Spis treści
T.U.L.I.P. – Doktryny Łaski
Współcześnie wielu chrześcijan wraca do purytan, aby „chodzić dawnymi ścieżkami” Bożego słowa i kontynuować proklamowanie starej prawdy, która wychwala Jezusa Chrystusa. W naszym elektronicznym świecie coraz więcej ludzi chce dodawać elektroniczne książki (w formacie ePubs, mobi oraz PDF) do swoich bibliotek – książki reformatorów i purytan – aby stawać się „elektronicznymi purytanami”. W co wierzyli purytanie jeśli chodzi o naturę odkupienia?
Bóg posyła Chrystusa, by umarł z powodu Swoich ludzi, kościoła i owiec. On nie umiera za kozłów. Jego śmierć faktycznie robi coś na krzyżu. Nie jest to tylko hipotetyczna „droga”, ale On faktycznie zapewnia zbawienie Swoich ludzi. Czy to nie daje nam pewności?
Odkupienie Jezusa Chrystusa nie jest ograniczone w swojej mocy, by zbawiać, ale w zasięgu, w jakim dociera i zbawia pewne określone osoby.
Ograniczone odkupienie
Ograniczone odkupienie jest terminem teologicznym, który był używany przez wieki, aby definiować bardzo ważny aspekt ewangelii. Jest to fundamentalna doktryna chrześcijańska, która stwierdza, że Jezus Chrystus przyszedł i umarł za ograniczoną liczbę ludzi. On nie umarł odkupując każdą osobę żyjącą we wszystkich czasach, ale umarł za niektórych t.j. Chrystus jest Zbawicielem tylko tych, których kocha. Za kogo Chrystusa umarł?
Za Swoich przyjaciół
Jana 15:13 Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś oddaje swoje życie za swoich przyjaciół.
za Swój kościół
Efez. 5:25 Mężowie, miłujcie swoje żony, jak i Chrystus umiłował kościół i wydał za niego samego siebie
za Swoje owce, nie za kozłów
Jana 10:15 Jak mnie zna Ojciec, i ja znam Ojca; i oddaję moje życie za owce
tym ludziom objawi On Ojca
Mat. 11:27 Wszystko zostało mi dane od mego Ojca i nikt nie zna Syna, tylko Ojciec, ani nikt nie zna Ojca, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić
za Jego wybranych
Jana 15:19 Gdybyście byli ze świata, świat miłowałby to, co jest jego. Ponieważ jednak nie jesteście ze świata, ale ja was wybrałem ze świata, dlatego świat was nienawidzi
Jana 17:9-27 9 Ja proszę za nimi. Nie proszę za światem, ale za tymi, których mi dałeś, bo są twoi. 10 Iwszystko moje jest twoje, a twoje jest moje i jestem uwielbiony w nich. 11 A nie jestem już na świecie, ale oni są na świecie, a ja idę do ciebie. Ojcze święty, zachowaj w twoim imieniu tych, których mi dałeś, aby byli jedno jak i my. 12 Gdy byłem z nimi na świecie, ja zachowywałem ich w twoim imieniu. Strzegłem tych, których mi dałeś, i żaden z nich nie zginął prócz syna zatracenia, żeby się wypełniło Pismo. 13 Ale teraz idę do ciebie i mówię to na świecie, aby mieli w sobie moją radość w pełni. 14 Ja dałem im twoje słowo, a świat ich znienawidził, bo nie są ze świata, jak i ja nie jestem ze świata. 15 Nie proszę, abyś zabrał ich ze świata, ale abyś zachował ich od złego. 16 Nie są ze świata, jak i ja nie jestem ze świata. 17 Uświęć ich w twojej prawdzie. Twoje słowo jest prawdą. 18 Jak ty posłałeś mnie na świat, tak i ja posłałem ich na świat. 19 A ja za nich uświęcam samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie. 20 A nie tylko za nimi proszę, lecz i za tymi, którzy przez ich słowo uwierzą we mnie; 21 Aby wszyscy byli jedno, jak ty, Ojcze, we mnie, a ja w tobie, aby i oni byli w nas jedno, aby świat uwierzył, że ty mnie posłałeś. 22 I dałem im tę chwałę, którą mi dałeś, aby byli jedno, jak my jesteśmy jedno. 23 Ja w nich, a ty we mnie, aby byli doskonali w jedno, żeby świat poznał, że ty mnie posłałeś i że umiłowałeś ich, jak i mnie umiłowałeś. 24 Ojcze, chcę, aby ci, których mi dałeś, byli ze mną tam, gdzie ja jestem, aby oglądali moją chwałę, którą mi dałeś, ponieważ umiłowałeś mnie przed założeniem świata. 25 Ojcze sprawiedliwy, świat ciebie nie poznał, ale ja cię poznałem i oni poznali, że ty mnie posłałeś. 26 Objawiłem im twoje imię i jeszcze objawię, aby miłość, którą mnie umiłowałeś, była w nich i ja w nich
.
