzeczywiśćie wierzą wyznawcy Strażnicy. Jest to jednak teologiczny niezaprzeczalny fakt, którego łatwo dowieść. Jeśli ująć rzeczy według kolejności wydarzeń to:

  • Jehowa tworzy archanioła Michała, istotę duchową lecz nie cielesną; jest to jedyna rzecz jaką tworzy Jehowa osobiście
    .
  • Archanioł Michał tworzy wszystko inne, cały wszechświat ożywiony i nieożywiony, też duchowy
    .
  • Następnie duchowy archanioł Michał, zostaje unicestwiony i odtworzony jako cielesny Jezus – człowiek (wyznawcy Strażnicy nie wierzą, że ludzie posiadają wymiar duchowy)
    .
  • Po wykonaniu zadania i śmierci na krzyżu cielesny Jezus zostaje przez Jehowę unicestwiony i odtworzony jako duchowy lecz bezcielesny archanioł Michał

Czy to wszystko może być prawda?

Mówiąc prościej, odpowiedź brzmi: tak…. Jezus Chrystus jest archaniołem Michałem… Tak więc Michał archanioł jest Jezusem w jego przedludzkiej egzystencji. Po zmartwychwstaniu i powrocie do nieba Jezus wznowił swoją służbę jako Michał, główny anioł „ku chwale Boga Ojca” – “Czy Jezus jest archaniołem Michałem?” Strażnica, 1 Kwietnia 2010, 19.

Refutacja nauki heretyków

Pierwsze stworzenie

1 Mojż. 1:1 Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię

Pierwszy werset Słowa Bożego stwierdza o zaistnieniu w odpowiedniej kolejności

a. czasu, na początku
b. siły sprawczej, Bóg
c. akcji, stworzył
d. przestrzeni, niebo
e. materii, i ziemię

Logiczny ciąg zaistniałych wydarzeń jest następujący: czas → siła sprawcza (transcendenta) → akcja → przestrzeń → materia
.

Problem metafizyczny

Moment stworzenia daje początek upływającego czasu. Gdyby Bóg stworzył najpierw archanioła Michała i to przed stworzeniem świata zaistniałby tutaj dylemat natury tak logicznej jak i metafizycznej, chodzi konkretnie o istotę i przyczynę bytu.

a. Jeśli o rozważyć przyczynę to Anioł ten musiałby zaistnieć przed powstaniem czasu, a skoro siła sprawcza została określona jako działająca w momencie powstania czasu, stworzenie Michała musiałoby zaistnieć przed początkiem wszystkiego (w tym czasu). I tu należy sobie odpowiedzieć na następujące pytania

  • kiedy Michał miałby być stworzony, skoro czas jeszcze nie istniał?
  • gdzie Michał miałby zaistnieć, skoro przestrzeń (w tym duchowa) zaistniała dopiero po stworzeniu czasu?

b. Natomiast co do istoty – jeśli Michał zostałby „stworzony” przed zaistnieniem czasu, byłby wieczny, a to atrybut Boga. Tym samym Michał następnie tworząc wszystko inne poza sobą byłby z całą pewnością w stosunku do stworzenia

  • wszechwiedzący – ponieważ stworzył absolutnie wszystko, musi mieć absolutną wiedzę o wszystkim
  • i wszechobecny – z racji stworzenia wszystkiego musi znajdować się w każdym miejscu tego stworzenia

Jednakże stworzenie nie jest możliwe bez zaistnienia czasu. Stąd zostało nam dane tak precyzyjne świadectwo kolejności stworzenia.  Teza o powołaniu do życia Michała przed wszelkim innymi aktami kreacji jest niespójna logicznie. To zwykła konfabulacja. Gdyby herezja wyznawców Strażnicy była prawdziwa tekst Genesis powinien brzmieć

Bóg stworzył Michała, natomiast żeby miał kiedy istnieć Michał stworzył czas, a żeby Michał miał gdzie istnieć Michał natychmiast musiał stworzyć niebo, potem ziemię.

Mimo wszystko to nie rozwiązuje problemu. Stworzony byt musi istnieć w określonym miejscu i określonym czasie, zatem stworzony przed czasem i przestrzenią Michał nie miałby ani kiedy ani gdzie istnieć – byłby zatem nie-bytem. Czyli Bóg stworzyłby coś, co nie istnieje. Śmiechu warte…

Z drugiej strony wiemy, że Bóg jest transcendentny (niezależny od czasu, przestrzeni i materii) oraz że Syn Boży nie został stworzony lecz zrodzony, co miało miejsce przed aktem stworzenia (poza czasem, przestrzenią i materią). Potomstwo zaś posiada dokładne podobieństwo rodzica. Fakt, że syn jest płodzony przez ojca, gwarantuje, że syn jest w istocie taki jak ojciec. Tak samo Syn zrodzony przez Boga-Ojca musi być istotą Boską (co absolutnie nie zaprzecza stwierdzeniu w Izaj. 43:10!)

Jan 1:18 Boga nikt nigdy nie widział. Jednorodzony Bóg (μονογενὴς Θεὸς  monogenes theos), który jest w łonie Ojca, on nam o nim opowiedział.

Tu jasno i wyraźnie widać, że Syn jest zrodzony przez Boga Ojca, przecież jest w łonie Ojca (to wyklucza możliwość odniesienia tego fragmentu do narodzin drugiej czyli ludzkiej natury Syna przez dziewicę). Jednorodzony Syn zatem musi posiadać istotę swojego Ojca, którym jest Bóg. Syn jest Bogiem.
.

Apologia heretyków i kontrargument

Niektórzy przywołają wszakże tekst, że Jezus zostal przez Ojca zrodzony „dziś” zatem musi mieć swój początek.

Hebr. 1:5 Do którego bowiem z aniołów powiedział kiedykolwiek: Ty jesteś moim Synem, ja ciebie dziś zrodziłem? I znowu: Ja będę mu Ojcem, a on będzie mi Synem?

Otóż ponieważ ludzki rozum jest ograniczony przez czas nie jest zasadnym stwierdzenie, że skoro Bóg zrodził Syna to Syn musi mieć swój początek. Właściwe podejście do kwestii aktów Boga przed stworzeniem przedstawił Augustyn z Hippony (354 – † 430 a.d.):

„Jeśli zaś przed powstaniem nieba i ziemi jeszcze nie było czasu, to jakże można pytać, co czyniłeś ‘wtedy’? Nie było żadnego ‘wtedy’, skoro nie było czasu.”  – Augustyn, Księga XI, Rozdz.. XIII.

Pytanie kiedy został zrodzony Syn jest równie głupie i niezasdne jak pytanie, od kiedy istnieje Bóg Ojciec… (więcej w artykule Co robił Bóg przed stworzeniem). Albo jeszcze lepiej. Kiedy został zrodzony Syn? Syn jest zrodzony od kiedy istnieje Ojciec. I niech się heretycy głowią…

Chociaż na pierwszy rzut oka wydaje się, że Pismo posługuje się terminologią o czasowym wydźwięku („Ja ciebie dziś zrodziłem” – Hebr. 1:5; 5:5), kontekst Psalmu 2:7 wydaje się być wyraźnie odniesieniem do odwiecznego Bożego postanowienia. Rozsądnie jest więc wywnioskować, że zrodzenie wspomniane tutaj odnosi się do wieczności, a nie do punktu w czasie.

.

Michał stworzyciel

To, że Michał archanioł stworzył wszystko poza sobą i Bogiem to karkołomne i niewiarygodne założenie. Bóg tworzy innego stworzyciela prawda? Zatem Bóg tworzy istotę o cechach Boga.
.

Pierwszy kontrargument

Warto tutaj zatem zastanowić się, jaki cel przyświeca aktowi stwórczemu Syna? Cóż, przede wszystkim, czytamy, że Syn Boży stworzył absolutnie wszystko dla siebie, zatem jeśli założyć, że Syn Boży nie jest Bogiem oznacza to, że nic nie zostało stworzone dla Boga lecz dla Michała…

Kol. 1:16 Przez niego bowiem wszystko zostało stworzone, to, co w niebie i to, co na ziemi, to, co widzialne i co niewidzialne, czy trony, czy panowania, czy zwierzchności, czy władze. Wszystko przez niego i dla niego zostało stworzone.

Rzeczywiście zupełnie jak w 1 Mojż. 1:1 wszystko zostało stworzone przez Syna Bożego.