Moc śmierci Chrystusa
Nie oznacza to, że moc Jego śmierci nie mogłaby zbawić wszystkich ludzi, gdyby On tego chciał. Moc i skuteczność Jego śmierci w jednej kropli Jego krwi mogłaby zbawić milion miliardów światów. Jednak to nie było Bożym zamierzeniem. Biblia nigdy nie mówi, że dzieło Chrystusa było „możliwe”, lecz tylko, że było „faktyczne”. Słowo Boże nie tapla się w „możliwościach”. Mówi jednak, że zasięg Jego śmierci jest ograniczony.
Podobnie jak starotestamentowy baranek, Jezus umarł za niektórych ludzi zapewniając ich zbawienie poprzez Swoją śmierć. Zabrał ich grzech przypisując im Swoją sprawiedliwość. To jest coś, co Chrystus dokonał na krzyżu, a nie coś, co inicjują ludzie.
.
Co z wszystkimi ludźmi?
Pismo mówi, że Jezus umarł On za „wszystkich ludzi” oraz że Bóg kocha „cały świat”. „Wszyscy ludzie” nie mogą jednak oznaczać każdej osoby w każdym czasie włączając w to Judasza, Faraona (czy antychrysta!). Nie oznacza to również tego, że Chrystus umarł za cały świat dlatego, że miłość Boża obejmuje cały świat.
Ojb. 5:9 I śpiewali nową pieśń: Godzien jesteś wziąć księgę i otworzyć jej pieczęcie, ponieważ zostałeś zabity i odkupiłeś nas dla Boga przez swoją krew z każdego plemienia, języka, ludu i narodu.
Więcej w tym temacie przeczytasz w poniższych artykułach:
- Czy ograniczone odkupienie jest biblijne?
- Czy Bóg kocha wszystkich?
- Czy Bóg kocha wybranych a nienawidzi niewybranych?
- Czy wszyscy pójdą do nieba?
- Aby wszyscy ludzie zostali zbawieni
- Limitowane odkupienie
.
Zakres zbawienia
Jezus zapewnił zbawienie tych, za których oddał Swoje życie oraz tych, którym Bóg poczytuje Swoją sprawiedliwość. Jezus nie zabezpiecza zbawienia wszystkich ludzi, bo wtedy wszyscy ludzie byliby zbawieni i poszli do nieba.
Są tylko trzy możliwości. Bóg wylał gniew na Chrystusa, który przeszedł przez cierpienie piekła za:
- Wszystkie grzechy wszystkich ludzi – co oznacza, że wszyscy poszliby do nieba
- Niektóre grzechy wszystkich ludzi – co oznacza, że ludzie nadal są w swoich grzechach i wszyscy idą na zatracenie
- Wszystkie grzechy niektórych ludzi – co jest pozycją biblijną
Ci, którzy trzymają się wykrzywionej „ewangelii” muszą zmagać się z faktem, że Jezus dokonał zbawienia na krzyżu. Wszyscy, za których umarł, będą zbawieni w swoim czasie i usprawiedliwieni przez Boga (więcej w artykule O grzechu niewiary).
Nie chodzi o to, że moc Chrystusa jest ograniczona, ale raczej że Jego zamiar lub użycie tej mocy jest ograniczone do tych, za których umarł i których wybrał. Ograniczenie zasięgu jest decydującym faktem w przesłaniu Ewangelii odnośnie tego czy ktoś wierzy, że Bóg Ewangelii zbawia, czy też ludzie sami zbawiają siebie. Gdyby druga opcja była prawdą, to Jezus nie zbawił nikogo bezpośrednio, ale tylko dał ludziom możliwość wyjścia naprzeciw Bogu i zbawić się samemu. Hipotetyczne zbawienie nie jest żadnym zbawieniem.
Jezus umarł i zapewnił zbawienie wszystkich, których Ojciec Mu dał, a ludzie ci nie mogą zostać wyrwani z rąk Ojca. Nie chodzi o to, że Chrystus „może zbawić”, ale że On JEST Zbawicielem. On nie położył Swojego życia za wszystkich, ale za Swoje owce. On nie oddał Swojego życia za Judasza, a tylko za Swoich przyjaciół. Jezus nie odkupił Swoją krwią świata, lecz kościół.
.
Świadectwo Pisma
Stary Testament mówi zarówno o Bożej miłości
5 Mojż. 7:13 I będzie cię miłował, błogosławił ci i rozmnoży cię. I pobłogosławi owoc twego łona i owoc twojej ziemi: twoje zboże, twoje wino i twoją oliwę, przyrost twoich krów i trzody twoich owiec na ziemi, którą poprzysiągł twoim ojcom dać tobie
Izaj. 43:4 Ponieważ jesteś w moich oczach drogi, jesteś uwielbiony, a ja cię umiłowałem – dlatego dałem ludzi za ciebie i narody za twoje życie
Jer. 31:3 Powiedz: Dawno PAN mi się ukazał, mówiąc: Owszem, umiłowałem cię wieczną miłością, dlatego przyciągam cię swoim miłosierdziem
Amos 3:2 Tylko was uznałem spośród wszystkich rodów ziemi, dlatego was ukarzę za wszystkie wasze nieprawości
jak i o Bożej nienawiści wobec nikczemności
Psalm 5:5 Głupcy nie ostoją się przed twymi oczyma. Nienawidzisz wszystkich czyniących nieprawość
Psalm 11:5 PAN doświadcza sprawiedliwego, ale jego dusza nienawidzi niegodziwego i tego, kto kocha bezprawie
Psalm 45:7 Miłujesz sprawiedliwość, a nienawidzisz nieprawości, dlatego namaścił cię, o Boże, twój Bóg olejkiem radości bardziej niż twoich towarzyszy
Przysłów 16:4 PAN uczynił wszystko dla samego siebie, nawet niegodziwego na dzień złaIzaj. 13:11 I ukarzę świat za jego zło i niegodziwych za ich nieprawość; położę kres pysze zuchwałych i poniżę wyniosłość okrutników
2 Mojż. 32:33 PAN powiedział do Mojżesza: Tego wymażę z mojej księgi, kto zgrzeszył przeciwko mnie
W Nowym Testamencie Bóg kocha Swój lud w Chrystusie
Rzym. 5:8 Lecz Bóg okazuje nam swoją miłość przez to, że gdy jeszcze byliśmy grzesznikami, Chrystus za nas umarł
Rzym. 8:39 Ani wysokość, ani głębokość, ani żadne inne stworzenie nie będzie mogło nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Jezusie Chrystusie, naszym Panu
1 Tym. 1:14 A łaska naszego Pana stała się bardzo obfita wraz z wiarą i miłością, która jest w Chrystusie Jezusie2 Jana 1:3 Łaska, miłosierdzie i pokój od Boga Ojca i od Pana Jezusa Chrystusa, Syna Ojca, niech będzie z wami w prawdzie i miłości
Judy 1:21 Zachowajcie samych siebie w miłości Boga, oczekując miłosierdzia naszego Pana Jezusa Chrystusa ku życiu wiecznemu
lecz również nienawidzi złoczyńców i potępieńców
Rzym. 1:24 Dlatego też Bóg wydał ich nieczystości przez pożądliwości ich serc, aby hańbili swoje ciała między sobą
Rzym. 1:28 A skoro im się nie spodobało zachowanie poznania Boga, wydał ich Bóg na pastwę wypaczonego umysłu, aby robili to, co nie wypada
Rzym. 9:13 Jak jest napisane: Jakuba umiłowałem, ale Ezawa znienawidziłem
Rzym.11:22 Spójrz więc na dobroć i srogość Boga: srogość dla tych, którzy upadli, a dla ciebie dobroć, jeśli będziesz trwał w tej dobroci. W przeciwnym razie ty też będziesz wycięty
2 Tym. 3:8 Jak Jannes i Jambres sprzeciwiali się Mojżeszowi, tak też oni sprzeciwiają się prawdzie, ludzie o wypaczonym umyśle, odrzuceni jeśli chodzi o wiarę
Tyt. 1:16 Twierdzą, że znają Boga, ale swymi uczynkami temu przeczą, budząc obrzydzenie, będąc nieposłusznymi i niezdolnymi do wszelkiego dobrego uczynku
Obj. 2:6 Ale masz tę zaletę, że nienawidzisz uczynków nikolaitów, których i ja nienawidzę
Obj. 2:15 Podobnie masz i tych, którzy trzymają się nauki nikolaitów, czego nienawidzę
Poniżej znajduje się tylko część wersetów, które bezpośrednio dowodzą Bożego zamiaru w ograniczonym odkupieniu.
Jan 6:37-40 Wszystko, co mi daje Ojciec, przyjdzie do mnie, a tego, który do mnie przychodzi, nie wyrzucę precz; zstąpiłem bowiem z nieba, nie aby wypełniać wolę swoją, lecz wolę tego, który mnie posłał. A to jest wola tego, który mnie posłał, abym z tego wszystkiego, co mi dał, nic nie stracił, lecz wskrzesił to w dniu ostatecznym. A to jest wola Ojca mego, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w niego, miał żywot wieczny, a Ja go wzbudzę w dniu ostatecznym
Mat. 1:21 A urodzi syna i nadasz mu imię Jezus; albowiem On zbawi lud swój od grzechów jego
Jana 10:15-16 Jak Ojciec mnie zna i Ja znam Ojca, i życie swoje kładę za owce. Mam i inne owce, które nie są z tej owczarni; również i te muszę przyprowadzić, i głosu mojego słuchać będą, i będzie jedna owczarnia i jeden pasterz
Jan 15:13 Większej miłości nikt nie ma nad tę, jak gdy kto życie swoje kładzie za przyjaciół swoich
Dzieje 20:28 Miejcie pieczę o samych siebie i o całą trzodę, wśród której was Duch Święty ustanowił biskupami, abyście paśli zbór Pański nabyty własną jego krwią
Efez. 5:25 Mężowie, miłujcie żony swoje, jak i Chrystus umiłował Kościół i wydał zań samego siebie
.