  • czas, wskazuje na to użycie czasu przeszłego dokonanego słowa zostało
  • wszystko co w niebie, zatem i przestrzeń
  • wszystko co na ziemi, zatem i cała materia
  • cała sfera świata widzialnego
  • cała sfera świata niewidzialnego
  • siły sprawcze
  • akcje
    ,
Drugi kontrargument

Następny fragment to świadectwo Jana Apostoła. Tutaj wyraźnie widać istnienie Syna przed aktem stworzenia, co obala tezę, że Syn został stworzony najpierw aby potem tworzyć we własnym zakresie.

Jan 1:1-3 1 Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga i Bogiem było Słowo. 2 Ono było na początku u Boga. 3 Wszystko przez nie (δι’ αὐτοῦ di’ autou – przez niego) się stało, a bez niego nic się nie stało, co się stało.

Konkluzje płynące z tekstu są takie, że Syn Boży jest

  • osobą, δι’ αὐτοῦ di’ autou – przez niego
  • która na początku stworzenia już jest, zatem nie należy do sfery stworzenia
  • stworzył kategorycznie wszystko, wszystko przez niego się stało
  • jest Bogiem, Bogiem było słowo –  brak przedimka określonego ὁ ho nie wskazuje, że chodzi o mniejszego Boga, starczy zobaczyć, że przedimek ten nie występuje także w tekstach Mat. 4:4, 5:9, 6:24, szczególnie w 14:33 – gdzie mowa o Synu Boga!, dalej 19:26, Marek 11:22 – gdzie mowa o wierze w Boga i dziesiątkach innych przykładów
    .
Trzeci kontrargument i konkluzje

Kolejny i ostatni tekst jaki przywołamy to świadectwo Apostoła Pawła. Pisze on, że w rzeczywistości to Bóg wszystko stworzył dla siebie, zatem Michał nie mógł wszystkiego uczynić dla siebie. Chyba że Pismo się myli…

Rzym. 11:33-36 33 O głębokości bogactwa zarówno mądrości, jak i poznania Boga! Jak niezbadane są jego wyroki i niedocieczone jego drogi! 34 Któż bowiem poznał myśl Pana albo kto był jego doradcą? 35 Lub kto pierwszy mu coś dał, aby otrzymać odpłatę? 36 Z niego bowiem, przez niego (δι’ αὐτοῦ di’ autou) i w nim jest wszystko. Jemu chwała na wieki. Amen.

διά dia – (przyimek), poprzez, na skutek, z powodu, z przyczyny, ze względu na
αὐτός autos – on, ten jedyny, siebie

Konkluzje tekstu:

  • Z Boga wszystko powstało, wszystko dla Boga powstało, zatem nie dla stworzenia zwanego Michał, wers 36 byłby sprzeczny logicznie z Kol. 1:16 gdzie mowa, że wszystko powstało dla Syna Bożego
  • Bóg sam nic od nikogo nie otrzymał, zatem stworzenie Michał nie mógł nic stworzyć dla Boga, wers 35
  • Nikt w tym Panu nie doradzał, wers 34
  • Bóg to Pan, wers 33
  • Pan to Jezus

Michał nie może być stworzycielem, ponieważ w takim przypadku, jak już wcześniej zostało wykazane, byłaby to jego kolejna z Boskich cech obok wieczności, wszechwiedzy, wszechobecności i wszechmocy (należałoby tu dodać jeszcze samoistność, por. Jan 5:26). Nauki świadków Strażnicy to ukryty henoteizm, wiara w różnych bogów, mniejszych i większych (pokłosie herezji gnostycyzmu gdzie występowały kolejne pleiromie – emanacje pierwotnego bóstwa). Natomiast Pismo stwierdza wyraźnie Bóg nie stworzył ani nie stworzy nigdy żadnego „mniejszego boga”

Izaj. 43:10 Przede mną nie został stworzony żaden Bóg ani po mnie nie będzie.

Żaden Bóg, ani mniejszy ani większy ani równy Bogu Ojcu nigdy nie został stworzony. Mimo to Greg Stafford, należący już do trzeciej generacji świadków (dziadek, ojciec, syn w organizacji), apologeta społeczności Strażnicy, autor wielu książek i uczestnik licznych debat w obronie doktryn SJ twierdzi, że Jezus jest mniejszym bogiem stworzonym przez Jehowę (źródło)
.

Cielesny Jezus

Bez wątpienia Strażnicy Russella wyznają, że w czasie ziemskiej pielgrzymki Jezus był prawdziwie człowiekiem. Jednak refutacji wymaga ich herezja zakładająca, że człowiek to tylko ciało.
.