Ograniczone Odkupienie a reformacja
Poniżej nieco cytatów purytan i innych autorów odnośnie Ograniczonego Odkupienia:
Thomas Manton (1620 – 1677)
Był angielskim duchownym purytaninem i urzędnikiem zgromadzenia w Westminster oraz kapelanem Olivera Cromwella.
Wybranie jest przypisane Bogu Ojcu, uświęcenie Duchowi, a pojednanie Jezusowi Chrystusowi. Jest to łańcuch zbawienia i nigdy żadne jego ogniwo nie może zostać pęknięte. Syn nie może umrzeć za tych, których Ojciec nigdy nie wybrał, a Duch nigdy nie uświęci tych, których Ojciec nie wybrał, a Syn nie odkupił.
William Ames (1576 – 1633)
Był angielskim protestanckim teologiem i kontrowersjonistą. Spędził wiele czasu w Holandii i jest znany z zaangażowania w kontrowersje między kalwinami a arminianami.
Zastosowanie sprawia, że wszystkie rzeczy, które Chrystus uczynił i czyni jako pośrednik, stają się skuteczne w niektórych ludziach.
Odnośnie zamiaru zastosowania słusznym jest stwierdzić, że Chrystus dokonał odkupienia tylko za tych, których zbawił.
John Owen (1616 – 1683)
Największy reformator XVII w., „książę purytan”, doktor teologii, pastor, wicekanclerz Uniwersytetu w Oksfordzie, kapelan Olivera Cromwella
[Jeśli Jezus umarł za wszystkich ludzi]… to dlaczego nie wszyscy są uwolnieni od kary za ich grzechy? Powiesz: – Nie uwierzą z powodu braku wiary. Ale jego niewiara jest grzechem, nieprawdaż? Jeśli nie, to dlaczego mieliby zostać za to ukarani? Jeśli to grzech, to Chrystus został ukarany z tego powodu. Jeśli tak jest, to dlaczego ten grzech ma bardziej przeszkadzać niż inne grzechy, za które umarł, w uczestnictwie w owocu Jego śmierci? Jeśli nie został za to ukarany, to nie umarł za ich wszystkie grzechy.
Richard Baxter (1615 – 1691)
Był angielskim teologiem purytańskim, nazywanym przez Deana Stanleya „głównym angielskim scholastykiem protestanckim”.
Drzwi widzialnego kościoła są nieporównywalnie szersze niż drzwi nieba
Charles Spurgeon (1834-1892)
Brytyjski kaznodzieja reformowanych baptystów, teolog, autor pieśni religijnych. Przez 38 lat był pastorem w New Park Street Chapel w Londynie.
Często mówi się nam, że ograniczamy odkupienie Chrystusa, ponieważ mówimy, że Chrystus nie uczynił zadośćuczynienia za wszystkich ludzi, bo wtedy wszyscy byliby wtedy zbawieni. My odpowiadamy, że to nasi przeciwnicy ograniczają je, my tego nie robimy. Arminianie mówią, że Chrystus umarł za wszystkich ludzi. Zapytaj ich co mają na myśli. Czy Chrystus umarł, żeby zapewnić zbawienie dla wszystkich ludzi? Odpowiadają: – Z pewnością nie. Zadajemy im następne pytanie: – Czy Chrystus umarł, aby zapewnić zbawienie jakichś konkretnych osób? Odpowiadają: – Nie. Oni muszą to przyznać, jeśli są konsekwentni. Mówią: – Nie, Chrystus umarł, aby każdy mógł być zbawiony, jeśli… – po czym wymieniają konkretne warunki zbawienia. Więc kto jest tym, który ogranicza śmierć Chrystusa? Wy to robicie. Mówicie, że Chrystus nie umarł, aby zapewnić czyjekolwiek zbawienie. Prosimy o wybaczenie, ale kiedy mówisz, że to my ograniczamy śmierć Chrystusa, to odpowiadamy: – Nie, proszę pana, ty jesteś tym, który to robi. My mówimy, że Chrystus umarł po to, aby niezawodnie zapewnić zbawienie tłumu, którego żaden człowiek nie jest w stanie zliczyć; ludzi, którzy nie tylko mogą zostać zbawieni przez śmierć Chrystusa, ale są zbawieni, muszą być zbawieni i nie mogą w żadnym wypadku nie być w końcu zbawieni. Możesz zachować sobie swoje odkupienie. My nigdy nie wyrzekniemy się naszego.
.
Współcześni teologowie
Loraine Bottner (1901 – 1990)
Był amerykańskim teologiem, nauczycielem i autorem w tradycji reformowanej. Najbardziej znany jest z prac nad predestynacją, katolicyzmem i eschatologią postmillennialną.
„Ta doktryna nie oznacza, że możemy ustalić jakiś limit co do wartości lub mocy odkupienia, które zostało uczynione przez Chrystusa. Wartość odkupienia zależy i jest mierzona przez godność osoby, która go dokonała. A ponieważ Chrystus cierpiał jako Boski człowiek, wartość Jego cierpienia była nieskończona… Odkupienie zatem zasłużyło na nieskończenie wielką chwałę i mogłoby zbawić każdego człowieka, gdyby to było planem Boga. Było ograniczone jedynie w tym sensie, że było dokonane z zamiarem i zastosowaniem dla konkretnych osób, mianowicie dla tych, którzy są naprawdę zbawieni.” (Boettner, The Reformed Doctrine of Predestination, 151).
„Kalwinista ogranicza zakres (odkupienia) mówiąc, że nie ma on zastosowania dla wszystkich ludzi… podczas gdy arminianin ogranicza moc (odkupienia), ponieważ mówi, że samo w sobie nikogo nie zbawia.” (Boettner, The Reformed Doctrine of Predestination, 153).
David N. Steele
Pismo mówi o Panu Jezusie Chrystusie jako o tym, który we wszystkim co uczynił i co wycierpiał, wypełnił warunki łaskawego porozumienia lub umowy, którą zawarł ze Swoim niebiańskim Ojcem przed założeniem świata.
1. Jezus został posłany na świat przez Ojca, aby zbawić ludzi, których Ojciec Mu dał. Ci, którzy zostali Mu dani przez Ojca, przychodzą do Niego (widzą Go i wierzą w Niego) i nikt z nich nie zostanie zgubiony
Jana 6:35-40 35 I odpowiedział im Jezus: Ja jestem chlebem życia. Kto przychodzi do mnie, nie będzie głodny, a kto wierzy we mnie, nigdy nie będzie odczuwał pragnienia. 36 Ale wam powiedziałem: Chociaż widzieliście mnie, nie wierzycie. 37 Wszystko, co mi daje Ojciec, przyjdzie do mnie, a tego, który przyjdzie do mnie, nie wyrzucę precz. 38 Zstąpiłem bowiem z nieba nie po to, żeby czynić swoją wolę, ale wolę tego, który mnie posłał. 39 A to jest wola Ojca, który mnie posłał, abym nie stracił nic z tego wszystkiego, co mi dał, ale abym to wskrzesił w dniu ostatecznym. 40 I to jest wola tego, który mnie posłał, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w niego, miał życie wieczne, a ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym
2. Jezus jako dobry pasterz kładzie Swoje życie za Swoje owce. Wszyscy, którzy są „Jego owcami”, są przyprowadzani przez Niego do owczarni, słyszą Jego głos i podążają za Nim. Zauważ, że Ojciec dał owce Chrystusowi
Jan 10:11 Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz oddaje swoje życie za owce
Jan 10:14-18 14 Ja jestem dobrym pasterzem i znam moje owce, a moje mnie znają. 15 Jak mnie zna Ojciec, i ja znam Ojca; i oddaję moje życie za owce. 16 A mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. Również te muszę przyprowadzić i będą słuchać mego głosu, i będzie jedna owczarnia i jeden pasterz. 17 Dlatego Ojciec mnie miłuje, bo ja oddaję swoje życie, aby je znowu wziąć. 18 Nikt mi go nie odbiera, ale ja oddaję je sam z siebie. Mam moc je oddać i mam moc znowu je wziąć. Ten nakaz otrzymałem od mego Ojca
Jan 10:24-29 24 Wtedy Żydzi obstąpili go i zapytali: Jak długo będziesz nas trzymał w niepewności? Jeśli ty jesteś Chrystusem, powiedz nam otwarcie. 25 Jezus im odpowiedział: Powiedziałem wam, a nie wierzycie. Dzieła, które wykonuję w imieniu mego Ojca, one świadczą o mnie.26 Ale wy nie wierzycie, bo nie jesteście z moich owiec, jak wam powiedziałem. 27 Moje owce słuchają mego głosu i ja je znam, a one idą za mną. 28 A ja daję im życie wieczne i nigdy nie zginą ani nikt nie wydrze ich z mojej ręki. 29 Mój Ojciec, który mi je dał, większy jest od wszystkich i nikt nie może wydrzeć ich z ręki mego Ojca
3. W Swojej Arcykapłańskiej Modlitwie Jezus nie modli się za świat, ale za tych, którzy zostali Mu dani przez Ojca. Wypełniając nakaz Ojca Jezus dokonał dzieła Ojca, do którego powołał Go Ojciec – aby uczynić Boga znanym dla Jego ludu oraz by dać mu życie wieczne