Natura człowieka

Szaleństwo wyznawców Strażnicy odrzuca duchowy wymiar człowieka, choć ewidentnie czytamy o tym, że Bóg tchnął w człowieka ducha i ten stał się duszą żyjącą skłądającą się ze sfery cielesnej i duchowej:

1 Mojż. 2:7.Wziął bowiem Bóg glinę z ziemi, ulepił człowieka i zaszczepił w jego oblicze tchnienie (נִשְׁמַ֣ת niszmat– ducha jak np. w Hioba 26:4; Przysłów 20:27) życia, i stał się człowiek duszą żyjącą

Odnosząc się do herezji Cerdona i Marcjona, którzy twierdzili, że w człowieku istnieje zaszczepiony element boskości (proto-zielonoświątkowa herezja małych bogów) Teodoret z Cyru (393 – † 458 a.d.) tak oto komentuje tekst Mojżesza

O tym czymś natomiast, co zaszczepił, nie mówimy, że jest jakąś częścią boskiej istoty – jak głosi obłęd Cerdona i Marcjona – ale twierdzimy, że w ten sposób wskazano na naturę duszy, mianowicie że dusza jest duchem, że jest rozumna i umysłowa – Teodoret z Cyru, O herezjach

Kolejne fragmenty potwierdzające dwoistość ludzkiej natury, cielesnej i duchowej to:

  • 1 Tes. 5:23 A sam Bóg pokoju niech was w pełni uświęci, a cały wasz duch, dusza (sfera duchowa) i ciało (sfera cielesna) niech będą zachowane bez zarzutu na przyjście naszego Pana Jezusa Chrystusa.
    .
  • Hebr. 4:12 Słowo Boże bowiem jest żywe i skuteczne, ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, (sfera duchowa) stawów i szpiku (sfera cielesna), zdolne rozsądzić myśli i zamiary serca
    .
  • Łuk. 10:27 A on odpowiedział: Będziesz miłował Pana, swego Boga, całym swym sercem, całą swą duszą (sfera duchowa), z całej swojej siły i całym swym umysłem (sfera cielesna) a swego bliźniego jak samego siebie.

Doskonale ten dychotomiczny podział ujął w swoim Przewodniku po teologii anglikański teolog J. I. Packer

Każda istota na tym świecie składa się z materialnego ciała ożywionego przez niematerialną, osobową jaźń. Pismo Święte nazywa tę jaźń „duszą” lub „duchem”. „Dusza” podkreśla odrębność osoby świadomej siebie, a „duch” wskazuje na pochodzenie jaźni od Boga, zależność od Niego oraz odrębność od ciała jako takiego. – J. I. Packer

Zatem gdy Jezus przyszedł na świat, był istotą tak cielesną jak i duchową rozumiejąc, że terminy te dotyczą Jego drugiej natury.
.

Kenoza wiecznego Syna

Syn jest wiecznym Bogiem ponieważ został zrodzony przez Ojca poza czasem. I co ciekawe Syn Boży nazwany jest Ojcem wieczności. Nie są to zaledwie Jego imiona. Tak jak Syn Boży nie tylko nazywa się Księciem Pokoju ale jest nim rzeczywiście (Rzym. 5:1), tak też jest Bogiem mocnym i Ojcem wieczności.

Izaj. 9:6 Albowiem dziecię narodziło się nam,a syn dany jest nam; i będzie panowanie na ramieniu jego, a nazwią imię jego: Dziwny, Radny, Bóg mocny, Ojciec wieczności (עד אבי ‚ĕby ‛ad), Książę pokoju;

עד אבי  ĕby ‛ad – Ojceic wiecznośći, od którego wieczność pochodzi.

Teologiczny termin kenoza pochodzi od greckiego słowa κενόω keno i oznacza opróżnić. Syn Boży istniał wiecznie w postaci (gr. μορφή morphe) Bożej lecz dobrowolnie zdecydował się na ogołocienie się z chwały (kenoza) nie poprzez odrzucenie swojej Boskości lecz poprzez przyjęcie na siebie drugiej natury czyli postaci (gr. μορφή morphe) człowieka. Czytamy o tym w Liście do Filipian, (więcej w artykule Carmen Christi a zielonoświątkowa jedność Bóstwa)

Filip. 2:6 Który, (wiecznie) będąc w postaci Boga (ἐν μορφῇ Θεοῦ ὑπάρχων), nie uważał (hēgēsato hegesato) bycia równym Bogu (ἴσα Θεῷ isa theo) za grabież;