Jana 17:1-11 To powiedziawszy, Jezus podniósł swoje oczy ku niebu i rzekł: Ojcze, nadeszła godzina. Uwielbij swego Syna, aby też twój Syn uwielbił ciebie; 2 Jak mu dałeś władzę nad wszelkim ciałem, aby dał życie wieczne tym wszystkim, których mu dałeś. 3 A to jest życie wieczne, aby poznali ciebie, jedynego prawdziwego Boga i tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa. 4 Ja uwielbiłem ciebie na ziemi i dokończyłem dzieła, które mi dałeś do wykonania. 5 A teraz ty, Ojcze, uwielbij mnie u siebie tą chwałą, którą miałem u ciebie, zanim powstał świat. 6 Objawiłem twoje imię ludziom, których mi dałeś ze świata. Twoimi byli i dałeś mi ich, a oni zachowali twoje słowa. 7 A teraz poznali, że wszystko, co mi dałeś, pochodzi od ciebie. 8 Dałem im bowiem słowa, które mi dałeś, a oni je przyjęli i prawdziwie poznali, że wyszedłem od ciebie, i uwierzyli, że ty mnie posłałeś. 9 Ja proszę za nimi. Nie proszę za światem, ale za tymi, których mi dałeś, bo są twoi. 10 I wszystko moje jest twoje, a twoje jest moje i jestem uwielbiony w nich. 11 A nie jestem już na świecie, ale oni są na świecie, a ja idę do ciebie. Ojcze święty, zachowaj w twoim imieniu tych, których mi dałeś, aby byli jedno jak i my
Jana 20:24-26 A Tomasz, jeden z dwunastu, zwany Didymos, nie był z nimi, gdy przyszedł Jezus. 25 I powiedzieli mu inni uczniowie: Widzieliśmy Pana. Lecz on powiedział do nich: Jeśli nie zobaczę na jego rękach śladów gwoździ i nie włożę mego palca w ślady gwoździ, i nie włożę mojej ręki w jego bok, nie uwierzę. 26 A po ośmiu dniach jego uczniowie znowu byli w domu, a Tomasz z nimi. I przyszedł Jezus, gdy drzwi były zamknięte, stanął pośrodku i powiedział: Pokój wam
str. 45-48. – David N. Steele, The Five Points of Calvinism: Defined, Defended, and Documented
Marcin Luter
„Który chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni”
1 Tym. 2:4 Który chce, aby wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy
Bg dał Swojego Syna za ludzi i stworzył człowieka ze względu na życie wieczne. Mówiąc w podobny sposób – wszystko istnieje z powodu człowieka, a on istnieje z powodu Boga, żeby mógł się nim cieszyć itp. Ale zarzuty co do Bożej suwerenności w zbawieniu i im podobne mogą być obalone tak samo jak pierwszy zarzut: wszystkie te fragmenty muszą być rozumiane jedynie w odniesieniu do wybranych [podkreślenie w tekście oryginalnym], tak jak apostoł mówi w 2 Tymoteusza 2:10 „za wybranych”. Chrystus nie umarł absolutnie za wszystkich ludzi, bo mówi On: „krwi mojej, która się za was wylewa”
Łuk. 22:20 Podobnie i kielich, gdy było po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich to nowy testament w mojej krwi, która jest za was wylana
W Marka 14:24 Jezus nie powiedział, że [krew wylewa się] za wszystkich, lecz „za wielu” „na odpuszczenie grzechów
Mat. 26:28 To bowiem jest moja krew nowego testamentu, która wylewa się za wielu na przebaczenie grzechów
Open in Logos Bible Software (if available)). Martin Luther, Lectures on Romans, translated and edited by Wilhelm Pauck (Philadelphia: The Westminster Press, 1961), 252.]
Ojcowie Kościoła a ograniczone odkupienie
Ursinus
„Chrystus zadośćuczynił za wszystkich”, ale nie odnośnie zastosowania.
Ambroży (339 – 397)
„Chociaż Chrystus cierpiał za wszystkich, to cierpiał On szczególnie za nas, bo cierpiał On za Kościół”. Saint Ambrose of Milan, Exposition of the Holy Gospel according to Saint Luke, trans. Theodosia Tomkinson” (Etna: Center for Traditionalist Orthodox Studies, 1998), Book VI, §25, p. 201.
„Wielka jest zatem tajemnica Chrystusa, przed którym nawet aniołowie stali w zdumieniu i oszołomieniu. Z tego powodu jest twoim obowiązkiem wielbić Go, a ponieważ jesteś Jego sługą, nie powinieneś umniejszać swojego Pana. Nie możesz wymawiać się ignorancją, bo On zszedł na ziemię z tego powodu, abyś mógł uwierzyć. Jeśli nie wierzysz, to nie zszedł On dla ciebie ani za ciebie nie cierpiał. „Gdybym nie przyszedł”, powiada Pismo, „i do nich nie mówił, nie mieliby grzechu; lecz teraz nie mają wymówki z powodu grzechu swego. Kto mnie nienawidzi, i Ojca mego nienawidzi”. Któż zatem nienawidzi Chrystusa, jeśli nie ten, który mówi źle o Nim? Ten, który kocha, oddaje cześć”. NPNF2: Vol.: Volume X, Of the Christian Faith, Book IV, Chapter 2, §27.
Ambrozjaster (366 – 384)
„Ludzie Boży mają swoją własną pełnię. Istnieje pewna specjalna uniwersalność wśród wybranych i uprzednio poznanych, którzy odróżniają się od ogółu ludzkości. Zatem cały świat wydaje się być wyzwolony z całego świata, a wszyscy ludzie wyciągnięci ze wszystkich ludzi.”