ἐν μορφῇ Θεοῦ ὑπάρχων – istnieć w postaci Boga
μορφή morphe – forma, zewnętrzny wyraz, który zawiera istotę wewnętrznej substancji tak, że forma jest w kompletnej harmonii z wewnętrzną istotą
ὑπάρχω hupracho – ja jestem, ja istnieję, ja rozpoczynam, ja posiadam
ἡγέομαι hegeomai – przewodniczyć, myśleć, rozważać, mieć opinię, zakładać że
ἴσος isos – równy, identyczny, posiadający identyczną wartość, równy co do substancji i jakości
θεός theos – Bóg, stwórca i właściciel wszechrzeczy, który je wszystkie utrzymuje przy istnieniu
.

Filip. 2:7 Lecz ogołocił samego siebie (ἀλλὰ ἑαυτὸν ἐκένωσεν alla heauton ekenosen), przyjmując (λαβών labon) postać (μορφὴν morphen) sługi i stając się podobny do ludzi (ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος en homoiomati anthropon genomenos);

ἑαυτοῦ heautou – samego siebie
κενόω kenoo – opróżnić, pozbawić zawartościm, stąd być bez wartości
ὁμοίωμα homoioma – podobieństwo, coś, co zostało uczynione jak coś innego
γίνομαι ginomai – urodzić się, stać się, przyjść do istnienia, wyłonić się – czasownik nie jest dokładnym ekwiwalentem czasownika „być” lecz wskazuje na zmianę stanu 

λαβων labon – wziąwszy
Część mowy: imiesłów
Czas: drugi przeszły dokonany
Strona: czynna
Przypadek: mianownik
Liczba: pojedyncza
Rodzaj: męski

Słowo μορφή morphe jest użyte dwukrotnie. Pierwszy raz odnosząc się do istoty Syna jako Boga (będąc w postaci Boga). Drugi raz odnosząc się do istoty Syna jako sługi czyli człowieka (przyjmując postać sługi).

Jeśli zatem Syn był prawdziwie człowiekiem i sługą, był też prawdziwie Bogiem. Bogiem, który pomimo tego, że istniał wiecznie w formie (μορφή morphe) Boga, nie uważał (ὑπάρχω hupracho – czynność, którą tylko osoba może dokonać) tej równości jaką posiadał z Bogiem Ojcem za pozycję, jakiej należy trzymać się za wszelką cenę. Zamiast tego uczynił się niczym (κενόω keno), nie poprzez pozbycie się czegokolwiek lecz poprzez przyjęcie formy (μορφή morphe) sługi czyli człowieka stając się uczynionym na podobieństwo człowieka (γίνομαι ginomai – urodził się jako człowiek z własnej woli).

I teraz gwóźdź do trumny herezji Russellitów. Syn Boży przyjął postać człowieka ale uwaga! Nie przyjął postaci anioła.

Hebr. 2:16 Bo zaiste nie przyjął (ἐπιλαμβάνεται epilambamentai) natury aniołów, ale potomstwa Abrahama.

Syn Boży będąc w łonie Ojca, będąc w postaci postaci Boga dokonał decyzji. Postanowił on nie przyjmować na siebie drugiej, anielskiej natury lecz ludzką.

Konkluzja: w momencie podejmowania decyzji Syn Boży nie mógł być aniołem, zatem nauka świadków heretyckiej Strażnicy pada na pysk…
.

Odtworzony duchowy Michał

Dnia 5 maja roku Pańskiego 2019 przechodzili koło mojego domu wyznawcy Strażnicy w celach zwerbowania nowych członków do Organizacji. Zadałem publicznie jednej kobiecie następujące pytanie: Czy wierzysz, że cielesny Jezus Chrystus został unicestwiony i odtworzony jako duchowy i bezcielesny archanioł Michał? Odpowiedziała twierdząco. Wtedy pokazałem tej kobiecie poniższy fragment:
.

Argument z greki

Kol. 2:8-9
.
8. Uważajcie, żeby was ktoś nie obrócił na własną korzyść przez filozofię i próżne oszustwo, oparte na ludzkiej tradycji, na żywiołach świata, a nie na Chrystusie.

9. Gdyż w nim mieszka cieleśnie cała pełnia Bóstwa.

Po grecku wygląda to tak:

ὅτι ἐν  αὐτῷ  κατοικεῖ  πᾶν  τὸ  πλήρωμα  τῆς  Θεότητος  σωματικῶς  
hoti en auto katoikei pan to pleroma tes Theotetos somatikos
gdyż w nim zamieszkuje

Czasownik Tryb: orzekający Czas: teraźniejszy Strona: czynna

 cała ta konkretna pełnia tego konkretnego Bóstwa

istota Boga, esencja Boga, stan bycia Bogiem,

 

 cieleśnie

ciało, sfera cielesna

 

List do Kolosan został napisany między 60 a 62 rokiem I stulecia. Czyli po trzydziestu latach od wniebowstąpienia Biblia stwierdza (tryb orzekający κατοικεῖ) prosto w twarz Jehowickim heretykom, że obecnie (czas teraźniejszy κατοικεῖ ) i czynnie (strona czynna czasownika κατοικεῖ ) w fizycznym ciele Pana Jezusa (σωματικῶς) przebywa cała istota i esencja Boga (Θεότητος).

Ponowiłem pytanie: czy wierzysz w to co mówi Biblia?

Odpowiedziała: to nie prawda, Jezus teraz to bezcielesny anioł Michał.
.

Wniosek

Pismo Święte nie ma żadnego znaczenia dla świadków Strażnicy. To co powie Ciało Kierownicze stanowi objawienie wyższe i ważniejsze niż objawienie z Ducha Świętego spisane na kartach 66 Ksiąg Starego i Nowego Testamentu. Dowodem tego jest całkowita głuchota i ślepota na jasny i prosty tekst Pisma, który mówi, że obecnie cała pełnia Boskości mieszka cieleśnie w Jezusie. Pismo swoje, Ciało Kierownicze swoje. Świadoma negacja prawdy to życie w iluzji rzeczywistości. Oto tragedia wyznawców Strażnicy.

Na marginesie: przyszły sąd ostateczny będzie wykonany nie przez anioła Michała lecz przez człowieka Jezusa, co jest kolejnym dowodem na kłamstwo Russelitów.

Dzieje 17:31 Gdyż wyznaczył dzień, w którym będzie sprawiedliwie sądził cały świat przez człowieka, którego do tego przeznaczył, zapewniając o tym wszystkich przez wskrzeszenie go z martwych.

..

Wezwanie dla Bogobojnych

Drogi czytelniku, Pan Jezus to wcielony Bóg, Syn, który nie jest swoim Ojcem (jak nauczają modaliści). Jest napisane wiele ostrzeżeń przed naukami o fałszywym chrystusie, który nie może nikogo zbawić, ponieważ nie reprezentuje Prawdziwego Chrystusa. Ludzie głoszący tego innego chrystusa są fałszywymi prorokami a ich jedyny duchowy cel to wysyłanie swoich słuchaczy na zatracenie.

Jan 14:6 Jezus mu odpowiedział: Ja jestem drogą, prawdą i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca jak tylko przeze mnie.
.
Mat. 24:5 Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem, mówiąc: Ja jestem Chrystusem. I wielu zwiodą.
.
Mat. 24:24 Powstaną bowiem fałszywi Chrystusowie i fałszywi prorocy.

I do tego celu fałszywym prorokom służą doktryny Strażnicy. W imieniu naszego Pana Jezusa Chrystusa, błagamy cię czytelniku, porzuć tę herezję i wejdź przez ciasną bramę, którą jest wcielony Bóg, Syn Boży, jedyny zbawiciel wszystkich wybranych.

2 Kor. 5:20Tak więc w miejsce Chrystusa sprawujemy poselstwo, tak jakby Bóg upominał was przez nas. W miejsce Chrystusa prosimy: Pojednajcie się z Bogiem.
.
1 Jana 5:20-21 20 A wiemy, że Syn Boży przyszedł i dał nam rozum, abyśmy poznali prawdziwego Boga, i jesteśmy w tym prawdziwym (Bogu), to jest w jego Synu, Jezusie Chrystusie. On (Chrystus) jest prawdziwym Bogiem i życiem wiecznym. 21 Dzieci, wystrzegajcie się bożków. Amen.
.
Jan 5:23 Aby wszyscy czcili Syna, jak czczą Ojca. Kto nie czci Syna, nie czci i Ojca, który go posłał.

Zobacz w temacie

 

Print Friendly, PDF & Email