Hilary z Arles (ok. 401 – 449)
Odnosząc się do 1 Jana 2:2:
„Kiedy Jan mówi o tym, że Chrystus umarł za grzechy „całego świata”, to ma na myśli to, że umarł On za cały kościół.” Introductory Commentary on 1 John. Gerald Bray, ed., Ancient Christian Commentary on Scripture: New Testament, Vol. XI, James, 1-2 Peter, 1-3 John, Jude (Downers Grove: InterVarsity Press, 2000), p. 177. Latin text: et non pro nostris tantum. set etiam pro totius mundi peccatis; Aecclesiam mundi nomine appellat. Expositio In Epistolas Catholiicas, Incipit Epistola Sancti Iohannis Apostoli, Cap. II, v. 2, PL Supp. 3:118.
Augustyn (354 – 430):
„Ale wraz z doświadczaniem tej miłości, powinniśmy również cierpliwie znosić nienawiść świata. Koniczne jest, że świat musi nienawidzić tych, którzy zdają się mu wycofywać z tego, co jest przez niego kochane. Ale Pan daje nam specjalne pocieszenie pochodzące od Niego samego, po tym jak powiedziawszy: „To przykazuję wam, abyście się wzajemnie miłowali” dodaje On: „Jeśli świat was nienawidzi, wiedzcie, że mnie wpierw niż was znienawidził”. Dlaczego zatem członek ciała miałby wynosić się ponad głowę? Wzbraniasz się być częścią ciała, jeśli nie masz zamiaru znosić nienawiści świata wraz z Głową. Chrystus mówi: „Gdybyście byli ze świata, świat miłowałby to, co jest jego”.
Mówi On to oczywiście o całym Kościele, który też często nazywa światem, jak w tym przypadku: „Bóg w Chrystusie świat z sobą pojednał, nie zaliczając im ich upadków, i powierzył nam słowo pojednania”. Także w tym przypadku: „Bo nie posłał Bóg Syna na świat, aby sądził świat, lecz aby świat był przez niego zbawiony”. A Jan mówi w swoim liście: „On ci jest ubłaganiem za grzechy nasze, a nie tylko za nasze, lecz i za grzechy całego świata. A z tego wiemy, że go znamy, jeśli przykazania jego zachowujemy”. Cały świat jest zatem Kościołem, a jednak cały świat nienawidzi Kościoła. Świat zatem nienawidzi świata: wrogo nastawieni tych, którzy są pojednani; potępieni tych, którzy są zbawieni, skażeni tych, którzy są oczyszczeni. 3. Ale ten świat, którego Bóg pojednuje ze Sobą w Chrystusie, który jest zbawiony przez Chrystusa oraz którego wszystkie grzechy zostały niezasłużenie przebaczone przez Chrystusa, został wybrany ze świata, który jest wrogo nastawiony, potępiony i skażony. Z tej masy ludzi, która w całości zginęła w Adamie, zostały utworzone naczynia miłosierdzia, które wchodzą w skład świata pojednania. Świat ten jest znienawidzony przez świat naczyń gniewu, który został uformowany z tej samej masy, lecz jest przeznaczony na zniszczenie. I w końcu po tym jak powiedział: „Gdybyście byli ze świata, świat miłowałby to, co jest jego”, natychmiast dodał: „że jednak ze świata nie jesteście, ale Ja was wybrałem ze świata, dlatego was świat nienawidzi”. Ludzie ci zatem sami byli z tego świata, ale żeby już do niego nie należeli, zostali wybrani z niego nie na podstawie własnych zasług, bo nie dokonali żadnych dobrych uczynków, ani nie dokonało się to z ich natury, poprzez którą ich wolna wola stała się całkowicie zepsuta u swego źródła, ale było to spowodowane łaskawie czyli z rzeczywistej łaski. Bo ten, który wybrał świat ze świata, zamiast znajdowania wybrał ludzi i sprawił, aby „pozostała resztka według wyboru łaski”. Po czym dodaje: „a jeśli z łaski, to już nie z uczynków, bo inaczej łaska nie byłaby już łaską”. NPNF1: Vol. VII, Tractates on John, Tractate LXXXVII, §2-3, John 15:17-19.
„Nie wszystkie dozwolone rzeczy są dobre, ale wszystkie niedozwolone rzeczy nie są dobre. Podobnie każdy odkupiony przez krew Chrystusa jest człowiekiem, ale nie każdy człowiek jest istotą odkupioną przez krew Chrystusa. Na tej samej zasadzie wszystko, co jest niedozwolone, nie jest dobre, ale nie wszystkie rzeczy, które nie są dobre, są też niedozwolone. Jak uczymy się ze świadectwa apostoła, niektóre rzeczy, które są dozwolone, nie są dobre.” John E. Rotelle, O.S.A., ed., Works of Saint Augustine, Adulterous Marriages, Part 1, Vol. 9, trans. Ray Kearney, O.P., Book One, 15, 16 (Hyde Park: New City Press, 1999), p. 153.
Chryzostom (349 – 407)
w odniesieniu do Hebrajczyków 9:28:
„Chrystus został raz ofiarowany”. Przez kogo został ofiarowany? Widocznie przez Siebie samego. Mówi On tutaj, że nie tylko jest Kapłanem, ale również Ofiarą, tym co zostało złożone w ofierze. Z tego powodu czytamy słowa „był ofiarowany”. „Był raz ofiarowany”, powiada „aby ponieść grzechy wielu”. Dlaczego „wielu”, a nie „wszystkich”? Ponieważ nie wszyscy uwierzyli. On rzeczywiście umarł za wszystkich, to była Jego część – Jego śmierć była przeciwwagą zniszczenia wszystkich ludzi. Ale On nie poniósł grzechów wszystkich ludzi, ponieważ oni tego nie chcieli.” NPNF1: Vol. XIV, Epistle to the Hebrews, Homily 17.
Teodoret z Cyru (393-466)
w odniesieniu do Hebrajczyków 9:27-28:
„Jak jest postanowione dla każdego człowieka, by raz umrzeć, a ten, który przyjmuje dekret śmierci, już nie grzeszy, ale oczekuje osądzenia tego, co zostało uczynione w życiu, tak też Chrystus Pan, będąc raz złożony w ofierze i wziąwszy na Siebie nasze grzechy, przyjdzie powtórnie, kiedy grzech nie będzie już obowiązywał, czyli kiedy nie będzie miał miejsca w życiu ludzi. Pamiętajcie o tym, że kiedy miał jeszcze śmiertelne ciało „grzechu nie popełnił ani nie znaleziono zdrady w ustach jego”. Należy zauważyć oczywiście, że poniósł On grzechy wielu, nie wszystkich: nie wszyscy przyszli do wiary, więc usunął On tylko grzechy wierzących.” Robert Charles Hill, Theodoret of Cyrus: Commentary on the Letters of St. Paul, Vol. 2 (Brookline: Holy Cross Orthodox Press, 2001), p. 175.
Beda Czcigodny (672-735)
w odniesieniu do 1 Jana 2:1:
„Pan wstawia się za nami nie słowami, ale poprzez Swoje współczucie wypływające z Jego śmierci, ponieważ wziął na Siebie grzechy, za które nie chciał On potępić Swoich wybranych.” On 1 John. Gerald Bray, ed., Ancient Christian Commentary on Scripture: New Testament, Vol. XI, James, 1-2 Peter, 1-3 John, Jude (Downers Grove: InterVarsity Press, 2000), p. 177. Latin text: Interpellat ergo pro nobis Dominus, non voce, sed miseratione, quia quod damnare in electis noluit, suscipiendo servavit. In Primam Epistolam S. Joannis, Caput II, PL 93:89.
w odniesieniu do 1 Jana 2:2:
„W Swoim człowieczeństwie Chrystus wstawia się z powodu naszych grzechów przed Ojcem, ale w Swojej boskości zadośćuczynił za nie przed ze Swoim Ojcem. Ponadto dokonał On tego nie tylko za tych, którzy byli żywi w czasie Jego śmierci, ale również za cały kościół, który jest rozproszony po całym świecie, i będzie to skuteczne dla każdego, od pierwszego z wybranych aż do ostatniego, który narodzi się przed końcem czasów. Werset ten jest zatem skarceniem donatystów, którzy myśleli, że prawdziwy kościół można odnaleźć tylko w Afryce. Pan wstawia się z powodu grzechów całego świata, ponieważ kościół, który wykupił Swoją krwią, istnieje na każdym krańcu świata.” On 1 John. Gerald Bray, ed., Ancient Christian Commentary on Scripture: New Testament, Vol. XI, James, 1-2 Peter, 1-3 John, Jude (Downers Grove: InterVarsity Press, 2000), p. 178.
Podsumowanie
„Pięć punktów” prezentuje kalwinistyczną soteriologię w negatywnej i polemicznej formie, podczas gdy kalwinizm jest sam w sobie głównie ekspozycyjny, duszpasterski i konstruktywny. Może on zdefiniować swoją pozycję odnośnie Pisma bez odnoszenia się do arminianizmu i nie musi on nieskończenie walczyć z prawdziwymi lub wymyślonymi arminianami, aby utrzymać się przy życiu. Kalwinizm nie interesuje się zaprzeczeniami jako takimi. Kiedy kalwiniści walczą, to walczą za pozytywne wartości chrześcijańskie. Negatywna forma „pięciu punktów” wprowadza w błąd głównie odnośnie trzeciego punktu (ograniczonego okupienia lub szczególnego odkupienia), co często jest odczytywane z podkreśleniem przymiotnika i rozumie się przez to, że kalwiniści mają wyjątkowe zainteresowanie ograniczaniem boskiego miłosierdzia. Ale faktycznie celem tej frazeologii, jak zobaczymy, jest zabezpieczenie centralnego twierdzenia ewangelii – że Chrystus jest odkupicielem, który naprawdę odkupuje.” – JI Packer, Introduction to John Owen’s Death of Death.
Zobacz w temacie